مقاله:
بناهای تاریخی ایتالیا
فهرست:
بناهای تاریخی و جذابیت ایتالیا
برج کز پیزا
Florence Cathedral کلیسای جامع فلورانس
Colosseum کولوزیم
تالار زمین
زیسا، بهشت زمینی
تشابه معماری اسلامی در بناهای تاریخی ایتالیا
بناهای تاریخی و جذابیت ایتالیا
جمهوری ایتالیا در جنوب اروپا واقع شده و علاوه بر شبه جزیره ایتالیا، شامل دو جزیره بزرگ دریای مدیترانه، سیسیل و ساردینی است.
ایتالیا از شمال با کشورهای فرانسه، سوئیس، اتریش و اسلوانی هم مرز است. ایتالیا در درون خود هم دو ایالت مستقل را جای داده است: "واتیکان و سن مارینو"
آب و هوای ایتالیا در شمال به دلیل وجود کوه های آلپ، سرد و در جنوب خشک و گرم است. بلندترین نقطه آن کوه مونته بیانکو است.
این کشور خاستگاه هنر و فرهنگ بسیاری از کشورهای اروپایی است و مهد دوره رنسانس در اروپا. پایتخت ایتالیا، رم، مرکز تمدن دنیای غرب و مذهب کاتولیک در جهان است.
در حال حاضر ایتالیا یکی از کشورهای توسعه یافته است که هفتمین تولید ناخالص داخلی در دنیا را دارد. همچنین ایتالیا عضور سازمان ملل متحد، گروه G8 و اتحادیه اروپا است. ایتالیا در سال 2007 میلادی به عنوان عضو غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد پذیرفته شد.
ایتالیا تاریخ غنی دارد که نه تنها پشتوانه فرهنگی و هنری مردم این کشور است بلکه به دلیل وجود موزه ها و بناهای تاریخی فراوان گردشگران زیادی از سراسر جهان به این کشور وارد می شوند.
بر اساس محاسبه ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است، کشوری کوچک که مساحتش تنها 0.25 درصد از کل خشکی های جهان است.
به گزارش دانشنامه اینترنتی ویکی پدیا، رم، فلورانس و ونیز از جمله مقصدهایی هستند که برنامه هر بازدید کننده ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می دهند.
در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراث فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علیرغم اینکه کمتر شناخته شده اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیتند.
برج کز پیزا
ساخت این برج که نمونه از معماری رومی است در سال 1173 در شهر پیزای ایتالیا شروع شد. این برج در حقیت به عنوان برج ناقوس کلیسای جامع پیزا استفاده میشده است. ساخت این مناره نزدیک 200 سال طول کشید و این ساخت و ساز تاخیری باعث ایجاد مشکلاتی برای این ساختمان گردید. این برج 55 متر ارتفاع دارد و قطر آن نیز 16 متر میباشد که در هشت طبقه ساخته شده است. داخل برج راه پله مارپیچی مشتمل بر 294 پله وجود دارد که به بالای برج منتهی میشود. هنگامی که سه طبقه اول ساخته شد، یک طرف برج شروع به فرو رفتن در خاک کرد. این مسئله باعث شد که ساخت این برج تا 100 سال عقب بیافتد. سپس در سال 1301 شش طبقه دیگر نیز ساخته شد و در سال 1350 برج کامل گردید. کجی این برج باعث شهرت فراوان آن گردیده است. در حال حاضر این برج حدود 5 متر از محور عمودی منحرف شده است و حدود یک میلیمتر در سال نیز به این انحراف افزوده میشود. این همان برجی است که گالیله آزمایش معروف خودش (شتاب یکسان اجرام متفاوت) در آن اجرا کرد. از سال 1990 به دلایل ایمنی ورود مردم به این برج ممنوع شده است.
