MARIO BOTTA
ماریو بوتا
بیوگرافی
ویژگی طرح های ماریو بوتا
بررسی چند نمونه از کارهای بوتا
زندگی نامه
ماریو بوتا
متولد شده در مندریزو. تایکانو.آپریل 1943
آموزش دیده در رشته محاسبات فنی ساختمان
استاد مدعو پلی تکنیک در لوزان
همکاری با لوکوربوزیه در سال های 1965_1969
شروع به همکاری با لویی کان در سال 1969
یکی از مهمترین اعضای مدرسه ی فنی در سوییس
یکی از اعضای مهم مکتب تیسینز
گرایش های فرمالیستی در یکسری خانه های ویلایی و بسیار ظریف
نخستین کار او خانه روحانی در ترتاکه 1961_1963
ویژگی طرح های بوتا
دقت در توپوگرافی
دقت به ویژگی های بوم شناختی
توجه به ساده گرایی در انتخاب الگو های معماری
گرایش به فرم های هندسی
تاکید بر مهارت های حرفه ای در اجرا
ایجاد فضای سایه روشن در کارها
دعوت طبیعت به داخل ساختمان با ایجاد فضاهای باز داخل ساختمان
تعبیه نور گیر های مشابه در اکثر کارها
آنچه ماریو بوتا می سازد؟
طراحی یک ساختمان بزرگ ، طی یک پروسه از تصور کردن، واقعیت بخشیدن چیزی از هیچ و توسعه آن توسط فرم ها صورت می گیرد. معمار سوئیسی، ماریو بوتا، که به خاطر طرح هایش برای موزه ها و کلیساها شناخته شده است، روش منحصر به فردی را برای طراحی هایش دنبال می کند.
او در طرح هایش از زبان مشترک بین فضا، نور، هندسه استفاده می کند تا آن چه را که در آکادمی سلطنتی لندن به نام شعر فضا می نامند، به وجود آورد. وی موارد اصلی را که در طرح هایش دنبال می کند، به قرار زیر بیان می دارد:
پیدا کردن مشکلات و کشف جواب آن ها از طریق درک مستقیم محیط
ارتقاء فرهنگ جامعه
جستجوی راهی جدید برای ایجاد تعادل و توازن
ایجاد آن چه باعث تقدس مکان می شود
تغییر محیط طبیعت به فرهنگ
درک مستقیم راه حل را پیدا می کند.
بوتا می گوید: تجزیه و تحلیل مسائل باعث می شود تا مشکل به درستی درک شود، سپس از طریق درک مستقیم است که مشکلات حل می شود.
بوتا با دقت فراوان به محیط گوش می دهد به موقعیت جغرافیایی و اجتماعی آن . او می گوید : برای طراحی احتیاج دارم که محیط را تجزیه و تحلیل کنم، از محیط سئوال کنم و حس تاریخی آن را درک کنم. من به این مسئله اعتقاد دارم که هر محیط پتانسیل تغییر را در خود دارد و اگر کسی به آن گوش دهد، خود محیط به او می گوید که چه طرحی برایش مناسب است .
ماریو بوتا تاکید می کند که: به وجود آوردن یک اثر معماری یعنی مقاومت کردن در برابر از بین رفتن هویت و نمایش فرهنگ مردم جامعه. او بر این عقیده است که آثارش توانایی آن را دارند که تاثیر مثبتی بر جامعه داشته باشند.
او بیننده را جزئی از طرح هایش می داند، نه کسی که صرفاً مشغول به تماشای طرحش است. از نظر بوتا، معماری قبل از آن که یک اثر زیبایی شناختی باشد، یک اثر اخلاقی با انضباط است.
معماری اثری است که در خلاء به وجود نیامده و نیازمند فعل و انفعال و عملکردهای متقابل (برهمکنش) با محیط خود است. معماری و هنر باید در جهت ارتقاء کیفیت محیطی باشند نه در جهت لکه دار کردن محیط.
