اقلیم و معماری روستای کندوان اسکو و میمند کرمان

اقلیم و معماری روستای کندوان اسکو و میمند کرمان

• روستای کندوان :

کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سهند بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده است. این روستا دارای جاذبه های گردشگری فراوانی است که به دلیل شکل خانه های آن که به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند است.عسل از مهم ترین سوغات این روستا است.
کندوان یکی از سه روستای صخره ای جهان است که این موجب جذابیت بی نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند. کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ ها تشکیل می دهند. خانه ها هرمی شکل هستند و برای دام ها نیز حفره هایی در سنگ ها بنا شده است.
کندوان منطقه ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می کشاند. چشمه آب معدنی کندوان نیز یکی از جاذبه های این روستای ۶ هزار ساله محسوب می شود. آب این چشمه با کمترین درصد سنگینی برای درمان بیماری های کلیوی بسیار مفید است.
پرفسور "دیوید رول" باستان شناس مشهور انگلیسی در سفر به ایران و کشف نخستین مسیر پستی دنیا، قدمت کندوان در این مسیر را یکی از استنادات خود برای نظریه فرود آدم _ یکجانشینی بشر غار نشین و زندگی اجتماعی انسان ها_ قرار داده است.
• آب و هوای سرد و کوهستانی در زمستان معتدل در تابستان کندوان میباشد.
آنچه به کندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسکونی در درون توده های مخروطی و هرمی شکل صخره ای است. روستاییان کندوان داخل این توده ها برای خود خانه مسکونی، آغل، انبار و کارگاه ایجاد کرده اند.
معماری صخره ای، حاکی از صحنه های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعی است. در معماری معمولی، به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهک و خشت، هیئت اصلی بنا را به وجود می آورند، در صورتی که در معماری صخره‏ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می گردد و سنگ، مانند کالبدی، قشری مستحکم در اطراف این فضا ایجاد می کند.
روستای کندوان؛ خانه هایی در دل کوه :
در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوه های سهند؛ منظره‏ای در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده که بیشتر به نظر خواب و خیال می آید. ده ها کران چندتایی، جفتی، تکی، مخروطی شکل و دوک مانند؛ یکی از بهترین مناظر طبیعی ایران را مجسم ساخته است. از دهانه‏های آتشفشان سهند و دیگر کوه های آتشفشانی اطراف، طی هزاران سال، مواد مذاب بیرون می‏جهیده است. این گدازه ها در طی قرون متمادی روی هم انباشته و به تدریج بر روی آنها پوسته‏ای از سنگ ایجاد گردیده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی به وسیله باد و بوران طی هزاران سال متمادی تغییر شکل داده و به فرم کران در آمده است. به تدریج قسمت های کمتر سخت کران ها ریخته و قسمت های سخت‏تر باقی مانده و وضعیت کنونی را که بیشتر به معجزه طبیعی شباهت دارد ایجاد نموده است. باد و باران مفرط به خصوص در کران های ناحیه ورودی روستا بیشتر موثر بوده و صدمه زیادی به آنها وارد آورده، در صورتی که در شرق و انتهای روستا به خاطر وجود تپه های مرتفع کران ها بلندتر و سالم‏تر باقی مانده است.
در کندوان؛ شکل خارق العاده و چشمگیر و خاص طبیعت است که انسان را به سوی خود کشید. به خصوص انسانی را که سرگردان گشته و برای دفاع از زندگی خود در جستجوی پناهگاه امنی است. در این مورد احتمالا حمله مغولان سبب شد که مردم روستاهای اطراف و بخصوص "حیله ور" از موقعیت طبیعی کران ها استفاده نموده به تدریج درون کران ها را خالی کرده و در آنها مستقر شوند. بدین ترتیب هم خود را از نظر مقابله با بیگانگان در امان دیدند هم سکونت در کران ها را در تابستان و زمستان برای مقابله با سرما و گرما کاملاً مطبوع یافتند.
آنچنان که آنوبانینی مشاهده کرد؛ روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می باشد که کران مسجد یکی از بزرگترین کران های روستا را تشکیل داده است. به دلیل شکل مخروطی خاص، اغلب کران های دارای طبقات مختلف، از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند. کران ها عموما دارای دو طبقه بوده و در بعضی موارد سه و حتی چهار طبقه نیز در آنها ایجاد کرده اند.

ارتباط طبقات بالایی کرانها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه هم کف، اکثرا اصطبل بوده و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت گاه استفاده می شود. در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده اند. آبریزها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران ها و محیط مسکونی قرار داشته و هر چند خانواده به طور مشترک دارای یک آبریز هستند. آبریزها اکثرا دارای چند محل نشیمن و انباره می‏باشد که بستگی به شیب زمین دارد. به خاطر قطر و ضخامت زیاد کران ها، ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلی است، بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع شده اند. جنس پنجره ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجی و در آنها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است.

آثار معماری صخره ای در اغلب نقاط جهان به چشم می خورد که در اکثر آنها اکنون دیگر سکنه ای زندگی نمی کند؛ ولی معماری صخره ای از نوع کندوان فقط در یک منطقه دیگر در روی زمین ایجاد شده و آن در دره زیبای گورمه ترکیه است. البته وسعت منطقه معمای صخره ای در دره گورمه در حدود 15 الی 20 برابر کندوان آذربایجان شرقی است.

کندوان درغرب شهر تبریز واقع شده که بعداز گذر از شهر اسکو و کوههای زیبا به این روستا می رسیم، معماری خاص این روستا موجب شهرت جهانی آن شده،به گفته باستان شناسان قدمت این روستا به 3000 سال پیش می رسد. مردمان آن سنگهای را کنده ودر دل کوه زندگی را بنا نهادند.دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست،لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان میدهد . کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.

سهند به خاطر برف و باران فراوان سرچشمه رودهای متعددی است که یا جلگه‏های داخلی را مشروب می کند و یا به دریاچه رضائیه می‏ریزد. آب و هوای خوش این منطقه سبب حاصلخیزی خاک اطراف روستای کندوان می گردد. مرغوب‏ترین کشتزارهای اهالی کندوان در مقابل روستا ، بر روی دشتی مرتفع و زیبا قرار دارد. دره شمالی جنوبی سرسبز کندوان یکی از خوش آب و هوا ترین و زیباترین نقاط کوهستانی ایران به شمار می‏رود که علاوه بر نهر نسبتاً بزرگ دارای چشمه‏های آب معدنی نیز می‏باشد که دارای خواص پزشکی فوق العاده بوده و محتملاً در دفع سنگ کلیه بی تاثیر نیست مراتع سرسبز کوههای سهند از مهمترین مراکز دامداری و دامنه های اطراف کندوان یکی از بهترین نقاط پرروش دام در ایران به شمار می رود.

