تحقیقی در مورد طراحی و معماری فضای داخلی

طراحی و معماری فضای داخلی
روی این اصل، کیفیت فضای داخلی از یک طرف تاثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیتهای ما در آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
فضا ذاتاً ‎شکل خاص و قابل درکی ندارد، با این حال هنگامی که عناصری در حوزه آن قرار گیرند، روابط چندگانه‎ای، هم بین فضا و عناصر و هم بین خود این عناصر، ایجاد می‎شود که این روابط فضا را شکل می‎دهند و در نتیجه ما آن را درک می‎کنیم. این بدان معنی است که فضا با وجود عناصر مادی و رابطه متقابل آنها با ما و با یکدیگر تعریف می‎شود و معنی پیدا می‎کند؛ حتی یک عنصر تنها قادر است از طریق فرم، اندازه و شکل خود فضایی را تحت‎الشعاع قرار داده و حوزه فضایی اطرافش را نظم بخشد.
بدین‎ترتیب در تعریف فضا با دو مفهوم پایهای سروکار داریم: فضا و عناصر تعریف‎کننده یا محدودکننده فضا، به عنوان مثال اگر جعبهای را در نظر بگیریم، حجم خالی درون آن، فضا و دیوارههای جعبه، عناصر تعریف‎کننده فضا محسوب میشوند. فضا قابل لمس نیست، ولی عناصر تعریف‎کننده و محدودکننده آن قابل لمس، اندازه‎گیری، معرفی و ترکیب با یکدیگر هستند. در حقیقت فضا از طریق عناصر محدودکننده آن قابل شناسایی است و کیفیت و شخصیت آن تابع عناصر متشکله آن و چگونگی ارتباط و نظم حاکم بین این عناصر می‎باشد. به بیان دیگر، فرم، کیفیت و نحوه ارتباط عناصر تعریف‎کننده فضاست که شخصیت یک فضا را میسازد و به آن شکل، بعد و مقیاس میبخشد و برای ما قابل درک می‎کند.
عناصر هندسی تشکیل‎دهنده فرم یعنی نقطه، خط، صفحه و حجم می‎توانند با هم ترکیب شوند و فضا را محدود و مشخص کنند. در مقیاس معماری، این عناصر به ستون‎ها، کف‎ها، دیوارها و سقف‎ها تبدیل می‎شوند. بدین‎ترتیب، فضای داخلی معماری به وسیله محدودهای که دارای عناصر افقی نظیر کف و سقف و عناصر عمودی نظیر ستون‎ها و دیوارها میباشد، مشخص میگردد.
به بیان دیگر، ستون‎ها، کف‎ها، دیوارها و سقف‎ها عناصر تعریف‎کننده فضای معماری هستند که در کنار یکدیگر قرار می‎گیرند و با هم ترکیب می‎شوند تا به بنا شکل ‎دهند، حدود مرز فیزیکی بنا را مشخص ‎و درون و بیرون آن را از یکدیگر جدا کنند و مرزهای فضای داخلی بنا را مشخص ‎و آن را از فضاهای داخلی اطراف و فضای خارج آن متمایز ‎سازند. "چارلز مور"، معمار آمریکایی، در این‎ خصوص میگوید: "وقتی از یک کف و یک سقف و چهار دیوار، یک اطاق ساخته میشود، در کنار این شش عنصر، عنصر هفتمی هم وجود دارد که فضا است و این عنصر اثری بیش از عناصر فیزیکی دارد که فضا توسط آنان ساخته شده است." روی این اصل، فضای معماری با ترکیب مناسب دیوارها، ستون‎ها، کف‎ها و سقف‎ها به هویت و کیفیت مورد نظر دست می‎یابد و محیطی مانوس، مفید و قابل استفاده، زیبا و خوش‎آیند، و امن و مستحکم برای انجام کلیه فعالیت‎های زندگی در شرایط مختلف، فراهم می‎آورد. البته با اینکه سیستم ساختاری یک بنا (دیوارها، ستون‎ها، کف‎ها و سقف‎ها)، فرم و طرح اصلی فضاهای داخلی آن را تعیین می‎کند، لیکن، ساختار ـ اگر آن را به معنی انتخاب و آرایش عناصر طراحی داخلی در نظر بگیریم ـ در چنین فضاهایی در نهایت توسط عناصر طراحی داخلی شکل می‎گیرد، بدین‎ترتیب که روابط قابل رویت این عناصر، فضای داخلی یک مکان را مشخص کرده و بدان نظم می‎بخشد. بر این اساس، طراحی داخلی نقش تاثیرگذار و قابل اعتنایی در تعریف و سازمان‎دهی فضاهای داخلی ساختمان‎ها و در نهایت ارتقای کیفیت کارکردی ـ زیبایی‎شناختی آنها ایفا می‎کند، نقشی که بهره‎گیری از طراحی داخلی در ساخت‎وسازها را به ضرورتی اجتناب‎ناپذیر تبدیل می‎نماید.
هدف طراحی داخلی عبارت است از بهبود کارکرد فیزیکی و روانی فضاهای داخلی ساختمان ها جهت تسهیل انجام فعالیت های روزمره زندگی در آنها. بدین ترتیب، فضا اصلی ترین عنصر طراحی داخلی به شمار می رود و حتی می توان از طراحی داخلی به فضاسازی داخلی نیز تعبیر نمود. طراحی داخلی در حقیقت با عنصر فضا آغاز می شود و در نهایت بایستی به ارتقای کیفیت فضا بینجامد. از این رو، کیفیت فضایی طرح، یکی از پارامترها و معیارهای بسیار مهم در ارزشیابی پروژه های طراحی داخلی محسوب می شود.
فضای داخلی معماری، فضایی ست ساخته شده به دست بشر که در وهله اول وظیفه پناه دادن به انسان در مقابل عوامل طبیعی را دارد؛ یعنی قسمتی از فضای محیط به گونه ای محدود می شود که به واسطه آن فضای داخلی پدید می آید. در نتیجه، ورود به فضای داخلی معماری، احساس محفوظ بودن، سرپناه داشتن و بسته بودن را در ما ایجاد می کند.
ما از زمانی که پای به عرصه هستی می نهیم، تا زمانی که چشم از جهان فرو می بندیم، پیوسته خود را در فضاهای داخلی ساختمان ها می یابیم و بخش اعظم عمر ما در این فضاها سپری می شود. فضا همیشه وجود ما را احاطه کرده است و هر کاری که ما در زندگی روزمره انجام می دهیم، احتیاج به فضا دارد. ما درون فضا به حرکت و فعالیت می پردازیم، با همدیگر و با اشیای پیرامون خود رابطه برقرار می کنیم، چیزهای اطراف خود را می بینیم، صداها را می شنویم و بوها را استشمام می کنیم.
فضاهای داخلی ساختمان ها علاوه بر اینکه محیطی را ایجاد می کنند که بسیاری از فعالیت های ما در آن صورت می گیرد، عامل روح بخشی به بنا نیز به شمار می روند. روی این اصل، کیفیت فضای داخلی از یک طرف تاثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیت های ما در آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
فضا ذاتا شکل خاص و قابل درکی ندارد. با این حال هنگامی که عناصری در حوزه آن قرار گیرند، روابط چندگانه ای – هم بین فضا و عناصر و هم بین خود این عناصر- ایجاد می شود که این روابط فضا را شکل می دهند و در نتیجه، ما آن را درک می کنیم. این بدان معنی است که فضا با وجود عناصر مادی و رابطه متقابل آنها با ما و با یکدیگر تعریف می شود و معنی پیدا می کند؛ حتی یک عنصر تنها قادر است از طریق فرم، اندازه و شکل خود فضایی را تحت الشعاع قرار داده و حوزه فضایی اطرافش را نظم بخشد.
بدین ترتیب در تعریف فضا با دو مفهوم پایه ای سروکار داریم: فضا و عناصر تعریف کننده یا محدودکننده فضا. به عنوان مثال اگر جعبه ای را در نظر بگیریم، حجم خالی درون آن فضا و دیواره های جعبه، عناصر تعریف کننده فضا محسوب می شوند. فضا قابل لمس نیست، ولی عناصر تعریف کننده و محدودکننده آن قابل لمس، اندازه گیری، معرفی و ترکیب با یکدیگر هستند.
در حقیقت فضا از طریق عناصر محدودکننده آن قابل شناسایی است و کیفیت و شخصیت آن تابع عناصر متشکله آن و چگونگی ارتباط و نظم حاکم بین این عناصر است. به بیان دیگر، فرم، کیفیت و نحوه ارتباط عناصر تعریف کننده فضاست که شخصیت یک فضا را می سازد و آن را شکل، بعد و مقیاس می بخشد و برای ما قابل درک می کند.
عناصر هندسی تشکیل دهنده فرم یعنی نقطه، خط، صفحه و حجم می توانند با هم ترکیب شوند و فضا را محدود و مشخص کنند. در مقیاس معماری، این عناصر به ستون ها، کف ها، دیوارها و سقف ها تبدیل می شوند. بدین ترتیب، فضای داخلی معماری به وسیله محدوده ای که دارای عناصر افقی نظیر کف و سقف و عناصر عمودی نظیر ستون ها و دیوار ها ست، مشخص می شود.
