موضوع : شب پر ستاره ونگوگ
هنرجو : ——–
———-هنر آموز :
دانشگاه : —–
دانشکده : ——
رشته : —–
شب پر ستاره
نقاشی صحنه ای در شب با 10 ستاره چرخان، زهره، و هلال زرد درخشان. در پس زمینه تپه ها، مزرعه گندم و رودخانه در پیش زمینه درخت سرو و خانه ها هستند.
هنرمند ونسان ون گوگ
سال 1889
رنگ روغن روی بوم
ابعاد 73.7 × 92.1 سانتی متر ( 29.01 × اینچ 36.26 اینچ)
مکان موزه هنر مدرن، شهر نیویورک
شب پرستاره (Starry Night)که نقاشی رنگ روغن روی بوم از نقاش هلندی پست امپرسیونیست ونسان ون گوگ است. این نقاشی که در ژوئن 1889 نقاشی شده است، منظره ای را از پنجره رو به شرق اتاق آسایشگاه اش را نشان میده . درست قبل از طلوع خورشید، با اضافه شدن یک روستای خیالی به تصویر می کشد. از سال 1941 در مجموعه دائمی موزه هنر مدرن در شهر نیویورک قرار دارد . به طور گسترده ای به عنوان اثر بزرگ ون گوگ در نظر گرفته می شود، شب پرستاره یکی از شناخته شده ترین نقاشی ها در هنر غرب است. پس از حادثه 23 دسامبر 1888 که منجر به خودزنی گوش چپ او شد، ون گوگ داوطلبانه خود را در 8 مه 1889 به آسایشگاه دیوانگان سن پل دو مازول پذیرفت.
شب پر ستاره اثر کیست ؟
اگرچه شب پرستاره در طول روز در استودیوی طبقه همکف ون گوگ نقاشی میشد، اما اگر بگوییم که این تصویر از حافظه کشیده شده است، نادرست است. این منظره به عنوان نمای پنجره اتاق خواب او، رو به شرق شناسایی شده است، نمایی که ون گوگ تغییراتی کمتر از بیست و یک بار نقاشی کرده است .
ون گوگ این منظره را در زمانهای مختلف روز و در شرایط آب و هوایی مختلف مانند طلوع خورشید، طلوع ماه، روزهای پر از آفتاب، روزهای ابری، روزهای بادی و یک روز همراه با باران به تصویر میکشید. در حالی که کارکنان بیمارستان به ون گوگ اجازه نقاشی در اتاق خواب خود را نمی دادند، او توانست در آنجا طرح هایی را با جوهر یا زغال روی کاغذ بسازد.
در نهایت، او تغییرات جدیدتر را بر اساس نسخه های قبلی قرار می دهد. عنصر تصویری که همه این نقاشیها را متحد میکند، خط مورب است که از سمت راست وارد میشود و تپههای کم ارتفاع کوههای آلپیلس را به تصویر میکشد
از پانزده نسخه از بیست و یک نسخه، درختان سرو فراتر از دیوار دور که مزرعه گندم را در بر می گیرد، قابل مشاهده است. ون گوگ این منظره را در شش مورد از این نقاشیهای مبهم، به ویژه در با تلسکوپ مشاهده کرد و درختان را به صفحه تصویر نزدیکتر کرد. مایر شاپیرو، تاریخدان برجسته هنر، جنبههای اکسپرسیونیستی شب پرستاره را برجسته میکند و میگوید که تحت « فشار احساس» خلق شده است و این یک نقاشی رویایی است که از روحیه مذهبی الهام گرفته شده است.