خصوصیات معماری بومی روستای کندوان
معماری صخره ای حاکی از صحنه های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعت است. در معماری معمولی به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهک و خشت هیئت اصلی بنا را به وجود آورده در صورتی که در معماری صخره‏ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می گردد و سنگ طبیعی نیز مانند کالبدی ، قشری مستحکم در اطراف این فضا ایجاد می کند.

در معماری صخره ای از نظر شکل و طبیعت صخره ها دو نمونه مهم تشخیص می دهیم.

1. در درون صخره‏های عظیم آزاد و مجزا از یکدیگر فضاهای مستقل و یکپارچه ای خلق شده که به یک واحد مسکونی و یا واحد عمومی تعلق دارند، نمای خارجی این گونه بناها را می توان حجاری و تزئین کرد. در اینجا به راحتی می‏توان پنجره و نورگیر تعبیه نمود معابد هندی و قسمت معتنابهی از معماری صخره ای منطقه گورمه ، حاجی رو و کاپادورکیه ترکیه و همچنین معماری صخره ای کندوان آذربایجان در ردیف نمونه های مشخص این نوع معماری محسوب می‏گردد.

2. در درون صخره های کوهها و تپه ها فضاهایی ایجاد می گردد که در آن صرفاً فضای داخلی به عنوان تقریباً یک حفره وسیع و بزرگ مطرح شده است. در اینجا نمای خارجی تقریباً مفهومی نداشته و پنجره و نورگیری نیز در آن نمی‏توان تعبیه نمود. نمونه مهم آن در ایران روستای میمند کرمان است.

معماری صخره ای روستای کندوان در رابطه با کرانهای طبیعی و مناظر اطراف جهانی از زیبایی آفریده است. در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند منظره‏ای در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده است که بیشتر به نظر خواب و خیال می آید. دهها کران جورواجور ، چندتایی ، جفتی ، تکی ، مخروطی شکل و دو ک مانند یکی از بهترین مناظر طبیعی ایران را مجسم ساخته است. از دهانه‏های آتشفشان سهند و دیگر کوههای آتشفشانی طی هزاران سال مواد مذاب بیرون می‏جهیده است. این گدازه ها در طی قرون متمادی روی هم انباشته و به تدریج بر روی آنها پوسته‏ای از سنگ توف با مقامتهای مختلف ایجاد گردیده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی به وسیله باد و بوران و برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران در آمده است به تدریج قسمتهای کمتر سخت کرانها ریخته و قسمتهای سخت‏تر باقی مانده و وضعیت کنونی را که بیشتر به معجزه طبیعی شباهت دارد ایجاد نموده است. باد و باران مفرط به خصوص در کرانهای ناحیه ورودی روستا بیشتر موثر بوده و صدمه زیادی به آنها وارد آورده است در صورتی که در شرق و انتهای روستا به خاطر وجود تپه های مرتفع کرانها بلندتر و سالم‏تر باقی مانده است.

فلسفه سکونت در کندوان
در کندوان شکل خارق العاده و چشمگیر و خاص طبیعت است که انسان را به سوی خود کشید بخصوص انسانی را که سرگردان گشته و برای دفاع از زندگی خود در جستجوی پناهگاه امنی است. در این مورد احتمالاً حمله مغولان سبب شد که مردم روستاهای اطراف و بخصوص حیله ور از موقعیت طبیعی کرانها استفاده نموده به تدریج درون کرانها را خالی کرده و در آنها جایگزین شدند بدین ترتیب هم خود را از نظر مقابله با بیگانگان در امان دیدند هم سکونت در کرانها را در تابستان و زمستان نیز از مقابله با سرما و گرما کاملاً مطبوع یافتند.
شیارهای متعدد در روستا که آب رودهای طبیعی نیز است کرانها را از یکدیگر جدا کرده و شکل طبیعی کوچه های روستا را ایجاد نموده است . بر روی بعضی از شیارهای پلهایی از چوب ساخته اند که کرانی را به کران دیگر مربوط می کند.
روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می باشد و کران مسجد یکی از بزرگترین کرانهای روستا را تشکیل داده است. بنابر شکل مخروطی اغلب کران های دارای طبقات از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند کرانها عموماً دارای دو طبقه است در بعضی موارد سه و حتی چهار طبقه نیز در آنها ایجاد کرده اند.
ارتباط طبقات بالایی کرانها با خارج از طریق پلکان بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه هم کف ، اکثراً اصطبل بوده طبقات دوم و سوم و چهارم مسکونی است و در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده اند.
آبریزها اکثراً در کنار معابر و در خارج از کرانها و محیط مسکونی قرار داده هر چند خانواده به طور مشترک دارای یک آبریز است. آبریزها اکثراً دارای چند محل نشیمن و انباره می‏باشد که بستگی به شیب زمین دارد.
به خاطر قطر و ضخامت زیاد کران ها ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلی است بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع است جنس پنجره ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجی و در آنها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است.

هنوز آثار معماری صخره ای در اغلب نقاط جهان به چشم می خورد ولی معماری صخره ای از نوع کندوان فقط در یک منطقه دیگر در روی زمین ایجاد شده و آن در دره زیبای گورمه ترکیه است. البته وسعت منطقه معمای صخره ای در دره گورمه در حدود 15 الی 20 برابر کندوان آذربایجان است. بدین مناسبت می توان کندوان ایران را نمونه کوچکتر گورمه ترکیه دانست.

روستای کندوان در 22 کیلومتری اسکو و 62 کیلومتری تبریز واقع شده است, شیوه بنای خانه های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می باشد که احتمالا مربوط به قرن هفتم هجری است. برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت میدهند. در دل این تپه های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به چهل متر میرسد . صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است. همچنین آب معدنی گوارایی از دل یکی از تپه های این روستا می جوشد که از شهرت فراوانی برخوردار است و برای امراض کلیوی بسیار مفید تشخیص داده شده است. این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
روستای کندوان در دامنه های سهند قرار دارد و به خاطر معماری صخره ای اش معروف است. در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند، چنین منظره ای در یکی از خوش آب و هوا ترین نقاط ایران ایجاد شده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده است. چنین حدس زده می شود که حمله مغول ها مردم را به این روستای صخره ای کشانده است. خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین سوغاتی های این روستا می باشد.

