موضوع: مواد آلی مورد نیاز گیاهان
مقدمه:
تمامی موجودات زنده از جمله گیاهان برای رشد و نمو نیاز به غذا دارند. خاک تامین کننده اکثریت قریب به اتفاق عناصر غذایی مورد نیاز گیاه می باشد. به جز کربن ، اکسیژن و هیدروژن که عمدتاً از طریق آب و هوا تامین می گردند، منبع اصلی بقیه عناصر غذایی مورد نیاز گیاه محلول خاک می باشد. در خاک تقریباً تمام عناصر غذایی که در جدول تناوبی وجود دارد، موجود می باشد. بخش اعظم این عناصر نیز در گیاه قابل اندازه گیری هستند اما گیاه برای جذب این عناصر حالت انتخاب ندارد و بدون در نظر گرفتن مفید یا مضر بودن، آنها را جذب می کند. تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود کیفی و کمی محصول به شمار می آید. در تغذیه صحیح گیاه نه تنها باید هر عنصر به اندازه کافی در دسترس گیاه قرار گیرد، بلکه ایجاد تعادل و رعایت نسبت میان میزان عناصر مصرفی از اهمیت ویژه برخوردار است، زیرا در حالت عدم تعادل تغذیه ای با افزودن تعدادی از عناصر غذایی نه تنها افزایش عملکرد رخ نمی دهد، بلکه اختلالاتی نیز در رشد گیاه ایجاد شده و در نهایت افت محصول حادث خواهد شد. از آنجائی که این فاکتور براحتی تحت کنترل زارع یا باغ دار می باشد، شناخت این عناصر نقش بسزائی در مدیریت مزرعه یا باغ دارد.
عناصر غذایی مورد نیاز گیاه به سه دسته تقسیم می شوند:
عناصر مضر یا غیر ضروری برای گیاه
عناصر مفید برای گیاه
عناصر لازم یا ضروری برای گیاه
خاک: قلمروی ریشه ها
ریشه گیاهان نیاز دارند به:
•
ساختار سست خاک
•
مواد غذایی مکفی
•
مقدار کافی آب
رشد سطحی
ریشه ها می تواند
مربوط باشد به:
•
فشردگی
•
اسیدیته
•
آب گرفتگی
چگونه از رشد ریشه
حمایت کنیم؟:
•
کاربرد کمپوست یا مالچ
•
شخم عمیق
•
کاشت روی پشته ها
•
شیارها علیه آبگرفتگی
نفوذ عمیق
ریشه ها
رشد سطحی
ریشه ها
خاک زراعی مطلوب
شن 35 درصد
سیلت 35
رس 20 – 10
مواد آلی 10 – 5
علل کاهش مواد آلی خاک های ایران
خشکی هوا وکمی بارندگی
حرارت بالا و رطوبت کم
کشت و کار غیر اصولی
عدم استفاده از کود های حیوانی و سبز
عدم رعایت آیش و تناوب
چرای بی رویه
آتش زدن بقایای گیاهی
کمپوست
کمپوست یک کود آلی و حاصل مجموع تغییر و تبدیل هائی است که روی انواع باقیمانده گیاهی و حیوانی در نتیجه فعالیت گروههای مختلف میکروارگانیسم ها بوجود می آید. به دلیل میکروبی بودن این فرایند نقش میکروارگانیسم ها بعنوان Bioactivator در تولید و غنی سازی آن اهمیت پیدا می کند. بطوری که با دستکاری نوع و ترکیب جمعیتی آنها می توان تولیدات متنوع و با خواص مختلف تولید و این محصول را به دلخواه غنی سازی نمود.
کود سبز
شامل گیاهی است که آنرا قبل از کاشت محصول اصلی کشت کرده و بعد از مقداری رشد سبزینه آنرا به زمین بر می گردانند بدون اینکه از این گیاه محصولی برداشت کنند این گیاه می تواند شامل هر گیاهی باشد غیر از آنهایی که بخشهای خشبی دارند با اثر آللوپاتی بر روی گیاه محصول دار بعدی می گذارند. در اصل کود سبز یک تناوب است که محصول ندارد و برای بهبود و حاصلخیزی خاک و در صورت لگوم بودن تامین کل یا بخشی از ازت مورد استفاده محصول بعدی استفاده می شود به طوری که از نظر رطوبت با محصول اصلی در رقابت نباشد.