Colosseum کولوزیم
بزرگترین آمفی تئاتر و ورزشگاه روم باستان که دستور ساخت آن را وسپاسیان(Vespasian) امپراتور روم در سال 70 میلادی صادر کرد. در این استادیوم وسیع، تماشاگران رومی میتوانستند، گلادیاتورها و حیوانات وحشی را که تا سرحد مرگ باهم مبارزه میکردند را تماشا کنند. ساختمان بیضی شکل آن با ابعاد 189 در 156 متر، در طی 10 سال ساخته شد و قادر بود 50000 تماشاچی را در خود جای دهد و بوسیله سایبان کرباسی بزرگی آنها را از معرض تابش آفتاب محفوظ نگه دارد. جایگاه پلکانی شکل تماشا چیان بر روی تعداد زیادی طاق از جنس بتون اختراع شده توسط رومیان قرار داشت و برای اینکه روی سطح آن خوب صاف و محکم شود، از آجر و سنگ نیز استفاده کردند. در محیط داخلی ورزشگاه، میدان یا جایی که مبارزات در آن انجام میشد، قرار داشت. کف چوبی آن بوسیله ماسه پوشیده شده بود تا خونهای ریخته شده را جذب کند. برای برگزاری مسابقات دریایی پهلوانی، میدان را پر از آب میکردند. در زیرزمین مجموعه ای از اطاقها، قفسها و راهروها وجود داشت. گلادیاتورها و حیوانات قبل از ورود به میدان، در آنجا نگهداری میشدند. بالابرهایی که قفسهای دربسته حیوانات را به بالا و داخل میدان منتقل میکردند، بوسیله قرقره کار میکردند. در حال حاضر تنها یک سوم از بنای این ساختمان باقی مانده است و آخرین مبارزه انجام شده درآن به سال 523 بعد از میلاد بازمیگردد.
Florence Cathedral کلیسای جامع فلورانس
این کلیسای جالب توجه از نشانه های پیشرفت فلورانس میباشد. این کلیسا در قرن سیزدهم ساخته شد اما طراحان قرن سیزدهم کلیسای جامع فلورانس نتوانستند محاسبات ساخت گنبدی با قدرت کافی برای پوشش منطقه وسیع مرکز آن، که حدود 42 متر بود را انجام دهند، تا اینکه معماری به نام فیلیپو بونه لسکی (Filippo Brunelleschi) در سال 1420 راه حل این مشکل را پیدا کرد. او ساختمانی را طراحی کرد که خود بنا و سنگینی بار سقف را تحمل کند. گنبد هشت ضلعی از حلقه های افقی آجری و سنگی تشکیل میشد. برآمدگیهای ماسه سنگی و هلاای روی گنبد، آنرا محکمتر میکرد.
بنای زیرزمینی زیبای ایتالیا، تعداد عجایب جهان را به عدد 8 رساند
در دامنه کوه آلپ در شمال ایتالیا، در 30 مایلی شهر باستانی تورین، در دره ای به نام Valchiusella، روستایی وجود دارد که قدمت آن به قرون وسطی می رسد، این دهکده منظره ای چشم نواز دارد، اما بنای عجیبی که در عنوان این پست به آن اشاره شده، در زیر زمین و در دل یک صخره بزرگ قرار دارد.
30 متر زیر سطح زمین و پنهان از چشم مردم، بنایی عجیب قرار دارد که آن را می توان با شهر افسانه ای آتلانتیس مقایسه کرد و لقب هشتمین بنای عجیب دنیا را به آن داد.
این بنای زیرزمینی شامل 9 معبد حیرت انگیز در 5 طبقه است که ابعاد و زیبایی آن، نفس را در سینه حبس می کند.
این ساختمان را می توان به یک کتاب سه بعدی تشبیه کرد که تاریخ بشریت را روایت می کند. معبدها به وسیله تونل های به شدت آراسته ای به هم متصل شده اند. حجم این تونل ها به 300 هزار فوت مکعب می رسد. اما، تنها عده کمی اجازه بازدید از این بنای شگفت انگیز را دارند.