کندوان یکی از سه روستای صخره ای جهان است که این موجب جذابیت بی نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند. کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ ها تشکیل می دهند. خانه ها هرمی شکل هستند و برای دام ها نیز حفره هایی در سنگ ها بنا شده است.
کندوان منطقه ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می کشاند. چشمه آب معدنی کندوان نیز یکی از جاذبه های این روستای 6 هزار ساله محسوب می شود. آب این چشمه با کمترین درصد سنگینی برای درمان بیماری های کلیوی بسیار مفید است. پرفسور "دیوید رول" باستان شناس مشهور انگلیسی در سفر به ایران و کشف نخستین مسیر پستی دنیا، قدمت کندوان در این مسیر را یکی از استنادات خود برای نظریه فرود آدم "یکجانشینی بشر غار نشین و زندگی اجتماعی انسانها" قرار داده است.

کندوان درغرب شهر تبریز واقع شده که بعد از گذر از شهر اسکو و کوههای زیبا به این روستا می رسیم، معماری خاص این روستا موجب شهرت جهانی آن شده است. دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست، لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان میدهد . کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.

برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می دهند. در دل این تپه هایبلند که ارتفاع بعضی از آن ها به ٤٠ متر می رسد آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است و ضخامت جنس و طبقات تپه ها و مخروط ها از نوع اینمبریت و لاهار است که بر اثر مخلوط شدن مواد آتشفشانی سهند با گل و لای حاصل از باران سیل آسا به وجود آمده است. تشکیلات طبقات بر روی آبرفت قدیمی واقع شده و رودخانه کندوان بیش از ١٠ متر از آن را حفر کرده و پایین برده است.
کرانه های مخروطی شکل دامنه کوه های سهند برای گردشگران داخلی و خارجی یادآور بهترین مناظر طبیعی و تاریخی ایران است چرا که این دامنه روستای تاریخی و توریستی کندوان را در دل خود جای داده است. جاذبه های این روستای تاریخی به گونه ای است که مشاوران سازمان بین المللی گردشگری از دیدن آن به وجد آمدند و کندوان را یک اثر جهانی دانستند.
دره شمالی جنوبی سرسبز کندوان یکی از خوش آب و هواترین و زیباترین نقاط کوهستانی ایران به شمار می رود که علاوه بر نهر نسبتا بزرگ دارای چشمه های آب معدنی نیز هست که خواص پزشکی زیادی از جمله دفع سنگ کلیه دارد. معماری صخره ای حاکی از صحنه های مبارزه وجدان انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعت است.
به یادماندنی ترین ویژگی کندوان سیمای کالبدی آن است، طبیعت در این بخش از کوهستان سهند، هنرنمایی خود را به شکل صخره ای سنگی دوک مانند در برابر چشم آدمیان نهاده است و آدمی از زمانی که به روزگار ساسانیان می رسد با کندن و حفاری کردن این دوک های سنگی، یکی از دیدنی ترین و کم مانندترین نمونه های معماری را باز آفریده است.
نخستین کسانی که کندوان را شکل داده اند با کندن مکان های بایسته زندگی خود در دل سنگ ها بی آن که سیمای طبیعت را برای رسیدن به خواسته خود دگرگون یا ویران کنند، دست به آفرینشی زده اند که نشان از فرهنگ بسیار والای زیست گروهی دارد. در تاریخ این منطقه، این گونه نقل شده است که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله ور- که در دو کیلومتری غرب کندوان واقع بوده است- بوده اند که در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده اند و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته اند. از شگفتی های دیگر روستای کندوان، آب چشمه های آن است. گفته می شود آب کندوان برای درمان سنگ کلیه موثر است.
کندوان علاوه بر این ها به خاطر لبنیات مرغوب و عسل طبیعی اش نیز شهرت دارد. مراتع سرسبز کوه های سهند از مهم ترین مراکز دامداری و دامنه های اطراف کندوان یکی از بهترین نقاط پرورش دام در ایران به شمار می رود.

بافت قدیمی ترین روستای کندوان که یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستاهای تاریخی کشور و تنها روستای زنده صخره ای محسوب می شود، هم اکنون با ساخت و سازهای جدید در این روستا که متفاوت با بافت گذشته است با تهدیدی جدی رو به رو شده است.
وجود آب معدنی، خانه های منحصر به فرد، دره های سرسبز و خرم، آب و هوای مطبوع و لبنیات و عسل مرغوب کوهستان، سبب جذب تعداد کثیری مسافر از نقاط دور و نزدیک به این روستا به خصوص در فصول مساعد سال می شود. این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به این فرم در آمده است. کران ها در تابستان ها خنک و در زمستان ها گرم می باشد.

وضعیت کنونی بیشتر به معجزه طبیعی شباهت دارد. چنین حدس زده می شود که حمله مغول ها مردم را به این روستای صخره ای کشانده است.
این روستا طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ١٣٧٥،١٣٧ خانوار و ٧٥٠ نفر جمعیت دارد که به کار کشاورزی و دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند. آن چه به کندوان هویت باستانی داده وجود ١١٧ خانوار و منزل مسکونی در درون توده های مخروطی و هرمی شکل صخره ای است. در واقع تداوم زندگی فعال و پویا در این روستا مشخصه بارز آن است.
روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می باشد و کران مسجد یکی از بزرگ ترین کران های روستا را تشکیل داده است. به دلیل شکل مخروطی خاص، اغلب کران های دارای طبقات مختلف، از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند، کران ها عموما دارای دو طبقه بوده و در بعضی موارد سه و حتی چهار طبقه نیز در آ نها ایجاد کرده اند.
ارتباط طبقات بالایی کرانها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین شده است. طبقه هم کف، اکثرا اسطبل بوده است و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت گاه استفاده می شود. در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده می شود. آبریزها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران ها و محیط مسکونی قرار دارند و هر چند خانواده به طور مشترک دارای یک آبریز هستند. آبریزها اکثرا دارای چند محل نشیمن و انباره می باشد که بستگی به شیب زمین دارد. به خاطر قطر و ضخامت زیاد کران ها، ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلی است، بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع شده اند. جنس پنجره ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجی و در آن ها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است. شیارهای متعدد در روستا کران ها را از یکدیگر جدا و شکل طبیعی کوچه های روستا را ایجاد کرده است. روی بعضی شیارها پل هایی از چوب ساخته اند که کرانی را به کران دیگر مربوط می کند.
آثار معماری صخره ای در اغلب نقاط جهان به چشم می خورد که در اکثر آن ها اکنون دیگر سکنه ای زندگی نمی کند ولی معماری صخره ای از نوع کندوان فقط در یک منطقه دیگر در روی زمین ایجاد شده و آن در دره زیبای گورمه ترکیه است.

