چگونگی تصویرسازی ذهنی وتخیلی
تخیل نیرویی است که اندیشه را به ترتیبی تازه و متفاوت گردهم می آورد. تخیل یعنی توانایی آفرینش آرزو، هدف یا تصویری در ذهن، در تخیل هدفمند و ارادی از این توانایی برای تجلی و تحقق اهداف یا آرزو ها استفاده می شود. شما بر این خواسته و تصویر تمرکز می کنید و انرژی می دهید تا به صورت عینی در عالم مادی محقق شود. روش تفکر کنونی شما فقط یک عادت است که می کند تواند تغییر کند.
تخیل و تصویر ذهنی کلید ذهن شهودی هستند. استفاده از تجسم خلاق شنا کردن در مسیر آب است یعنی بدون تلاش و تقلا، به اعتقاد روانشناسان بزرگ تخیل بزرگترین نیروی ذهن است. دانشمندان علوم ذهنی می گویند: انسان می تواند آنچه را در تخیل خود تصور میکند بیافریند. آدمی همان می شود که در خیال خود تصور می کند. تخیل نیرومندتر از اراده است و اگر نبردی بین این دو رخ دهد، تخیل پیروز میدان خواهد بود.
برتری شما در این است که کشف کنید چگونه نظام باورهای خود را تحت تاثیر قرار دهید. برای این منظور یکی از موثرترین راهها تصویر سازی ذهنی است. تجسم و تخیل مثبت و هدفمند تمرینی برای استفاده از توانمندی ها و انرژی های ذهنی میباشد برای رسیدن آسانتر به اهداف و ایجاد تحول در خود، تقویت اراده، افزایش تمرکز و تقویت حافظه. تخیل هدفمند و مثبت ابزاری قدرتمند در دست شما است. با سخاوت کائنات خلاقیت نامحدود در هر لحظه از زندگی شما جریان دارد. اگر آنچه را می خواهید واضح و شفاف به ذهن خلاق خود بدهید، خواستهایتان به سراغتان می آیند. تخیل مثبت و هدفمند، فن استفاده از نیروی خیال برای آفرینش خواسته های شما است
تخیل کلیدی است برای دست یابی به تمرکز و آرامش در زندگی.
صاحبنظران می گویند: استفاده از تخیل هدفمند و هوشیارانه معجزه می کند. آنچه را در ژرفترین لایه ذهن به آن می اندیشید و منتظرش هستید به سوی خود جذب می کنید. تجسم یا آفرینش ذهنی موضوع تازه ای نیست، انسانهای پیش از تاریخ هم با تخیل و اثرات آن آشنایی داشتند. دو هزارو پانصد سال پیش یونانیان قدیم از این قانون ذهنی استفاده می کردند. چارلز فیلمور می گوید تخیل این توانایی را به آدمی می دهد تا خود را از زمان و مکان برون فکند و خارج از هرگونه محدودیتی قرار گیرد. اگر در نیت و خواسته خود صمیمی، صادق و آماده تغییر باشید، براحتی به هدف می رسید.
در استفاده از تخیل لازم است ذهنی باز داشته باشید. وقتی تجسم خلاق به هوشیاری مداوم و آگاهی شما تبدیل شد، می فهمید خود آفریننده زندگی خویش هستید. هدف نهایی این است که تخیل مثبت در هر لحظه از زندگی شما در حال ساختن آرمانهایتان باشد. هدف محقق شده خود را در ذهن نگهدارید. از جملات تلقینی هم استفاده کنید و از خود و همه سپاسگذاری کنید. هر چه قدر نسبت به خودتان احساس بهتری داشته و قدردان خود باشید، شادتر خواهید بود و انرژی خلاق شما افزایش مییابد.
کاربردهای تخیل و تجسم:
1- افزایش تمرکز
2- تقویت حافظه
3- ایجاد آرامش
4- موفقیت در آزمونها
5- افزایش اراده و اعتماد به نفش
6- رسیدن به اهداف مادی، عاطفی، ذهنی، معنوی و …
تکنیک تخیل و آزمون ها
برای استفاده از قدرت تخیل جهت موفقیت در کنکور و تقویت تمرکز باید هدف خود را به تصویر بکشید. اساتید اعتقاد دارند بهتر است تصویر مربوط به بعد از رسیدن به هدف باشد. به عنوان نمونه برای قبولی در کنکور بهتر است مراسم جشن فارغ التحصیلی خود را تصویر سازی کنید برای این منظور ابتدا تصویری باشکوه از مراسم جشن فارغ التحصیلی خود بسازید که در آن مراسم شما را بعنوان دانشجوی نمونه و ممتاز معرفی می کنند، هر قدر می توانید تصویر مراسم را باشکوه تر و با احساس بیشتری بسازید. تشویق های دیگران را ببینید، خوشحالی خود و دوستان و خانواده خود را احساس کنید و… .