سون لوو گرن شب پر ستاره را «نقاشی رویایی» می نامد که «در حالتی پر از آشفتگی تصور می شد.» و در ادامه اوا شخصیت ونگوگ را توهم امیز و فرم های استفاده شده را بیانگر خشونت او می داند او شب پرستاره را "تصویر بی نهایت گویا که نماد جذب نهایی هنرمند توسط کیهان است" می نامد و "حسی فراموش نشدنی از ایستادن در آستانه ابدیت را می دهد.رونالد پیکوانس، مورخ هنر، می گوید که با «کلاژ دلخواه خود از نقوش مجزا»، شب پرستاره «به طور آشکار به عنوان یک انتزاع» نشان داده می شود. آنها را با دهکده و چرخش در آسمان به عنوان محصول تخیل ون گوگ در بر می گیرد. این اثر نشان دهنده ی که هنرمند تضاد درونی خود را بر روی بوم پیاده کرده است. او شرایط مختلف آب و هوایی و تغییر نور مورد برسی قرارداده بعد به تصویر کشیده مثلا اغلب مزارع گندم زیر آفتاب درخشان تابستانی هستند ولی او در این نقاشی زیر ابرهای طوفانی تیره نقاشی کرد. این تصویر تجلی همزمان آرامش و تشویش، امید و اندوه، زندگی و مرگ، تاریکی و روشنایی و رنج بردباری است .
ونگوگ در دوره ای به دین رو می برد و کشیش می شود. چرخش های آبی رنگی، هلال زرد درخشان و ستاره هایی است که به صورت گوی های تابشی ارائه شده اند. یازده ستاره ای که در این نقاشی وجود دارد می تواند نشان از یکی از رویاهای یوسف پیامبر در کتاب پیدایش عهد عتیق، باشد (حضرت یوسف خوابش را برای پدر تعریف کرد که من در عالم خواب دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه در برابرم سجده می کنند). اینا حتمال وجود که ! سرگذشت خود را با یوسف پیامبر مقایسه کرده است . برادران یوسف با وجود تمام خوبی ها و تلاشش برای جلب نظر شان در چاهش انداختند و می توان گفت این همان کاریست که منتقدین هنری آن دوره با ون گوگ کردند . با توجه به حالات روحی و افسردگی ون گوگ و تیرگی و ترسناکی درخت سرو شاید بتوان آن درخت را که در نقاشی می بینیم به ون گوگ نسبت داد. همان طور که درخت سرو در دیگر آثارش مانند "مزرعه ذرت با سروها" نیز دیده می شود. این درخت با ابعاد بزرگ و رنگ تیره تضاد قابل توجهی را با روشنی ستارگان به وجود می آورد. همین تضاد می تواند نشانه ی تقابل سرو و ستارگان یعنی خود ون گوگ با منتقدانش باشد.
ستارگان در این تابلو ثابت اند ولی آسمان و درختان در حال حرکت هستند تابلو سرشار از حرکت و جنب و جوشش است. خود ون گوگ هم ستاره ها را با مفهوم جهان پس از مرگ پیوند داده است .
ون گوگ با خلق این تصویر از آسمان شب – که ماه روشن در سمت راست و زهره در مرکز چپ بر آن تسلط دارند – از آغوش جدید نقاشی مدرن از حالت، بیان، نماد و احساسات خبر داد . هنرمند اشکال آسمانی را تغییر داده و حس درخشندگی را به آن اضافه کرده است. طبق گفته ی ستاره شناسان صحنه نقاشی شب پرستاره مربوط به ساعت ۴ صبح روز ۱۹ ژوئن سال ۱۸۸۹ است .
سحابی های مارپیچی (به طوری که کهکشان ها در آن زمان نامیده می شدند که به شکل چرخان در بخش مرکزی نقاشی دیده می شود که آسمان را در شب پرستاره تفسیر می کند که یک کهکشان مارپیچی یا یک دنباله دار را نشان می دهد، ونگوگ این رو از مقاله های کامیل فلاماریون به دست آورده که این عکسهای آن نیز در رسانه های عمومی منتشر شده بود شواهد نشان می دهد که ونگوگ از علم نجوم آگاهی داشته است . ون گوگ در اینجا به چرخش های اکسپرسیونیستی اشاره می کند که بر بخش مرکزی بالای «شب پرستاره» حاکم است . این چرخش ها نشان دهنده درک ون گوگ از کیهان به عنوان مکانی زنده و پویا است. ویتنی این نظریه را مطرح می کند که چرخش های موجود در آسمان می توانند باد را نشان دهند ؛ و این می تواند نشان دهنده ی تاثیر عمیقی که در طول بیست و هفت ماهی ون گوگ در بیمارستان بستری بوده است روی او گذاشته است باشد. پیچش تابلو در مرکز تصویر و به کار گیری ضربات قلمو و رنگ به صورت منقطع و چرخان این امکان را در بیننده ایجاد می کند که آسمان شب را در حرکتی پیوسته و شوری وصف ناپذیر ببیند .