هتل ٥ ستاره بین المللی کندوان

هجوم گردشگران برای مشاهده این روستای تاریخی ایران، باعث شده است تا یک شرکت گردشگری اقدام به تاسیس یک هتل ٥ ستاره بین المللی به نام لاله کندوان کند.
هتل لاله کندوان در اسفند ماه سال ٨٥ با حضور رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نمایندگان مجلس و جمعی از مسئولان اجرایی افتتاح شد. این هتل ١٠ سوئیت اقامتی دارد که ظرفیت آن اکثر اوقات صد درصد اشغال است. فاز اول نخستین هتل صخره ای جهان " کندوان" بیش از ٥٠٠ میلیون تومان هزینه داشته است. در فاز دوم قرار است ٣٠ سوئیت دیگر به آن اضافه شود.
برای سهولت تردد گردشگران، مسیر اسکو – کندوان در حال تعریض است. در مدخل ورودی کندوان باجه اخذ عوارض برای توسعه کندوان نصب شده است اما در زمان حضور خبرنگار خراسان این باجه غیر فعال بود. قرار است با تامین اعتبار لازم از سوی وزارت کشور، بافت جدید روستای کندوان از بافت صخره ای آن جدا شود.
مسئولان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان شرقی می گویند: عقیده داریم که زندگی باید در خانه های صخره ای این روستا وجود داشته باشد ولی بافت جدید آن در نقطه دیگری ساخته شود تا به هویت و نمای ظاهری آن لطمه وارد نکند. به گفته وی در ترکیه و آمریکا با انتقال ساکنان خانه های صخره ای به نقطه ای دیگر، آن مناطق به روستاهایی مرده تبدیل شدند و در حال حاضر کندوان تنها روستای زنده صخره ای جهان است که زندگی طبیعی مردم در آن جریان دارد.

سیستم پیشرفته دفع فاضلاب
در این اقدام که با نصب هزار و 300 متر انشعاب لوله در مسیر اصلی و 700 متر در مسیر فرعی و هزار و 600 متر لوله های PVC فشار قوی برای اتصالات فرعی همراه بوده، 16 منهول بتنی به قطر 7.1 متر در طول مسیر اصلی نصب شده است.، مجموعه سپتیک تانک نصب شده در این روستا که شامل 20 واحد سپتیک بتنی به قطر 6.1 متر و ارتفاع 8.5 متر است، حجم جواب دهی به فاضلاب روستا تا 200 متر مکعب را داراست.
در این مجموعه هشت واحد فیلتر 2.1 متری به ارتفاع 8.5 متر به همراه دو خط اصلی تقسیم فاضلاب به همراه منهول مقسم نصب شده اند تا مردم زحمت کش روستای کندوان و همچنین گردشگران پر شمار این روستا، از این پس از نظر دفع فاضلاب با هیچ گونه مشکلی مواجه نشوند.براساس این گزارش روستای "کندوان" در 22 کیلومتری اسکو و 62 کیلومتری تبریز در میان دره ای با صفا کنار رودخانه ای پر آب به همین نام واقع شده است و شیوه بنای خانه های این روستا از نوع معماری صخره ای به شکل مخروطی یا کله قندی مربوط به قرن هفتم هجری است.
برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می دهند. بلندی تپه های مخروطی و هرمی شکل این روستا بیش از 60 متر است.بافت قدیمی ترین روستای کندوان که یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستاهای تاریخی کشور و تنها روستای زنده صخره ای محسوب می شود، هم اکنون با ساخت و ساز های جدید در این روستا که متفاوت با بافت گذشته است با تهدیدی جدی روبرو شده است.
وجود آب معدنی، خانه های منحصر به فرد، دره های سر سبز و خرم، آب و هوای مطبوع و لبنیات و عسل مرغوب کوهستان، سبب جذب تعداد کثیری مسافر از نقاط دور و نزدیک به این روستا به خصوص در فصول مساعد سال می شود.