شما باید قبل از انجام تکنیک، تصویر مربوطه را کامل و بدون اشکال در ذهن خود ساخته باشید.
مراحل انجام تکنیک
1_زمان مناسب را برای انجام تکنیک انتخاب کنید
2_در حالت خلسه قرار بگیرید
3_تصویر مراسم جشن فارغ التحصیلی را با دقت و تامل در ذهن خود مرور کنی.
با چند نفس عمیق و آرام به حالت طبیعی باز گردید.4_
5_برنامه ای منظم برای تکرار تکنیک در نظر بگیرید
تصویر سازی ذهنی
اگر تخیل ما در اختیار ما در بیاید و حواس پنج گانه خود را در آن دخیل کنیم به تصویرهای ذهنی مناسبی می رسیم. برای تصویرسازی ذهنی مناسب لازم است که یک سری از سلولهای مغزمان را که کار آنها ساختن تصاویر است تقویت کنیم و برای این کار تمرین های استانداردی وجود دارد. بیشتر این تمرین ها در زیر آورده شده است.
۱- به مدت ده دقیقه از کارهای روزمره را به صورت دقیق و با جزئیات کامل تصویرسازی کنیم.
۲- کشیدن نقشه یک محل به صورتی که ابتدا هر ا طلاعاتی که در مورد یک محل داریم روی نقشه می کشیم و بعد در هر مرحله این نقشه را کامل تر می کنیم. به این نوع کار کردن اجایل هم می گویند. البته کشیدن نقشه به صورت اجایل.
۳- خارج شدن از خود به صورت آدم کوچولو و نگاه کردن به خود از زاویه های مختلف. انگار که آن آدم کوچولو هستید و به خودتان از زوایای مختلف نگاه می کنید. مثلا از روبرو، طرفین (راست و چپ)،
پشت سر، بالا و پایین و سپس همان آدم کوچولو به درون خودمان فرو می رود انواع تصویرسازی ذهنی
۱-دگر احساس
تصویرسازی ذهنی دگر احساس به گونه ای است که انگار د اخل یک سینما نشسته اید و در حال تماشای فیلمی از خودتان هستید که روی پرده سینما در حال پخش می باشد. اگر شما تماشاگر باشید و تصویر ذهنی خود را مثل یک تماشاگر نگاه کنید تصویری که ساخته اید دگر احساس می باشد. گاهی مواقع ما برای اجرای تکنیک های ان.ال.پی نیاز داریم که خاطرات خود را به صورت دگر احساس ببینیم.
یعنی اینکه داخل سینما هستیم و فیلم ضبط شده از خاطراتمان در حال پخش روی پرده سینما می باشد. در تصویر سازی دگر احساس، احساسات و حالاتی که در خاطره داشتیم دوباره تداعی نخواهند شد. یعنی انگار اتفاقی که در خاطره افتاده است برای یک نفر دیگر افتاده است و ما فقط فیلم آن را می بینیم. ما باید یاد بگیریم خاطرات تلخ گذشته را به این صورت یادآوری کنیم یعنی به صورت دگر احساس.
۲- خوداحساس
اگر تصویرسازی ذهنی به گونه ای باشد که ما خودمان را در تصویر احساس کنیم و همه ی احساسات و حالات خاطره ای که می بینیم را دوباره احساس کنیم این تصویرسازی به صورت خوداحساس می باشد. به یادآوری خاطرات اگر به گونه ای باشد که خودمان بازیگر فیلم خاطره باشیم به صورتی که همه ی اتفاقات خاطره برایمان دوباره بیافتد و احساسات و حالات موجود در خاطره دوباره برایمان تکرار شود تصویرسازی خوداحساس انجام داده ایم. بهتر است یاد بگیریم که خاطرات خوب و لذت بخش گذشته خود را به صورت خوداحساس ببینیم.
