بِسم اللّه الرحمن الرحیم
عَنْ فاطِمَهَ الزَّهْرآءِ عَلَیْهَاالسَّلامُ بِنْتِ رَسُولِاللَهِ صَلَّى اللَهُ عَلَیْهِ وَ الِه
از فاطمه زهرا سلام اللّه علیها دختر رسول
خدا صلى الله علیه و آله،
قالَ سَمِعْتُ فاطِمَهَ اَنَّها قالَتْ دَخَلَ عَلَىَّ اَبى رَسُولُاللهِ فى بَعْضِ الْاَیَّامِ
جابر گوید شنیدم از فاطمه زهرا که فرمود: وارد شد بر من پدرم رسول خدا در یکی از روزها
فَقالَ: اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَهُ فَقُلْتُ عَلَیْکَ السَّلامُ قالَ اِنّى اَجِدُ فى بَدَنى ضُعْفاً
و فرمود: سلام بر تو اى فاطمه در پاسخش گفتم : بر تو باد سلام فرمود: من در بدنم سستى و ضعفى درک مى کنم،
فَقُلْتُ لَهُ اُعیذُکَ بِاللهِ یا اَبَتاهُ مِنَ الضُّعْفِ فَقالَ یا فاطِمَهُ ایتینى بِالْکِسآءِ الْیَمانِىِّ فَغَطّینى بِهِ فَاَتَیْتُهُ بِالْکِسآءِ الْیَمانِىِّ
پس گفتم: پناه مى دهم تو را به خدا اى پدرجان از سستى و ضعف، فرمود: اى فاطمه بیاور برایم کساء یمانى را و مرا بدان بپوشان پس من کساء یمانى را برایش آوردم
فَغَطَّیْتُهُ بِهِ وَ صِرْتُ اَنْظُرُ اِلَیْهِ وَ اِذا وَجْهُهُ یَتَلَاْلَوُ کَاَنَّهُ الْبَدْرُ فى لَیْلَهِ تَمامِهِ وَ کَمالِهِ فَما کانَتْ اِلَّا ساعَهً
و او را بدان پوشاندم و هم چنان بدو مى نگریستم و در آن حال چهره اش مى درخشید همانند ماه شب چهارده،
پس ساعتى نگذشت
وَ اِذاً بِوَلَدِىَ الْحَسَنِ قَدْ اَقْبَلَ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّاهُ فَقُلْتُ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّهَ عَیْنى وَ ثَمَرَهَ فُوادى
که دیدم فرزندم حسن وارد شد و گفت سلام
بر تو اى مادر گفتم: بر تو باد سلام اى نور
دیده ام و میوه دلم
فَقالَ یا اُمَّاهُ اِنّى اَشُمُّ عِنْدَکِ رآئِحَهً طَیِّبَهً کَاَنَّها رآئِحَهُ جَدّى رَسُولِاللهِ فَقُلْتُ نَعَمْ اِنَّ جَدَّکَ تَحْتَ الْکِسآءِ
گفت : مادرجان من در نزد تو بوى خوشى استشمام مى کنم گویا بوى جدم رسول خدا است.
گفتم: آرى همانا جد تو در زیر کساء است
فَاَقْبَلَ الْحَسَنُ نَحْوَ الْکِسآءِ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدَّاهُ یا رَسُولَاللهِ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَدْخُلَ مَعَکَ تَحْتَ الْکِسآءِ
پس حسن بطرف کساء رفت و گفت: سلام بر تو اى جد بزرگوار اى رسول خدا آیا به من اذن مى دهى که وارد شوم با تو در زیر کساء؟
فَقالَ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَ صاحِبَ حَوْضى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ مَعَهُ تَحْتَ الْکِسآءِ فَما کانَتْ اِلَّا ساعَهً
فرمود: بر تو باد سلام اى فرزندم و اى صاحب حوض من اذنت دادم پس حسن با آن جناب بزیر کساء رفت و ساعتى نگذشت
وَ اِذًا بِوَلَدِىَ الْحُسَیْنِ قَدْ اَقْبَلَ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّاهُ فَقُلْتُ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّهَ عَیْنى وَ ثَمَرَهَ فُوادى
که فرزندم حسین وارد شد و گفت: سلام بر تو اى مادر
گفتم: بر تو باد سلام اى فرزند من و اى نور دیده ام و میوه دلم
فَقالَ لى یا اُمَّاهُ اِنّى اَشُمُّ عِنْدَکِ رآئِحَهً طَیِّبَهً کَاَنَّها رآئِحَهُ جَدّى رَسُولِاللهِ فَقُلْتُ نَعَمْ
فرمود: مادر جان من در نزد تو بوى خوشى استشمام مى کنم گویا بوى جدم رسول خدا است، گفتم آرى
اِنَّ جَدَّکَ وَ اَخاکَ تَحْتَ الْکِسآءِ فَدَنَیَ الْحُسَیْنِ نَحْوَ الْکِسآءِ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدَّاهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنِ اخْتارَهُ اللهُ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَکُونَ مَعَکُما تَحْتَ الْکِسآءِ