روستای میمند

میمندروستایی است در دهستان میمند از توابع بخش مرکزی شهرستان شهر بابک استان کرمان در جنوب شرقی ایران. "روستای صخره ای میمند" واقع در شهرستان شهربابک از استان کرمان است.
جغرافیای میمند
میمند در ۳۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان شهربابک در عرض ۳۰ درجه و ۱۶ دقیقه و طول ۵۵ درجه و ۲۵ دقیقه قراردارد. ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۴۰ متر و وسعت آن ۴۲۰ کیلومترمربع است این روستا بین شهرهای یزد، کرمان و شیراز قرار دارد. میمند در دهستان میمند، در شهرستان شهربابک و در استان کرمان واقع شده است. باران سالیانه آن ۱۸۵ میلیمتر است.
معرفی
میمند روستایی صخره ای و دستکند با چند هزار سال قدمت یادآور ایامی است که انسانها خدایان خود را در بلندای کوه ها جستجو می کردند و کوه مظهر صلابت و قدرت و الهه عزم و اراده و ایمان تلقی می شد. این بنای دستکند باستانی، بی گمان از نخستین سکونتگاه های بشری در ایران به شمار می رود، دورانی که هنوز ایرانیان مهرپرست بودند و کوه ها را مقدس می شمردند، اعتقادی که بعدها نیز جلوه تاریخی و مذهبی داشت و همانگونه که حضرت موسی در کوه طور به عبادت و عبودیت می پرداخت و پیامبرگرامی اسلام نیز در غار و کوه حرا به پیامبری مبعوث گردید. به هر تقدیر چند هزار سال پیش از این، انسانهایی دل سنگ ها را شکافتند و یادگاری را به جا گذاشتند که امروزه پس از گذشت سالیان همچنان نماد عزم و اراده و اقتدار اجداد ایرانی به شمار می رود. هنوز کسی واقف نیست که این مجموعه به دست چه کسانی بوجود آمده و انگیزه این مردمان از احداث چنین بناهایی چه بوده، اما انگیزه مردمان آن زمان بسیار مورد اهمیت قرار دارد، چون در آن زمان و با آن وسایل ابتدایی، آفرینش چنین مجموعه با عظمتی با معماری بی نظیر فابل تحسین است. عده ای از محققین نیز معتقدند که مهرپرستان از غارهایی که با دست در دل کوه کنده اند فقط برای عبادت و دفن مردگان استفاده می کردند و بعد از مدتی بنا به اضطرار ناشی ازآب و هوا و یا هر عامل محیطی موثر دیگری، این غارها را برای سکونت برگزیده اند. آئین مهرپرستی قبل از ظهور آئین زرتشت در ایران رواج داشته و تا مدت ها پس از ظهور وی نیز ادامه داشته است. میمند به دلیل استحکام دفاعی در طول تاریخ کمتر دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی شده است و بیشترین تغییر در آن مربوط به چند دهه اخیر می باشد. این تمدن در ابتدا برگرفته از آئین مهرپرستی و بعد از آن آئین زرتشت بوده است. در زمان ساسانیان شهربابک به عنوان زادگاه بابک سرسلسله ساسانی مورد توجه خاص آنها بوده است. پس از ظهور اسلام و ورود آن به ایران مردم میمند که به آئین زرتشتی معتقد بودند به اسلام گرویده و مذهب شیعه را پذیرا گشتند.
آنچه مورد اهمیت است و بی شک بر نحوه شناخت میمند اثر گذارده این است که مسکن از روی هم گذاردن سنگ و آجر و غیره پدید نمیآید، یعنی در فضای باز ساخته نمی شود، بلکه با از میان برداشتن انبوهی از خاک شکل می گیرد و انسان نیاز به خشت و آجر و ملات ندارد، بلکه باید تودهای را بردارد تا پناهگاه مهیا شود. به همین دلیل برای اتاق، طاقچه در اندازه های مختلف کنده شده است که جای رختخواب، ظروف، صندوق، چراغ و غیرو کنده شده است. به همین دلیل کنار دیوارهای خانه گنجه گذارده نمی شود، بلکه با کندن دیوار، حفره یا طاقچه ای بوجود می آید که اشیاء و لوازم در آنها گذاشته شده و یا در آن ها آویزان می گردند.کل یک خانه که ممکن است شامل یک یا چند اتاق و اصطبل باشد یک کیچه است. یک واحد یک ورودی مشترک دارد و در پاگرد ممکن است طویله در یک سو و اتاق نشیمن در طرف دیگر باشد. همه کیچه ها یک ساختار ندارند. هم اندازه و هم تعداد اتاقها متفاوت است و همانگونه که ذکر شد نام هر واحد کیچه است(kiche) جدا کردن اتاق از پستو و یا پوشانیدن برخی از طاقچه ها با پردهای پارچه ای صورت می گیرد. کلیدون در دیوار کنار درب نصب می شود، کلید را در آن قرار می دهند تا زبانه پشت در قرار گیرد. درجه حرارت این اتاق ها حدود ۵ درجه متفاوت از بیرون است. در سال ۱۳۸۳در بهمن ماه در حالی که در بیرون حرارت ۱۰ درجه سانتیگراد بود، در درون ۱۵ درجه و در خرداد ماه ۱۳۸۴ در حالی که بیرون ۲۴ درجه سانتیگراد بود در درون ۱۸ درجه سانتیگراد بود. ایجاد اجاق و در زبان محلی دیدون (didon) در درون اتاقها و سوزاندن هیزم طی سالیان متمادی در آن موجب سیاهی رنگ سقف و بدنه اتاقها شده و برپا کردن آتش و تهیه غذا در درون اتاقها باعث گردیده تا بدنه داخل اتاق ها ایزولاسیون شده و باعث عمر بیشتر اتاق ها شود و متاسفانه چون دیگر در خیلی از اتاقها آتش افروخته نمی شود باعث شده تا خاک سقفها به آهستگی ریزش پیدا کند. اندازه این اتاق ها که البته از نظر هندسی منظم نیستند، متفاوت است و یک اتاق ۳×۴ به بلندی ۹۰/۱ تا ۱۰/۲ متر معمولی است و بزرگ ترین کیچه از ۹۰ متر مربع تجاوز نمی کند. کف پوش ها اکثراً نمد، مخشیف، گلیم یا قالیچه به اندازههای متفاوت در سایزهای۱۵۰×۱ و ۴۰/۱×۸۰/۱ متر موجود است. تعداد کیچه ها در خود روستا ۴۰۶ عدد و تعداد اطاق ها ۲۵۶۰ عدد می باشد. ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آن ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می شود. روستای ۳ هزارساله میمند تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می توان تعامل انسان و طبیعت در هزار دوم میلادی را بخوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی_طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد. جایزه ملینا مرکوری جایزه ای است که از سوی دولت یونان و با همکاری مجامع فرهنگی بین المللی مانند یونسکو و ایکوموس (شواری حفاظت از بناها و محوطه های تاریخی) به آثاری اهدا می شود که دارای شرایط و ضوابط فرهنگی، طبیعی و تاریخی منحصر به فرد باشد. روستای میمند در مهر ماه ۱۳۸۵ به عنوان روستای نمونه ملی گردشگری معرفی گردید. مدارک برای شرکت در مسابقه بزرگ معماری آقا خان ارسال شده است و در ضمن اقداماتی جهت ثبت جهانی میمند صورت گرفته است. طبق افسانه های میمند روزی این روستا به وسیلهٔ مردی که از سوی خورشید می اید ایران را به شکوه قدیمی باز می گرداند.
معانی واژه میمند و اصطلاح آن