باد یا کهکشان
طرحی از کهکشان گرداب توسط لرد راس
در سال 1845 ، 44 سال قبل از نقاشی ون گوگ
شب پر ستاره تنها شبگردی از مجموعه مناظر از پنجره اتاق خواب اوست. در اوایل ژوئن، وینسنت به تئو نوشت: "امروز صبح مدت زیادی قبل از طلوع خورشید، حومه شهر را از پنجره خود دیدم که چیزی جز ستاره صبحگاهی که بسیار بزرگ به نظر می رسید، نبود." به عنوان "ستاره صبح") واقعا در سپیده دم در پروونس در بهار 1889 قابل مشاهده بود و در آن زمان تقریبا تا حد امکان روشن بود. بنابراین درخشان ترین "ستاره" در نقاشی، درست در سمت راست بیننده درخت سرو، در واقع زهره(ونوس) است .
ستاره ونوس
ماه تلطیف شده است، زیرا سوابق نجومی نشان می دهند که در زمانی که ون گوگ تصویر را ترسیم کرد، واقعا در حال کاهش بود. هاله درخشان اطراف هلال حاصل، باقیمانده نسخه اصلی غول پیکر است (که می تواند نشان دهنده ی تغییرات ماه در طول روز های یک ماه (برج) می باشد ) نظریه سوث در این باره این است ماه برای ون گوگ معنای نمادینی نیز داشته است که نشان دهنده
تسلیت» است .
ماه
یک یا دو درخت سرو، که اغلب به عنوان شعله مانند توصیف می شوند، بر فراز پیش زمینه به سمت چپ برق میزنند، شاخه های تیره شان پیچ خورده و در حرکت آسمان که تا حدی مبهم هستند، تاب می خورند. لووگرن ادعا می کند که عناصر تصویری شب پرستاره «در قالبی کاملا نمادین تجسم شده اند و خاطرنشان می کند که «سرو درخت مرگ در کشورهای مدیترانه است. (در دوران باستان، سرو نماد عزا بود و در عصر مدرن، درخت اصلی قبرستان در جهان اسلام و اروپا باقی مانده است. در سنت کلاسیک سرو با مرگ و عالم اموات همراه بود، زیرا وقتی به شدت بریده می شد، نتوانست دوباره تولید شود.) ونگوگ در نامه ای به به برنارد به «سروهای تشییع جنازه» اشاره کرد.»، او به برادرش تئو نوشت: «سروها همیشه افکارم را به خود مشغول کرده اند. من دوست دارم از آنها چیزی شبیه بوم گل های آفتابگردان بسازم، زیرا من را شگفت زده می کند که هنوز تمام نشده اند. همانطور که من آنها را می بینم . شاپیرو از سرو در نقاشی به عنوان "نماد مبهم تلاش انسان" یاد می کند.
سرو
جیرات واسیوتینسکی می گوید که سرو برای ون گوگ به عنوان ابلیسکهای روستایی و طبیعی عمل می کند» که «پیوندی بین آسمانها و زمین» ایجاد می کند. بومی ادعا می کند که سروها در شرق قابل مشاهده بودند ولی استیون نایفه و گریگوری وایت اسمیت، زندگی نامه نویسان ون گوگ با این نظریه موافقند ولی بر این باور اند که سرو ها به این نزدیکی نبوده است و ون گوگ این منظره را در برخی از عکس های منظره از پنجره اش با تلسکوپ مشاهده کرده است. درخت در این تابلو نمادی از مرگ است. این درخت به آسمان می رسد و پیوندی میان زمین و بهشت ایجاد می کند ونگوگ شیفته ی سرو ها بود .ونگوگ شاید حس می کرد که سروها شباهت غریبی به خود او دارند چرا که سرو ها نجیب، استوار و تنها هستند . سرو درختی غمگین و استوار است که سکون و تاریکی شهر را به شور و روشنایی آسمان شب پیوند زده.