به بیان دیگر، ستون ها، کف ها، دیوارها و سقف ها عناصر تعریف کننده فضای معماری هستند که در کنار یکدیگر قرار می گیرند و با هم ترکیب می شوند تا به بنا شکل دهند، حدود مرز فیزیکی بنا را مشخص و درون و بیرون آن را از یکدیگر جدا کنند و مرزهای فضای داخلی بنا را مشخص و آن را از فضاهای داخلی اطراف و فضای خارج آن متمایز سازند.
چارلز مور ، معمار آمریکایی، در این خصوص می گوید: وقتی از یک کف و یک سقف و چهار دیوار، یک اطاق ساخته می شود، در کنار این شش عنصر، عنصر هفتمی هم وجود دارد که فضاست و این عنصر اثری بیش از عناصر فیزیکی دارد که فضا توسط آنان ساخته شده است .
روی این اصل، فضای معماری با ترکیب مناسب دیوارها، ستون ها، کف ها و سقف ها به هویت و کیفیت مورد نظر دست می یابد و محیطی مانوس، مفید و قابل استفاده، زیبا و خوشایند و امن و مستحکم برای انجام تمامی فعالیت های زندگی در شرایط مختلف فراهم می آورد؛ البته با اینکه سیستم ساختاری یک بنا (دیوارها، ستون ها، کف ها و سقف ها)، فرم و طرح اصلی فضاهای داخلی آن را تعیین می کند، لیکن، ساختار ـ اگر آن را به معنی انتخاب و آرایش عناصر طراحی داخلی در نظر بگیریم ـ در چنین فضاهایی در نهایت توسط عناصر طراحی داخلی شکل می گیرد؛ بدین ترتیب که روابط قابل رویت این عناصر، فضای داخلی یک مکان را مشخص کرده و بدان نظم می بخشد.
بر این اساس، طراحی داخلی نقش تاثیرگذار و قابل اعتنایی در تعریف و سازماندهی فضاهای داخلی ساختمان ها و در نهایت ارتقای کیفیت کارکردی -زیبایی شناختی آنها ایفا می کند؛ نقشی که بهره گیری از طراحی داخلی در ساخت وسازها را به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل می کند.
طراحی داخلی به ناچار از تعریف معماری فضا پا فراتر می نهد.یک طراح داخلی باید هنگام برنامه ریزی جهت نظم دادن به فضا،مبله کردن و آرایش آن،هم از خصوصیات بالقوهء بنا در زمینهء اصلاح و آرایش آگاه باشد و هم بر ویژگیهای معمارانهء آن وقوف کاملی داشته باشد.روی این اصل طراحی فضای داخلی،نیاز به درک نحوهء شکل گیری فضا توسط نظام ساختمانی بنا و تعریف آن دارد.با چنین نگرشی طراح قادر خواهد بود تا عملاً با یک فضا کار کند،به همان شکل آن را ادامه دهد و ترکیبی را که در مقابل ویژگیهای ضروری یک فضای معماری قرار می گیرد،ارائه دهد.پس می توان به این صورت عنوان نمود که طراحی داخلی فصلی است بین معماری و دکوراسیون داخلی. طراحی فضاهای داخلی در صورتی که بدون در نظر گرفتن هدف و عملکرد فضاها و چگونگی ارتباط و ترکیب آنها با یکدیگر انجام پذیرد،تنها یک چهار دیواری و یا مجسمه ای را به وجود می آورد که از حیث فضاهای داخلی،اصولی و قابل قبول نمی باشد.طراحی موفق دارای فضاهای داخلی مطلوب بوده و چگونگی و ترکیب عناصر دو بعدی و سطوح افقی و عمودی آن فضاهای مطلوب را تشکیل داده و موجب زیبائی و قابل استفاده شدن هر چه بهتر ساختمان خواهد گردید.هدف طراحی داخلی نیز،بهبود عملکرد فیزیکی و روانی و دستیابی به اصول زیبایی شناسانهء فضای داخلی است.پس وظیفهء طراح این است که از لحاظ مادی و معنوی محیطی به وجود آورد که مطلوب زندگی فردی و اجتماعی کارفرما باشد.اوست که تصمیم می گیرد از چه عناصری استفاده کند و چگونه آنها را در طی روند طراحی مرتب کند. تغییرات دائم و پیچیده در زمینهء این رشته،طراحی داخلی را با حرفه های در ارتباط با آن تطابق و آمیخته نموده است.در رتبهء اول معماری به طور ویژه و در مراتب دیگر،طراحی صنعتی،طراحی نمایشگاهی،طراحی صحنه و رشته های مرتبط،با این رشته در ارتباط هستند. طراحی داخلی،شامل برنامه ریزی،نقشه کشی و طراحی فضاهای داخلی یک بناست.این محیط های فیزیکی،جوابگوی نیازهای اساسی ما نظیر سرپناه و حفاظ بوده،زمینه را برای انجام فعالیتهایمان آماده کرده و نحوهء انجام آنها را تحت الشعاع قرار می دهند.
فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها
توجه به فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها، نقش مهمی را در ساختار معماری یک بنا بر عهده دارد. طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا و تنوع پذیر از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکرد های مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت. استفاده از جدا کننده های سبک و قابل حمل، شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین فضاهای مختلف از جمله ویژگی هایی هستند که در کنار ساختار خاصی که برای یک پلان معماری در نظر گرفته شده است، می تواند بر غنای آن افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند.
از طرف دیگر معماری داخلی به لحاظ معیارهای روانشناسی اهمیت بسیاری دارد. میزان امنیت، صمیمیت، شور و هیجان و آرامش موجود در یک فضا را با می توان با راهکارهای مناسب تشدید یا تضعیف کرد. هر کدام از انسان ها دارای تعلقات ذهنی و روحی خاصی هستند که پاسخگویی به نیازهای آنها در معماری داخلی اولویت قرار می گیرد، از این رو نگرشی علمی و راسیونال در کنار خلاقیت های هنری مطرح شده و یکی از مسائل مهم در این زمینه ایجاد تعامل و هماهنگی بین آنها است.
امروزه مبحث طراحی و دکوراسیون داخلی، اهمیتی خاص یافته و حتی به عنوان رشته ای مجزا تدریس می شود. الگوهای و ایده های مختلفی اعم از مدرن و کلاسیک، توسط طراحان این رشته به کار گرفته می شود و از محدودیت های معماری در زمینه اجرا، معمولا خبری نیست و می توان به ایده های بلند پروازانه ایشان تجسم بخشید، چه بسا به گونه ای میان گستره ای، موضوع فعالیت رشته های مختلف هنری از مجسمه سازی گرفته تا نقوش برجسته قرار گرفته میگیرد. پیشرفت تکنولوژی به سبب تسهیل در یکسری از مسائل تاسیساتی و اجرایی از یک طرف و تنوع و کارآیی بالا در محصولات عرضه شده، زمینه مساعد و کارآمدی را در سطح جامعه به وجود آورده است؛ بهانه ای که پرداختن به مقوله طراحی داخلی را جز لاینفک فضاهای معماری بر می شمارد. معماری داخلی و توجه به جزئیات و تزئینات بعد از چندین دهه سکوت و فراموشی، رویکردی دوباره پیدا کرده و جالب تر اینکه سعی می کند نمود هایی از معماری گذشته را در تلفیقی با الگوهای مدرن بیان کند؛ مساله ای که سال ها است در معماری مورد بحث و جدل قرار گرفته و تا کنون نتیجه ای حاصل نشده است.
معماری گذشته ما سرشار است از ظرافت ها و ریزه کاری هایی که هزاران ایده و خلاقیت را در خود نهفته است. تزئینات و کاشیکاری های داخلی با تناسبات و رنگ بندی خاص خویش در کنار کالبد درونی، فضایی رمزگون را تداعی می کنند و هم اکنون نیز ارزش فضایی خویش را حفظ کرده است
امروزه با افزایش روز افزون جمعیت شهری و قیمت زمین ، ساخت و ساز آپارتمان و زندگی آپارتمانی مقرون به صرفه تر شده است . بیشتر ما حداقل یک بار زندگی در محیط بسته آپارتمانی را تجربه کرده ایم و از معایب و مشکلات آپارتمان نشینی آگاهیم. یکی از عمده معایبی که بیشتر مردم از آن گله مند هستند خفه و بسته بودن فضای آپارتمان است . ما با استفاده از چندین نکته کوچک که بیشتر جنبه بصری دارد میتوانیم این فضای مرده را زنده تر و آپارتمان خود را دلباز تر نماییم .