این معمار سوئیسی می افزاید: هر اثر معماری فرزند اثر پیشین است. فعالیت های ما ممتد هستند و در این پیوستگی هر اثر تجربه ای برای فعالیت دیگر است.
.
اولین طرح بوتا برای یک کلیسا، احترام و ستایش افراد زیادی را به همراه داشت، همچون ستایشی که در مقابل کارهایی که کله و پیکاسو داشته اند. آن چه در این طرح مشخص است، شکل گیری بسیاری از افکار بوتا براساس کارهای لوکوربوزیه و لوئی کان می باشد.
از نظر بوتا، معماری لحظه ای از زمان را در محفظه ای قرار می دهد و تاریخ را می ستاید. آفرینش نوعی تعادل را طالب است.
از نظر ماریو بوتا، طراحی معماری به معنای تغییر مکان است. مردم تمایل ندارند که آن چه را که به آن عادت دارند، تغییر دهند. اما بوتا در طراحی هایش سعی برآن دارد که به تعادلی متفاوت با آن چه که موجود است برسد.
یکی از آخرین کارهای او که مربوط به بازسازی خانه اپرای اسکالا scala با قدمت 200 سال بود، اعتراض بسیاری از شهروندان میلان را به دنبال داشت. اما همین ساختمان باعث شد تا رئیس جمهور ایتالیا از او تقدیر به عمل آورده و وی موفق به دریافت جایزه جامعه نگهداری بافت تاریخی اروپا را به خود اختصاص دهد. این بدین معناست که او، نوعی تعادل جدید را در جامعه به وجود آورده است در عین حال با اضافه کردن فضاهایی مورد نیاز به ساختمان موجود، و نگهداری نمای ساختمان، پاسخی مناسب به نیاز مجموعه داده شده است. در طراحی مجموعه های مقدس (کلیساها) بوتا با سیر تکاملی تقدس و روحانیت در دوران مدرن رو به رو شد. به نظر او کلیساها مانند دیگر مکان ها، باید فرهنگ جامعه خود را داشته باشند.
Evry cathedral و Milan Malpensa Airport Chapel در فرانسه و Cymbalist Synagogue در تل Tel از جمله کارهای اخیر بوتا می باشند.
از نظر بوتا: تقدس و روحانیت و ستایش امری بسیار شخصی ولی لازم می باشد. یک پیکر تراش از عهده این برنمی آید که این احساس را پاسخگو باشد اما یک مکان مقدس باید از عهده این مساله برآِید. همه چیز بی نظم و آشفته و پرهرج و مرج است. مگر محیط کلیسا که باید مکانی آرام برای تفکر باشد، و عمدتاً به سبک مینیمال است، برای مهیا کردن زمینه ای که افراد بتوانند رابطه بین خود و روحشان را ارتقاء بخشند. همچنین او می افزاید که در طراحی باید از نشانه های هر فرهنگ استفاده کرد زیرا معانی در سن های مختلف و فرهنگ های متفاوت با یکدیگر متفاوت است.
بوتا بر این عقیده است که خلق یک سازه معماری به معنای تصرف زمین است. و به معنای تغییر طبیعت به فرهنگ در خلال ارتباطات مردمی.
طراحی و ساختن راهی است برای خلق زیبایی و برای پیروزی بر فشارها، اندیشه ها تضادهای زندگی.
می توان گواهی داد که معماری راهی نیست برای تغییر مکان بلکه روشی است برای خلق مکان
تعبیه نور گیر های مشابه
تر سیم ارتباطات توسط نورگیر های سقفی پیوسته ای که غالباً ساختمان را از طول به بخش هایی تقسیم می کند تقویت می شود.
این نور گیرها نه تنها نور دهی دارند بلکه وجود وقایع طبیعی مانند باران و برف را در فضای خارج نشان می دهند.
دقت در توپو گرافی زمین
هر زمان که ماریو بوتا منطقه ای را برای خانه ای جدید در نقطه ای بر می گزید،توجه شایانی به سایت مبذول می داشت و ملهم از علم به ساکنین قدیمی آن نقطه می باشد که ما قادر به وصف این حس وفاداری نمی باشیم.