میمند در لغت و اصطلاح به تعابیر مردمانش و آنچه صاحبنظران در پیرامون آن نقل می کنند تعابیر متفاوتی دارد: ـ عده ای معتقدند اصطلاح و لغت میمند، از دو واژه (می ) و (مند) است که (می) به معنای شراب و(مند) به معنای مست و مستی می باشد. اما تعبیر فلسفی این اصطلاح آن است که چون این روستا در قبل از اسلام حفر شده، مردان این نواحی (می) می نوشیده اند و مست می شده اند و این حفره ها را در اثر مستی می کنده اند. ـ عده ای دیگر عقیده دارند واژه میمند ماخذ از میمنت و مبارکی بوده است. ـ عده ای نیز بر این باورند که مردمان این نواحی از میمند فارس مهاجرت کرده اند و چون در این ناحیه اقامت گزیده اند، آن را میمند نام نهاده اند و باورهای دیگر….
ترجمهٔ کتیبه های به های میمند هنگامی که کوه ها در این میمند شکاف بردارند و افسانه های میمند به حقیقت بپیوندند گنجینهٔ میمند پدیدار خواهد گشت و فقط یک نفر می تواند به ان دست پیداکند که او از سوی خورشید می اید.
حمام میمند
حمام میمند که مثل خانههای آن در دل سنگ کنده شده یکی از عجایب این خانهها است که بصورت حمامهای سنتی دارای خزانه بوده و طبق روایات مردمان آنجا که به خاطر دارند و شواهد موجود مسائل و نکات بهداشتی در آن رعایت می شده است. ساختمان این حمام بدین طریق است که: کوچهای آنرا به داخل دالانی وصل می کند یعنی اول مانند دیگر حفرههای آن کوچه کنده شده و این کوچه در انتها به دالانی ختم می شود پس از دالان یعنی در وسط آن دری است که به رختکن حمام متصل می شود این رختکن دارای حوضی در وسط و سه سکو در اطراف می باشد. که درب دیگری آنرا به صحن حمام وصل می کند در پایین صحن خزانهای کنده شده که در سنگ است و منفذی هلالی شکل آنرا به صحن وصل می کند که برای برداشتن آب بوده در وسط خزانه گودالی است که جای قرار دادن دیگی برای گرم کردن آب بوده و در پایین و پشت این چاله دالانی است که درب آن به خارج حمام باز می شده که آتشخانه و محل برافروختن آتش در زیر حمام قرار داشته. برای گرم کردن حمام منفذی بوده که دود در آن میپیچیده و آنرا گرم می کرده که پس از گرم شدن گرفته می شده است. و اما در طرف راست خزانه حوضی بوده که محل شستن پا و آب کشیدن آن بودهاست و در طرف چپ حمام بریدگی کوچکی برای نظافت و دارو کشیدن بودهاست. طریقه حمام کردن به این ترتیب انجام می گرفته است که حمامی در جلو خزانه میایستاده و بدن مراجعهکنندگان را به وسیله ظرفی با ریختن آب خیس می کرده که پس از چرک کردن و ریختن آب دوباره و تمیز شدن بدن. فرد می توانسته برای غسل کردن داخل خزانه برود و پس از انجام غسل از سمت راست یعنی اطاقی که حوض در آن بوده خارج می شده و پای خود را آب میکشیده است. از نکات عجیب در این حمام آن است که سوراخی در بالای صحن و رختکن می باشد که سنگی مرمر بر روی آن گذاشتهاند که این سنگ به طرز عجیبی نور را در حمام منعکس می کند و در واقع منبع نور حمام می باشد. علاوه بر این دیگر منابع روشنایی حمام عبارت اند از: روغن گیاهی بنام (کن تون) یا کنده خشک پوسیدهای که کمتر دود می کند. ریشه گیاهی بنام (جلا) که نوعی خار بوده و از آن کتیرا به عمل میآورند و چراغموشی، که اکنون این حمام برقکشی شده است
مدرسه
مدرسه قدیم روستا، به همان شیوه و طرح واحدهای مسکونی ساخته شدهاست، با این تفاوت که عرض و عمق کیچه و مسیر ورود آن بیشتر از واحدهای مسکونی است. به طور کلی هرچه از ابتدای کیچه به عمق آن میرویم ابعاد کلاس ها گسترده تر می شود و این، به دلیل افزایش ضخامت بودهاست. طول کیچه مدرسه که در کوه کنده شده- حدود ۱۸ متر می باشد و عرض آن از ابتدا تا انتها بین ۱۵ الی ۶ متر متغیر است. در مجموع این مدرسه دارای ۵ فضا که از آنها به عنوان کلاس و دفتر استفاده می شده است. دوعدد از این فضاها در امتداد کیچه و سه تای آن ها در سه طرف ایوانی به ارتفاع سه مترکه در انتهای کیچه کنده شده قرار دارد که ابعاد آن ۵/۵ ×۵/۵ و دارای دو ورودی می باشد. حجاران میمندی این کلاس را در انتهای کیچه ساختهاند. زیرا ضخامت سقف به مرور که به عمق می رویم بیشتر می شود. در جلوه کیچه مدرسه، حیاط بزرگی قرار دارد که به سنگ خشکه چین محصور شده است. و درون آن درختی بنام (تایی) وجود دارد.
مسجد
مسجد میمند مولود تغییراتی است که در یک یا چند واحد مسکونی داده شدهاست. این مسجد در حدود ۱۲۰ متر مربع وسعت داردو شکل آن مدور و نامنظم است بعد از عبور از راهرویی به پهنای ۵/۱ متر به صحن مسجد میرسیم. سقف مسجد بر روی سه ستون سنگی به ارتفاع دو متر بنا شدهاست. محراب مسجد در سنگ کنده شده و ارتفاع آن در حدود ۱ متر می باشد. حجاران میمندی که آثار و نشانههای تیشه آنها بر در و دیوارها و سقف مسجد هنوز به خوبی نمایان است. در مسجد طاقچهها، محراب و منبر سنگی ایجاد کردهاند. علاوه بر این در طرفین ورودی مسجد – در بدنه دیوار – طاقچههایی مخصوص قرار دادن کفش ایجاد کردهاند. کف مسجد فاقد سنگفرش و یا هر پوشش ساختمانی بوده و با قالیهای دستباف میمندی، کف سنگی آن فرش شده. این مسجد هیچگونه منفذی برای نورگیری ندارد و نور آن از طریق در ورودی مسجد تامین می شود بنای این مسجد با توجه به اسناد موجود به سال ۱۲۴۰ هجری قمری بر می گردد.
حسینیه
حسینیه میمند، در وسط روستا قرار دارد و دارای سه ایوانچه با طاق گهوارهای است که در انتهای آنها ورودیهای حسینیه قرار دارند بنای حسینیه از تجمع چند منزل مسکونی صخرهای ایجاد شده و تمامی اجزای آن از سنگ تراشیده شدهاند فضاهای داخلی حسینیه دارای پلانی نامنظم بوده و ۲۰۰ متر مربع مساحت دارد که چهار ستون قطور مستطیل شکل ایستایی آن را حفظ می کنند در گذشته یک منبر سنگی چسبیده به زمین و متکی به اولین ستون کنار ورودی حسینیه وجود داشتهاست که اخیرا آنرا تراشیدهاند و به جای آن منبر چوبی قرار دادهاند. ارتفاع سقف حسینیه در بعضی از نقاط آن ۸۰/۱ و در نقاط دیگر، ۳۰/۲ متر می باشد. حسینیه میمند همچون سایر بناهای صخرهای فاقد هرگونه تزیین و اندودی می باشد و در آن کتیبهای که اشارهای به تاریخ حسینیه کردهباشد وجود ندارد این درحالی است که بنای حسینیه مدام در حال تغییر بوده و در دورههای مختلف فضاهایی به آن اضافه شدهاست تا مساحت داخلی آن جوابگوی ساکنین باشد. خدمات رفاهی و گردشگری مهمانسرا: در محیطی به قدمت تاریخ به شیوه کاملاً سنتی و برگرفته از طبیعت و معماری تاریخی روستا برای اقامت گردشگران داخلی و خارجی مهیا می باشد. رستوران سنتی(سفره سرای سنتی): مبلمان به شیوه کاملاً سنتی و برگرفته از طبیعت و معماری تاریخی روستا ساختهشدهو میزهای رستوران از سنگ و پایه چوبی دارد و با غذاهای بومی و سنتی از میهمانان پذیرایی می شود. در مبحث گردشگری نیز شرکت خصوصی آریان ایساتیس، برگزارکننده تورهای کوهنوردی و… در میمند می باشد.