1. انتخاب رنگ دیوارها
انتخاب رنگ مناسب برای فضای آپارتمانی بخصوص آپارتمانهای با متراژ کم بسیار مهم است. رنگها از نظر درخشندگی و شفافیت انواع مختلف دارند که بهترین انتخاب ، انتخاب رنگهای روشن با درخشندگی و شفافیت زیاد است . اصولا" رنگهای روشن باعث می شوند که فضا بزرگتر بنظر آید و هر چه شفافیت و درخشندگی آن بیشتر باشد به دلیل انعکاس نور فضا زنده تر بنظر می آید. یکی از رنگهای مناسب آپارتمان رنگ استخوانی روشن است ، که علاوه بر داشتن شفافیت و روشنی با بیشتر رنگهای وسایل منزل همنشینی دارد و کمپوزیسیون مناسبی را ایجاد می نماید.جهت ایجاد تنوع در رنگ میتوانید در قسمت دیوار اپن آشپزخانه از مصالح سنگی با رنگهای متنوع استفاده نمایید.

2. انتخاب کفپوش
جهت پوشش کف آپارتمان از مصالح گوناگونی میتوان بهره گرفت .( از جمله سرامیک ها ، پارکتهای طرح چوب ، موکت و …) اگر قصد تعویض کفپوش ساختمان را داشته باشید ، در صورت استفاده از سرامیک می بایست در انتخاب رنگ آن دقت زیادی شود، زیرا استفاده از رنگهای تیره در کف ، فضا را فشرده تر نشان میدهد . معمولا استفاده از رنگ های بسیار روشن مثل سفید نیز معایبی به همراه دارند ، یکی از معایب آن یکدست شدن فضا است که جهت برطرف کردن یکدستی آن می توان از یک قالیچه در زیر میز مبل استفاده کرد. یا اینکه در میان سرامیک ها طرح هایی با رنگهای متفاوت را بکار گرفت.در صورت استفاده از پارکت نیز میبایست نکات گفته شده را رعایت نمود و رنگهای روشن طرح چوب را انتخاب کرد.

3. انتخاب مبلمان و نحوه قرار گیری
انتخاب رنگ مبل اختیاری است اما استفاده از رنگهایی مثل کرم روشن و یا حتی سفید به زنده تر کردن فضا کمک بیشتری می نماید و فضا بزرگتر به نظر می آید. در مورد انتخاب طرح مبل بهتر است حتی المقدور مبل هایی با اشکال هندسی صلب و یا بدون منحنی انتخاب شود. در مورد نحوه چیدمان آن بهتر است مبلها را تقریبا" چسبیده به دیوار ها قرار داد علت انتخاب شکل بدون منحنی نیز این است که مبلها در کنار دیوار صاف ترکیب مناسبتری را ایجاد نمایند. حتی المقدور سعی کنید وسایل خانه را نزدیک به دیوارها قرار دهید تا از هدر رفتن کوچکترین فضاها نیز جلوگیری شود. اگر در جلوی پنجره ها از پرده های پارچه ای استفاده می کنید بهتر است رنگ آنها نیز روشن انتخاب شود

4. نورپردازی
نور نیز نقش مهمی را در زنده کردن فضا به عهده دارد . استفاده از نور مناسب و یکنواخت در آپارتمان خفگی محیط را از بین می برد ، البته استفاده از نور طبیعی بسیار مناسبتر است . در صورت ضعیف بودن نور طبیعی کمبود آن را با بکارگیری نور مصنوعی جبران نمایید. حتی المقدور از پرده های عمودی یا کرکره ای استفاده نکنید ، زیرا از ورود نور خورشید به داخل تا میزان زیادی جلوگیری می نمایند. پرده های پارچه ای یا توری بهترین انتخاب برای پنجره های آپارتمان محسوب میشوند. زیرا نور را به خوبی از خود عبور می دهند.استفاده از نور پردازی موضعی بر روی قاب ها و … نیز باعث تحرک و ایجاد حرکت در فضا میشود.

5. استفاده از طبیعت
در ساختمانهای حیاط دار کمبود طبیعت بوسیله ایجاد باغچه در کناره های حیاط جبران میشود . اما برای جبران آن در آپارتمان میتوان از گلدانهای کوچک که در گوشه های فضا قرار می گیرند استفاده کرد . سعی کنید گلدانها را در کنار پنجره ها و یا تا جایی که امکان دارد در کنج دیو ارها قرار دهید ، زیرا معمولا" گوشه دیوار ها بدون استفاده می مانند.
در نتیجه سعی کنید تا جایی که امکان دارد از رنگهای روشن در طراحی داخلی آپارتمان استفاده کنید . شاید این سئوال برایتان پیش آید که بکارگیری این همه رنگ روشن فضا را یکنواخت و سرد نمی کند؟ در جواب باید بگویم این هنر شماست که با استفاده از قابها و وسایل تزیینی کوچک با رنگ بندی متنوع فضا را جذاب تر نمایید