فواید
از برخورد مستقیم قطرات باران با خاک جلوگیری کرده و مانع از دیس پرس خاک توسط قطرات باران می شوند و همچنین از طریق بهبود خاک دانه ها نیز باعث جلوگیری و مقاومت خاک در برابر دیس پرس می شوند این گیاهان از فرسایش بادی نیز به وسیله پوششی که در روی خاک دارند جلوگیری کرده و همچنین به وسیله این مانع از تشکیل رواناب شده و آب جذب شده توسط خاک را افزایش می دهند. بقولات به خاطر رشد ریشه ای زیادی که دارند می توانند مواد غذایی شسته شده که عمدتا کلسیم و ازت است را که در لایه های پایین تر خاک هستند جذب کرده در خود نگهداری کنند و بعد از برگرداندن آنها به خاک آنها در لایه های سطحی رها می سازند و آنها را مجدداٌ به جریان می اندازند و در نتیجه بر قابلیت دسترسی و استفاده از این عناصر توسط محصولات بعدی تاثیر می گذارند. موردی دیگر از فواید کود سبز در زمینهای است که به خاطر کمبود اکسیژن خاک مشکل دنیتریفیکاسیون دارند.وجود شرایط بی هوازی در خاک ، که لازمه انجام فرآیند دنیتریفیکاسیون است ، می توان ناشی از رطوبت زیادی خاک باشد ؛ زیرا چنین وضعیتی مانع ورود اکسیژن به خاک می شود .
مزایای استفاده از کودهای سبز
1- تامین ماده آلی: یکی از اثرات استفاده از کودهای سبز تامین ماده آلی خاک است، به خصوص زمانی که کود حیوانی کافی در دسترس نبوده و یا بقایای گیاهی به جا مانده در زمین به حدی نباشد که بتواند مقدار هوموس خاک را در حد مطلوبی نگاه دارد.
2- افزایش ازت: کود سبز علاوه بر کربن آلی، مقداری ازت آلی به خاک اضافه می کند. این مقدار ازت بر حسب شرایط، ممکن است ناچیز یا قابل توجه باشد. برای مثال چنانچه یک گیاه لگومینه (گیاهان خانواده بقولات) به خاک برگردانده شود، با توجه به این که بیشتر این گیاهان در شرایط مساعد، آمادگی و قدرت جذب و تثبیت ازت آزاد هوا را دارند.
3- حفاظت خاک: در ماه هایی از سال که خطر فرسایش خاک وجود دارد، برای آن که خاک بی حفاظ نباشد، ازیک گیاه پوششی استفاده می شود. این گیاهان در مناطقی که باران های زمستانه زیاد است از نشست خاک های سنگین و همچنین از فرسایش خاک های سبک جلوگیری می کند.
4- تامین مواد بیوشیمیایی خاک: کود سبز به عنوان ماده غذایی مورد استفاده میکروارگانیسم های خاک قرار می گیرد و گاز کربنیک، گاز آمونیاک، ترکیبات نیتراته و بسیاری از ترکیبات ساده و پیچیده دیگر را تولید کرده و مورد استفاده نباتات زراعی قرار می دهد.
قدمت خاک کشاورزی ، در تهی شدن عناصر غذایی مهم است.
بطور متوسط در ایران در هر هکتار 212 کیلو گرم کود استفاده می شود که بیشترین مقدار آن مربوط به کود های نیتروژن دار است.
خیلی از عناصر نقش افزایش محصول را برعهده دارند.
پس مصرف کودها باید بر اساس فرمول و معادله باشد.
مثلا برای افزایش یک مقدار مشخص از یک محصول ، چه مقدار از عناصر مختلف مورد نیاز است .
بطور کلی افزایش کودهای شیمیایی 40 تا 60 درصد میزان محصول را افزایش می دهند. ولی در بیشتر مواقع عدد 30 تا 50 درصد را برای تمامی محصولات در نظر می گیرند .
