پاورپوینت ساختمان چشم انسان

باسمه تعالی
ساختمان چشم انسان

بسم الله الرحمن الرحیم

نقش حیاتی چشم به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی یادگیری امروزه بر کسی پوشیده نیست . بی شک یادگیری بیشتر و لذت هرچه بیشتر از طبیعت موجود ، از طریق چشم و حس بینایی قابل درک ولمس است .
بنابراین باتوجه به عوامل تهدید کننده این اندام حیاتی از جمله استفاده های نابجا از لنزها ، عینک های آفتابی ، قطره های اشکی، وجود اشعه های حاصل از صفحات مانیتوری، ماوراء بنفش و…….، نیاز را بر این دیدیم که اطلاعاتی هرچند مختصر به صورت نرم افزار PowerPoint درمورد حفظ ودرمان این اندام در اختیار شما استفاده کنندگان عزیز قرار دهیم .
امید است که مورد رضایت شما سروران گرامی قرار گیرد .
در پایان ازکلیه عزیزانی که در تهیه این نرم افزار با ما همکاری نمودندکمال تشکر وسپاس می رود.

رئوف حسینی دبیر وسرگروه درس زیست شناسی منطقه باینگان

نکاتی در مورد چشم انسان
ساختمان چشم انسان (آناتومی چشم)
بیماری های چشمی
جراحی های چشم
دانستنیهای چشم

برگشت

ساختمان چشم انسان (آناتومی چشم)
زجاجیه
شبکیه
مشیمیه
صلبیه
عصب بینایی
عضلات چشم
کلیات
شکل کلی چشم
پلک
ملتحمه
قرنیه
عنبیه و مردمک
اتاق قدامی
عدسی
برگشت

کلیات
کار اصلی چشم آن است که نورهایی را که از خارج دریافت می کند طوری روی پرده شبکیه متمرکز کند که تصویر دقیقی از شیء مورد نظر روی پرده شبکیه ایجاد شود. شبکیه این تصاویر را به صورت پیام های عصبی به مغز ارسال می کند و این پیام ها در مغز تفسیر می شوند. بنابراین برای واضح دیدن، قبل از هرچیز لازم است که نور به طور دقیق روی پرده شبکیه متمرکز شود.
ساختمان چشم شبیه یک کره است. در قسمت جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه وجود دارد. نور از محیط خارج وارد قرنیه شده پس از عبور از مردمک به عدسی می رسد. عدسی نور را به صورت دقیق روی شبکیه متمرکز می کند تا تصویر واضحی بر روی شبکیه ایجاد شود.
برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز کنند.
ساختمان چشم انسان
برگشت

شکل کلی چشم
برگشت

پلک
وقتی جسم نوک تیزی به چشم ما نزدیک می شود ما بی اختیار پلک ها را می بندیم. پلک ها در حقیقت ساختمان های تمایز یافته ای از جنس پوست و عضلات زیر پوستی هستند که وظیفه محافظت از چشم ها را بر عهده دارند. مژه ها مثل یک صافی از ورود گرد و غبار و ذرات مختلف به داخل چشم جلوگیری می کنند. خود پلک ها دو وظیفه مهم دارند: اول آنکه مثل یک دیوار دفاعی جلوی قسمت عمده ای از کره چشم را می گیرند و از کره چشم محافظت می کنند، دوم آنکه پلک ها هر 5 تا 10 ثانیه یک بار باز و بسته می شوند که این امر به شسته شدن میکروب ها و ذرات خارجی از سطح چشم کمک می کنند و در حقیقت سطح چشم را جارو می کند. به علاوه باز و بسته شدن پلک ها به توزیع یکنواخت اشک بر روی کره چشم کمک می کند.
ساختمان چشم انسان
برگشت

ملتحمه
ملتحمه یک لایه شفاف محافظ است که سطح داخلی پلک ها و روی سفیدی کره چشم را می پوشاند. در ملتحمه رگ های خونی و گلبول های سفید به مقدار زیادی وجود دارد. این رگ ها و سلول های دفاعی تا حد زیادی از ورود میکروب ها و عوامل بیماری زا به قسمت های عمقی چشم جلوگیری می کند. به علاوه ترشحات ملتحمه سطح چشم را نرم و مرطوب نگه می دارد و در حقیقت سطح چشم را روغنکاری می کند که این امر باعث آسان تر شدن حرکات چشم در جهات مختلف می شود
ساختمان چشم انسان
برگشت

قرنیه
قرنیه قسمت شفاف جلوی کره چشم است که از پشت آن ساختمان های داخلی تر کره چشم مثل عنبیه و مردمک دیده می شود. قرنیه چشم را می توان به شیشه پنجره تشبیه کرد. همانطور که اگر شیشه پنجره کثیف باشد اشیاء بیرون تار دیده می شوند، اگر بر روی قرنیه کسی لکه یا کدورتی وجود داشته باشد فرد اشیاء را تار می بیند. به علاوه همانطور که از پشت یک شیشه موجدار یا مشجر اشیاء کج و کوله و ناصاف دیده می شوند. در صورتی که سطح قرنیه ناهموار باشد اشیاء  ناصاف و تار دیده می شوند. البته قرنیه انسان یک تفاوت مهم با شیشه پنجره دارد و آن هم اینکه شیشه پنجره یک سطح صاف است در حالیکه قرنیه بخشی از یک کره است. این ساختمان کروی باعث می شود که قرنیه چشم مثل یک ذره بین عمل کند و نورهایی را که از محیط خارج وارد کره چشم می شوند به صورت پرتوهای همگرا درآورد که تصویر واضحی روی شبکیه ایجاد کنند. البته در همه افراد این امر به صورت دقیق اتفاقی نمی افتد. مثلاً اگر انحنای قرنیه کسی بیشتر از حد طبیعی باشد تصاویر به جای آنکه روی پرده شبکیه بیفتد در جلوی پرده شبکیه تشکیل می شود. چنین فردی نزدیک بین (میوپ) است. همچنین اگر انحنای قرنیه کسی کمتر از حد طبیعی باشد تصاویر به جای آنکه روی پرده شبکیه بیفتند در پشت آن تشکیل می شوند. چنین فردی دوربین (هیپروپ) است. به طوری که می بینیم قرنیه افراد نقش مهمی در تعیین دوربینی یا نزدیک بینی یا شماره چشم افراد دارد. به همین علت اکثر روش های جراحی برای اصلاح دید و شماره عینک روی این بخش از چشم انجام می گیرد. مثلاً در روش های لیزر (PRK)، لیزیک(LASIK)، لازک(LASEK) و جراحی با تیغه الماس (RK) مقدار انحنای قرنیه تغییر می کند و شماره چشم فرد اصلاح می شود. همچنین استفاده از لنز تماسی (کنتاکت لنز) کمک می کند که انحنای قرنیه فرد موقتاً به اندازه مطلوب برسد و دید فرد اصلاح شود.

ساختمان چشم انسان
برگشت

عنبیه و مردمک
عنبیه
عنبیه بخش رنگی پشت قرنیه است که رنگ چشم افراد را تعیین می کند. رنگ این بخش در چشم افراد مختلف متفاوت است و از آبی و سبز تا عسلی و قهوه ای تغییر می کند.
مردمک
در وسط عنبیه سوراخی به نام مردمک وجود دارد که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظیم می کند. کار مردمک مثل پرده ای است که پشت پنجره آویزان شده و نور ورودی به اتاق را کم و زیاد می کند. همانطور که وقتی نور خارج شدید و زیاد باشد، پرده را می بندیم تا نور کمتری به اتاق وارد شود، وقتی چشم در محیط پر نور قرار می گیرد مردمک تنگ می شود تا مقدار نور کمتری وارد چشم شود. به همین صورت وقتی چشم در محیط کم نور قرار می گیرد مردمک گشاد می شود تا نور بیشتری وارد چشم شود.
ساختمان چشم انسان
برگشت

اتاق قدامی
اتاق قدامی فضای کوچکی است که بین قرنیه و عنبیه قرار دارد. در این فضا مایعی به نام زلالیه جریان دارد که به شستشو و تغذیه بافت های داخل چشم کمک می کند. همانطور که در یک استخر برای پاک ماندن استخر مرتباً مقداری آب خارج می شود و به جای آن آب تصفیه شده وارد می شود، در چشم هم مرتباً مقداری از مایع زلالیه خارج می شود و مایع زلالیه جدیدی که در چشم تولید شده است جایگزین آن می شود. اگر به هر دلیلی تعادل بین تولید و خروج این مایع به هم بخورد مقدار مایع زلالیه در چشم افزایش پیدا می کند و فشار داخل کره چشم از حد طبیعی بیشتر می شود. (مقدار طبیعی فشار چشم در افراد بالغ بین 10 تا 21 میلی متر جیوه است). بالا رفتن فشار چشم به پرده شبکیه و عصب بینایی آسیب می زند و باعث بیماری آب سیاه یا گلوکوم می شود.
ساختمان چشم انسان
برگشت

عدسی
عدسی یک ساختمان شفاف در پشت عنبیه است که در متمرکز کردن دقیق پرتوهای نور بر روی شبکیه به قرنیه کمک می کند. ضخامت عدسی چشم در شرایط مختلف تغییر می کند و بسته به آنکه شیء مورد نظر در چه فاصله ای از فرد قرار داشته باشد ضخامت عدسی کم و زیاد می شود. بنابراین فرد می تواند اشیاء را در فواصل مختلف (از بی نهایت تا حدود 20 سانتی متری و گاهی نزدیک تر) به طور واضح ببیند. هرچه سن افراد بیشتر می شود قدرت تغییر شکل عدسی کمتر می شود به طوری که در حدود سن 40 سالگی قدرت تغییر شکل عدسی آنقدر کم می شود که اکثر افراد برای دیدن اشیاء نزدیک و انجام کارهایی مثل مطالعه و خیاطی به عینک کمکی برای دید نزدیک (عینک مطالعه) نیاز پیدا می کنند. این همان حالتی است که به آن پیر چشمی گفته می شود.
با گذشت سن علاوه بر آنکه قدرت تغییر شکل عدسی کم می شود میزان شفافیت عدسی هم کم می شود. گاهی کدورت عدسی آنقدر زیاد می شود که مثل پرده ای دید فرد را تار می کند. این کدورت عدسی را اصطلاحاً آب مروارید یا کاتاراکت می گویند.
ساختمان چشم انسان
برگشت

زجاجیه
زجاجیه مایع ژله مانند شفافی است که داخل کره چشم را پر می کند و به آن شکل می دهد.. زجاجیه از پشت عدسی تا روی پرده شبکیه وجود دارد.. با گذشت سن ساختمان ژله مانند زجاجیه تغییر می کند و در بعضی جاها حالت آبکی پیدا می کند. در این حال بعضی قسمت های زجاجیه شفافیت خود را از دست می دهد و سایه ای روی پرده شبکیه می اندازد که فرد آن را به صورت اجسام شناور کوچکی می بیند که مثل مگس در میدان بینایی بالا و پایین می روند. این حالت اصطلاحاً مگس پران گفته می شود.
ساختمان چشم انسان
برگشت

شبکیه
شبکیه یک پرده نازک حساس به نور (شبیه فیلم عکاسی) است که در عقب کره چشم قرار دارد. پرتوهای نوری که به شبکیه برخورد می کنند به پیام های عصبی تبدیل می شوند که از طریق عصب بینایی به مغز منتقل می شوند و در مغز تفسیر می شوند.
در شبکیه انسان انواع مختلفی از سلول های گیرنده نوری وجود دارد که میزان حساسیت آن ها به نور متفاوت است. گیرنده های نوری استوانه ای بیشتر برای دید در محیط های تاریک به کار می روند. گیرنده های مخروطی برای تشخیص رنگ و جزئیات ظریف تمایز یافته اند. ترتیب قرار گیری این سلول ها در شبکیه طوری است که در ناحیه مرکزی شبکیه (ماکولا) تعداد گیرنده های مخروطی بیشتر است. بنابراین وقتی فردی به صورت مستقیم به شیئی نگاه می کند تصویر آن شیء مستقیماً روی ماکولا در جایی می افتد که تعداد سلول های مخروطی بیشتر است و در نتیجه شیء با وضوح بیشتری مشاهده می شود.
ساختمان چشم انسان
برگشت

مشیمیه و صلبیه
مشیمیه
مشیمیه پرده نازک سیاه رنگی است که دور شبکیه را احاطه کرده است. این پرده تعداد زیادی رگ های خونی دارد که مواد غذایی را به بخش هایی از شبکیه می رساند. به علاوه سلول های این لایه حاوی تعداد زیادی رنگ دانه سیاه ملانین است که رنگ سیاهی به این بخش از چشم می دهد. وجود رنگ سیاه مانع از انعکاس نورهای اضافی در داخل کره چشم می شود و به تشکیل تصویر واضحتر کمک می کند.
صلبیه
صلبیه بخش سفید رنگ نسبتاً محکمی است که دورتا دور کره چشم به جز قرنیه را می پوشاند و از ساختمان های داخل کره چشم محافظت می کند. این بخش از چشم اثر مستقیمی در فرایند بینایی ندارد و در واقع مثل یک اسکلت خارجی از کره چشم محافظت می کند.
ساختمان چشم انسان
برگشت

عصب بینایی وعضلات چشم
عصب بینایی
عصب بینایی که رابط کره چشم و مغز می باشد از عقب کره چشم خارج می شود و از طریق سوراخی در استخوان پروانه ای جمجمه به مغز می رسد. این عصب پیام های بینایی را به مغز ارسال می کند و این پیام ها در مغز تفسیر می شوند.
عضلات چشم
برای آنکه ما بتوانیم اشیاء را در جهات مختلف ببینیم لازم است بتوانیم چشم را در جهات مختلف بالا، پایین، چپ و راست بچرخانیم. حرکات کره چشم در هر چشم به وسیله 6 عضله کوچک که به اطراف کره چشم می چسبد کنترل می شود. بیماری این عضلات و یا عدم هماهنگی آن ها می تواند به انحراف چشم یا لوچی منجر شود.

ساختمان چشم انسان
برگشت

بیماریهای چشمی
دژنراسیون ماکولا – Age-related
Macular Degeneration
::دوربینی (Hyperopia)
::رتینوپاتی (مشکلات شبکیه) در نوزادان نارس
::رتینوپاتی دیابتی
::شالازیون (Chalazion)
::کراتوکونوس یا قوز قرنیه (Keratoconus)
::کلیات عیوب انکساری
::کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه (Conjunctivitis)
::کور رنگی (کوررنگی)
::گل مژه (Stye | Hordeolum)
::گلوکوم [آب سیاه]
::مشکلات چشم ناشی از کار با کامپیوتر | Computer Vision Syndrome
::مگس پران و جرقه (Floaters and Flashes)
::ناخنک (Pterygium)
::نزدیک بینی (Myopia)
:: آب مروارید (کاتاراکت)
:: آستیگماتیسم (Astigmatism)
::آسیب های شیمیایی چشم
::آلرژی های چشمی
::التهاب کیسه اشکی
::انحراف چشم (استرابیسم)
::بلفارواسپاسم (Blepharospasm)
::بلفاریت (التهاب پلک)
::پتوز (افتادگی پلک)
::پیر چشمی (Presbyopia)
::تنبلی چشم (Amblyopia)
::جداشدگی (پارگی) پرده شبکیه
::خشکی چشم | Dry Eye Syndrome
برگشت

آب مروارید (کاتاراکت)
آب مروارید چیست؟
اشکال مربوط به آب مروارید؟
علل آب مروارید کدامند؟
چگونه آب مروارید تشخیص داده میشود؟
آب مروارید با چه سرعتی ایجاد میشود؟
آب مروارید چگونه درمان میشود؟
چه موقع بایستی جراحی انجام شود؟
انتظار شما از عمل آب مروارید چه باید باشد؟

بیماریهای چشمی
برگشت

آب مروارید چیست؟
آب مروارید عبارت است از کدر شدن عدسی چشم که بصورت طبیعی شفاف است. مانند پنجره ای که بخار آب آنرا تار کرده باشد، آب مروارید نیز باعث تاری دیده میشود. عقاید غلطی درباره آب مروارید وجود دارد، اما باید گفت که آب مروارید:
پرده ای بروی چشم نیست
بر اثر استفاده بیش از حد از چشم بوجود نمی آید
سرطان نیست
از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمی کند
سبب کوری قابل برگشت نمی شود
علائم شایع آب مروارید عبارتند از:
تار شدن دید چشم که بدون درد است
حساسیت به نور
تغییرات مکرر نمره عینک
دو بینی در یک چشم
احتیاج به نور بیشتر برای مطالعه
کاهش دید در شب
محو شدن یا زرد شدن رنگها
آب مروارید
برگشت

آب مروارید ممکن است سبب تاری یا عدم وضوح دید شود
دید طبیعی
اشکال مربوط به آب مروارید؟
برگشت

علل آب مروارید کدامند؟
شایعترین شکل آب مروارید ناشی از افزایش سن است. سایر علل آب مرواریدعبارتند از:
سابقه خانوادگی ابتلا به آب مروارید
مشکلات طبی مانند بیماری قند (دیابت)
ضربه به چشم
مصرف طولانی داروها مانند کورتن
قرار گرفتن طولانی مدت و بدون محافظت در مقابل نور آفتاب
سابقه جراحی چشم
آب مروارید
برگشت

چگونه آب مروارید تشخیص داده میشود؟
معاینه دقیق توسط چشم پزشک میتواند وجود و وسعت آب مروارید، و همچنین هر گونه مشکل دیگری که باعث کاهش دید یا ناراحتی می شود را مشخص کند. ممکنست علل دیگری علاوه بر آب مروارید بویژه مشکلات پرده شبکیه و یا عصب بینایی باعث کاهش دید شود. چنانچه این مشکلات وجود داشته باشد، بعد از عمل آب مروارید ممکنست دید کامل به دست نیاید. در صورتیکه این مشکلات شدید باشد، حتی عمل آب مروارید نیز ممکنست باعث بهبود دیده نشود. چشم پزشک میتواند به شما بگوید که چقدر احتمال دارد این مشکلات در چشم شما وجود داشته باشد.
آب مروارید
برگشت

آب مروارید با چه سرعتی ایجاد میشود؟
سرعت ایجاد آب مروارید نزد افراد مختلف فرق میکند و حتی ممکنست بین دو چشم نیز متفاوت باشد. اغلب آب مروارید هائی که با افزایش سن ایجاد میشوند در طی چند سال بتدریج بوجود می آیند. سایر آب مرواریدها بخصوص در افراد جوان و یا در بیماران مبتلا به بیماری قند ممکنست بسرعت و در طی چند ماه باعث کاهش دید شوند. بنابراین پیش بینی دقیق سرعت پیشرفت آب مروارید امکانپذیر نیست.
آب مروارید
برگشت

آب مروارید چگونه درمان میشود؟
تنها راه درمان آب مروارید جراحی است. بهر حال چنانچه علائم آب مروارید خفیف باشد تغییر نمره عینک ممکنست موقتا مشکلات شما را حل نماید. هیچگونه دارو، روش تغذیه، ورزش یا وسائل نوری وجود ندارد که باعث درمان یا جلوگیری از آب مروارید شوند. دوری از نور خورشید ممکن است به جلوگیری یا کند شدن پیشرفت آب مروارید کمک کند. عینکهای آفتابی که نور ماورا بنفش را جذب می کنند یا عینکهای طبی با یک پوشش ضد اشعه ماورا بنفش باعث حفاظت چشم می شوند.
آب مروارید
برگشت

چه موقع بایستی جراحی انجام شود؟
هنگامیکه آب مروارید بحدی باعث کاهش دید شود که مانع انجام فعالیتهای روزانه بشود. این عقیده که آب مروارید بایستی جهت عمل "رسیده" باشد درست نیست.
وقتی که آب مروارید ایجاد می شود عدسی چشم ضخیم و کدر می گردد. نور نمی تواند از آن به آسانی عبور کند و به این ترتیب باعث تاری دید می شود.
جراحی آب مروارید هنگامیکه نیازهای بینایی شما آن را ایجاب کند می تواند انجام شود. شما باید ببینید که آیا دید شما در حدی است که بدون هیچ ناراحتی کارتان را انجام دهید یا خیر؟ بدون خطر رانندگی کنید؟ آیا می توانید براحتی بخوانید و تلویزیون تماشا کنید؟ آیا شما می توانید فعالیتهای روزانه مثل پخت و پز، خرید، کارهای منزل، خوردن داروهایتان را بدون مشکل انجام دهید.
بر اساس مشکلاتتان، شما و چشم پزشکتان می توانید با هم تصمیم بگیرید که چه موقع جراحی لازم است.
آب مروارید
برگشت

انتظار شما از عمل آب مروارید چه باید باشد؟
سالانه بیش از دهها میلیون عمل آب مروارید در کشورهای پیشرفته جهان انجام می شود که حدود 95% این عمل ها بدون عارضه است. در کشور ما نیز سالانه بیش از 100,000 عمل آب مروارید با بهره گیری از روشهای مختلف انجام می شود.
در طی عمل آب مروارید که معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود، عدسی کدر از داخل چشم بیرون آورده می شود. در اغلب موارد بجای عدسی طبیعی یک عدسی یا لنز داخل چشمی دائمی قرار داده می شود. این لنز برای همیشه در چشم شما باقی می ماند و خراب یا فاسد نمی شود. چشم پزشک این جراحی ظریف را با میکروسکوپ و وسائل ظریف و تکنولوژی مدرن انجام می دهد. گذاشتن یا پیوند عدسی مصنوعی توسط جراح ورزیده عوارض بیشتری را به بیمار تحمیل نخواهد کرد بلکه باعث می شود دید بیمار بعد از عمل بسیار خوب باشد و به عینکهای ضخیم و سنگین که مشکلات فراوانی ایجاد می کنند نیاز نداشته باشد.
در نزدیک به یک پنجم بیمارانیکه عمل آب مروارید می شوند کپسول طبیعی که نگهدارنده عدسی داخل چشمی است کدر می شود و جراحی لیزر برای باز کردن این کپسول کدر شده لازم است تا دید مجدداً بهبود یابد. بعد از عمل آب مروارید شما می توانید تمامی کارهای خود بجز فعالیتهای سنگین را انجام دهید. شما بایستی قطره های تجویز شده توسط جراح را بدرستی و در موقع مقرر استفاده کنید. چندین ویزیت بعد از عمل برای کنترل کردن وضعیت بهبود چشم شما لازم است.
جراحی آب مروارید یک عمل بسیار موفقیت آمیز است. در بیش از 90% موارد دید بهبود می یابد مگر اینکه مشکلی در قرنیه، پرده چشم یا عصب چشم شما وجود داشته باشد. مهم است بدانید که ممکنست عوارض در طی عمل جراحی یا بعد از آن پیش بیاید که باعث کاهش دید شود. مانند هر عمل جراحی نتیجه صد در صد را نمیتوان تضمین نمود.
نتیجه آب مروارید علت شایع کاهش دید بخصوص در افراد مسن است اما قابل درمان می باشد. چشم پزشک علاوه بر اینکه می تواند به شما بگوید که آیا کاهش دید شما ناشی از آب مروارید است و یا علت دیگری دارد. در تصمیم گیری در مورد عمل جراحی نیز به شما کمک می کند.

آب مروارید
برگشت

آستیگماتیسم (Astigmatism)
کلیات
انواع آستیگماتیسم
بیماریهای چشمی
برگشت

کلیات
بسیاری از افراد بهمراه نزدیک بینی درجاتی از آستیگماتیسم یا حالت بیضی بودن قرنیه را دارند. آستیگماتیسم وقتی ایجاد می‏شود که قرنیه شبیه مقطعی از توپ بیس‏بال است تا توپ بسکتبال. در نتیجه تصاویر بدلیل انکسار نامساوی در قسمت‏های مختلف قرنیه کاملا بر روی شبکیه متمرکز نمی‏شوند و تصاویر چه دور و چه نزدیک تار می‏شوند. بنابراین افرادیکه دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیک‏بین اشیای دور را تار می‏بینند، بلکه اشیای نزدیک را هم تار می‏بینند.
اندازه‏ گیری آستیگماتیسم نیز بر اساس دیوپتر است.
ادامه در اسلاید بعدی
آستیگماتیسم
برگشت

انواع آستیگماتیسم
ستیگماتیسم بصورت زیر طبقه بندی می شود:
آستیگماتیسم خفیف:کمتر از یک دیوپتر
آستیگماتیسم متوسط: یک تا دو دیوپتر
آستیگماتیسم شدید: دو تا سه دیوپتر
آستیگماتیسم بسیار شدید: بیش از سه دیوپتر
آستیگماتیسم انواع مختلفی دارد و می‏تواند به تنهایی، همراه با نزدیک بینی یا دوربینی وجود داشته باشد.  
آستیگماتیسم
برگشت

آسیب های شیمیایی چشم
کلیات
علائم
پیشگیری
درمان
بیماریهای چشمی
برگشت

کلیات
آسیب های شیمیایی چشم زیاد اتفاق می افتند و می توانند از یک تحریک خفیف تا از دست رفتن بینایی و یا حتی گاهی از دست رفتن چشم را سبب شوند. از جمله موادی که در صورت ورود به چشم می توانند آسیب شیمیایی ایجاد کنند مواد ضد عفونی کننده، حلال ها، مواد آرایشی، محلول های لوله باز کن،  گاز پاک کن،  آمونیاک و محلول های سفید کننده هستند که در خانه و محل کار یافت می شوند.

آسیب شیمیایی چشم یک وضعیت اورژانس است. آسیب می تواند ظرف 1 تا 5 دقیقه رخ دهد. البته بیشتر آسیب های شیمیایی چشم تنها سبب یک تخریب سطحی شده و با از دست دادن دید همراه نیستند. مواد شیمیایی سوزاننده (قلیایی) نظیر آمونیاک، لوله بازکن ها، پورد ماشین ظرف شویی و گاز پاک کن ها بیشترین آسیب را ایجاد می کنند.
آسیب های شیمیایی چشم
برگشت

علائم وپیشگیری
علائم
علائم آسیب شمیایی عبارتند از:
احساس سوزش در چشم
اشکریزش شدید
درد
قرمزی چشم و سطح پلک
مدت علائم و آسیب به چشم به نوع ماده شیمیایی و مقداری که به چشم وارد شده بستگی دارد.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری استفاده از عینک های محافظ است. مهمترین نکته ای که باید در هنگام ورود مواد شیمیایی به چشم به خاطر سپرد شستشوی فراوان و مستمر با آب است.
آسیب های شیمیایی چشم
برگشت

درمان
مهمترین درمان شستشوی چشم با آب فراوان در اسرع وقت است. قبل از مراجعه به پزشک و بلافاصله پس از ورود مواد شیمیایی، چشم را زیر شیر آب بگیرید و با آب فراوان بشویید. بهتر است از آب سرد استفاده کنید و این کار را حداقل 10 دقیقه بصورت مستمر ادامه دهید هر چند توصیه می شود شستشو را تا زمان مراجعه به چشم پزشک ادامه دهید. برای شستشو باید با دو انگشت یک دست پلک ها را باز نگهدارید و صورت خود را بصورت کج زیر شیر آب بگیرید بطوریکه چشم مبتلا پایین و چشم سالم بالا قرار گیرد و آب از روی قسمت بالایی بینی به روی چشم مبتلا بریزد. این وضعیت باعث می شود چشم سالم آلوده نشود. در صورتیکه هر دو چشم دچار آسیب شده باشند می توان چشم ها را یکی در میان شستشو داد و یا صورت را بگونه ای زیر آب گرفت که هر دو چشم شستشو شوند.
در صورتیکه امکان گرفتن صورت زیر شیر آب وجود نداشته باشد می تواند از یک نفر دیگر کمک گرفت تا آب را روی چشم بریزد و بیمار پلک خود را باز نگهدارد. در صورتیکه به آب دسترسی نباشد می تواند از شیر هم استفاده کرد.
در صورتیکه از کنتاکت لنز استفاده می کنید سعی نکنید قبل از شسشوی چشم لنز خود را در آورید. اگر بعد از چندین دقیقه شستشو لنز هنوز در چشم باقی مانده باشد می توانید لنز را از چشم خارج کنید.
حتی بعد از شستشو هم از مالیدن چشم خودداری کنید. پس از مراجعه به چشم پزشک، وی شستشو را با محلول نرمال سالین ادامه خواهد داد. معمولاً قبل از آن با استفاده از قطره بیحس کننده چشم بیحس می شود. چشم پزشک ممکن است پلک ها را با وسیله مخصوصی باز نگهدارد. بعد از شستشوی کامل pH (اسیدیته) چشم اندازه گیری می شود. شستشو تا زمانیکه pH به حد طبیعی و یا نزدیک آن برسد ادامه خواهد یافت. در بعضی موارد بویژه بعد از سوختگی های شدید با مواد قلیایی، ممکن است لازم باشد شستشو تا 24 ساعت نیز ادامه یابد.
پس از تکمیل شستشو، چشم پزشک چشم را معاینه کرده و در صورت وجود، اجسام خارجی را از آن خارج می کند. همچنین فشار چشم اندازه گیری می شود. پماد آنتی بیوتیک نیز برای پیشگیری از عفونت تجویز شده و چشم پانسمان و بسته می شود. موارد شدید آسیب شیمیایی به چشم ممکن است جهت کنترل مرتب فشار چشم و سیر ترمیم قرنیه در بیمارستان بستری شوند.
پیش آگهی
پیش آگهی آسیب شیمیایی چشم متغیر بوده و به ماهیت و شدت تماس ماده شیمیایی با چشم بستگی دارد. بیشتر بیماران کاملا بهبود می یابند. البته عوارضی نظیر گلوکوم، آسیب قرنیه، و خشکی چشم نیز ممکن است ایجاد شود. موارد خیلی شدید آسیب شیمیایی ممکن است با از دست رفتن بینایی یا حتی چشم همراه باشند.
آسیب های شیمیایی چشم
برگشت

آلرژی های چشمی
کلیات
چرا چشم درگیر واکنش های آلرژیک می شود؟
چه افرادی بیشتر درگیر حساسیت چشمی می شوند؟
آلرژی چشمی چه علامت هایی ایجاد می کند؟
انواع بیماری های آلرژیک چشمی
چه بیماری هایی با آلرژی چشمی اشتباه می شوند؟
آلرژی چشمی چگونه درمان می شود؟
چه داروهایی در درمان آلرژی چشمی به کار می روند ؟
خلاصه
بیماریهای چشمی
برگشت

کلیات
برای اکثر مردم بهار فصلی زیبا و دلپذیر است. اما اگر هربار که این فصل فرا می رسد دچار خارش و اشکریزش شوید و دیگران مرتباً از شما بپرسند که چرا چشمتان قرمز شده است احتمالاً بهار برایتان چندان خوشایند نخواهد بود.

آلرژی های چشمی یکی از شایعترین علت های مراجعه به چشم پزشک است بطور متوسط از هر 10 تا 15 نفر یک نفر در طول عمر خود دچار علائم حساسیت های چشمی می شود. علائم آلرژی چشمی در افراد مختلف متفاوت است و طیف وسیعی از علائم از سوزش و خارش خفیف تا علائم شدید و آزار دهنده و گاه خطرناک را در برمی گیرد. به علاوه، حساسیت های چشمی اغلب با سایر علائم آلرژی مثل تب یونجه (آبریزش از بینی) و حساسیت های پوستی (مثل درماتیت آتوپیک) همرا است. گرده گل ها و گیاهان، مو و کرک و پر حیوانات، داروها و لوازم آرایش نقش اساسی را در ایجاد آلرژی چشمی دارند. البته گاهی اوقات هم تحریک چشم ناشی از مواد محرک (مثل دود سیگار یا گرد و غبار) علائمی ایجاد می کند که با آلرژی چشمی اشتباه می شود.
آلرژی های چشمی
برگشت

چرا چشم درگیر واکنش های آلرژیک می شود؟
چشم دریچه ای به جهان خارج است. وقتی چشم ها باز هستند ملتحمه در تماس مستقیم با مواد حساسیت زای موجود در هواست. ملتحمه که بافت پوششی مخاطی قسمت جلوی کره چشم و سطح داخلی پلک هاست یک سد دفاعی در برابر محیط خارج است. در ملتحمه تعداد زیادی رگ، سلول های ایمنی و مواد دفاعی وجود دارد که باعث حفاظت لایه های داخلی تر کره چشم در برابر عفونت ها و عوامل بیگانه می شود. به علاوه اشک چشم نیز دارای سلول ها و عوامل ایمنی می باشد که به دفاع در برابر عوامل خارجی کمک می کند بنابراین بسیاری از واکنش های دفاعی در جلوی کره چشم در سطح ملتحمه اتفاق می افتد. هرگاه کنترل طبیعی این واکنش های دفاعی به هم بخورد و یا واکنش های دفاعی به جای عوامل بیگانه در برابر عوامل خودی اتفاق بیافتد واکنش های حساسیتی ایجاد می شود. مهمترین عوامل ایجاد واکنش های حساسیتی ماده ای به نام "هیستامین" است که از گروهی از سلول های ایمنی به نام "ماست سل ها" می شود. هیستامین باعث ایجاد خارش می شود. به علاوه هیستامین موجب گشاد شدن رگ های موجود در ملتحمه می شود و همین امر باعث می شود که چشم قرمز به نظر برسد. البته به جز هیستامین مواد دیگری نیز می توانند در واکنش های آلرژیک دخیل باشند اما هیستامین مهمترین واسطه ایجاد علائم حساسیت است.
آلرژی های چشمی
برگشت

چه افرادی بیشتر درگیر حساسیت چشمی می شوند؟
اصولاً واکنش های حساسیتی در افراد جوان (سن زیر 30 سال) شایع تر است. به علاوه احتمال بروز آلرژی در کسانی که سابقه حساسیت قبلی داشته اند و یا در خانواده آن ها بیماری های آلرژیک وجود دارد بیشتر است. بخصوص افرادی که آلرژی هایی از نوع تب یونجه (آبریزش از بینی حساسیتی) یا آلرژی پوستی (درماتیت آتوپیک) دارند بسیار مستعد ابتلا به حساسیت های چشمی هستند.
آلرژی های چشمی
برگشت

آلرژی چشمی چه علامت هایی ایجاد می کند؟
آلرژی چشمی چه علامت هایی ایجاد می کند؟
همانطور که گفته شد واسطه اصلی ایجاد علائم آلرژی هیستامین است. ترشح هیستامین در ملتحمه باعث بروز خارش، سوزش و اشکریزش می شود. همچنین هیستامین با گشاد کردن رگ ها باعث می شود که چشم قرمز و پرخون بنظر برسد. به علاوه این ماده موجب می شود که مقداری مایع از رگ ها به داخل بافت ملتحمه و پلک نشست کند در این حالت تورم پلک ایجاد می شود. ممکن است پلک ها آنقدر متورم شوند که فرد حتی نتواند چشم هایش را باز کند. تجمع مایع در ملتحمه باعث می شود که ملتحمه ظاهر آبی پیدا کند، به علاوه گاهی اوقات تجمع مایع در ملتحمه آنقدر زیاد است که ملتحمه از سطح چشم فاصله می گیرد و از داخل شکاف پلکی بیرون می زند و شبیه یک کهیر یا تاول بزرگی می شود. گاهی اوقات بخصوص وقتی قرنیه نیز درگیر حساسیت شده باشد حساسیت به نور ایجاد می شود.
آلرژی چشمی معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند، اما گاهی علائم حساسیت فقط در یک چشم بروز می کند، بخصوص وقتی که یک ذره حساسیت زا وارد چشم شود و فرد چشم مبتلا را بخاراند ممکن است شدت علائم در این چشم خیلی بیشتر از چشم مقابل باشد.
آلرژی های چشمی
برگشت

انواع بیماری های آلرژیک چشمی
ورم ملتحمه آلرژیک  (Allergic conjunctivitis)
ورم ملتحمه همراه با درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis)
کراتوکنژنکتیویت بهاره (Vernal Keratoconjunctivitis)
حساسیت ناشی از لنز تماسی (کنتاکت لنز)
حساسیت های پلک

بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

ورم ملتحمه آلرژیک  (Allergic conjunctivitis)

مالیدن چشمی که می خارد یک واکنش طبیعی است اما مالیدن چشم ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتر هیستامین و سایر واسطه های آلرژی می شود و در نتیجه موجب بدتر شدن علائم حساسیت می گردد. پس سعی کنید تا جایی که امکان دارد چشم ها را نمالید.
ورم ملتحمه یا کنژتکتیوبت شایع ترین شکل حساسیت چشمی است. این بیماری اغلب در اثر حساسیت به گرده گل ها و گیاهان ایجاد می شود، به همین علت در فصل بهار شایع تر است؛ اما در افرادی که به گرد و خاک خانگی، کپک ها، مو و پر حیوانات یا مواد شیمیایی یا داروهای خاص حساسیت دارند ممکن است علائم حساسیت در هر فصلی از سال ایجاد شود. کنژنکتیوبت آلرژیک فصلی اغلب با آبریزش از بینی همراه است. علائم مهم کنژتکتیویت آلرژیک عبارتند از: خارش و سوزش و قرمزی چشم ها، اشکریزش و ترشحات آبکی و تورم پلک و ملتحمه. از آنجا که اکثر علائم حاد بیماری ناشی از آزاد شدن هیستامین در بافت ملتحمه است، درمان انتخابی این علائم استفاده از قطره های چشمی آنتی هیستامین است جهت پیشگیری از بروز این علائم می توان از قطره های پایدار کننده ماست سل ها استفاده کرد (در مورد این داروها در زیر توضیح خواهیم داد). همچنین در موارد حساسیت خیلی شدید می توان با نظر چشم پزشک از قطره های استروئیدی برای مدت کوتاهی استفاده کرد. شربت ها و قرص های آنتی هیستامین معمولاً روی علائم چشمی بیمار چندان موثر نیستند اما برای کنترل آبریزش از بینی و علائم پوستی حساسیت بکار می روند.
مالیدن چشمی که می خارد یک واکنش طبیعی است اما مالیدن چشم ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتر هیستامین و سایر واسطه های آلرژی می شود و در نتیجه موجب بدتر شدن علائم حساسیت می گردد. پس سعی کنید تا جایی که امکان دارد چشم ها را نمالید.
نکته
مالیدن چشمی که می خارد یک واکنش طبیعی است اما مالیدن چشم ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتر هیستامین و سایر واسطه های آلرژی می شود و در نتیجه موجب بدتر شدن علائم حساسیت می گردد. پس سعی کنید تا جایی که امکان دارد چشم ها را نمالید.
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

ورم ملتحمه همراه با درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis)
درماتیت آتوپیک نوعی حساسیت شدید پوستی است که با خارش شدید همراه است و اغلب در بچه ها و نوجوانان تظاهر می کند. علائم چشمی این بیماری معمولاً نوجوانان و جوانان بخصوص پسرها را درگیر می کند. علامت چشمی اصلی این بیماری خارش شدید و قرمزی پلک هاست. چشم ها ترشحات فراوان دارند و پلک ها حالت پوسته پوسته و دلمه بسته پیدا می کنند. پلک ها ضخیم و سفت می شوند گاهی حساسیت به نور ایجاد می شود. این بیماری در صورت درمان نامناسب به علت خارش مزمن و خراش مکرر سطح قرنیه توسط سطح ناهموار پلک ها، باعث ایجاد لک قرنیه و تاری دید می گردد.
گاهی اوقات مصرف برخی مواد غذایی حساسیت زا مثل تخم مرغ، آجیل، توت فرنگی، گوجه فرنگی، بادنجان، ادویه ها، شیر و ماهی ممکن است باعث بدتر شدن علائم پوستی و چشمی درماتیت آتوپیک شود. در این حالت حذف این مواد از رژیم غذایی به کنترل بیماری کمک می کند. به علاوه مواد حساسیت زای موجود در هوا مثل گرد و خاک خانگی، کپک ها، مو و پرز حیوانات نیز می تواند باعث شدیدتر شدن علائم در افراد مبتلا شود.
پایه اصلی درمان این بیماری استفاده از آنتی هیستامین های خوراکی قوی است برای کنترل خارش است. استفاده از قطره های آنتی هیستامین، قطره های پایدار کننده ماست سل ها و در موارد شدید دوره های کوتاه مدت قطره های استروئیدی می تواند به کنترل علائم چشمی کمک کند.
گاهی اوقات یک عفونت میکروبی پلک ها در زمینه درماتیت آتوپیک ایجاد می شود که باعث بدتر شدن خارش و سایر علائم چشمی می شود. در این حالت درمان عفونت با استفاده از قطره ها و پمادهای آنتی بیوتیک و شستشوی مکرر پلک ها می تواند به رفع عفونت و بهتر شدن علائم کمک کند.
علائم چشمی درماتیت آتوپیک ممکن است فرد را سال ها درگیر کند. به علاوه در افراد مبتلا به این بیماری احتمال ایجاد آب مروارید (کاتاراکت) و لک قرنیه بیشتر از افراد عادی است به همین دلایل این افراد باید مرتباً تحت نظر چشم پزشک باشند.
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

