معرفی انواع روش های اعلام و اطفا حریق ، نکات طراحی آن ها و علائم این نکات در پلان های تاسیسات به همراه نکات اجرایی
2
فهرست
تاریخچه
سیستم کلی
انواع سیستم های اعلام حریق
انواع سیستم های اطفا حریق
انواع حریق
الزامات سیستم اعلام حریق
علامت های اختصاری سیستم اعلام
نکات اجرایی سیستم اعلام
تجهیزات اعلام
انواع سیستم های اسپریلینکر
نکات اجرایی سیستم های اطفا حریق
انواع حریق
حریق ها معمولا به دو دسته تقسیم می شوند:
1- حریق های دودزا: که بیش از 80% از حریق های خانگی را شامل می شود.
2- حریق های شعله ور
طبق تحقیقات انجام شده بیشتر تلفات جانی از حریق های دودزا است. دلیل این امر بخاطر عدم امکان فرار در هنگام حریق و استنشاق گازهای سمی است. 80% حریق های خانگی در منازلی رخ می دهد که سیستم اعلام حریق نصب نیست مابقی به علت عدم فعال نبودن سیستم های اعلام حریق و یا طراحی نامناسب این سیستم به وجود می آید. و حدود 29% درصد از حریق های واحد مسکونی در آشپز خانه ها، 13% در اتاق خواب ها و 7% در سالن و یا پذیرایی رخ می دهد.
تاریخچه سیستم اعلام حریق
از تاریخ و اتفاقات ثبت شده، انسان ها متوجه شدند واکنش و عملکرد سریع در زمان بروز آتش سوزی و حریق نقش بسیار مهم و حیاتی در کنترل آن دارد. در قرون اخیر، وقتی کسی متوجه حریق میشد با استفاده از زنگ دستی یا شیپور مخصوص، ادارات آتش نشانی یا هر مرکز ذیصلاحی را جهت اطفاء حریق مطلع میکرد ، بعدها این کار با استفاده از ناقوس کلیساها یا سوت بخار کارخانجات انجام میشد، که بعضا با خطا همراه بود و آتش نشانی بصورت دقیق نمیتوانست محل را شناسایی کند ، لیکن با اختراع تلگراف این گزارش دهی کاملتر و سریع تر انجام می شد.
5/5/2025
5
اعلام حریق
نحوه کار سیستم بصورت کلی
سیستم اعلام حریق دارای چند دستگاه است که با یکدیگر کار میکنند و در صورت وجود دود ، آتش ، منوکسید کربن و سایر شرایط اضطراری ، آن ها را تشخیص داده و از طریق تجهیزات صوتی و بصری به مردم هشدار میدهد .
این هشدارها میتوانند به صورت اتوماتیک توسط دتکتورهای دودی و دتکتورهای حرارتی فعال شوند و یا با کمک شستی اعلام حریق ، در نقاط مخصوص فعال سازی اعلام حریق به صورت دستی انجام می شود . هشدارها میتوانند زنگ های موتوردار و یا بوق های قابل نصب بر روی دیوار یا بلندگوهائی باشند.
MARKETING
This Template Great for your business presentation & for any kind categories.
This Template Great for your business presentation & for any kind categories.
EVENT ORGANIZER
This Template Great for your business presentation & for any kind categories.
سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
سیستم اعلام حریق هوشمند
سیستم اعلام حریق بی سیم
سیستم های اعلام حریق
سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم های اعلام حریق متعارف تعدادی نقاط تماس و ردیاب ها که در قالب یک مدار به هم متصل شده اند در یک منطقه از ساختمان به صفحه کنترل مرکزی متصل می شوند .
هر منطقه و محدوده از ساختمان یک مدار حساب می شود . صفحه کنترل سیستم اعلام حریق دارای تعدادی لامپ منطقه می باشد . دلیل وجود مناطق در سیستم های اعلام حریق ، اعلام نسبی مکان حریق برای عملیات آتش نشان ها می باشد .