دهکده ای ساختار یافته در دوردست در سمت راست پایین بوم نشسته است. یکی از عناصر تصویری که قطعا از اتاق ون گوگ قابل مشاهده نبود، این دهکده از دامنه تپه ای در بالای روستای ست رمی است که از سرزمین هلندی ون گوگ طراحی شده است طبق گفته ی خود ونگوگ در نامه ای به برادرش او ادعا می کند که تنها عناصر غیرواقعی نقاشی روستا و چرخش در آسمان است . این دهکده به عنوان خاطره ای از سرزمین هلندی ون گوگ شناسایی شده است. در هر صورت، این یک جزء خیالی از تصویر است که از پنجره اتاق خواب اش قابل مشاهده نیست. ونگوگ مناظری را نقاشی کرد که توسط تخیل خود تغییر یافته بودند و چون در آن زمان با بیماری روانی دست و پنجه نرم می کرده این نشان دهنده مشاهدات مستقیم او به روستا از پنجره اش و همچنین خاطرات و احساساتی است که این دیدگاه در او برانگیخته است. برای مثال، برج های کلیسا شبیه آنهایی است که در زادگاهش، هلند، رایج است، در حالی که کوههای پس زمینه، کوههایی را که در مناظر اطرافش هستند، توصیف می کنند. خطوط مستقیم کنترل شده، این دهکده از کلبه های کوچک و برج باریک کلیسا را تشکیل می دهند که به عنوان چراغی در برابر تپه های آبی در حال غلتیدن برمی خیزد.
دهکده
مربع های زرد درخشان خانه ها، چراغ های استقبال از خانه های آرام را نشان می دهد و گوشه ای آرام در میان آشفتگی نقاشی ایجاد می کند و خانه های ریز کوچک در پایین صفحه نقش بسته که نشان از غیر مادی بودن خالق است در ساختمانهایش آرامش موج میزند رنگ تیره خانه ها با پنجره های روشن برج بلند کلیسا در کنار ساختمانهای کوچیکتر یه جورایی حس مقایسه زمین با ثبات و بلندای خدایی گری را به تصویر کشیده است رودخانه ای که در کنار خانه های کوچک است زیاد به چشم نمی یاد بخاطر رنگ های تیره ای که دارد . انگار جریانی در رود وجود ندارد. بیشتر خشم و غضب ولی در کنارش محکم بودن و استواری را میشه حس کرد. نوک منار کلیسا در میانه تصویر، شیروانی خانه های شهر و خود در خت که فلش وار جهت بالا را نشان می دهند، اهمیت دادن به آسمان شب را تایید می کند چرا که بخش بسیاری از تابلو را آسمان پوشانده است. ون گوگ شهر را نه در پیش زمینه ای که با منحنی های موجود در بالا بلکه با ضربه های افقی و متمایز و کوتاه ساخته شده و با خط های راست و شکسته نشان داده شده است. روشناییهای زرد و کوچک ساختمان ها بر خلاف ستارگان در بالا همه مربع یا مستطیل هستند
این نقاشی توسط دانشمندان موسسه فناوری روچستر و موزه هنر مدرن نیویورک بررسی شد. تجزیه و تحلیل رنگدانه نشان داده است که آسمان با آبی کبالت و اولترامارین رنگ آمیزی شده است و ون گوگ برای ستاره ها و ماه از رنگدانه کمیاب زرد هندی همراه با زرد روی استفاده کرده است. مورخ هنر لورن سوث نیز در شب پر ستاره یک زیر متن نمادین می یابد و می گوید که این نقاشی «موضوع مذهبی سنتی در لباس مبدل» و «تصویر تعالی یافته ای از عمیق ترین احساسات مذهبی ون گوگ است. ». آبی و زردی که در این نقاشی استفاده شده است که معمولا در نقاشی های مسیح استفاده می شود نظریه سوث در این باره این است که ون گوگ از این رنگ ها برای نمایش مسیح در شب پرستاره استفاده کرده است .. ون گوگ زبانی احساسی به شب و طبیعت اختصاص داد که آنها را از ظاهر واقعی خود دور کرد. شب پرستاره که توسط آبی و زردهای زنده که با حرکات اشاره ای و بی واسطه به کار رفته اند، نشان می دهد که چقدر دیدگاه ون گوگ از رویه های نقاشی جدیدی که ابداع کرده بود، جدایی ناپذیر بود .
