عنوان : نیکوتین و تاثیر آن بر بدن
تاریخچه و نامگذاری
نیکوتین را جان نیکوت، سفیر فرانسه در سال ۱۵۵۰ برای نخستین بار از پرتغال به پاریس برد و به عنوان دارو آن را به کار برد. نیکوتین برای نخستین بار در سال ۱۸۲۸ به وسیله یک شیمیدان آلمانی از تنباکو به دست آمد. ملسن فرمول شیمیایی آن را به گونه تجربی در سال ۱۸۴۳ به دست آورد. نیکوتین در سال ۱۸۹۳ برای نخستین بار در آزمایشگاه فرآوری شد. نیکوتین یک ترکیب آلی نیتروژن دار است که بیشتر در گیاهانی مانند تنباکو و در اندازه های کمتر در گوجه فرنگی، سیب زمینی، بادمجان و فلفل سبز یافت می شود. ۰٫۳ تا ۵ درصد گیاه خشک تنباکو را نیکوتین می سازد و یک زهر اثرگذار بر سامانه عصبی است که در بسیاری از حشره کش ها به کار می رود. نیکوتین در اندازه های کمتر یک انگیزنده های زیستی (محرک های زیستی) است و سبب اعتیاد و بسیاری از ویژگی های روانی دود تنباکو است.
اثر نیکوتین بر جریان خون
پس از کشیدن (تدخین) دود تنباکو، نیکوتین موجود در آن ظرف چند ثانیه وارد جریان خون شده و به مغز می رسد. نیکوتینی که به مغز می رسد باعث ترشح شدن لحظه ای آدرنالین در خون، و احساس لذت و انرژی می شود. اثر آدرنالین تولید شده سریعا از بین رفته و باعث خستگی و کسل شدن فرد می شود. در این شرایط فرد مجددا به همان احساس ناشی از ترشح آدرنالین نیاز پیدا کرده و مجددا اقدام به مصرف می کند.
نیکوتین در اندازه های کم یک انگیزنده است که سبب افزایش هوشیاری، حافظه و فعالیت می شود ولی در اندازه های بیشتر به افزایش تپش قلب، فشارخون و کاهش اشتها می انجامد.
نیکوتین هم انگیزنده و هم پریشان کننده است و اثر آن بر اساس شیوه مصرف آشکار می شود. پژوهش ها نشان می دهند که همان گونه که اندازه های کم اثر انگیزندگی دارد در اندازه های بیشتر سبب افسردگی می شود.
زهرآگینی
نیکوتین یک زهر کاراست که تنها نزدیک به 0.1 گرم از آن می تواند یک انسان را از پا درآورد. این در حالی است که انسان با نزدیک به یک گرم از کوکائین از پا درمی آید.
هرچند که دود سیگار از عامل های سرطان به شمار می آید نیکوتین از سوی انجمن فرامرزی پژوهش های سرطان (IARC) به عنوان ماده ای که احتمال سرطان را افزایش می دهد شناخته نشده است. هر چند بنا به پژوهش ها نیکوتین با کند کردن روند زدودن سلول های پیر که احتمال به وجود آمدن سلول های سرطانی و تومور را افزایش می دهد سبب سرطان می شود ولی این ویژگی نیکوتین از این رو که سبب تندتر شدن ترمیم بافت های فرسوده می شود، گاهی سودمند است.∗
دست کم یک پژوهش نشان می دهد برخی از ناهنجاری های عصبی که در مرگ نوزادان به سبب سندرم مرگ ناگهانی نوزادان هست؛ در افرادی که به گونه در معرض نیکوتین هستند نیز دیده می شود.
نیکوتین عملکرد بدن و مغز شما را دگرگون میـکـند. نتیجه نـهایـی متناقض میباشد: نیکوتین هم نیرو بخش و محرک و هم سرکوبگر و آرامش دهنـده اسـت. نـیکوتین اثرات زیررا در بدن ایجاد میکند:
1.نـیـکوتـین سبـب تـرشـح فـوری آدرنالین می گردد. با اثر آدرنالین هنگامی کـه شـمـا وحشتزده هستید و یا حالت هجومی پیدا میکنید آشنا هستید: ضربان قــلبتان سریعتر شده، افزایش فشار خون، تنفس سریع و کم عمق، افزایش گلوکز خون، کـاهـش دمای پـوسـت، تحریک سیستم عصبی مرکزی. خـود نیـکوتـیـن نـیز به نوبه خـود مـانـع تـرشـح هورمون انسولین میگردد (انسولین قند خون را کاهش میدهد) بـنابراین نیکوتین سبب میـشـود گلوکز بیش از معمول در خون وجود داشته باشد که بـاعث مـی گــردد شـخـص احساس گرسنگی کمتری کند.
2. نیکوتین متابولیسم پایه را افزایش می دهد یعنی فرد کالری بیشتر از معمول خواهد سوزاند. بنابراین به مرور زمان وزنشان کاهش خواهد یافت.
3. نیکوتین سبب افزایش ترشح استیل کولین می گردد .افزایش استیل کولیــن باعــث افزایش فعالیتهای نورونهای مغزی، بهبود سرعت عمل واکنش شما به محرکات، افزایش توانایی تمرکز کردن میشود.
4. افزایش ترشح دپامین: این همان عاملی است که به فرد در پـی اسـتـعـمـال سـیگار حس خوشی و نشاط میدهد.
5. سبب آزاد سازی گلوتامات که سبب افزایش یادگیری و حافظه می گردد.
6. افـزایش تـرشـح آنـدروفـیـن. آندروفین یک مسکن درد طبیعی بدن است و خـاصـیـتـی همچون مرفین دارد.
اما در دراز مدت نیکوتین اثرات مخرب زیر را بدنبال دارد:
1. فشار خون بالا.
2. انسداد عروق خونی و در پی آن سکته قلبی و مغزی.
3. کاهش ویتامین C.
4. کاهش کارایی سیستم ایمنی بدن.
5. سرطان دهان، گلو، حنجره و ریه.
6. برونشیت و آمفیزم.
7.زخم معده.
8. کاهش وزن.
9. کاهش حواس بویایی و چشایی.