تاقچه ها، رف ها، ارسی ها، هشتی ها، حوض ها و باغچه ها تنها شماری از عناصر کالبدی طراحی داخلی در ایران هستند. روش معماران گذشته ایرانی در به کارگیری این عناصر، در راستای آن بوده تا از جذابیت فُرم کاسته شود و به غنای فضا افزوده گردد. این همان هندسه همراه با تزئینات است.
به نظر می رسد طراحی داخلی در ایران، از یک سو در چنبره نوستالژیای تاقچه ها، رف ها و اُرسی های قدیم گرفتار مانده و از سوی دیگر به دکوراسیون و ابعاد دراماتیک و تزئینی فضاها تقلیل یافته است. با تمام اینها، طراحی داخلی فرآیندی است که همزمان می بایست سویه های زیباشناختی و عملکردی را سامان دهد. طراحی داخلی یک ساختمان، داستانی است که شخصیت اصلی آن خود انسان است؛ در این بین حضور او در این فضا، چگونگی آن و ویژگی های فضایی که انسان در آن قرار می گیرد، می تواند تداعی کننده اصولی باشد که در ادامه ۷ اصل از آنها را می خوانید:
۱ – نور را دریاب: نور عنصری است که با آن دیدن اشیا ممکن می شود. نور می تواند ریتم خلاقانه ای به یک فضای داخلی ببخشد. بدون نور، نه فرم را احساس می توان کرد، نه رنگ را و نه بافت را. نورپردازی در یک فضای داخلی پیامدهای مهمی در بردارد. چه بسا نورپردازی مناسب یک فضا آن فضا را خوشامد و چشم نواز کند. نورپردازی در کنار ابعاد زیباشناختی، بعد عملکردی هم دارد. نور مناسب در طول شب در یک فضای داخلی می تواند حس محدود بودن یا ابهام و هراس را بر طرف کند. نور مناسب یک اتاق حتی می تواند چهره آدمی را گرم و صمیمی کند. به کمک نورپردازی می توان یک فضای داخلی را به جزایر نورانی متنوعی تبدیل کرد. پس، از باب مثال، غذاخوری باید نور ملایم و گرمی داشته باشد یا بهترین نورها برای حمام، منابع نوری کم ولتاژ هستند.
۲ – فرم را بشناس: فرم، توده فیزیکی یک شیء است که سه بعدی بوده و وزن دارد. فرم معمولاً به پوسته بیرونی بنا نسبت داده می شود، در حالی که فضای داخلی هم فرم خاص خود را تشکیل می دهد. معمولاً فرم فضای داخلی تابعی از عوامل مختلف است. دسترسی ها و سیرکولاسیون مهمترین این عوامل هستند. هر چند نمود فرم بیشتر در پوسته بیرونی یک بنا است با این حال نمود بیرون و درون می تواند یک شکل نباشد.
3- – فضا را احساس کن: فضا را محدوده در دسترس کاربران دانسته اند. در طراحی داخلی معمولاً استفاده موثر از فضا و ارتباط آن با محیط، مهم است. مساله ای که در رابطه با فضا مطرح می شود، رعایت ابعاد انسانی در طراحی داخلی است. از قرن ها پیش رویکرد عمده فیلسوفان و معماران به عنصر فضا، برجسته بوده است. در طی سال های اخیر هم ارتباط بین ابعاد انسانی با فضاهای داخلی به یکی از فاکتورهای مهم طراحی بدل شده که از آن تحت عنوان ارگونومی یا کار پژوهی در دید کلی و اندام سنجی (Anthropometry) در دید جزئی، یاد می شود. در طراحی داخلی می بایست رابطه درسـت انسان با فضا تعریـف شود و ابعاد بدن انسان ها برای سهولت دسترسی های فضایی مد نظر قرار گیرد.
۴ – بافت را لمس کن: بافـت مشخصـه ای از یک شیء اسـت که با لمس کـردن یا دیدن به چشـم می آید. بافت می تواند نرم یا خشن، کشیده یا برجسته، زبر یا مخملین و یا ابریشمی باشد. در طراحی داخلی پوسته ها و سطوح فضایی معمولاً بسته به عملکرد هر فضا تغییر می کند. چه بسا طراحی داخلی یک خانه نیازمند سطوحی نرم و منعطف باشد، اما فضای داخلی یک سینما چنین سطوحی را برنتابد.
۵ – شکل را بیازمای: شکل، خط بیرونی یک شیء را تشکیل می دهد. در معماری معمولاً شکل و فرم را با هم اشتباه می گیرند. شکل یا صورت معادله کلمه Shape فرنگی است؛ در حالی که فرم املای فارسی همان Form است. معمولاً شکل ها یا طبیعی هستند یا غیـرقابل مشاهـده یا هندسی. در ترکیب بندی یک فضا شکل اشیـا عامل تعیین کننده ای است. طراحان داخلی به کمک این عامل می توانند ترکیبات بصری گوناگونی پدید آورند.
۶ – رنگ را در هم بیامیز: در تعریف رنگ آن را خاصیت بصری فرم دانسته اند. در حقیقت عنصر فرم از طریق رنگ معنا می یابد. رنگ در طراحی داخلی احساس آدمی را تحت تاثیر قرار داده و روی فرم تاکید می کند، ضمن آنکه رنگ، حس مقیاس را هم موجب می شود. کاربرد رنگ هم، از یک فضای داخلی به فضای دیگر فرق می کند و در کاربرد رنگ، توجه به خصلت های روانی آدمیان ضرورت تام دارد.
۷ – حجم را بشناس: حجم عنصر مهم طراحی داخلی است. در معماری سنتی ایران، شاهد فضاهای پر و خالی احجام معماری هستیم. مقرنس ها و گوشواره ها خود بخشی از احجام خالی هستند. در این معماری مسایل حجمی اهمیت زیادی دارد. ما فضای داخلی را به واسطه لایه بیرونی بنا درک می کنیم. این لایه بیرونی در حقیقت همان حجم کلی بناست. در معماری مدرن، معمار به انتزاع و جدایی پوسته یا حجم بنا از درون آن می اندیشد و این جاست که دیوارها و سقف ها، فضایی تاکیدی ایجاد می کنند و خود را از قید و بندهای فضای داخل رها می کنند. این جا طراحی داخلی به مثابه یک سامان یا روش معمارانه مطرح می شود
فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها
توجه به فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها، نقش مهمی را در ساختار معماری یک بنا بر عهده دارد.
طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا و تنوع پذیر از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکرد های مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت. استفاده از جدا کننده های سبک و قابل حمل، شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین فضاهای مختلف از جمله ویژگی ه ایی هستند که در کنار ساختار خاصی که برای یک پلان معماری در نظر گرفته شده است، می تواند بر غنای آن افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند.
از طرف دیگر معماری داخلی به لحاظ معیارهای روانشناسی اهمیت بسیاری دارد. میزان امنیت، صمیمیت، شور و هیجان و آرامش موجود در یک فضا را با می توان با راهکارهای مناسب تشدید یا تضعیف کرد.
هر کدام از انسان ها دارای تعلقات ذهنی و روحی خاصی هستند که پاسخگویی به نیازهای آنها در معماری داخلی اولویت قرار می گیرد، از این رو نگرشی علمی و راسیونال در کنار خلاقیت های هنری مطرح شده و یکی از مسائل مهم در این زمینه ایجاد تعامل و هماهنگی بین آنها است.
امروزه مبحث طراحی و دکوراسیون داخلی، اهمیتی خاص یافته و حتی به عنوان رشته ای مجزا تدریس می شود. الگوهای و ایده های مختلفی اعم از مدرن و کلاسیک، توسط طراحان این رشته به کار گرفته می شود و از محدودیت های معماری در زمینه اجرا، معمولا خبری نیست و می توان به ایده های بلند پروازانه ایشان تجسم بخشید، چه بسا به گونه ای میان گستره ای، موضوع فعالیت رشته های مختلف هنری از مجسمه سازی گرفته تا نقوش برجسته قرار گرفته میگیرد.
پیشرفت تکنولوژی به سبب تسهیل در یکسری از مسائل تاسیساتی و اجرایی از یک طرف و تنوع و کارآیی بالا در محصولات عرضه شده، زمینه مساعد و کارآمدی را در سطح جامعه به وجود آورده
است؛ بهانه ای که پرداختن به مقوله طراحی داخلی را جز لاینفک فضاهای معماری بر می شمارد.

معماری داخلی و توجه به جزئیات و
تزئینات بعد از چندین دهه سکوت و فراموشی، رویکردی دوباره پیدا کرده و
جالب تر اینکه سعی می کند نمود هایی از معماری گذشته را در تلفیقی با
الگوهای مدرن بیان کند؛ مساله ای که سال ها است در معماری مورد بحث و جدل
قرار گرفته و تا کنون نتیجه ای حاصل نشده است.

معماری گذشته ما سرشار است از ظرافت
ها و ریزه کاری هایی که هزاران ایده و خلاقیت را در خود نهفته است.
تزئینات و کاشیکاری های داخلی با تناسبات و رنگ بندی خاص خویش در کنار
کالبد درونی، فضایی رمزگون را تداعی می کنند و هم اکنون نیز ارزش فضایی
خویش را حفظ کرده است

امروزه با افزایش روز افزون جمعیت
شهری و قیمت زمین ، ساخت و ساز آپارتمان و زندگی آپارتمانی مقرون به صرفه
تر شده است . بیشتر ما حداقل یک بار زندگی در محیط بسته آپارتمانی را
تجربه کرده ایم و از معایب و مشکلات آپارتمان نشینی آگاهیم.
یکی از عمده معایبی که بیشتر مردم
از آن گله مند هستند خفه و بسته بودن فضای آپارتمان است . ما با استفاده
از چندین نکته کوچک که بیشتر جنبه بصری دارد میتوانیم این فضای مرده را
زنده تر و آپارتمان خود را دلباز تر نماییم .
1. انتخاب رنگ دیوارها
انتخاب رنگ مناسب برای فضای
آپارتمانی بخصوص آپارتمانهای با متراژ کم بسیار مهم است. رنگها از نظر
درخشندگی و شفافیت انواع مختلف دارند که بهترین انتخاب ، انتخاب رنگهای
روشن با درخشندگی و شفافیت زیاد است . اصولا" رنگهای روشن باعث می شوند که فضا بزرگتر بنظر آید و هر چه شفافیت و درخشندگی آن بیشتر باشد به دلیل انعکاس نور فضا زنده تر بنظر می آید. یکی از رنگهای مناسب آپارتمان رنگ استخوانی روشن است ، که علاوه بر داشتن شفافیت و روشنی با بیشتر رنگهای وسایل منزل همنشینی دارد و کمپوزیسیون مناسبی را ایجاد می نماید.جهت ایجاد تنوع در رنگ میتوانید در قسمت دیوار اپن آشپزخانه از مصالح سنگی با رنگهای متنوع استفاده نمایید.
2. انتخاب کفپوش
جهت پوشش کف آپارتمان از مصالح
گوناگونی میتوان بهره گرفت .( از جمله سرامیک ها ، پارکتهای طرح چوب ،
موکت و …) اگر قصد تعویض کفپوش ساختمان را داشته باشید ، در صورت
استفاده از سرامیک می بایست در انتخاب رنگ آن دقت زیادی شود، زیرا استفاده
از رنگهای تیره در کف ، فضا را فشرده تر نشان میدهد . معمولا استفاده از رنگ های بسیار روشن مثل سفید نیز معایبی به همراه دارند ، یکی از معایب آن یکدست شدن فضا است که جهت برطرف کردن یکدستی آن می توان از یک قالیچه در زیر میز مبل استفاده کرد. یا اینکه در میان سرامیک ها طرح هایی با رنگهای متفاوت را بکار گرفت.در صورت استفاده از پارکت نیز میبایست نکات گفته شده را رعایت نمود و رنگهای روشن طرح چوب را انتخاب کرد.