کراتوکنژنکتیویت بهاره (Vernal Keratoconjunctivitis)
کراتوکنژنکتیویت (التهاب ملتحمه و قرنیه) بهاره بیماری ناشایعی است که اغلب در مناطق روستایی گرمسیر و در نوجوانان، بخصوص پسرها اتفاق می افتد و قبل از 20 سالگی به تدریج بهبود می یابد. بیماری معمولاً از اواسط بهار که هوا رو به گرمی می رود شروع می شود و پس از 3-2 ماه کم کم برطرف می شود و در سال بعد مجدداً عود می کند.
در این بیماری چشم ها خارش شدید پیدا می کند و پلک ها متورم و سنگین می شوند (گاهی به همین علت فرد ظاهر خواب آلوده پیدا می کند). ممکن است حساسیت به نور ایجاد گردد. معمولاً ترشحات شیری رنگ چسبناک در گوشه چشم ها جمع می شود. در پشت پلک بالایی ظاهر سنگ فرشی ایجاد می شود (این منظره در معاینه، با میکروسکوپ چشم پزشکی به راحتی با برگرداندن پلک قابل مشاهده است) همچنین به علت تجمع سلول های التهابی در ملتحمه ممکن است لکه های سفیدرنگی در ملتحمه و دور قرنیه دیده شود. گاهی اوقات در این بیماران بافت ملتحمه در اطراف قرنیه حالت برجسته و پشته پشته یدا می کند.
کراتوکنژنکتیویت ها بهاره می تواند به علت خارش مکرر باعث ایجاد خراش و لک قرنیه شود. موثرترین درمان این بیماری استفاده از قطره های استروئید چشمی (برای مدت کوتاه و زیر نظر چشم پزشک) است. می توان برای کمک به کنترل بیماری و جلوگیری از عود آن از قطره های پایدار کننده ماست سل ها و قطره های آنتی هیستامین موضعی نیز استفاده کرد. استفاده از عینک های آفتابی با شیشه بزرگ و دسته های ضخیم (که از ورود گرد و خاک به چشم جلوگیری می کند) می تواند به کنترل بیماری کمک کند. همچنین استفاده از کمپرس آب سرد و خنک کردن محل زندگی می تواند تا حدی علائم را تسکین بخشد.
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

حساسیت ناشی از لنز تماسی (کنتاکت لنز)
هر جسم خارجی که بصورت مزمن با ملتحمه و سطح داخلی پلک در تماس باشد می تواند باعث بروز حساسیت شود. در مورد لنز تماسی خود لنز، رسوبات پروتئینی ایجاد شده بر روی لنز و محلول های تمیز کننده لنز (بخصوص مواد نگهدارنده موجود در محلول) می تواند موجب ایجاد حساسیت شود. خوابیدن با لنز تماسی احتمال ایجاد حساسیت را شدیداً افزایش می دهد.
حساسیت به لنز تماسی معمولاً بصورت قرمزی و خارش چشم و ایجاد ترشحات فراوان و غلیظ بروز می کند. بعلاوه معمولاً در سطح خلفی پشت پلک فوقانی حالت پشته پشته ایجاد می شود (این پشته ها در حقیقت برجستگی های طبیعی ملتحمه هستند که پاپیلا نام دارند و در اثر حساسیت بصورت غیر طبیعی بزرگ و برجسته می شوند)
موثرترین درمان این نوع حساسیت توقف استفاده از لنز تماسی است. معمولاً قرمزی و خارش چشم چند روز تا چند هفته پس از توقف استفاده از لنز بهبود می یابد اما برطرف شدن برجستگی های پشت پلک (پاپیلاها) ممکن است چندین ماه طول بکشد. در صورتیکه نتوان از عینک یا روش های دیگر برای اصلاح دید استفاده کرد و فرد ناچار به استفاده از لنز باشد تغییر نوع لنز، تمیز کردن مکرر لنز و شیسشوی کامل رسوبات پروتئینی و سپس آبکشی دقیق با آب مقطر و یا استفاده از لنزهایی که به صورت روزانه تعویض می شوند ممکن است به بهبود این عارضه کمک کند.
به علاوه ممکن است لازم باشد قطره های چشمی پایدار کننده ماست سل ها تا چند ماه در این افراد مصرف شود. (در موقع استفاده از قطره باید لنز تماسی را از چشم خارج کرد)
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

حساسیت های پلک اغلب نوعی واکنش حساسیتی ویروس است که در اثر برخورد مستقیم با یک ماده آلرژی زای خاص ایجاد می شود. این عارضه معمولاً در اثر تماس با مواد شوینده یا مواد آرایشی اتفاق می افتد و به همین دلیل در خانم ها شایع تر است. (لاک ناخن در صورت مالیدن دست ها به چشم می تواند این عارضه را ایجاد کند).
علائم این نوع حساسیت معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از برخورد با ماده آلرژی زا اتفاق می افتد. معمولاً پلک ها دچار خارش شدید و قرمزی می شود، ممکن است جوش های ریز آبکی روی پلک ها ایجاد شود گاهی ملتحمه نیز قرمز می شود. درصورتیکه فرد بطور مکرر با ماده آلرژی زا در تماس باشد پوست پلک ها ضخیم شده حالت چرمی پیدا می کند و پلک کلفت می شود.
بهترین درمان این عارضه شناسایی ماده مولد حساسیت و پرهیز از آن است. در موارد حاد شدید استفاده از یک پماد چشمی استروئیدی ملایم برای مدت چند روز می تواند به کنترل علائم کمک کند. درصورتیکه عفونت میکروبی به ضایعه حساسیتی پلک اضافه شود لازم است عفونت با داروهای آنتی بیوتیکی درمان شود.
حساسیت های پلک
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

چه بیماری هایی با آلرژی چشمی اشتباه می شوند؟

 بسیاری از بیماری های چشمی می توانند با آلرژی اشتباه شوند. شایعترین این بیماری ها عبارتند از:
خشکی چشم: معمولاً باعث ایجاد سوزش چشم ها و احساس وجود شن ریزه در چشم می شود. در این بیماری خارش چشم کمتر از بیماری های آلرژیک است. بعلاوه خشکی چشم معمولاً افراد مسن را مبتلا می کند در حالیکه آلرژی در افراد جوانتر اتفاق می افتد. یک نکته مهم آن است که داروهای آنتی هیستامین که برای کنترل علائم آلرژی مصرف می شوند می توانند خشکی چشم را بدتر کنند.
انسداد مجرای اشکی: در این بیماری نیز به علت بسته شدن مجرای اشکی چشم ها دچار اشکریزش می شود اما بر خلاف بیماری های آلرژیک در این حالت معمولاً خارش وجود ندارد. این بیماری نیز در افراد مسن تر شایع تر است.
ورم ملتحمه عفونی: ورم ملتحمه عفونی ناشی از بیماری ها و ویروس ها می تواند علائمی شبیه آلرژی چشمی ایجاد کند. تشخیص ورم ملتحمه عفونی از آلرژی چشمی مهم است چون ورم ملتحمه عفونی بخصوص نوع ویروسی آن، شدیداً واگیردار است و می تواند اطرافیان را مبتلا کند.
نکته
بطور کلی در مواردیکه علائم آلرژی شدیدتر از معمول است یا علائم به اقدامات معمول برطرف نمی شود لازم است حتماً معاینه چشم پزشکی انجام شود چون برخی از بیماری های جدی چشمی می تواند در ابتدا تظاهراتی مشابه آلرژی داشته باشد.

بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

آلرژی چشمی چگونه درمان می شود؟
پرهیز از عامل حساسیت زا: در مواردیکه بتوان ماده مسوول ایجاد آلرژی را شناسایی کرد، بهترین و موثرترین درمان پرهیز از تماس با این ماده است.
پاکسازی و بهبود محیط زندگی: تمیز نگه داشتن خانه به منظور به حداقل رساندن گرد و غبار، پرهیز از نگه داری حیوانات خانگی، حفظ رطوبت مناسب در هوا و خنک کردن هوای منزل و استفاده از صافی های جذب کننده غبار می تواند به کنترل علائم آلرژی کمک کند.
پرهیز از خاراندن چشم ها
استفاده از کمپرس سرد: کمپرس سرد باعث کم شدن تحریک چشم ها و احساس خارش می شود و معمولاً اثر تسکین دهنده دارد.
استفاده از داروهای مناسب
آلرژی درمانی: در موارد خاص ممکن است بتوان با روش هایی مثل تلقیح ماده آلرژی زا و افزایش تدریجی مقدار آن، واکنش دستگاه ایمنی بدن به یک ماده خاص را تغییر داد و مانع بروز علائم آلرژی در فرد مبتلا گردید. البته این روش پرهزینه و وقتگیر است و در بسیاری موارد امکان پذیر نمی باشد.
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

داروهای که در درمان آلرژی چشمی بکار می روند .
قطره اشک مصنوعی
قطره های آنتی هیستامین و دکونژستانت (ضد احتقان)
قطره های پایدار کننده ماست
قطره های ضد التهاب غیر استروئیدی
قطره های ضد التهاب استروئیدی
آنتی هیستامین های خوراکی
بیماری های آلرژیک چشمی
برگشت

قطره اشک مصنوعی
قطره اشک مصنوعی گرچه اثر مستقیمی در درمان آلرژی ندارد، اما استفاده از آن باعث رقیق شدن مواد آلرژی زا تجمع یافته در چشم می شود، به علاوه تا حدی از چسبیدن مواد آلرژی زا  به سطح ملتحمه جلوگیری می کند و عملکرد دفاعی لایه اشک را بهبود می بخشد. استفاده از این قطره ها به عنوان درمان کمکی بخصوص در افرادی که علاوه بر آلرژی زمینه خشکی چشم دارند گاه اثرات مفید شگفت آوری دارد.
درمان آلرژی های چشمی
برگشت

قطره های آنتی هیستامین و دکونژستانت (ضد احتقان)
قطره های آنتی هیستامین اثر هیستامین در ملتحمه را خنثی می کنند و باعث کاهش خارش چشم ها می شوند، اما روی تورم و قرمزی اثر چندانی ندارند. قطره های آنتی هیستامین دو مزیت عمده نسبت به اشکال خوراکی آنتی هیستامین دارند: اولاً این قطره ها سریعتر از قرص و شربت اثر می کنند. ثانیاً مصرف دارو به صورت قطره کمتر از مصرف خوراکی باعث ایجاد خشکی چشم می شود.
قطره های دکونژستانت قرمزی چشم را کم می کنند و در نتیجه ظاهر فرد بهبود پیدا می کند اما این قطره ها اثری روی خارش ندارند. این داروها باعث تنگ شدن رگ های ملتحمه می شوند و در نتیجه قرمزی چشم کم می شود. البته در صورت مصرف طولانی مدت خود این قطره ها می توانند باعث تحریک و قرمزی چشم شوند. بعلاوه پس از چند روز مصرف مداوم چشم اصطلاحاً به این قطره ها عادت می کند و قطره بی اثر می شود و حتی ممکن است در اثر عدم مصرف قطره چشم شدیداً قرمز شود. بنابراین به هیچ وجه نباید این قطره ها را بیش از یکی دو هفته بصورت متوالی استفاده کرد. مصرف قطره های دکونژستانت در افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) ممکن است خطرناک باشد. بنابراین این افراد هرگز نباید بصورت خودسرانه این قطره ها را مصرف کنند.
در برخی از فراورده های دارویی مثل قطره نفازولین + آنتازولین ماده آنتی هیستامین و دکونژستانت با هم بکار رفته است. مصرف این قطره ها می تواند ظرف چند دقیقه قرمزی و خارش چشم را کنترل کند و معمولاً این اثر تا 4-3 ساعت قابل توجه است. بنابراین در درمان علائم حاد آلرژی می توان از این قطره ها استفاده کرد و مصرف کوتاه مدت آن ها معمولاً عارضه مهمی (به جزء سوزش چشم در موقع استفاده از قطره) ندارد. اما همانطور که گفته شد مصرف دراز مدت آن ها چندان مفید نیست و ممکن است باعث بروز عوارضی شود.
نکته
به هیچ وجه از قطره های آنتی هیستامین و دکنونژستانت نظیر قطره نفازولین + آنتازولین بیش از یکی دو هفته بصورت متوالی استفاده نکنید زیر مصرف طولانی مدت این قطره ها خود می تواند باعث تحریک و قرمزی چشم شود و حتی ممکن است در اثر عدم مصرف قطره چشم شدیداً قرمز شود.
درمان آلرژی های چشمی
برگشت

قطره های پایدار کننده ماست
همانطور که گفته شد واسطه اصلی ایجاد آلرژی ماده ای به نام "هیستامین" است که از گروهی از سلول های ایمنی به نام "ماست سل ها" آزاد می شود. داروهای پایدار کننده ماست سل ها مانع آزاد شدن هیستامین از ماست سل ها می شود و در نتیجه از بروز واکنش های آلرژیک جلوگیری می کند. این داروها در تمام انواع حساسیت موثر است در افراد مبتلا به حساسیت فصلی و کراتوکنژنکتیویت بهاره می توان از یکی دو هفته پیش از شروع فصل حساسیت این قطره ها را استفاده کرد تا از بروز علائم حساسیت جلوگیری شود. از آنجا که این داروها نسبتاً بدون عارضه هستند می توان مصرف آن ها را برای یک دوره طولانی (مثلاً چند ماه) ادامه داد بدون اینکه مشکل خاصی ایجاد شود. البته باید توجه داشت که شروع اثر این داروها نسبتاً کند است و برای آغاز بهبودی با مصرف این داروها معمولاً چند روز زمان لازم است. از داروهای این گروه می توان به کرومولین سدیم اشاره کرد. البته در حال حاضر داروهای قوی تر و موثرتری نیز از این دسته در دسترس است.
درمان آلرژی های چشمی
برگشت

قطره های ضد التهاب غیر استروئیدی وقطره های ضد التهاب استروئیدی
قطره های ضد التهاب غیر استروئیدی
این قطره ها با اثر ضد التهابی خود باعث کاهش علائم آلرژی بویژه خارش می شوند. اما مصرف دراز مدت آن ها می تواند سوزش و خارش چشم را بدتر کند. از این دسته  دارویی می توان به قطره ولتازن (دیکلوفناک) اشاره کرد.
قطره های ضد التهاب استروئیدی
این قطره ها مثل بتامتازون، پرونیزولون و دگزامتازون در درمان حساسیت های چشمی بسیار موثرند، اما به علت عوارض جلدی بالقوه مصرف آن ها محدود به آلرژی های شدیدی است که با درمان های معمولی بهبود پیدا نکند. به علت احتمال بروز عوارض جلدی مثل آب مروارید (کاتاراکت) و گلوکوم (آب سیاه) مصرف این داروها بایدحتماً با تجویز چشم پزشک و برای مدت کوتاه انجام گیرد.
درمان آلرژی های چشمی
برگشت

آنتی هیستامین های خوراکی
آنتی هیستامین های خوراکی
مصرف آنتی هیستامین خوراکی معمولاً در درمان آلرژی چشمی چندان موثر نیست، اما در مورادی که آبریزش از بینی یا حساسیت پوستی (بویژه درماتیت آتوپیک) به همراه حساسیت چشمی وجود دارد مصرف آنتی هیستامین خوراکی می تواند به کنترل این علائم کمک کند.
خلاصه
به یاد داشته باشید که آلرژی یک زمینه مزمن است و ممکن است مکرراً عود کند.
آلرژی ها آزار دهنده اند اما اغلب خطرناک نیستند.
در موراد آلرژی های شدید چشمی و یا آلرژی های طول کشیده حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید.
درمان آلرژی های حاد با استفاده از قطره های آنتی هیستامین- دکونژستانت چشمی در یک دوره کوتاه به بهبود علائم کمک می کند.
در آلرژی های مزمن بهترین دارو برای استفاده دراز مدت قطره های پایدار کننده ماست سل ها است.
قطره های استروئیدی حتماً باید برای مدت یک دوره کوتاه و تحت نظر چشم پزشک مصرف شوند. از مصرف خودسرانه این داروها (بتامتازون- دگزامتازون- پرونیزولون) جداً پرهیز کنید.
قطره های خنک معمولاً خارش چشم را بیشتر تسکین می دهند. قطره های چشمی را در یخچال نگهداری کنید.

درمان آلرژی های چشمی
برگشت

التهاب کیسه اشکی
Dacryocystitis چیست؟
علل آن کدامند؟
شایع ترین علائم آن کدامند؟
درمان آن چیست؟
عوارض آن کدامند؟
بیماریهای چشمی
برگشت

Dacryocystitis چیست؟ و علل آن کدامند؟
Dacryocystitis چیست؟
در قسمت داخلی چشم کیسه ای قرار دارد که در هنگام تخلیه، اشک برای خروج از چشم و ورود به بینی از داخل آن عبور می کند. به التهاب این کیسه اشکی اصطلاحا" dacryocyctitis گفته می شود. این التهاب معمولا" به دلیل انسداد مجرای بینی- اشکی که محل عبور اشک از کیسه اشکی به داخل مجرای بینی است، اتفاق می افتد. به دو فرم حاد و مزمن است و فرم مادزادی نیز دارد.
با بال رفتن سن به دلیل کاهش انعطاف پذیری سیستم اشکی احتمال dacryocyctitis افزایش می یابد. التهاب کیسه اشکی در زنان بالای 40 سال شایع تر است.
علل آن کدامند؟
انسداد مجرای بینی- اشکی مهم ترین علت آن است. این انسداد می تواند در اثر رشد باکتری ها باشد که شایع ترین علل آن عبارتند از: استافیلوکوک آرئوس، استرپتوکوک بتا همولوتیک، هموفیلوس آنفولانزا و پنوموکک. انسداد این مجرا می تواند در نتیجه ضربه به چشم یا بینی نیز اتفاق بیافتد..
التهاب کیسه اشکی
برگشت

شایع ترین علائم آن کدامند؟ درمان آن چیست؟ وعوارض آن کدامند؟
شایع ترین علائم آن کدامند؟
معمولا" فرم شایع آن، فرم خفیف بیماری است. از علائم شایع نوع حاد آن، درد، تورم و قرمزی به خصوص در قسمت داخلی پلک پایینی می باشد. معمولا" در این حالت با فشار بر روی کیسه اشکی ، چرک خارج میشود. تب شایع است. اشک ریزش جز علائم بیماری می باشد.
درمان آن چیست؟
درمان اصلی نوع حاد آن استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی است. استفاده از کمپرس گرم می تواند باعث تخفیف درد و تسریع بهبودی شود. در بعضی از مواقع شستشوی کیسه اشکی با محلول آنتی بیوتیک برای کنترل عفونت ضروری است. در موارد شدید بستری شدن در بیمارستان و استفاده از آنتی بیوتیک های وریدی الزامی است. اگر آبسه تشکیل شده باشد ممکن است برای تخلیه آن احتیاج به جراحی باشد. در فرم مزمن احتمالا" برای کنترل عفونت، احتیاج به جراحی یا رد کردن لوله (probe) از داخل مجاری بینی- اشکی خواهیم داشت. در موارد نادری ممکن است که برداشتن کامل کیسه اشکی ضروری باشد.
عوارض آن کدامند؟
در حملهء حاد ممکن است دید کاهش یابد که معمولا" به دلیل افزایش اشک ریزش است. از عوارض وخیم آن سلولیت اربیت است که می تواند سبب کوری، ترومبوز سینوس کاورنو و حتی مرگ شود. احتمال تولید سنگ در کیسه های اشکی که دچار عفونت و التهاب شده اند بیشتر است.
التهاب کیسه اشکی
برگشت

انحراف چشم (استرابیسم)
منظور از استرابیسم چیست؟
بینایی و مغز
آمبلیوپی
علل و علائم استرابیسم
تشخیص
درمان
ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)
ایزوتروپی تطابقی
اگزوتروپی( انحراف چشم به خارج)
جراحی استرابیسم
خلاصه

بیماریهای چشمی
برگشت

منظور از استرابیسم چیست؟
استرابیسم نوعی مشکل چشمی است که در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یکدیگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. این ناهمگونی ممکن است واضح بوده و یا آنکه صرفاً بعضی اوقات وجود داشته باشد. در حالیکه یک چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می­کند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عکس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می شود.
استرابیسم در میان گروه سنی اطفال مشکل شایعی بوده و در حدود 4% کودکان دیده می­شود ولی ممکن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یک نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با اینحال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشکلی را در فامیل خود ذکر نمی­کنند.
انحراف چشم
برگشت

بینایی و مغز
با یک دید دو چشمی طبیعی، هر دو چشم به یک نقطه نگاه می­کنند. بخش بینایی مغز، دو تصویر رسیده را به صورت یک تصویر سه بعدی ترکیب می کند.
وقتی به علت استرابیسم یکی از چشم ها از موقعیت خود خارج می­شود، دو تصویر متفاوت به مغز ارسال می گردد. در یک کودک خردسال، مغز چنین یاد می گیرد که تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درک عمق و دید دو چشمی می­شود. بالغین که دچار استرابیسم می شوند اغلب بدان علت که مغز توانایی پذیرش یا دریافت تصویر هر دو چشم را پیدا کرده است، دو بینی پیدا می کنند. در این حالت مغز قادر به حذف تصویر چشم منحرف نخواهد بود. ولی متاسفانه در کودکان این اتفاق یعنی حذف تصویر چشم منحرف بسرعت رخ می دهد.
انحراف چشم
برگشت

آمبلیوپی
رارگیری طبیعی چشم ها در طی دوره کودکی امکان تکامل دید مناسب این سنین را فراهم می­سازد. قرارگیری غیر طبیعی مانند آنچه در استرابیسم دیده می شود، سبب کاهش دید یا آمبلیوپی خواهد شد. مغز تصویر چشم بهتر را تشخیص داده و تصویر چشم ضعیف تر یا آمبلیوپیک را حذف می کند. این موضوع تقریباً در نیمی از کودکان مبتلا به استرابیسم اتفاق می افتد.
آمبلیوپی را می توان با بستن چشم بهتر و تقویت و بهبود بینایی چشم ضعیف تر، درمان نمود. اگر آمبلیوپی در همان سالهای نخست زندگی تشخیص داده شود، درمان آن اغلب موفقیت آمیز خواهد بود ولی درصورتیکه درمان آن به تاخیر افتد، آمبلیوپی یا آفت دید وضعیتی دائمی پیدا خواهد کرد. قاعدتاً هر قدر آمبلیوپی زودتر درمان شود، دید بهتری تامین خواهد گردید.
انحراف چشم
برگشت

علل و علائم استرابیسم
به دیواره خارجی هر چشمی، شش عضله چسبیده است که مسئولیت کنترل حرکات چشم را بعهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ می­برند. چهار عضله دیگر مسئولیت حرکت چشم به سمت بالا و پایین و یا کنترل حرکات مورب چشم را بعهده دارند. برای تمرکز هر دو چشم بروی یک نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یکدیگر و با عضلات همکار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی که در این هماهنگی اختلال ایجاد کند می تواند منجر به استرابیسم شود.
نقش کنترلی مغز نیر بر عضلات چشم از اهمیت بسزایی برخوردار است. بنابراین کودکان مبتلا به ابتلائات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم می­شوند. هر عاملی که منجر به کاهش بینایی شود مانند عیب انکساری، آب مروارید، صدمات چشمی و …می­تواند عاملی برای استرابیسم باشد.
اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است که در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یک چشم خود را می بندد و گاه با کج کردن سر خود به یک موقعیت بخصوص تلاش می کند که از هر دو چشم خود استفاده کند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی علایم فقدان یک دید عمق مناسب نیز دیده می شود. بالغینی که دچار استرابیسم می شوند نیز اغلب از دوبینی شکایت می کنند.
انحراف چشم
برگشت

تشخیص ودرمان
تشخیص لازم است هر کودکی در طی دوره شیرخواری یا سنین قبل از مدرسه توسط پزشک خانواده، متخصص اطفال یا چشم پزشک معاینه و مشکلات احتمالی او تشخیص داده شود. این موضوع بویژه در مواردیکه عضو دیگری از خانواده مبتلا به استرابیسم یا آمبلیوپی است اهمیت بیشتری پیدا می کند. در شیرخواران اغلب درک اختلاف بین انحراف ظاهری دو چشم از استرابیسم واقعی مشکل است. در کودکان کم سن و سال بینی پهن و عریض و چین پوستی قسمت داخلی پلک سبب می شود که در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفی شده و بدین ترتیب منحرف بنظر برسند. این ظاهر استرابیسمی بتدریج و با رشد کودک بهبود می یابد و حال آنکه استرابیسم واقعی ارتباطی با رشد کودک ندارد و در این میان چشم پزشک بخوبی قادر به تمایز بین استرابیسم واقعی و کاذب است.
درمان اهداف درمان استرابیسم، حفظ دید، مستقیم کردن چشم ها و بازگرداندن دید دو چشمی است. بسته به علت استرابیسم، درمان ممکن است بصورت تجویز عینک، برداشتن کاتاراکت یا اصلاح سایر علل زمینه ای ایجاد انحراف و یا تغییر دادن موقعیت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام یک معاینه کامل چشمی شامل مطالعه دقیق قسمت های داخلی، چشم پزشک درمان مناسب اپتیکی، طبی یا جراحی را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقویت بینایی چشم آمبلیوپیک نیز ضروری خواهد بود.
انحراف چشم
برگشت

ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)
ایزوتروپی در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شایعترین نوع استرابیسم شیرخواران است. کودکان خردسال مبتلا به ایزوتروپی هیچگاه از هر دو چشم خود بطور همزمان استفاده نمی کنند.
در اکثر موارد برای تراز کردن چشم ها، تامین دید دو چشمی و اجتناب از افت دید دائمی، جراحی زودهنگام ضروری خواهد بود. جراحی در هر سنی ممکن است سبب بهبود دید جانبی شود.

در جریان جراحی، میزان نیروی عضلات در یک یا دو چشم تنظیم می­شود. مثلاً در جراحی ایزوتروپی، ممکن است عضله داخلی محکم تر را از چشم جدا نموده و مقداری عقب تر مجدداً به چشم وصل نمایند. این کار اثر کِشنده عضله را تضعیف نموده و امکان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم می­سازد. بعضی اوقات نیز می­توان برای تسهیل حرکت چشم به سمت خارج، عضله خارجی را کوتاهتر نموده و بدین ترتیب نیروی کِشنده آن را افزایش داد.
انحراف چشم
برگشت

ایزوتروپی تطابقی
ایزوتروپی تطابقی شکل شایع ایزوتروپی است که بیشتر در کودکان دور بین سنین 2 سال یا بالاتر اتفاق می­افتد. کودک در سنین پایین، قادر است برای جبران دوربینی خود، تلاش تطابقی خود را افزایش دهد ولی اینکار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل می­شود. برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به کودک عینک داده می­شود.

برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به کودک عینک دو کانونی دا ده می شود.

عینک تلاش تطابقی مزبور را کاهش داده و می تواند چشم ها را به وسط ­آورد. در برخی موارد استفاده از نوع بخصوصی از عینک های دو کانونی ضروری است (که در شکل روبرو نشان داده شده است). و گاهی می توان از قطره ها یا پمادهای چشمی، و لنزهای مخصوصی بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهی اوقات ورزشهای چشمی نیز به اصلاح این حالت در کودکان بزرگتر کمک می­کند.
انحراف چشم
برگشت

اگزوتروپی( انحراف چشم به خارج)
اگزوتروپی، یا انحراف چشم به سمت خارج، دیگر نوع شایع استرابیسم است. این حالت بیشتر زمانی اتفاق می افتد که کودک روی شی ای در دور دست تمرکز می کند. اگزوتروپی اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً بعد از چرت زدن، بیماری و یا خستگی کودک بروز می کند. والدین اظهار می دارند که کودک در مقابل نور آفتاب یک پلک خود را جمع می کند. گر چه عینک، ورزش چشمی یا منشور در این حالت نیز به کنترل چرخش چشم به سمت خارج کمک می کند ولی در اکثر موارد لازم است نوعی عمل جراحی صورت گیرد.
انحراف چشم
برگشت

جراحی استرابیسم
هیچ گاه و در جریان هیچ نوع عمل جراحی، کره چشم از محل خود خارج نمی­شود. جراحی استرابیسم در واقع ایجاد برشی کوچک در بافت پوشاننده چشم است که به چشم پزشک امکان می­دهد تا به عضلات زیرین این بافت دسترسی پیدا کند. اینکه کدام عضلات تحت عمل جراحی قرار گیرند بستگی به جهت چرخش چشم دارد. گاهی اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحی قرار گیرد.
جهت عمل جراحی استرابیسم در اطفال، بیهوشی ضرورت دارد ولی جراحی بزرگسالان با بی حسی موضعی نیز امکان پذیر است.
بهبودی سریع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیتهای طبیعی­ اش بر می گردد. بعد از جراحی، گاهی استفاده از عینک یا منشور نیز ضرورت پیدا می­کند. گاهی اوقات ممکن است اصلاح انجام شده بیشتر یا کمتر از مقدار موردنظر باشد که در آن صورت انجام عملی دیگر ضرورت خواهد یافت.
توصیه می­شود جراحی اصلاحی استرابیسم هر چه سریعتر صورت گیرد زیرا شیرخوار به محض اینکه چشم هایش مستقیم شد امکان دید طبیعی و دید دو چشمی را پیدا خواهد کرد. از طرف دیگر لوچی چشم می تواند بر اعتماد به نفس کودک نیز نقشی منفی داشته باشد.
همانند هر عمل جراحی، جراحی بر روی عضلات چشم نیز با خطراتی همراه است. این خطرات شامل عفونت، خونریزی و دیگر عوارض نادری است که می­تواند به از دست دادن دید بیانجامد. با اینحال، جراحی استرابیسم معمولاً درمانی بی ­خطر و موثر است و در عین حال هیچگاه جای عینک و یا آمبلیوپ درمانی را نمی گیرد.
انحراف چشم
برگشت

خلاصه
رشد کودک به خودی خود استرابیسم را درمان نمی کند.
موثرترین زمان درمان استرابیسم، زمانی است که کودک در سنین پایینی به سر می برد.
مستقیم نمودن چشم ها در هر سنی امکان پذیر است و در این جریان حداقل دید جانبی بهبود خواهد یافت.
درمان استرابیسم ممکن است بدون جراحی و با استفاده از قطره های چشمی، تمرینات چشمی و یا عینک انجام گیرد.
در صورتیکه درمان جراحی لازم باشد، هرقدر در سنین پایین تری انجام شود شانس تامین دید دو چشمی بیشتر خواهد بود.
انحراف چشم
برگشت

بلفارواسپاسم (Blepharospasm)
بلفارواسپاسم چیست ؟
بلفارواسپاسم چگونه شروع می شود؟
علت ایجاد بلفارواسپاسم چیست؟
بلفارواسپاسم چگونه تشخیص داده می شود؟
درمان
درمان های دارویی
تزریق بوتوکس
جراحی
درمان های حمایتی
بیماریهای چشمی
برگشت

بلفارواسپاسم چیست ؟وبلفارواسپاسم چگونه شروع می شود؟
بلفارواسپاسم چیست ؟
بلفارواسپاسم به معنای پلک زدن غیر ارادی یا بسته شدن غیر ارادی پلک ها است. بلفارواسپاسم یک عارضه پیش رونده عصبی است که بیشتر در زنان میانسال و سالمند اتفاق می افتد. شایعترین شکل بلفارواسپاسم،" بلفارواسپاسم خود به خودی خوش خیم" (Benign Essential Blepharospasm) است که به صورت بسته شدن مکرر غیر ارادی پلک ها تظاهر می کند. گاهی بلفارواسپاسم با بیماری های دیگری مثل سندرم توره (Tourette Syndrome) همراه است.
بلفارواسپاسم در حقیقت نوعی دیستونی است. دیستونی به معنای انقباض غیر ارادی مکرر و طولانی در یک عضله یا گروهی از عضلات می باشد.
بلفارواسپاسم چگونه شروع می شود؟
بلفارواسپاسم معمولاً به صورت تدریجی ایجاد می شود. در ابتدا ممکن است فرد فقط احساس خشکی چشم یا حساسیت به نور داشته باشد و هیچ انقباض عضلانی غیر ارادی وجود نداشته باشد. پس از مدتی تحریک چشم (مثلاً نور خورشید، باد خنک، سرو صدا، حرکات سریع سر یا چشم) و استرس عصبی باعث شروع حملات بلفارواسپاسم می شود. با پیشرفت بیماری شدت و فراوانی حملات بیشتر می شود به طوری که گاهی بسته شدن پلک ها تا چند ساعت طول می کشد و فرد عملاً برای چند ساعت نابینا می شود. این حالت گاهی آنقدر شدید است که موجب ناتوانی و شرمندگی فرد از حضور در اجتماع می شود و عملاً فرد را منزوی می کند. در این حالت احتمال بروز افسردگی نیز وجود دارد.
معمولاً فشارهای روحی و استرس- مثلاً حضور در محیط های نا آشنا- باعث شدیدتر شدن بلفارواسپاسم می شود. در حالت خواب معمولاً بلفارواسپاسم متوقف می شود. به علاوه تمرکز بر یک فعالیت خاص، معمولاً باعث کمتر شدن حملات بلفارواسپاسم می گردد.
بلفارواسپاسم
برگشت

علت ایجاد بلفارواسپاسم چیست؟ و بلفارواسپاسم چگونه تشخیص داده می شود؟
علت ایجاد بلفارواسپاسم چیست؟
به نظر می رسد که بلفارواسپاسم ناشی از نوعی از اشکال در عملکرد "عقده های قاعده ای مغز" باشد. عقده های قاعده ای بخشی از مغز هستند که در تنظیم حرکات هماهنگ عضلات دخالت دارند. البته هنوز به طور دقیق نمی دانیم که چه مشکلی باعث بروز بلفارواسپاسم می شود. در بیشتر موارد بلفارواسپاسم به صورت خودبه خودی و بدون هیچ علت مشخصی ایجاد می شود. البته در بسیاری از افراد، خشکی چشم عامل محرکی باشد که در افراد حساس باعث شروع بلفارواسپاسم شود. گاهی بلفارواسپاسم یا انواع دیگر دیستونی در افراد یک خانواده بروز می کند، بنابراین شاید زمینه های ارثی و ژنتیکی در بروز آن موثر باشند.
بلفارواسپاسم چگونه تشخیص داده می شود؟
بلفارواسپاسم با توجه به علائم بالینی تشخیص داده می شود. برای تشخیص بلفارواسپاسم نیاز به آزمایش یا عکس برداری خاصی وجود ندارد. انجام اقدامات پاراکلینیک تنها وقتی ضروری است که بخواهیم احتمال مشکلات همراه (مثلاً وجود تومور) را رد کنیم.
بلفارواسپاسم
برگشت

درمان درمان های دارویی و تزریق بوتوکس
درمان های دارویی:
از آنجا که علت اصلی ایجاد بلفارواسپاسم مشخص نیست، هیچ داروی اختصاصی برای درمان آن وجود ندارد. داروهای ضد تشنج، داروهای آرام بخش و داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که معمولاً برای کنترل بلفارواسپاسم به کار می روند. پاسخ افراد مختلف به داروهای مختلف متفاوت است و نمی توان از قبل پیش بینی کرد که کدام دارو برای فرد خاصی مناسب تر است. اغلب لازم است فرد، داروهای مختلف را تحت نظر پزشک امتحان کند تا مشخص شود که کدام دارو برای وی مناسب تر است. به هر حال درمان دارویی در بلفارواسپاسم چندان موثر نیست. در بهترین حالت، استفاده از دارو تنها باعث بهبود نسبی و گذرا می شود. به علاوه بسیاری از بیماران هیچ پاسخ مناسبی به درمان دارویی نمی دهند.
تزریق بوتوکس:
در حال حاضر بهترین روش درمان بلفارواسپاسم تزریق بوتوکس است. بوتوکس نام تجاری پروتئین پیچیده ای است که از یک باکتری به نام کلوستریدیوم بوتولینوم استخراج می شود. بوتوکس پس از تزریق در محل، جذب پایانه های عصبی می شود که به عضلات فرمان می دهند. در این پایانه ها بوتوکس مانع آزاد شدن یک واسطه شیمیایی به نام استیل کولین می شود که مسئول انقباض عضلات است. در نتیجه نوعی فلج موقتی در عضلات ایجاد می شود که بین 3 تا 6 ماه طول می کشد.
وقتی بوتوکس به صورت موضعی به داخل عضلاتی تزریق می شود که مسوول بسته شدن پلک هستند، این عضلات فلج می شوند و دیگر قادر به انقباض نیستند، در نتیجه علائم بلفارواسپاسم برطرف می شوند. معمولاً اثر تزریق پس از یکی دو هفته ظاهر می شود و 3 تا 6 ماه باقی می ماند. پس از این مدت لازم است تزریق بوتوکس مجدداً تکرار شود. البته در معدودی از بیماران پس از یکی دو بار تزریق علائم برطرف می شود، اما این حالت شایع نیست و معمولاً لازم است تزریق بوتوکس هر 3 تا 6 ماه یکبار تکرار گردد. تزریق بوتوکس روش بسیار موثری در کنترل علائم بلفارواسپاسم است به طوری که در بیش از 90 تا 95% موارد باعث بهبود قابل توجه فرد می شود. البته تزریق بوتوکس می تواند عوارضی از قبیل افتادگی پلک، تاری دید یا دوبینی ایجاد کند اما کلیه این عوارض گذرا هستند و حداکثر ظرف مدت 6 ماه برطرف می گردند.
بلفارواسپاسم
برگشت

درمان جراحی
جراحی معمولاً برای مواردی بکار می رود که یا تزریق بوتوکس هیچ اثر مفیدی نداشته است و یا فرد به انجام تزریقات مکرر علاقه ای ندارد. شایعترین روش جراحی که برای درمان بلفارواسپاسم به کار می رود برداشتن عضله یا میکتومی (Myectomy) است. در این روش قسمتی از عضلاتی که مسوول بستن پلک هستند با جراحی برداشته می شوند. این روش در 70 تا 80% موارد باعث بهبود علائم بلفارواسپاسم می شود. اما عوارض عمل جراحی بیشتر از تزریق بوتوکس است، به علاوه عوارض تزریق بوتوکس برگشت پذیر است اما عوارض عمل جراحی اغلب غیر قابل برگشت است.
بلفارواسپاسم
برگشت

همانطور که گفته شد استرس و فشار عصبی معمولاً باعث بدتر شدن بلفارواسپاسم می شود. آموزش بیمار و اطرافیان و حمایت موثر افراد خانواده از فرد مبتلا به بلفارواسپاسم می تواند نتایج مفیدی در کنترل علائم داشته باشد. باید توجه داشت که حملات شدید بلفارواسپاسم می تواند تا چندین ساعت فرد را عملاً نابینا کند. ایمن سازی محیط زندگی فرد اهمیت زیادی دارد تا در صورت بروز چنین شرایطی خطری برای فرد پیش نیاید. بلفارواسپاسم می تواند موجب بروز اضطراب، افسردگی و انزوای فرد شود. درمان اضطراب و افسردگی در این شرایط می تواند عملکرد فرد را بهبود بخشد. استفاده از عینک های آفتابی تیره به دو علت به مبتلایان بلفارواسپاسم کمک می کند. اول آنکه عینک آفتابی با جلوگیری از تابش نور شدید به چشم، مانع از تحریک چشم شده و تا حدی از بروز حمله بلفارواسپاسم جلوگیری می کند. ثانیاً عینک تیره با پنهان کردن چشم، مانع از آن می شود که سایرین متوجه پلک زدن غیر عادی فرد شوند، در نتیجه حضور در اجتماع را برای فرد آسان تر می کند. استفاده از قطره های اشک مصنوعی و مرطوب کننده های چشم برای درمان خشکی چشم و درمان التهاب پلک (بلفاریت) با کاهش تحریک سطح چشم ممکن است به کنترل حملات بلفارواسپاسم کمک کند. با توجه به ماهیت مزمن بیماری و مشکلاتی که این عارضه در روابط اجتماعی فرد ایجاد می کند، در برخی از کشورها گروه های حمایتی برای مبتلایان به بلفارواسپاسم به وجود آمده است. در کشور ما متاسفانه هنوز چنین تشکیلاتی وجود ندارد.    