همانا جد تو و برادرت در زیر کساء هستند حسین نزدیک کساء رفته گفت : سلام بر تو اى جد بزرگوار، سلام بر تو اى کسى که خدا او را برگزید آیا به من اجازه مى دهى که داخل شوم با شما در زیر کساء؟
فَقالَ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَ یا شافِعَ اُمَّتى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ مَعَهُما تَحْتَ الْکِسآءِ فَاَقْبَلَ عِنْدَ ذْلِکَ اَبُوالْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ اَبیطالِبٍ
فرمود: و بر تو باد سلام اى فرزندم و اى شفاعت کننده امتم به تو اذن دادم. پس او نیز با آن دو در زیر کساء وارد شد. در این هنگام ابوالحسن على بن ابیطالب وارد شد
وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِاللهِ فَقُلْتُ وَ عَلَیْکَ اَلسَّلامُ یا اَبَاالْحَسَنِ وَ یا اَمیرَالْمُوْمِنینَ فَقالَ یا فاطِمَهُ اِنّى اَشُمُّ عِنْدَکِ رآئِحَهً طَیِّبَهً
فرمود سلام بر تو اى دختر رسول خدا گفتم: و بر تو باد سلام اى ابا الحسن و اى امیر مومنان. فرمود: اى فاطمه من بوى خوشى نزد تو استشمام مى کنم
کَاَنَّها رآئِحَهُ اَخى وَ ابْنِ عَمّى رَسُولِاللهِ فَقُلْتُ نَعَمْ ها هُوَ مَعَ وَلَدَیْکَ تَحْتَ الْکِسآءِ فَاَقْبَلَ عَلِىٌّ نَحْوَ الْکِسآءِ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَاللهِ
گویا بوى برادرم و پسر عمویم رسول خدا است ؟ گفتم : آرى این او است که با دو فرزندت در زیر کساء هستند پس على نیز بطرف کساء رفت و گفت سلام بر تو اى رسول خدا
اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِسآءِ قالَ لَهُ وَ عَلَیْکَ اَلسَّلامُ یا اَخى وَ یا وَصِیّى وَ خَلیفَتى وَ صاحِبَ لِوآئى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ عَلِىٌّ تَحْتَ الْکِسآءِ
آیا اجازه مى دهى که من نیز با شما در زیر کساء باشم؟ رسول خدا به او فرمود: و بر تو باد سلام اى برادر من و اى وصى و خلیفه و پرچمدار من به تو اجازه دادم پس على نیزبه زیرکساء وارد شد،
ثُمَّ اَتَیْتُ نَحْوَ الْکِسآءِ وَ قُلْتُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَتاهْ یا رَسُولَاللهِ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِسآءِ
در این هنگام من نیز بطرف کساء رفتم و عرض کردم سلام برتو اى پدرجان اى رسول خدا آیا به من هم اجازه مى دهى که با شما در زیر کساء باشم؟
قالَ وَ عَلَیْکِ السَّلامُ یا بِنْتى وَ بِضْعَتى قَدْ اَذِنْتُ لَکِ فَدَخَلْتُ تَحْتَ الْکِسآءِ فَلَمَّا اکْتَمَلْنا جَمیعاً تَحْتَ الْکِسآءِ
فرمود: و بر تو باد سلام اى دخترم و اى پاره تنم به تو هم اذن دادم ، پس من نیز به زیر کساء رفتم ، و چون همگى در زیر کساء جمع شدیم
اَخَذَ اَبى رَسُولُاللهِ بِطَرَفَىِ الْکِسـآءِ وَاَوْمَئَ بِیَدِهِ الْیُمْنى اِلَى السَّمآءِ وَ قالَ اَللَّهُمَّ اِنَّ هوُلآءِ اَهْلُ بَیْتى وَ خآصَّتى وَ حآمَّتى
پدرم رسول خدا دو طرف کساء را گرفت و با دست راست بسوى آسمان اشاره کرد و فرمود: خدایا اینانند خاندان من و خواص ونزدیکانم
لَحْمُهُمْ لَحْمى وَ دَمُهُمْ دَمى یُوْلِمُنى ما یُوْلِمُهُمْ وَ یَحْزُنُنى ما یَحْزُنُهُمْ اَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَهُمْ
گوشتشان گوشت من و خونشان خون من است. مى آزارد مرا هرآنچه ایشان را بیازارد وبه اندوه مى اندازد مرا هرچه ایشان را به اندوه در آورد من در جنگم با هر که با ایشان بجنگد.