3. انتخاب مبلمان و نحوه قرار گیری
انتخاب رنگ مبل اختیاری است اما استفاده از رنگهایی مثل کرم روشن و یا حتی سفید به زنده تر کردن فضا کمک بیشتری می نماید و فضا بزرگتر به نظر می آید. در مورد انتخاب طرح مبل بهتر است حتی المقدور مبل هایی با اشکال هندسی صلب و یا بدون منحنی انتخاب شود. در مورد نحوه چیدمان آن بهتر است مبلها را تقریبا" چسبیده به دیوار ها قرار داد علت انتخاب شکل بدون منحنی نیز این است که مبلها در کنار دیوار صاف ترکیب مناسبتری را ایجاد نمایند. حتی المقدور سعی کنید وسایل خانه را نزدیک به دیوارها قرار دهید تا از هدر رفتن کوچکترین فضاها نیز جلوگیری
شود. اگر در جلوی پنجره ها از پرده های پارچه ای استفاده می کنید بهتر است
رنگ آنها نیز روشن انتخاب شود

4. نورپردازی
نور نیز نقش مهمی را در زنده کردن فضا به عهده دارد . استفاده از نور مناسب و یکنواخت در آپارتمان خفگی محیط را از بین می برد ، البته استفاده از نور طبیعی بسیار مناسبتر است . در صورت ضعیف بودن نور طبیعی کمبود آن را با بکارگیری نور مصنوعی جبران نمایید. حتی المقدور از پرده های عمودی یا کرکره ای استفاده نکنید ، زیرا از ورود نور خورشید به داخل تا میزان زیادی جلوگیری می نمایند. پرده های پارچه ای یا توری بهترین انتخاب برای پنجره های آپارتمان محسوب میشوند. زیرا نور را به خوبی از خود عبور می دهند.استفاده از نور پردازی موضعی بر روی قاب ها و … نیز باعث تحرک و ایجاد حرکت در فضا میشود.

5. استفاده از طبیعت
در ساختمانهای حیاط دار کمبود طبیعت بوسیله ایجاد باغچه در کناره های حیاط جبران میشود . اما برای جبران آن در آپارتمان میتوان از گلدانهای کوچک که در گوشه های فضا قرار می گیرند
استفاده کرد . سعی کنید گلدانها را در کنار پنجره ها و یا تا جایی که
امکان دارد در کنج دیو ارها قرار دهید ، زیرا معمولا" گوشه دیوار ها بدون
استفاده می مانند.

در نتیجه سعی کنید تا جایی که امکان دارد از رنگهای روشن در طراحی داخلی آپارتمان استفاده کنید . شاید این سئوال برایتان پیش آید که بکارگیری این همه رنگ روشن فضا را یکنواخت و سرد نمی کند؟ در جواب باید بگویم این هنر شماست که با استفاده از قابها و وسایل تزیینی کوچک با رنگ بندی متنوع فضا را جذاب تر نمایید

تاقچه ها، رف ها، ارسی ها، هشتی ها، حوض ها و باغچه ها تنها شماری از عناصر کالبدی طراحی داخلی در ایران هستند. روش معماران گذشته ایرانی در به کارگیری این عناصر، در راستای آن بوده تا از جذابیت فُرم کاسته شود و به غنای فضا افزوده گردد. این همان هندسه همراه با تزئینات است. به نظر می رسد طراحی داخلی در ایران، از یک سو در چنبره نوستالژیای تاقچه ها، رف ها و اُرسی های قدیم گرفتار مانده و از سوی دیگر به دکوراسیون و ابعاد دراماتیک و تزئینی فضاها تقلیل یافته است. با تمام اینها، طراحی داخلی فرآیندی است که همزمان می بایست سویه های زیباشناختی و عملکردی را سامان دهد.

طراحی داخلی یک ساختمان، داستانی
است که شخصیت اصلی آن خود انسان است؛ در این بین حضور او در این فضا، چگونگی آن و ویژگی های فضایی که انسان در آن قرار می گیرد، می تواند تداعی کننده اصولی باشد که در ادامه ۷ اصل از آنها را می خوانید:

۱ – نور را دریاب:
نور عنصری است که با آن دیدن اشیا ممکن می شود. نور می تواند ریتم خلاقانه ای به یک فضای داخلی ببخشد. بدون نور، نه فرم را احساس می توان کرد، نه رنگ را و نه بافت را. نورپردازی در یک فضای داخلی پیامدهای مهمی در بردارد. چه بسا نورپردازی مناسب یک فضا آن فضا را خوشامد و چشم نواز کند. نورپردازی در کنار ابعاد زیباشناختی، بعد عملکردی هم دارد. نور مناسب در طول شب در یک فضای داخلی می تواند حس محدود بودن یا ابهام و هراس را بر طرف کند. نور مناسب یک اتاق حتی می تواند چهره آدمی را گرم و صمیمی کند. به کمک نورپردازی می توان یک فضای داخلی را به جزایر نورانی متنوعی تبدیل کرد. پس، از باب مثال، غذاخوری باید نور ملایم و گرمی داشته باشد یا بهترین نورها برای حمام، منابع نوری کم ولتاژ هستند.

۲ – فرم را بشناس:
فرم، توده فیزیکی یک شیء است که سه بعدی بوده و وزن دارد. فرم معمولاً به پوسته بیرونی بنا نسبت داده می شود، در حالی که فضای داخلی هم فرم خاص خود را تشکیل می دهد. معمولاً فرم فضای داخلی تابعی از عوامل مختلف است. دسترسی ها و سیرکولاسیون مهمترین این عوامل هستند. هر چند نمود فرم بیشتر در پوسته بیرونی یک بنا است با اینحال نمود بیرون و درون می تواند یک شکل نباشد.

۳ – فضا را احساس کن:
فضا را محدوده در دسترس کاربراندانسته اند. در طراحی داخلی معمولاً استفاده موثر از فضا و ارتباط آن بامحیط، مهم است. مساله ای که در رابطه با فضا مطرح می شود، رعایت ابعادانسانی در طراحی داخلی است. از قرن ها پیش رویکرد عمده فیلسوفان و معماران به عنصر فضا، برجسته بوده است. در طی سال های اخیر هم ارتباط بین ابعاد انسانی با فضاهای داخلی به یکی از فاکتورهای مهم طراحی بدل شده که از آنتحت عنوان ارگونومی یا کار پژوهی در دید کلی و اندام سنجی (Anthropometry) در دید جزئی، یاد می شود. در طراحی داخلی می بایست رابطه درسـت انسان با فضا تعریـف شود و ابعاد بدن انسان ها برای سهولت دسترسی های فضایی مد نظر قرار گیرد.

۴ – بافت را لمس کن:
بافـت مشخصـه ای از یک شیء اسـت که با لمس کـردن یا دیدن به چشـم می آید. بافت می تواند نرم یا خشن، کشیده یا برجسته، زبر یا مخملین و یا ابریشمی باشد. در طراحی داخلی پوسته ها و سطوح فضایی معمولاً بسته به عملکرد هر فضا تغییر می کند. چه بسا طراحی داخلی یک خانه نیازمند سطوحی نرم و منعطف باشد، اما فضای داخلی یک سینما چنین سطوحی را برنتابد.

۵ – شکل را بیازمای:
شکل، خط بیرونی یک شیء را تشکیل می دهد. در معماری معمولاً شکل و فرم را با هم اشتباه می گیرند. شکل یا صورتمعادله کلمه Shape فرنگی است؛ در حالی که فرم املای فارسی همان Form است.معمولاً شکل ها یا طبیعی هستند یا غیـرقابل مشاهـده یا هندسی. در ترکیب بندی یک فضا شکل اشیـا عامل تعیین کننده ای است. طراحان داخلی به کمک این عامل می توانند ترکیبات بصری گوناگونی پدید آورند.