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
اصول ردیابی و تشخیص سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مشابه به سیستم های اعلام حریق متعارف می باشد ، به جز اینکه صفحه کنترل می تواند مشخص کند که دقیقا کدام ردیاب و یا نقطه تماس ، آژیر را آغاز کرده است.
در سیستم های آدرس پذیر هر ردیاب دارای یک آدرس منحصر به فرد می باشد.
سیستم اعلان حریق هوشمند :
در این نوع سیستم ها هر یک از تجهیزات سیستم اعلان حریق مثل دتکتور دارای ریز پردازنده است.
ریز پردازنده درون دتکتور توسط کنترل پنل مرکزی تنظیم می شود و به طور مداوم شرایط محیطی از لحاظ گرما و دود مورد بررسی قرار می دهد. اطلاعاتی که توسط دتکتور از شرایط محیطی جمع آوری شده را برای تابلوی مرکزی ارسال می کند. در این سیستم دتکتور به خودی خود تشخیص نمی دهد بلکه اطلاعات را به پنل ارسال می کند. و پنل بر اساس مقایسه اطلاعات قبلی و پردازش آنها با اطلاعات جدید ارسالی توسط دتکتور وضعیت عادی و یا غیر عادی را تشخیص داده است.
سیستم اعلام حریق بیسیم
سیستم های اعلام حریق بی سیم جایگزین بسیار موثری در تمامی زمینه ها و کاربرد ها برای سیستم های اعلام حریق سنتی می باشند.
سیستم های اعلام حریق بی سیم دارای عملکرد مطمئن و ایمن بوده و بوسیله کنترل ارتباطات رادیویی اتصال دستگاه ها و سنسور ها(ردیاب و…). با یک پنل قابل اجرا می باشد .
(الف) تصرفات آموزشی با مساحت ۹۳ متر مربع و کمتر، دارای یک کلاس و با فاصله بیش از ۲٫۹ متر از ساختمان های مجاور، نیازی به سیستم اعلام حریق ندارد. (ب) بخش ها و کاربری هایی که حاوی مواد غیر قابل سوختن می باشد، اعلام حریق دستی در نظر گرفته شود. (پ) جهت بخش های مورد استفاده جهت انبارش کالاهای غیر قابل سوختن (سنگ، مصالح بنایی غیر سوختنو …)، اعلام حریق دستی در نظر گرفته شود. (ت) در صورت وجود سیستم مدیریت دود، سیستم اعلام حریق با قابلیت فعال سازی سیستم مدیریت دود می تواند در نظر گرفته شود.
الزامات سیستم اعلام حریق
اجزای تشکیل دهنده سیستم های اعلام حریق:
1- تجهیزات تشخیص حریق (دتکتورها)
2- تجهیزات اعلام حریق (فلاشرها، آژیرها و…)
3- مرکز کنترل یا پنل مرکزی که وظیفه ی ارتباط بین دتکتور و تجهیزات اعلام حریق را دارند.
اصلی ترین و مهم ترین قسمت سیستم اعلام حریق پنل کنترل می باشد که وظیفه ارتباط بین شستی ها ، دتکتورها و سایر وسایل اعلام حریق مانند آژیرها و چراغ ها را برعهده دارد این پنل ها به دونوع آنالوگ و میکروپروسسوری تقسیم می شوند .
پنل ها معمولا دارای امکاناتی نیز برای تست قسمت های مختلف مدار می باشند ، از نظر ظرفیت پانل ها را با تعداد زون تقسیم بندی می کنند که معمولا به صورت 32-24-16-8-4-2 زون ارائه می شوند .
(FACP پنل اعلام حریق (
تجهیزات اعلام کننده حریق
آژیر یا زنگ
چراغ ها ی نشانگر(فلاشر)
شستی ها ی اعلام حریق:
بسته به طراحی های متفاوت امکان گرفتن فرمان متفاوت مانند باز کردن درهای اضطراری نیز از طریق شستیها وجود دارد. در یک سیستم اعلام حریق رنگ آن به صورت استاندارد قرمز و دارای شیشه میباشد. با ضربه زدن به شیشه و شکسته شدن آن، تمام آژیرها به صدا در می آید.