درمان درمان های حمایتی
بلفارواسپاسم
برگشت

بلفاریت (التهاب پلک) بلفاریت چیست ؟- علائم و نشانه ها
بلفاریت چیست ؟
بلفاریت التهاب پلک ها بویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. ژ
بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی و شوره سر هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.
علائم و نشانه ها
صرف نظر از نوع بلفاریت، علائمی که معمولاً در بلفاریت دیده می شوند عبارتند از: خارش، سوزش، اشکریزش، احساس جسم خارجی، پوسته پوسته شدن (روی مژه ها و در گوشه چشم و یا روی پلک)، خشکی، و قرمزی لبه های پلک.
در صورت وجود چنین علائمی مراجعه به چشم پزشک لازم است. در صورتیکه بلفاریت ناشی از عفونت میکروبی باشد ممکن است در دراز مدت سبب ضخیم شدن لبه های پلک، متسع شدن مویرگ ها، تریشیازیس (رشد معکوس مژه ها به طرف داخل چشم)، ریزش مژه ها، اکتروپیون (برگشتن پلک به طرف خارج) و انتروپیون (برگشتن پلک ها به طرف داخل) شود. همچنین یک سوم پایینی قرنیه ممکن است خراشیده شود.
بیماریهای چشمی
برگشت

بلفاریت (التهاب پلک) درمان
درمان
درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولاً عود می کند. درمان بستگی به نوع بلفاریت دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و/یا ماساژ پلک باشد. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پماد های لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) هم لازم باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون هم استفاده می شود ولی اثرات جانبی این داروها مانع استفاده دراز مدت از آنهاست.
کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد.
ادامه درمان در اسلاید بعدی
بیماریهای چشمی
برگشت

بلفاریت (التهاب پلک) ادامه درمان
تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. چشم پزشک ممکن است برای تمیز کردن پلک ها استفاده از آب به تنهایی، آب نمک، شامپو بچه رقیق شده با آب گرم، و یا داروهای خاصی را که برای شستشوی پلک وجود دارند تجویز کند. ابتدا دستانتان را شسته و سپس یک حوله تمیز، گوش پاک کن یا گاز را در داخل مایع تمیز کننده بزنید. به آرامی حوله یا گوش پاک کن را در طول مژه ها و لبه پلک بکشید. سپس پلک ها را با آب سرد آب بکشید. پس از آن با استفاده از یک حوله، گوش پاک کن یا پارچه تمیز دیگر همین کار را برای چشم دیگر انحام دهید. در ابتدا درمان این کار ممکن است چندین بار در روز لازم باشد ولی با ادامه درمان یک بار در روز کافی است.
درمان آنتی بیوتیکی تنها در بعضی موارد لازم است. چشم پزشک ممکن است در این موارد یک پماد آنتی بیوتیک موضعی و یا آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند.
در صورتیکه غدد چربی پلک ها نیز اختلال عملکرد داشته باشند ممکن است ماساژ پلک برای خارج کردن چربی اضافی لازم باشد. نحوه انجام ماساژ در این موارد توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده می شود.
بیماریهای چشمی
برگشت

پتوز (افتادگی پلک)
پتوز چیست ؟
علائم و نشانه های پتوز
علت ایجاد پتوز
درمان پتوز
بیماریهای چشمی
برگشت

پتوز چیست ؟ علائم و نشانه های پتوز
پتوز چیست ؟
پتوز به افتادگی پلک اطلاق شده و تنها پلک بالای یک یا هر دو چشم را درگیر می کند. افتادگی ممکن است چندان واضح نباشد و یا به اندازه ای باشد که روی مردمک را نیز بپوشاند. پتوز هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می شود ولی علت آن اغلب پیری است.
علائم و نشانه های پتوز
واضح ترین علامت پتوز افتادگی پلک است. بسته به شدت افتادگی، بیمار ممکن است در دیدن مشکل داشته باشد. بعضی اوقات فرد بیمار برای دیدن مجبور است سرش را به طرف عقب خم کرده و یا ابرو ها را بالا بکشد.
شدت افتادگی در افراد مختلف متفاوت است. اگر فکر می کند پتوز دارید یکی از عکس های جدید خود را با عکسی قدیمی مقایسه کنید تا متوجه تفاوت در پوست پلکتان شوید. البته پتوز ممکن است شبیه به درماتوشالازی به نظر بیاید. درماتوشالازی به گروهی از بیماری های بافت همبند گفته می شود که سبب چین خوردن پوست می شوند.
پتوز
برگشت

علت ایجاد پتوز درمان پتوز
علت ایجاد پتوز
پتوز ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد (پتوز مادرزادی) و یا بر اثر پیری و یا بعنوان عارضه ای از کاتاراکت یا دیگر جراحی های چشم بوجود آید. دلیل دیگر پتوز می تواند وجود مشکل در عضلات بالا برنده پلک باشد. گاهی ساختمان صورت بیمار بگونه ای است که سبب ایجاد مشکلاتی برای این عضلات می شود. همچنین تومورهای چشمی، اختلال در اعصاب مربوط به این عضلات و یا بیماری هایی نظیر دیابت نیز ممکن است سبب افتادگی پلک شوند.
درمان پتوز
جراحی و محکم کردن عضلات بالا برنده پلک معمولاً بهترین روش درمانی است. در موارد خیلی شدید که عضلات بالا برنده ضعیف شده اند، جراح پلک را به زیر ابرو متصل می کند و به این ترتیب بیمار برای بالا بردن پلک از عضلات پیشانی کمک می گیرد. جراحی پلک بلفاروپلاستی نیز خوانده می شود. پس از جراحی پلک ها ممکن است متقارن به نظر نرسند. در موارد بسیار نادر حرکت پلک ممکن است از دست برود.
کودکانی که با پتوز متوسط یا شدید متولد می شوند باید حتماً درمان شوند زیرا عدم دید مناسب سبب ایجاد تنبلی چشم (آمبلیوپی) می شود. تمام کودکانی که پتوز دارند (حتی موارد خفیف) باید هر ساله توسط چشم پزشک معاینه شوند. بدتر شدن پتوز در طول زمان می تواند سبب تغییر شکل چشم به دلیل رشد کودک و بزرگتر شدن چشم ها و گاهی مشکل در بینایی شود.
پتوز
برگشت

پیر چشمی (Presbyopia)
پیرچشمی بخشی از روند طبیعی افزایش سن می‏باشد و در هنگامی که عدسی چشم قابلیت انعطاف خود را بتدریج از دست می‏دهد, اتفاق می‏افتد. همه ما پیرچشمی را تجربه خواهیم کرد, بعضی زودتر بعضی دیرتر, اما معمولا این حالت در حدود سن 45-40 سالگی شروع می‏شود. در نتیجه افراد با دید طبیعی (بدون ضعف چشم) احتیاج به عینک مطالعه پیدا می‏کنند و افراد نزدیک‏بین یا دوربین احتیاج به دو عینک یکی برای دور و یکی برای نزدیک یا عینک دو دید پیدا می‏کنند. یک مزیت نزدیک‏بینی کمتر از 3 دیوپتر این است که این افراد بعد از شروع پیرچشمی می‏توانند عینک دور خود را بردارند و قادر به خواندن بدون عینک ‏باشند. بعد از انجام لیزر برای اصلاح نزدیک‏بینی، این توانایی از دست خواهد رفت, چرا که این افراد همانند سایر افراد طبیعی نیاز به عینک مطالعه خواهند داشت. اما افراد با نزدیک‏بینی متوسط و شدید پس از شروع پیرچشمی علاوه بر عینک دور نیاز به عینک مطالعه هم خواهند داشت و در واقع مزیتی نسبت به افراد طبیعی ندارند. لیزر تاثیری بر روی قدرت متمرکز کننده عدسی چشم نداشته و بنابراین نمی‏تواند پیرچشمی را درمان کند.
بیماریهای چشمی
برگشت

تنبلی چشم (Amblyopia)
تنبلی چشم یا آمبلوپی (Amblyopia)
علائم تنبلی چشم
درمان تنبلی چشم
بیماریهای چشمی
برگشت

تنبلی چشم یا آمبلوپی (Amblyopia) و علائم تنبلی چشم
تنبلی چشم یا آمبلوپی (Amblyopia) که در حدود 3% از افراد دیده می شود زمانی رخ می دهد که چشم در دوره کودکی دید طبیعی پیدا نکند. این اختلال که معمولا در یک چشم دیده می شود بدلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف نظیر عیوب انکساری (دوربینی، نزدیک بینی، یا آستیگماتیسم)، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم)، و یا عدم شفافیت مسیر بینایی (ناشی از عواملی نظیر آب مروارید، کدورت قرنیه، و یا افتادگی پلک) رخ می دهد. عدم وضوح تصویر در چشم بیمار و بهتر بودن تصویر ایجاد شده در چشم سالم سبب می شود تا مغز بین دو چشم، چشم سالم را برای دیدن انتخاب کند و در واقع مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز را مسدود و یا اصطلاحاً دید چشم بیمار را "خاموش" کند.
علائم تنبلی چشم: تنبلی چشم معمولاً در سنین زیر 6 سال ایجاد شده و اغلب توسط والدین، معلمان، و یا پزشک کشف می شود. در سنینی که کودک قادر به بیان مشکلات خود می باشد ممکن است از ضعف بینایی، خستگی چشم و یا سردرد شکایت داشته باشد. اما در اغلب موارد کودک شکایتی ندارد و ممکن است علایم بیماری های مسبب تنبلی چشم نظیر انحراف چشم و کدورت های مسیر بینایی مثل آب مروارید و کدورت قرنیه منجر به تشخیص شوند. ولی زمانیکه تنبلی چشم ناشی از عیوب انکساری باشد تشخیص آن مشکل است زیرا کودکان به راحتی توسط چشم دیگر می بینند و کمبود دید در چشم بیمار را جبران می کنند. به همین دلیل والدین و معلمان باید به وضعیت دید کودکان توجه ویژه ای داشته باشند.
آمبلوپی
برگشت

درمان تنبلی چشم
خوشبختانه تنبلی چشم در صورتیکه در زمان مناسب تشخیص داده شود براحتی قابل درمان است. درمان تنبلی چشم معمولاً بصورت بستن چشم سالم و وادار کردن مغز به دیدن با چشم تنبل است. این درمان ممکن است هفته ها و یا حتی ماه ها طول بکشد که البته چشم سالم باید به تناوب باز شود. در مواردی که تنبلی ناشی از عیوب انکساری است تجویز عینک یا لنز سبب وضوح تصویر در چشم معیوب و درمان تنبلی خواهد شد. مواردی نیز که تنبلی ناشی از انحراف چشم است با جراحی و اصلاح انحراف قابل درمان است. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که مسیر های بینایی تا سنین 8 تا 10 سالگی تکامل می یابند و درمان تنبلی چشم بعد از این سنین امکان پذیر نیست. بنابراین در صورتیکه چشم تنبل در سنین پایین درمان نشود بعد از سن 10 سالگی در اکثر موارد هیچ درمانی نخواهد داشت و ممکن است منجر به از دست رفتن شدید دید در یک چشم شود.
برای جلوگیری از تنبلی چشم، کودک باید بعد از تولد در زایشگاه توسط متخصص کودکان و در سنین 3 تا 4 ماهگی و 2 تا 3 سالگی توسط چشم پزشک معاینه شود. خوشبختانه اخیراً در ایران طرحی برای جلوگیری از تنبلی چشم اجرا شده است که در آن کلیه کودکان مهد کودک ها و آمادگی به رایگان تحت معاینه قرار می گیرند. بنابراین توصیه می شود در صورتیکه کودک خود را نزد چشم پزشک نبرده اید و کودک شما در سنین کودکستان و آمادگی است با شرکت در این طرح از سلامت بینایی کودک خود اطمینان یابید.
آمبلوپی
برگشت

جداشدگی (پارگی) پرده شبکیه Retinal Detachment
کلیات
سوراخ شبکیه (Retinal tear)
جدا شدگی پرده شبکیه : (Retinal detachment)
چه کسانی بیشتر در معرض جدا شدگی شبکیه قرار دارند؟
علائم و نشانه ها
بررسی و تشخیص
درمان 1) چسباندن شبکیه با استفاده از لیزر یا انجماد: (Laser Retinopexy)
2) چسباندن شبکیه با استفاده از گاز (Pneumatic Retinopexy)
3) باکل اسکلر (Scleral buckle)
4) ویترکتومی (Vitrectomy)
مراقبت های پس از عمل
نتیجه جراحی
پیشگیری

بیماریهای چشمی
برگشت

کلیات
شبکیه یک بافت عصبی حساس به نور است که به صورت یک لایه نازک در داخل بخش خلفی کره چشم قرار گرفته است و نور را به پیام های عصبی تبدیل کرده به مغز می فرستد. بنابراین شبکیه یک نقش کلیدی در فرایند بینایی دارد.
پرده شبکیه بیشتر اکسیژن و مواد مصرفی خود را از یک لایه عروقی به نام مشیمیه (کوروئید) دریافت می کند که دور تا دور شبکیه را احاطه کرده است. هر گاه ارتباط شبکیه با مشیمیه زیرین قطع شود به دلیل کمبود اکسیژن و مواد غذایی ابتدا شبکیه کارکرد خود را از دست می دهد و فرد دچار مشکل بینایی می شود، به علاوه اگر این وضعیت طول بکشد بافت های شبکیه به تدریج می میرند یا اصطلاحاً دچار نکروز می شوند که یک وضعیت غیر قابل برگشت است. به همین دلیل جدا شدگی پرده شبکیه یک اورژانس چشم پزشکی تلقی می گردد.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

سوراخ شبکیه (Retinal tear)
سوراخ شبکیه معمولاً در اثر کشش ناگهانی بخشی از شبکیه ایجاد می شود. کره چشم به طور طبیعی توسط ماده ژله مانندی به نام زجاجیه پر شده است. در سنین کودکی و جوانی زجاجیه قوام نسبتاً زیادی مثل سفیده تخم مرغ دارد و در نتیجه تحرک زیادی ندارد و با فشاری که در داخل به شبکیه وارد می کند آن را سر جای خود، چسبیده به دیوار خارجی چشم نگه می دارد، به علاوه در سنین جوانی زجاجیه در برخی از مناطق اتصالات محکمی به شبکیه دارد. اما به تدریج با افزایش سن زجاجیه قوام خود را از دست می دهد و حالت شل و آبکی پیدا می کند، در نتیجه هم میزان حرکت آن زیاد می شود و هم اتصال آن به شبکه سست می شود. در این حالت معمولاً بخش های عقبی زجاجیه از شبکیه جدا می شود، این حالت را جدا شدگی زجاجیه خلفی(posterior vitrous detachment) می گویند که حالت بسیار شایعی است و در نهایت در اکثر افراد مسن اتفاق می افتد. جدا شدگی زجاجیه خلفی به خودی خود بی خطر است و فقط باعث ایجاد مگس پران (وجود یک سایه متحرک در میدان بینایی) می شود، اما گاهی اوقات در زمان جدا شدن زجاجیه از شبکیه، بخشی از شبکیه نیز کشیده می شود و یک پارگی یا سوراخ در شبکیه ایجاد می شود. از آنجا که سوراخ پرده شبکیه زمینه ساز اصلی جدا شدگی پرده شبکیه است لازم است کلیه افرادی که جدیداً مگس پران پیدا کرده اند تحت معاینه دقیق چشم پزشکی قرار گیرند تا در صورت وجود سوراخ در پرده شبکیه اقدام درمانی لازم برای آنها انجام گیرد.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

جدا شدگی پرده شبکیه : (Retinal detachment)
جدا شدگی پرده شبکیه در واقع به معنای جدا شدن لایه های عصبی حساس شبکیه از لایه رنگدانه دار شبکیه است (که مسول تغذیه و متابولیسم شبکیه می باشد). از آن جا که این عارضه در صورت عدم درمان مناسب باعث کاهش شدید بینایی می شود تشخیص و درمان سریع آن اهمیت فراوانی دارد.
جدا شدگی پرده شبکیه به سه شکل اتفاق می افتد:
نوع اول که شایعترین شکل جدا شدگی شبکیه است در اثر ایجاد سوراخ در شبکیه پدید می آید، به این صورت که پس از ایجاد سوراخ در شبکیه، زجاجیه که حالت آبکی پیدا کرده از راه سوراخ به پشت شبکیه نفوذ می کند و آن را از لایه های خارجی تر جدا می کند. تموج مایع همراه با حرکات سر و تاثیر نیروی جاذبه باعث گسترش جدا شدگی شبکیه می شود، به همین دلیل این نوع جدا شدگی پرده شبکیه می تواند به سرعت پیشرفت کند و باعث جدا شدن کامل شبکیه گردد.
نوع دوم که جدا شدگی کششی (tractional detachment) نام دارد وقتی اتفاق می افتد که رشته های زجاجیه یا بافت های غیر طبیعی از سمت داخل شبکیه را تحت کشش قرار دهند و آن را از روی بافت های زیرین بلند کنند. این حالت بیشتر در افراد دیابتی اتفاق می افتد.
نوع سوم جدا شدگی شبکیه که چندان شایع نیست در اثر تراوش یا ترشح غیر طبیعی مایع در حد فاصل شبکیه و بافت های زیرین اتفاق می افتد. این حالت معمولاً ناشی از التهاب، خونریزی یا توده های غیر طبیعی داخل چشم است و به ندرت بصورت خود به خودی اتفاق می افتد.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

چه کسانی بیشتر در معرض جدا شدگی شبکیه قرار دارند؟
عوامل مختلفی باعث افزایش خطر ابتلا به جدا شدگی شبکیه می شود. مهمترین این عوامل عبارتند از:
سن: جدا شدگی شبکیه به صورت خودبه خودی در افراد زیر 40 سال نادر است و معمولاً در افراد بالای 50 سال رخ می دهد.
نزدیک بینی شدید: در این حالت پرده شبکیه نازک و آسیب پذیر است و احتمال ایجاد سوراخ در آن بیشتر از حالت عادی است.
سابقه جراحی چشمی
دیابت
سابقه خانوادگی جدا شدگی شبکیه یا سابقه این بیماری در چشم دیگر فرد.
ضربه شدید به سر و صورت یا چشم
بیماری، التهاب یا تومور داخل چشمی
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

علائم و نشانه ها
جدا شدگی پرده شبکیه می تواند علائم مختلفی را ایجاد کند:
دیدن جرقه های نور در میدان بینایی (به ویژه اگر بخشی از شبکیه تحت کشش باشد احتمال بروز این علامت بیشتر است)
دیدن اجسام شناور در جلوی چشم که ممکن است به صورت مگس پران، لکه های تاریک یا تار عنکبوت دیده شود.
تغییر شکل و کج و معوج شدن اشیاء مثل وقتی که فرد از پشت یک شیشه موجدار به چیزی نگاه می کند.
احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم
کاهش دید ناگهانی
باید توجه داشت که جدا شدگی پرده شبکیه باعث درد یا قرمزی چشم نمی شود و در مراحل ابتدایی هیچ تغییری در ظاهر چشم ایجاد نمی کند. بنابراین در صورت بروز هر یک از مشکلات فوق در اسرع وقت به چشم پزشک مراجعه کنید.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

بررسی و تشخیص
وقتی بیماری با علائم فوق الذکر به چشم پزشک مراجعه می کند، چشم پزشک با معاینه شبکیه، جدا شدگی شبکیه را تشخیص می دهد. برای این منظور معمولاً لازم است مردمک با قطره های مخصوص باز شود و شبکیه با یک وسیله مخصوص به نام افتالموسکوپ بررسی شود. پزشک در این معاینه با بررسی محل و اندازه و نوع جدا شدگی شبکیه در مورد روش درمانی مناسب تصمیم گیری می کند.
در موارد نادری که مثلاً به علت خونریزی، دیدن شبکیه با دستگاه افتالموسکوپ مقدور نباشد سونوگرافی چشم می تواند اطلاعات مفیدی در مورد وسعت، محل و گاهی علت جدا شدگی شبکیه در اختیار پزشک قرار دهد.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

درمان 1) چسباندن شبکیه با استفاده از لیزر یا انجماد: (Laser Retinopexy)
تنها درمان موثر برای جدا شدگی شبکیه، جراحی است. جدا شدگی شبکیه به هیچ وجه خود به خود و یا با مصرف دارو بهبود نمی یابد و باید جراحی هرچه سریع تر انجام شود. نوع جراحی مناسب بر اساس محل، اندازه، نوع و شدت جدا شدگی شبکیه تعیین می شود. دو اصل اساسی در درمان جدا شدگی شبکیه عبارتند از:
1) بستن سوراخ ها
2) نزدیک کردن شبکیه به لایه های زیرین و دیواره خارجی چشم، بطوریکه شبکیه بتواند سر جای خود بچسبد.
بر این اساس روش های درمانی مختلفی وجود دارد:
چسباندن شبکیه با استفاده از لیزر یا انجماد: (Laser Retinopexy)
این روش، روش موثری برای بستن سوراخ های شبکیه است اما به تنهایی نمی تواند جدا شدگی شبکیه را درمان کند. در مواردیکه شبکیه سوراخ شده اما هنوز جدا شدگی شبکیه اتفاق نیافتاده است این روش می تواند با بستن سوراخ از جدا شدگی شبکیه جلوگیری کند. در این روش که با بی حسی موضعی قابل انجام می باشد یا با استفاده از لیزر (از سمت داخل چشم) و یا با استفاده از قلم کرایوتراپی (از سمت خارج چشم) سوختگی هایی در دور تا دور لبه سوراخ ایجاد می گردد. این سوختگی ها باعث چسبندگی بافت ها شده، اتصالات محکمی بین شبکیه و دیواره چشم ایجاد می کند. در نتیجه دور تا دور سوراخ بسته می شود و راه ورود مایع به پشت شبکیه بسته می شود. (لیزر سوختگی حرارتی ایجاد می کند، قلم کرایوتراپی بافت را منجمد می کند و می سوزاند)
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

درمان 2) چسباندن شبکیه با استفاده از گاز (Pneumatic Retinopexy)
در این روش پس از ایجاد بی حسی موضعی، پزشک یک حباب کوچک گاز را به داخل چشم تزریق می کند. این حباب گاز در داخل چشم متسع می شود و از سمت داخل به شبکیه فشار می آورد و آن را در جای خود نگه می دارد، به علاوه با فشار آوردن بر روی لبه های سوراخ شبکیه باعث بسته شدن سوراخ شده و مانع از نشت مایع به پشت شبکیه می گردد. از آنجا که گاز در داخل چشم به سمت بالا حرکت می کند این روش فقط وقتی موثر است که جدا شدگی شبکیه در بخش بالایی کره چشم اتفاق افتاده باشد. برای آنکه حباب گاز در جای مناسب قرار گیرد معمولاً به بیمار توصیه می شود که تا مدتی سرش را صاف نگه دارد و حتی به حالت نشسته بخوابد. حباب گاز معمولاً ظرف 10 روز تا دو هفته جذب می شود پس از این زمان معمولاً با استفاده از لیزر یا قلم کرایوتراپی دور تا دور سوراخ شبکیه سوزانده می شود تا سوراخ مجدداً باز نشود.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

درمان 3) باکل اسکلر (Scleral buckle)
این روش، شایع ترین روش درمان جدا شدگی پرده شبکیه است. در این روش یک باکل ( یک اسفنج یا نوار سیلیکونی نرم) با بخیه به اسکلرا ( صلبیه یا همان سفیدی چشم) دوخته می شود و مثل یک کمربند تنگ دیواره خارجی را به سمت داخل فشار می دهد و آن را به شبکیه کنده شده نزدیک می کند تا شبکیه فرصت کند در جای خود بچسبد. در صورتی که مایع زیادی در پشت شبکیه جمع شده باشد در حین جراحی این مایع تخلیه می شود تا شبکیه سریعتر به دیواره خارجی چشم بچسبد. به علاوه در حین عمل لبه سوراخ های شبکیه نیز با استفاده از لیزر یا قلم کرایوتراپی بسته می شود.
باکل اسکلرا به صورت دائمی در جای خود باقی می ماند و نیازی به خارج کردن ندارد ( مگر آنکه مشکل خاصی ایجاد کند). باکل از بیرون دیده نمی شود و تغییر بارزی در ظاهر چشم ایجاد نمی کند امابه خاطر ایجاد فشار و تغییر شکل کره چشم می تواند باعث نزدیک بینی شود.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

درمان 4) ویترکتومی (Vitrectomy)
در مورادی که روش های ساده تر نتوانند جدا شدگی پرده شبکیه را درمان کنند از جراحی پیچیده تری به نام ویترکتومی استفاده می شود. در مواردی که سوراخ های شبکیه متعدد یا بسیار بزرگ باشند یا بخش بزرگی از شبکیه جدا شده باشد، در مورادی که در داخل چشم خونریزی اتفاق افتاده باشد یا شبکیه تحت کشش باشد، معمولاً روش های جراحی ساده تر موثر نیست و باید از جراحی ویترکتومی استفاده شود. (واژه ویترکتومی به معنای خارج کردن مایع زجاجیه از چشم است). در این روش ابتدا زجاجیه با یک وسیله مخصوص از چشم خارج می شود. این وسیله مخصوص با یک تیغه گیوتین مانند بسیار ظریف رشته های زجاجیه را می برد و آن ها را از چشم خارج می کند، به این ترتیب کشش از روی شبکیه برداشته می شود ، به علاوه در صورت وجود خونریزی در داخل چشم، خون به همین ترتیب شسته می شود. سپس به جای زجاجیه سرم نمکی استریل به داخل چشم تزریق می شود. (جایگزین کردن زجاجیه با سرم نمکی اختلالی در بینایی فرد ایجاد نمی کند). در نهایت سوراخ های شبکیه با استفاده از لیزر بسته می شود.
گاهی برای آنکه شبکیه بهتر در جای خود قرار بگیرد مایعات سنگین (مثل پرفلورون) به داخل چشم تزریق می شود تا شبکیه را در سر جای خود بخواباند، سپس این مایع با سرم نمکی عوض می شود. گاهی هم علاوه بر سرم نمکی یک حباب گاز قابل اتساع به داخل چشم تزریق می شود تا بخش های بالایی شبکیه را در جای خود نگه دارد.
گاهی همراه با جراحی ویترکتومی از باکل اسکلرا هم استفاده می شود تا فشار خارجی هم به چسباندن مجدد شبکیه کمک کند.
در موارد خاصی که روش های فوق موثر نیستند پس از انجام ویترکتومی ماده خاصی به نام روغن سیلیکون تزریق می شود تا کره چشم را از داخل پر کند و با فشار داخلی شبکیه را در جای خود نگـه دارد. وقتی روغن سیلیکون در داخل چشم است دید شدیداً مختـل می شود. پس از چند ماه که شبکیه در جای خود چسبید با یک جراحی مجدد روغن خارج و سرم نمکی به جای آن تزریق می گردد.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

مراقبت های پس از عمل
پس از جراحی، به خصوص باکل اسکلرا و ویترکتومی تا چندین روز چشم دردناک و حساس است. معمولاً لازم است قطره های آنتی بیوتیک تا یکی دو هفته و قطره های ضد التهاب تا چند هفته پس از جراحی استفاده شود. گاهی قطره های دیگر (مثل داروهای پایین آورنده فشار چشم و یا قطره های گشاد کننده مردمک) نیز استفاده می شود. در صورتیکه حباب گاز به داخل چشم تزریق شده باشد فرد باید تا یکی دو هفته سرش را صاف نگه دارد و حتی برای خوابیدن هم در وضعیت نیمه نشسته قرار گیرد و به هیچ وجه طاقباز نخوابد.
بطور کلی پس از جراحی شبکیه لازم است فرد مرتباً جهت کنترل وضعیت شبکیه و جلوگیری از عوارض احتمالی به چشم پزشک مراجعه کند.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

نتیجه جراحی
نتیجه جراحی چسباندن شبکیه به دو عامل مهم بستگی دارد:
طول مدت زمانیکه شبکیه از جای خود کنده شده بوده است.
وضعیت مرکز بینایی (ماکولا)
ماکولا یا مرکز بینایی بخش مرکزی شبکیه است که مسئول دید دقیق مستقیم است. در صورتیکه قبل از عمل ماکولا از جای خود کنده نشده باشد نتیجه عمل نسبتاً خوب است بطوریکه بیش از 2/3 بیماران پس از عمل دید کافی برای مطالعه خواهند داشت اما در صورتیکه ماکولا از جای خود کنده شده باشد بیمار پس از عمل دید ضعیفی خواهد داشت.
بهترین نتیجه جراحی وقتی اتفاق می افتد که پرده شبکیه ظرف یکی دو هفته در جای خود چسبانده شود، در مواردیکه جدا شدگی پرده شبکیه مدت زیادی طول بکشد پس از عمل بیمار دید رضایت بخشی نخواهد داشت.
بطور کلی در 90 تا 95% موارد با یک یا چند عمل جراحی شبکیه در جای خود می چسبد، اما باید توجه داشت که چسبیدن شبکیه در محل آناتومیک خود لزوماً باعث بهبود دید فرد نخواهد شد. همانطور که گفته شد وضعیت دید پس از عمل به وضعیت ماکولا و مدت زمانیکه شبکیه از جای خود جدا شده بوده بستگی دارد. بطور کلی هرچه جداشدگی پرده شبکیه کوچکتر و از مرکز شبکیه دورتر باشد نتیجه جراحی بهتر و هر جه جدا شدگی بزرگتر و به مرکز شبکیه نزدیک تر باشد نتیجه بدتر خواهد بود.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

پیشگیری
تشخیص سریع کلید درمان موفقیت آمیز پارگی شبکیه است. اطلاع از کیفیت دید در دو چشم اهمیت اساسی دارد. توصیه می شود که کلیه افراد در معرض خطر (افراد نزدیک بین، بیماران دیابتی، کسانیکه سابقه شخصی خانوادگی جدا شدگی پرده شبکیه دارند) روزانه در منزل دید چشمهایشان را کنترل کنند برای این منظور باید دید هر یک از چشم ها بصورت جداگانه با بستن چشم مقابل کنترل گردد و در صورت بروز هر تغییری در دید چشم ها در اسرع وقت (حداکثر ظرف24 ساعت) به چشم پزشک مراجعه شود. در صورت بروز هر یک از علائم زیر حداکثر ظرف 24 ساعت به چشم پزشک مراجعه کنید:
احساس وجود پرده یا سایه در جلوی چشم
دیدن جرقه های نوری
بروز مگس پران جدید و یا افزایش تعداد مگس پران (اجسام شناور در جلوی چشم)
دیدن شبکه های تور مانند در جلوی چشم
هر نوع کاهش دید ناگهانی
تشخیص سریع جدا شدگی پرده شبکیه مهمترین عامل در درمان موفقیت آمیز آن است.
پاره گی پرده شبکیه
برگشت

خشکی چشم | Dry Eye Syndrome
کلیات
علل خشکی چشم
علائم و نشانه های خشکی چشم
روش های تشخیص خشکی چشم
درمان
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
خشکی چشم یک از شایعترین علت های مراجعه افراد به درمانگاه چشم پزشکی است. این بیماری که ناشی از تغییر در کیفیت یا کمیت اشک چشم می باشد می تواند افراد را در همه گروه های سنی مبتلا کند اما شیوع آن در افراد مسن تر بیشتر است. به علاوه این بیماری بیشتر زنان را مبتلا می کند. علائم این بیماری ممکن است از سوزش و خارش خفیف چشم در موقع انجام کارهای چشمی تا ایجاد سوراخ قرنیه در موارد خیلی شدید متغییر باشد.

ترشح طبیعی اشک
وظیفه اصلی اشک چشم مرطوب نگه داشتن و شستشوی مداوم سطح کره چشم و رساندن اکسیژن و مواد غذایی به قرنیه است. اشک چشم از سه لایه تشکیل شده است:
لایه موکوسی عمقی: این لایه روی قرنیه و ملتحمه را می پوشاند و به پخش شدن لایه آبکی اشک در سطح چشم کمک می کند.
لایه آبکی میانی: این لایه قسمت اصلی اشک را تشکیل می دهد. بخش عمده (98%) این لایه از آب بقیه آن از املاح و پروتئین ها تشکیل شده است. قسمت عمده لایه آبکی اشک از غده اشکی ترشح می شود که در قسمت خارج و بالای کره چشم زیر پلک فوقانی قرار گرفته است.
لایه چربی سطحی: این لایه که از غده های موجود در لبه پلک ترشح می شود روی لایه آبکی را می پوشاند و از تبخیر سریع این لایه جلوگیری می کند.
با هر نوبت پلک زدن لایه اشکی روی چشم گسترده می شود. اشک اضافی از طریق دو سوراخ کوچک در گوشه داخلی پلک ها به داخل بینی تخلیه می شود. (به همین علت گریه کردن باعث آبریزش از بینی می شود.)
خشکی چشم
برگشت

علل خشکی چشم ص1
به طور کلی هر عاملی که باعث کاهش تولید یا تغییر کیفیت اشک شود می تواند منجر به بروز خشکی چشم شود. مهمترین عوامل ایجاد خشکی چشم عبارتند از:
بالارفتن سن: با بالا رفتن سن مقدار ترشح لایه آبکی اشک کم می شود. به علاوه همانطور که در افراد مسن چربی پوست کمتر و پوست خشک می شود، در چشم نیز میزان ترشح چربی کمتر می شود و در نتیجه مقدار تبخیر لایه آبکی زیاد می شود. کاهش تولید و افزایش تبخیر لایه آبکی اشک باعث ایجاد خشکی چشم در اکثر افراد مسن می شود.
عوامل محیطی: در محیط های گرم و خشک میزان تبخیر لایه آبکی اشک زیاد می شود. همچنین قرار گرفتن در معرض باد شدید و یا هوای سرد و خشک ارتفاعات می تواند باعث بدتر شدن خشکی چشم شود. استفاده از وسایل گرمازا (مثل بخاری و شومینه) و قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و دود (به خصوص دود سیگار) از عواملی است که باعث تشدید خشکی چشم می شود.
کار چشمی طولانی مدت: پلک زدن متناوب برای پخش شدن لایه اشک بر روی چشم ضروری است. در مواردی که فرد برای مدت طولانی به چیزی خیره شود و پلک نزند (مثلاً در موقع کار با کامپیوتر، تماشای تلویزیون یا مطالعه) علائم خشکی چشم بدتر می شود.
داروها: بسیاری از داروهای معمولی می توانند باعث کم شدن ترشح اشک و ایجاد خشکی چشم شوند. مهمترین این داروها عبارتند از:
داروهای ضد فشار خون
داروهای سرماخوردگی (آنتی هیستامین ها)
داروهای ضد افسردگی
داروهای قلبی
قرص های جلوگیری از بارداری
بسیاری از قطره های چشمی (به خصوص داروهایی که برای درمان گلوکوم استفاده می شوند)
خشکی چشم
برگشت

تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی به علت تغییر دو چربی لایه اشکی می توانند باعث خشکی چشم شوند. یائسگی، بارداری و قرص های جلوگیری از بارداری به علت تغییرات هورمونی خشکی چشم را تشدید می کنند.
بیماری ها: بیماری های مختلف مثل بیماری های تیروئید و برخی از بیماری های سیستم ایمنی (مثل شوگرن و لوپوس) می تواند باعث ایجاد خشکی چشم شود.
مشکلات تغذیه ای: کمبود ویتامین A می تواند به موارد شدید و خطرناک خشکی چشم منجر شود.
التهاب لبه پلک ها (بلفاریت): این بیماری با تغییر در چربی لایه اشکی باعث بدتر شدن خشکی چشم می شود.
بسته نشدن پلک ها: در صورتیکه به علت مشکلات ساختاری پلک ها درست بسته نشود مقدار تبخیر اشک زیاد می شود و خشکی چشم ایجاد می شود. به علاوه در مواردی که به علت مشکلات عصبی (مثلاً پارکینسون) فرد کمتر در حالت عادی پلک بزند خشکی چشم ایجاد می شود.
استفاده از لنزهای تماسی: استفاده از لنز تماسی (کنتاکت لنز) یکی از علل شایع خشکی چشم است. لنزهای تماسی مثل یک اسفنج لایه آبکی اشک را جذب می کنند و باعث خشکی چشم می شوند. به علاوه استفاده از لنز تماسی باعث کم شدن حس قرنیه و کاهش پلک زدن می شود و در نتیجه تولید و پخش شدن اشک را با مشکل مواجه می کند.
علل خشکی چشم ص2
خشکی چشم
برگشت

علائم و نشانه های خشکی چشم
گرچه این بیماری خشکی چشم نامگذاری شده است، اما در اکثر مواقع فرد مبتلا احساس نمی کند که چشمش خشک شده، بلکه بیشتر افراد از سوزش و خارش و گاهی اشکریزش چشم ها شاکی هشتند. شایع ترین علائمی که در خشکی چشم دیده می شوند عبارتند از:
سوزش و خارش چشم ها
احساس وجود جسم خارجی (شن ریزه) در چشم ها
تاری دید که با پلک زدن برطرف می شود.
قرمزی چشم ها.
حساسیت به نورهای شدید.
اشکریزش بیش از حد.
عدم تحمل لنز تماسی
معمولاً این علائم در هر دو چشم ایجاد می شود. شدت علائم در زمان های مختلف یکسان نیست و اغلب پس از قرار گرفتن در معرض باد و گرد و غبار، کار با کامپیوتر، تماشای تلویزیون یا مطالعه طولانی مدت بدتر می شود.
خشکی چشم
برگشت

روش های تشخیص خشکی چشم
در صورتیکه به علت وجود علائم فوق به خشکی چشم مشکوک شدید حتماٌ با پزشک مشورت کنید. به یاد داشته باشید که خشکی چشم علاوه بر آنکه احساس ناراحتی ایجاد می کند در صورتیکه شدید باشد ممکن است باعث ایجاد لک قرنیه و کاهش دید دائمی شود.
چشم پزشک برای بررسی و تشخیص خشکی چشم از روش های مختلف استفاده می کند:
مشاهده لایه اشک موجود در سطح چشم با استفاده از دستگاه اسلیت لامپ
رنگ آمیزی سطح چشم با استفاده از رنگ های مخصوص: این رنگ ها به مناطق خشک و آسیب دیده سطح چشم می چسبند و آن ها را مشخص می کنند.
اندازه گیری مقدار اشک با کاغذ مخصوص (تست شیرمر): در این روش یک فیلتر کاغذی مخصوص در داخل پلک قرار داده می شود و پس از چند دقیقه بررسی می شود میزان رطوبتی که جذب فیلتر کاغذی شده است با میزان ترشح اشک در ارتباط است.
بررسی ترکیبات شیمیایی اشک: در این روش (که در موارد خاص به کار می رود) مقدار املاح و پروتئین های اشک بررسی می شود

خشکی چشم
برگشت

درمان
توصیه های کلی
درمان های دارویی
درمان های جراحی
خشکی چشم
برگشت خشکی چشم | Dry Eye Syndrome

توصیه های کلی
باید توجه داشت که مشکلات ناشی از خشکی چشم ممکن است بسیار خفیف یا بسیار شدید باشد. در موارد خیلی خفیف ممکن است صرفاً عمل به توصیه های کلی باعث بهبود علائم شود. اما در موارد شدیدتر ممکن است به اقدامات مختلف درمانی نیاز باشد.
توصیه های کلی
در طول روز مایعات کافی بنوشید. این امر به مرطوب نگه داشتن بافت های بدن و از جمله سطح چشم کمک میکند.
در مواقعی که کار چشمی طولانی مدت انجام می دهید سعی کنید به صورت ارادی پلک بزنید. به صفحه مانیتور، تلویزیون یا کتاب خیره نشوید. هر 5 تا 10 دقیقه یک بار برای چند ثانیه پلک ها را ببندید.
از قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، یا دود سیگار پرهیز کنید. در محیط های خشک و در هوای طوفانی حتی الامکان از عینک (آفتابی یا طبی) استفاده کنید.
در فصول سرد سال که از وسایل گرمازا در داخل منزل استفاده می کنید از دستگاه بخور برای مرطوب نگه داشتن فضای اتاق استفاده کنید.
چشم ها را نمالانید. مالیدن چشم ها باعث تحریک بیشتر و بدتر شدن علائم می شود.
توجه کنید که علائم خشکی چشم چه وقت هایی بهتر و چه وقت هایی بدتر می شود.
از عواملی که باعث بدتر شدن علائم می شود پرهیز کنید.
درمان خشکی چشم
برگشت

درمان های دارویی
قطره های اشک مصنوعی: قطره های اشک مصنوعی شایع ترین داروهایی هستند که در درمان خشکی چشم به کار می روند و معمولاً علائم خشکی چشم را برطرف می کنند. در موارد خفیف و متوسط چشم معمولاً روزی 4-3 بار استفاده از قطره اشک مصنوعی برای رفع علائم کافی است. اشک مصنوعی در کارخانه های مختلف دارویی ساخته می شود ممکن است محصولات یک کارخانه خاص با چشم شما سازگاری بیشتری داشته باشد بنابراین بهتر است با مشورت با پزشک خود محصولات مختلف را شناسایی کنید و فرآورده ای را که با چشم شما سازگاری بیشتری دارد انتخاب کنید. برخی از انواع قطره های اشک مصنوعی به سرعت از داخل چشم شسته می شوند و برای مدت کوتاهی علائم را برطرف می کنند. برخی از انواع قطره ها چسبندگی بیشتری دارند و مدت بیشتری در چشم می مانند و اثر آن ها تا چندین ساعت پایدار می ماند. یک نکته مهم آن است که در ساخت برخی از قطره های اشک مصنوعی از مواد محافظ استفاده می شود. در برخی از افراد این مواد محافظ باعث تحریک و بدتر شدن علائم چشمی می شود. بنابراین به خصوص اگر قطره اشک مصنوعی را مکرراً (بیشتر از 4 بار در روز) استفاده می کنید با مشورت با پزشک قطره ای را استفاده کنید که فاقد مواد محافظ باشد.
پمادهای چشمی: در مواردی که علائم خشکی چشم در موقع خواب هم وجود داشته باشد توصیه می شود از پماد های ساده چشمی قبل از خواب استفاده شود. این پمادها باعث چرب و مرطوب شدن سطح چشم می شود. استفاده از پماد در طول روز توصیه نمی شود چون علاوه بر آنکه باعث تاری دید می شود اثر قطره های اشک مصنوعی را نیز کم می کند.
آنتی بیوتیک خوراکی: در مواردی که التهاب لبه پلک ها و غدد چربی در ایجاد خشکی چشم نقش داشته باشد گاهی استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی تحت نظر چشم پزشک می تواند به بهبود علائم کمک کند.
استفاده از شامپو بچه: در مواردی که التهاب پلک ها باعث ایجاد خشکی چشم شده باشد شستشوی لبه پلک ها با شامپو بچه رقیق شده با برداشتن چربی اضافه به بهبود علائم کمک می کند.
درمان خشکی چشم
برگشت

درمان های جراحی
در موارد نسبتاً شدید خشکی چشم ممکن است با اقدامات فوق بهبود کافی ایجاد نشود در این موارد استفاده از روش های جراحی برای بهبود خشکی چشم ضروری است.
بستن سوراخ های خروج اشک: در این روش سوراخ های خارج کننده اشک از چشم به صورت موقت یا دائمی بسته می شوند. همانطور که بستن راه آب سینک ظرفشویی با توپی باعث باقی ماندن آب در سینک می شود با بستن سوراخ های خروجی اشک نیز باعث باقی ماندن اشک در چشم و مرطوب ماندن چشم می شود.
بستن پلک ها: در مواردی که فلج پلک ها یا اشکالات ساختمانی پلک ها باعث باز ماندن چشم و تبخیر اشک شود با بستن موقتی بخشی از پلک ها می توان سطح تبخیر اشک را کمتر کرد و به درمان خشکی چشم کمک کرد.
پیوند قرنیه: در مواردی که خشکی چشم شدید باعث ایجاد کدورت یا زخم قرنیه شده باشد ممکن است برای کمک به بهبود دید نیاز به جراحی پیوند قرنیه باشد. البته نتیجه پیوند قرنیه در این موارد معمولاً چندان خوب نیست.
خشکی چشم و لیزیک
وجود خشکی چشم می تواند نتیجه اعمال جراحی اصلاح دید (مثل لیزیک) را تحت تاثر قرار دهد. معمولاً در صورت وجود خشکی چشم ترمیم قرنیه پس از عمل جراحی با تاخیر انجام می شود. همچنین در افراد مبتلا به خشکی چشم احتمال ایجاد عارضه پس از جراحی چشم بیشتر است. به علاوه پس از انجام جراحی لیزیک معمولاً علائم خشکی چشم بدتر می شود. بنابراین در صورتیکه علائم خشکی چشم را دارید و قصد دارید عمل لیزیک انجام دهید حتماً در این مورد با پزشک مشورت کنید.
به یاد داشته باشید که درمان خشکی چشم نه فقط برای راحتی چشم ها، بلکه برای سلامت چشم و حفظ بینایی اهمیت دارد.
درمان خشکی چشم
برگشت

دژنراسیون ماکولا – Age-related Macular Degeneration
کلیات
علائم و نشانه ها
علت دژنراسیون ماکولا
درمان دژنراسیون ماکولا
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
دژنراسیون ماکولا (AMD or ARMD) شایعترین علت کوری در جهان است! در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.
دژنراسیون ماکولا بر دو نوع است: خشک (Dry) و تَر (Wet). نوع خشک شایعتر بوده و حدود 90% بیماران به این نوع مبتلا می شوند. نوع تَر معمولا با کاهش دید شدیدتر و جدی تری همراه است.
دژنراسیون ماکولا در افراد بالای 65 سال شایعتر بوده و زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. اکثر موارد این بیماری با افزایش سن بوجود می آیند. این بیماری می تواند عارضه بعضی داروها نیز باشد. همچنین به نظر می رسد ارث نیز در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد.