رنگ
که در آن رنگ و رنگ دنیایی خارج از اثر هنری را توصیف می کنند .
رنگ را مستقیماً از قلم روی بوم اعمال کرد و رنگهایی غلیظ و رنگهای شدید ایجاد کرد. ون گوگ که در مورد کار از روی تخیل خود دوگانه بود، در نهایت شب پرستاره تمام شده را یک شکست تلقی کرد. ونگوگ از این نوع رنگ آمیزی استفاده کرد که راهی برای ثبت قدرت نمادین، سرزندگی جریان و ثبات آن را نشان دهد .
تابلو تیره است ولی ونگوگ شب را تیره ندیده است بلکه شب را مجموعه ای از رنگ های سبز ، آبی و زرد دیده است. و این گردش رنگ در آسمان تجلی حرکت و نیرو ست. این رنگ ها در عین ثابت بودن روی تابلو در حرکت چشم گویی بر هم می لغزند و توهمی از حرکت دایمی ایجاد می کنند. دراین گردش رنگ ها، ستارگان نیز بر طاق آسمان در حرکتند. هرکدام از این ستارگان که نقطه مرکزی آنها محور گردش رنگ ها شده است می توانند یک یک مرکز عالم و کائنات باشند.روشن ترین قسمت این نقاشی ، گوشه بالا راست است و تاریک ترین قسمت نقاشی گوشه پایین چپ است. ونگوگ به خوبی تضاد میان روشنایی و تاریکی را به تصویر کشیده است. همچنین تضاد بین جنبش ستاره ها و آرامش در شهر زیر آسمان .
تضاد میان رنگهای این تابلو یک خطای دید موسوم به درخشندگی ((luminanceایجاد میکند که در آن
مغز دو محرک حسی همزمان و متضاد تجربه میکند. به زبان ساده یک طرف مغز روی نور و حرکت تمرکز میکند و رنگ را کمتر تشخصی ون گوگ با نقشهای نورانی و جسورانهای که به بوم تابلوی شب پرستاره پاشیده هردوی این تجربیات را برای مغز بیننده به ارمغان میآورد و با این کار باعث میشود به بیننده القا شود ستاره های این تابلو واقعا سوسو می زنند
رنگ ابی که در اسمان به کار رفته رنگ پاکی و خلوص است و رنگ زرد رنگ روشنایی و انرژی میباشد . ولی در این اثر رنگ زرد بیشتر رنج و درد را القا میکند از رنگ زرد همه جا نماد نور وانرزی وبخشش است ولی تو این اثر نماد رنج ودرد و جدایی را به نمایش گذاشته که نشان حال روحی خالق اثر دارد. رنگ شب در همه جا تیره وسیاه است ولی در این اثر رنگ ابی اسمان که با ضربات محکم قلمو روی بوم است و یک نوع خود درگیری احساس میشه و این احساس به شخص دست می دهد که خالق اثر از حالات درونی خودش کشیده .
کنتراست : نور زیاد به کار رفته است و اغراق شده اند شبیه سبک آبستره نقاش برای ویژه بودن و تمرکز از رنگ و نور زیاد استفاده کرده است . در مکتب امپرسیونیسم بیشتر از انکه به تناسب سوژه ها اهمیت بدهید روی انتقال نور و حس درک نور بهنوان مبنای رنگ تاکید میشه .
سایه های روشن تر آبی درست بالای افق، اولین نور را نشان می دهد.