تالار زمین
جالب است بدانید که دولت ایتالیا تنها چند سال است که از وجود چنین بنایی مطلع شده است.
شاید تصور کنید که این معبد که معبد Damanhur نام دارند، به جا مانده از یک تمدن قدیمی است. ولی اینطور نیست!
این بنا، حاصل کار یک دلال سابق بیمه است. در ابتدای دهه 60 میلادی وقتی "اوبرتو آیرودی" Oberto Airaudi ده ساله بود، دچار تجربه های دیداری عجیبی می شد ،او تصاویر عجیبی می دید که فکر می کرد مربوط به زندگی گذشتگان و معابد حیرت انگیز باشد.
اوبرتو توانایی های ماوراء طبیعی داشت، او می توانست مناظر دور را ببیند و جزئیات ساختمانی هر بنایی را تصور کند.
سرانجام او تصمیم گرفت که تصوراتش را به واقعیت تبدیل کند. اوبرتو که دوست دارد "فالکو" خطاب شود، شروع کرد به کندن یک حفره آزمایشی در زیر خانه والدینش تا از اصول حفاری سر دربیاورد. در سال 1977 اوبرتو، جای مناسب برای ساختن معبدش پیدا کرد و خانه ای در آنجا ساخت.
شیشه کاری سقف تالار آینه ها
تالار آینه ها
در آگوست 1979، اوبرتو به همراه چند نفر از دوستانش کار حفر کردن معابد را آغاز کردند. نام Damanhur از نام معبد زیرزمینی مصریان گرفته شده که معنی شهر نور را می دهد.
از آنجا که آنها اجازه رسمی برای ساخت چنین ساختمانی نگرفته بودند، تنها افراد محدودی با افکار نزدیک به خودشان را از ایجاد این بنا آگاه کردند. داوطلبانی از همه کشورهای جهان به مدت 16 سال، در 4 شیفت کاری روزانه مشغول حفاری و ساخت این معبد شدند. آنها بدون اینکه نقشه از قبل طراحی شده ای برای معبد داشته باشند، تنها به طرح ها و تصورات اوبرتو متکی بودند.
در سال 91 کار ساخت چندین معبد از معابد 9 گانه تقریبا به اتمام رسید. سطح دیوارها با نقاشی ها ، کاشی ها، تندیس ها و درهای مخفی و پنجره هایی با شیشه رنگی پوشیده شد.
تالار کره ها
اما در این زمان دیگر کار آنها از حالت سری خارج شده بود. نخستین بار پلیس به خاطر فرار از پرداخت مالیات مزاحم اوبرتو شد ولی یک سال بعد تهدید پلیس جدی تر بود، آنها اوبرتو را تهدید کردند که یا به پلیس اجازه بازرسی بدهد و یا کل بنا را دینامیت نابود خواهند کرد.
دادستان منطقه همراه سه پلیس با تردید وارد بنا شدند و به مجرد وارد شدن به نخستین معبد به نام تالار زمین، دهانشان از تعجب بازماند.
مقامات سعی کردند که این بنا را به نفع دولت ضبط کنند. به گروه گفته شد که کار روی تزئینات داخلی را ادمه دهند ولی معبد دیگری حفر نکنند.
امروزه کسانی که در ساختن معبد Damanhur مشارکت داشتند، دانشگاه، مدرسه، سوپرمارکت و مزارع اختصاصی خودشان را دارند. البته آنها رهبر معنوی خود را پرستش نمی کنند و از معابد تنها به منظور مراقیه گروهی استفاده می کنند.
فالکو می گوید: "این معابد به انسان ها یادآوری می کنند که هر کس توانایی هایی بیشتر از حد ادراکش را دارد و اگر بدانیم چگونه به گنجینه های نهان اندرونمان برسیم، می توانیم به آنها دسترسی پیدا کنیم."