آنچه مورد اهمیت است و بی شک بر نحوه شناخت میمندی اثر گذارده این است که مسکن از روی هم گذاردن سنگ و آجر و غیره پدید نمی آید، یعنی در فضای باز ساخته نمی شود، بلکه با از میان برداشتن انبوهی از خاک شکل می گیرد و انسان نیاز به خشت و آجر و ملات ندارد، بلکه باید توده ای را بردارد تا پناهگاه مهیا شود. به همین دلیل برای اتاق، طاقچه در اندازه های مختلف کنده شده است که جای رختخواب، ظروف، صندوق، چراغ و غیرو کنده شده است. به همین دلیل کنار دیوارهای خانه گنجه گذارده نمی شود، بلکه با کندن دیوار، حفره یا طاقچه ای بوجود می آید که اشیاء و لوازم در آن ها گذاشته شده و یا در آن ها آویزان می گردند.کل یک خانه که ممکن است شامل یک یا چند اتاق و اصطبل باشد یک کیچه است. نام هر واحد کیچه (kiche) است. اندازه این اتاق ها که البته از نظر هندسی منظم نیستند، متفاوت است و یک اتاق ۳*۴ به بلندی ۹۰/۱ تا ۱۰/۲ متر معمولی است و بزرگترین کیچه از ۹۰ متر مربع تجاوز نمی کند. کف پوشها اکثراً نمد، مخشیف، گلیم یا قالیچه به اندازه های متفاوت در سایزهای۱۵۰*۱ و ۴۰/۱*۸۰/۱ متر موجود است. تعداد کیچه ها در خود روستا ۴۰۶ عدد و تعداد اطاق ها ۲۵۶۰ عدد می باشد. ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آنها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می شود. روستای ۳ هزارساله میمند تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می توان تعامل انسان و طبیعت در هزار دوم میلادی را بخوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی_طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد. جایزه ملینا مرکوری جایزه ای است که از سوی دولت یونان و با همکاری مجامع فرهنگی بین المللی مانند یونسکو و ایکوموس (شواری حفاظت از بناها و محوطه های تاریخی) به آثاری اهدا می شود که دارای شرایط و ضوابط فرهنگی، طبیعی و تاریخی منحصر به فرد باشد. روستای میمند در مهر ماه ۱۳۸۵ به عنوان روستای نمونه ملی گردشگری معرفی گردید..
خصوصیات طبیعی
آب و هوای میمند از نوع معتدل کوهستانی است که از ویژگیهای آن زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل است. روستای میمند در مرز مشترک دشت و کوهستان قرار دارد و این دشت در فاصله شهر بابک و میمند قرار داشته و درگذشته پوشیده از درختان پسته و بادام وحشی بوده است که در حال حاضر محدود به دشتهای اطراف روستای میمند می شود.کمی نزدیکتر به به روستای میمند نیز درختان توت و شاه توت به وفور یافت می شود. دشت میمند همچنین مملو از جانوران بیابانی همچون مار، سوسمار، جوجه تیغی، لاک پشت، خرگوش و… است. به علاوه در کوهستانهای میمند نیز حیوانات وحشی مختلفی همچون آهو، پلنگ، گرگ، روباه، بزکوهی، کبک و پرندگان شکاری یافت می شود. چندین رودخانه فصلی و تعدادی قنات به علاوه چند چشمه در میمند و اطراف آن وجود دارد که موجب رونق کشاورزی در این منطقه گردیده است. کشاورزی در میمند همچون سایر آثارطبیعی جلوه ویژه ای به این روستا می دهد. در فصل بهار میمند زیباترین چهره را به خود می گیرد. طراوت، شادابی و سرسبزی دشت میمند و آب و هوای مطلوب آن انبوهی از جمعیت شهرها و روستاههای اطراف را به سمت خود کشیده و مردم اوقات فراغت خود را در این روستا و یا درکنار چشمه ها، قنات ها و رودخانه میمند می گذرانند.
(روستای صخره ای میمند) با کمک اروپا و استرالیا، سنگ نگاره های میمند تاریخ گذاری می شوند
با کمک کارشناسان اروپایی و استرالیایی طی طرحی ویژه روی سنگ نگاره های روستای تاریخی میمند؛ تحقیقات ویژه به منظور سال یابی دقیق این سنگ نگاره ها آغاز می شود. به گزارش "میراث خبر"، روستای باستانی میمند یکی از قدیمی ترین روستاهای کشور است که با گذشت حدود سه هزار سال از ساخت آن هنوز زندگی در آن جریان دارد. در اطراف این روستای آتشفشانی سنگ نگاره های مختلفی وجود دارد که نقش های مختلفی بر روی آنها حک شده است اما تاکنون تحقیقات چندانی روی این سنگ نگاره ها انجام نشده است.
بررسی سنگ نگاره ها در جهان جزو رشته های مهم باستان شناسی محسوب می شود که در کشورهایی نظیر استرالیا و کشورهای اروپایی طی چندین سال گذشته مطالعات ویژه ای را در این زمینه در محوطه های مختلف انجام داده اند. در بخش های مختلف کشور ایران به خصوص در مناطق کوهستانی سنگ نگاره های بسیار زیادی شناسایی شده که تاکنون به علت نبود امکانات و تخصص های ویژه تحقیقات گسترده ای در این زمینه انجام نگرفته است. لورواگوران باستان شناس ایتالیایی با توجه به سنگ نگاره های یافته شده قدمتی در حدود ۶ تا ۱۲ هزار سال برای تمدن میمند پیش بینی کرده است.