۳- دابل دگر احساس
فرض کنید روی یکی از صندلی های سینما نشسته اید و ناگهان از جسم خود جدا شده و به سمت اتاقک پروژکتور پرواز می کنید و از آنجا خود را نگاه می کنید به گونه ای که روی یکی از صندلی ها نشسته اید و به فیلمی از خودتان که قبلا ضبط شده است نگاه می کنید که در حال پخش است. شما از چشم سوم شخص به خود نگاه می کنید که در حال تماشای فیلم خاطره خودش است. به اینگونه نگاه کردن به خاطرات و تصاویر ذهنی دابل دگر احساس است که اثر احساسی این جایگاه بسیار کمتر از خوداحساس و دگر احساس است. از این تکنیک در درمان فوبیا ها ا ستفاده می شود.
چگونه تصویرسازی کنیم؟
وقتی که با افراد در مورد تصویرسازی صحبت می کنیم، بیشتر آنها می گویند که نمی توانند تصویرسازی کنند. همه ما انسان ها در همه زمان های زندگی مان در حال تصویرسازی ذهنی هستیم و از این کار بی اطلاعیم و فکر می کنیم که تصویرسازی ذهنی چقدر کار دشوار و پیچیده ای است. اگر چشمان خود را ببندید در همان حال به درون سفر می کنید. سفر به درون باعث می شود که شروع به تصویرسازی کنید. تمرین زیر باعث می شود به درون خود سفر کنید و بدانید که تصویرسازی ذهنی کار پیچیده ای نیست .
تمرین تصویرسازی ذهنی
۱- چشمان خود را ببندید و تصور کنید که یک سیب سبزرنگی با یک نخ نازکی بسته شده است و از سقف آویزان شده است. این سیب درست در مقابل شما قرار دارد. به رنگ زیبای این سیب توجه کنید. این سیب روبروی شما می چرخد و شما همچنان به این سیب نگاه کنید. دقت کنید که این سیب به کدام جهت می چرخد. آیا سرعت چرخش این سیب زیاد است یا کم؟ اگر سرعت چرخش کمی دارد سعی کنید با دست راست خود این سیب را بیشتر بچرخانید و سرعت چرخش آن را زیاد کنید. به بند این سیب نگاه کنید که نخ نازک به آن بسته شده است. ببینید این نخ چه رنگی است؟ مشکی یا سفید است و یا رنگ دیگری دارد؟
۲- وقتی که خوب به این سیب سبز نگاه کردید آن را با دست راست خود بگیرید و اجازه چرخیدن به آن را ندهید. حال دست دیگرتان را هم جلو ببرید و این سیب را با دو دستتان بگیرید. نخ را از سیب جدا کنید. سیب را با یکی از دستهایتان جلو برده و آن را بو کنید. عطر سیب تازه را استشمام کنید. از بوییدن این سیب لذت ببرید. سیب را نزدیک دهان خود ببرید و گازی به آن بزنید. مزه این سیب چگونه است؟ شاید ترش و یا شیرین باشد. مزه این سیب را کاملا حس کنید. همان طور که تکه های این سیب را می جوید تکه های آن را زیر دندان خود حس کنید. صدای خرد شدن سیب را زیر دندان خود حس کنید.
۳- تصور کنید این سیب روبروی شما روی زمین می افتد و لحظه به لحظه بزرگتر می شود. کم کم سیب بزرگی را روبروی خود می بینید که درست روبروی شما افتاده است. دوباره تصور کنید که یک بیل بزرگ کنار این سیب افتاده است و شما این بیل را برمی دارید. با این بیل محتویات درون این سیب را خالی می کنید. کم کم هم محتویات این سیب خالی می شود.
۴- بعد از اینکه محتویات این سیب خالی شد، شما یک سیب بزرگ به اندازه یک کلبه دارید که محتویات آن را خالی کرده اید. این سیب خانه شماست. تصور کنید با یک اره از آنجایی که سیب را گاز زده اید مستطیلی به اندازه یک در روی سیب ایجاد کرده اید. این مستطیل در ورودی این خانه است.
۵- در این سیب را باز کنید و به درون این سیب بروید. وقتی که در داخل این سیب قرار دارید پنجره کوچکی برای آن قرار دهید. پنجره را باز کنید و از آن پنجره بیرون را نگاه کنید. سرتان را از پنجره بیرون آورده اید و به بیرون نگاه می کنید.
۶- بیرون از این خانه سیبی شکل همه خانه ها را به شکل سیب می بینید. همه در خانه سیبی شکل خود زندگی می کنند. تصویرسازی ذهنی این سیب می تواند آرامش بسیاری را به ذهن شما وارد کند.