وَسِلْمٌ لِمَنْ سالَمَهُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُمْ وَ مُحِبٌّ لِمَنْ اَحَبَّهُمْ اِنَّهُمْ مِنّى وَ اَنَا مِنْهُمْ فَاجْعَلْ صَلَواتِکَ وَ بَرَکاتِکَ
و در صلحم با هر که با ایشان درصلح است و دشمنم باهرکس که با ایشان دشمنى کند و دوستم با هر کس که ایشان را دوست دارد اینان از منند و من از ایشانم پس بفرست درودهاى خود و برکتهایت
وَرَحْمَتَکَ وَ غُفْرانَکَ وَ رِضْوانَکَ عَلَىَّ وَ عَلَیْهِمْ وَ اَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهیراً
و مهرت و آمرزشت و خوشنودیت را بر من و بر ایشان و دور کن از ایشان پلیدى را و پاکیزه شان کن بخوبى
فَقالَ اللهُ عزَّوَجَلَّ یا مَلائِکَتى وَ یا سُکَّانَ سَماواتى اِنِّى ما خَلَقْتُ سَمآءً مَبْنِیَّهً وَ لا اَرْضاً مَدْحِیَّهً
پس خداى عزوجل فرمود: اى فرشتگان من و اى ساکنان آسمانهایم براستى که من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده شده
وَ لا قَمَراً مُنیراً وَ لا شَمْساً مُضیئَهً وَ لا فَلَکاً یَدُورَ وَلا بحراً یَجری و لا فُلْکاً یَسری اِلَّا فى مَحَبَّهِ هوُلآءِ الْخَمْسَهِ الَّذینَهُمْ تَحْتَ الْکِسآءِ
و نه ماه تابان و نه خورشید درخشان و نه فلک چرخان و نه دریاى روان و نه کشتى در جریان را مگر بخاطر دوستى این پنج تن، اینان که در زیر کسایند.
فَقالَ الْاَمینُ جَبْرآئیلُ یا رَبِّ وَ مَنْ تَحْتَ الْکِسآءِ فَقالَ عزَّوَجَلَّ هُمْ اَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَ مَعْدِنُ الرِّسالَهِ
پس جبرئیل امین عرض کرد: پروردگارا چه کسانی در زیر کساء هستند؟ خداى عزوجل فرمود: آنان خاندان نبوت و گنجینه رسالتند
هُمْ فاطِمَهُ وَ اَبُوها وَ بَعْلِها وَ بَنُوها فَقالَ جِبْرآئیلُ یا رَبِّ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَهْبِطَ اِلَى الْاَرْضِ لِاَکُونَ مَعَهُمْ سادِساً
آنان فاطمه و پدرش و شوهر و دو فرزندش هستند. جبرئیل عرض کرد: پروردگارا آیا به من هم اجازه مى دهى که به زمین فرود آیم تا ششمین آنها باشم؟
فَقالَ اللهُ نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَهَبَطَ الْاَمینُ جِبْرآئیلُ وَ قالَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَاللهِ اَلْعَلِىُّ الْاَعْلى یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَ یَخُصُّکَ بَالتَّحِیَّهِ وَ الْاِکرامِ
خدا فرمود: آرى به تو اجازه دادم. پس جبرئیل امین به زمین آمد و گفت : سلام بر تو اى رسول خدا، (پروردگار) علىّ اعلى سلامت مى رساند و تو را به تحیت و اکرام مخصوص داشته
وَ یَقُولُ لَکَ وَ عِزَّتى وَ جَلالى اِنّى ما خَلَقْتُ سَمآءً مَبْنِیَّهً وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّهً وَلا قَمَراً مُنیراً وَلا شَمْساً مُضیئَهً
و می فرماید: به عزت و جلالم سوگند که من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه خورشید درخشان
وَ لافَلَکاً یَدورُ وَ لا بَحْراً یَجْرى وَلا فُلْکاً یَسْرى اِلَّا لِاَجْلِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ
و نه فلک چرخان و نه دریاى روان و نه کشتى در جریان را مگر براى خاطر شما و محبت و دوستى شما
وَ قَدْ اَذِنَ لى اَنْ اَدْخُلَ مَعَکُمْ فَهَلْ تَاْذَنُ لى یا رَسُولَاللهِ فَقالَ رَسُولُاللهِ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا اَمینَ وَحْىِاللهِ