دژنراسیون ماکولا
برگشت

علائم و نشانه ها
دژنراسیون ماکولا می تواند سبب کاهش دید تدریجی یا ناگهانی شود. اگر خطوط مستقیم را موجدار می بینید، دیدتان تار است، یا لکه های تیره در مرکز دید خود می بینید احتمال دارد که دچار علائم اولیه دژنراسیون ماکولا شده باشید. در بسیاری موارد قبل از اینکه بیمار دچار علائم شود چشم پزشک علائم اولیه بیماری را در معاینه تشخیص می دهد. این کار معمولا از طریق تست میدان بینایی صورت می گیرد.
دژنراسیون ماکولا
در دژنرسانس ماکولا دید مرکزی مختل شده و بیمار در مرکز دید خود لکه ای سیاه می بیند.
برگشت

علت دژنراسیون ماکولا
علت دقیق این بیماری هنوز شناخته نشده است. نوع خشک ممکن است بر اثر پیر و نازک شدن بافت ماکولا، رسوب رنگدانه ها در ماکولا، و یا ترکیبی از این دو ایجاد شود. در نوع تَر عروق خونی جدید در زیر شبکیه رشد کرده و خون و مایع از آنها نشت می کند. این نشت سبب مرگ سلول های شبکیه شده و باعث ایجاد نقاط کور در دید مرکزی می شود.
عواملی که شانس ابتلا به بیماری را افزایش می دهد عبارتند از: سابقه خانوادگی، مصرف سیگار، فشار خون بالا، دوربینی و چاقی.
بسیاری از پژوهشگران و چشم پزشکان معتقدند که بعضی از مواد غذایی نظیر روی، لوتئین، زیگزانتین (Xyxantine) و ویتامین های A، C و E به کاهش خطر ابتلا به بیماری کمک کرده و یا پیشرفت AMD خشک را کند می کنند. چربی ها نیز ممکن است در این میان نقش داشته باشند. در مطالعه ای که نتایج آن در شماره آگوست 2001 مجله چشم پزشکی Archive of Ophthalmologoy چاپ شده است نتیجه گیری شده است که مصرف اسید های چرب امگا-3 که در ماهی به میزان فراوانی یافت می شود اثر حفاظتی در مقابل دژنراسیون ماکولا دارد. از سوی دیگر، مصرف اسیدهای چرب امگا-6 که در روغن های نباتی یافت می شوند خطر ابتلا را افزایش می دهد.
بعضی از موارد دژنراسیون ماکولا عارضه ای از داروهای سمی نظیرکلروکین (دارویی ضد مالاریا) یا فنوتیازین ها (دسته ای از داروهای روانپزشکی) هستند.
دژنراسیون ماکولا
برگشت

درمان دژنراسیون ماکولا
ویتامین ها و مواد معدنی
درمان دارویی با ویزودین (Visudyne)
درمان با لیزر
فیلتراسیون خونی (Blood Filtration)
تلسکوپ قابل جاگذاری (Implantable Telescope)
وسایلی که برای کاهش بینایی استفاده می شوند
دژنراسیون ماکولا
برگشت

ویتامین ها و مواد معدنی
این بیماری درمان قطعی ندارد ولی درمان هایی برای جلوگیری از پیشرفت بیمار و یا حتی بهبود دید وجود دارد.
ویتامین ها و مواد معدنی: تحقیقات نشان داده است که ویتامین های آنتی اکسیدان نظیر بتا-کاروتن (ویتامین A) و ویتامین های C و E ممکن است ماکولا را در برابر تخریب محافظت کنند. اخیرا در مطالعه ای بر روی 3600 بیمار نشان داده شده است که مصرف ویتامین های C و E، بتا-کاروتن و روی، خطر پیشرفت بیماری را در بعضی بیماران تا 28% کاهش می دهد. این یافته ها سبب می شوند تا پژوهشگران به بیماران در خطر ابتلا به AMD پیشرفته توصیه کنند آنتی اکسیدان و روی به مقادیر زیر مصرف کنند. مقادیر توصیه شده به شرح زیرند:
500 میلی گرم ویتامین C
400 واحد ویتامین E
15 میلی گرم بتا-کاروتن
و 80 میلی گرم اکسید روی
باید توجه داشت که کسانیکه سیگار می کشند نباید از قرص های بتا-کاروتن استفاده کنند زیرا ریسک ابتلا به سرطان ریه در این افراد و کسانیکه تازه سیگار را ترک کرده اند با مصرف بتا-کاروتن افزایش می یابد.
دژنراسیون ماکولا
برگشت

درمان دارویی با ویزودین (Visudyne) و ودرمان با لیزر
درمان دارویی با ویزودین (Visudyne): ویزودین اولین دارویی است که برای نوع تَر بکار می رود. در این روش درمانی، دارو به دست بیمار تزریق شده و سپس با استفاده از یک لیزر غیر حرارتی فعال می شود. فعال شدن دارو سبب ایجاد واکنشی شیمیایی می شود که عروق خونی غیر طبیعی را از بین می برد. از هر 6 بیمار درمان شده یک نفر دید بهتری پیدا می کند و این دو برابر بیمارانی است که از این دارو استفاده نمی کنند.
درمان با لیزر: فوتوکوآگولاسیون با لیزر (Laser Photocoagulation) با تخریب و عایق بندی عروق خونی جدید و جلوگیری از نشت خون و مایع باعث بهبود بیماران مبتلا به نوع تَر می شود. در این روش جای لیزر مانند زخمی بر روی شبکیه باقی می ماند و باعث بوجود آمدن نقاط کور در دید بیمار می شود. پژوهشگران مشغول بررسی راه هایی برای کاهش زخم ها و همچنین درمان نوع خشک بیماری با لیزر هستند.
درمان دژنراسیون ماکولا
برگشت

فیلتراسیون خونی (Blood Filtration) -تلسکوپ قابل جاگذاری (Implantable Telescope) و وسایلی که برای کاهش بینایی استفاده می شوند
فیلتراسیون خونی (Blood Filtration): در این روش که حدود 2 دهه پیش توسط ژاپنی ها ابداع شد جریان متفاوت خون در غشاء سبب کاهش مقدار بعضی از پروتئین ها و اسید های چرب که مقدارشان زیاد است و ممکن است مضر باشند می شود. این تکنیک در بیماریهای مختلفی بکار گرفته شده است ولی نوع جدیدی از آن بنام رئوفرزیس (Rheopheresis) برای درمان نوع خشک AMD تست شده است. رئوفرزیس هنوز توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید نشده است ولی بصورت تجارتی در کانادا و اروپا در دسترس است.
تلسکوپ قابل جاگذاری (Implantable Telescope): این وسیله تلسکوپی کوچک است که تصویر را بزرگ کرده و بر روی شبکیه می اندازد. بزرگ شدن تصویر سبب می شود که نسبت قسمت تخریب شده ماکولا به اندازه تصویر کم شود و در نتیجه لکه هایی که در دید مرکزی دیده می شوند کوچکتر شوند. تلسکوپ مینیاتوری قابل جاگذاری (Implantable Miniature Telescope) در اواخر دهه 90 اختراع شد و در حال حاضر بر روی 200 بیمار آزمایش شده است.
وسایلی که برای کاهش بینایی استفاده می شوند: هر چند اخیراً پیشرفت های زیادی در درمان AMD صورت گرفته است ولی دید از دست رفته قابل بازگشت نیست. برای بیمارانی که دیدشان را از دست داده اند وسایلی وجود دارد که با استفاده از لنز های بزرگ کننده و نور زیاد به بهبود بینایی کمک می کنند. بعضی از این وسایل تصویر را به قسمت های محیطی تر شبکیه و خارج از محدوده ماکولا منتقل می کنند.
درمان دژنراسیون ماکولا
برگشت

دوربینی (Hyperopia)
در پزشکی دوربینی، هیپروپی نامیده می‏شود که نسبت به نزدیک بینی شیوع کمتری دارد. دوربینی معمولا در حدود 1+ تا 4+ دیوپتر بوده و بندرت به 8 دیوپتر و بالاتر می‏رسد. دوربینی وقتی ایجاد می‏شود که یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول کمتری داشته و یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای کمتری دارد, در نتیجه نور وارده به چشم در پشت شبکیه متمرکز می‏شود. در این حالت اشیای دور تار بنظر می‏رسند و تصاویر نزدیک حتی بیشتر تار می‏شوند. افراد جوان که دوربین هستند می‏توانند با استفاده از قدرت متمرکزکننده عدسی چشم, تصویر را از پشت شبکیه به روی شبکیه بیاندازند و در نتیجه واضح ببینند. اما در دوربینی شدید یا سنین بالاتر این توانایی کاهش یافته و بیماران احتیاج به عینک مطالعه یا عینک دو دید دارند.
با افزایش سن توانایی متمرکز کردن تصویر بر روی شبکیه کاهش می‏یابد و بتدریج وابستگی چشم‏های دوربین به عینک بیشتر می‏شود و به شماره بالاتری نیاز پیدا می‏کنند. معمولا در افراد دوربین نمره واقعی چشم بالاتر از عینک مورد استفاده آنها می‏باشد. برای اصلاح دوربینی از عدسیهای محدب استفاده می‏شود که با علامت مثبت(+) تجویز می شوند. چشم از پشت این عینکها درشت‏تر بنظر می‏رسد.
بیماری های چشمی
برگشت

رتینوپاتی (مشکلات شبکیه) در نوزادان نارس
کلیات
علائم و نشانه ها
تشخیص و درمان
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
رتینوپاتی (مشکلات شبکیه) در نوزادان نارس (Retinopathy of Prematurity – ROP) که به آن Retrolental Fibroplasia نیز گفته می شود می تواند سبب کوری شود. این بیماری در گذشته ناشی از استفاده از مقادیر زیاد اکسیژن در دستگاه هایی بود که نوزادان نارس در آنها نگهداری می شدند ولی امروزه با پیشرفت در روش های نگهداری از نوزادان نارس، بروز این بیماری کمتر شده است. عواملی که نوزاد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به رتینوپاتی قرار می دهند کم بودن وزن هنگام تولد (کمتر از 1.5 کیلوگرم) و زایمان زودرس (هفته 26 تا 28) هستند.
درد کودکان نارس رشد و تکامل عروق خونی شبکیه دچار اشکال بوده و عروق خونی غیر طبیعی شروع به رشد می کنند. مشکل رشد عروق غیر طبیعی که به آن نئوواسکولاریزاسیون نیز می گویند این است که اکسیژن کافی به شبکیه نمی رسانند.
رتینوپاتی در نوزادان نارس بسته به شدت بیماری به 5 درجه تقسیم می شود. پیشرفت بیماری به درجات آخر می تواند سبب ایجاد زخم در شبکیه و عوارضی نظیر جدا شدگی شبکیه، خونریزی زجاجیه، انحراف چشم، و تنبلی چشم شود. بسیاری از نوزادان مبتلا به رتینوپاتی دچار نزدیک بینی خواهند شد.
رتینو پاتی در نوزادان نارس
برگشت

علائم و نشانه ها
از آنجا که نوزاد نمی تواند علائم خود را بگوید والدین، متخصص کودکان و نوزادان و چشم پزشک باید متوجه عوامل خطری که احتمال ابتلا به این بیماری را زیاد می کنند باشند. این عوامل عبارتند از:
کم بودن وزن هنگام تولد (1.5 کیلوگرم یا کمتر)
نیاز به اکسیژن در هفته اول پس از تولد
وجود مشکلی در سلامتی نوزاد بلافاصله پس از تولد
کودکانی که در نوزادی به این بیماری مبتلا شده اند باید از نظر علائم زیر که ممکن است نشانه هایی از ابتلا باشند مورد توجه قرار گیرند:
نگه داشتن اجسام نزدیک چشم
مشکل در دیدن فاصله دور
بستن و تنگ گردن یک چشم
بی میلی نسبت به استفاده از یک چشم
ضعف دید (که قبلاً توسط پزشک تشخیص داده نشده)
افت ناگهانی دید
انحراف چشم
رتینو پاتی در نوزادان نارس
برگشت

تشخیص و درمان
تشخیص:
نوزادانی که ریسک ROP دارند باید در هفته 4 تا 6 پس از تولد معاینه چشم پزشکی شوند. چشم پزشک ابتدا با استفاده از قطره های گشاد کننده، مردمک را باز کرده و سپس با استفاده از افتالموسکوپ شبکیه را می بیند. در حین معاینه پدر یا مادر باید کودک را نگه دارند. صرف نظر از اینکه بیمار به درمان نیاز داشته باشد یا خیر باید مجدداً در فواصلی که چشم پزشک مشخص می کند تحت معاینه قرار گیرد. معاینات دوره ای برای مشخص کردن اینکه پیشرفت بیماری متوقف شده یا خیر و اینکه به درمان نیاز وجود دارد یا خیر لازمند.
درمان:
بعضی از کودکانی که بیماریشان در حد درجه 1 یا 2 است بدون درمان بهبود می یابند. در موارد دیگر، در صورتیکه بیمار علائم بیماری درجه 3 یا بالاتر را نشان دهد درمان لازم است. برای جلوگیری از انتشار عروق غیر طبیعی ممکن است مناطقی از شبکیه را با روشی بنام کرایوتراپی درمان کنند. در این روش قسمت هایی از شبکیه منجمد می شود. لیزر هم ممکن است بدین منظور استفاده شود. در هر دو روش زخم های دائمی در قسمت های محیطی شبکیه باقی می ماند ولی در اغلب موارد این روش های درمانی در حفظ دید مرکز بیمار موفقند.
رتینو پاتی در نوزادان نارس
برگشت

رتینوپاتی دیابتی
رتینوپاتی دیابتی چیست؟
انواع رتینوپاتی
علائم رتینوپاتی دیابتی کدامند؟
چگونه رتینوپاتی دیابتی تشخیص داده می شود؟
چگونه رتینوپاتی دیابتی درمان می شود؟
نقش بیمار در درمان چیست ؟
کاهش دید به میزان زیادی قابل پیشگیری است
بیماری های چشمی
برگشت

رتینوپاتی دیابتی چیست؟
رتینوپاتی دیابتی عارضه ای ناشی از دیابت است که بدلیل تغییرات ایجاد شده در رگ های خونی رخ می دهد. پرده شبکیه لایه عصبی در پشت چشم است که نور را درک می­کند و تصاویر را به مغز می­فرستد. وقتی عروق خونی در شبکیه آسیب می­بینند ممکن است باعث نشت مایع یا خون شده یا منجر به رشد شاخه­های عروقی شکننده و کلافه مانند شده و باعث تخریب شبکیه شود در نتیجه تصویری که شبکیه به مغز می­فرستد تار شده یا کج و معوج می­شود.
رتینوپاتی دیابتی یکی از علل اصلی کاهش دید است و کسانیکه دیابت درمان نشده دارند 25 برابر شانس بیشتری برای کوری نسبت به افراد عادی دارند.
هرچه طول بیماری دیابت بیشتر باشد احتمال رتینوپاتی دیابتی بیشتر می­شود. در نزدیک به 80% کسانیکه لااقل 15 سال دیابت دارند مقداری صدمه به عروق شبکیه دیده می­شود. در مبتلایان به دیابت نوع یک (نوع جوانان ) احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی در سنین پایین تر بیشتر است. چنانچه شما دیابت دارید بایستی بدانید که امروزه با بهبود وسائل تشخیصی و درمانی، فقط درصد کوچکی از بیماران مبتلا به دیابت مشکلات جدی ناشی از کاهش دید خواهند داشت، مشروط به اینکه به موقع به چشم پزشک مراجعه نمایند.
رتینوپاتی دیابتی
برگشت

انواع رتینوپاتی
رتینوپاتی زمینه ای مرحله اول رتینو پاتی دیابتی است. در این مرحله عروق کوچک در پرده شبکیه صدمه دیدهو مایع یا خون از آنها نشت می کند. مایع نشت کرده باعث تورم پرده شبکیه شده و یا رسوباتی بنام "اگزودا" را ایجاد می نماید.
با اینکه این مرحله معمولاً روی دید تاثیری نمی­گذارد اما ممکن است بعداً به مراحل شدیدتری که منجر به کاهش دید می شود تبدیل شود. از این رو رتینوپاتی زمینه ای به عنوان یک علامت هشداردهنده محسوب می شود.
گاهی مایعی که نشت کرده است در مرکز دید جمع می شود. مرکز دید مسئول دیدن جزئیات ریز اشیا می باشد (مثلاً حروف یا اعداد). این مسئله بنام تورم مرکز دید خوانده می شود و ممکن است سبب شود خواندن یا انجام کارهای نزدیک مشکل تر شود.
رتینوپاتی پرولیفراتیو(تکثیری) حالتی است که رگهای خونی جدید و غیرطبیعی بروی سطح شبکیه رشد می کنند. این پدیده "نئوواسکولاریزاسیون – Neovascularization" خوانده می شود. این عروق جدید دیواره ضعیف تری داشته و شکننده هستند و ممکن است منجر به خونریزی شوند. زجاجیه ماده شفاف و ژله مانندی است که مرکز چشم را پر می­کند. خون نشت کرده باعث کدر شدن زجاجیه شده و بصورت نسبی عبور نور را از مردمک به پرده شبکیه را مانع می­شود در نتیجه تصویر تار و درهم می شود . این رگهای خونی غیرطبیعی ممکن است تبدیل به بافت سفتی شده که شبکیه را از پشت چشم جدا کنند و باعث جدا شدگی پرده شبکیه شوند که در صورت عدم درمان می تواند منجر به کاهش شدید دید و کوری شود.
رگهای خونی غیرطبیعی همچنین ممکن است اطراف مردمک ، روی عنبیه (قسمت رنگی چشم) رشد کرده و با افزایش فشار داخل چشم باعث ایجاد آب سیاه شود.
رتینوپاتی دیابتی تکثیری (پرولیفراتیو) شدیدترین نوع بیماری شبکیه ناشی از دیابت می باشد. حدود 20% افراد دیابتی به آن مبتلا می­شوند و می تواند باعث کاهش شدید دید و کوری شود.
رتینوپاتی دیابتی
برگشت

علائم رتینوپاتی دیابتی کدامند؟
رتینوپاتی دیابتی
دید طبیعی
دید بیمار مبتلا به رتینوپاتی دیابتی
برگشت

چگونه رتینوپاتی دیابتی تشخیص داده می شود؟
بهترین راه برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی معاینه چشمی در فواصل منظم می­باشد که توسط چشم پزشک بایستی انجام شود. رتینوپاتی بسیار شدید ممکن است کاملاً بدون علامت باشد. بیماری را می­توان با درمان بهبود بخشید. برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی چشم پزشک با استفاده از دستگاهی بنام افتالموسکوپ بداخل چشم شما نگاه می­کند. چشم پزشکی ممکن است قبل از معاینه با استفاده از قطره چشمی مردمک را باز کند.
چنانچه چشم پزشک رتینوپاتی دیابتی را تشخیص دهد ممکن است نیاز به عکس رنگی ته چشم یا آزمایش خاصی بنام "آنژیوگرافی با فلوئورسئین" باشد تا مشخص شود که شما احتیاج به درمان دارید یا نه؟ در آنژیوگرافی با فلوئورسئین یک ماده رنگی به داخل رگ شما تزریق می­شود و عکسهای مخصوصی از چشم شما گرفته می­شود.
رتینوپاتی دیابتی
برگشت

چگونه رتینوپاتی دیابتی درمان می شود؟
برای درمان چشم پزشک مسائل زیر را در نظر می­گیرد:
سن شما
تاریخچه پزشکی شما
چگونگی نحوه زندگی شما
چه مقدار شبکیه صدمه دیده است ؟
در بسیاری موارد احتیاجی به درمان نیست اما بیمار باید بطور مرتب تحت معاینات چشمی قرار گیرد. در دیگر موارد، درمان برای متوقف کردن صدمات ناشی از رتینوپاتی دیابتی و در صورت امکان بهبود دید انجام می­شود.
جراحی لیزر: این روش اغلب در درمان رتینو پاتی دیابتی موثر است. یک اشعه قوی از نور لیزر بر بروی قسمت صدمه دیده شبکیه متمرکز می­شود. تابش اشعه لیزر رگهای نشت کننده را می­بندد و بدینوسیله تورم مرکز دید کم می­شود. این نوع درمان "فوتوکوآگولاسیون – Photocoagulation"  نامیده می شود.
در موارد رشد رگهای خونی غیرطبیعی (نئوواسکولاریزاسیون) تابش اشعه لیزر در تمامی قسمت های کناری پرده شبکیه استفاده می­شود. اثرات ناشی از لیزر باعث کاهش رشد رگهای خونی غیرطبیعی شده همچنین شبکیه را به پشت چشم می­چسباند و مانع جدا شدگی شبکیه می­شود.
جراحی لیزر ممکن است در مطب چشم پزشک و یا در یک کلینیک بصورت سرپایی انجام شود. چنانچه رتینو پاتی دیابتی در مراحل اولیه تشخیص داده شود جراحی لیزر می­تواند سیر کاهش دید را کُند کند. حتی در مراحل پیشرفته بیماری (رتینوپاتی پرولیفراتیو) نیز، جراحی لیزر شانس کاهش شدید دید را کم می­کند.
کرایوتراپی(سرد کردن): اگر زجاجیه بدلیل وجود خون کدر باشد جراحی لیزر را تا زمانیکه خون جذب شود نمیتوان انجام داد. در بعضی موارد خونریزی زجاجیه، کرایوتراپی یا یخ زدن شبکیه ممکن است در کوچک شدن رگهای خونی غیرطبیعی کمک کننده باشد.
ویترکتیومی (برداشتن زجاجیه): در رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو پیشرفته ممکن است چشم پزشک برداشتن زجاجیه را توصیه کند. این جراحی میکروسکوپی در اطاق عمل انجام می­شود. ویترکتیومی زجاجیه پر شده از خون را بر می دارد و به جای آن ماده شفافی را جایگزین می­کند. در حدود 70% بیماران بعد از برداشتن زجاجیه بهبودی دید دارند . گاهی اوقات قبل از انجام عمل برداشتن زجاجیه چشم پزشک ممکن است برای چند ماه یا یکسال صبر کند تا شاید خونریزی خود بخود جذب شود.
ترمیم شبکیه: در صورتیکه بافت تخریب شده منجر به جداشدگی شبکیه از پشت چشم شود کاهش شدید دید یا کوری را باعث می­شود مگر اینکه جراحی برای چسباندن شبکیه بموقع و با موفقیت انجام شود.
رتینوپاتی دیابتی
برگشت

نقش بیمار در درمان چیست ؟ و کاهش دید به میزان زیادی قابل پیشگیری است
نقش بیمار در درمان چیست ؟
مراقبت موفقیت آمیز رتینوپاتی دیابتی فقط به درمان اولیه توسط چشم پزشک شما بستگی ندارد. طرز برخورد و توجه شما به درمان داروئی و رعایت رژیم دیابتی ضروری است. شما بایستی میزان مناسب قند خون خود را حفظ کنید. از سیگار کشیدن خودداری کنید و به فشار خون خود نیز توجه داشته باشید. فعالیتهای فیزیکی معمولاً برای بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی مسئله ای نیست . گاهی در بیماران مبتلا به نوع فعال رتینوپاتی پرولیفراتیو محدود کردن فعالیتهای فیزیکی توصیه می­شود.
کاهش دید به میزان زیادی قابل پیشگیری است
رتینوپاتی دیابتی ممکن است بدون هیچ گونه علامتی وجود داشته باشد.
تشخیص اولیه رتینوپاتی دیابتی بهترین روش برای جلوگیری از کاهش دید است.
بیماران مبتلا به دیابت بایستی حداقل سالی یکبار توسط چشم پزشک معاینه شوند. وقتیکه رتینوپاتی دیابتی ایجاد شد معاینات بیشتر چشم پزشکی با فواصل کمتر ضروری است.
با کنترل دقیق چشم پزشک می­توانید درمان را قبل از صدمه دید شروع کنید. جراحی و یا لیزر برای درمان رتینوپاتی دیابتی بسیار موثر است.
رتینوپاتی دیابتی
برگشت

شالازیون (Chalazion)
کلیات
درمان
شالازیون های مکرر
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
شالازیون برجستگی کوچکی در لبه پلک
در زیر پوست است که در اثر انسداد
مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی
پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده ایجاد
می شود. شالازیون ممکن است در ابتدا
ملتهب باشد و باعث ایجاد درد و قرمزی شود که در این حالت شبیه گل مژه است؛ اما پس از مدتی درد و قرمزی فروکش می کند و توده متورمی در لبه پلک باقی می ماند. اندازه این برجستگی ثابت نیست و ممکن است به تدریج بزرگتر یا کوچکتر شود. گاهی اوقات شالازیون از ابتدا فقط به صورت یک توده برجسته ظاهر می شود و با درد و قرمزی همراه نیست.
شالازیون معمولاً مشکل چشمی مهمی ایجاد نمی کند و پس از چند هفته تا چند ماه خود به خود کوچک می شود و از بین می رود. استفاده از کمپرس گرم (روزی 3-2 بار و هر بار 5-10 دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم ممکن است به باز شدن مجرای غده چربی کمک کند و باعث بهبود سریع تر شالازیون شود.
شالازیون
برگشت

درمان
شالازیون های خیلی کوچک که ظاهر ناخوشایندی ندارد احتیاج به درمان خاصی ندارند و معمولاً به مرور زمان خود به خود خوب می شوند. شالازیون های بزرگتر به دو علت اصلی نیاز به درمان پیدا می کنند:

اول آنکه شالازیون های بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشکل ساز هستند، ضمن آنکه بهبود خودبخودی آن ها ممکن است چندین ماه طول بکشد.

دوم آنکه شالازیون های بزرگ بزرگ به خصوص در پلک بالایی روی قرنیه فشار می آورند و با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می شوند.
پس در اینگونه موارد برای درمان حتماً از چشم پزشک کمک بگیرید.

روش اصلی درمان در این حالت جراحی شالازیون است که با استفاده از بی حسی موضعی انجام می گیرد. روش دیگر تزریق داروهای استروئیدی در داخل ضایعه در لبه پلک است که معمولاً در مواردی به کار می رود که یا تعداد زیادی شالازیون کوچک وجود داشته باشد که نتوان آن ها را با جراحی خارج کرد و یا شالازیون در جایی باشد که جراحی آن احتمال ایجاد آسیب در ساختمان های مجاور را به همراه داشته باشد.
شالازیون
برگشت

شالازیون های مکرر
در برخی از افراد شالازیون مکرراً عود می کند. در این حالت لازم است فرد حتماً توسط چشم پزشک ویزیت شود زیرا:
اولاً گاهی اوقات بیماری های جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلک به صورت شالازیون های مکرر تظاهر می کنند که تشخیص آن ها از شالازیون معمولی فقط از عهده چشم پزشک برمی آید.
ثانیاً در برخی از موارد بیماری های دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلک (بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی لبه پلک (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیون های مکرر می شود. در این حالت کنترل این بیماری ها توسط چشم پزشک به جلوگیری از عود شالازیون کمک می کند.
شالازیون
برگشت

کراتوکونوس یا قوز قرنیه (Keratoconus)
کلیات
علائم و نشانه های کراتوکونوس
علل کراتوکونوس
درمان
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات-علائم و نشانه های کراتوکونوس و علل کراتوکونوس
کلیات :
کراتوکونوس بیماری پیشرونده ای است که معمولا" در
سنین نوجوانی یا اوایل دهه 20 زندگی بروز می کند.
در این بیماری قرنیه نازک شده و شکل آن تغییر می کند.
قرنیه به طور طبیعی شکلی گرد یا کروی دارد ولی در
کراتوکونوس قرنیه برآمده و مخروطی شکل می شود.
این مسئله بر روی انکسار نور هنگام ورود به چشم تاثیر
گذاشته و سبب کاهش وضوح بینایی می شود. کراتوکونوس ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد ولی در90% موارد در هر دو چشم دیده می شود.
علائم و نشانه های کراتوکونوس تشخیص کراتوکونوس ممکن است به دلیل بروز و پیشرفت آهسته آن مشکل باشد. این بیماری ممکن است با نزدیک بینی و آستیگماتیسم همراه باشد در نتیجه ممکن است موجب عدم وضوح و تاری دید شود. بیمار همچنین ممکن است دچار هاله بینی و حساسیت به نور باشد. بیماران معمولا" در هر بار مراجعه به چشم پزشک نسخه شان تغییر می کند.
علل کراتوکونوس علت کراتوکونوس مشخص نیست. این بیماری ممکن است ژنتیکی باشد زیرا بیماران متعددی در یک خانواده دیده می شوند.
کراتوکونوس
برگشت

درمان
در انواع خفیف بیماری، عینک یا لنز نرم (Soft Contact Lenses) ممکن است کمک کننده باشد ولی با پیشرفت بیماری و نازکتر شدن و تغییر شکل بیشتر قرنیه این درمان ها دیگر چندان کارساز نخواهد بود.
درمان بعدی بیماری استفاده از لنزهای سخت دارای قابلیت نفوذ گاز(Rigid gas permeable contact lenses) است. این لنزها قابلیت بیشتری برای اصلاح آستیگاتیسم نامنظم ناشی از کراتوکونوس دارند.
قرار گیری مناسب لنز بر روی قرنیه مبتلا به کراتوکونوس کاری ظریف و زمان گیر است. به همین دلیل مراجعات مکرر برای تنظیم لنز و اصلاح نسخه امری قابل انتظار است. این فرایند با نازکتر شدن و تغییر شکل بیشتر قرنیه نیاز به تکرار داشته و نسخه بیمار باید مجددا" تغییر داده شود.
در صورتی که قرنیه قادر به تحمل لنز سخت نبوده و یا لنز توانایی اصلاح دید بیمار را نداشته باشد قدم بعدی پیوند قرنیه [Corneal Transplant or Penetrating Keratoplasty (PK)] است. بیمار ممکن است حتی بعد از پیوند قرنیه برای دید بهتر به عینک و یا لنز نیاز داشته باشد.
در حال حاضر در بیمارانی که قادر به تحمل لنزهای سخت نیستند و از طرفی انجام پیوند قرنیه بدلیل عوارض آن در آنها توصیه نمی شود از روش های جدیدتری نظیر قرار دادن حلقه های داخل قرنیه مثل Intacs و Ferrara استفاده می شود. مطالعه بر روی این روش در چند سال اخیر در جریان بوده و نتایج نشاندهنده بهبود نسبی بیماران است؛ هر چند نشان داده نشده است که این روش مانع پیشرفت بیماری شود.
کراتوکونوس و جراحی عیوب انکساری انجام هیچکدام از اعمال جراحی اصلاح عیوب انکساری نظیر لیزیک (LASIK) و لیزر (PRK) در بیماران مبتلا به کراتوکونوس بدلیل نازکی پیشرونده قرنیه امکان پذیر نیست.
کراتوکونوس
برگشت

کلیات عیوب انکساری
انکسار نور در چشم
عوامل موثر در انکسار نور و نمره چشم
دید 10/10 به چه معناست؟
نمره عینک

بیماری های چشمی
برگشت

انکسار نور در چشم
منظور از انکسار در واقع مسیری است که شعاع‏های نورانی از روی اشیای موجود در میدان بینایی ما تا تشکیل تصویر واضحی در داخل چشم‏ها طی می‏کنند. سیستم بینایی چشم ما بعد از دریافت نور و پردازش شعاعهای نورانی بصورت امواج الکتریکی و سپس ارسال آن بسمت مغز، منجر به همان چیزی می‏شود که ما به دیدن تعبیر می‏کنیم.
کلیات عیوب انکساری
برگشت

عوامل موثر در انکسار نور و نمره چشم
شکل قرنیهT قدرت عدسی چشم و اندازه چشم عواملی هستند که مسوول واضح بودن تصاویر اشیا بر روی شبکیه می‏باشند. برای اینکه فردی بدون عینک بتواند بینایی کاملی داشته باشد لازم است تمامی این اجزا در تناسب با یکدیگر باشند. در غیر اینصورت عیوب انکساری شامل نزدیک بینی ،دوربینی هیپروپی آستیگماتیسم و پیرچشمی ایجاد می‏شود.
عیوب انکساری با واحدی بنام دیوپتر اندازه‏گیری می‏شود. دیوپتر نشان‏دهنده میزان نمره عینک شماست. هرچه میزان دوربینی یا نزدیک‏ بینی بیشتر باشدT نسخه عینک شما نمره بالاتری دارد.
کلیات عیوب انکساری
برگشت

دید 10/10 به چه معناست؟ و نمره عینک
دید 10/10 به چه معناست؟
دید بیماران با تابلویی شامل اندازه های مختلف حرف E در جهات مختلف اندازه‏ گیری می‏شود. دید طبیعی دید 10/10 است. یعنی چنین فردی در فاصله 6 متری ردیف 10/10 را می بینید. دید 10/5 بدین معناست که فرد حداکثر این ردیف را از فاصله 6 متری می بینید در حالیکه یک فرد طبیعی این ردیف را در فاصله 12 متری می بینید. بعبارت دیگر فردی با دید10/5 نصف یک فرد طبیعی دید دارد.
نمره عینک
نمره عینک با 3 عدد مشخص می‏شود: برای مثال شماره180* 5/1 – 5- نمره یک عینک است. عدد اول نشاندهنده میزان دوربینی یا نزدیک بینی است. علامت جلویی آن نشاندهنده نزدیک بینی علامت منفی) یا دوربینی (علامت مثبت) است. عدد دوم (50/1) نشاندهنده میزان آستیگماتیسم شماست. این عدد ممکن است با علامت مثبت یا منفی نوشته شود. عدد سوم (180) محور آستیگماتیسم را نشان می‏دهد. برای مثال 180 نشاندهنده افقی بودن محور آستیگماتیسم است. بنابراین شماره180* 5/1 – 5- بدین معناست که بیمار نزدیک بینی متوسط و آستیگماتیسم متوسط در محور افقی دارد.
کلیات عیوب انکساری
برگشت

کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه (Conjunctivitis)
کلیات
انواع کنژنکتیویت
علائم و نشانه های کنژنکتیویت
تشخیص
نکات ایمنی
درمان

بیماری های چشمی
برگشت

کلیات وانواع کنژنکتیویت
کلیات:
ملتحمه (conjunctiva) غشاء نازک و شفافی است که روی سفیدی چشم (صلبیه) و سطح داخلی پلک ها را پوشانده است. کنژنکتیویت التهاب این غشاء است که بدلایل عفونی و یا غیر عفونی رخ می دهد.
انواع کنژنکتیویت: 1)غیر عفونی
از میان انواع غیر عفونی، شایعترین نوع
کنژنکتیویت نوع حساسیتی یا آلرژیک است.
این مشکل در افرادی که حساسیت فصلی دارند
نیز دیده می شود و ممکن است بر اثر حساسیت
به موادی از قبیل مواد آرایشی، عطر و یا داروها
نیز رخ دهد. این نوع از کنژنکتیویت مسری نیست.
2) عفونی:
نوع عفونی کنژنکتیویت بر دو نوع است. نوع ویروسی که عامل بیماری ویروس بوده و معمولا با یک سرما سرماخوردگی و گلو درد همراه است. نوع دوم یا کنژنکتیویت ناشی از باکتری (باکتریال) معمولا بر اثر آلودگی با باکتری هایی نظیر استافیلوکک و استرپتوکک ایجاد می شود و شدت آن به نوع و گونه باکتری بستگی دارد.
التهاب ملتحمه
برگشت

علائم و نشانه های کنژنکتیویت
بارزترین علامت کنژنکتیویت قرمزی چشم بر اثر التهاب است. علائم انواع کنژنکتیویت را می توان بصورت زیر خلاصه کرد:
کنژنکتیویت آلرژیک: هر دو چشم را درگیر کرده و سبب خارش و قرمزی همراه با اشکریزش و تورم پلک ها می شود. بیمار ممکن است بدلیل حساسیت آبریزش بینی هم داشته باشد.
کنژنکتیویت ویروسی: معمولا با درگیری یک چشم شروع شده و ممکن است در ادامه چشم دیگر را نیز درگیر کند. علائم دیگر شامل اشکریزش شدید، ترشح آبکی و قرمزی چشم هستند.
کنژنکتیویت باکتریال (میکروبی): هر دو چشم را درگیر کرده و سبب ترشح غلیظ می شود که ممکن است بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب سبب چسبیدن پلک ها به هم شود. علائم دیگر عبارتند از: تورم ملتحمه، قرمزی و اشکریزش. این نوع از کنژنکتیویت معمولاً ابتدا یک چشم را درگیر می کند ولی به سادگی به چشم دیگر منتقل می شود.
التهاب ملتحمه
برگشت

تشخیص
کنژنکتیویت معمولا در یک معاینه
ساده چشم پزشکی با استفاده از
Slit Lamp تشخیص داده می شود.
در بعضی از موارد چشم پزشک
ممکن است برای تشخیص نوع
باکتری عامل کنژنکتیویت ترشحات
چشم را برای کشت به آزمایشگاه بفرستد
التهاب ملتحمه
برگشت

نکات ایمنی
از آنجا که انواع ویروسی و باکتریال کنژنکتیویت مسری بوده و براحتی منتقل می شوند، پیشگیری نقش بسیار مهمی در جلوگیری از انتقال آلودگی به چشم دیگر بیمار و نیز افراد دیگر دارد. برای پیشگیری موثر توجه به نکات زیر لازم است:
شستشوی مرتب دستها و خودداری از مالیدن چشم. آلودگی در بسیاری از موارد بر اثر خاراندن چشم درگیر و انتقال از طریق دست آلوده اتفاق می افتد.
استفاده نکردن از حوله مشترک
استفاده نکردن از لوازم آرایشی مشترک نظیر خط چشم، سایه چشم و …
استفاده نکردن از قطره های چشمی مشترک
شنا نکردن (بعضی از باکتری ها می توانند از طریق آب منتقل شوند)
ضد عفونی کردن میز و پیشخوان محل کار یا آشپزخانه منزل
خودداری از دست دادن با دیگران
عدم استفاده مجدد از دستمال جهت پاک کردن چشم. بهتر است از دستمال کاغذی و بصورت یک بار مصرف استفاده شود.