کادر بندی
سوت از جمله ون گوگ به برادرش استفاده می کند که شب پرستاره «از نظر چیدمان یک اغراق است» تا استدلال خود را مبنی بر اینکه این نقاشی «تلفیقی از تصاویر» است، تقویت کند. اما، به هیچ وجه اینطور نیست. مسلم است که ون گوگ از "آرایش" به عنوان مترادف "ترکیب" استفاده می کند. ترکیبی که مصرف التهاب و اضطراب درون است. مثل آثار ون گوگ و دیگری ترکیب های مواجی است به تنظیم موزون و حساب شده . تمام سازمان بندی تابلو تعادل تضاد تکرار و ریتم روان در نقاشی بصورت آگاهانه صورت گرفته است .
خط ها : به جهتهای مختلف افقی ؛عمودی و اریب کشیده شده اند خطوط در این اثر به صورتهای راست ؛ منحنی و شکسته وجود دارد . کیفیت خطوط بیان های مختلفی را ایجاد کرده است مثل تنوع و تاکید . خط در این اثر ایجاد تاریکی و روشنایی کرده است و بافتهای متنوعی را ایجاد کرده است .
نقطه : هنرمند به کمک نقطه و تغییر اندازه و تکرار آن کل اثر را بوجود آورده است و تمام شکل ها و رنگ ها و سایه ها از نقاط بوجود آمده اند
سطح : هنرمند در شب پر ستاره سعی کرده است درخشش تارگان را در بازی با رنگ های متضاد با حجم های مختلف در سطح کار ایجاد کند .فضای تیره نیمه بالایی اثرچشم را خوداگاه به سمت منبع نور هدایت میکند.رنگ ابی غالب در بزرگ نمایی فضای سیاه و تیره شهر را دارد و رنگ تیره شهر و نور زرد رنگ فضا آسمان را به چشم می
نشاند .
بافت : آسمان بافتی ضربتی ولی نرم دارد اما درخت بافت زبر و خشن دارد . بافتها به راحتی به چشم میخورند هم بافتهای نرم و هم بافتهای زبر بیشتر بافتها شاید بر اساس خیال شکل گرفته اند اما قابل لمس و واقعی هستند .
در این نقاشی خورشید با درخت و باد تعادل ایجاد می کند و قرینه ای وجود ندارد.
هنرمند از منظری خیالی به روستایی می نگرد. با نقوش تازه کشفشدهاش قاب میشود: در سمت چپ، سرو به سمت آسمان برج میافتد، در سمت راست گروهی از درختان زیتون در ابر جمع میشوند، و امواج مواج آلفا در مقابل افق میچرخند. برخورد ون گوگ با نقوش خود باعث تداعی با آتش، مه و دریا می شود، و قدرت عنصری صحنه طبیعی با درام کیهانی ناملموس ستارگان ترکیب می شود. جهان طبیعی ابدی سکونتگاه انسان را به شکلی بصیرتی مهد می کند، در عین حال آن را نیز به طرز تهدیدآمیزی احاطه کرده است. مناره کلیسا و درختان سرو به نظر می رسید که با یک بار الکتریکی ترقه می زنند. ون گوگ با اطمینان از اینکه ظاهر طبیعی آنها را درک کرده است، تصمیم گرفت تا تصویر آنها را در خدمت امر نمادین بازسازی کند. همراه با فلک، این منظرهها در این نقاشی آفرینش را ستایش میکنند.ونگوگ شب پرستاره را زمانی که در آسایشگاه بود، حالات ناامیدی به سر می برد نقاشی می کرد. ون گوگ به عنوان هنرمند ترجیح میداد که نقاشی های را بکشد که قابل مشاهده بود، به موضوعاتی که او را احاطه کرده بودند محدود میشد. اگرچه موضوعات ون گوگ محدود بود، اما سبک او محدود نبود.
صحنه ستارگان شب ( این چیزی است که به تازگی برای ون گوگ مهم شده بود) متمایزترین و منحصر به فردترین زمینه فعالیت را به تخیل بصری ارائه می دهد، زیرا کمبود نور مستلزم استفاده جبرانی از حافظه بصری است. ون گوگ در صحنه شبانه خود از روش حافظه استفاده کرد. کشف او از قدرت نورانی تاریکی یک کشف زیبایی شناختی شخصی بود.