و به من نیز اجازه داده است که با شما در زیر کساء باشم پس آیا تو هم اى رسول خدا به من اجازه مى دهى ؟ رسول خدا(ص) فرمود: و بر تو باد سلام اى امین وحى خدا
نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ جَبْرآئیلُ مَعَنا تَحْتَ الْکِسآءِ فَقالَ لِاَبى اِنَّ اللهَ قَدْ اَوْحَى اِلَیْکُمْ
آری، به تو هم اذن دادم پس جبرئیل همراه ما وارد کساء شد و به پدرم گفت : همانا خداوند بسوى شما وحى کرده
یَقُولُ اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً
مى فرماید: حقیقت این است که خدا مى خواهد پلیدى (و ناپاکى) را از خاندان شما ببرد و پاکیزه کند شما را پاکیزگى کامل
فَقالَ عَلِىٌّ لِاَبى یا رَسُولَاللهِ اَخْبِرْنى ما لِجُلوُسِنا هذَا تَحْتَ الْکِسآءِ مِنَ الْفَضْلِ عِنْدَاللهِ فَقالَ النَّبِىُّ وَالَّذى بَعَثَنى بِالْحَقِّ نَبِیّاً
پس على علیه السلام به پدرم گفت: اى رسول خدا به من بگو این تجمّع ما در زیر کساء چه فضیلتى نزد خدا دارد؟ پیغمبر (ص) فرمود: سوگند بدان خدائى که مرا به حق به پیامبرى برانگیخت
وَاصْطَفانى بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فى مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ اَهْلِ الْاَرْضِ وَ فیهِ جَمْعٌ مِنْ شیعَتِنا وَ مُحِبّینا
و به رسالت و نجات دادن (خلق) برگزید که ذکر نشود این خبر (و سرگذشت) ما در انجمن و محفلى از محافل مردم زمین که در آن گروهى از شیعیان و دوستان ما باشند،
اِلَّا وَ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ الرَّحْمَهُ وَ حَفَّتْ بِهِمُ الْمَلائِکَهُ وَاسْتَغْفَرَتْ لَهُمْ اِلى اَنْ یَتَفَرَّقُوا
جز آنکه نازل شود بر ایشان رحمت (حق) و فرا گیرند ایشان را فرشتگان و براى آنها آمرزش خواهند تا آنگاه که از دور هم پراکنده شوند،
فَقالَ عَلِىٌّ اِذاً وَاللهِ فُزْنا وَ فازَ شیعَتُنا وَ رَبِّ الْکَعْبَهِ فَقالَ النّبیُّ ثانِیاً یا عَلِىُّ وَالَّذى بَعَثَنى بِالْحَقِّ نَبِیّاً
على (که این فضیلت را شنید) فرمود: با این ترتیب به خدا سوگند ما رستگار شدیم و سوگند به پروردگار کعبه که شیعیان ما نیز رستگار شدند، دوباره پیغمبر فرمود: اى على سوگند بدانکه مرا بحق به نبوت برانگیخت
وَاصْطَفانى بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فى مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ اَهْلِ الْاَرْضِ وَ فیهِ جَمْعٌ مِنْ شیعَتِنا وَ مُحِبّینا و فیهِم مَهمُومٌ
و به رسالت و نجات دادن (خلق) برگزید ذکر نشود این خبر (و سرگذشت ما) درانجمن ومحفلى از محافل مردم زمین که در آن گروهى از شیعیان و دوستان ما باشند و در میان آنها اندوهناکى باشد
اِلَّا وَ فَرَّجَ اللهُ هَمَّهُ وَ لا مَغْمُومٌ اِلَّا وَ کَشَفَ اللهُ غَمَّهُ وَ لا طالِبُ حاجَهٍ اِلَّا وَ قَضَى اللهُ حاجَتَهُ
جز آنکه خدا اندوهش را برطرف کند و نه غمناکى جز آنکه خدا غمش را بگشاید و نه حاجتخواهى باشد جز آنکه خدا حاجتش را برآورد،
فَقالَ عَلِىٌّ اِذاً وَاللهِ فُزْنا وَ سُعِدْنا وَ کَذلِکَ شیعَتُنا فازُوا وَ سُعِدُوا فِى الدُّنْیا وَالْاخِرَهِ وَ رَبِّ الْکَعْبَهِ
پس على گفت : بدین ترتیب به خدا سوگند ما کامیاب و سعادتمند شدیم و هم چنین به پروردگار کعبه سوگند شیعیان ما کامیاب و سعادتمند شدند در دنیا و آخرت.
التماس دعا