التهاب ملتحمه
برگشت

درمان
کنژنکتیویت آلرژیک: کمپرس سرد و استفاده از اشک مصنوعی در موارد خفیف کمک کننده است. در موارد شدیدتر از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و آنتی هیستامین ممکن است استفاده شود. در بعضی از بیمارانی که دائما کنژنکتیویت آلرژیک دارند ممکن است از قطره های استروئیدی نیز استفاده شود.
کنژنکتیویت ویروسی: نوع ویروسی بیماری مانند سرماخوردگی درمان خاصی ندارد و معمولا برای آن داروی خاصی تجویز نمی شود ولی علائم بیماری را می توان با استفاده از کمپرس سرد و اشک مصنوعی تخفیف داد. در موارد خیلی شدید نیز می توان از قطره های استروئیدی برای کاهش التهاب استفاده کرد. کنژنکتیویت ویروسی معمولا ظرف سه هفته بهبود می یابد.
کنژنکتیویت باکتریال: معمولا با استفاده از قطره ها یا پماد های آنتی بیوتیک درمان می شود.
نکته آخر هر چند کنژنکتیویت معمولاً عفونتی خفیف بوده و مشکل چندانی ایجاد نمی کند ولی گاهی ممکن است شدت یافته و منجر به مشکلات جدی تری شود بنابراین توصیه می شود در صورت بروز علائم حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید.
التهاب ملتحمه
برگشت

کور رنگی (کوررنگی)
کلیات
علائم
تشخیص
درمان
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
آیا در تشخیص اینکه جسمی قرمز است یا سبز،
و یا آبی است یا زرد دچار مشکل می شوید؟ این
اصلی ترین علامت کوررنگی است. بر خلاف تصور
عامه، دید افراد کور رنگ به ندرت خاکستری است.
کور رنگی یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم X
مغلوب است که در مردان بیشتر دیده شده و تقریباً
همیشه از مادر به پسر به ارث می رسد. (توضیح:
زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X
و یک کروموزوم Y دارند. در بیماری های وابسته به کروموزوم X مغلوب در زنان باید هر دو کروموزوم X معیوب باشند تا بیماری رخ دهد. اگر یک کروموزوم X معیوب باشد بیماری رخ نمی دهد ولی قابل انتقال به فرزندان است. در مردان معیوب بودن تنها کروموزوم X سبب بیماری می شود. بنابراین، فردی که مبتلا به کوررنگی است، مادرش یا مبتلا به کور رنگی است و یا ناقل بیماری.) در این اختلال کروموزومی سلول های مخروطی در شبکیه که مسئول درک رنگ هستند دچار اختلال هستند و به همین دلیل بیمار رنگ ها را درست تشخیص نمی دهد.
کور رنگی ممکن است بر اثر بیماری های عصب بینایی یا شبکیه نیز رخ دهد. در این موارد، فقط چشمی که مشکل دارد دچار کور رنگی می شود و بیماری در طول زمان تشدید می گردد بطوریکه ممکن است تبدیل به کوررنگی کامل شود که در آن بیمار دیدی خاکستری دارد. این بیماران معمولاً در تشخیص آبی و زرد مشکل دارند.
کوررنگی
برگشت

علائم وتشخیص
علائم
اشکال در تشخیص قرمز و سبز (شایعترین حالت)
اشکال در تشخیص آبی و سبز
تشخیص
تشخیص کوررنگی اغلب با استفاده از چارت های رنگی بنام "صفحات آزمون ایشی هارا" (Ishihara) انجام می شود. در این صفحات که نمونه هایی از آن را می بینید اعدادی متشکل از نقطه های رنگی در زمینه ای متشکل از نقاطی به رنگ دیگر قرار گرفته اند که تشخیص آن ها برای افراد کوررنگ مشکل است. در صورتیکه مشکلی در دید رنگی بیمار تشخیص داده شود از تست های دقیق تر استفاده می شود.
کوررنگی
برگشت

درمان
کور رنگی هیچ درمانی ندارد. تشخیص زودرس کوررنگی می تواند مانع بروز مشکلات آموزش در کودکان مدرسه رو شود. در این صورت بهتر است والدین کودک با مسئولین مدرسه و معلم او صحبت کنند.
بعضی از بیماران از لنز های مخصوصی استفاده می کنند که هم بصورت لنز تماسی و هم بصورت لنز عینک وجود دارد.
در بسیاری موارد بیماران به جای تشخیص رنگ ممکن است ترتیب قرار گیری را بخاطر بسپارند. بعنوان مثال بیمار بخاطر می سپارد که چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین قرار دارد.
کوررنگی
برگشت

گل مژه (Stye | Hordeolum)
کلیات
علائم و نشانه ها
درمان
پیشگیری
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
گل مژه بیماری شایعی است
که می تواند افراد را در سنین
مختلف گرفتار کند. گل مژه به
صورت یک توده متورم، حساس
و دردناک و قرمز رنگ در نزدیکی
لبه پلک تظاهر می کند. این توده در
حقیقت یک آبسه کوچک است که در
اثر عفونت یا التهاب ریشه مژه ها یا غدد ترشح کننده چربی پلک ایجاد می شود. تماس دست آلوده با چشم (به خصوص اگر با ترشحات بینی آلوده شده باشد) و التهاب لبه پلک (بلفاریت) از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل مژه می شوند
گل مژه
برگشت

علائم و نشانه ها
احساس سنگینی و درد پلک
ایجاد یک توده برجسته قرمز رنگ دردناک در لبه پلک
سوزش و خارش و اشکریزش
گاهی خروج ترشحات چرکی از گل مژه
تاری دید: تاری دید از عوامل معمول گل مژه نیست اما اگر گل مژه نسبتاً بزرگ باشد با فشار روی قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می شود.
گل مژه
برگشت

درمان
اکثر گل مژه ها ظرف چند روز به تدریج بهبود می یابند و مشکل خاصی ایجاد نمی کنند. در چند روز اول، استفاده از کمپرس گرم باعث تسکین درد می شود و ممکن است به سرباز کردن گل مژه و تخلیه ترشحات چرکی کمک کند. برای این منظور یک حوله تمیز را با آب جوشیده گرم (نه داغ!) مرطوب کنید و برای مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم مبتلا قرار دهید. ماساژ ملایم هم به تسکین درد و تخلیه ترشحات کمک می کند. ماساژ کمپرس گرم را می توان روزی 4-3 بار انحام داد تا ترشحات تخلیه شود و گل مژه بهبود پیدا کند. هرگز سعی نکنید گل مژه را بترکانید یا به زور تخلیه کنید، این کار می تواند باعث گسترش عفونت به بافت های مجاور و یا حتی ورود عفونت به مغز شود. اگر پس از چند روز گل مژه بهبود پیدا نکرد حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک می تواند در صورت لزوم با یک جراحی کوچک گل مژه را تخلیه کند. تخلیه گل مژه با بی حسی موضعی با استفاده از قطره بی حس کننده انجام می شود و گل مژه از سمت پشت پلک تخلیه می شود.
در گل مژه های معمولی استفاده از قطره های آنتی بیوتیک یا آنتی بیوتیک خوراکی فایده ای ندارد. اما در بچه های کوچک یا افرادی که گل مژه های شدیداً ملتهب دارند ممکن است لازم باشد با نظر چشم پزشک آنتی بیوتیک خوراکی برای جلوگیری از گسترش عفونت به بقیه پلک و قسمت های مجاور استفاده شود.
گل مژه
برگشت

پیشگیری
در برخی از افراد گل مژه مکرراً عود می کند. برای پیشگیری از عود گل مژه به نکته های زیر توجه کنید:
از تماس دست آلوده با چشم جلوگیری کنید.
بهداشت پلک را رعایت کنید. شستشوی منظم پلک ها با آب ولرم یا شستشوی لبه پلک با شامپو بچه رقیق شده می تواند به جلوگیری از عود گل مژه کمک کند.
در صورت بروز گل مژه های مکرر حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات بیماری های چشمی دیگر مثل بلفاریت (التهاب لبه پلک) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی باعث بروز گل مژه مکرر می شود که تشخیص و درمان این بیماری ها توسط چشم پزشک باعث جلوگیری از عود گل مژه می شود. به علاوه گاهی اوقات بعضی از بیماری های جدی چشمی (مثلاً تومورها) ممکن است به صورت گل مژه های مکرر تظاهر کند که در این موارد معاینه توسط چشم پزشک راهگشاست.
گل مژه و شالازیون
شالازیون یکی دیگر از توده های لبه پلک است که در ابتدا تظاهری شبیه گل مژه دارد. برای آگاهی بیشتر مبحث شالازیون را مطالعه کنید.
گل مژه
برگشت

گلوکوم [آب سیاه]
کلیات
عصب بینایی
تاثیر گلوکوم بر عصب بینایی
کسانی که در خطرند؟
علائم بیماری
تشخیص بیماری
درمان
انواع دیگر گلوکوم
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات وعصب بینایی
کلیات:
گلوکوم یا آب سیاه بیماری است که می تواند سبب آسیب عصب بینایی و در نتیجه کوری شود. این بیماری در آغاز هیچ علامتی ندارد ولی می تواند در طول چند سال سبب کاهش بینایی و نهایتاٌ کوری شود. درمان زودرس می تواند مانع پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار گردد.
عصب بینایی: عصب بینایی از بیش از یک میلیون رشته عصبی تشکیل شده است که بصورت دسته ای از رشته ها گرد هم آمده اند. این عصب شبکیه (پرده نازک حساس به نور در قسمت عقب کره چشم) را به مغز متصل می کند (شکل زیر). برای داشتن دید خوب، سالم بودن عصب بینایی ضروری است.
گلوکوم
برگشت

تاثیر گلوکوم بر عصب بینایی
در بسیاری از افراد افزایش فشار داخل چشم سبب گلوکوم می شود. در جلوی چشم فضایی وجود دارد که "اتاق قدامی" خوانده می شود. مایع شفافی همواره وارد این فضا شده و از آن خارج می شود و وظیفه تغذیه بافت های مجاور را بعهده دارد. به محلی که مایع از اتاق قدامی خارج می شود اصطلاحاٌ "زاویه" گفته می شود که محل تلاقی قرنیه و عنبیه است (شکل 2). زمانی که مایع به زاویه می رسد از طریق یک شبکه اسفنجی شکل شبیه یک سیستم زه کشی از چشم خارج می شود.

گلوکوم زاویه باز از آنجا به این نام خوانده می شود که زاویه ای که مایع از آن خارج می شود "باز" است. با این حال، به دلایل نا مشخص، سرعت حرکت مایع از خلال شبکه تخلیه کند است. کندی حرکت مایع سبب تجمع آن و بالا رفتن فشار داخل چشم می شود و این افزایش می تواند سبب آسیب دیدن عصب بینایی و کاهش دید شود، مگر آنکه فشار چشم پایین آورده شود.
گلوکوم
برگشت

کسانی که در خطرند؟ و علائم بیماری
کسانی که در خطرند؟
افراد بالای 40 سال
کسانیکه در خانواده شان سابقه این بیماری وجود دارد.
علائم بیماری گلوکوم زاویه باز در ابتدا علامت خاصی ندارد. دید طبیعی بوده و دردی وجود ندارد. با ادامه یافتن بیماری، بیمار متوجه می شود که هر چند اشیایی را که جلویش قرار دارند خوب می بیند ولی اشیایی را که در کنار قرار داشته و باید از گوشه چشم به آنها نگاه کند بخوبی نمی بیند.
بیمار مبتلا به گلوکوم در صورت عدم درمان ممکن است ناگهان متوجه شود که "دید کناری" ندارد. درست مانند این است که دارد از درون یک لوله به اطراف نگاه می کند. ادامه یافتن بیماری ممکن است سبب از بین رفتن باقیمانده دید حتی در مرکز شده و بیمار کور شود. (شکل های 3 و 4)
گلوکوم
دید طبیعی
دید بیمار مبتلا به گلوکوم
برگشت

تشخیص بیماری
بسیاری تصور می کنند که در صورتی مبتلا به گلوکوم هستند که فشار چشمشان بالا باشد اما همیشه چنین نیست. فشار بالای چشم خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می دهد. بالا بودن فشار چشم الزاما به معنای ابتلا به گلوکوم نیست.
ابتلا یا عدم ابتلا به گلوکوم بر اثر بالا بودن فشار چشم بستگی به میزان تحمل عصب بینایی در مقابل فشار بالای چشم دارد و این میزان در افراد مختلف متفاوت است.
هر چند فشار طبیعی معمولاٌ بین 12 تا 21 میلی متر جیوه است، ولی حتی در این فشار نیز ممکن است شخصی به گلوکوم مبتلا باشد و این نشان می دهد که معاینه چشم اهمیت بسیار زیادی دارد.
چشم پزشک برای تشخیص گلوکوم باید اقدامات تشخیصی زیر را انجام دهد:
حدت بینایی (Visual Acuity): در این تست که با استفاده از چارت های بینایی انجام می شود بینایی بیمار در فواصل متفاوت مشخص می شود.
میدان بینایی: در این تست دید کناری (محیطی) بیمار اندازه گیری می شود. با توجه به اینکه از دست دادن دید کناری یکی از علائم گلوکوم است این تست به تشخیص بیماری کمک می کند.
اتساع مردمک: در این تست با استفاده از قطره مردمک چشم بیمار متسع می شود و بدین ترتیب چشم پزشک دید بهتری برای معاینه عصب بینایی پیدا می کند. بعد از معاینه ممکن است دید نزدیک تا چند ساعت تار باشد.
تونومتری: در این تست فشار مایع داخل چشم اندازه گیری می شود.
گلوکوم
برگشت

درمان
درمان دارویی
جراحی با لیزر
روش های جراحی رایج
گلوکوم
برگشت

درمان دارویی و جراحی با لیزر
هر چند گلوکوم علاج قطعی ندارد ولی درمان های رایج بیماری را کنترل می کنند و این تاییدی بر اهمیت تشخیص و درمان زودرس است. بیشتر چشم پزشکان گلوکومی را که تازه تشخیص داده شده است با دارو درمان می کنند ولی تحقیقات جدید نشان داده است که جراحی با لیزر، جایگزینی مطمئن و موثر است.
روش های درمانی گلوکوم شامل موارد زیرند:
درمان دارویی: شایعترین نوع درمان زودرس گلوکوم درمان دارویی است. داروهای گلوکوم بصورت قطره های چشمی و قرص تجویز می شوند. این داروها به دو شکل سبب کاهش فشار داخل چشم می شوند. بعضی باعث کاهش تولید مایع در چشم شده و بعضی به تخلیه بیشتر مایع از درون چشم کمک می کنند.
داروهای ضد گلوکوم ممکن است تا چند بار در روز تجویز شوند. بیشتر بیماران عوارضی نشان نمی دهند ولی بعضی از این داروهای ممکن است سبب سردرد شده و یا بر روی اعضاء دیگر بدن عوارضی داشته باشند. قطره ها ممکن است سبب سوزش و قرمزی چشم شوند.
داروهای ضد گلوکوم باید تا زمانی که به کنترل فشار داخل چشم کمک می کنند مصرف شوند. از آنجا که گلوکوم معمولا علامتی ندارد، گاهی بیماران داروی خود را قطع کرده و یا فراموش می کنند مصرف کنند.
جراحی با لیزر: جراحی با لیزر به تخلیه مایع از درون چشم کمک می کند. هر چند از این روش می توان در هر زمانی استفاده کرد ولی معمولا بعد از آزمایش درمان دارویی بکار می رود. در بسیاری موارد بیمار باید بعد از جراحی لیزری نیز دارو مصرف کند.
درمان گلوکوم
برگشت

روش های جراحی رایج
در جراحی گلوکوم، هدف ایجاد محل خروج جدیدی برای مایع داخل چشم است. هر چند چشم پزشک در هر زمانی ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد ولی معمولا این کار را پس شکست درمان دارویی و جراحی لیزری انجام می دهد.
جراحی در کلینیک یا بیمارستان صورت می گیرد. قبل از جراحی به بیمار داروهایی جهت آرام و شل شدن داده شده و سپس چشم توسط تزریق موارد بی حس کننده در اطراف آن بی حس می شود.
جراح قطعه کوچکی از بافت سفیدی چشم (صلبیه) را بر می دارد و این باعث بوجود آمدن کانال کوچکی برای عبور مایع درون چشم می شود. سپس قسمت سفید چشم که برداشته شده است با لایه نازک و شفافی از ملتحمه پوشانده می شود. مایع از مجرای ایجاد شده و از زیر ملتحمه ای که روی آن را پوشانده عبور کرده و از چشم خارج می شود. (شکل های زیر)
درمان گلوکوم
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت

بیمار پس از جراحی باید تا چند هفته از قطره های آنتی بیوتیک و ضد التهاب برای مقابله با عفونت و تورم استفاده کند. باید توجه داشت که این قطره ها با قطره هایی که بیمار قبلاً برای درمان گلوکوم مصرف می کرده است متفاوتند. بیمار باید همچنین بویژه در چند هفته اول پس از جراحی مرتباً ویزیت شود.
در بعضی از بیماران، جراحی حدود 80 تا 90 درصد در کاهش فشار موثر است. با این حال، اگر مجرای جدید که طی جراحی بوجود آمده است مسدود شود ممکن است به جراحی دیگری نیاز باشد. در صورتیکه بیمار قبلاً تحت جراحی چشمی (نظیر جراحی کاتاراکت) قرار نگرفته باشد جراحی گلوکوم بهترین اثر را دارد.

باید بخاطر داشت که با اینکه جراحی گلوکوم باقیمانده دید بیمار را حفظ می کند ولی باعث بهبود دید نخواهد شد. در واقع، دید بیمار ممکن است به خوبی دید قبل از جراحی نباشد، هر چند که در صورت انجام ندادن جراحی در درازمدت بیمار ممکن است دید خود را کاملاً از دست بدهد.

جراحی گلوکوم نیز مانند هر جراحی دیگری ممکن است با عوارضی همراه باشد. این عوارض عبارتند از: کاتاراکت، مشکلات قرنیه، التهاب یا عفونت داخل چشم و تورم عروق خونی پشت چشم. البته برای هر یک از موارد گفته شده درمان های موثری وجود دارد.
روش های جراحی رایج
درمان گلوکوم
ادامه توضیحات
برگشت

انواع دیگر گلوکوم
هرچند گلوکوم زاویه باز شایعترین نوع این بیماری است ولی گلوکوم انواع دیگری نیز دارد:
در گلوکوم با فشار طبیعی یا پایین، تخریب عصب بینایی و محدود شدن دید کناری بصورت غیر منتظره ای در افرادی رخ می دهد که فشار چشمشان طبیعی است. در درمان این بیماران از همان روش های درمان گلوکوم زاویه باز استفاده می شود
در گلوکوم زاویه بسته مایعی که در قسمت جلوی چشم قرار دارد بدلیل مسدود شدن زاویه توسط قسمتی از عنبیه (قسمت رنگی چشم) راهی به زاویه نداشته و نمی تواند از چشم خارج شود. در این بیماران یک افزایش ناگهانی در فشار چشم دیده می شود. علائم این نوع گلوکوم شامل درد شدید و تهوع و همچنین قرمزی چشم و تاری دید است. گلوکوم زاویه بسته یک مورد اورژانس است و بیمار باید سریعاً درمان شود. در صورت عدم درمان، بیمار ممکن است ظرف 1 یا 2 روز کور شود. جراحی لیزری فوری بطور معمول انسداد را برطرف کرده و بیمار را از کوری نجات می دهد.
در گلوکوم مادرزادی، کودک به دلیل وجود یک نقص مادرزادی در زاویه به گلوکوم مبتلاست. کودکان مبتلا معمولاً علائم واضحی نظیر چشم های کدر (cloudy eye)، حساسیت به نور، و اشکریزش شدید دارند. درمان معمولاً بصورت جراحی صورت می گیرد زیرا داروهای ضد گلوکوم ممکن است اثرات نامشخصی بر روی شیرخواران داشته باشند و همچنین تجویز این داروها در این بیماران مشکل است. در صورتیکه جراحی بلافاصله پس از تشخیص انجام شود این کودکان شانس بسیار بالایی برای داشتن یک دید خوب خواهند داشت.
گلوکوم ثانویه می تواند عارضه ای از بیماری های دیگر باشد. این نوع گلوکوم بعضی اوقات ناشی از جراحی چشم یا کاتاراکت پیشرفته، آسیب های چشمی، بعضی تومورهای چشمی، یا یووئیت (التهاب چشم) باشد. یکی از انواع به نام گلوکوم رنگدانه ای (Pigmentary Glaucoma) زمانی رخ می دهد که رنگدانه ها بصورت فلس از عنبیه جدا شده و با انسداد شبکه خروج مایع چشمی، مانع عبور آن شوند. نوع شدیدی نیز به نام گلوکوم نئوواسکولار (Neovascular Glaucoma) با دیابت مرتبط است. همچنین، داروهای کورتیکواستروئیدی (دارای کورتون) که در درمان التهاب های چشمی و دیگر بیماریها کاربرد دارند نیز می توانند در درصد کمی از بیماران سبب شروع گلوکوم شوند.
گلوکوم
برگشت

مشکلات چشم ناشی از کار با کامپیوتر | Computer Vision Syndrome
CVS چیست؟
علائم CVS
10توصیه برای کاهش علائم CVS
از 1تا7
از 8تا10
بیماری های چشمی
برگشت

CVS چیست؟ و علائم CVS
CVS چیست؟ CVS مجموعه ای از علائم چشمی و بینایی است که بر اثر کار با کامپیوتر ایجاد می شوند. تقریبا 4/3 کسانیکه زیاد با کامپیوتر کار می کنند گرفتار این علائم هستند. به نظر می رسد با فراگیرتر شدن بکارگیری کامپیوتر در محل های کار و حتی در خانه ها تعداد کسانیکه از CVS رنج می برند روبه افزایش باشد.
علائم CVS مهمترین علائم CVS عبارتند از: خستگی چشم، خشکی چشم، سوزش، اشک ریزش و تاری دید. CVS همچنین ممکن است سبب درد در گردن و شانه ها نیز بشود.
چشم انسان حروف چاپی را بهتر از حروف نمایش داده شده بر روی مانیتور می بینند. علت این امر این است که حروف چاپی کنتراست بیشتری با صفحه سفید زمینه داشته و لبه های آنها واضح تر است حال آنکه در مورد صفحه مانیتور چنین نیست و لبه ها به وضوح حروف چاپی نیستند بلکه حروف از یک مرکز با کنتراست بالا شروع شده و به تدریج کم رنگ تر می شوند و پس از تبدیل به خاکستری کمرنگ ناپدید می گردند. بنابراین لبه های حروف بر روی صفحه مانیتور وضوح حروف چاپی را ندارد.
یکی از مهمترین دلایل خشکی و سوزش چشم هنگام کار با کامپیوتر کاهش میزان پلک زدن است بطوریکه افراد هنگام کار با کامپیوتر تقریبا1/5حالت عادی پلک می زنند. این مساله به همراه خیره شدن به صفحه مانیتور و تمرکز بر روی موضوع کار سبب می شود تا پلک ها مدت بیشتری با بمانند و در نتیجه اشک روی سطحچشم سریعتر تبخیر می شود.
CVS
برگشت

10 توصیه برای کاهش علائم CVS از 1تا7
1) سعی کنید بطور ارادی پلک بزنید. این کار سبب می شود سطح چشم شما با اشک آغشته شده و خشک نشود. در صورتیکه مشکل شما شدید باشد می توانید از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید.
2) مرکز مانیتور باید حدود 10 تا 20 سانتی متر پایین تر چشمان شما باشد. این وضعیت علاوه بر اینکه باعث می شود پلک ها پایین تر قرار گیرند و سطح کمتری از چشم در معرض هوا باشد. از خستگی گردن و شانه ها نیز می کاهد. در این موارد هم باید مانیتور را در ارتفاع مناسب قرار داد و هم ارتفاع صندلی را نسبت به میزکار تنظیم کرد بطوریکه ساعد شما هنگام کار با keyboard موازی با سطح زمین باشد.
3) مانیتور خود را طوری قرار دهید که نور پنجره یا روشنایی اتاق به آن نتابد. هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید پرده ها را بکشید و روشنایی اتاق را نیز به نصف وضعیت معمولی کاهش دهید. اگر از چراغ مطالعه بر روی میز خود استفاده می کنید آن را طوری قرار دهید که به صفحه مانیتور یا چشم شما نتابد. همچنین می توانید از صفحه های فیلتر نیز بر روی صفحه مانیتور استفاده کنید. تابش نور به صفحه مانیتور سبب کاهش کنتراست و خستگی چشم می شود. این مساله بخصوص زمانیکه زمینه صفحه تیره باشد شدیدتر خواهد بود.
4) به چشمان خود استراحت دهید. سعی کنید هر 5 تا 10 دقیقه چشم خود را از مانیتور برداشته و به مدت 5 تا 10 ثانیه به نقطه ای دور نگاه کنید. این کار سبب استراحت عضلات چشم می شود. همچنین به شما وقت می دهد پلک بزنید و سطح چشم شما مرطوب شود.

5) اگر مجبورید که متناوبا به یک صفحه نوشته و مانیتور نگاه کنید (خصوصا در مورد تایپیست ها) ممکن است چشم شما خسته شود زیرا باید تطابق خود را تغییر دهد.6 برای جلوگیری از این مساله سعی کنید صفحه نوشته شده را در حداقل فاصله و هم سطح با مانیتور قرار دهید. برای اینکار می توانید از copyholder استفاده کنید.
6) فاصله مانیتور با چشمان شما باید 50 تا 60 سانتی متر باشد.
7) روشنایی و کنتراست مانیتور خود را تنظیم کنید. میزان روشنایی مانیتور باید با روشنایی اتاق هماهنگی داشته باشد. یک روش برای تنظیم روشنایی مانیتور این است که به یک صفحه وب با زمینه سفید (مثل این صفحه) نگاه کنید. اگر سفیدی صفحه برای شما مثل یک منبع نور است روشنایی مانیتور زیاد است و باید آن را کم کنید. در مقابل، اگر صفحه کمی خاکستری به نظر می رسد روشنایی  را زیاد کنید.  در مجموع روشنایی باید در حدی باشد که چشمان شما احساس راحتی کنند. کنتراست مانیتور باید حداکثر باشد تا لبه های حروف بیشترین کنتراست را با نوشته خود پیدا کند.
CVS
برگشت

10توصیه برای کاهش علائم CVS از 8تا10
8) مشخصات دیگر مانیتور خود را تنظیم کنید. کیفیت نمایش تصاویر بر روی مانیتور به سه عامل بستگی دارد: Resolution ، Refresh Rate ، و DotePitch. Refresh Rate نشاندهنده فرکانس تجدید تصویر بر روی مانیتور است. فرکانس پایین می تواند برای چشم خسته کننده باشد و فرکانس های خیلی پایین سبب پرش تصویر می شوند. بهترین Refresh Rate حدود 70 هرتز یا بیشتر است. Resolution یا وضوح تصویر که به Refresh Rate نیز بستگی دارد به تراکم پیکسل های تصویر بر روی مانیتور گفته می شود. هرچه تعداد پیکسل ها بیشتر باشد جزئیات بیشتری از تصویز دیده می شود. بطورکلی هرچه Resolution بیشتر باشد بهتر است ولی باید به Refresh Rate نیز توجه داشت. گاهی Resolution بالا Refresh Rateپایین دارند بنابراین باید وضعیتی را انتخاب کرد که هر دو بیشترین تعداد را داشته باشند. Dot Pitch بر sharpness تصویر موثر است و هر چه عدد آن کمتر باشد تصویر sharpتر است. بیشتر مانیتورها dot pitch بین 25/0 تا 28/0 میلی متر دارند. 28/0  میلی متر یا کمتر عدد مطلوب است. Refresh Rate و Resolution را در ویندوز می توانید در Display Properties تنظیم کنید ولی dot pitch قابل تنظیم نیست.
9) اگر علی رغم رعایت توصیه های گفته شده باز هم دچار علائم CVS هستید می توانید از عینک های مخصوص استفاده کنید زیرا گاهی مشکل در دید متوسط است. ما بطور معمول کمتر از دید متوسط استفاده می کنیم زیرا بیشتر اوقات یا اشیاء دور رانگاه می کنیم و یا اشیاء نزدیک. ولی مانیتور کامپیوتر دقیقا در فاصله ای از چشم قرار می گیرد که مربوط به دید متوسط است. اگر شما عینکی هستید عینک شما به احتمال زیاد برای کار با کامپیوتر مناسب نیست زیرا دید متوسط را اصلاح نمی کند. برای دریافت عینک مناسبکامپیوتر به چشم پزشک مراجعه کنید.
10) هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید گردن خود را راست نگهداشته و شانه را عقب بدهید. قوز کردن هنگام کار طولانی با کامپیوتر سبب دردهای گردن و شانه ها می شود. اگر پشتی صندلی شما قابل تنظیم است آن راطوری تنظیم کنید که کاملا به پشت شما بچسبد. همچنین ارتفاع صندلی خود را طوری تنظیم کنید که کف پاها روی زمین قرار داشتهو زانوی شما در زاویه 90 درجه قرار داشته باشد. Keyboard و Mouse باید پایین تر از آرنج و نزدیک دستان شما قرار داشته باشد.
CVS
برگشت

مگس پران و جرقه (Floaters and Flashes)
کلیات
مگس پران چیست؟
چرا مگس پران ایجاد می شود؟
مگس پران در چه افرادی شایع تر است؟
جرقه چیست؟
چرا جرقه ایجاد می شود؟
آیا مگس پران و جرقه خطرناک است؟
آیا جرقه و یا مگس پران قابل درمان است؟
علل غیر چشمی جرقه
کلام آخر
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات و مگس پران چیست؟
کلیات: آیا هرگز برایتان پیش آمده است
که هنگام خیره شدن به یک زمینه
صاف (مثلاً یک کاغذ سفید یا آسمان
آبی) متوجه ذرات کوچک غبار
مانندی شوید که جلوی چشمتان بالا
و پایین می روند و هرچه پلک می زنید باز
هم مثل یک سایه کوچک در جلوی چشمتان
قرار دارند؟ این سایه های مزاحم را اصطلاحاً مگس پران می گویند. معمولاً با حرکت دادن چشم مگس پران هم حرکت می کند اما چون جهت حرکت آن در خلاف جهت حرکت چشم می باشد نمی توان آن را با چشم تعقیب کرد.
مگس پران چیست؟
مگس پران در حقیقت سایه کدورت های موجود در مایع زجاجیه است که روی شبکیه می افتد و به صورت یک سایه تیره دیده می شود. این کدورت ها ممکن است ناشی از چسبندگی و ضخیم شدن رشته های زجاجیه، جمع شدن سلول های التهابی در زجاجیه و یا خونریزی در داخل چشم باشد.
مگس پران و جرقه
برگشت

چرا مگس پران ایجاد می شود؟ و مگس پران در چه افرادی شایع تر است؟
چرا مگس پران ایجاد می شود؟
مگس پران عارضه بسیار شایعی است و با گذشت سن شیوع آن افزایش می یابد به طوریکه بیش از 70- 60% افراد بالای 60 سال مگس پران را تجربه کرده اند.
رشته های موجود در زجاجیه در بچه ها و افراد جوان معمولاً بسیار ظریف است و دیده نمی شود اما با بالا رفتن سن این رشته ها ضخیم تر می شوند و در بعضی جاها به هم می چسبند و باعث ایجاد کدورت می شوند که سایه این کدورت بر روی شبکیه به صورت مگس پران احساس می شود. به علاوه در بسیاری از افراد مسن بخشی از رشته های محیطی زجاجیه که به شبکیه متصل بوده و از جای خود کنده می شود و به داخل بخش های مرکزی زجاجیه می افتد. این حالت که آن را (جداشدگی خلفی زجاجیه) می نامند شایعترین علت ایجاد مگس پران است. گاهی اوقات هم وجود التهاب داخل چشمی (یووئیت) سبب تجمع سلول های التهابی در زجاجیه می شود که باعث ایجاد مگس پران می شود. یک علت دیگر مگس پران وجود خونریزی در داخل زجاجیه است؛ مثلاً در افراد مبتلا به دیابت ممکن است خونریزی خفیف چشمی ابتدا به صورت یک مگس پران دیده شود.
مگس پران در چه افرادی شایع تر است؟
افراد بالای 60 سال
افراد نزدیک بین
افرادی که سابقه جراحی چشمی (بخصوص جراحی آب مروارید) دارند.
افرادی که سابقه التهاب داخل چشمی (یووئیت) دارند.
مگس پران و جرقه
برگشت

جرقه چیست؟ و چرا جرقه ایجاد می شود؟
جرقه چیست؟
در چشم پزشکی جرقه به معنای احساس وجود نور در میدان بینایی است وقتی که در حقیقت محرک نوری وجود ندارد. جرقه ممکن است به صورت خطوط درخشان صاعقه مانند یا به صورت اجسام ریز درخشنده به نظر برسد. جرقه ممکن است فقط در یک نقطه خاص میدان بینایی دیده شود و یا به صورت نقاط ریز متعدد در بخشی از میدان بینایی درآید. احساس دیدن جرقه معولاً فقط چند ثانیه طول می کشد اما غالباً تکرار می شود. معمولاً در محیط های تاریک جرقه ها بیشتر تظاهر می کنند. به علاوه حرکات ناگهانی سر یا چشم ها ممکن است باعث دیدن جرقه شود.
چرا جرقه ایجاد می شود؟
همانطور که قبلاً گفته شد با افزایش سن رشته های زجاجیه زخیم تر می شوند و به هم چسبندگی پیدا می کنند. این چسبندگی رشته های زجاجیه ممکن است باعث کشیده شدن پرده شبکیه گردد از آنجا که پاسخ سلول های شبکیه به محرک ها بصورت درک نور است هر عاملی که سلول های شبکیه را تحریک کند در مغز به عنوان نور تفسیر می شود. به همین علت وقتی شبکیه تحت کشش قرار گیرد جرقه های نوری دیده می شود.
مگس پران و جرقه
برگشت

آیا مگس پران و جرقه خطرناک است؟
بسیاری از افراد مدت ها مگس پران داشته اند و هیچ مشکل خاصی پیدا نکرده اند. مگس پرانی که سال های سال وجود داشته و تغییر خاصی پیدا نکرده است معمولاً خطری ندارد اما بروز مگس پران جدید می تواند ناشی از مشکلات جدی چشمی باشد. البته همانطور که گفته شد شایعترین علت بروز مگس پران جدید (جداشدگی زجاجیه خلفی) است که به خودی خود خطری ندارد اما گاهی اوقات در حین جدا شدن زجاجیه بخشی از شبکیه نیز همراه با آن کنده می شود و باعث ایجاد سوراخ یا پارگی در پرده شبکیه می شود که می تواند سبب جدا شدن پرده شبکیه و مشکلات شدید بینایی شود.
به طوریکه قبلاً ذکر شد وجود جرقه معمولاً ناشی از کشش و تحریک شبکیه است، بنابراین در افرادی که اخیراً دچار جرقه شده اند احتمال ایجاد پارگی در پرده شبکیه وجود دارد.
تشخیص علت ایجاد جرقه و مگس پران بدون معاینه دقیق چشم پزشکی امکان پذیر نیست بنابراین لازم است تمام افرادی که دچار جرقه هستند و یا مگس پران جدید پیدا کرده اند حتماً توسط چشم پزشک معاینه شوند. برای انجام معاینه ابتدا مردمک با استفاده از قطره های مخصوص باز می شود و سپس با استفاده از لنزها و وسایل مخصوص زجاجیه و شبکیه معاینه می شود. در صورتی که در معاینه هیچ مشکلی به جزء (جداشدگی زجاجیه خلفی) وجود نداشته باشد و شبکیه سالم باشد معمولاً خطری وجود ندارد و اقدام خاصی لازم نیست اما در مواردی که آسیبی به پرده شبکیه وارد شده باشد یا خونریزی یا التهاب داخل چشمی وجود داشته باشد باید درمان انجام شود.
گاهی با یک نوبت معاینه نمی توان علت دقیق مگس پران را تشخیص داد. در این حالت معمولاً لازم است معاینه در فواصل 2-3 هفته یک بار تکرار شود تا زمانی که مطمئن شویم علت خطرناکی وجود ندارد.
یک نکته مهم آن است که جرقه حتی اگر با پارگی شبکیه همراه باشد معمولاً پس از چند روز تا چند هفته خود به خود از بین می رود؛ مگس پران هم حتی در صورت همراهی با پارگی شبکیه پس از چند هفته کوچک می شود. بنابراین در افرادی که جرقه یا مگس پران جدید ایجاد شده حتی اگر خود به خود خوب شده باشد لازم است معاینه کامل چشم انجام شود.
مگس پران و جرقه
برگشت

آیا جرقه و یا مگس پران قابل درمان است؟ علل غیر چشمی جرقه
آیا جرقه و یا مگس پران قابل درمان است؟
همانطور که قبلاً گفته شد مگس پران معمولاً علت خطرناکی ندارد و نیازی به درمان ندارد. در اکثر موارد پس از چند هفته تا چند ماه مگس پران به تدریج کوچک می شود و فرد نیز عادت می کند که آن را ندیده بگیرد. اما در مواردی که مگس پران با سوراخ یا پارگی پرده شبکیه همراه باشد ممکن است نیاز به اقدامات درمانی مثل لیزر یا عمل جراحی برای جلوگیری از پارگی پرده شبکیه وجود داشته باشد.
جرقه نیز در صورتی که علت خطرناکی نداشته باشد پس از چند روز تا چند هفته برطرف می شود و نیاز به درمان ندارد.
علل غیر چشمی جرقه:
افرادی که میگرن دارند اغلب نوع دیگری از جرقه را تجربه می کنند. این جرقه ها به صورت خطوط زیگزاگی لرزان یا نقاط بزرگ شونده دیده می شود. معمولاً این جرقه ها ابتدا در وسط میدان بینایی ظاهر می گردد (یعنی روبروی فرد دیده می شود) و در عرض 15 تا 20 دقیقه به تدریج به کناره های میدان بینایی کشیده شده، کم کم محو می گردد. پس از آن سر درد شروع می شود که معمولاً یک طرفه و ضربان دار است. البته در بعضی از افراد فقط جرقه تظاهر می کند و سردرد اتفاق نمی افتد. این حالت را "میگرن چشمی" می گویند. یک نکته مهم آن است که جرقه ناشی از میگرن همزمان در هر دو چشم دیده می شود اما جرقه ناشی از مشکلات چشمی فقط در چشم مبتلا تظاهر می کند.
یک علت دیگر جرقه برخورد ضربه ناگهانی به سر است. (احتمالاً به همین دلیل.) برخورد هر ضربه ناگهانی به سر ممکن است باعث شود که فرد تا چند ثانیه جرقه های درخشان کوچک ببیند یا اصطلاحاً (برق از چشمش بپرد.)
مگس پران و جرقه
برگشت

کلام آخر
همانطور که گفته شد مگس پران های قدیمی که سال ها وجود داشته و تغییر خاصی پیدا نکرده است معمولاً بی خطر است. اما در موارد زیر لازم است حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید:
مگس پرانی که جدیداً ایجاد شده است (حتی اگر پس از چند هفته خود به خود برطرف شده باشد)
مگس پران قدیمی که جدیداً بزرگتر شده یا تغییر دیگری پیدا کرده است.
مگس پران همراه با جرقه (حتی اگر پس از چند روز جرقه خود به خود برطرف شده باشد)
مگس پران همراه با کم شدن یا تاری دید یا احساس وجود پرده در جلوی چشم (این علامت بسیار مهم است و ممکن است ناشی از کنده شدن بخشی از شبکیه باشد که به درمان فوری نیاز دارد)
دیدن جرقه حتی اگر با هیچ مشکل چشمی دیگری همراه نباشد و پس از چند روز خودبه خود بهبود پیدا کرده باشد
مگس پران و جرقه
برگشت

ناخنک (Pterygium)
کلیات
پیشگیری
درمان
بیماری های چشمی
برگشت

کلیات
ناخنک یک ضایعه مثلثی است
که از سفیدی چشم (ملتحمه)
روی سیاهی چشم (قرنیه) کشیده
می شود. این ضایعه ناشی از رشد
خوش خیم بافت پیوندی و رگ های
ملتحمه است. ناخنک معمولاً ابتدا به
صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می شود که به تدریج به سمت قرنیه رشد می کند. به علت وجود رگ های زیاد معمولاً رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است. ناخنک گاهی ملتهب می شود و باعث سوزش و خارش و اشکریزش می شود. گاهی اوقات ناخنک رشد زیادی می کند و تا وسط قرنیه می رسد و جلوی دید را می گیرد؛ به علاوه حتی ناخنک های کوچکتر هم می توانند با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار کنند
ناخنک
برگشت

پیشگیری و درمان
پیشگیری:
اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) در ایجاد ناخنک موثر است بنابراین توصیه می شود افرادی که در مناطق آفتابی زندگی می کنند و مدت زیادی در معرض تابش آفتاب هستند از کلاه لبه دار و عینک آفتابی استفاده کنند. همچنین باد شدید و گرد و خاک ممکن است با تحریک چشم در ایجاد ناخنک موثر باشد.
در افرادی که ناخنک دارند معمولاً ورود آب به چشم ها (در موقع شستن دست و صورت یا حمام کردن) باعث تحریک چشم و ایجاد سوزش و قرمز شدن چشم ها می شود. بنابراین این افراد باید دقت کنند که حتی الامکان آب وارد چشمشان نشود.
درمان:
اگر ناخنک کوچک باشد و ظاهر ناخوشایندی نداشته باشد و باعث قرمزی و سوزش چشم ها نشود نیاز به درمان خاصی ندارد.
اگر ناخنک گهگاه ملتهب شود و سوزش و قرمزی چشم ایجاد کند مصرف قطره های اشک مصنوعی به صورت مکرر ممکن است باعث تسکین علائم شود. در مواردی که ناخنک التهاب شدیدی دارد می توان با نظر چشم پزشک یک دوره درمان با قطره های استروئیدی یا سایر قطره های ضد التهاب انجام داد.
در مورد ناخنک های بزرگتر که از لحاظ ظاهری و زیبایی اهمیت دارند و یا با ایجاد آستیگماتیسم باعث تاری دید شده اند می توان با جراحی ناخنک را برداشت البته اگر ناخنک به صورت ساده برداشته شود احتمال عود آن زیاد است و به خصوص در افراد جوان و افرادی که ناخنک ملتهب دارند در نیمی از مواد عود دیده می شود. در این افراد بهتر است علاوه بر برداشتن ناخنک از روش های تکمیلی مثل پیوند ملتحمه یا استفاده از داروهای خاص (مثلا میتومایسین) در حین جراحی استفاده شود.
در ناخنک های خیلی بزرگ که وسط قرنیه را هم درگیر کرده اند ممکن است لازم باشد علاوه اقدامات فوق از پیوند قرنیه لایه ای برای اصلاح شکل قرنیه استفاده شود.
لازم به ذکر است که برخی از تومورهای چشمی ممکن است در ابتدا با ناخنک اشتباه شوند. پس در مواردی که ناخنک رشد خیلی سریعی دارد و یا مکرراً عود می کند حتماً باید با چشم پزشک مشورت کنیم.
ناخنک
برگشت