زیسا، بهشت زمینی
ادامه ی بحث معماری اسلامی در سیسیل: رونویسی از آقای بیژن روحانی
کاخ زیسا در شهر پالرمو، مرکز جزیره سیسیل، کاخی است که در زمان حکومت نورمن ها، ولی با تاثیر پذیری آشکار از معماری اسلامی ساخته شده است. نام "زیسا" برگرفته از کلمه "عزیز" است. این کاخ جزو مجموعه بزرگتری بوده به نام Il Genoardo که از اصطلاح عربی "جنات الارض" یا "بهشت زمین" گرفته شده و در ایتالیایی به صورت جنوآردو تلفظ می شده است. زیسا، باغ شاهی نورمان ها در خارج از دیوار پالرمو قدیم بوده است. تاثیر پذیری این مجموعه از معماری شرقی بیش از حضور عناصر تزیینی در معماری است. طرح کلی این پردیس در همان نگاه اول یادآور طرح و مفهوم باغ سازی ایرانی است. زیسا، مثالی است رایج برای نشان دادن حضور طرح پردیس ایرانی در معماری حوزه مدیترانه.تقسیمات هندسی باغ، جوی ها و فوراه ها، کوشکی در میان آب و بسیاری عناصر دیگر که به توضیح شان خواهیم پرداخت، شکل دهنده این کاخ و محوطه آن هستند.آغاز کار ساختمانی کاخ به سال ۱۱۶۵ میلادی و به دستور گولیلم اول (در انگلیسی ویلیام) بوده است. در منابع تاریخی آمده است که معماران و استادکاران کاخ مسلمان بوده اند. اما امروز چیز دقیقی از هویت آنان نمی دانیم و تعیین این که به کدام منطقه یا کشور تعلق داشته اند، دشوار است.نورمن ها که بسیاری از ساختمان های حکومتی و کلیساهای شهر را با الگوهای معماری اروپایی ساخته بودند، در تعدادی بنای دیگر با تاثیرپذیری از معماری شرقی- اسلامی در عمل می خواستند آمادگی خود را برای پذیرش فرهنگ های دیگر در جزیره نشان دهند. این تعامل با "فرهنگ دیگر" به جز معماری خود را در استفاده و بهره گیری از دانش، شعر و موسیقی و دیوانسالاری نیز نشان داد. روی سنگ گوری که هم اکنون در موزه مجموعه نگهداری می شود، توضحیات به چهار زبان لاتین، عربی، عبری و (یونانی؟) نوشته شده است.در خود ساختمان نیز دو کتیبه یکی به خط نسخ و دیگری به خط کوفی هست که از روی آن می توان تاریخ اتمام مجموعه باغ و ساختمان را سال ۱۱۷۵ میلادی دانست. کاخ اقامتگاه تابستانی شاه بوده و اطراف آن شکارگاه اختصاصی او قرار داشته است. جهت گیری شمال-جنوبی ساختمان به سمت دریا، امکان بهره بردن از نسیم خنک را در تابستان فراهم می کرده است. اما برای خنک تر شدن این نسیم تمهید دیگری نیز به کار رفته بود: با طراحی استخر و حوضچه هایی در برابر ساختمان، نسیم وارد شده به داخل مرطوب و خنک تر می شد. در میان استخر مقابل ساختمان، کوشک یا بنایی کوچک با رعایت نسبت های کاخ اصلی قرار داشته است. نظام تهویه داخل کاخ با بهره گیری از استخر آب و همچنین مجراهای عبور هوا که داخل ساختمان تعبیه شده بودند، بسیار شبیه به نحوه خنک کردن هوا در مناطق گرمسیری ایران و کشورهای همجوار است. اصولاً یکی از مهم ترین فنونی که از شرق به سیسیل انتقال پیدا کرد نظام مهندسی آب در باغ سازی و در آبرسانی بود. شاهد آن وجود کانال های زیرزمینی آب در این جزیره است که همچنان به نام "قنات" نامیده می شوند. همان طور که گفتیم، پالرمو پس از تسلط اعراب به پایتخت سیسیل تبدیل شد. برای توسعه شهری که بتواند در خور پایتخت بزرگترین جزیره مدیترانه باشد، مسلمانان نیاز به راهکارهایی برای آبادانی آن داشتند.