شما یک شهر پر از سیب بزرگ می بینید که همه مردم در دل این سیب ها زندگی می کنید. همه جا بوی سیب استشمام می کنید. به همه این سیب ها نگاه کنید. سیب های سبزرنگی که همه سرشان را از پنجره این سیب ها بیرون آورده اند و به بیرون نگاه می کنند.
تصویرسازی این سیب شما را از بیرون به درون می برد. سفر به درون با بسته شدن چشم هایتان آغاز می شود. وقتی که چشمان خود را می بندید تصویرسازی ذهنی شما شروع می شود. سفر به درون و دیدن تصاویر ذهنی آرامش درونی را به همراه خواهد داشت.
امیدوارم توانسته باشید این تمرین را به خوبی انجام دهید. انجام این تمرین می تواند به شما آرامش عمیقی بدهد. این تصویرسازی می تواند تمرینی باشد که خلاقیت را در ذهنتان تقویت کند. یادتان باشد در تصویرسازی ذهنی هیچ محدودیتی ندارید و می توانید در ذهنتان هرآنچه را که دوست دارید خلق کنید. به این فکر کنید که آزادید هرچه دوست دارید در ذهنتان بسازید. هر چیزی که در ذهنتان می سازید می تواند در زندگی تان به شکل واقعیت درآید. پس می توانید با تصویرسازی ذهنی به هرآنچه که می خواهید برسید و هیچگونه محدودیتی ندارید.
این نوع تصویرسازی که همه حواس شما درگیر آن است، تصویرسازی ذهنی خوداحساس است. شما در این نوع تصویرسازی همه حواس خود را برای تصویرسازی ذهنی به کار می برید و همه چیز را حس می کنید. شما در این نوع تصویرسازی خودتان حضور دارید و این حواس شماست که احساسات را درک می کند طبق تعریف انجمن سرطان شناسی آمریکا تصویرسازی ذهنی شامل تمرینات ذهنی طراحی شده برای پذیرش ذهنی نفوذ سلامتی و بهبودی در بدن است.
مرور
تصویرسازی ذهنی شامل استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها، مزه ها، یا حس های دیگری می شود که نوعی رویت هدفمند را می سازد. تصویرسازی ذهنی یک تکنیک مدیتیشن است که تاثیرات جسمی و روان شناختی دارد. در جریان این تکنیک، آرمیدگی ذهن و جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق می افتد. تصویرسازی ذهنی می تواند درد را کاهش داده به تاثیر داروها کمک کند و احساس بیمار را بهبود بخشد. این شیوه را همراه با درمان استاندارد در افراد مبتلا به سرطان و بیماری های دیگر مورد استفاده قرار می دهند. از این تکنیک برای کار با بیماران دچار فوبیا و افسردگی، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، کاهش فشار خون، کنترل درد، افزایش انگیزه، بهبود آرمیدگی، افزایش کنترل بر زندگی فردی، بهبود روابط و حتی برای کمک به افراد در ترک سیگار استفاده می شود.
تاریخچه تصویرسازی ذهنی
این باور که تصویرسازی ذهنی می تواند به شفای بیماری ها کمک کند، باوری بسیار قدیمی است. تصویرسازی تقریباً در همه فرهنگ های دنیا به عنوان یک ابزار درمانی مورد توجه بوده و در بسیاری از مذاهب نیز مطرح شده است. مثلاً سرخپوستان ناوایو دارای شکل مفصلی از تصویرسازی هستند که فرد را ترغیب می کند خود را سالم "ببیند". برخی می گویند که قدمت این تکنیک ها به بابلی ها، یونانی ها و رومی های باستان می رسد. مصریان و یونانی های باستان، و نیز ارسطو و بقراط پدر پزشکی نوین، بر این باور بودند که تصویرهای ذهنی در مغز ارواحی را آزاد می کنند که قلب و بخش های دیگر بدن را برمی انگیزند. آن ها همچنین باور داشتند که یک تصویر ذهنی قوی از بیماری برای ایجاد نشانه های آن کافی است. تصویرسازی ذهنی قرن ها به عنوان یک درمان طبی مورد استفاده قرار می گرفته است. شواهد ثبت شده ای وجود دارد که راهبان تبتی در قرن 13 و 14 با مدیتیشن و تصویرسازی کار می کردند که مجسم کنند بودا بیماری ها را شفا می دهد.