توجه به ساده گرایی
گرایش به فرم های هندسی
اشکالی که به واسطه آنها می توان به شخصیت قدیمی چیزهای نو شکل بخشید که نشان گر زبان ترکیبی ماریو بوتا می باشد و در بیش از چهل پروژه ساختمانی طی سی سال آن را به خوبی اعمال کرده است.
اشکالی که به واسطه آنها می توان به شخصیت قدیمی چیزهای نو شکل بخشید که نشان گر زبان ترکیبی ماریو بوتا می باشد و در بیش از چهل پروژه ساختمانی طی سی سال آن را به خوبی اعمال کرده است.
گذشتگان همواره با بهره گیری از فرم های خالص هندسی مانند استوانه،مکعب و مثلث متساوی الضلاع نوعی تضاد با طبیعت را نشان می دادند و با بکارگیری مصالحی که هرگونه دخل و تصرف مالکانه و تضاد با آهنگ طبیعت را رد می کند حضورشان را در طبیعت دارای نشان کرده اند.
تاکید بر مهارت های حرفه ای
در اجرا
ایجاد سایه روشن در کارها
اگر از نقطه ای دورتر به کارهای بوتا نگاه کنیم خطوط هندسی را می بینیم که احجام اولیه را در مقابل منظره طبیعی پشت جدا می سازد و از حضوری خبر می دهد که هم غیر قابل انتظار است هم گذشته زمین را تعریف می کند.
دعوت طبیعت به داخل
ساختمان
گ دعوت طبیعت به داخل ساختمان:
یکی از ویژگی های کارهای بوتا گشودگی های بزرگ،حفاظت شده و عقب کشیده شده در قالب پنجره هاست و شکاف های کوچکی که پیوستگی های دیوار ها را قطع می کند وتبدیل به نقاط مناسب دارای امتیاز می شوند که از طریق آنها می توان فضای بیرونی را مشاهده نمود و حضور آنها را به داخل به گونه ای معرفی کرد که برای شرایط قابل سکنی ضروری باشند.
حخانه شخصی در بریگانزونا:
این خانه واقع در تقاطع دوجاده درتپه ای نزدیک لوگانو می باشد.
در واقع همانگونه که ماریو بوتا تصدیق می کند عملکرد فضاهایی که همچون فیلتر(بین فضای درونی و بیرونی )عمل می کنند دو نقطه متقابل بنا را تشکیل داده اند که باعطف به مبنا قرار دادنشان به روی آنها تایید شده است.
ایوان و مهتابی بلند که دربالای آن نورگیر سقفی قرار گرفته و یا فضای کوچک حیاط مرکزی وار در قسمت ورودی بنا.
شکل کلی مشابه که در بالای مهتابی قرار گرفته در ورای هندسه خشک خود یک سمبل مکانیکی است.
خانه شخصی در مونتاگنولا:
از پائین تپه،منحنی ای که به واسطه ردیفی از پنجره های دایره شکل شاخص شده است قابل مشاهده می باشد.حجم نیم دایره ای که به واسطه بافت متراکم آجر بر سختی آن تاکید شده است،توسط یک سطح شیشه ای برش خورده و به بخش هایی تقسیم شده است که در پشت آن فضاهای مسکونی در سطوح مختلف قرار گرفته اند.
پلان مسکونی دارای نوعی پیچیدگی است که به واسطه ساخت یک حجم خطی از فضاهایی که شامل اتاق ورزش،استخر شنا و سونا می باشد بوسیله دیوار شیشه ای از دفتر کار و گاراژ جدا شده است.
در بالای این حجم ایوانی قرار دارد که محل دسترسی به جاده ایست که به خانه منتهی می شود.
تحلیل چند کلیسا
تفکرات بوتا در مورد کلیسا:
«امروزه کلیسا فرصتی است استثنائی برا ی ساخت و تقویت فضائی که در آن زندگی می کنیم و نشانه ای تازه است برای آنچه که مردم منتظرش بودند.»