گیاهان عناصر مورد نیاز خود را از طریق آب ، هوا و خاک جذب می نمایند .
عناصر اکسیژن ، کربن و نیتروژن در هوا موجود می باشد و بقیه عناصر هم در خاک وجود دارند.
عناصر مورد نیاز گیاهان به عناصر معدنی اصلی و عناصر معدنی فرعی تقسیم بندی می شوند.
1 – عناصر معدنی اصلی یا پر مصرف ، عناصریند که به مقدار زیاد مورد نیاز گیاهند و شامل نیتروژن ، فسفر ، پتاس ، منیزیم ، کلسیم و گوگرد می باشد.
2 – عناصر فرعی یا کم مصرف عناصری هستند که مقدار کم مورد نیاز گیاهند و این عناصر شامل آهن ، مس ، روی ، منگنز ، بر،کلر و مولیبدن می باشد.
برخی از عناصر که برای رشد گیاهان ضروری نمی باشند و در دو گروه مذکور قرار نمی گیرند ولی اگر در محیط وجود داشته باشند برای رشد گیاهان مفید می باشند به عناصر سودمند معروفند که از این عناصر می توان به سدیم ، سیلس و کوبالت اشاره کرد .
میزان عناصر مذکور در گیاهان متفاوت می باشند و یا حتی ممکن است برخی از عناصر در ساختمان گیاه وجود نداشته باشند.
نقش عناصر غذایی از لحاظ کمبود ( که باعث ظهور علایم گرسنگی در گیاه می گردد ) یا بیش بود ( که باعث بروز سمیت در گیاه می شود ) و یا کفایت قابل برسی می باشد . و برای نیل به این مهم نیاز است که با راه های شناخت این علایم آشنا شویم.
روشهای شناخت کمبود یا بیش بود عناصر در مزرعه :
1- علایم ظاهری یا چشمی ( که در مرحله اول خیلی مهم است )
2- آزمایش ( که بعد از تشخیص اولیه بر اساس علایم چشمی ، برای اطمینان از طریق آزمایشگاه های معتبر صورت میگیرد )
شناخت علایم ظاهری برای کشاورز بسیار مهم می باشد چون کشاورز با شناخت این علایم می تواند دلیل تغییرات رخ داده در سطح مزرعه خود را در مراحل ابتدایی شناسایی کرده و نسبت به بر طرف نمودن عامل بروز اقدام نماید.
بطور کلی در بیش بودها ( سمیت ) لبه های برگها تغییر رنگ می دهد ولی در کمبودها ( گرسنگی ) سطح برگها بصورت سوختگی و یا زردی تغییر رنگ می دهند.
عوامل موثر بر جذب عناصر از خاک توسط گیاهان :
اولین چیزی که در جذب عناصر به وسیله گیاه از خاک مهم است اسیدیته ( PH ) خاک است ، چون هر عنصری در یک اسیدیته خاص قابل جذب می باشد.
دومین مسئله مهم در جذب عناصر توسط گیاهان از خاک EC خاک و آب است .
سومین مسئله در جذب ، تعادل عناصر در خاک است و عدم تعادل در عناصر خاک باعث جلوگیری از جذب برخی از عناصر می گردد.
بنابر این آزمایش خاک و آب قبل از کاشت برای تعیین Ph و EC خاک و آب و همچنین برای تعیین عنا صر موجود در خاک بسیار مهم می باشد.
علاوه بر عوامل فوق الذکر عامل آب و هوایی نیز بر جذب عناصر توسط گیاه تاثیر گذار است مثلا گرما از جذب کلسیم جلو گیری می کند.
علایم چشمی برخی از عناصر در گیاهان :
1 – کمبود نیتروژن :
در کمبود نیتروژن برگها به رنگ سبز روشن در آمده و برگهای پیر
به زردی می گرایند سپس برگها به شکل V درآمده و در نهایت کلیه برگها قهوه ای شده و از بین می روند . در کمبود نیتروژن رشد کلی گیاه کم شده و کوتلگی گیاه را سبب می شود و همچنین باعث زود رسی گیاه نیز می شود که باعث کاهش محصول می گردد .