۶ – رنگ را در هم بیامیز:
در تعریف رنگ آن را خاصیت بصری فرم دانسته اند. در حقیقت عنصر فرم از طریق رنگ معنا می یابد. رنگ در طراحی داخلی احساس آدمی را تحت تاثیر قرار داده و روی فرم تاکید می کند، ضمن آنکه رنگ، حس مقیاس را هم موجب می شود. کاربرد رنگ هم، از یک فضای داخلی به فضای دیگر فرق می کند و در کاربرد رنگ، توجه به خصلت های روانی آدمیان ضرورت تام دارد.
۷ – حجم را بشناس:
حجم عنصر مهم طراحی داخلی است. در معماری سنتی ایران، شاهد فضاهای پر و خالی احجام معماری هستیم. مقرنس ها و گوشواره ها خود بخشی از احجام خالی هستند. در این معماری مسایل حجمی اهمیت زیادی دارد. ما فضای داخلی را به واسطه لایه بیرونی بنا درک می کنیم. این لایه بیرونی در حقیقت همان حجم کلی بناست. در معماری مدرن، معمار به انتزاع و جدایی پوسته یا حجم بنا از درون آن می اندیشد و این جاست که دیوارها و سقف ها، فضایی تاکیدی ایجاد می کنند و خود را از قید و بندهای فضای داخل رها می کنند. این جا طراحی داخلی به مثابه یک سامان یا روش معمارانه مطرح می شود .
هفت اصلی در طراحی – معماری داخلی , تاقچه ها،رف ها،ارسی ها،هشتی ها،حوض هاو باغچه ها تنها شماری از عناصر کالبد ی طراحی داخلی در ایران هستند.روش معماران گذشته ایرانی در به کارگیری این عناصر،در راستای آن بوده تا از جذابیت فرم کاسته شود و به غنای افزوده گردد.این همان هندسه هماره تزئینات است.
به نظز می رسد طراحی داخلی در ایران ، از یک سو در چنبره نوستالژیای تاقچه ها،رف ها و ارسی های قدیم گرفتار ماند و از سوی دیگر به دکوراسیون و ابعاد دراماتیک و تزئینی فضاها تقلیل یافته است.با تمام اینها ،طراحی داخلی فرایندی است که همزمان می بایست سویه های زیباشناختی و عملکردی را سامان دهد.طراحی داخلی یک ساختمان داستانی است که شخصیت اصلی آن خود انسان است؛در این بین حضور او در این فضا ،چگونگی آن و ویژگی های فضایی که انسان در آ" قرار می گیرد می تواند تداعی کننده اصولی باشد که در ادامه در هفت اصل از آنها را می خوانید..
هفت اصلی در طراحی
تاقچه ها،رف ها،ارسی ها،هشتی ها،حوض هاو باغچه ها تنها شماری از عناصر کالبدی طراحی داخلی در ایران هستند.روش معماران گذشته ایرانی در به کارگیری این عناصر،در راستای آن بوده تا از جذابیت فرم کاسته شود و به غنای افزوده گردد.این همان هندسه هماره تزئینات است.
به نظز می رسد طراحی داخلی در ایران ، از یک سو در چنبره نوستالژیای تاقچه ها،رف ها و ارسی های قدیم گرفتار ماند و از سوی دیگر به دکوراسیون و ابعاد دراماتیک و تزئینی فضاها تقلیل یافته است.با تمام اینها ،طراحی داخلی فرایندی است که همزمان می بایست سویه های زیباشناختی و عملکردی را سامان دهد.طراحی داخلی یک ساختمان داستانی است که شخصیت اصلی آن خود انسان است؛در این بین حضور او در این فضا ،چگونگی آن و ویژگی های فضایی که انسان در آ" قرار می گیرد می تواند تداعی کننده اصولی باشد که در ادامه در هفت اصل از آنها را می خوانید..

1_نور را دریاب:نور عنصری است که با آن دیدن اشیاء ممکن می شود.نور می تواند ریتم خلاقانه ای به یک فضای داخلی ببخشد.بدون نور ،نه فرم احساس می شود نه رنگ را و نه بافت. نور پردازی در یک فضای داخلی پیامدهای مهمی در بردارد،چه بسا نورپردازی مناسب یک فضا آن فضا را خوشامد و چشم نواز کند.نورپردازی در کنار ابعاد زیباشناختی ،بعد عملکردی هم دارد.نور مناسب در طول شب در یک فضای داخلی می تواند حس محدود بودن یا ابهام و هراس را بر طرف کند .نور مناسب یک اتاق حتی می تواند چهره آدمی را گرم و صمیمی کند.به کمک نورپردازی می توان یک فضای داخلی را به جزایر نورانی متنوعی تبدیل کرد.
2_فرم را بشناس:فرم ،توده فیزیکی یک شی است که سه بعدی بوده و وزن دارد.فرم معمولاً به پوسته بیرونی بنا نسبت داده می شود،در حالی که در فضای داخلی هم فرم خاصخود را تشکیل می دهد . معمولاً فرم فضای داخلی تابعی از عوامل مختلف است ..دسترسی ها و سیرکولاسیون مهمترین این عوامل هستند.هر چند نمود فرم بیشتر در پوسته بیرونی یک بنا است با این حال نمود بیرون و درون می تواند یک شکل نباشد.
3_فضا را احساس کن :فضا را محدوده در دسترس کاربران دانسته اند.در طراحی داخلی معمولاً استفاده موثر از فضا و ارتباط آن با محیط ،مهم است.مساله ای که در رابطه با فضا مطرح می شود،رعایت ابعاد انسانی در طراحی داخلی است.
4_بافت را لمس کن:بافت مشخصه ای از یک شی است که با لمس کردن یا دیدن به چشم می آید.در طراحی داخلی پوسته ها و سطوح فضایی معمولاً بسته به عملکرد هر فضا تغییر می کند.چه بسا طراحی داخلی یک خانه نیازمند سطوحی نرم و منعطف باشد اما فضای داخلی یک سینما چنین سطوحی را برنتابد.
5_شکل را بیازمای:شکل خط بیرونی یک شی را تشکیل می دهد.در معماری معمولاً شکل و فرم با هم اشتباه می گیرند.شکل یا صورت معادل کلمه Shape فرنگی است:در حالی که فرم املای فارسی همان Form است.معمولاًشکل ها یا طبعی هستند یا غیر قابل مشاهده یا هندسی. در ترکیب بندی یک فضا شکل اشیاء عامل تعیین کننده ای است.طراحان داخلی به کمک این عامل می توانند ترکیبات بصری گوناگونی پدید آورند.