سیمونتون ها در سال 1978 به این درمان ها با انتشار کتاب پرفروشی به نام "بهبودی دوباره" معروفیت بخشیدند. در این کتاب تجربیات آنان در درمان بیماران سرطانی با تصویرسازی و درمان های دیگر تشریح شده است. در حال حاضر از تصویرسازی ذهنی در کلینیک های مراکز پزشکی و بیمارستان های منطقه ای استفاده می شود. این روش را اغلب با درمان های روانشناختی دیگر ترکیب می کنند .
تکنیک های تصویرسازی ذهنی
این روش ها شامل تکنیک های تشخیص و ارزیابی بر مبنای تصویرسازی ذهنی، روش های آرمیدگی، درون بینی، فراخوانی و تکنیک های پایگاه سازی در ذهن می شود. یک تجربه تصویرسازی ذهنی مانند رویاپردازی است به استثنای این که لازم نیست "صبر کنیم" تا ناهشیار، رویا یا آن موضوع را ایجاد کند. هر زمان که بخواهیم می توانیم رویایی ایجاد کنیم که به موضوع دلخواه ما مربوط باشد. اگر بخواهیم تصویرسازی ذهنی را برای صدمات عاطفی یا مشکلات جسمی به کار بریم، می توانیم از شیوه های دینامیک استفاده کنیم.
یکی از معروف ترین تکنیک ها، کار با "کف دست" است. این تکنیک شامل قراردادن کف دست ها روی دو چشم و تجسم رنگی می شود که شما با اضطراب یا استرس تداعی می کنید (مثلاً قرمز) و بعد آن رنگ که با آرمیدگی و آرامش تداعی می شود (مانند آبی). تجسم یک رنگ آرامش بخش باعث می شود شما احساس آرمیدگی کنید و سلامتی و احساس بهبودی را در شما تقویت می کند. در دیگر تکنیک ها از تصویر استفاده می شود مانند تجسم یک توپ از انرژی شفابخش ملایم که در قفسه سینه شکل می گیرد و همراه با تنفس در سراسر بدن گسترش می یابد. بسیاری از شیوه ها شامل تصویرسازی از خود در یک منظره آرامش بخش به انتخاب شخص است. جایی مانند ساحل یا چمنزار، با همه مناظر، صداها، بوها و دیگر حس ها تا تصویری کامل تجربه شود.
تکنیک رایج دیگر، تصویرسازی هدایت شده نام دارد که شامل تجسم یک تصویر یا هدف مطلوب خاص می شود و سپس تصویرسازی از خود در حالی که به این هدف دست می یابید. ورزشکاران از این تکنیک ها برای پیشرفت ورزشی استفاده می کنند. نوعی از درمان هدایت شده که برای بیماران مبتلا به سرطان مفید است، متد سیمونتون خوانده می شود. این متد در دهه 70 توسط کارل سیمونتون، یک سرطان شناس پرتودرمان گر، و استفانی سیمونتون، یک روان درمان گر ابداع شد. در متد سیمونتون از بیماران دچار سرطان خواسته می شود که تجسم کنند بدن آن ها در حال جنگ با سلول های سرطانی است و در جنگ پیروز می شود.
یک تمرین معروف، براساس یک بازی ویدیویی قدیمی به نام Pac-Man طراحی شده است. بیماران باید شخصیت های Pac-Man کوچک را تجسم کنند که سلول های سرطانی را می خورند و نابود می کنند، همان طور که دشمنان را در بازی از بین می برند. سیمونتون ها از این متد در کنار درمان های رایج سرطان استفاده می کردند. اجرای هر جلسه از این تکنیک ها 20 تا 30 دقیقه طول می کشد.
شواهد تاثیر
مروری بر 46 مطالعه انجام شده از سال 1966 تا 1998 مطرح می کند که تصویرسازی هدایت شده می تواند در درمان استرس، اضطراب و افسردگی و کاهش فشارخون، درد و برخی از عوارض جانبی شیمی درمانی سرطان مفید باشد. مروری دیگر در سال 2002 نشان داد که احتمالاً تصویرسازی ذهنی برای اضطراب و نیز برای تهوع و استفراغ پیش از شیمی درمانی سرطان مفید است. (معمولاً پس از چند دوز شیمی درمانی بیمار دچار تهوع و استفراغ می شود. برخی افراد درست پیش از تجویز دوزهای بعدی دچار تهوع یا استفراغ می شوند. این حالت، تهوع یا استفراغ شرطی یا پیشگویانه نامیده می شود.) به طور کلی، تصویرسازی ذهنی یکی از مفیدترین اقدامات روان شناختی برای کاهش برخی عوارض جانبی شیمی درمانی محسوب می شود.