نظام آبرسانی با استفاده از مهندسی قنات یا همان کاریزهای ایرانی راه حلی بود که به سرعت توانست آب را به نقاط مختلف شهر در حال توسعه و مناطق اطراف آن ببرد. قنات ها یا کاریزها آب را از چشمه های منطقه مونرئال (Monreale) به شهر منتقل می کرد. تعدادی از این چشمه ها هنوز هم زیر سطح شهر جاری ست. عبدالله شریف ادریسی، جغرافی دان عرب (دوازده میلادی/ششم هجری)، توصیف قنات های پالرمو را در کتاب جغرافی خود به نام "نزهه المشتاق فی اختراق الآفاق" آورده است. کتابی که به راجر دوم، پادشاه نورمن، تقدیم شد. کتاب اکنون در اروپا اکنون به نام کتاب راجر شناخته می شود.پادشاه نورمن ها پس از پیروزی بر مسلمانان و به واسطه حضور این نظام آبرسانی توانست باغ، شکارگاه و کاخ زیسا را خارج از حصارهای شهر بسازد و آباد کند.یکی از زیباترین و هوشمندانه ترین نقاط ساختمان که تلفیق آب، معماری، تزیینات شرقی و نقاشی های غربی را می توان در آن همزمان مشاهده کرد، تالار چشمه (Sala della Fontana) است. این تالار، محل بار عام شاه بوده است. نقشه تالار مربع است و در سه سمت آن فرورفتگی ها یا تاقچه های بزرگی روی دیوار وجود دارد. آب چشمه از تاقچه ای که رو به در ورودی است وارد تالار می شده و سپس از جویی بسیار ظریف که در سنگ مرمر کنده شده عبور کرده وارد حوضچه ای کوچک شده و پس از پر کردن و سرریز شدن از آن از زیر ایوان و رواقی رو به باغ، به جوی های داخل پردیس روان شده و سرآخر به همان استخری می ریخته که در وسطش یک کوشک یا ساختمان کوچک مانند جزیره ای قرار داشته است.تجسم این صحنه بسیار زیباست: آب چشمه از میان تالاربار عام در جویی ظریف می گذرد و در چشم انداز رو به رو به استخر باغ می ریزد. می توان تصور کرد که صدای عبور آب از میان تالار، پس زمینه گفتگوها و یا نوای موسیقی بوده است.این جوی ظریف مرمرین با موزاییک های ریزی که طرح های هندسی دارند تزیین شده است، طرح هایی درست مانند طرح های خاتم کاری. تاقچه ای که از آن آب چشمه وارد تالار می شود نیز با مقرنس تزیین شده است. مقرنس (Moqarnas) به گونه ای تاقچه بندی زیر گنبدها و نیم گنبدها با استفاده از آجر و گچ و یا مصالح دیگر گفته می شود. به کار گیری مقرنس به طور عمده در معماری دوران پس از اسلام در ایران رشد کرد و سپس در سایر کشورها
نیز به کار رفت.تالار چشمه در کاخ زیسا را می توان نمادی برای حضورعناصری از چند فرهنگ معماری و هنری گوناگون در کنار هم دانست. در حالی که مقرنس ها، آب جاری در داخل کاخ و سپس باغ سازی هندسی آن به معماری شرقی و باغ های ایرانی اشاره دارد، موزاییک های دیوارها با تصاویر طاووس و شکار و درخت نخل روی زمینه طلایی اشاره ای است به حضور هنر بیزانسی و نقاشی های طبیعت گرای اطراف اتاق نیز نمونه ای از هنر نقاشان اروپایی است. کاخ و باغ زیسا پس از دوران نورمن ها به دست خاندان های دیگر افتاد و تغییراتی در آن به وجود آمد. در حال حاضر چیز چندانی از باغ و کوشک میان استخر برجای نمانده است.پالرمو و سیسیل باز هم نشانی ها و شگفتی های دیگری از اختلاط و تاثیر پذیری معماری شرق و غرب از یکدیگر دارد که از بین آن می شود به سیستم شهرسازی پالرمو قدیم نیز اشاره کرد.