6_رنگ را در هم بیامیز:در تعریف رنگ آن خاصیت بصری فرم دانسته اند.در حقیقت عنصر فرم از طریق رنگ معنا می یابد.رنگ در طراحی داخلی احساس آدمی را تحت تاثیر قرار داده و روی فرم تاکید می کند، ضمن آنکه رنگ،حس مقیاس را هم موجب می شود.کاربرد رنگ هم از یک فضای داخلی به فضای دیگر فرق می کند ودر کاربرد رنگ توجه به خصلت های روانی آدمی ضرورت تام دارد.
7_حجم را بشناس:حجم عنصر مهم طراحی داخلی است.در معماری سنتی ایران ،شاهد فضاهای پر و خالی احجام معماری هستیم.مقرنس ها و گوشواره ها خود بخشی از احجام خالی هستند.در این معماری مسایل حجمی اهمیت زیادی دارد .ما فضای داخلی را به واسطه لایه بیرونی بنا درک می کنیم.این لایه بیرونی در حقیقت همان حجم کلی بناست.در معماری مدرن معمار به انتزاع و جدایی پوسته و حجم بنا از درون آن می اندیشدو اینجاست که دیوارها و سقف ها فضای تاکیدی ایجاد می کنندو خود را از قید و بند های فضای داخل رها می کنند
چگونه فضای داخلی خود را طراحی کنیم
چگونه فضای داخلی خود را طراحی کنیم ؟
با انتخاب طراح حرفه ای می توانید علاوه بر پیشگیری از بروز خطاهای طراحی، در زمان و هزینه اجرای پروژه نیز صرفه¬جویی کنید؛ در نهایت نتیجه کار بهتر از آن خواهد بود تا خودتان شخصاً به انجام آن اقدام کنید.
طراحی داخلی
بیش از آن چه به نظر می¬رسد
چه زمانی که در حال ساخت خانه¬ای جدید یا بازسازی اتاقی ساده هستید، قطعاً فضایی جذاب، راحت و کاربردی بنا بر علایق و سلایق شخصی و نیز شیوه زندگی خود می خواهید.
طراحی داخلی با تمام این امور مرتبط است هنگامی که به طراحی داخلی می اندیشید، معمولاًتصاویر زیبایی از اتاقهایی منظم و مرتب اولین چیزی است که به ذهنتان خطور می¬کند. در حقیقت رنگ، بافت، لوازم و تزئینات مهمترین عوامل در کل طراحی به شمار می روند. چنانچه از شواهد و قرائن پیداست، محیط محل سکونت ما تاثیر به سزایی در حس و حال ما دارد.
ولی طراحی داخلی در عین حال متضمن بسیاری از ملاحظات فنی و عملی است که تاثیر مستقیم بر آسایش، عملکرد و ایمنی دارد. نورپردازی، عایقکاری، طراحی و ساماندهی فضا، رعایت ابعاد، سازگاری با نیازهای موجود، ایمنی در برابر آتش و از لحاظ رعایت آیین¬نامه ساخت و ساز در شمار این ملاحظات قرار دارند.
طراح داخلی می تواند به من در رسیدن به محیطی دلخواه و خانه¬ای کاربردی برای زندگی پرمشغله امروز یاری رساند!
پروژه های داخلی شامل بر ساخت، نوسازی و بازسازی، ترمیم بناهای تاریخی و احداث خانه¬های مدل می شوند.
مناطق خاص در خانه همچون آشپزخانه، حمام و دستشویی، سالن نمایش فیلم، دفتر کار خانگی و مانند اینها نیز در زمره فضاهای مورد علاقه طراحی داخلی قرار دارند.
خدمات طراحی
انتخابی حرفه ای
طراحداخلی تمامی مهارتهای فنی و کاربردی و زیبایی شناسی خود را در طراحی فضا مورد استفاده قرار می دهد. در میان ضرورتهایی وجود دارند که طراحی بر اساس پاسخ به این ضرورتها که در تقابل با یکدیگرند، صورت می گیرد. بسیاری از شرکتهایی که خدمات طراحی انجام می دهند، می توانند راهنمای شما در زمینه انتخاب رنگ، طرح، نوع مصالح، چیدمان مبلمان و جزء اینها واقع شوند. ولی هنگامی که شما با طراح مشورت می کنید، در واقع از تجربیات حرفه¬ای فردی استفاده می کنید که می تواند شما را در حل مشکلتان و پرهیز از پرداخت هزینه های بیهوده و مهمتر از همه خلق محیطی جذاب و سازگار با نیاز های روزمره زندگی شما یاری کند. طراحان حرفه ای دارای دیدی خلاق و شمی هنری هستند و کاری به مراتب بیش از انتخاب رنگ، طرح و چیدمان انجام می دهند، علاوه بر آگاهی کامل از نوع و کاربرد مصالح، در زمینه طراحی برنامه ریزی اجرا، مدیریت پروژه از ابتدا تا انتها روند پروژه دارای مهارتهای لازم هستند. آ نها با بسیاری از تولید کنندگان، فروشندگان، پیمانکاران و دیگر ارائه کنندگان سرویسهای خدماتی ارتباط نزدیک دارندو در تیم طراحی و اجرا نقش محوری ایفا می¬کنند. همچنین میتوانند به شما در ارائه مشخصات و معرفی مراکز تهیه مصالح، مبلمان و لوازم جانبی به شکل قابل توجهی یاری رسانند.
طراحی داخلی با چیزی به مراتب بیشتر از بهبود یا پیشبرد جلوه¬های بصری فضا در ارتباط است. طراح همواره در پی استفاده بهینه از فضا با توجه به کاربریهای آن است. فضا با تمام ابعاد و ساختار منحصر به فرد و پتانسیلها و محدودیتهای موجود در آن، میتوانند به عنوان یک فضای اداری؛ تفریحی، مذهبی، درمانی یا آموزشی به کار میرود. توجه به ملزوماتی از قبیل ایمنی، سهولت و دسترسی، میزان روشنایی، عایق بندی و تنظیم صدا و غیره است که به فضای ما هویت می¬بخشد طراحان اغلب در یک یا چند گرایش زیر در زمینه طراحی داخلی تخصص دارند:
زمینه هایی که به یک طراح حرفه¬ای بر آنها تسلط دارد، عبارتند از:
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>طراحی و کاربری فضا، شامل نیازهای سازمانی جاری و آتی
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>طراحی برای پروژه های بلند مدت
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>مباحث و مقررات ملی، ایالتی و محلی ساختمان
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>دسترسی و ایمنی
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>ارگونومی
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>طراحی برای افراد با نیازمندیهای خاص حفظ منابع طبیعی (طراحی "سبز")
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>استقرار و مرمت بناهای تاریخی
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>محاسبهجزئیات داخلی عناصر اصلی از قبیل طراحی دیوار و سقف
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>طراحی مبلمان، پرده، لوازم جانبی و تزئینی
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>انتخاب مصالح عناصر افقی و عمودی و کف
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>عایق بندی و تنظیم صدا
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>تکنولوژی ارتباط سمعی بصری
<!–[if !supportLists]–>• <!–[endif]–>مستند سازی مشخصات و مدارک ساخت
یافتن طراح
چگونه جست و جو را آغاز کنید
قبل از اینکه با طراح قرار داد ببندید، مقداری تحقیق کنید. یک روش مفید برای تحقیق مشتمل است بر انجام حد اقل دو مرحله زیر: پروژه را تعریف کنید
قبل از اینکه با طرح مشورت کنید، زمانی رابه فکر درمورد خواسته¬ها، ملزمات و نیازهایتان اختصاص دهید. زمانی که به این امر اختصاص می دهید حائز اهمیت فراوان است. طراح می تواند شما را در موارد تخصصی راهنمایی کند، ولی برای دستیابی به آنچه می خواهید ابتدا آن را برای خود تعریف کنید به سوالات زیر کامل جواب دهید:
چه کسانی قرار است از فضا استفاده کنند؟
چه فعالیتهایی قرار است در فضای مورد نظر انجام شود؟
قصد دارید برای چه مدتی در این فضا حضور داشته باشید؟
بازه زمانی شما جهت تکمیل طراحی این پروژه چقدراست؟
هزینه پروژه را چگونه تامین خواهید کرد؟ بودجه شماچقدر است؟
ویژگیهای ظاهری و روانی فضای شما چگونه باید باشد؟
اگر قرار است فضا را تعریف کنید چه چیز این فضا را دوست دارید؟ چه تغییری در فضا بیشتر برایتان اهمیت دارد؟
برای شروع تمامی پاسخهای مکتوب خود را دریک پوشه قرار دهید. این روش بسیار خوبی برای آغاز طراحی است. همیشه به دنبال تصاویری از اماکن مورد علاقه خود در مجلات، کاتالوگها و بروشورهای مربوط به مبلمان، دکوراسیون داخلی، نورپردازی و مانند اینها باشید؛ این کار ذهن شما را فعال می سازد و به طرح در شناخت سلایق و نظرات شما یاری می رساند.
لیستی از طراحان تهیه کنید
زمانی که طرح اولیه در ذهن شما شکل گرفت به دنبال طراحانی باشید که می توانند نیازهای شما را برآورده سازند. برای جست¬وجو می توانید از دوستان و آشنایان کمک بگیرید. اینترنت منبعی بسیار قوی برای جستجو است. همچنین میتوانید به مراکز یا کانون معماری داخلی و مراکزی از این قبیل مراجعه کنید. مجلات و نشریات تخصصی معماری و دکوراسیون داخلی نیز از مراجع بسیارمفیدی برای جست و جو هستند.