دتکتورها وسایل الکترونیکی هستند که در شکل ها و طرح ها ی مختلف و معمولا به رنگ سفید توسط کارخانه های سازنده ارائه می شوند و در محلهای مناسب ساختمان مانند آشپزخانه ، موتورخانه ، اتاق بایگانی ، راهروها ، اتاق ها منزل ، اتاق ها ی کنفرانس به صورت سقفی یا دیواری روی پایه های مخصوص نصب می شوند و وظیفه آنها تشخیص حریق و اعلام آن به مرکز کنترل میباشد.
تجهیزات تشخیص حریق ( دتکتورها)
انواع دتکتورها
انواع دتکتورها
انواع دتکتورها
دتکتور فرابنفش
دتکتور تشخیص گاز
دتکتورمادون قرمز
20
علائم اختصاری سیستم اعلام حریق و نقشه خوانی
21
5/5/2025
نقشه های تاسیسات اعلام حریق
نقشه های تاسیسات اعلام حریق
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
مناطق تحت پوشش سیستم اعلام حریق :
مساحت هر منطقه در سیستم های اعلام حریق نباید از ۲۰۰۰ متر مربع بیشتر باشد .
چنانچه مجموع مساحت کل طبقات ساختمان بیشتر از ۳۰۰ مترمربع باشد، بایستی هر زون به یک طبقه محدود گردد .
چنانچه مجموع مساحت کل طبقات ساختمان کمتر از ۳۰۰ مترمربع باشد، یک زون حریق می تواند بیش از یک طبقه را پوشش دهد .
کلیه کاشف های خودکار قرار گرفته در فضای راه پله دودبند بایستی در یک زون جداگانه قرار گیرند
شستی های قرار گرفته در تراز هر طبقه بایستی در محل پیش ورودی واحدها جنب مسیر فرار همان طبقه (قبل از ورود به دستگاه پله) قرار گرفته که بایستی با زون همان طبقه یکی شود .
. طول مسیر جستجو برای پیدا کردن محل حریق نباید بیشتر از ۶۰ متر طول باشد و به منظور شناسایی و کاهش زمان دسترسی به محل حریق در بناهایی که تعداد زیادی مناطق کوچک مشابه در طول یک مسیر قرار گرفته است، می توان از چراغهای نشانگر حریق به منظور شناسایی محل حریق استفاده گردد.
شستی های اعلام حریق :
شستی اعلام حریق باید به گونه ای نصب گردد که به آسانی قابل دید باشد .
ارتفاع نصب شستی اعلام حریق می بایست ±۱۴۰ سانتی متر از کف تمام شده باشد .
شستی های اعلام حریق در راهروها و در مجاورت درب پلکان خروج باید نصب شود .
حداکثر فاصله پیمایش جهت رسیدن به شستی اعلام حریق نباید از ۴۵ متر تجاوز نماید
در زیرزمین ها و در محل ورودی رمپ و در ورودی راه پله، نصب شستی اعلام حریق الزامی است.
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
شعاع پوشش کاشف دودی روی سقف صاف بدون مانع ۷.۵ متر می باشد .
حداکثر ارتفاع نصب کاشف های دودی ۱۰.۵ متر می باشد و جهت فضاهایی با ارتفاع بیشتر از ۱۰.۵ متر می بایست از سایر کاشف های حریق دودی مانند کاشف نوری خطی استفاده نمود .
حداکثر فاصله کاشف های دودی از یکدیگر در سقف های بدون مانع ۱۰.۶ متر است.
در راهروهای با عرض ۲ متر یا کمتر فاصله کاشف های دودی از یکدیگر می تواند تا ۱۵ متر افزایش یابد.
حداقل فاصله نصب کاشف های دودی از دیوار باید ۰.۵ متر در نظر گرفته شود.