«کلیسا ایجاد مکث می کند،یک لحظه سکوت،فرصتی برای انعکاس و عبادت بشری که مواجه با تغییرات سریع و تناقض های شهرهای مدرن.»
«کلیسا ضرورتی است که نه تنها برای مومنان بلکه برای کسانی که ایمان ندارند یاد آوری است برای تلفیق دوباره با گذشته.»
کلیسای اوری:
تاثیر تفکرات بوتا را می توان به راحتی در طراحی این کلیسا مشاهده کرد:
پروژه به عنوان دیواری بزرگ در نظر گرفته شد که لزوماً هیچ گشودگی در سطح آن وجود ندارد ولی در مقابل در قسمت فوقانی باز است،جایی که منظره آسمان از طریق پنجره هایی با شیشه رنگی دور سقف با فضایی مثلثی شکل ذرات نور را به داخل می فرستد.
رنگ های متغییری را که از فصول گذر سال می گذرد و بر راس درختان بالای ساختمان می تابد از صافی می گذراند.
.
صومعه مونته تامارو :
از درون تله کابین که از دره کوه بالا می رود تا اسکی بازان در بالای آن استراحت کنند،حضور معماری را بلافاصله می توان دید.مسیر مستقیم و طولانی که از طریق ایستگاه تله کابین به صومعه می رسد،این بنا روی یک قوس و روی لبه یک حجم استوانه ای شکل قرار گرفته است.
یکسری از نوار های حلقه ای کنگره دار در سطح شیب دار سقف قرار گرفته اند و سبب می شوند تا نور طبیعی به داخل صومعه راه یابد.
نقش و نگار هایی به شکل درختان اثر انزو کوچی روی سقف بیننده را به سمت ورودی صومعه هدایت می کند.
ساختمان فن آوری رسانه ای در ویلربان :
این بنا واقع در حاشیه خیابان امیل زولا است.
ساختمان خود را به سمت جلو کشانده است وبه واسطه طرح مبسوط آن تصویری از یک حجم پر با مرکز توخالی را خلق کرده که در وسط یک شکاف عمیق ودرطرفین دارای سطح شیب دار می باشد.
تقسیم فضایی:
این شکاف تا عمق شیشه ای ساختمان امتداد یافته و در آنجا می توان طرزقرارگیری فضاها در طبقات و نظام عملکردی ارائه شده برای ساختمان را مشاهده نمود.
بدین ترتیب:
۱/خانه کتاب
۲/خانه تصویر
۳/خانه صدا
در کنار دیوار های بسته که سطوح آنها با آجر لعابدار نما شده اند که حجم دو پلکان را در بر می گیرد.
بر فراز قسمت داخلی گنبدی کاملا روشن به شکل مخروط که سرآن بریده شده در نقطه تداخل حجم مستطیلی و فرم استوانه ای پشت آن هنگام عبور ار سالن سخنرانی دسترسی دایره ای شکل را که به اتاقهای مختلف می رسد نشان می دهد.
گالری هنر واتاری در توکیو :
ویژگی ها ی بنا:
هندسه منظم بنا ناشی از هندسه مثلثی قطعه زمین در نقطه تقاطع خیابان اصلی و فرعی
برش سایه روشن ایجاد شده پله اضطراری محل تلاقی دو نما را مشخص می کند.
تحلیل نمای اصلی:
پوسته منحنی در سمت چپ بنا بر ورودی تاکید می کند.
بریدگی کشیده در میان نما منتهی به پنجره مستطیلی بزرگی است که تنها محل رجوع به قسمت داخلی است و شش طبقه را به هم مرتبط می سازد.
رفی یک ط
م
موزه هنر های مدرن سانفرانسیسکو :
ساختمان موزه در قطعه زمینی واقع شده که دور آن سه بنای مرتفع قرار گرفته و به همین دلیل تصویری خاص و قوی را ایجاب می کرد که در عین حال قابل مقایسه با ساختمان های مجاورش نباشد.