بیش بود نیتروژن :
در این حالت گیاه به رنگ تیره سبز آبی در می آید و حالت آبدار به خود می گیرد که این امر سبب کاهش مقاومت گیاهان به آفات و بیماریها می گردد و همچنین باعث ورس ( خوابیدگی ) و ریزش نیز می گردد.
کمبود و بیش بود نیتروژن علایمی شبیه به علایم کمبود و بیش بود آب دارد . زمانی نیتروژن کم باشد ریشه ها زیاد شده و رشد قسمت های هوایی را کاهش می دهد بر عکس آن نیز صادق است.
در خصوص عنصر نیتروژن مسمومیت آمونیوم نیز مطرح می باشد که در این حالت برگها مثل فنجان وارونه قرار می گیرند و گیاه از پایه دچار خسارت شده و از بین می روند ( شبیه گیاهانی که از خشکی صدمه دیده اند )
اگر تعادل بین کلسیم و پتاسیم در خاک بهم بخورد گیاهان نیتروژن را بصورت نیتریت جذب می کنند وزیادی آمونیاک باعث خشکی می شود.
کمبود فسفر :
کمبود این عنصر رشد گیاه را کم کرده و برگهای مسن تر به رنگ ارغوانی در می آیند ( به ویژه در قسمتهای پایین برگها ) این امر سبب کاهش شدید عملکرد می شود ( چون ساخت و ساز را بشدت کاهش می دهد ) .
حداقل میزان فسفر در خاک باید 12 PPM باشد که اگر کمتر از این مقدار باشد کمبود فسفر را نشان می دهد.
بیش بود فسفر :
بیش بود فسفر تاثیر مستقیم بر گیاه ندارد ولی ظاهر گیاه کمبود روی ، آهن یا منگنز را نشان می دهد . اضافه بودن فسفر با عنصر کلسیم واکنش نشان داده و از جذب کلسیم جلوگیری می کند پس در بیش بود این عنصر کمبود کلسیم نیز نمایان می شود.
کمبود پتاسیم :
در این حالت حاشیه برگها سوخته بنظر می رسند و گیاهان به راحتی می خوابند ( ورس ) و به بیماریها حساس می شوند و کوتلگی و پیری زود رس نیز از عوارض آن می باشد و کیفیت محصول پس از برداشت به شدت کاهش می یابد . در برخی گیاهان علایم کمبود ممکن است نمایان نگردد که در این حالت می توان از روی ماندگاری محصول پس از برداشت و همچنین کیفت محصول پی به کمبود پتاسیم برد.
حداقل میزان پتاسیم در خاک 240 PPM می باشد
پتاسیم در مصرف آب بسیار مهم است و گیاهانی که پتاسیم کافی دارند مصرف آبشان را کاهش می یابد.
بیش بود پتاسیم :
زیادی پتاسیم هرچند برای گیاه مضر نمی باشد ولی سبب کمبود منیزم و کلسیم می شود .
کمبود کلسیم :
کمبود کلسیم باعث می شود نوک ریشه ها و برگها به رنگ قهوه ای در آمده و از بین می روند و حاشیه برگها حالت خط خطی بوجود می آید که خم شده و به همدیگر می چسبند و حالت لوله ای پیدا می کنند و برگها به ندرت به رشد کامل می رسند. در ذرت کمبود کلسیم باعث می شود برگهای جدید تشکیل شده به هم بچسبند و حالت نردبانی پیدا کنند.کمبود این عنصر سبب کاهش کیفیت میوه ها شده و انتهایشان پوسیده شوند . و قسمتهای پایین گیاه فاسد شده و گیاه حالت پژمردگی بخود
می گیرد به ویژه زمانی که هوا گرم باشد این حالت تشدید می گردد .
بیش بود کلسیم :
بیش بود این عنصر باعث ظهور کمبود منیزم و پتاسیم در گیاه می شود.
کمبود منیزیم :
برگهای پیرتر زرد می شوند و نیز زردی در پهنک برگ اتفاق می افتد و در رگبرگها اتفاق نمی افتد. برگهایی که کمبود منیزیم دارند گاهی اوقات برنگ قرمز ارغوانی در می آیند . کمبود منیزیم کاهش رشد و حساسیت به بیماریهای را نیز در پی خواهد داشت . نشانه های کمبود منیزم در میوه ها مثل کمبود کلسیم می باشد .