حداقل فاصله نصب کاشف های دودی از دریچه های هوا ۱ متر درنظر گرفته شود.
حداکثر فاصله کاشف های دودی از بازشوی آسانسورها و یا شفت ۱.۵ متر است.
کاشف حرارتی :
شعاع پوشش کاشف حرارتی روی سقف صاف بدون مانع ۵.۳ متر می باشد .
در مکان هایی که در حالت کارکرد عادی احتمال وجود دود می باشد می بایست از کاشف های حرارتی استفاده نمود در صورتی که در فضاهای مذکور احتمال تغییرات ناگهانی دما وجود ندارد می بایست از کاشف حرارتی افزایشی استفاده گردد .
جهت فضاهای پارکینگ، رختشوی خانه و اتاق دیزل می بایست از کاشف های حرارتی افزایشی استفاده شود .
حداکثر فاصله بین کاشف های حرارتی در سقف های بدون مانع ۷ متراست.
در راهروهای با عرض ۲ متر یا کمتر فاصله کاشف های حرارتی از یکدیگر می تواند تا ۱۰.۶متر افزایش یابد .
حداکثر ارتفاع نصب کاشف های حرارتی بر اساس کلاس حساسیت کاشف ۷.۵ متر و ۹ متر می باشد.
حداقل فاصله کاشف حرارتی از دیوار ۰.۵ متر است .
کاشف های دودی :
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
پنل اعلام حریق :
محل نصب پنل مرکزی اعلام حریق ساختمان ها در موقعیت مناسب ساختمان و ترجیحاً در تراز تخلیه (معمولاً طبقه همکف یا ورودی ساختمان) باید در نظر گرفته شود
ضرورت دارد پنل اعلام حریق (پنل مرکزی یا پنل تکرار کننده) در محلی نصب شود که پرسنل نگهدارنده و یا نگهبان حضور داشته باشند.
پنل اعلام حریق باید به سیستم ارتینگ (اتصال زمین) متصل شود.
پنل اعلام حریق باید به منبع تغذیه و شارژر مجهز بوده و محاسبه ظرفیت باطری دستگاه باید به گونه ای باشد که سیستم اعلام حریق در زمان قطع برق به مدت حداقل ۲۴ ساعت فعال بوده وشدت جریان لازم را برای حداقل ۳۰ دقیقه فعال بودن آژیرها و فلاشرها را تامین کند .
ارتفاع نصب پنل اعلام حریق می بایست از کف تمام شده تا صفحه نمایش آن ۱.۵ متر باشد .
آژیر ها و فلاشرها :
در طراحی سیستم اعلام حریق حداقل صدای آژیر در فضاهای عمومی باید ۶۵ دسی بل در نظر گرفته شود.
طبق استاندارد در بالا سر تخت خواب اتاق هایی که در آن سیستم کشف و اعلام حریق نصب شده است سطح فشار صوتی ادوات شنیداری نباید کمتر از 75 دسی بل باشد .
فضاهایی مانند پارکینگ، محوطه استخر، موتورخانه مرکزی، سالن اجتماعات و مجاور درب خروجی به گذر اصلی نیاز به نصب فلاشر می باشد .
ارتفاع نصب ادوات دیداری و شنیداری حداقل ۲.۱ متر بالاتر از کف تمام شده است .
جهت ساختمان هایی که مجهز به سیستم اعلام حریق می باشند، استفاده از ادوات هشدار دیداری با درجه حفاظت مناسب جهت فضای بیرون پیشنهاد می گردد است .
محل نصب دتکتور ها
ارتفاع نصب : با افزایش ارتفاع نصب دتکتور ،سطح پوششی آن افزایش ،ولی حساسیت پاسخ برای اندازه معینی از حریق ، کاهش می یابد. حداکثرمحدوده سطح پوشش دتکتور حداکثر 100 متر مربع می باشد و فاصله هر نقطه از دتکتور نباید از 7.5 متر تجاوز کند.