نمای پلکانی بنا در جلو آجرنما می باشد و یکسری فضاهای نمایشگاهی را در خود جای می دهد که همگی از بالا نور می گیرند.
اهداف طرح :
برغم تناسب نامطلوب ۱ به ۴ زمین و کل سطح ساخته شده نورگیری طبیعی در نظر گرفته شده است.
ایجاد فضای داخلی یکپارچه
ساخت یک پوسته خارجی که برخلاف خصوصیات نما ساختمان را ناشناخته نشان دهد و رهگذران را به داخل دعوت کند.
نما در مرکز باز شده و حضور حجم استوانه ای را نمایان می سازد که مزین به سنگ مرمرین دو رنگ می باشد.
این شکل نمادین در بالا با زاویه ای شیب دار برش می خورد به طوری که نور را به داخل حفره مرکز ساختمان هدایت می کند و حول آن راههای دسترسی به سالنهای نمایش قرار دارد.
دو حجم سفالین اصلی ماریو بوتا در موزه هنرهای سنتی جدید سئول قابل تشخیص میباشد. در طول دورهای که موزه هنرهای باستانی در حال ساخت بود، قسمت بزرگتری از مرکز فرهنگی و ساختمانهای آن توسط معمار مشهور بین المللی به نام جان نوول طراحی شد. بعدها موزه هنرهای معاصر نیز توسط وی طراحی گردید و بخش دیگر کار هم توسط رم کولهاوس با عنوان نمایشگاه موقت حقوق خلق شد و به راستی عرصه را برای یک رقابت پر مفهوم برای گروه مشهوراین معمار سویسی آماده نمود.
سایت پروژه، زمینی اختصاصی در یک فضای شهری آشفته و بینظم در سئول میباشد؛ همراه با نمایش دو عنصر متضاد و خالص یک مکعب و یک مخروط واژگون. این دو حجم به عنوان عناصر پیوند دهنده با بقیه بناها در ارتباط میباشند. مکعب توسط یک سری احجام پیرامونی همراه با ردیفی از صفوف مردم و پرچمهایی که تداعی کننده خاطرهای از پرچمهایی است که در دوران باستان توسط نگهبانان مرزی از قسمت فوقانی برجها آویخته میشدند، دارای هویت و شخصیت گشته و توالی احجام باعث شده که ساختمانها به طور کلی روشنتر به نظر بیایند و نتیجه آن قراردادن حجم کلی موزه در پس زمینهای از تپهها است.
مخروط واژگون، مانند گوهری در تنه اصلی موزه قرار گرفته و به حالت یک نقطه اتکاء معکوس حقیقی در نقش یک عنصر در مرکز یک مجموعه بدون عیب به نمایش درآمده است. برای رویه نمای بناها، بوتا به مصالح بناهای سنتی متوسل شده است، به عنوان مثال سفال. اما او این مصالح را در طرح منحصر به فرد خود به حالت امروزی درآورده و در بناهای خود از روش ساختمان سازی بدون چسب و یا بتن جدید استفاده کرده است. به عنوان مثال باد خور کردن نمای سردر که در آن عناصر یک در میان و متوالی صافی به بلندی 50 سانتیمتر همراه با باریکههای نوک تیز حجم مکعب را پوشش میدهند و یک بافته متغییر را خلق میکنند که بنا را به حالت یک جادوی واقعی نمایان میکند. همچنین عناصر نوک تیز به بلندی 50 سانتیمتر و ضخامت 15 سانتیمتر دور تا دور مخروط واژگون رو در روی هم جا گیری شدهاند.
اما در مورد ذرات ریزی که روی سطوح به صورت سیستم مدولار نمایان است باید گفت ترکیبی است از عناصر مجرد ذوزنقه ای شکل که با سطوح منحنی کامل بنای نمایشگاه پوشش داده شده است. تصمیم مبنی بر پوشاندن هر دو سطح خارجی بلوکها با مصالح یکسان، به تاکید فرم آنها و ارتباط صمیمی بین دو بدنه کمک می نماید.