نزدیک بینی (Myopia)
یش از 25% افراد جهان دچار درجاتی از نزدیک بینی هستند (تقریبا 15 میلیون ایرانی). میوپی واژه پزشکی براینزدیک بینی است. مهمترین علت نزدیک‏بینی, حالت ارثی آن می‏باشد. نزدیک بینی معمولا از اوایل دهه دوم زندگی شروع شده و با رشد اندازه چشم در طی بلوغ افزایش می‏یابد و معمولا بعد از 18 سالگی متوقف می‏شود. تاکنون ثابت نشده است که مطالعه در سنین کودکی, مطالعه طولانی, مطالعه در شب، تماشای تلویزیون از نزدیک و یا استفاده از عینک نامناسب باعث ایجاد نزدیک بینی گردد.
اگر قرنیه نسبت به اندازه چشم انحنای بیشتری داشته باشد یا اندازه چشم نسبت به انحنای قرنیه بیشتر از حد معمول باشد, نزدیک‏ بینی ایجاد می‏گردد. درنتیجه نور وارده به چشم بصورت دقیق بر روی شبکیه متمرکز نمی‏شود و وضوح تصاویر کاهش می‏یابد. واژه نزدیک بینی بدین معناست که شما می توانید اشیای نزدیک را واضح‏تر از اشیای دور ببینید. البته اشیای نزدیک در فاصله متناسب با نمره چشم واضح دیده می‏شود. برای مثال فردی که دو نمره نزدیک بینی دارد, اشیا را در فاصله 50 سانتی‏متری از چشم واضح می بینید. افرادی که کمتر از سه نمره نزدیک بینی دارند, این امتیاز را دارند که بدون عینک اشیای نزدیک را واضح می‏بینند. بسیاری از افراد نزدیک‏بین در هنگام مطالعه از عینک استفاده نمی‏کنند.
بیماری های چشمی
برگشت

جراحی های چشم
رینگ داخل قرنیه (INTACS)
کلیات جراحی عیوب انکساری
لنز داخل چشمی (IOL)
لیزر (PRK)
لیزک یا لازک (LASEK)
لیزیک (LASIK)
Conductive Keratoplasty: CK
Customized Ablation
برش قرنیه (RK)
بلفاروپلاستی (جراحی زیبایی پلک- Blepharoplasty)
پیوند قرنیه
جراحی شالازیون

Conductive Keratoplasty: CK
کلیات
کدام دسته از افراد می توانند از CK بهره بگیرند.
اقدامات بیمار در روز عمل
توقعات واقع بینانه بیمار
روش هایی که می توانند جایگزین CK باشند
نتایج
بیمارانیکه کاندید مناسبی برای CIC نیستند
عوارض
جراحی های چشم
برگشت

کلیات
این روش روش نسبتاً جدیدی است که
در آن بدون استفاده از لیزر و با استفاده
از انرژی امواج رادیویی انحنای قرنیه
بیمار تغییر می یابد. در این روش انرژی
آزاد شده از امواج رادیویی حاشیه قرنیه
را گرم کرد و سبب کوتاه شدن الیاف کلاژن
تشکیل دهنده بافت قرنیه در قسمت های حاشیه ای می گردد. کوتاه شدن الیاف قسمت های حاشیه ای سبب می شود حاشیه قرنیه مانند یک کمربند محیط قرنیه را فشرده کند در نتیجه انحنای مرکز قرنیه افزایش می یابد. با توجه به اینکه افزایش انحنای قرنیه بیمار را نزدیک بین می کند بنابراین ازاین روش برای اصلاح دوربینی خفیف تا متوسط استفاده می شود و در درمان نزدیک بینی کاربردی ندارد. این روش همچنین باعث می شود در مواردی پیرچشمی نیز بهبود یابد و نیاز بیمار به عینک مطالعه کاهش یابد بکارگیری انرژی کنترل شده رادیوئی در داخل استروما (سومین لایه قرنیه) باعث افزایش حرارت بافت و در نتیجه برآمده تر شدن مرکز و افزایش قدرت انکساری آن می­شود.
CK
برگشت

کدام دسته از افراد می توانند از CK بهره بگیرند.
آنهایی که تمایل به کاهش ویا حذف وابستگی به چند نوع عینک دور و نزدیک و یا لنز تماسی را دارند و دوربینی بین 0.75 تا 3 دیوپتر دارند.
آنهایی که مشکل در دید نزدیک دارند.
حداقل 40 سال سن دارند.
تغییر چندانی در میزان دید آنها طی یکسال اخیر بوجود نیامده باشد.
اختلال دیگری در چشم نداشته باشند.
بانوان باردار و یا شیرده نباشند.
CK
برگشت

اقدامات بیمار در روز عمل
CK نیاز چندانی به اقدام جراحی ندارد و کلاً یک عمل خارج چشمی است. در ابتدا چشم­های شما توسط قطرات خاصی بی حس می شود و متعاقباً وسیله ای برای باز نگهداشتن پلک ها استفاده می شود تا مانع پلک زدن بیمار در حین جراحی بشود.
انگاه عمل بصورت نشسته و یا خوابیده انجام می شود
و از شما درخواست می شود که در حین عمل به نور
میکروسکوپ نگاه کنید. چشم ها توسط یکسری نقاط
علامت گذاری می شود و جراح وسیله ای به شکل قلم را
در 8 الی 32 نقطه از قرنیه منطبق بر آن نقاط بصورت
دایره وار قرار می دهد. (تعداد نقاط بسته به میزان شماره
عینک تعیین می شود.) به مجرد تماس این قلم با قرنیه امواج رادیویی از طریق آن وارد بافت و گرم شدن آن و در نتیجه جمع شدن این بافت در محیط و ایجاد حلقه ای بصورت یک کمربند در اطراف قرنیه و در نهایت افزایش انحنا مرکز آن می شود. تعدادی از بیماران فقط یک چشم را عمل می کنند تا از آن برای دید نزدیک استفاده کنند و از چشم دوم جهت دید دور استفاده می کنند که به این روش در اصطلاح چشم پزشکی مونوویژن (MONO-VISION) می گویند.
بلافاصله بعد از اتمام کار چشم های شما معاینه شده و به خانه مراجعه و باقی روز را استراحت می کنید. در طی دو روز اول شما مقداری احساس خراشیدگی و آبریزش در چشم های خود خواهید داشت. این مسئله به سرعت برطرف شده و مصرف مسکن نیز تا حدودی آن را کمتر می کند. بعد از یکی دو روز فعالیت روزمره را از سر خواهید گرفت و معمولاً چند هفته تا چند ماه تا حصول نتیجه کامل عمل زمان لازم خواهد بود. همچون سایر روش های اصلاح دید، درجاتی از ناراحتی و حساسیت به نور (پخش شدن نور و یا دیدن هاله در اطراف اشیا) در چند روز اول بعد از CK وجود خواهد داشت.
CK
برگشت

توقعات واقع بینانه بیمار و روش هایی که می توانند جایگزین CK باشند

توقعات واقع بینانه بیمار: تصمیم نهایی در مورد انجام عمل CK بسیار مهم و فقط به عهده خود بیمار می باشد. به طور کلی هدف از انجام هرگونه جراحی انکساری کاستن میزان وابستگی به عینک بوده و به هرحال تضمین اینکه شما از نتیجه عمل کاملاً رضایت داشته باشید امکان پذیر نمی باشد.
عمل CK در موارد 75/0+ الی 3+ شماره دوربینی توسط موسسه غذایی دارویی امریکا (FDA) تایید شده است ولی در موارد اصلاح پیرچشمی هنوز این تاییده را نگرفته است. عوارض جدی در این روش بسیار نادر بوده و این روش مطمئن و موثر می باشد ولی همچون هرگونه روش جراحی خطراتی را نیز به همراه دارد. بعد از معاینه کامل بیمار توسط جراح، تصمیم نهایی در مورد امکان انجام CK گرفته خواهد شد و اطلاعات کاملتری در مورد چگونگی عمل در اختیار بیمار قرار داده خواهد شد تا با شناخت بهتری تصمیم خود را بگیرد.

روش هایی که می توانند جایگزین CK باشند: CK تنها روش جراحی جهت اصلاح پیر چشمی و دوربینی نمی باشد و جهت کسب اطلاعات در مورد سایر روش ها می توانید به روش های جراحی و لیزری که در وب سایت کلینیک در دسترس است مراجعه بفرمایید
CK
برگشت

نتایج – بیمارانیکه کاندید مناسبی برای CIC نیستند و عوارض
نتایج:
در مطالعه FDA پنجاه درصد بیماران پس از عمل دید 20/20 پیدا کرده اند و 93% دید 20/40 و 80% بیماران از نتایج این عمل راضی بوده اند.
بیمارانیکه کاندید مناسبی برای CIC نیستند:
بیماران حامله یا شیرده به دلیل احتمال تغییر در شماره چشم
بیماران دچار قوز قرنیه
قرنیه های بسیار نازک
عوارض:
درد و ناراحتی در 1 تا 3 روز پس از عمل
حساسیت به نور و مشکل رانندگی در شب به صورت گذرا
احتمال کاهش دید بیش از 2 خط (1%)
افزایش فشار چشم (1%)
دوربینی (1%)
CK
برگشت

Customized Ablation
کلیات
مزایای استفاده از Customized Ablation
محدودیت های Customized Ablation
جراحی های چشم
برگشت

کلیات
یکی از عواملی که باعث افت کیفیت دید در چشم انسان می شود، وجود Aberrationهای گوناگون در بخش های مختلف چشم نظیر قرنیه و عدسی است. عیوب انکساری نظیر نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم، حاصل انواع خاصی از Aberrationها هستند. اما باید دانست که اثر Aberration در چشم انسان منحصر به این سه نوع عیب انکساری نمی باشد. در جراحی عیوب انکساری به روش سنتی، بخش عمده ای از Aberrationهای چشم که علت بروز این دسته از عیوب انکساری هستند، اصلاح می شوند اما Aberrationهای رده بالا (Higher Order Aberration) اصلاح نشده باقی مانده و حتی بدلیل حرکات چشم در حین عمل جراحی میزان آنها افزایش می یابد.
با ابداع تکنولوژی Wavefront و ورود دستگاههای جدید اندازه گیری Aberrationهای رده بالا ، استفاده از آنها در اصلاح عیوب انکساری امکان پذیر گردید. همچنین اضافه شدن امکان ردیابی حرکات چشم حین عمل جراحی، دقت اصلاح عیوب انکساری و تراش قرنیه با لیزر را به میزان قابل توجهی افزایش داد. با بکارگیری این دو سیستم نسل جدیدی از جراحی عیوب انکساری با عنوان Wavefront Guided Customized Ablation یا تراش قرنیه با هدایت Wavefront پدید آمد. Customized Ablation به معنی آن است که الگوی اصلاح دید برای هر فرد بطور اختصاصی و براساس Aberrationهای چشم همان فرد طراحی و اجرا می شود. این سیستم متکی به دستگاههای پیچیده ای است که وظیفه سنجش Aberrationها و هدایت لیزر در طول جراحی را بعهده دارد. جراحی های لیزیک، لیزک و PRK می توانند با تکنولوژی Wavefront درهم آمیخته شده و بدین ترتیب نتایج بسیار درخشانی پدید آورند.
با بهره گیری از این فناوری پیشرفته، امروزه دستیابی به دید فراطبیعی (Supernormal Vision) در انسان امکان پذیر شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهند 14% افرادی که بااین روش تحت عمل لیزیک قرار می گیرند، دید 10/20 یعنی دیدی معادل 2 برابر یک فرد طبیعی بدست می آورند.
Customized Ablation
برگشت

مزایای استفاده از Customized Ablation
درصد قابل توجهی از بیماران دید بهتر از 10/10 را بدست می آورند.
قابلیت پیش بینی نتیجه عمل در این روش به مراتب بیشتر از روش سنتی است
خطر بروز عوارضی نظیر دیدن هاله دور منابع (Glare & Halo) ، کاهش توانایی بیمار در تشخیص کنتراست و … در این روش کمتر است
میزان بافت قرنیه که در طی عمل با لیزر برداشته می شود ، در این روش به میزان 20% کاهش می یابد
در بیماران مبتلا به آستیگماتیسم نامنظم و اصلاح Decenteration قابل استفاده است
Customized Ablation
برگشت

محدودیت های Customized Ablation
چشم بیمار هنگام اندازه گیری Aberrationها و هنگام عمل جراحی بایستی بطور یکسان در مرکز محور دستگاههای اندازه گیری Aberration و لیزر اکسایمر قرار داشته باشد.
Aberrationها با تطابق تغییر می کنند، بنابراین Aberrationهای اندازه گیری شده در حالتی که تطابق انجام نمیگیرد (دید دور) ممکن است با Aberrationهای حین تطابق (دید نزدیک) یکسان نباشد
Aberrationها با افزایش سن تغییر می کند، اما این تغییرات با توجه به جدید بودن تکنولوژی Wavefront به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است
مشخص نیست که پس از ایجاد آب مروارید و جراحی و کارگذاری لنزهای داخل چشمی چه تغییراتی در چشم این افراد رخ می دهد
میزان برگشت پذیری Aberrationها هنوز به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است
هزینه تجهیزات این عمل بسیار زیاد است، در نتیجه هزینه این روش جراحی نسبت به روشهای معمولی بیشتر است
در صورت فراگیرشدن این نحوه جراحی، بازنگری در استانداردهای بینایی نظیر تابلوهای دید در چشم پزشکی، تابلوهای راهنمایی و … الزامی خواهد بود.
Customized Ablation
برگشت

برش قرنیه (RK)
تاریخچه
تکنیک عمل
مزایا
معایب
عوارض
جراحی های چشم
برگشت

تاریخچه
RK (مخفف رادیال کراتوتومی) یک روش جراحی برای اصلاح نزدیک بینی است که در آن با ایجاد برش های میکروسکوپی به شکل رادیال (یا پرده دوچرخه ای) باعث تغییر شکل قرنیه و کاهش انحنای آن و در نتیجه کاهش نزدیک بینی می شوند. برای اولین بار در قرن 19 میلادی یک چشم پزشک هلندی به نام Lans به فکر این روش افتاد. در سال 1930 در ژاپن مردی به نام Sato برای انجام این کار پیشقدم شد ولی به علت نبودن وسایل ظریف لازم عملا" تا سال های 1970 که یک پزشک روسی به نام دکتر فیودوروف که به طور اتفاقی اثر برش قرنیه روی قدرت قرنیه را در یک کودک که دچار پارگی قرنیه در اثر شیشه شده بود را مشاهده کرد، اقدامات دیگری انجام نشد. این پزشک روسی متوجه شد که بعد از بهبود پارگی قرنیه یا از شماره چشم این کودک که قبل از پارگی قرنیه نزدیک بین بود، به میزان قابل توجهی کاسته شده است. لذا در این مورد مطالعاتی انجام داد و سرانجام روشی را ایجاد کرد که می توانست عیوب انکساری را به طور قابل محاسبه ای کاهش دهد.

تصویر شماتیک عمل RK

درعمل آر.کی. با ایجاد برش های میکروسکوپی به شکل رادیال (یا پرده دوچرخه ای) باعث تغییر شکل قرنیه و کاهش انحنای آن و در نتیجه کاهش نزدیک بینی می شوند
برش قرنیه (RK)
برگشت

تکنیک عمل
RK به صورت یک عمل سرپایی در کلینیک انجام می شود و نیاز به بستری شدن وجود ندارد. ابتدا چشم به وسیله قطره های موضعی بی حس می شود. سپس با وسیله مخصوص محل برش ها را روی قرنیه علامت گذاری می کنند که محل و تعداد این برش ها بر اساس فرمول های خاصی تعیین می شود که تا حدی به سن بیمار نیز وابسته است. سپس با استفاده از میکروسکوپ و تیغه های مخصوص که به چاقوی الماس معروف است برش ها انجام می گیرد. خود عمل جراحی حدود 5 دقیقه به طول می انجامد ولی با احتساب آماده سازی بیمار و مراقبت های بعد از عمل کلا" یک ساعت وقت نیاز دارد. می توان هر چشم را در یک جلسه جداگانه یا هر دو چشم را در یک جلسه عمل کرد.
برش قرنیه (RK)
برگشت

مزایا و معایب
مزایا:
بهبود سریع: معمولا ظرف یک روز بعد از عمل بهبود قابل توجهی در دید مشاهده می شود که البته تا تثبیت کامل دید چند هفته وقت لازم است.
هزینه: از نظر هزینه، عمل RK نسبت به PRK و لیزیک بسیار ارزان تر است و حدود 1/3 تا 2/3 هزینه اعمال لیزری را در بر دارد.
عدم تداخل با قسمت مرکزی قرنیه: بنابراین کیفیت دید به ویژه در روز بالا است.
عدم نیاز به وسایل پیشرفته و لیزر: سبب می شود که این عمل در مناطق کمتر توسعه یافته قابل انجام باشد و وابستگی تکنولوژی کمتری نسبت به روش های PRK و لیزیک داشته باشد.
معایب:
محدودیت عمل RK به نزدیک بینی های خفیف تا متوسط (6-1) دیوپتر و عدم بهبود آستیگماتیسم و دوربینی در این روش
تضعیف دائمی قرنیه حتی سال ها بعد از انجام عمل
نیاز به تجربه بسیار بالا و مهارت کامل جراح برای حصول نتیجه مناسب
دقت کمتر نسبت به روش های PRK و لیزیک در اصلاح نزدیک بینی
احتمال ایجاد اصلاح بیش از حد پیشرونده (دوربینی پیشرونده) که با توجه به این احتمال که ممکنست در 40% بیماران دیده شود این عمل در کلینیک نور سالهاست که انجام نمی شود.

برش قرنیه (RK)
برگشت

عوارض
از سال 1978 که عمل RK در ایالات متحده متداول شده و سپس در تمام دنیا گسترش یافته است، به طور دائم این تکنیک مورد تجدیدنظر و بهبود قرار گرفته است. در حدود 2 میلیون عمل RK تاکنون در ایالات متحده به تنهایی انجام گرفته است و به نظر می رسد که عمل مطمئن و کم خطری باشد. با این وجود خطرات محدودی برای این عمل وجود دارد که عمدتا" عبارتند از:
نوسانات دید به ویژه در چند ماه بعد از عمل
درد مختصر و موقت بعد از عمل
احتمال بروز دوربینی بعد از عمل که می تواند پیشرونده باشد
تضعیف قرنیه در مقابل ضربات و آسیب ها
اشکال در استفاده از کنتاکت لنز در آینده
اختلالات دید در شب
عفونت

برش قرنیه (RK)
برگشت

بلفاروپلاستی (جراحی زیبایی پلک- Blepharoplasty)
کلیات
جراحی زیبایی پلک برای چه کسانی مناسب است؟
انواع جراحی زیبایی پلک
قبل از انجام جراحی چه اقداماتی لازم است؟
جراحی چگونه انجام می شود؟
مراقبت های پس از عمل
بازگشت به فعالیت های عادی روزمره
عوارض عمل جراحی
نتایج عمل جراحی
جراحی های چشم
برگشت

کلیات
چشم ها دریچه ارتباط ما با جهان خارج هستند و نقش اساسی در روابط اجتماعی ما بازی می کنند. معمولاً در روابط انسانی نگاه کردن به یکدیگر نخستین قدم است. به همین دلیل ظاهر چشم های افراد تاثیر زیادی در قضاوت اولیه دیگران نسبت به فرد و همچنین اعتماد به نفس خود فرد دارد. با افزایش سن، تغییراتی در ساختمان پلک ها ایجاد می شود که باعث می شود فرد ظاهری سالخورده و خسته پیدا کند. بخش عمده این تغییرات عبارت است از :
ایجاد چروک های ظریف در اطراف پلک ها
کش آمدن و شل شدن پوست پلک ها که گاهی منجر به آویزان شدن پوست از لبه پلک می گردد.
تجمع چربی اضافه در زیر پوست پلک ها
شل شدن عضلات پلک ها
ایجاد افتادگی پلک یا ابرو
مجموع این تغییرات باعث می شود چهره فرد سالخورده و خسته به نظر برسد. به علاوه در صورتیکه این حالات شدید باشد می تواند با مسدود کردن میدان دید جانبی بر عملکرد بینایی فرد نیز تاثیر بگذارد.
جراحی اصلاحی پلک یک جراحی زیبایی است که به منظور اصلاح این تغییرات و ایجاد ظاهری جوانتر و شادابتر انجام می شود. بلفاروپلاستی که یکی از شایعترین روش های جراحی زیبایی است با برداشتن پوست، چربی و عضله اضافی و اصلاح موقعیت پلک باعث بهبود قابل توجهی در ظاهر فرد شده و قیافه ای جوانتر و سرحال تر به فرد می بخشد. نتایج مفید این جراحی تا سال ها و گاهی به صورت مادام العمر چهره فرد را تحت الشعاع قرار می دهد.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

جراحی زیبایی پلک برای چه کسانی مناسب است؟
بهترین کاندیداهای جراحی زیبایی پلک کسانی هستند که حداقل 35 سال سن داشته باشند و افتادگی پلک یا پف زیر چشم (در اثر تجمع چربی اضافه) باعث تغییرات ناخوشایند در چهره شان شده باشد. برای انجام جراحی لازم است که فرد بطور کلی سالم باشد و بیماری خاصی نداشته باشد. با توجه به روند رو به رشد جراحی های زیبایی، برای آنکه بیمار به نتایج دلخواه دست یابد بسیار مهم است که انتظارات واقع بینانه و معقولی از عمل جراحی و نتایج آن داشته باشد. برای رسیدن به یک دیدگاه صحیح، دیدن تصاویر قبل و بعد از عمل جراحی در افراد دیگر و احیاناً مشورت با افرادی که قبلاً جراحی شده اند بسیار کمک کننده است. ضمناً باید توجه داشت که جراحی اصلاحی پلک این موارد را بهبود نمی بخشد:
چروک های اطراف پلک، بین ابروها و روی پیشانی (برای درمان این چروک ها تزریق بوتوکس روش مناسبی است)
حلقه های سیاه اطراف چشم
افتادگی ابرو
به هر حال باید به یاد داشت که جراحی زیبایی پلک به هر حال یک عمل جراحی است و عوارض احتمالی آن به سادگی از بین نمی رود. بنابراین برای انجام این جراحی مشاوره دقیق تخصصی ضروری است.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

انواع جراحی زیبایی پلک
جراحی زیبایی پلک ممکن است به تنهایی و یا همراه با سایر روش های جراحی زیبایی مثل کشش پوست صورت یا بالا کشیدن ابرو یا تزریق بوتوکس انجام شود. بطور کلی جراحی زیبایی پلک سه نوع جراحی اصلی را شامل می شود که هریک مزایا و کاربردهای خاص خود را دارد:
جراحی پلک فوقانی: درجراحی پلک فوقانی پوست اضافه روی پلک فوقانی و کیسه های چربی (که به صورت پف کردگی بالای پلک تظاهر می کند) برداشته می شود. به علاوه در صورتیکه افتادگی پلک نیز وجود داشته باشد می توان آن را در حین عمل اصلاح کرد. جراحی پلک فوقانی باعث بهبود شکل و موقعیت پلک فوقانی می شود. به علاوه در صورتیکه وجود پوست اضافه یا افتادگی پلک باعث محدودیت دید جانبی شده باشد این مشکل را برطرف می کند و در مجموع ظاهری جوانتر و هوشیارتر به فرد می بخشد. گاهی عمل جراحی بالا کشیدن ابرو نیز همراه با جراحی پلک فوقانی انجام می شود.
جراحی پلک تحتانی: جراحی پلک تحتانی بیشتر به منظور برداشتن کیسه های چربی زیر پلک تحتانی که حالت پف کردگی چشم را ایجاد می کنند انجام می گیرد. معمولاً بخشی از پوست پلک تحتانی نیز برداشته می شود. این تغییرات در مجموع باعث ایجاد ظاهری جوانتر در فرد می شود.
جراحی از طریق ملتحمه (Transconjunctival Blepharoplasty) : این روش بیشتر در افراد جوان به کار می رود که پوستشان هنوز خاصیت ارتجاعی خود را از دست نداده است و قوام نسبتاً سفتی دارد. در این روش بدون آنکه پوست دستکاری شود از طریق برشی در پشت پلک تحتانی (در سمت ملتحمه) کیسه های چربی زیر پلک برداشته می شود. مزیت این روش آن است که نیازی به ایجاد برش بر روی پوست ندارد.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

قبل از انجام جراحی چه اقداماتی لازم است؟
قبل از انجام جراحی، یک معاینه دقیق چشم پزشکی ضروری است. سنجش بینایی و اندازه گیری میزان ترشح اشک چشم حتماً باید قبل از عمل انجام شود. (در کسانیکه ترشح اشک کمتر از حد عادی باشد انجام جراحی می تواند باعث بروز خشکی چشم و گاهی عوارض جدی و خطرناک گردد). در صورتیکه دچار بیماری خاصی هستید، داروی خاصی استفاده می کنید، یا به چیزی حساسیت دارید حتماً این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید
جراحی زیبایی پلک
برگشت

جراحی چگونه انجام می شود؟
جراحی زیبایی پلک را می توان در مطب، درمانگاه یا بیمارستان انجام داد. معمولاً جراحی به صورت سرپایی انجام می شود و نیازی به بستری ندارد. زمان انجام جراحی متغییر است و بسته به آنکه جراحی روی پلک بالا یا پایین یا هر دو پلک انجام گیرد بین یک تا سه ساعت طول می کشد. جراحی معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود اما بسته به وضعیت بیمار و با صلاحدید پزشک ممکن است بیمار به طور کامل بیهوش گردد.
در جراحی پلک فوقانی ابتدا برشی موازی چین های طبیعی پلک ایجاد می شود. از طریق این برش پزشک یک بخش هلالی شکل از پوست و عضلات زیر پوستی و تقریباً تمام چربی اضافه را بر می دارد. در صورتیکه افتادگی پلک نیز وجود داشته باشد در همین مرحله با استفاده از بخیه های قابل جذب ترمیم می شود. سپس محل برش با بخیه های ظریف بسته می شود.
در جراحی پلک تحتانی نیز برش در پایین مژه ها به موازات چین های طبیعی پلک ایجاد می گردد. چربی اضافه برداشته می شود و درصورتیکه پوست اضافه نیز وجود داشته باشد یک برش هلالی نازک از پوست هم برداشته می شود و محل برش با بخیه های ظریف دوخته می شود.
در جراحی از طریق ملتحمه، برش در پشت پلک (از سمت داخل پلک) ایجاد می شود و چربی اضافه از همین محل خارج می شود. سپس محل برش با بخیه های قابل جذب ترمیم گردد.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

مراقبت های پس از عمل
در پایان جراحی محل برش و بخیه ها با پماد چرب می شود و در صورت لزوم چشم پانسمان می گردد. پس از آنکه اثر داروی بی حس کننده از بین رفت ممکن است احساس کنید که پلک ها تحت کشش و دردناک هستند. این حالت معمولاً خفیف است و با مصرف مسکن های معمولی برطرف می گردد. در صورت بروز هرگونه درد شدید یا کاهش دید حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. معمولاً توصیه می شود که پس از عمل تا چند روز از کمپرس سرد استفاده کنید و سرتان را بالا نگه دارید (برای خوابیدن هم چند بالش زیر سرتان بگذارید) این اقدامات به کنترل ورم و کبودی محل عمل کمک زیادی می کند. میزان ورم و خون مردگی محل عمل در افراد مختلف متفاوت است. معمولاً ورم و کبودی پس از یک هفته به حداکثر می رسد و ظرف 2 تا 4 هفته برطرف می گردد. تا یکی دو هفته پس از عمل پلک ها ترشحات خفیف یا حالت چسبندگی دارند. مصرف قطره های مناسب به رفع این حالات کمک می کند. در هفته های اول پس از عمل ممکن است اشکریزش، حساسیت به نور و تغییرات گذرای بینایی (مثل تاری دید یا دوبینی) ایجاد شود که به تدریج برطرف می گردد. در 2-3 هفته اول لازم است مکرراً توسط چشم پزشک معاینه شوید. بخیه ها معمولاً 4-5 روز تا یک هفته پس از عمل برداشته می شود پس از برداشتن بخیه ها تورم پلک ها کم کم فروکش می کند و فرد ظاهر بهتری پیدا می کند.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

بازگشت به فعالیت های عادی روزمره
اکثر افراد پس از یکی دو روز می توانند مطالعه کنند یا تلویزیون تماشا کنند. معمولاً تا 2-3 هفته پس از انجام جراحی نمی توان از لنز تماسی استفاده کرد و فرد باید از عینک مناسب استفاده کند.
پس از یک هفته تا 10 روز که همه بخیه ها برداشته شدند و محل زخم تقریباً جوش خورد می توان فعالیت های شغلی را از سر گرفت. از این زمان با صلاحدید پزشک می توان از مواد آرایشی برای پنهان کردن کبودی و محل برش استفاده کرد. معمولاً تا 3-4 هفته پس از جراحی چشم ها شدیداً به آفتاب، باد شدید و گرد و غبار حساس هستند. در این مدت بهتر است از یک عینک آفتابی بزرگ و یک کرم ضد آفتاب مخصوص دور چشم استفاده کرد.
تا 4-5 روز بهتر است فرد فعالیت های خود را محدود کند و در حد امکان استراحت کند، به علاوه تا 3-4 هفته لازم است از فعالیت های سنگین (مثل خم شدن، برداشتن اشیاء از زمین و ورزش های قدرتی) اجتناب شود. این فعالیت ها فشار خون را بالا می برند و احتمال خونریزی در محل عمل را زیاد می کنند.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

عوارض عمل جراحی
در دست جراح با تجربه، عوارض جراحی زیبایی پلک چندان شایع نیستند. البته مثل هر جراحی دیگر احتمال عوارضی مثل عفونت محل زخم یا حساسیت به ماده بیهوشی همیشه وجود دارد. با رعایت دستورات پزشک قبل و بعد از عمل جراحی، احتمال بروز عوارض کاهش می یابد.
عوارض خفیف پس از عمل عبارتند از : دوبینی یا تاری دید گذرا، تورم پلک، عدم تقارن محل برش در دو طرف، جوش های سفید کوچک در محل بخیه ها. این عوارض گذرا هستند و پس از چند هفته کم کم برطرف می شوند.
پس از جراحی در برخی از افراد به خصوص در موقع خواب پلک ها کاملاً بسته نمی شوند. این حالت معمولاً خفیف است و پس از چند هفته به تدریج بهتر می شود. استفاده از قطره اشک مصنوعی و پمادهای مرطوب کننده در موقع خواب به کنترل این حالت کمک می کند؛ اما اگر این حالت شدید باشد و منجر به باز ماندن روی قرنیه به مدت زیاد شود می تواند باعث ایجاد خراش یا زخم قرنیه گردد که عوارض جدی بینایی را به دنبال دارد و باید با جراحی مجدد اصلاح گردد.
در موارد بسیار نادری ممکن است پس از عمل، خونریزی شدید اتفاق بیفتد و با فشار آوردن بر عصب بینایی باعث کاهش دید شدید و دائمی شود. برای پیشگیری از این عارضه فرد باید از خم کردن سر و فعالیت های سنگین پرهیز کند و در صورت بروز هرگونه درد شدید یا کاهش دید بینایی به سرعت توسط پزشک معاینه شود.
وجود برخی از بیماری های زمینه ای احتمال بروز عوارض جراحی را بیشتر می کند. بیماری های مثل پرکاری تیروئید یا بیماری تیروئیدی چشم، خشکی چشم، بیماری های قلبی، فشار خون و دیابت می تواند خطرات جراحی را افزایش دهد. همچنین سابقه پارگی پرده شبکیه یا آب سیاه (گلوکوم) نیز می تواند باعث افزایش خطرات جراحی گردد.
برای درک دقیق احتمال بروز این مشکلات و پیشگیری از بروز آن ها لازم است فرد تمام مشکلات پزشکی، داروهای مصرفی و بیماری های خود را با پزشک معالج درمیان بگذارد و یک مشاوره دقیق قبل از جراحی انجام شود.
جراحی زیبایی پلک
برگشت

نتایج عمل جراحی
ترمیم زخم یک فرایند تدریجی است. محل برش معمولاً تا 6 ماه ته رنگ صورتی دارد و پس از این مدت کم کم به صورت یک خط ظریف سفید درمی آید و تقریباً محو می شود.
جراحی زیبایی پلک نتایج مفیدی به دنبال دارد که عبارتند از :
بهبود میدان دید جانبی
افزایش اعتماد به نفس
آثار مفید این جراحی بر قیافه فرد تا سال ها ی سال و گاهی تا پایان عمر مشهود است.

جراحی زیبایی پلک
برگشت

پیوند قرنیه
قرنیه چیست؟
پیوند قرنیه چیست؟
پیوند قرنیه در چه بیماری هایی انجام می شود؟
قرنیه پیوندی از کجا تهیه می شود؟
جراحی پیوند قرنیه چگونه انجام می شود؟
پس از جراحی چشم چه وضعیتی دارد؟
مراقبت های لازم پس از انجام جراحی
قطره های چشمی تا چه زمانی باید استفاده شود؟
معاینات چشم پزشکی هرچند وقت یک بار باید تکرار شود؟
بخیه ها کی برداشته می شوند؟
چه مدت پس از انجام پیوند قرنیه دید کامل می شود؟
مشکلات و عوارض پیوند قرنیه
نتیجه عمل پیوند قرنیه

جراحی های چشم
برگشت

قرنیه چیست؟
قرنیه قسمت شفاف جلوی کره چشم است
که مثل شیشه پنجره داخل چشم را از
محیط خارج جدا می کند. قرنیه دو وظیفه
مهم دارد: یکی آنکه پرتوهای نور را به داخل چشم
هدایت کند و آن ها را روی پرده شبکیه متمرکز کند،
دوم آنکه از ساختمان های داخل کره چشم محافظت نماید.
برای آنکه نور بتواند وارد چشم شده و به پرده شبکیه
برسد ابتدا باید از قرنیه عبور کند. بنابراین شفاف بودن قرنیه اهمیت زیادی در بینایی دارد. همانطور که اگر از پشت یک شیشه کثیف به اشیاء نگاه کنیم آن ها را تار می بینیم، اگر از پشت یک قرنیه کدر به اشیاء نگاه کنیم آن ها را تار خواهیم دید. به علاوه همانطور که از پشت یک شیشه موجدار یا مشجر اجسام کج و معوج به نظر می رسند اگر سطح قرنیه ناهموار باشد نیز تصاویر کج و معوج دیده می شوند. پس وجود یک قرنیه سالم و شفاف با سطح هموار و انحنای طبیعی برای دید طبیعی ضروری است. در بسیاری از موارد پیوند قرنیه به منظور برداشتن بخش های کدر قرنیه و جایگزین کردن آن با قرنیه شفاف انجام می گیرد.
پیوند قرنیه
برگشت

پیوند قرنیه چیست؟
پیوند قرنیه یک عمل جراحی است که طی آن قسمت آسیب دیده قرنیه بیمار برداشته شده، با یک قرنیه جدید سالم جایگزین می گردد. پیوند قرنیه معمولاً به یکی از این دلایل انجام می شود:
ایجاد دید بهتر در مواردی که کدورت قرنیه باعث تاری دید شده است.
ترمیم سوراخ قرنیه برای حفاظت ساختمان های داخل کره چشم.
درمان درد چشم در مواردی که به علت بیماری یا تورم قرنیه درد شدید وجود دارد.
ریشه کن کردن عفونت در مواردی که عفونت قرنیه با دارو درمان نمی شود.

پیوند قرنیه
برگشت

پیوند قرنیه در چه بیماری هایی انجام می شود؟ و قرنیه پیوندی از کجا تهیه می شود؟
شایعترین بیماری های که با پیوند
قرنیه درمان می شوند عبارتند از:
ورم قرنیه پس از جراحی آب مروارید
قوز قرنیه (کراتوکونوس)
کدورت یا لک قرنیه (اغلب پس از عفونت
مکرر تب خال چشمی یا عفونت های میکروبی ایجاد می شود)
سوختگی شیمیایی قرنیه
بیماری های ارثی که باعث ایجاد کدورت یا ورم قرنیه می شوند.
قرنیه پیوندی از کجا تهیه می شود؟
قرنیه پیوندی پس از مرگ از چشم افرادی تهیه می شود که تمایل داشته اند با اهداء قرنیه به دیگران کمک کنند. بدون اقدام خیرخواهانه این افراد جراحی پیوند قرنیه امکان پذیر نبود. قرنیه های اهداء شده در بانک چشم نگهداری می شود. در بانک چشم این قرنیه ها به طور دقیق معاینه می شوند تا از سالم بودن آن ها اطمینان حاصل گردد. به علاوه تمام قرنیه های پیوندی از نظر بیماری هایی مثل ایدز و هپاتیت کنترل می شوند تا این بیماری ها به فرد گیرنده پیوند سرایت نکند.
پیوند قرنیه
برگشت

جراحی پیوند قرنیه چگونه انجام می شود؟ و پس از جراحی چشم چه وضعیتی دارد؟
جراحی پیوند قرنیه چگونه انجام می شود؟
برای انجام جراحی پیوند قرنیه معمولاً لازم است که بیمار قبل از عمل در بیمارستان بستری شود آزمایش ها و معاینات لازم انجام گیرد. معمولاً قبل از بستری شدن بیمار در بیمارستان برای رزرو قرنیه با بانک چشم هماهنگی به عمل می آید، اما به هر حال ممکن است در روز عمل قرنیه مناسب برای پیوند در بانک چشم موجود نباشد و در نتیجه جراحی به روز دیگری موکول شود.
پیوند قرنیه معمولاً با بیهوشی کامل انجام می گیرد. البته اگر به علت بیماری های دیگر مثلاً مشکلات قلبی یا ریوی امکان بیهوشی کامل وجود نداشته باشد فرد به کمک دارو خواب آلوده شده و چشم به صورت موضعی بی حس می شود. در این حالت بیمار دردی احساس نمی کند در موقع عمل جراح با استفاده از وسایل میکروسکوپی یک قطعه مدور از وسط قرنیه بیمار برداشته می شود و به جای آن یک قطعه گرد متناسب از قرنیه سالمِ دهنده را قرار می دهد و آن را با بخیه های خیلی ظریف به چشم بیمار می دوزد. عمل جراحی بین یک تا دو ساعت طول می کشد. بسته به شرایط، گاهی علاوه بر پیوند قرنیه عمل آب مروارید یا آب سیاه همزمان انجام می گیرد. پس از خاتمه عمل چشم پانسمان می شود.
پس از جراحی چشم چه وضعیتی دارد؟
معمولاً پس از پایان عمل وقتی فرد به هوش می آید احساس درد و ناراحتی می کند که این موضوع طبیعی است و نباید باعث نگرانی شود. روز بعد از عمل پانسمان باز شده و چشم معاینه می شود. در روز اول پس از عمل دید کاملاً تار است. تاری دید به تدریج و به آهستگی بهبود پیدا می کند، بنابراین در روزها و هفته های اول پس از عمل نباید توقع دید خوب داشته باشیم. درد و حساسیت و اشکریزش چشم معمولاً پس از 34 روز بهبود می یابد. معمولاً یکی دو روز پس از انجام پیوند قرنیه فرد از بیمارستان مرخص می شود، اما تا 3-4 هفته لازم است هرچند روز یک بار توسط پزشک معاینه گردد.
پیوند قرنیه
برگشت

مراقبت های لازم پس از انجام جراحی
بلافاصله پس از انجام پیوند قرنیه، چشم شدیداً به ضربه حساس است و ممکن است حتی با ضربه های خفیف دچار آسیب جدی شود. بنابراین لازم است در هفته های اول پس از پیوند حتماً از محافظ پلاستیکی (شیلد) استفاده کنید تا به چشم ضربه وارد نشود. همچنین در این مدت باید از خم شدن، زور زدن و برداشتن اشیاء سنگین خودداری کنید. در این مدت نباید سر خود را به جلو خم کنید. در صورتیکه مجبور شدید چیزی را از روی زمین بردارید از کمر خم نشوید، بلکه زانوها را خم کنید و سر را صاف نگه دارید. در صورت شستشوی سر کاملاً دقت کنید که آب و شامپو وارد چشم نشود. تنها فعالیت ورزشی مجاز در این دوره پیاده روی سبک است. در این دوره از مالیدن و خاراندن چشم جداً خودداری کنید.
اگر شغل شما کار اداری نشستنی است پس از دو هفته می توانید به سرکار خود برگردید، اما در صورتیکه شغل شما به فعالیت بدنی نیاز دارد برای بازگشت به کار حداقل 6 هفته صبر کنید.
با توجه با آنکه در پیوند قرنیه بافت خیلی دیر جوش می خورد و پس از جوش خوردن هم هرگز استحکام قرنیه عادی را ندارد توصیه می شود:
همیشه یک عینک آفتابی یا طبی بزرگ با شیشه مقاوم استفاده کنید تا از ضربه های اتفاقی جلوگیری کند.
از ورزش هایی مثل جودو، کشتی و فوتبال که در آن ها احتمال ضربه وجود دارد پرهیز کنید.
از فعالیت هایی که در آن ها احتمال ضربه وجود دارد خودداری کنید و با کسی درگیر نشوید.
در موقع انجام شنا یا ورزش های عادی حتماً از عینک محافظ مخصوص استفاده کنید.
توجه داشته باشید که عدم رعایت این نکات می تواند به قیمت از دست رفتن بینایی تمام شود.
پیوند قرنیه
برگشت