انتخاب طراح
آنچه باید بدانید و بپرسید
شاید معماری داخلی از نظر خلاقیت و نو آوری، بسیار جالب و سرگرم کننده باشد، اما فراموش نکنید که باید به عنوان یک حرفه به آن نگاه کنید، زیرا شما تنها کسی هستید که پس از اتمام پروژه می خواهید درفضای ساخته شده توسط آن زندگی کنید. رضایت شما پس از انجام پروژه تا حد زیادی به انتخاب و ارتباط شایسته شما به طراح بستگی دارد.
شخص مطمئنی میخواهم که بتواند مرا درطراحی خانه جدید، هماهنگ با زندگی مدرن امروزی¬ام یاری رساند.
با چند طراح مشورت کنید
حد اقل با سه یا چند طراح مشورت کنید. در طول مشاوره خواسته هایتان را کاملاً روشن بیان کنید و او را دقیقاً در جریان پروژه قرار دهید. ممکن است شما ماه ها با طراحتان در ارتباط باشید، پس کسی را انتخاب کنید که علایق و سلایقتان را درست درک کند.
نمونه ایی از خدماتی که توسط طراح ارئه میشود
برنامه ریزی و طراحی
– مشاوره به منظور تعیین ملزومات، زمان و بودجه کارفرما
– تعیین خواسته¬های کارفرما بر اساس زیبایی شناختی و کاربرد
– صورت برداری از وضع موجود و بررسی امکان استفاده مجدد از منابع و امکانات در دسترس
– تهیه وارائه نقشه های چیدمانی
– تهیه برنامه زمان بندی اجرای پروژه
طراحی داخلی
محاسبه تمامی هزینه ها شامل تهیه مبلمان، نازک کاری و مرمت فضای داخلی
راهنمایی درزمینه تجزیه وتحلیل نازک کاری ومبلمان وارائه مشخصات دقیق ومصالح مورد نیاز
طراحی کلیه جزئیات داخلی
تهیه ارئه اسکیسها و نماهای داخلی تمامی عناصر و مبلمان
بازنگری و هماهنگی طرحهای چیدمانی با ارائه نقشه¬های نور پردازی و تاسیسات برق
تهیه و هماهنگی آثارهنری و تزئینی
طراحی و چیدمان گیاهان خانگی
مدارک ساختمانی
ارائه نقشه های مربوط به تخریب و پارتیشن بندی جدید
ارائه نقشه های مربوط به تاسیسات برق و مخابرت ارائه نقشه¬های سقفها و نور پردازی آن
ارائه جداول نازک کاری و نقشه های دیوار و کف سازی
تهیه و ترسیم پلان چیدمان با کلیه جزئیات
مدیریت پروژه
بازبینی و هماهنگی نقشه ها با پیمان¬کار
ارائه برنامه های زمان بندی اجرای پروژه
بررسی کلیه هزینه¬ها
فراهم کردن امکان بازدید از پروژه درطول اجرا
تهیه و ارائه لیست کلیه کارهای نجام شده
علاوه بر این شما باید از طرح، اطلاعات زیر را نیز درخواست کنید:
مشخصات شخصی، تحصیلات، سوابق حرفه¬ای با ارائه مدارک مستند و مستدل
میزان و چگونگی میزان حق الزحمه
برآورد زمان طراحی و اجرای پروژه
چگونه می توانید مطمئن شوید که انتخابی درست داشته اید؟
در واقع هیچ تضمینی برای صحت انتخاب شما وجود ندارد، ولی به طور کلی شما طراحی با مشخصات زیر لازم دارید:
دارای گواهی نامه و سوابق کاری معتبر.
دارای تجربه در نوع کاری که به او واگذار میشود.
خلاق با ذوق و کاردان.
دقیق،مسئول و دارای ارتباط عمومی قوی.
بررسی مراجعان قبلی همیشه از طراح درخواست کنید که درصورت امکان سه یا چهار کارفرمای قبلی (ظرف حد اکثر دو سال گذشته) را در اختیارتان قرار دهد. درباره رضایت کارفرمایان از نتیجه واتمام پروژه در موعده مقرر نیز از طراح سوال کنید.
استخدام طراح
آنچه انظار دارید طراحان داخلی نیز مانند سایر مشاغل از لحاظ مهارت و استعداد، تجربه و شهرت با هم فرق دارند. نحوه دریافت حق الزحمه آنها نیزمتفاوت است. اگر با چند طراح مشاوره کنید، میتوانید بر آورد هزینه، حق الزحمه و نحوه دریافت آن را با هم مقایسه کنید.
حق الزحمه طراحی و نحوه پرداخت آن در هرطراحی داخلی قانون خاصی برای نحوه پرداخت حق¬الزحمه یک طراح وجود ندارد. ولی به طور کلی اغلب طراحان محیطهای مسکونی، یک یا ترکیبی از چند شیوه زیر را برای دریافت حق¬الزحمه به کار می برند.
قرار داد با حق الزحمه مقطوع (ثابت):
در قرار داد با حق¬الزحمه ثابت، مبالغ ثابتی از سوی کار فرما، برای تامین هزینه ها، مبلغ ثابتی نیز جهت حق الزحمه در اختیار طراح قرار میگیرد.
حق الزحمه ساعتی
نوع دیگری از پرداخت نیز وجود دارد که در آن حق الزحمه طراح بر اساس زمانی است که درمحل حضور دارد، که این نوع پرداخت به حق الزحمه ساعتی موسوم است.
قرارداد با هزینه به علاوه درصد ثابتی به عنوان حق¬الزحمه:
در نوع سوم قرار داد طراح مبلغی را برای خرید مصالح، تجهیزات، مبلمان و کفپوش و مانند اینها از کارفرما دریافت می کند و با توافقی که بین دو طرف صورت گرفته درصدی از مبلغ به عنوان حق¬الزحمه در اختیار طراح قرار میگیرد.
علاوه بر حق¬الزحمه مذکور، امکان دارد طراحان قبل از شروع به مبلغی تحت عنوان پیش پرداخت یا حق¬المشاوره طلب کنند. این مبلغ معمولاًًََطبق قرار داد توافقی قراردادی به صورت پیش پرداخت ازسوی کارفرما به او پرداخت می شود. زمانی برای پروژه¬های مسکونی حق¬الزحمه مقطوع (ثابت) متداول بود. امروزه در بعضی پروژه ها، طراح برای ارائه خدمات طراحی، درصدی از حق¬الزحمه را طبق نرخ ساعتی دریافت می¬کند. معموالاً هنگامی که طراحی و انجام کل پروژه به عهده طراح است. حق¬الزحمه به صورت مقطوع پرداخت می شود. در بعضی از پروژه¬های بزرگتر (اغلب تجاری)، حق¬الزحمه طراح ممکن است بر مبنای هرمترمربع، بر اساس مساحت پروژه پرداخت می¬شود.
علاوه بر موارد مذکور، هزینه های دیگری نیز وجود دارند که توسط شما به عنوان کار فرما تعیین می شود. هرگز از مشورت با طراح در مورد بهینه سازی و اصلاح هزینه¬ها، نهراسید. اگر نگران هزینه¬های خرید مبلمان و اثاث و مانند اینها هستید، قبل انجام هرکاری از طراح بخواهید لیست این هزینه ها را دراختیارتان قرار دهد.
به طور کلی اقلامی از قبیل عتیقه یا مبلمان سفارشی و تغییرات اساسی که باعث جابه¬جایی دیوارهای حمال یا تیرها میشوند، از مهمترین عوامل افزایش هزینه های شما هستند. تحقیق و برنامه ریزی قبل از شروع پروژه تا حد زیادی در تعدیل هزینه¬های پروژه ماثر است.
درخواست بر آورد هزینه
قبل از پرداخت هر گونه وجه و امضائ قرارداد، از طراح بخواهید کل هزینه های انجام پروژه به صورت مکتوب بر آورد کند و در اختیارتان قرار دهد.
عقد قرارداد نهایی با طرح
پس از انتخاب طراح از او بخواهید قرار دادی را با شما به امضاء برساند. هیچ گونه توافق، پرداخت وجه و جزء اینها را به صورت شفاهی صورت ندهید.
کار با طراح
گامهایی در راه طراحی
همواره ایده هایتان را با طراح مطرح کنید، زیرا او با تکیه بر مهارت و تجربات خود در این زمینه، ایده¬های شما را شکل داده و قابل اجرا می کند. پس کلید دستیابی به نتیجه دلخواه در یک پروژه، داشتن ارتباطی قوی با طراح است. هرچه دقیق¬تر باشید، بر آورده ساختن نیازها و انتظارات شما برای طراح آسانتر است.
همواره مثل یک "کارفرمای خوب" عمل کنید.
همیشه مسئولیتتان به عنوان یک کارفرما را جدی بگیرید. اگر سرتان شلوغ است یا بنا به شرایط کاری تان مجبور به سفر هستیسد، سعی کنید پروژه را به تاریخ دیگری موکول کنید یا شخص را به عنوان جانشین خود منصوب کنید.
برای جلو گیری از وقوع اتفاقات غیرمنتظره نکات زیر را در نظر داشته باشید؛
سعی کنید همیشه حد اقل تغییرات بر روی نقشه را اعمال کنید، تغییرات یا خواسته¬های ویژه می¬تواند باعث افزایش زمان و هزینه شود.
قبل از انجام هر تغییری خوب فکر کرده و تمامی ابعاد آن را در نظر بگیرید.
از تصمیم خود مطمئن باشید و اجازه ندهید ابراز نظر دیگران بر تصمیم شما اثر کند.
حقوق خود را به عنوان یک کارفرما بدانید