به بدن فرصت شفا بدهیم
می توانیم از تصویرسازی ذهنی برای حفظ و استحکام سلامتی در یک بدن قوی یا روبرویی با یک مشکل در سلامتی استفاده کنیم.
چشمان خود را ببندید و ببینید که "محلول جادویی" متعلق به درون شما، سموم، زهرها، درد یا بیماری را از بدنتان می زداید، و بدن شما در صلح و آرامش غوطه ور می شود. یک نفس عمیق بکشید و عمداً خود را ریلکس کنید. در این مرحله از آرمیدگی یا تصویرسازی ذهنی، تغییراتی در بدن تجربه می شود. تغیرات فیزیولوژیک به وقوع می پیوندد و شفا آغاز می شود.
در بسیاری از بیماری ها، تصویرسازی ذهنی می تواند مشکلات احساسی زمینه ای را آشکار کند و به بدن اجازه شفا بدهد. این عشق و حمایت اغلب می تواند معجزاتی را در جسم پدید آورد. معجزاتی که بارها در درمان بیماری های لاعلاج به ثبت رسیده است.
راهنمای گام به گام برای اجرای یکی از انواع تصویرسازی ذهنی شفابخش
چند دقیقه خود را آرمیده (ریلکس) کنید. مطالعات نشان می دهد که تصویرسازی ذهنی بهترین تاثیر را زمانی دارد که همراه با یک تکنیک آرمیدگی همراه شود.
لباس خود را راحت کنید، کفش های خود را در بیاورید، دراز بکشید یا بر یک صندلی راحت بنشینید و اگر مایل هستید نور را کم کنید. چشمانتان را ببندید و چند نفس عمیق بکشید. تصور کنید که از یک پلکان پایین می روید. با هر گام، به این احساس توجه کنید که بیشتر و بیشتر آرمیده می شوید.
زمانی که کاملاً آرمیده شدید، یک منظره دلخواه را مجسم کنید. این منظره می تواند یک ساحل باشد. دامنه یک کوه یا یک لحظه لذت بخش خاص با دوستان یا خانواده. هر زمان به تمرین تصویرسازی خود می پردازید به این منظره وارد شوید.
زمانی که در منظره مطلوب خود احساس راحتی کردید، تدریجاً ذهن خود را به مشکلی که می خواهید حل شود معطوف کنید.
اگر تصویرهای متعددی به ذهن آمد، یکی از آن ها را انتخاب کنید تا در جلسه جاری روی آن کار کنید. اجازه دهید این تصویر ذهنی زنده تر و واضح تر شود. اگر وضوح تصویر کم و زیاد می شود، نگران نشوید.
اگر هیچ تصویری به ذهن نیامد، سعی کنید به یک حس دیگر معطوف شوید. مثلاً صدای رودخانه یا بوی گل های وحشی در چمنزار.
اگر روش های بالا کارساز نشد، به این فکر کنید که در حال حاضر چه احساسی دارید. عصبانی؟ خسته؟ رنگ این عصبانیت چیست؟ چه تصویرهایی را برمی انگیزد؟ از حس ها برای شکل دادن به تصاویر ذهنی استفاده کنید.
هر زمان چنین می کنید، مجسم کنید که مشکل شما در انتهای جلسه کاملاً بهبود می یابد. این کار، طرح اولیه شفا را در درون ایجاد می کند که بدنتان در شفای خود از آن پیروی می کند.
در پایان جلسه، چند نفس عمیق دیگر بکشید و خود را در حال بالا رفتن از پلکان خیالی مجسم کنید، در حالی که تدریجاً به محیط خود آگاه می شوید. چشمانتان را باز کنید، بدنتان را کش و قوس دهید، لبخند بزنید و روز خود را ادامه دهید.
در آغاز، این تمرین تصویرسازی ذهنی را برای 15 تا 20 دقیقه حداقل یک بار در روز انجام دهید. با کسب مهارت بیشتر، احتمالاً خواهید توانست فقط هر بار برای چند دقیقه و چندین بار در روز انجام دهید و همان فواید را برای شما داشته باشد