قطره های چشمی تا چه زمانی باید استفاده شود؟ و معاینات چشم پزشکی هرچند وقت یک بار باید تکرار شود؟
قطره های چشمی تا چه زمانی باید استفاده شود؟
معمولاً بعد از انجام پیوند قرنیه لازم است تا چند هفته از قطره های آنتی بیوتیک و تا چند ماه از قطره های استروئیدی که التهاب را کنترل می کند استفاده کنید. گاهی قطره های دیگری مثل اشک مصنوعی یا قطره های پایین آورنده فشار چشم نیز تجویز می شود. پس از عمل حتماً قطره ها را طبق تجویز پزشک به صورت دقیق مصرف کنید و از قطع کردن خودسرانه دارو پرهیز نمایید. مصرف نادرست دارو می تواند باعث از بین رفتن قرنیه پیوندی و نابینایی شود.
معاینات چشم پزشکی هرچند وقت یک بار باید تکرار شود؟
در روز های اول پس از پیوند، معمولاً معاینات به صورت روزانه انجام می شود. پس از یکی دو هفته غالباً فاصله معاینات به 3 تا 4 روی یک بار می رسد و بتدریج فاصله معاینات طولانی تر می شود بطوریکه در 6 ماه اول پس از انجام پیوند قرنیه هر چند هفته یکبار معاینه چشم پزشکی تکرار می گردد. پس از 6 ماه باز هم فواصل معاینات طولانی تر شده و به هر 3 تا 6 ماه می رسد. پزشک در هر نوبت بیمار را از نظر میزان دید، وضعیت بخیه ها، احتمال رد پیوند و عوارض داروها مثل آب سیاه و آب مروارید معاینه می کند.
توجه کنید که در هر زمانی پس از پیوند قرنیهحتی اگر سال ها از عمل جراحی گذشته باشددر صورت بروز هر حالت غیر طبیعی مثل کاهش دید، اشکریزش، درد، احساس جسم خارجی، ترس از نور  یا قرمزی چشم باید حداکثر ظرف مدت 24 ساعت به چشم پزشک مراجعه کنید.
پیوند قرنیه
برگشت

بخیه ها کی برداشته می شوند؟ و چه مدت پس از انجام پیوند قرنیه دید کامل می شود؟
بخیه ها کی برداشته می شوند؟
همانطور که توضیح داده شد قرنیه پیوندی به وسیله تعدادی بخیه ظریف میکروسکوپی به چشم دوخته می شود. این بخیه ها جذب شدنی نیستند و باید در موقع مناسب به وسیله پزشک برداشته شوند. البته این بخیه ها بسیار ظریف هستند و بیمار آن ها را احساس نمی کند. بخیه ها باعث تغییر شکل و کشش قرنیه پیوندی در جهات مختلف شده و آستیگماتیسم ایجاد می کنند. معمولاً پس از چند ماه پزشک معالج برای اصلاح آستیگماتیسم تعدادی از بخیه ها را دستکاری می کند یا برمی دارد. پس از یکی دو سال که قرنیه پیوندی به طور کامل جوش خورده است همه بخیه ها برداشته می شوند.
چه مدت پس از انجام پیوند قرنیه دید کامل می شود؟
بلافاصله پس از انجام پیوند قرنیه دید تار است و به دست آوردن دید کامل ممکن است تا زمان جوش خوردن کامل قرنیه و برداشتن تمام بخیه ها (یعنی تا دو سال) طول بکشد. در ماه های اول پس از پیوند ممکن است دید متغیر بوده و کم و زیاد شود، به همین دلیل در ماه های اول ممکن است حتی استفاده از عینک طبی کمکی به دید نکند. پس از گذشت چند ماه استفاده از عینک طبی مناسب یا لنز تماسی سخت می تواند به بهبود بینایی کمک کند. نهایتاً در تعداد کمی از بیماران لازم است روی قرنیه پیوندی جراحی مجددی برای کم کردن آستیگماتیسم و بهبود بینایی انجام شود.
پیوند قرنیه
برگشت

مشکلات و عوارض پیوند قرنیه
شایعترین عارضه عمده پیوند قرنیه ایجاد آستیگماتیسم (انحنای نامناسب قرنیه) است که معمولاً با تنظیم کردن و برداشتن بخیه ها و استفاده از عینک یا لنز تماسی بهبود پیدا می کند.
عارضه مهم دیگر رد پیوند یا پس زدن پیوند است که اگر به موقع درمان نشود موجب کدر شدن قرنیه پیوندی می شود. پس زدن پیوند وقتی اتفاق می افتد که دستگاه ایمنی بدن بیمار قرنیه پیوندی را به عنوان بافت غریبه شناسایی کرده و سعی کند آن را از بین ببرد. این حالت می تواند از دو هفته پس از پیوند شروع شود اما معمولاً چند ماه بعد اتفاق می افتد. در صورتی که رد پیوند زود تشخیص داده شود با استفاده مکرر از قطره های استروئیدی و گاهی استفاده از قرص های خوراکی یا تزریق دارو به اطراف چشم کنترل می شود، اما در موارد پیشرفته رد پیوند ممکن است عارضه با دارو کنترل نشود و نیاز به انجام پیوند مجدد باشد که میزان موفقیت آن کمتر از پیوند اولیه است. به همین علت توصیه می شود که در صورت بروز هر یک از علائم زیر در چشمی که قرنیه پیوندی دارد ظرف 24 ساعت به چشم پزشک مراجعه کنید:
درد
قرمزی شدید چشم یا اطراف قرنیه
حساسیت به نور
اشکریزش غیر طبیعی
تاری دید
احساس جسم خارجی که می تواند ناشی از شل یا پاره شدن بخیه ها باشد.
سایر عوارض عمده پیوند قرنیه چندان شایع نیستند، اما به هر حال احتمال عوارضی مثل خونریزی داخل چشمی، عفونت، آب مروارید، آب سیاه، عود بیماری قبلی در قرنیه پیوندی و پارگی پرده شبکیه وجود دارد.
پیوند قرنیه
برگشت

نتیجه عمل پیوند قرنیه
نتیجه عمل پیوند قرنیه
نتیجه عمل پیوند قرنیه تا حد زیادی به بیماری اولیه ای بستگی دارد که پیوند قرنیه به آن دلیل انجام گرفته است.
در افرادی که به علت قوز قرنیه (کراتوکونوس)، لکه های غیر عفونی قرنیه و ورم خفیف قرنیه تحت عمل جراحی قرار گرفته اند میزان موفقیت عمل بسیار خوب و در حدود 90% است. در مواردی که پیوند قرنیه به علت لکه های ناشی از تب خال یا ورم قرنیه شدید انجام گرفته باشد نیز میزان موفقیت عمل بالای 80% است . در موارد اورژانس که پیوند قرنیه برای کنترل عفونت یا ترمیم سوراخ قرنیه انجام می شود احتمال شفاف ماندن قرنیه پیوندی کمتر است اما به هر حال پیوند قرنیه برای حفظ ساختمان چشم انجام می شود.
کلام آخر
بدیهی است که ذکر تمام جزئیات مربوط به جراحی پیوند قرنیه در این خلاصه نمی گنجد، بنابراین در هر مورد مشکوک حتماً با پزشک معالج خود مشورت کنید. ضمناً فراموش نکنید که:
چشم را به دقت از ضربه محافظت کنید.
داروها را طبق دستور پزشک استفاده کنید و از قطع خودسرانه قطره های چشمی پرهیز کنید.
در صورت بروز درد، تاری دید، اشکریزش یا قرمزی چشم حداکثر ظرف 24 ساعت به چشم پزشک مراجعه کنید.

پیوند قرنیه
برگشت

جراحی شالازیون
شالازیون چیست؟
روش عمل
مراقبت های پس از عمل
جراحی های چشم
برگشت

شالازیون چیست؟ و روش عمل
شالازیون چیست؟
شالازیون برجستگی کوچکی در لبه پلک در زیر پوست است که در اثر انسداد مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده چربی ایجاد می شود.
استفاده از کمپرس گرم و ماساژ ملایم ممکن است به تخلیه شالازیون کمک کند اما در مواردی که با وجود این اقدامات شالازیون بهبود پیدا نکند می توانید به چشم پزشک مراجعه کنید تا با عمل جراحی شالازیون را تخلیه کند.
روش عمل
در این عمل جراحی که در مطب یا در اتاق عمل انجام می شود ابتدا پلک با استفاده از قطره و آمپول بی حسی کاملاً بی حس می شود به طوری که بیمار دردی احساس نکند. سپس شالازیون با برش کوچکی از پشت پلک تخلیه می شود. این برش معمولاً نیازی به بخیه ندارد و خود به خود جوش می خورد به علاوه چون برش در سمت داخل پلک قرار دارد محل آن از روی پلک دیده نمی شود. پس از تخلیه شالازیون چشم پانسمان می شود و پانسمان تا چند ساعت روی چشم می ماند. گاهی اوقات (به خصوص در کسانی که مکرراً دچار شالازیون می شوند) ترشحات تخلیه شده برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه آسیب شناسی (پاتولوژی) فرستاده می شود.
شالازیون
برگشت

مراقبت های پس از عمل
پس از برداشتن پانسمان ممکن است متوجه ترشحات رقیق خونی بر روی پانسمان یا در داخل چشم شوید که این امر طبیعی است و جای نگرانی ندارد. معمولاً این ترشحات ظرف یکی دو روز برطرف می شود.
معمولاً پس از انجام جراحی در محل عمل کبودی و تورم ایجاد می شود که این امر نیز طبیعی است. کبودی معمولاً ظرف 10 روز تا دو هفته برطرف می شود.
پس از عمل ممکن است چشم پزشک به شما توصیه کند که تا چند روز از قطره ها، پمادهای آنتی بیوتیک یا استروئیدی استفاده کنید. استفاده از این داروها باعث کاهش التهاب و بهبود سریع تر محل عمل می شود.
در صورت بروز درد در محل عمل می توانید از مسکن های معمولی مثل استامینوفن برای کنترل درد استفاده کنید.
در بچه های کوچک انجام جراحی شالازیون با بی حسی موضعی امکان پذیر نیست، در این افراد عمل جراحی با بیهوشی عمومی و در اتاق عمل انجام می شود.
شالازیون
برگشت

رینگ داخل قرنیه (INTACS)
تاریخچه
تکنیک عمل
نتایج و مزایای عمل
مشکلات و محدودیت ها
عوارض
جراحی های چشم
برگشت

تاریخچه
اساس این روش به حدود 1970-1960 برمی گردد که کاشتن ایمپلنت در داخل قرنیه برای اصلاح عیب انکساری مورد توجه قرار گرفت ولی به واسطه در دست نبودن ایمپلنت های مناسب و وسایل مربوطه و ظهور لیزر، روش های مزبور به فراموشی سپرده شد، ولی مجددا" در دهه 90 با رفع اشکالات قبلی، مجددا" این روش مورد توجه قرار گرفت. در نیمه دوم دهه 90، FDA امریکا در طی یک برنامه 2 ساله استفاده از این روش را برای نزدیک بینی در حد 1- تا 3- دیوپتر تایید کرد و پس از آن روزبه روز شامل پیشرفت این روش می باشیم. در ایران برای اولین بار در اواخر سال 1379 و با همت پزشکان این کلینیک، روش مزبور بر روی تعدادی از بیماران انجام شد که پیگیری های اولیه دال بر موفقیت این روش در اصلاح نزدیک بینی های متوسط (4-1) بوده است.
اگرچه این روش برای نزدیک بینی کم کاربرد دارد اما به دلیل هزینه بالاتر نسبت به لیزر یا لیزیک کاربرد کمتری پیدا کرده است. شاید بتوان گفت مهمترین کاربرد فعلی رینگ برای بیماران دچار قوز قرنیه (کراتوکونوس) خفیف یا متوسط می باشد که قرنیه شفافی داشته باشند و ضخامت قرنیه برای انجام این عمل کافی باشد در بیماران دچار قوز قرنیه، قرنیه دارای استحکام طبیعی نیست بنابراین استفاده از لیزر یا لیزیک روی اصلاح عیوب انکساری در این بیماران ممنوع است اما رینگ های قرنیه ای می توانند باعث بهبود دید بدون عینک و با عینک در بیماران شده و کاهش شدت بیماری گردند.
قرار دادن رینگ در ضخامت قرنیه در محیط قرنیه انجام می شود و با کششی که بر روی قسمت مرکزی قرنیه ایجاد می کند انحنای قرنیه را کاهش می دهد بنابراین باعث کاهش نزدیک بینی می گردد. این رینگ ها از جنس پلاستیک PMMA می باشد و با قرنیه سازگار است. PMMA ماده ای است که در عرض 50 سال گذشته جهت ساخت لنزهای داخل چشمی مورد استفاده بوده است و کاملاً با بافت چشم سازگار است بنابراین باعث ایجاد التهاب نمی شود. معمولاً 2 رینگ در دو طرف قرنیه کار گذاشته می شود. هر رینگ قوسی 150 درجه می باشد و پهنای آن 0.8 میلی متر می باشد. میزان اصلاح عیب انکساری بیمار به ضخامت آن بستگی دارد که از 0.25 تا 0.45 میلی متر متغییر است. این روش برای بیماران نزدیک بینی که آستیگماتیسم بیش از یک دیوپتر دارند مناسب نیست.
رینگ داخل قرنیه
برگشت

تکنیک عمل

تکنیک عمل:
عمل کارگذاری حلقه یا سگمان های داخل قرنیه ای به صورت سرپایی و با استفاده از قطره های بیحسی موضعی در طی دو مرحله صورت می پذیرد. در مرحله اول با استفاده از وسایل مربوطه ابتدا یک برش شعاعی در محیط قرنیه ایجاد و از طریق آن دو تونل (Pocket) در ضخامت قرنیه یه صورت مدور و هم مرکز با قرنیه ایجاد می شود و در مرحله دوم، سگمان های حلقوی به ضخامت محاسبه شده در این تونل ها قرار داده می شود. بعد از خاتمه عمل، قطره های چشمی به مدت یک تا چند هفته تجویز می شود. در چند روز بعد از عمل، چشم به نور حساس است و بهتر است از عینک های آفتابی استفاده شود. محدودیت های بعد از عمل تنها در مورد تماس و مالش قرنیه و فعالیت های بدنی شدید در 4 تا 6 هفته اول بعد از عمل خلاصه می گردد.
رینگ داخل قرنیه
برگشت

نتایج و مزایای عمل
این عمل قادر به اصلاح نزدیک بینی در حد 1- تا 4- دیوپتر می باشد (در ایالات متحده برای 1- تا 3- دیوپتر تایید شده است). مهمترین مزایای این روش در سه نکته خلاصه می شود:
دقت بالا در اصلاح نزدیک بینی که حداقل برابر با عمل لیزیک می باشد. در مطالعه FDA دید بهتر از 20/16 در 55% بیماران بعد از 2 سال و دید بهتر از 20/20 در 75% و بهتر از 20/25 در 91% و (25% در لیزیک) بیماران و بهتر از 20/40 در 95% (مشابه لیزیک)
عدم ایجاد تغییرات بافتی در قسمت مرکزی قرنیه (Optical Zone) و حفظ حالت طبیعی قرنیه (Prolate)
قابلیت برگشت پذیری به وضعیت قبل از عمل در صورت برداشتن حلقه های داخل قرنیه
در ضمن در این روش نیازی به سیستم های پیچیده میکروکراتوم و لیزر که جهت عمل لیزیک به کار می روند نیست و از این نظر در کشورهای در حال توسعه می تواند جایگاه خاصی داشته باشد.
نتایج عمل در بیماران کراتوکونوس (قوز قرنیه) متفاوت از بیماران نزدیک بینی است. پدر این بیماران قرار دادن رینگ به طور متوسط باعث بهبود دو خط دید در 50% بیماران می گردد اگر چه ممکن است بعضی بیماران بهبودی چشمگیرتری داشته باشند. در واقع در بیماران قوز قرنیه این عمل باعث می شود بیماری که قبل از عمل با عینک دید خوبی نداشته است پس از قرار دادن رینگ به دلیل کاهش نامنظمی های قرنیه با عینک جدید دید بهتری نسبت به قبل از عمل داشته باشد.
رینگ داخل قرنیه
برگشت

مشکلات و محدودیت ها
مشکلات و محدودیت ها
تنها مشکل فعلی در این عمل طیف محدود بیمارانی است که کاندید این عمل می باشند (بیمارانی که دچار نزدیک بینی در حد 1- تا 5/4- دیوپتر که آستیگماتیسم کمتر از 1 دیوپتر دارند) البته موارد استفاده های دیگری برای این روش مطرح شده است که مهمترین آنها عبارتند از:
اصلاح عیوب انکساری باقیمانده بعد از عمل لیزیک
کراتوکونوس (قوز قرنیه)
در مورد کاربرد این روش در دوربینی تحقیقات ادامه دارد.

رینگهای داخل قرنیه از فاصله نزدیک نیز به راحتی قابل تشخیص نیستند.
رینگ داخل قرنیه
برگشت

عوارض
گرچه عمل قراردادن حلقه های داخل قرنیه ای (IntacsTM) توسط FDA تایید شده است ولی باید دانست که این عمل نیز مشابه سایر اعمال اصلاح عیوب انکساری می تواند عوارضی دربرداشته باشد که اهم آنها عبارتند از:
عفونت های بعد از عمل 2/0 درصد
افزایش آستیگماتیسم و اصلاح بیشتر یا کمتر از حد 7/3 درصد
ایجاد عروق خونی در حواشی قرنیه 2/1 درصد
دیدن هاله و پخش نور به ویژه در شب 3-1 درصد
حساسیت به نور کمتر از 1 درصد
دشواری در دید شبانه 8/4 درصد
رسوبات قرنیه ای در اطراف رینگ که معمولاً بدون علامت است.
ولی در کل، هیچگونه عارضه تهدیدکننده بینایی در دوره یکساله بعد از عمل مشاهده نشده است.
رینگ داخل قرنیه
برگشت

کلیات جراحی عیوب انکساری
کلیات
روش های اصلاح عیوب انکساری
1 ) تراش قرنیه (Ablation)
2) قرار دادن Implant در قرنیه
3) روش های حرارتی
4) روش ها برشی
روشهای دیگر اصلاح عیوب انکساری

جراحی های چشم
برگشت

کلیات
جراحان چشم حدود 100 سال است که جراحی‏ های انکساری را برای درمان میوپی، هیپروپی و آستیگماتیسم را انجام می‏دهند. اما دهه گذشته شاهد رشد سریع و بهبود روش‏ های جراحی و استفاده از لیزر برای اصلاح عیوب انکساری بوده است. جراحی های انکساری شامل چندین روش جراحی میباشد که برای کاهش یا حذف نیاز به عینک طراحی شده‏ اند. در این روش ها انحنای قرنیه تغییر داده می شود در نتیجه برای اصلاح نزدیک بینی انحنای قرنیه کمتر می شود و برای اصلاح دوربینی اغنای قرنیه افزایش می یابد .
کلیات جراحی عیوب انکساری
برگشت

روش های اصلاح عیوب انکساری
تراش قرنیه (Ablation): در این روش ها با استفاده از لیزر اکسایمر بخشی از بافت قرنیه برداشته می شود. این روش ها شامل لیزیک (Lasik) لیزر (PRK)، لیزک یا لازک (LASEK) می باشند که برای اصلاح دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم کاربرد دارند.
قرار دادن Implant در قرنیه: مانند رینگ های داخل قرنیه که در محیط قرنیه و در ضخامت آن قرار داده می شود و بدین شکل می توان نزدیک بینی را اصلاح کرد. با این روش نمی توان دوربینی را اصلاح نمود. بیشترین کاربرد این روش برای نزدیک بینی خفیف و همچنین بیماران دچار قوز قرنیه خفیف تا متوسط می باشد که استفاده از لیزر اکسایمر در آن ها ممنوع است.
روش های حرارتی: مانند Conductive Keratoplasty یا CK که در این روش محیط قرنیه با پروب CK حرارت داده می شود که باعث کوتاه شدن الیاف کلاژن تشکیل دهنده بافت قرنیه شده باعث اصلاح دوربینی خفیف و متوسط می گردد. همچنین برای اصلاح پیرچشمی هم این روش مورد استفاده قرار گرفته است اما در نزدیک بینی کاربردی ندارد.
روش ها برشی (Incisionnal): مانند RK که با انجام برش های رادیال در قرنیه نزدیک بینی و آستیگماتیسم اصلاح می گردد. این روش به دلیل عوارض بیشتر (به خصوص دوربینی پیشرونده) و دقت بالای لیزر اکسایمر امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
کلیات جراحی عیوب انکساری
برگشت

روشهای دیگر اصلاح عیوب انکساری
دسته دیگری از روش های اصلاح عیوب انکساری وجود دارد که بر خلاف روش های قبلی بر روی قرنیه انجام نمی شود. این روش ها شامل قرار دادن لنز داخل چشمی در بیماران دچار نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم بسیار شدید می باشد که کاندید مناسبی برای لیزر یا لیزیک نمی باشند. همچنین در بیمارانیکه دچار نازکی قرنیه می باشند از این روش ها برای اصلاح عیوب انکساری با مقادیر کمتر هم استفاده می گردد. قرار دادن لنزهای داخل چشمی در افراد جوان بدون انجام عمل آب مروارید انجام می شود اما در افراد مسن با توجه به احتمال شیوع بیشتر آب مروارید پس از انجام عمل آب مروارید لنز داخل چشمی با شماره مناسب قرار داده می شود تا عیوب انکساری قبل از عمل از بین رفته و این بیماران پس از عمل نیاز به عینک های قطور نداشته باشند، اگر چه ممکن است برای انجام کارهای دقیق مانند مطالعه، رانندگی در شب نیاز به استفاده از عینک نازکی داشته باشند. در تمامی کشورهای پیشرفته جهان و همچنین از سالها پیش، در کلینیک نور اشکال مختلف لنزهای داخل چشمی برای اصلاح عیوب انکساری مورد استفاده قرار می‏گیرند.
در حال حاضر موفق‏ترین روش‏ ها شامل لیزیک، PRK (لیزر) و گذاشتن لنز های داخل چشمی است.
کلیات جراحی عیوب انکساری
برگشت

لنز داخل چشمی (IOL)
تاریخچه
تکنیک عمل
نتایج
مزایا
معایب و عوارض

جراحی های چشم
برگشت

تاریخچه
از حدود سال های 1950 تحقیقات بر روی قرار دادن لنزهای داخل چشمی شروع شد. هدف اولیه این تحقیقات بیماران دچار آب مروارید بودند که پس از خارج کردن عدسی چشم آن ها که کدرشده و ایجاد آب مروارید کرده بود از لنز داخل چشمی به جای عینک های قطور مورد نیاز پس از عمل استفاده گردد. این لنزها از جنس پلاستیک PMMA و یا سیلیکون بودند که با بافت چشم سازگار هستند. امروزه می توان بدون خارج کردن عدسی بیمار این لنزها را در داخل چشم برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم شدید کار گذاشت. تفاوت این روش با قراردادن لنز داخل چشمی در حین عمل آب مروارید این است که در روش اول لنز یا عدسی طبیعی چشم دست نخورده باقی می ماند و تنها یک لنز اضافی در جلوی آن قرار می گیرد ولی در عمل عادی آب مروارید، عدسی اصلی چشم برداشته و جای آن عدسی مصنوعی قرار داده می شود. لذا در عمل لنز داخل چشمی فرد قادر به تطابق و مطالعه نزدیک علاوه بر دید دور خواهد بود ولی در عمل دوم قدرت تطابق نخواهد داشت (مگر با استفاده از عدسی های دوکانونی). البته این روش در شماره های کم جایگزین مناسبی برای عمل لیزیک یا PRK نمی باشد ولی برای شماره های بالاتر بهتر است مورد توجه قرار گیرد.
لنزهای داخل چشمی انواع مختلفی دارند عده ای از آن ها در اتاق قدامی چشم (پشت قرنیه و جلوی عنبیه قسمت رنگی چشم) قرار می گیرند و عده ای از آن ها در اتاق خلفی چشم (بر روی عدسی بیمار و در پشت عنبیه). هر کدام از این انواع معایب و مزایای خاص خود را دارند و به نظر می رسد بهترین طراحی مربوط به لنزهای Artisan باشد که در کلینیک نور مورد استفاده می باشد. این لنز توسط دکتر Jan Worst طراحی گردیده است که از جنس PMMA است. این لنز دارای دو بازو است که در محیط عنبیه فیکس می گردد و در فاصله مناسب از عدسی و قرنیه بیمار و دوربین است قرار می گیرد. از این لنزها می توان برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم بسیار شدید که قابل اصلاح با روش های لیزری نباشند استفاده کرد. تا کنون پیش از 150,000 مورد از این لنز در دنیا برای اصلاح عیوب انکساری مورد استفاده قرار گرفته است. این لنز به صورت دائمی داخل چشم قرار داده می شود ولی در هر زمانی می توان با عمل جراحی آنرا برداشت.
لنز داخل چشمی
برگشت

تکنیک عمل

تکنیک عمل:
این عمل به صورت یک عمل جراحی کامل و در اتاق عمل صورت می گیرد ولی نیاز به بستری شدن بیمار قبل و بعد از عمل جراحی وجود ندارد. بعد از بی حسی که معمولا" بصورت بیهوشی عمومی انجام می گیرد، با ایجاد برش در کناره قرنیه، لنز داخل چشمی را در اتاق قدامی و در جلوی عنبیه و عدسی اصلی بیمار قرار داده و سپس برش ایجاد شده با ظرافت دوخته می شود. بعد از 4 تا 6 هفته بخیه ها برداشته می شود. بیمار چند روز بعد از عمل ممکن است احساس درد مختصری داشته باشد و دید نهایی بیمار به بعد از کشیده شدن بخیه ها موکول می شود.
لنز داخل چشمی
برگشت

نتایج و مزایا
نتایج:
دید بهتر از 40/20 در 97 درصد افراد قابل انتظار است که با استفاده از عینک این میزان به 100 درصد قابل افزایش است و متوسط دید بعد از عمل 30/20 بوده است. این لنزها برای شماره های 8- تا 23- در دسترس می باشد و با توجه به اینکه حداکثر میوپی قابل اصلاح با لیزیک معمولا" در حد 12 دیوپتر است، مشاهده می شود که برای عده ای از افراد تنها راه ممکن برای اصلاح میوپی، استفاده از لنزهای داخل چشمی است.
مزایا:
قدرت اصلاح نزدیک بینی تا درجات بالا
دقت بالاتر در اصلاح عیب انکساری در شماره های بسیار بالا نسبت به روش های لیزی
قابل برگشت بودن عمل (با برداشتن لنز)
کیفیت قرنیه تغییر نمی کند
به تجهیزات پیچیده برای عمل نیاز ندارد
بهبود کیفیت دید در مقایسه با عینک

لنز داخل چشمی
برگشت

معایب و عوارض
مهم ترین عوارض این عمل عبارتند از ایجاد:
آسیب به اندوتلیوم قرنیه و از دست رفتن شفافیت آن: البته به نظر می رسد که این آسیب بیش از سایر اعمال انجام شده بر روی قرنیه نباشد
ایجاد گلوکوم (آب سیاه): با توجه به اینکه افراد نزدیک بین استعداد بیشتری برای پیدایش آب سیاه دارند، باید در انتخاب بیمار دقت شود. در مطالعات فعلی بعد از 3 سال تفاوت خاصی در افراد عمل شده برای ایجاد آب سیاه مشاهده نشده است.
ایجاد کاتاراکت: با وجودیکه در طی مطالعات انجام شده بروز کاتاراکت گزارش نشده است ولی به سال های بیشتری برای اثبات این موضوع نیاز است.
در مرکز قرار نگرفتن لنز: اگر مرکز لنز با محور بینایی بیمار در یک راستا قرار نگیرد این احتمال به وجود می آید که عیب انکساری بیمار کاملا" مرتفع نگردد یا آستیگماتیسم ایجاد شود، که البته در مواردی رخ می دهد که اختلاف فاصله بیش از 25/0 تا 50/0 میلی متر باشد.
دوره نقاهت طولانی (چند هفته تا چند ماه)
لنز داخل چشمی
برگشت

لیزر (PRK)
تاریخچه
تکنیک عمل
نتایج
مزایا
معایب
عوارض

جراحی های چشم
برگشت

تاریخچه
PRK مخفف کلمات فتوریفراکتیو کراتکتومی است که در آن با استفاده از اشعه لیزر اگزایمر از میزان نزدیک بینی بیمار می کاهند. با استفاده از این روش لایه بسیار نازکی از قرنیه در حد چند ده میکرون برداشته شده و با تغییر ایجاد شده در انحنای قرنیه، از میزان عیب انکساری چشم کاسته می شود. اساس این روش به اوایل دهه 1980 برمی گردد که محققان آزمایشگاه پژوهشی IBM از این لیزر برای تراش قطعات کامپیوتری استفاده می کردند، در این زمان آقای دکتر Srinivasin متوجه توانایی های این لیزر در تداخل با بافت های زنده شد. سپس آقای دکتر Steven Trokel در انجام عمل لیزر اگزایمر برای تراش مجدد قرنیه پیشقدم شد و در نتیجه عمل PRK در سال 1987 متولد شد.

لیزر (PRK)
با استفاده از لیزر اکسایمر، عیب انکساری اصلاح می شود.
در پایان عمل از میزان تحدب قرنیه کاسته می شود.
پس از عمل:
هنگام عمل:
برگشت

تکنیک عمل
عمل PRK به صورت یک عمل سرپایی در کلینیک انجام می شود. ابتدا با استفاده از قطره های موضعی، چشم بی حس می شود و پس از برداشتن لایه سطحی قرنیه (اپی تلیوم) درمان با اگزایمر لیزر شروع می شود و بعد از شکل گیری مجدد قرنیه این عمل متوقف می شود. بعد از خاتمه عمل معمولا" از یک لنز تماسی قرنیه (کنتاکت لنز) برای پوشانیدن سطح قرنیه تا زمانی که لایه سطحی آن مجددا" ترمیم شود استفاده می شود. سپس از قطره های آنتی بیوتیک بمدت یک هفته و کورتیکوستروئید برای مدت چند ماه استفاده می شود. در کلینیک نور بیمارانی که نزدیک بینی بین 4 تا 7 دیوپتر دارند پس از عمل PRK محل عمل به داروی میتومایسین آغشته می شود که مطالعات نشان داده است که باعث بهبود نتیجه عمل و کاهش قابل ملاحظه احتمال کدورت قرنیه می شود.
لیزر (PRK)
برگشت

نتایج و مزایا
نتایج:
با وجودی که نمی توان نتیجه عمل را در هر شخص به طور دقیق پیش بینی کرد ولی با توجه به اطلاعات فراوانی که در طول سال ها جمع شده و به بیش از 300000 مورد درمان تکیه دارد، برای درمان میوپی از 1- تا 6- دیوپتر دقت عمل پی.آر.کی. در حد لیزیک قرار دارد به طوری که احتمال ایجاد دید 20/20 هشتاد و پنج درصداست. پی.آر.کی.در ایالات متحده برای درمان میوپی از 1- تا 7- دیوپتر تایید شده است.
مزایا:
کوتاه تر بودن طول عمل نسبت به لیزیک
نبودن عوارض مربوط به ایجاد فلاپ
عدم نیاز به میکروکراتوم و تکنولوژی مربوطه
عدم بروز التهاب های عمقی قرنیه (DLK)
قابلیت انجام آن در قرنیه های نازک

لیزر (PRK)
برگشت

معایب و عوارض
معایب:
طولانی تر بودن دوره درد و ناراحتی بعد از عمل
طولانی تر بودن زمان بهبود
طولانی تر بودن طول مدت تجویز دارو
محدودیت انجام عمل به شماره های پایین
احتمال بیشتر بروز کدورت های قرنیه
عوارض:
اگرچه عمل PRK جزء کم عارضه ترین اعمال چشم به شمار می آید ولی عوارض احتمالی چندی در آن دیده می شود که اهم آنها عبارتند از:
حساسیت به نور که ممکن است گاهی تا چند ماه ادامه یابد
احساس پخش نور و هاله دور منابع نوری به ویژه در شب
تغییرات میزان بینایی در طول روز که ممکن است تا 6 ماه بعد از عمل ادامه یابد
احتمال عفونت قرنیه (کراتیت)
ایجاد لک و اسکار قرنیه که احتمال آن در اصلاح درجات بالاتر میوپی بیشتر است لذا ترجیح داده می شود که در میوپی بالاتر از 7 دیوپتر از عمل لیزیک استفاده شود.
لیزر (PRK)
برگشت

لیزک یا لازک (LASEK)
کلیات
مزایای لیزک
جراحی های چشم
برگشت

کلیات
لیزک یا لیزر اپی تلیال کرایومیلیوزیس (Laser Epithelial Keratomileusis) نوع تغییریافته عمل لیزر (PRK) است. در عمل PRK لایه سطحی قرنیه که اپی تلیوم نام دارد بوسیله ابزار خاصی برداشته می شود و سپس با استفاده از لیزر اکسایمر سطح قرنیه تراش داده شده و با تغییر شکل آن عیب انکساری بیمار اصلاح می شود. پس ازعمل PRK ، اپی تلیوم که حدود 50 میکرون ضخامت دارد ظرف مدت 3 تا 5 روز ترمیم شده و مجددا" سطح قرنیه را می پوشاند.
عمل لیزک گرچه بسیار شبیه به PRK می با شد، ولی از بعضی جهات با آن متفاوت است. در این عمل پس از آنکه قرنیه با استفاده از قطره های مخصوص بی حس شد، بر روی قسمت مرکزی قرنیه که با ابزار خاصی محصور شده است، چند قطره الکل چکاندهشده و در مرحله بعد محلول الکل از سطح قرنیه شسته می شود. بدین ترتیب الکل لایه سطحی قرنیه یا اپی تلیوم را شل نموده و جراح می تواند با استفاده از ابزار خاصی این لایه را جمع کند.
در این عمل نباید ایجاد و برداشتن لایه اپی تلیوم را با ایجاد لایه (Flap) در عمل لیزیک اشتباه کرد. در عمل لیزیک لایه ای با ضخامت تقریبی 130 تا 180 میکرون با استفاده از میکروکراتوم برداشتهشده که علاوه بر اپی تلیوم شامل بخشی از بافت مرکزی قرنیه نیز می شود، اما در لیزیک این لایه تنها از اپی تلیوم تشکیل می شود.
پس از برداشتن اپی تلیوم، سطح قرنیه همانند عمل PRK با استفاده از لیزر اکسایمر تراش داده می شود. پس از تکمیل این مرحله جراح با دقت اپی تلیوم را به جای خود برمی گرداند و مانند عمل PRK یک لنز تماسی نرم برای چند روز برای بیمار تجویز می شود.
در عمل لیزک، گاهی اوقات لایه اپی تلیوم قرنیه بیمار استحکام کافی ندارد، در نتیجه جراح نمی تواند آن را روی قرنیه برگرداند. در این گونه موارد لایه اپی تلیوم بطور کامل برداشته می شود و بدین ترتیب عمل لیزک تبدیل به PRK می گردد.
لیزک از نظر کاربرد همانند عمل PRK است و برای نزدیک بینی و آستیگماتیسم خفیف بکار می رود. با توجه به این که لیزک در بیماران مبتلا به نزدیک بینی بالا قابل انجام نیست، این عمل جایگزین لیزیک نخواهد شد.
لیزک یا لازک
برگشت

مزایای لیزک
مزایای لیزک
1) مزیت لیزک نسبت به لیزیک در بیماران با نزدیک بینی و آستیگماتیسم خفیف
میزان بافتی که بطور موقت برداشته می شود، 75% کمتر است
نیازی به میکروکراتوم نیست
عوارض مربوط به ایجاد لایه با میکروکراتوم در این عمل وجود ندارد
درمان عفونت در بیمارانی که به روش لیزک عمل می شوند آسان تر است
در بیماران مبتلا به خشکی چشم، لیزک و PRK انتخاب های بهتری هستند
در بیمارانی که به دلیل نازکی ضخامت قرنیه کاندید مناسبی برای لیزیک و PRK نیستند، قابل انجام است
2) مزیت لیزک نسبت به PRK
خطر بروز کدورت دید (Haziness) در لیزک کمتر از PRK است
چشم پزشکان نور برای اولین بار در ایران، عمل لیزک را با موفقیت روی بیش از یکصد بیمار انجام داده اند و در مجموع نتایج آن با PRK قابل مقایسه است.
لیزک یا لازک
برگشت

لیزیک (LASIK)
تاریخچه
تکنیک عمل
نتایج
مزایا
معایب
عوارض
جراحی های چشم
برگشت

تاریخچه
در سال 1991 دکتر یوناس پالیکاریس در هراکلیون کرت (یونان) اولین کسی بود که با استفاده از دستگاه میکروکراتوم لایه نازکی از قرنیه را برداشت و سپس با استفاده از لیزر اکسایمر بخشی از بافت قرنیه را تراش داد. با ابداع لیزیک این عمل به سرعت عمومیت یافت و در بسیاری از مراکز جایگزین سایر روشها مانند RK (برش قرنیه) و PRK (لیزر) گردید، گرچه امروزه این روش ها هر کدام کاربردهای خاص خود را نیز دارند.
لیزیک (LASIK)
مرحله اول: ایجاد لایه نازک یا فلپ (Flap)
مرحله دوم: با استفاده از لیزر اکسایمر، عیب انکساری اصلاح می شود
مرحله سوم: لایه نازک به جای خود برگردانده می شود
برگشت

تکنیک عمل
در عمل لیزیک دو عمل با هم ترکیب میشوند تا عیب انکساری اصلاح شود. نخست با استفاده از یک وسیله اتوماتیک بنام میکروکراتوم لایه نازکی از قرنیه برداشته می‏شود. وجود این لایه نازک اجازه بهبود سریع دید و کاهش ناراحتی‏های پس از عمل را می‏دهد. امروزه از انواعی از لیزر جهت برداشتن این لایه هم استفاده می شود.
سپس با استفاده از لیزر اکسایمر که با کنترل کامپیوتر صورت میگیرد قرنیه تراش داده میشود و به این ترتیب عیب انکساری اصلاح می‏گردد. لیزر اکسایمر از جنس نور ماورای بنفش می‏باشد و همان لیزری است که در عمل پی.آر.کی (لیزر) مورد استفاده قرار می‏گیرد. لایه نازک محافظ پس از تراش قرنیه به جای اولیه خود باز گردانده ‏شده، بدون اینکه نیاز به بخیه باشد پس از چند دقیقه در محل خود چسبیده و محکم می‏شود، بنابراین به پانسمان هم نیازی نیست.
کل زمان این عمل برای هر چشم کمتر از 10 دقیقه میباشد و بیمار ضمن عمل احساس درد نمی‏کند. بهبود دید سریع بوده و با درد کم یا بدون درد همراه می‏باشد. قطره‏های چشمی پس از عمل فقط برای یک هفته استفاده می‏شود. لیزیک یک روش موثر برای اصلاح نزدیک‏ بینی‏های متوسط و شدید است. از نظر کارایی می‏توان لیزیک را موفق‏ترین روش اصلاح عیب انکساری دانست. همچنین آستیگماتیسم‏های همراه با نزدیک‏بینی نیز با این روش اصلاح می‏گردند. این عمل برای درمان دوربینی و آستیگماتیسم همراه با آن کاربرد دارد. میزان موفقیت در این نوع عیب انکساری کمتر می‏باشد.
لیزیک (LASIK)
برگشت

نتایج
تقریبا هرکسی که تحت عمل جراحی قرار میگیرد میخواهد بداند که شانس بدست آوردن نتیجه رضایت بخش چقدر است. برای نزدیک‏بینی کم و متوسط (تا 7- دیوپتر) در حدود 95% بیماران دید بدون عینک 10/5 تا 10/6 یا بیشتر را به دست می‏آوردند و 85% شانس دید بدون عینک 10/8 تا 10/9 یا بهتر را دارند. این بدان معناست که وابستگی افراد به میزان بسیار بالایی به عینک کم شده اما ممکن است برای انجام کارهای دقیق‏تر چشمی مانند رانندگی، علی‏الخصوص در شب به یک عینک با شماره کم نیاز داشته باشند.
برای میوپی بالا (بالای 7- دیوپتر) در حدود 85% بیماران دید بدون عینک10/5 تا 10/6 یا بهتر و70% دید بدون عینک 10/8 تا 10/9 یا بهتر بدست می‏ آورند.
لیزیک (LASIK)
برگشت

مزایا
بهبود سریع : اغلب بیماران پس از یک یا دو روز می‏توانند به فعالیت‏های روزمره باز گردند. غالبا درد وجود ندارد و بعد از 24 ساعت دید مفیدی ایجاد می‏شود. در آر.کی. (برش قرنیه) و پی.آر.کی. (لیزر) ناراحتی‏ها بیشتر است.
تصحیح طیف وسیعی از میوپی: با استفاده از لیزیک حدود 12 دیوپتر نزدیک‏بینی را می‏توان بخوبی اصلاح کرد. در حالیکه استفاده از پی.آرکی. (لیزر) برای نمره بالا (بیش از 7 دیوپتر) می‏تواند منجر به کدورت قرنیه، کاهش دید و بازگشت بخشی از نمره چشم شود. همچنین عمل آر.کی. (برش قرنیه) معمولا قادر به اصلاح بیش از 5 تا 6 دیوپتر نیست.
قابلیت تکرار: در مورد تصحیح کمتر از حد با عمل لیزیک، میتوان با بلند کردن لایه نازکی که در طی عمل اول ایجاد شده و لیزر مجدد، این عمل را تکرار کرد. بهبودی مانند عمل اول سریع است.
پایداری طولانی مدت اثر عمل: اغلب مطالعات نشان می‏دهد که در عرض 6-3 ماه نمره چشم ثابت می‏شود، چرا که پس از این مدت تغییر ناچیزی در ساختمان قرنیه و ترمیم متعاقب آن ایجاد می‏شود.
حفظ ساختمان طبیعی قرنیه: لایه نازک برداشته شده بعد از چند روز کاملا محکم می‏گردد، به شکلی که با پلک ‏زدن یا مالش چشم جابجا نمی ‏شود. در عمل لیزیک بر خلاف عمل آر.کی. یا برش قرنیه، استحکام قرنیه و مقاومت آن در مقابل ضربه کاهش نمی‏یابد‏‏.
عدم ایجاد کدورت: بر خلاف پی.آر.کی. (لیزر) که در نمره‏های بالا احتمال کدورت قرنیه در آن وجود دارد، در عمل لیزیک هیچگونه کدورتی در قرنیه ایجاد نمی‏شود.
عدم نیاز به استفاده طولانی مدت از قطره‏های چشمی: در عمل لیزیک بر خلاف پی.آر.کی. نیازی به کنترل ترمیم زخم با استفاده از قطره‏های استروییدی نیست. بیماران لیزیک معمولا بیش از یک هفته به دارو نیاز ندارند.
لیزیک (LASIK)
برگشت

معایب
عمل لیزیک نیازمند جراح ماهر است. بخاطر پیچیدگی عمل، تجربه کافی برای حصول نتیجه مناسب لازم است. چشم پزشکان نور به عنوان پیشگامان این عمل در ایران، هزاران عمل لیزیک را با نتایج عالی انجام داده‏اند و در این زمینه ایران از جمله کشورهایی است که تجربه بسیار زیادی دارد.
قیمت وسایل گران است. قیمت دستگاه لیزر و وسایل مورد نیاز 400 میلیون تومان و هزینه نگهداری سالانه آن حدودا 50 تا 100 میلیون تومان است. با تغییرات سریع تکنولوژی، لیزرها را بایستی اغلب به روز کرد و تمامی این هزینه به کلینیک تحمیل خواهد شد.
لیزیک (LASIK)
برگشت

عوارض
همانند هر روش جراحی در لیزیک نیز عوارضی ممکن است ایجاد شود که شامل تصحیح کمتر از حد، تصحیح بیش از حد و کاهش بهترین دید می‏باشند. تصحیح کمتر از حد هنگامی ایجاد می‏شود که بافت کافی برای اصلاح کامل دید برداشته نشود و تصحیح بیش از حد وقتی اتفاق می افتد که بافت بیشتری برداشت شده است. تصحیح کمتر از حد را می‏توان در عمل جراحی مجدد اصلاح کرد ولی درمان تصحیح بیش از حد مشکل‏تر می‏باشد. در هنگام برداشتن لایه نازک از قرنیه توسط میکروکراتوم ممکن است مشکلاتی ایجاد شود که شامل عدم توانایی در ایجاد لایه به اندازه، ضخامت و یا شکل مناسب، جابجایی لایه پس از عمل و عفونت می‏باشد. به جز عفونت سایر عوارض لایه معمولا بدون اینکه برای دید بیمار مشکلی ایجاد کنند درمان می‏شوند. احتمال عفونت یک در 5 هزار است که بسیار کمتر از میزان وقوع آن در لنزهای تماسی می‏باشد و بر خلاف آن که در تمام مدت استفاده از لنز تماسی چشم در معرض عفونت قرار دارد در این عمل احتمال وقوع آن محدود به همان 1 تا 4 هفته نخست بعد از عمل می‏گردد.
اگرچه پس از عمل، عیب انکساری اصلاح می‏شود و دید خوبی بدست می‏آید، اما بعضی بیماران بعد از عمل لیزیک یک یا چند مورد از عوارض زیر را کم و بیش تجربه می‏کنند.
دیدن هاله یا سایه در کنار تصویر و اعوجاج مختصر در چند ماه اول شایع است، ولی این عوارض بندرت در فعالیت‏های معمول ایجاد مشکل می‏کند. عمده این مشکلات بتدریج در 1 تا 3 ماه اول بعداز عمل خود به بخود از بین می‏روند.
میوپی در شب: چون در این عمل فقط بخش مرکزی قرنیه تغییر شکل پیدا می‏کند، در هنگام باز شدن مردمک در شب نور از محیط قرنیه که تغییر شکلی پیدا نکرده است، وارد چشم می‏شود و ایجاد نزدیک‏بینی می‏کند. حتی اگر در روز دید عالی وجود داشته باشد، در شب ممکن است برای دید کامل احتیاج به عینک مختصری باشد.
خشکی چشم: در روند ترمیم پس از عمل لیزیک ممکن است بیمار احساس خشکی چشم کرده و به قطره اشک مصنوعی برای تسکین موقت نیاز داشته باشد.
ناراحتی و درد: در لیزیک اغلب محدود به شش تا 24 ساعت اول پس از عمل است و براحتی با مسکن ها رفع می‏شود. در این مدت چشم بصورت موقت به نور خورشید حساس‏تر می‏شود.
در 4 تا 6 هفته نخست بعد از عمل کیفیت دید علی الخصوص دید نزدیک افت می‏کند که به تدریج و بصورت خود بخودی بهبود می‏یابد. مشکلات دید نزدیک در افرادی که در سنین پیرچشمی قرار دارند و تحت عمل قرار می‏گیرند بیشتر نمود دارد و همانطور که قبلا اشاره گردید، این افراد پس از عمل نیاز به عینک مطالعه خواهند داشت.