عکس العمل حرارتی: می دانیم که هوای گرم به سمت بالا حرکت میکند و در زیر سقف اتاق یا ساختمان جمع میشود . این لایه هوای گرم مانع از رسیدن دود به دتکتور میشود بنابراین در بعضی از مواقع لازم است تا دتکتورها از سقف آویزان شوند و پائینتر از لایه هوای گرم قرار گیرند
تهویه ،جا بجایی هوا : حرکت هوا باعث رقیق شدن تمرکز دود میشود و ممکن است از رسیدن دود به دتکتور جلوگیری کند و باعث کاهش حساسیت پاسخ دتکتور گردد . لذا در چنین مواردی باید ناحیه پوشش یافته توسط هر دتکتور را کاهش یا به عبارت دیگر ،تعداد دتکتور ها را افزایش داد . از نصب دتکتورها در مقابل دریچه های هوای تازه و در فضاهای هوای برگشتی می باید اجتناب گردد .
فاصله دتکتورها از یکدیگر: دتکتورها باید به طور متقارن در ناحیه مورد حفاظت قرار گیرند سطح پوشش واقعی دتکتورها یک دایره درناحیه مورد نظر میباشد اما برای سادگی فرض میشود که ناحیه مورد نظر به صورت یک مربع یا مستطیل است.
سطح پوشش و فاصله دردتکتور های حرارتی : سطح پوشش یک دتکتور حرارتی کمتر از یک دتکتور دودی است و حداکثر مقدار آن 50 متر مربع می باشد. ماکزیمم فاصله دتکتورها از هر نقطه 3 تا 5 متر و از هم 6 تا10 متر می باشد که در راهروها فاصله بین دتکتور ها تا 6 تا 13 متر قابل افزایش است .همچنین دتکتور های حرارتی باید در فواصل بین بیم ها قرار گیرند.
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
محل نصب دتکتور ها
راهرو و کریدور: در یک راهرو یا اتاق کوچک با عرض 2 متر یا کمتر فاصله بین دتکتورها را میتوان تا 18 مترافزایش داد.
موانع: دیوارها و سایر موانع بر جریان دود تاثیر میگذارند بنابراین لازم است تا دتکتورهای دودی فاصله مناسب از دیوارها ،بیم ها و داکت ها داشته باشند. حداقل فاصله دتکتور از دیوار 50 سانتی متر و از بیم و کانالهای هوا که فاصله آنها از سقف بیش از 50 سانتی متر است 60 سانتی متر میباشد.
.پلکان:یک دتکتور نباید بیش از سه طبقه از یک پلکان را پوشش دهد
نکات اجرایی سیستم اعلام حریق
سیستم ها ی اطفاء حریق اتوماتیک آبی
سیستم تر: این سیستم دارای فشار لازم به صورت دائم می باشد و افشانه های اتوماتیک در موقع حریق مسیر را برای پاشش باز می نمایند. در دهانه افشانه ها در این شبکه یک حباب شیشه ای وجود دارد که هنگام بالا رفتن دما در اطراف آن، بیش از حد تحمل حباب، می شکند وباعث آزاد شدن مسیر جریان آب می شود.
سیستم خشک: در این سیستم در حالت عادی ، شیر جریان آب توسط فشار هوا، با نیتروژن بسته است و عمل کردن یک یا چند افشانه اتوماتیک که حساس .به دما می باشند باعث باز شدن شیر آب می شود
سیستم جریان آزاد: این سیستم از یکسری افشانه های با دهانه آزاد (باز) تشکیل شده است که شیر اصلی در هنگام نیاز توسط سیستم کاشف یا به صورت دستی باز شده و جریان برقرار می شود. به این روش راه اندازی ، نیمه اتوماتیک می گویند.
سیستم نیمه آزاد:در این سیستم که شبیه نوع جریان آزاد است ولی ازافشانه های اتوماتیک استفاده شده است پشت افشانه ها مقدار محدودی فشار نیز وجود دارد و هنگامی که سیستم کشف حریق شیر اصلی جریان را باز می کند فقط افشانه هایی عمل می کنند که قبلاً توسط گرما فعال شده باشند.