براساس یک نظریه، با توجه به مستندسازی سنگ ‏نگاره ‏هایی در ۸ کیلومتری جنوب میمند که در بیشتر آنها نقش شکار دیده می ‏شود و توسط یک هیئت فرانسوی حدود ۳۵ سال پیش انجام شد، قدمت این روستا ۱۲ هزار سال تخمین زده شده است
‎‎آب و هوا و اقلیم:

آب و هوای میمند معتدل کوهستانی با زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل است. به همین علت طبیعت اطراف آن پوشیده از بوته های گوناگون می باشد که مهمترین آنها بنه یا پسته وحشی و بادام کوهی است که چهره طبیعت را بسیار زیبا نشان می دهد. در میمند بوته های خود روی زیادی از جمله جاز، اسکنبیل، خارشتر، مخلسه، اسفند، ریواس، کنگر، نخود وحشی و قیچ می روید. درخت و درختچه های فراوان و گوناگونی از جمله بادام کوهی، پسته وحشی، زرشک، سنجد، انار، انگور، توت سفید و سیاه، زالزالک، انجیر، آلو سیاه، زردآلو، هلو، سیب، گلابی، به، نارون چتری، گردو، بیدمشک، سپیدار، صنوبر، عناب، کهکم و گز نیز در میمند وجود دارد.
در کتاب "میمند شاهکار جاودان" نیز آمده: از مهمترین گونه های پستانداران موجود در منطقه میمند می توان پلنگ، کل و بز، قوچ و میش، آهو، گراز، تشی، گرگ، شغال ، موش و خفاش را نام برد.
کبری ابراهیمی در این کتاب می نویسد: در گذشته حوزه میمند دارای ‪ ۷۲‬رشته قنات بوده ولی امروزه دارای دو رشته قنات به نامهای کلو مرادیها و کلو میمند است . علاوه بر این دو قنات، دو چشمه آب شیرین نیز در منطقه وجود دارد. در حوزه میمند رودخانه دایمی وجود ندارد و رودخانه های مورنگ، لاخیس و لاخورین رودخانه های فصلی این منطقه هستند.
وی در این کتاب نوشته: در میمند علاوه بر خانه های صخره ای، حمام، مدرسه، مسجد، حسینیه، آتشکده و آسیاب آبی نیز وجود داشته است. حمام میمند فضایی بسیار جالب و دیدنی است زیرا بر اساس اصول فنی و مهندسی ساخته شده است. این حمام سالها است که به کار خود ادامه می دهد.
مدرسه قدیمی میمند نیز مانند دیگر کیچه ها است که مدتها متروکه بوده اما امروزه به همت میراث فرهنگی مرمت و احیا شده است. طول مدرسه قدیمی حدود ‪ ۱۸‬متر، عرض آن ‪ ۱/۵‬تا شش متر و ارتفاع آن به ‪۳/۵‬ متر می رسد. مسجد میمند هم که در وسط روستا قرار دارد به شکل کیچه است.
فضای مسجد با سه ستون از کمر(کوه) تراشیده درست شده که به وسیله پرده ای بخش زنانه و مردانه آن مجزا می شود. محراب و سکوی آن و همچنین جاکفشی هایی در دیوارها در دو سوی کمر تراشیده شده است. مسجد میمند حدود ‪ ۱۲۰‬مترمربع مساحت دارد.
حسینیه میمند نیز با سه در ورودی و سر صفه های آجری در میدان وسیعی قرار گرفته است. این حسینیه از به هم پیوستن چند کیچه درست شده به این ترتیب که بخشی از دیوارهای مشترک بین اتاقها را حذف کرده اند و فضایی بزرگ به وجود آورده اند، البته برای حفظ سقف نیز ستونهایی نگه داشته اند. منبری تراشیده از کمر کنار یکی از ستونها وجود داشته که به دلیل کمبود جا آن را از بین برده اند و امروزه منبر حسینیه از جنس چوب است.
کیچه "دوبندی" یکی از کیچه های دیدنی میمند است که برخی کارشناسان باستانشناسی به علت وجود آتشدانهای بزرگ آن را آتشکده نامیده اند. عده ای هم معتقدند در ابتدا اینجا محل عبادت مهرپرستان بوده و بعد از منسوخ شدن آیین مهرپرستی و رواج دین زرتشت از آن به عنوان آتشکده استفاده می شده است.

منابع:

• دانشنامه ازاد ویکی پدیا http://fa.wikipedia.org

• وبلاگ معماری سعید صداقت http://www.soha.tk

• سایت http://www.farsnews.com/

• http://www2.irna.ir/ar/news/view/lin…2090101855.htm

• طـرح های پیشنهادی خدمات گردشگری روستای دستکند میمند ـ محمد رضا حاجی رحیمی

• کتاب سرای میمند ـ سهیلا شهشهانی

• کتاب روستای تاریخی و صخره ای میمند شهربابک ـ محمد حسین معصومی شهربابک

• سایت http://www.chn.ir/

• میراث فرهنگی خبر تهران- ۱۷-۱۳۸۳/۶/زهرا کشوری

• خبر گزاری کار ایران ۱۲ / ۶ ۸۴ – ۴۰/۱۰
برگرفته از: http://www.daneshju.ir/forum/f1362/t96885.html