طبق تحقیقات و آزمایشاتی که کردن 52 تن انسان را در بازه ی سنی 22 تا 32 سال را در فاصله ی 70 سانتی تری نقاشی پر ستاره ونگوگ قرار دادند و از ان ها خواستند 60 ثانیه به تصویر نگاه کنند و سر آنها در طول این دوره ثابت بود است تا بتوانند انرژی موجود در این تصویر را بررسی کنند و بدانند حرکت چشم انسان در زمان تماشای این تصویر چگونه است سمت راست نقاشی مسیر حرکت چشم توسط سیستم ردیابی چشم در حین مشاهده صحنه توسط سوژه است. هنگامی که سوژه ها شروع به حرکت چشم ها کردند، توجه بصری سوژه ها باعث شد که آنها خیره شوند چشمان آنها در سراسر منطقه ستاره; شکل گرد چرخیده در مرحله بعد به دلیل شروع شناختی و فرآیندهای فراشناختی، آزمودنی ها در حالت ادراک قرار گرفتند. علاوه بر این، آنها چشمان خود را به منطقه سمت چپ مشابه که ستاره دیگری بود. می روند این تغییر توجه بصری به دلیل تحریک شده بود جریان افکار که با شناخت آغاز می شود.
انرژی و دید انسان
جریان افکاری که کاملاً مبتنی بود در قیاس، ممکن است در حرکات چشم نیز تجسم شود. در این صورت جریان موجود از تفکر قیاسی، نگاه های چشمی را مجبور به انتشار بیشتر می کرد و تمرکز چشم ها را به حرکت هدایت می کرد در امتداد همان جهت انتقال اندیشه قیاسی. بنابراین، حرکات چشم از نزدیک بودن و توسط جریان افکار قیاسی که به طور پیوسته و همزمان وجود داشت، اداره و کنترل می شود در کل بازه زمانی مشاهده صحنه این جریان قیاسی کنترل کننده افکار، چشمان افراد متعاقباً به سمت سایر مناطق مشابه نقاشی، که از پیوندهای حرکت چشم نقاشی مشخص بود. بنابراین، افکار شناور دیدگاه های قیاسی که عمدتاً در این بین اتفاق می افتاد فرآیند شناختی تثبیت شده توجه بصری، حرکات چشم را در طول صحنه تنظیم می کند بعلاوه، مصاحبه بعدی آزمودنیها، عامل تاثیرگذار افکار قیاسی را تایید کرد آنها طبق دستور چشمان خود را دنبال کنند. در ابتدا به ستاره گرد و چرخان خیره شده بودند و بعداً به منطقه مشابه متشکل از ستاره گرد چرخان که در مجاورت جریان قرار داشت علاقه مند شد بخشی از نقاشی روند چنین مشاهده ای ادامه یافت و پس از بازه زمانی اختصاص یافته به پایان رسید. بنابراین، این علایق به دلیل قیاس در مناطق مجاور مناظر، چشم انسان را به سمتی سوق داد.
انرژی
طرح اولیه
این نقاشی یکی از آثار متاخر ون گوگ بود که سال بعد از کشیدن این نقاشی خودکشی کرد. فعالیت هنری او کوتاه بود و تنها 10 سال طول کشید، اما بسیار پربار بود. او بیش از 800 نقاشی و 700 تا 850 طراحی را برای برادرش به یادگار گذاشت. هنگامی که موزه هنر مدرن MoMA در شهر نیویورک، شب پرستاره را از یک مجموعه دار خصوصی در سال 1941 خریداری کرد، این موزه چندان شناخته شده نبود، اما از آن زمان به بعد اگر نگوییم یکی از شناخته شده ترین ها، به یکی از مشهورترین آثار ون گوگ تبدیل شده است. آثار در کانون تاریخ هنر
و در آخر
https://www.moma.org/collection/works/79802
https://www.vincentvangogh.org/starry-night.jsp
https://www.britannica.com/topic/The-Starry-Night
https://www.sefareshik.com
https://tarhestan.org/%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D9%84%D9%88-%D8%B4%D8%A8-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87/
https://virgool.io/Novira
https://www.irna.ir/
https://8tt770.niloblog.com
منابع