سیستم ها ی اطفاء حریق اتوماتیک آبی
افشانه در هنگام عمل پاشش آب محدوده ای ، به صورت چتری در زیر خود را آب پاشی خواهد نمود. هر چه ارتفاع افشانه بالاتر باشد، قاعده این محدوده بزرگتر ومقدار پاشش آب بر هر نقطه کمتر می گردد. برای حفظ کارایی افشانه ها محدوده 180 فوت مربع تعیین شده است.
انواع سیستم اسپرینکلر
سیستم اسپرینکلر تر
در این سیستم آب تحت فشار همیشه در لوله ها وجود دارد تا بلافاصله پس از به کار افتادن اسپرینکلر آب از آن بیرون بپاشد. این سیستم در محل هایی کاربرد دارد که خطر یخ بستن لوله ها وجود نداشته باشد.
سیستم اسپرینکلر خشک
در سیستم خشک، بعد از پمپ آب وجود ندارد و بجای آن هوا یا نیتروژن تحت فشار است که با باز شدن یک اسپرینکلر فشارهوای لوله افت پیدا کرده و سوپاپ به طور خودکار باز می شود تا آب وارد سیستم لوله کشی اسپرینکلر شود. این سیستم برای محل هایی مورد استفاده قرارمی گیرد که معمولاً گرم نمی شوند و احتمال یخ زدن لوله های آب جود دارد. اتاق کنترل سیستم باید گرم باشد تا شیرها و پمپ و … یخ نزنند . پس از اطفاء حریق باید آب لوله ها تخلیه شده و سیستم به حالت اول برگردد.
محاسبات کمپرسور هوا در هنگام طراحی سیستم باید توسط طراح انجام شود. در صورتی که حجم سیستم اسپرینکلر از 500 گالری بیشتر شود باید تجهیزاتی جهت شتاب دادن به تخلیه هوا و رساندن سریع آب به دورترین نقطه سیستم در کمتر از یک دقیقه در نظر گرفته شود.
در سیستم خشک باید از اسپرینکلرهای از نوع بالازن استفاده گردد و استفاده از اسپرینکلرهای نوع دیگر با رعایت شرایط خاص مجاز می باشد.
سیستم اسپرینکلر پیش عملگر
سیستم پیش عملگر یک سیستم با اسپرینکلرهای بسته و لوله خشک است (که می تواند تحت فشار هوا باشد یا نباشد) و درمکان هایی که آب می تواند (در صورت اعلام خطر اشتباه یا خرابی سیستم) ضرر زیادی برساند، به کار می رود.
در این سیستم شیر پیش عملگر توسط دتکتورها کنترل می شود که از آشکار ساز سرهای اسپرینکلرها حساس تر است. ا دتکتورها آژیر خطر را به صدا در آورده )تا امکان مداخله نیروی انسانی فراهم شود( و شیر پیش عملگر را نیز باز می کنند تا سیستم از آب پر شود و در صورت به کار افتادن اسپرینکلرها آب جاری شود.
اسپرینکلرهای بالازن
این اسپرینکلرها طوری طراحی شده اند که آب را به سمت بالا و به طرف پخش کننده هدایت می کنند.
اسپرینکلرهای رو به بالا در جایی باید نصب شوند که سقف کاذب وجود نداشته باشد مثل پارکینگ ماشین، مغازه ها، فضاهای مخفی بالای سقف کاذب و غیره.
اسپرینکلرهای پایین زن
این اسپرینکلرها طوری طراحی شده اند که آب را به سمت پایین و به طرف پخش کننده هدایت می کنند و پرکاربردترین نوع هستند.
اسپرینکلرهای رو به پا ئین توکار و مخفی
در جاهائی که به دلیل زیبائی در معماری لازم است اسپرینکلر دیده نشود، از نوع اسپرینکلر مخفی استفاده می شود و با نصب صفحه ای در روی سقف، اسپرینکلر پوشش داده می شود.