موزه با یک تصویر سحرآمیز و غیرقابل نفوذ، مانند استحکامات نظامی سنتی کشور کره، ظاهر شده است بطوریکه در قسمتی که به صورت فضای نمایشگاهی است به طور کامل خویشتن گرا است و قابل تفکر و تامل است؛ این فضا توسط یک سری از فضاهای مستقل تعریف شدهاست و فرم را از هر نوع ارتباط مستقیم خارجی حفظ میکند.
در یک دوره زمانی فضای نمایشگاهی موزه گوگنهایم اثر فرانک لوید رایت تنها محیطی تصور میشد که به دور یک مرکز تهی به صورت یک مسیر حلزونی ممتد گسترده شده است. ورودی موزه در سئول، توسط پلههای ریزی که دسترسی به اتاقهای مستقل نمایشگاه را تامین میکند و در چهار طبقه به صورت تاج مدوری سازمان یافته ، دارای هویت و شخصیت شدهاست. پلهها از بالا توسط نور آسمان روشن میشوند، در این میان از طریق برش آن که به طرف پایین باریکتر میشود، عمق فضا ادراک میگردد و بازدیدکننده را در طبقه زیرین برجسته میکند و از طریق آن با موزه هنرهای معاصر اثر جان نوول و فضای نمایشگاهی موقت اثر رم کولهاوس که این پروژه فرهنگی را به نحوه شایستهای تکمیل کرده، رابطه مناسبی برقرار می نماید. این فضاها بنا به درخواست بنیاد فرهنگی سامسونگ بنا شده اند.
کمپانی Arosa یک منطقه جغرافیایی منحصر به فرد و طبیعی را که محاصره شده بود در کوهای سویس به ماریو بوتا پیشنهاد کرد تا در این مکان هتلی ساخته شود و این سایت پس از بررسی ، مناسب و قابل توصیف برای احداث یک هتل بزرگ شناخته شد . این مکان فضایی بود برای مجادله انسان با طبیعت و در نتیجه سازش آن با فضای پیرامونش . پس با الهام از درختان و محیط زیست اطراف سایت ، حجم بنا به صورت بستری از خاک با سقف های اسپیس فرمی با الگویی همساز با درختان اطراف در نظر گرفته شد است که بازدید کنندگان کنجکاو را به هیجان وا می دارد . این بنا در مفهوم ویژه خود به ما یک راه حل فریبنده از طریق تماس بصری که همان احترام گذشتن به محیط پیرامون خود است میدهد . ین هتل دارای فضاهای عمومی ( استخر ، سونا و … ) است که قرارگرفتن آنها در خارج بنا و قرارگیری یک سلسله تراس با شیب کمی که هدایت کننده بازدید کننده ها هست فضای اکتیوی را به وجود آورده است و طراحی مدولار پلان ها محودیتی برای سازماندهی فضا و عملکرد ایجاد نکرده است . اسن استراکچر شیشه ایی با نورپردازی داخلی در شب منظره زیبایی در دل کوهستان به وجود آورده است
Wellness centre – Berg Oase Arosa ,
Switzerland 2003-2006
National insurance building “Ethniki”
New casino at Capione d’Italia 1990- with Giorgio Orsini
Kyobo Tower in Seoul,
South Korea 1989/97-2003
Fondation Martin Bodmer Library and Museum
in Cologny,Genevi
1998-2003
Leeum – Samsung
Museum of Art in Seoul ,
South Korea 1995-2004
The Restoration and
Restructuring of
the Theatre alla Scala
in Milan, Italy 2002-2004
Casa unifamiliare a
Montagnola,
Ticino, Svizzera 1989-1993
Single family house at
Riva San Vitale,
Ticino, Switzerland 1971-1973
Single-family house in
Ligornetto,Ticino,
Switzerland 1975-1976
The round house in Stabio,
Ticino, Switzerland
1980-1982
Row houses and
Villa in Bernareggio, Italy
1991-1998/2000
Single-family house in Breganzona,
Ticino, Switzerland 1984-1988
پایان