تشابه معماری اسلامی در بناهای تاریخی ایتالیا
معماری شرقی در سیسیل
هنوز هم وقتی که در کوچه های محلات قدیمی پالرمو، مرکز جزیره سیسیل راه می روید، می توانید نام خیابان ها را به سه زبان روی دیوار ها ببینید: ایتالیایی، عبری و عربی.سیسیل، بزرگترین جزیره ایتالیا، گرچه با دوران رونق فرهنگی، اقتصادی و سیاسی خود در روزگار گذشته فاصله بسیار زیادی دارد و در پالرمو هنوز در بعضی محله ها مخروبه های به جا مانده از جنگ جهانی دوم به چشم می خورد، اما در عین حال این جزیره با طبیعت خیره کننده اش، جهانی است کوچک از در هم آمیزی چند فرهنگ گوناگون که هرکدام به هنگام حضور در آن نشانی از دوره اوج خود را برجا گذاشته است.نام ها، معماری ساختمان ها، موسیقی و غذاها همه طعم و عطری بیش از یک حوزه فرهنگی را با خود دارند. از حضور فرهنگ ها و تمدن هایی مانند فنیقی، یونانی (در سیراکوز)، رومی و سپس حمله اقوام ژرمن گرفته تا تسلط امپراتوری بیزانس بر جزیره، چیرگی اعراب و مسلمانان و پس از آن دوران مختلف دیگری مانند پادشاهی نورمن ها، بوربون های اسپانیایی، حضور فرانسوی ها و …اگر حدود یک قرن پیش از میلاد مسیح، سیسرون خطیب مشهور رومی، شهر سیراکوز در سیسیل را از جمله بزرگترین و زیباترین شهرهای یونان باستان برشمرده ( +) در عوض ابن حوقل، جغرافی دان و سفرنامه نویس در قرن دهم میلادی پالرموی دوران اسلامی را از جهت شکوه و بزرگی با قرطبه (کوردوبا) در اسپانیا مقایسه کرده است.میان این تاریخ غنی و طولانی با حضور آثار و عناصر فراوان به جای مانده از هر دوره ای، شاید بررسی مختصر تاثیرات فرهنگ و معماری شرقی در این جزیره برای ما جالب باشد.از قرن نهم تا قرن سیزدهم میلادی، سیسیل و به خصوص پالرمو از نظر هنری و معماری تحت تاثیر حضور مسلمانان بود. مسلمانانی با هویت های فرهنگی و قومی گوناگون. تاثیرات هنری و معماری این دوران حتا در دوران حکومت نورمن ها، گروهی از اقوام شمالی که بر سیسیل حکومت می کردند، نیز ادامه داشت تا این که سرانجام مسلمانان در حدود سال های ۱۲۴۶ میلادی به طور کامل از سیسیل بیرون رانده شدند. بسیاری از تحلیل گران تاریخی، گوناگونی قومی و فرهنگی را در آن سده ها باعث شکوفایی هنری در جزیره دانسته اند. پالرمو شاید یکی از نقاط اصلی و کلیدی تماس فرهنگ های اسلامی و مسیحی و به تبع آن تلاقی هنر و معماری سرزمین های شرقی با اروپا باشد. مسلمانانی که به سیسیل وارد شدند، معماری مناطق تحت نفوذ خود مانند ایران، شام (سوریه)، بخش هایی از ترکیه یا آناتولی، مصر، مراکش (مغرب) و غیره را با خود به این جزیره بردند.