اسپرینکلرهای رو به پائین توکار و مخفی بر روی سقف کاذب لابی ها، ورودی های اصلی، واحد های اداری و رستوران ها و….. نصب می شوند.
اسپرینکلرهای دیواری یا بغل زن
این اسپرینکلرها طوری طراحی شده اند که دارای یک پخش کننده می باشند که آب را در راستای افق پرتاب کرده و دورتراز دیوار نزدیک آن به شکل یک چهارم یک کره توزیع می نمایند.
اسپرینکلرهای دیواری معمولاً بر روی دیوار و در جاهائی که به دلیل مشکلات لوله کشی امکان نصب اسپرینکلر بر روی سقف وجود ندارند نصب می شوند.
انواع اسپرینکلر بر اساس نحوه تشخیص
– اسپرینکلرهایی که دارای المان تشخیص دهنده شامل حباب شیشه ای محتوی مایع مخصوص برای تشخیص دمای محیط می باشند.
– اسپرینکلرهایی که دارای المان تشخیص دهنده شامل قطعه ذوب شونده از نوع لحیم شده برای تشخیص دمای محیط می باشند.
انواع اسپرینکلرها بر مبنای الگوی خروج جریان آب
سیستم ها ی اطفاء حریق اتوماتیک گازی
سیستمهای اطفاء گازی عموما در بخشهای بحرانی از یک ساختمان اداری مانند اتاق های کامپیوتر ، سرور ، اتاق های مخابرات ، اتاق های برق و سایر نواحی با ریسک بالا که استفاده از سیستمهای اطفاء آبی باعث خسارت به این سیستمها میگردد استفاده میشود. گازهای مختلفی وجود دارد که بسته به کاربردهای خاص میتواند انتخاب و استفاده گردد ، این گازها در یک کپسول نگهداری و در هنگام فعال شدن سیستم ، تمام فضای اتاق با این گاز پرشده و باعث کاهش سطح اکسیژن فضا تا زیر درصد مورد نیاز برای ادامه سوختن میگردد ، یا با ایجاد یک واکنش شیمیائیی برای از بین بردن مثلث آتش ( گرما ، سوخت و اکسیژن )جلوگیری میکند.
هستند.CO2و Argonite Argon عناصر مورد استفاده عموما
مشابه سیستم اطفای حریق گازی یا سیستم اطفای حریق شیمیایی خشک و مبتنی بر ذرات است.
.اطفای حریق آیروسل از ذرات جامد بسیار ریز و ماده گازی برای خاموش کردن آتش استفاده می کند مواد اطفایی آیروسل در درون سیستم متراکم و سردند و به صورت ذرات جامد تخلیه می شوند
ذرات جامد آیروسل دارای ابعاد جرمی بسیار کوچک تری نسبت به عوامل خاموش کننده ی شیمیایی هستند، .بیشتری در هوا معلق می مانند و در منطقه ی تحت محافظت، پسماند کمتری از خود به جای می گذارند
سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک پودری (آیروسل ) :
سیستم فوم معمولا جهت اطفای حریق مناطق پر خطرحریق از قبیل انبارهای مایعات قابل اشتعال ، آشیانه های هواپیماها ، مخازن سوخت ، سالن های رنگ و … به کار می رود .
سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فوم :
این فوم به طور آزاد بر روی سطح مایع مشتعل شده قرار گرفته ، شکل چسبنده به خود می گیرد و به این صورت مانع ورود هوا شده و با ایجاد یک روکش مداوم بخارات فرار قابل اشتعال را از رسیدن به هوا مجزا می نماید . به طور کلی فوم در سطح مایع سوختنی جریان یافته و به وسیله جدا سازی مایع سوختی و اکسیژن ، حریق ناشی از مایع قابل اشتعال را خاموش می نماید .
سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه یا پودر آب:
به سامانه ای اطلاق میگردد که در آن آب به عنوان ماده اصلی خاموش کننده مورد استفاده قرار میگیرد. در این سامانه آب موجود در مخزن ذخیره توسط گاز نیتروژن تحت فشار قرار میگیرد و از طریق نازل های پاشنده به قطراتی بسیار ریز و به قطر حداکثر ۵۰۰ میکرون تبدیل شده و بصورت مه در داخل محیط پخش و منتشر میگردد. از این سامانه میتوان به دو صورت موضعی و یا تخلیه کلی استفاده نمود.
:VORTEXسیستم اطفا حریق اتوماتیک
ترکیبی ازمه آب و گاز نیتروژن است.
نیتروژن تحت فشار، آب را به ذرات ۱۰ میکرونی تبدیل کرده ، با ذرات آب مخلوط شده و از نازل خارج می شود .این ذرات آب باعث خنک شدن آتش و جذب گرما می شود. همچنین نیتروژن باعث می شود میزان اکسیژن از۱۶% (کمترین میزان اکسیژن مورد نیاز برای حریق) کمتر شود ، پس این سیستم همزمان از دو مکانیزم خنک کننده و مهار کردن آتش استفاده میکند .
این سیستم سبز ترین سیستم اطفاء حریق می باشد چرا که اتمسفر (جو) دارای ۷۹% نیتروژن است و هیچ ضرری برای لایه ی ازن ندارد.از دیگر ویژگی های این سیستم ،عدم نیاز به سیلندر و کپسول سر بسته و آب بندی شده می باشد.
نکات اجرایی سیستم های اطفا حریق:
در تصرفات مسکونی و اداری، به ازای هر 2 واحد یک کپسول 6 کیلویی با حداکثر فاصله 23 متر از واحد نصب شود..
در پارکینگ ها حداقل 2 کپسول 6 کیلویی با حداکثر فاصله 15 متر نصب شود..
بهترین مکان نصب کپسول آتش نشانی در نزدیکی درب ورودی واحد می باشد..
در سیستم فول اسپرینکلر، بدون توجه به محل قرار گیری خودروها در پارکینگ، باید کل فضای پارکینگ پوشش داده شود..
در فضاهای باز و مکانهایی که درجه هوا به کمتر از 4 درجه سانتیگراد میرسد باید لوله ها را عایق کرد..
فاصله اسپرینکلر تا دیوار باید بر اساس یک خط عمود بر دیوار از اسپرینکلر سنجیده شود..
حداکثر فاصله دو اسپرینکلر از هم 4.6 متر و حداقل 1.8 متراست..
حداقل فاصله اسپرینکلر از دیوار 10 سانت و حداکثر 2.3 متر است…..:
در هر بخش از سیستم که فشار کاری بیشتر از حد مجاز شود باید از شیر فشار شکن استفاده کرد..
حداکثر فاصله اسپرینکلر از کنج دو دیوار به شرط فاصله 2.3 مترعمود از دو دیوار کنارین، 3.45 متر است..
شعاع پاشش هر اسپرینکلر 2.3 متر در نظر گرفته شود.
برای فضاهای کمتر از 75 مترمربع میتوان فاصله اسپرینکلرها از یکی از دیوارها را 2.75 در نظر گرفت..
. برای فضاهایی که به اتاق آسانسور ارتباط مستقیم دارند (مثل لابی طبقات) اجرای سیستم اسپرینکلر مجاز نمی باشد.
. استفاده از سیستم اطفاء حریق با آب برای اتاق برق و اتاق ژنراتور مجاز نمی باشد.
. حداقل فاصله اسپرینکلر از سقف 2.5 سانت و حداکثر 30 سانت می تواند باشد به شرط رعایت شدن معارضات.
. اسپرینکلرهای دیواری باید در فاصله بین 10 تا 15 سانت از سقف و حداقل 10 سانتی دیوار نصب شود.
حداقل سایز لوله مورد استفاده در سیستم اطفاء حریق 1 اینچ است..
منابع:
wikifire.ir
sahabcompany.com
WIKIPEDIA.ORG
firefight.ir
125.Tehran.ir
پایان