بیش بود منیزیم :
بیش بود منیزیم بندرت اتفاق می افتد و در صورت اتفاق باعث
کمبود پتاسیم و کلسیم را نشان می دهد.
کمبود گوگرد :
گیاهان به رنگ سبز تیره در می آیند و برگهای پایین برنگ زرد دیده می شوند . گیاهان معمولا کوتوله شده و محصول نیز کم میشود.
بیش بود گوگرد :
بیش بودش موجب پیری زودرس برگها می شود .
گوگرد هم از طریق ریشه ها و هم از طریق برگها جذب می شوند .
کمبود عنصر بر :
کمبود بر باعث ظهور غیر نرمال جوانه انتهایی میشود و معمولا خشک شده و از بین می روند کمبود بر معمولا باعث ریزش گل و میوه ها می گردد و کیفیت محصول نیز کاهش می یابد
در کمبود بر گرده افشانی را کم کرده و رشد میانگره ها نیز کاهش می یابد و گیاهان خیلی کوتاه بنظر می رسند.
بیش بود بر :
قهوهای شدن نوک ریشه و برگها و در نهایت از بین رفتن آنها از نشانه های سمیت بر می باشد و در صورت مسمومیت شدید کل گیاه تغییر رنگ داده و رشدش متوقف شده و از بین می رود.
کلر :
کلر یک عنصر همولوگ با نیترات است .
بنابراین سبزیکاری در زمینهای شور مسمومیت نیترات را نشان نمی دهد.
عوامل موثر برای در دسترس بودن عناصر غذایی برای گیاه :
1- تغییرات فیزیکی : مثل دما ، ظرفیت نگهداری آب و ساختمان خاک.
2- تغییرات بیولوژیکی مثل تثبیت نیتروژن ، PGPR ،قارچهای مایکوریزایی و بطور کلی میکرو ارگانیسمهای موجود در خاک.
3- تغییرات شیمیائی مثل PH خاک ، غلظت عناصر موجود در خاک و آللوپاتی و غیره
روشهای افزایش و بهبود تغذیه در گیاهان :
1- استفاده از کودهای شیمیائی :
که در این روش بر اساس شناختی که از خاک ، نیازهای غذایی گیاه مورد کشت ، میزان محصول مورد انتظار از گیاه کشت شده ، محدودیتهای خاکی ، آبی و اقلیمی منطقه ، نوع کود مصرفی و غیره می توان میزان عنصر مورد نظر را با توجه به نوع کود مصرفی محاسبه نموده و از طریق خاک و یا از طریق محلول پاشی استفاده نمود.
در این روش زمان مصرف ، نحوه مصرف ، نوع کود انتخابی و مقدار مصرف بسیار مهم می باشد.
با توجه به اینکه اکثر کشاورزان از این روش برای افزایش و بهبود تغذیه مزارع خود استفاده می کنند ، عدم آشنایی کشاورزان با انواع کودهای موجود در بازار و همچنیین عدم دقت در مصرف این نوع کودها اثرات جبران نا پذیری بر محیط زیست ، منابع آبی و خاکی ، سلامت جامعه انسانی و همچنین اقتصاد خود کشاورز وارد می نماید .
از جمله این آسیبها می توان به تغییرات ساختاری در ساختمان خاکها به مرور زمان ، نیتراته شدن آبهای زیرسطحی ، افزایش انواع سرطانها در جوامع بشری ، عدم پایداری در تولید در سالیان متمادی ، برهم خوردن اکولوژیک منطقه و غیره میشود .
بنابر این در مصرف این کودهای بایستی دقت کافی اعمال شود.
2 – استفاده از کودهای بیولوژیک یا زیستی
کمبود ازت
کمبود پتاس
کمبود کلسیم
کمبود آهن
کمبود بر
کمبود منگنز
کمبود مولیبدن
کمبود عناصر ریز مغذی
کمبود عناصر غذایی