اما در حال حاضر چیز زیادی از معماری دوران اسلامی در پالرمو باقی نمانده است. در عوض تاثیر آن معماری را می شود در ساختمان ها، گنبدها و باغ سازی دوران حکومت نورمن ها دید که به وضوح این گرته برداری را همچنان حفظ کرده است. در حقیقت دوران نورمن ها که پس از سیصد سال سلطه بیزانس و دویست سال سلطه اعراب بر این جزیره آغاز شد، عناصری از معماری عباسی، فاطمی، ایرانی و مراکشی (مغربی) را با هنر رومی و بیزانسی در هم آمیخت. پالرمو در سال ۸۳۱ میلادی توسط اعراب فتح شد. تسلط بر سیسیل، کنترل دریای مدیترانه و از آن طریق ضربه وارد آوردن بر بیزانس را برای مسلمانان آسان تر می کرد. سپاه مسلمانان را مرکب از اعراب، آمازیغ های(بربرها) شمال آفریقا، ایرانی ها و کرتی ها (جزیره ای در یونان) ذکر کرده اند.پس از فتح این شهر، مسلمانان پایتخت سیسیل را که پیش از آن در شهر سیراکوز بود به پالرمو منتقل کردند. با به کار گیری شیوه های آب رسانی و آبیاری که سوغات سرزمین های شرقی بود، سیمای طبیعی اطراف شهر نیز تغییر کرد.اما بیش از همه سربرافراشتن عناصر جدید معماری چهره پالرمو را عوض کرد. عناصری مانند مساجد، مناره ها، باغ هایی به شیوه پردیس های ایرانی با فواره ها و جوی ها و همچنین تزیینات وابسته به معماری خاص آن.در این دوره به خوبی می توان دید که چگونه در تزیینات معماری، نقش های انسانی و طبیعت پردازی جای خود را به نقوش هندسی، انتزاعی و اسلیمی ها می دهند. نورمن ها در سال ۱۰۷۲ در پالرمو بر مسلمانان پیروز شدند، با این حال حضور مسلمانان در جزیره برای مدتی دیگر ادامه یافت. پس از پیروزی نورمن ها بر مسلمان ها، بسیاری از ساختمان ها تغییر چهره داد و به مراکز قدرت و حکومت نورمن ها تبدیل شد. آن ها گرچه بسیاری از بناها را تخریب کردند، اما سنت های هنری و معماری شرقی تاثیرش را دیگر برجای نهاده بود و تجلی خود را در بسیاری از بناها و کاخ های آنان نشان داد.اگر امروز در خط آسمان پالرمو، به دنبال تجسم سیمای معماری آن در دوران حضور مسلمان ها باشیم، شاید چند کلیسای بسیار مشهور که آشکارا تحت تاثیر معماری شرقی قرار دارند ،بهترین راهنمای این بازشناسی باشند. کلیسای سان کاتالدو (San Cataldo) با سه گنبد کوچک سرخ رنگش را به طور مستقیم تحت تاثیر معماری اسلامی دانسته اند و قوس رواق های داخل آن را متاثر از معماری بیزانسی. کمی دورتر از این کلیسای قرن یازدهمی، کلیسای دیگری به نام San Giovanni degli Eremiti قرار گرفته است. کلیسایی که در قرن ششم میلادی بنا شد و پس از تسلط مسلمانان به مسجد تبدیل شد و بعد از خروج آنان دوباره به شکل کلیسا در آمد. شهرت این کلیسا نیز به دلیل گنبدهای کوچک سرخ رنگ آن است که یادگار تاثیر معماری دوران اسلامی است.جولیو کارلو آرگان مورخ هنر نامدار ایتالیایی در مورد این ساختمان نوشته است: "کلیسا را به واسطه رابطه دقیق میان حجم مکعب شکل بنا و گنبدهایش می توان به طور کامل اثری از معماری اسلامی دانست."
منبع:
www.mosaferkocholo.com
27