لیزیک (LASIK)
برگشت

دانستنیهای چشم
بهداشت پلک
تزریق بوتوکس (Botox injection)
تکامل بینایی در نوزادان
جلوگیری از حوادث چشمی
چرا معاینه چشم اهمیت دارد؟
سردرد و بیماری های چشمی
عوارض چشمی فشار خون
عینک های آفتابی
قرمزی چشم بعد از شنا در استخر
قطره های چشمی
لنز هایی که در طول شب نزدیک بینی را اصلاح می کنند
لنزهای تماسی: راهنمای مصرف کنندگان
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی

بهداشت پلک
کلیات
نکاتی که باید رعایت شوند.
دانستنیهای چشم
برگشت

کلیات
سطح چشم مهمترین قسمت بدن در تماس با جهان خارج می باشد زیرا عملکرد و ساختار طبیعی چشم باعث تنظیم کل بدن در محافظت از محیط خارج می گردد. پلک و مژه ها جلوی ذرات خارجی کوچک را گرفته و مانع ورود آنها به چشم می شوند. مژه ها مانند یک صافی و یا یک توری عمل کرده تا حدی جلوی ذرات خارجی را می گیرند و باعث پلک زدن رفلکسی می شوند. خود پلک زدن باعث تقویت پمپ اشکی می گردد تا اشک با شستشوی اجسام خارجی آنها را از چشم خارج کند.
انسان بیشترین نسبت عرض شکاف پلکی نسبت به کل بدن را در میان مهره داران دارد. پوست پلک نازکترین پوست بدن می باشد و مژه ها تنها موهای پلک هستند که در پلک بالا 2 برابر پلک پایین می باشند. مژه ها هر 5-3 ماه یک بار جایگزین می شوند. اگر یک مژه را بکشید 2 ماه طول می کشد تا در بیاید و اگر با قیچی کوتاه کنید بعد از 2 هفته بلند می شود.
لبه پلک در قسمت جلو شامل مژه ها و در قسمت عقب شامل غدد روغنی خاصی می باشد که ترشحات این غدد در ساختار اشک بسیار مهم است. عدم عملکرد درست این غدد و غدد دیگر عرق و چربی کنار مژه ها باعث علائمی مثل خشکی چشم،خارش و سوزش و احساس جسم خارجی می گردد. آنچه تحت عنوان بهداشت پلک مطرح می شود در واقع کمک به عملکرد صحیح این غدد پلکی می باشد.
بهداشت پلک
برگشت

نکاتی که باید رعایت شوند.
یک دستمال صورت را در آب گرم فرو برده آب اضافی آنرا بگیرید، برای 5 تا 10 دقیقه روی پلکها قرار دهید و به آهستگی فشار دهید تا پوست پلک نرم شده و پوسته پوسته های چسبیده به پلک آزاد شود.
پلکها را ماساژ دهید و به آرامی با حرکت چرخشی انگشت کوچک دستتان را روی پلکها حرکت دهید تا ترشحات اضافی از غدد پلکیتان خارج شود .
پلکهایتان را با گوش پاک کن، پاک کنید. بهتر است گوش پاک کن را با شامپو بچه رقیق شده (حدود 3 تا 4 قطره شامپو بچه در نصف فنجان آب گرم) خیس کرده، آب اضافی آنرا گرفته و بعد پلکهایتان را بشوئید.
پس از آن با پارچه اثرات شامپو را پاک کنید. اگر علامتدار هستید (مثلاً روی لبه پلکتان شوره و پوسته دارد یا مرتباً احساس سوزش و خارش چشم دارید باید این کار را روزی 4 بار به مدت 5 دقیقه انجام دهید تا علامت ها از بین برود. سپس روزی یک بار به مدت طولانی هر روز این کار را تکرار کنید. در موارد خاص (مثلاً وقتی لبه پلک ها عفونت و التهاب شدید دارد) لازم است پماد آنتی بیوتیک مصرف شود ولی بطور معمول لازم نیست. در زمان استفاده از این روش شستشوی پلک بهتر است از مواد آرایشی چشمی استفاده نشود.

بهداشت پلک
برگشت

تزریق بوتوکس (Botox injection)
کلیات
بوتوکس چیست؟
بوتوکس چگونه اثر می کند؟
روش تزریق بوتوکس چگونه است؟
عوارض بوتوکس
موارد منع مصرف و محدودیت ها
درمان های جانشین بوتوکس
کاربردهای دیگر بوتوکس
دانستنیهای چشم
برگشت

کلیات
تزریق بوتوکس یکی از روش هایی است که
امروزه به فراوانی جهت صاف کردن چین و
چروک های صورت و ایجاد ظاهری جوانتر
در افراد به کار می رود. چین و چروک های
ناشی از اخم که در بین ابروها یا روی پیشانی
ایجاد می شود و چروک های اطراف چشم که
در موقع خنده ظاهر می شود تا حد زیادی پس
از تزریق بوتوکس محو می گردد. این نوع
چروک ها عمدتاً ناشی از انقباض عضلات
زیر پوستی است. تزریق بوتوکس با کاهش
توانایی انقباض این عضلات باعث کم شدن این چروک ها می شود.
تزریق بوتوکس
برگشت

بوتوکس چیست؟ و بوتوکس چگونه اثر می کند؟
بوتوکس چیست؟
توکسین بوتولینوم A که با نام تجاری بوتوکس عرضه می گردد نوعی پروتئین پیچیده است که از یک باکتری به نام کلستریدیوم ترشح می شود و می تواند مسمومیت های شدید غذایی ایجاد کند. جهت کاربردهای پزشکی این فراورده به صورت خالص و استریل برای استفاده تزریقی فرآوری می شود.
بوتوکس چگونه اثر می کند؟
بوتوکس پس از تزریق، جذب عضله می شود و در پایانه های عصبی که فرمان انقباض را به عضلات می رسانند مستقر می شود. در این محل بوتوکس از آزاد شدن یک واسطه شیمیایی به نام استیل کولین- که مسئول انقباض عضلانی است جلوگیری می کند. در نتیجه دستور انقباض به عضله نمی رسد و در حقیقت نوعی فلج عضلانی موقت ایجاد می شود که 3 تا 6 ماه طول می کشد. عدم انقباض عضلات زیر پوستی باعث محو شدن و از بین رفتن چین و چروک های پوست روی عضله می شود.
تزریق بوتوکس
برگشت

روش تزریق بوتوکس چگونه است؟
تزریق بوتوکس معمولاً در مطب یا درمانگاه به صورت سرپایی انجام می شود و نیاز به بستری ندارد. از آنجا که تزریق با سوزن های بسیار ظریف انجام می شود، دردناک نیست و نیازی به بی حسی ندارد. پس از ضد عفونی پوست صورت، پزشک با استفاده از سرنگ انسولین مقادیر کمی از بوتوکس را به بالای ابروها، پیشانی و اطراف چشم تزریق می کند. ممکن است در محل تزریق سوزش و قرمزی خفیف ایجاد می شود که ظرف چند ساعت برطرف می شود. بهتر است پس از تزریق تا جند ساعت از دراز کشیدن خودداری کنید و از مالیدن محل تزریق نیز پرهیز کنید تا بوتوکس کاملاً جذب عضلات محل تزریق شود.
معمولاً از یکی دو روز پس از تزریق چین و چروک ها به تدریج محو می شوند و این اثر بین 3 تا 6 ماه به طول می انجامد. پس از این مدت اثر بوتوکس کم کم از بین می رود و چروک ها دو مرتبه ظاهر می شوند. در این زمان می توان در صورت تمایل تزریق را تکرار کرد.
تزریق بوتوکس
برگشت

عوارض بوتوکس
از آنجا که بوتوکس عمدتاً جذب عضلات محل تزریق می شود و مقادیر بسیار ناچیزی از آن وارد گردش خون می شود، با دوزی که برای باز کردن چروک ها به کار می رود تقریباً هیچ عارضه سیستمیک مهمی ایجاد نمی کند. البته مثل هر تزریق دیگری ممکن است سوزش و قرمزی خفیفی در محل تزریق اتفاق بیفتد که پس از چند ساعت خودبه خود برطرف می گردد. به علاوه در برخی از افراد پس از تزریق بوتوکس سردرد یا تهوع خفیف یا علائم سرماخوردگی ایجاد می شود که معمولاً ظرف 2-3 روز بهبود می یابد.
عارضه جدی تری که گاهی در اثر تزریق بوتوکس اتفاق می افتد افتادگی پلک است. البته خوشبختانه این عارضه نسبتاً نادر است و در کمتر از 3% موارد اتفاق می افتد. افتادگی پلک معمولاً یک هفته پس از تزریق بروز می کند و پس از 2-3 ماه به تدریج بهبود می یابد. خوشبختانه تمام عوارض بوتوکس گذرا هستند و حداکثر ظرف مدت 6 ماه خودبه خود برطرف می شوند.
تزریق بوتوکس
برگشت

موارد منع مصرف و محدودیت ها
گرچه هیچ عارضه خاصی در اثر عوارض مصرف بوتوکس در بارداری و شیردهی گزارش نشده است، اما توصیه می شود که خانم ها در دوران بارداری و شیردهی از تزریق بوتوکس اجتناب کنند.
در صورتی که به بیماری خاصی مبتلا هستید یا داروی خاصی استفاده می کنید حتماً پیش از تزریق بوتوکس پزشک خود را در جریان قرار دهید. تزریق بوتوکس در افرادی که دچار بیماری های عصبی عضلانی هستند می تواند باعث ضعف عضلانی شدید شود. به علاوه مصرف برخی از داروها (مثلاً آنتی بیوتیک های خانواده جنتامایسین) ممکن است اثر بوتوکس را تشدید کند.
تزریق بوتوکس
برگشت

همانطور که قبلاً ذکر شد تزریق بوتوکس عمدتاً بر روی چین و چروک هایی موثر است که ناشی از انقباض عضلات زیر پوستی است. اثر تزریق بوتوکس در افراد جوان و میانسال بارزتر است و در افراد مسن تاثیر کمتری دارد.
تزریق بوتوکس بر چروک های ظریف و سطحی که ناشی از تابش اشعه خورشید هستند تاثیر چندانی ندارد. برای پیشگیری از ایجاد این چروک ها استفاده منظم از کرم ضد آفتاب و برای از بین بردن آن ها لایه برداری (Peeling) سطحی پوست با استفاده از کرم های مخصوص یا روش های جراحی توصیه می شود.
در مواردیکه افتادگی ابرو، پلک یا گونه باعث ایجاد سالخورده در فرد شده باشد تزریق بوتوکس معمولاً کمکی نمی کند (و حتی ممکن است با تشدید افتادگی پلک و ابرو باعث بدتر شدن ظاهر فرد شود). در این موارد جراحی پلاستیک و ترمیمی (کشش پوست و بالا کشیدن ابرو و پلک) معمولاً نتایج بهتری دارد.
یکی دیگر از روش هایی که برای محو کردن چروک های صورت به کار می رود تزریق موادی مثل چربی، سیلیکون یا کلاژن به داخل پوست است که می تواند به تنهایی یا همراه با تزریق بوتوکس انجام شود.
به هر حال تزریق بوتوکس یک روش ساده، ارزان و کم خطر برای از بین بردن چروک های صورت است. پزشک می تواند شما را راهنمایی کند که آیا این روش برای شما مفید و موثر می باشد یا خیر.
درمان های جانشین بوتوکس
تزریق بوتوکس
برگشت

کاربردهای دیگر بوتوکس
گذشته از جراحی زیبایی، بوتوکس کاربردهای مهم دیگری نیز در پزشکی دارد که عبارتند از :
درمان انحراف چشم
درمان بلفارواسپاسم (بسته شدن غیر ارادی مکرر پلک ها)
درمان انقباض های غیر ارادی در سر و گردن
درمان سردردهای تنشی و میگرن
درمان تعریق بیش از حد
کلام آخر
تزریق بوتوکس گرچه روشی ساده، بی خطر و کار آمد است اما به هر حال یک اقدام تهاجمی است که حتماً باید در شرایط مناسب دسترسی به کمک های اولیه و با رعایت اصول استریلیزاسیون انجام شود. برای پیشگیری از هرگونه عارضه جدی، از تزریق بوتوکس در مکان هایی مثل آرایشگاه ها، سالن های ورزشی و موسسات زیبایی خودداری کنید و این اقدام را حتماً تحت نظر پزشک انجام دهید.
تزریق بوتوکس
برگشت

تکامل بینایی در نوزادان
کلیات
سه ماه اول
اولین علائم مشکلات چشم و بینایی
مشکلات بینایی در نوزادان نارس
حرکات نامنظم چشم
4 تا 6 ماهگی

دانستنیهای چشم
برگشت

کلیات
کلیات
سیستم بینایی در بدو تولد یک سیستم تکامل نیافته
است و تکامل آن در طول سال اول زندگی رخ
می دهد. از این رو، توجه والدین و پزشکان به
مشکلات احتمالی در طول سال اول نقشی بسیار
تعیین کننده در تکامل بینایی کودک و جلوگیری از
مشکلات ناشی از اختلال در بینایی نظیر مشکلات
یادگیری خواهد داشت.
سه ماه اول
نوزادان معمولا قبل از هر چیز "حرکت" را می بینند. نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند (هفته 38 تا 42 حاملگی) باید بتوانند تغییرات صورت مادر نظیر خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببینند. در این زمان درک رنگ هنوز کاملا تکامل نیافته و درک عمق نیز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حرکت چشم ها ایجاد می شود. هماهنگی عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حرکت چشم ها با هم هماهنگ نیست. این وضعیت استرابیسم یا انحراف چشم خوانده می شود. اگر استرابیسم تا 3 یا 4 ماهگی خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط یک چشم پزشک معاینه شود.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

سه ماه اول
نوزادان معمولا قبل از هر چیز "حرکت" را می بینند. نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند (هفته 38 تا 42 حاملگی) باید بتوانند تغییرات صورت مادر نظیر خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببینند. در این زمان درک رنگ هنوز کاملا تکامل نیافته و درک عمق نیز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حرکت چشم ها ایجاد می شود. هماهنگی عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حرکت چشم ها با هم هماهنگ نیست. این وضعیت استرابیسم یا انحراف چشم خوانده می شود. اگر استرابیسم تا 3 یا 4 ماهگی خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط یک چشم پزشک معاینه شود.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

اولین علائم مشکلات چشم و بینایی
در بعضی موارد لازم است نوزاد قبل از 3-4 ماهگی مورد معاینه قرار گیرد. این موارد عبارتند از: انحراف شدید چشم ها، عدم حرکت چشم قبل از 3 ماهگی، انحراف هر دو چشم به داخل، ثابت ماندن یک چشم در زمان حرکت چشم دیگر و یا تفاوت فاحش بین حرکات دو چشم.
تشخیص زودرس استرابیسم بسیار مهم است زیرا تنبلی چشم یا آمبلیوپی حاصل استرابیسم درمان نشده است. اگر یک چشم کودک نتواند بر اثر استرابیسم خوب ببیند هماهنگی چشم ها بر هم می خورد. همچنین اگر مغز تصویری از یکی از چشم ها دریافت نکند در طول زمان علائم ارسالی از چشم مبتلا را نادیده می گیرد و نهایتاً فرد دچار تنبلی چشم و متعاقب آن کاهش شدید دید می شود.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

مشکلات بینایی در نوزادان نارس
تکامل بینایی در نوزادان نارس کمی بیشتر از نوزادانی که به موقع بدنیا آمده باشند طول می کشد. احتمال ایجاد استرابیسم و آمبلیوپی در نوزادانی که قبل از هفته 35 حاملگی بدنیا آمده باشند 30% بیشتر است. هر چه نوزاد زودتر از زمان طبیعی بدنیا بیاید این احتمال افزایش می یابد.
نوزاد باید کاملا به نور روشن (مثلا لامپ) و یا  آویز هایی که معمولا بالای سر نوزادان آویزان می کنند توجه کند. اگر در 3 ماهگی جسم را جلو چشم نوزاد بگیرید و آن را از یک سمت آهسته به سمت دیگر ببرید و نوزاد قادر به دنبال کردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاینه قرار گیرد. البته در بعضی موارد تکامل بینایی دیرتر رخ می دهد که به آن تاخیر در تکامل بینایی می گویند.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

حرکات نامنظم چشم
اختلالی بنام نیستاگموس ممکن است در نوزادی رخ دهد. در این اختلال چشم ها حرکاتی به چپ و راست، حرکات دورانی و یا حرکات نامنظمی دارند. علت این اختلال ممکن است ضعف بینایی، وجود نقص در مسیر عصبی از چشم به مغز و یا آلبینیسم (کمبود رنگدانه ها) باشد. نیستاگموس ممکن است ارثی هم باشد. نوزادانی که نیستاگموس دارند ممکن است دید طبیعی و یا ضعیف داشته باشند. اگر نیستاگموس تا بعد از 3 ماهگی باقی بماند نوزاد باید مورد معاینه قرار گیرد.
در مجموع باید گفت که 3 تا 4 ماه اول زندگی زمان بسیار مهمی از نظر تکامل بینایی است و توجه والدین و مراجعه به موقع به چشم پزشک نقش تعیین کننده ای در بینایی کودک خواهد داشت.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

4 تا 6 ماهگی
در این سن نوزاد باید دستش را به طرف اسباب بازی که جلوی او می گیرید دراز کند و یا دستش را به آن بزند. در ابتدا ممکن است دست نوزاد بطور  اتفاقی به جسمی که جلویش گرفته اید بخورد ولی در طول زمان با رشد بینایی، درک عمق و درک بیشتر نوزاد این کار ارادی تر می شود.
از 6 تا 8 ماهگی نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن می کند. در این مرحله می توانید یک اسباب بازی را طوری جلو کودک قرار دهید که مجبور باشد برای رسیدن به آن غلت بزند و یا کمی از جای خود جلوتر بیاید. این کار به تقویت بینایی نوزاد کمک می کند.
بین 8 تا 12 ماهگی نوزاد شما ممکن است چهار دست و پا حرکت کند و یا راه برود. سعی کنید به جای راه افتادن زودتر، کودک خود را به حرکت چهار دست و پا تشویق کنید زیرا باعث ایجاد هماهنگی میان حرکات دست و چشم می شود. در این سنین بویژه وقتی کودک روی مبل یا تخت و یا نزدیک پله است باید بسیار مواظب وی بود زیرا دید کودک در این مرحله هنوز فاقد درک عمق کافی است و در نتیجه پستی و بلندی ها را بخوبی درک نمی کند. به عبارت دیگر کودک در این سن متوجه نیست که لبه تخت در جایی تمام می شود و زمین پایین تر از آن قرار گرفته است بنابراین احتمال سقوط کودک از تخت و پله وجود دارد.
تکامل بینایی در نوزادان
برگشت

جلوگیری از حوادث چشمی
مراقبت های مورد نیاز در خانه
مراقبت های مورد نیاز در محل کار
مراقبت های مورد نیار در مورد کودکان
مراقبت های مورد نیاز در استفاده از اتومبیل
مراقبت های مورد نیاز در ورزشها
مراقبت های مورد نیاز در آتش بازی
کمک های اولیه در آسیب های چشمی
دانستنیهای چشم
برگشت

مراقبت های مورد نیاز در خانه و مراقبت های مورد نیاز در محل کار
مراقبت های مورد نیاز در خانه
اگر وسائل موجود در خانه به درستی استفاده نشوند می توانند باعث سوختگی های جدی و شدید در چشم شوند. همواره توجه داشته باشید که هنگام استفاده از اسپریها آنها را دور از چشم خود و سایرین نگه دارید. قبل از استفاده از هر گونه وسائل تمیزکننده و آمونیاک دستورات مربوط به آن را به دقت بخوانید و بعد از استفاده از آنها دستهای خود را کاملا" بشوئید. در هنگام استفاده ازماهیتابه از درپوش های محافظ استفاده کنید تا مانع از پاشیده شدن روغن داغ در چشم ها و دست و صورت شما شود. در هنگام استفاده کردن از مواد شیمیائی قوی از عینک های محافظ استفاده کنید. در هنگام برنزه شدن توسط چراغهای خورشیدی حتما" از عینک های مات استفاده کنید.
مراقبت های مورد نیاز در محل کار
اشیا می توانند به سمت چشم پرتاب شوند و به آن صدمه برسانند. با استفاده از عینک های محافظ از چشمان خود در محل کار مراقبت کنید به خصوص با استفاده از عینک هائی که دارای قسمت محافظ کناری می باشند.
قبل از استفاده از هر وسیله ای دستورات استفاده از آن را به دقت مطالعه کرده و احتیاط های لازم را به کار برید.
جلوگیری از حوادث چشمی
برگشت

مراقبت های مورد نیار در مورد کودکان
در هنگام خرید اسباب بازی به سن و میزان مسئولیت پذیری کودک خود توجه کنید. از خرید اسباب بازیهای پرتاب شونده مانند دارت یا تفنگ های ساچمه ای که می تواند از فاصله دور به چشم آسیب برسانند خودداری کنید. در هنگام بازی کردن فرزندان خود به خصوص وقتی آنها در حال بازی با وسایل خطرناک می باشند مراقب آنها باشید. به بچه ها استفاده درست از وسائلی مانند مداد یا قیچی را یاد دهید.
مراقبت های مورد نیاز در باغ:همیشه درهنگام کارکردن در باغ و استفاده از ماشین چمن زنی و سایر وسایل از عینک استفاده کنید. قبل از استفاده از ماشین چمن زنی سنگ ها و سنگ ریزه ها ر ا بردارید زیرا امکان پرتاب آنها و صدمه به چشم وجود دارد. در هنگام استفاده از ماشین چمن زنی مراقب باشید که کسی در باغ باشد. از شاخه هائی که در ارتفاعات پایین هستند برحذر باشید تا به چشمان شما آسیبی وارد نکنند.
جلوگیری از حوادث چشمی
برگشت

مراقبت های مورد نیاز در استفاده از اتومبیل
اسید باتری می تواند باعث وارد شدن آسیب جدی به چشم شود. قبل از روشن کردن سیگار و کبریت در داخل ماشین هود اتوموبیل را روشن کنید. برای بررسی باتری اتوموبیل در شب هرگز از کبریت یا فندک استفاده نکنید و فقط از چراغ قوه استفاده کنید. برای شارژ باتری های دشارژ شده به نکات زیر توجه کنید:
از عینک و دستکش های محافظ استفاده کنید
مطمئن شوید که ماشینها در تماس با یک دیگر نیستند
توجه داشته باشید که سرهای کابل ها هرگز در تماس با یکدیگر نباشند
هرگز زمانی که باتری به کابل متصل است به آن تکیه ندهید
همیشه ابتدا کابل مثبت(قرمز) را به انتهای مثبت باتری دشارژشده وصل کنید و سپس انتهای دیگر کابل مثبت را به باتری سالم ماشین دیگر متصل کنید
ابتدا سر منفی کابل را به انتهای منفی باتری سالم متصل کنید و سر دیگر آن را به ناحیه ای در موتور به دو ر از سر منفی باتری دشارژ شده متصل کنید. هرگز کابلی را به سر منفی باتری دشارژ شده وصل نکنید

جلوگیری از حوادث چشمی
برگشت

مراقبت های مورد نیاز در ورزشها و مراقبت های مورد نیاز در آتش بازی
مراقبت های مورد نیاز در ورزشها
هر ساله ورزش و فعالیت های تفریحی موجب 31000 مورد آسیب به چشم در ایالات متحده آمریکا میشود. اگر شما یا فرزندتان ورزش میکنید باید از وسائل محافظت کننده از چشم استفاده کنید. از وسایل خاص و مورد تائید برای هر ورزش برای محافظت چشم و صورت استفاده کنید زیرا این وسائل طوری طراحی شده اند که مانعی برای انجام ورزشها نبوده و تا 90% باعث جلوگیری از آسیب های چشمی می شوند. اگر شما به طور معمول از عینک استفاده می کنید مطمئن شوید که قاب آن غیر قابل شکستن است و به خصوص برای ورزش هائی مانند بسکتبال، بیسبال و تنیس عدسی آن از جنس پلی کربنات است.
مراقبت های مورد نیاز در آتش بازی
فقط در آتش بازیهائی که توسط گروه های حرفه ای برگزار می شود شرکت کنید. آتش بازی ها می توانند برای همه افراد در کلیه سنین خطرناک باشند. در زمان روشن کردن وسائل آتش بازی نزدیک دیگران نایستید.
جلوگیری از حوادث چشمی
برگشت

کمک های اولیه در آسیب های چشمی
کمک های اولیه در آسیب های چشمی
توجه داشته باشید که اقدامات اولیهء صحیح و سریع در هنگام آسیب های چشمی می تواند مانع از نابینائی شود.
اجسام خارجی در چشم: چشمان خود را نمالید. چند بار مژه بزنید و صبر کنید تا شاید جسم خارجی از چشم شما خارج شود. اگر این جسم همچنان در چشم شما باقی مانده است چشمان خود را ببندید و به مراکز چشم پزشکی مراجعه کنید.
بریدگی در چشم یا پلک ها: بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید. سعی نکنید که با شستشو و اعمال فشار جسم فرورفته در چشم را خارج کنید.هرگز به چشم یا پلک آسیب دیده فشاری وارد نکنید و آن را مالش ندهید.
ضربه به چشم: بلافاصله از کمپرس یخ که باعث کاهش درد و تورم می شود استفاده کنید. سیاهی دور چشم یا تاری دید می تواند علامت آسیب داخلی به چشم شما باشد. در این گونه موارد بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید.
سوختگی های شیمیائی: بلافاصله چشم خود را با کمک انگشتان تا جائی که می توانید باز کرده و چشمان خود را با آب شستشو دهید. سر خود را زیر دوش قرار دهید یا حداقل به مدت 15 دقیقه چشمان خود را شستشو دهید. چشمان خود را تا جائی که می توانید در داخل کره چشم حرکت دهید و بچرخانید. از بانداژ یا محافظ های چشمی استفاده نکنید و سریعا" با چشم پزشک خود تماس بگیرید.
خلاصه
درمان سریع و صحیح آسیب های چشمی می تواند مانع از دست رفتن بینائی شما شود. اگر بعد از حادثه ای چشمان شما درد می کند یا دید شما تار گردیده است بلافاصله به مراکز پزشکی مراجعه کنید
جلوگیری از حوادث چشمی
برگشت

چرا معاینه چشم اهمیت دارد؟
کلیات
چه کسانی باید مورد معاینه چشمی قرار گیرند؟
در معاینه چشم چه مشکلاتی مورد توجه قرار می گیرند؟
معاینه چشمی به چه فواصلی باید انجام شود؟

دانستنیهای چشم
برگشت

کلیات
دو تصور غلط در مورد معاینه چشم
وجود دارد. یکی این است که اگر
خوب می بینید نیازی به معاینه چشم
ندارید و دیگری اینکه "تست بینایی"
که حدت بینایی را با استفاده از
تابلو های مخصوص اندازه گیری
می کند (مشابه تست های بینایی که
در هنگام اخذ گواهینامه رانندگی
انجام می شود) همان معاینه چشمی است با اسمی دیگر. اما باید توجه داشت که چشم پزشک در واقع علاوه بر تست بینایی، چشم شما را از نظر بیماری های دیگری نیز که ممکن است علائم زودرس نداشته باشند ولی نیاز به درمان زودرس دارند معاینه می کند. بنابراین معاینه کامل چشمی بسیار بیشتر از یک تست بینایی است.
اهمیت معاینه چشم
برگشت

چه کسانی باید مورد معاینه چشمی قرار گیرند؟
صرف نظر از سن و سلامت جسمانی، هر شخصی باید بصورت دوره ای و منظم مورد معاینه چشمی قرار گیرد. در بزرگسالان معاینه چشمی از جهت درست بودن شماره عینک و تشخیص زوردس بیماری ها اهمیت دارد. در کودکان، معاینه چشمی نقش بسیار مهمی در تکامل بینایی کودک دارد. از آنجاییکه بینایی نقش مهمی در فرایند یادگیری کودکان دارد، اهمیت معاینات دوره ای در کودکان دو چندان است. مشکل بینایی کودک گاهی خود را بصورت افت تحصیلی و مشکل در انجام تکالیف مدرسه نشان می دهد. در بسیاری موارد، کودکان به این دلیل که نمی دانند دید "طبیعی" چگونه باید باشد شکایتی از دید خود ندارند. اگر کودک شما از نظر درسی در مدرسه مشکل دارد و یا در خواندن و یادگیری دچار مشکل است حتماً باید جهت اطمینان از عدم مشکلات چشمی معاینه شود.
اهمیت معاینه چشم
برگشت

در معاینه چشم چه مشکلاتی مورد توجه قرار می گیرند؟
در معاینه چشم چه مشکلاتی مورد توجه قرار می گیرند؟ مشکلاتی که چشم پزشک در معاینه چشمی بدانها توجه می کند عبارتند از:
عیوب انکساری: شامل دوربینی، نزدیک بینی، آستیگماتیسم، …
تنبلی چشم (آمبلیوپی): این مشکل در موارد استرابیسم و یا اختلاف زیاد بینایی دو چشم رخ می دهد. در این وضعیت مغز تصویر گرفته شده از چشم مشکل دار را ارسال نمی کند. آمبلیوپی در صورت عدم درمان ممکن است باعث اختلال در تکامل بینایی شده و اختلال دائمی بینایی را بهمراه داشته باشد. این اختلال معمولاً با بستن چشم بدون مشکل برای مدتی مشخص درمان می شود.
استرابیسم (انحراف چشم): چشم پزشک چشم بیمار را از نظر هماهنگی حرکتی و وضعیت قرار گیری نسبت به یکدیگر بررسی می کند. استرابیسم می تواند سبب اختلال در درک عمق و آمبلیوپی شود.
بیماریهای چشمی: بسیاری از بیماریهای چشمی نظیر گلوکوم و مشکلات ناشی از دیابت در مراحل اولیه علائم واضحی ندارند. چشم پزشک در معاینه چشمی به این بیماری ها توجه کرده و در صورت برخورد با این علائم درمان های اولیه را آغاز می کند. در بسیاری موارد تشخیص و درمان زودرس بیماریها سبب کاهش عوارض و از دست دادن دائمی دید می شود.
بیماریهای دیگر: معاینه عروق ته چشم، پرده شبکیه و دیگر قسمت های چشم می تواند ابتلا بیمار به بیماری های غیر چشمی نظیر فشار خون، دیابت، چربی بالا و بعضی بیماری های دیگر را نشان دهد.
اهمیت معاینه چشم
برگشت

معاینه چشمی به چه فواصلی باید انجام شود؟
معاینه چشمی به چه فواصلی باید انجام شود؟ چشم پزشکان توصیه می کنند که هر فردی بسته به داشتن ریسک فاکتور و سلامت جسمانی هر 1 تا 3 سال یکبار معاینه کامل چشمی شود.
کودکان: این زمان در کودکان متفاوت است. تخمین زده می شود که از هر 20 کودک پیش دبستانی و هر 4 کودک دبستانی 1 کودک مشکل چشمی دارد که در صورت عدم درمان می تواند سببکاهش دائمی بیناییشود. کودکانی که علائمی نداشته و ریسک پایینی دارند باید در 6 ماهگی، 3 سالگی و قبل از ورود به مدرسه معاینه کامل چشمی شوند. این کودکان پس از آن باید هر 2 سال مورد معاینه قرار گیرند.
اما کودکان دارای ریسک فاکتور مشکلات بینایی، نیاز به معاینات بیشتری دارند. بعضی از این ریسک فاکتورها عبارتند از:
تولد زوردس (قبل 40 هفتگی)
تاخیر در تکامل
انحراف چشم
سابقه خانوادگی بیماری های چشمی
سابقه صدمات چشمی
کودکانی که از عینک یا کنتاکت لنز استفاده می کنند اغلب نیاز به معاینات سالانه دارند تا در صورت تغییر در شماره چشم، عینک آنها اصلاح شود.
بزرگسالان: بطور کلی، بسته به میزان تغییرات بینایی و سلامت جسمانی، بزرگسالان باید تا سن 40 سالگی هر 2 تا 3 سال تحت معاینه کامل چشمی قرار گیرند. در بیمارنی که به بیماری هایی نظیر دیابت و فشار خون مبتلا هستند معاینات بیشتری توصیه می شود زیرا این بیماری ها تاثیر سویی بر بینایی دارند.
در افراد بالای 40 سال بهتر است معاینه چشمی هر 1 تا 2 سال صورت گیرد. زیرا بعضی بیماری های نظیر پیر چشمی، کاتاراکت و دژنراسیون ماکولا با افزایش سن اتفاق می افتند.
از آنجا که ریسک بیماری های چشم با افزایش سن بالا می رود افراد بالای 60 سال باز هر سال معاینه شوند.
اهمیت معاینه چشم
برگشت

سردرد و بیماری های چشمی
کلیات
خصوصیات سردردها
انواع سردردهای چشمی

دانستنیهای چشم
برگشت

کلیات
اگر مکرراً دچار سردرد شوید
حتماً دوستان و اطرافیان به شما
توصیه می کنند که برای معاینه چشم
و کنترل شماره عینک به چشم پزشک
مراجعه کنید. اما آیا واقعاً مشکلات
چشمی می توانند باعث ایجاد سردرد شوند؟
یک عقیده عمومی شایع ولی نادرست
این است که خستگی چشم ناشی از عیوب انکساری
یا انحراف چشم مخفی از علل شایع سردرد است. گرچه عیوب انکساری و انحراف چشم مخفی باید در صورت وجود تصحیح شوند و گاهی تصحیح آن ها به بهبود سردرد کمک می کند، اما در اغلب موارد سردرد ربطی به شماره عینک فرد ندارد. البته برخی از بیماری های چشمی می توانند سردرد ایجاد کنند و برخی از انواع سردرد نیز با علائم چشمی همراه هستند، اما در اکثر افراد مبتلا به سردرد نتیجه معاینه چشم کاملاً طبیعی است.
سردرد و بیماری های چشمی
برگشت

خصوصیات سردردها
نوع و شدت سردرد: آیا درد خفیف است یا شدید؟ آیا درد حالت ضربان دار دارد؟ شبیه برق گرفتگی است؟ با احساس سنگینی سر توام است؟
زمان درد: آیا درد در زمان خاصی از روز بدتر یا بهتر می شود؟
محل درد: آیا سردرد بصورت منتشر در تمام سر احساس می شود یا آنکه فقط در منطقه خاصی (مثلاً پیشانی یا پشت چشم ها) متمرکز است. آیا سردرد دو طرفه است یا فقط در یک طرف سر احساس می شود؟
مشکلات همراه: آیا در زمان بروز سردرد مشکلات دیگری هم ایجاد می شود؟ مثلاً آیا تغییری در بینایی شما بوجود می آید؟ آیا لکه های تیره یا جرقه های روشن می بینید؟ احساس تهوع و استفراغ، سرگیجه، اشکریزش یا افتادگی پلک در زمان سردرد وجود دارد؟
عوامل تشدید کننده: آیا اقدام خاصی (مثلاً خم شدن، سرفه کردن) باعث بدتر شدن یا ایجاد سردرد می شود؟ آیا مصرف غذای خاصی با ایجاد سردرد همراه است؟ آیا عوامل خاصی مثلاً نور شدید، بوهای خاص یا عوامل دیگر باعث شروع سردرد می شود؟
الگوی کلی درد: سردرد معمولاً کی شروع می شود؟ حاد است یا مزمن؟ آیا جدیداً تغییری در الگوی خاص سردرد ایجاد شده است؟
سابقه خانوادگی: آیا در نزدیکان شما کسی مبتلا به سردرد می باشد؟
علاوه بر بررسی خصوصیات درد، برای تشخیص علت سردرد معمولاً یک معاینه بالینی کامل شامل بررسی نبض و فشارخون، بررسی کامل دستگاه عصبی مرکزی و معاینه چشم انجام می شود. به علاوه گاهی لازم است علاوه بر اقدامات فوق از روش های تصویر برداری (سی تی اسکن یا MRI) و بررسی میدان بینایی نیز برای تشخیص علت سردرد استفاده می شود.
سردرد و بیماری های چشمی
برگشت

انواع سردردهای چشمی
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
سردردهایی که ناشی از بیماری های چشمی هستند.
حالات متفرقه

سردرد و بیماری های چشمی
برگشت

سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
میگرن
درمان میگرن
سردردهای تنشی (Tension headache)
سردرد خوشه ای (Cluster headache)
التهاب شریان گیجگاهی (Temporal arteritis)
علل ناشایع سردرد همراه با علائم چشمی
انواع سردردهای چشمی
برگشت

میگرن
میگرن یکی از علل بسیار شایع و شاید شایعترین علت سردرد مکرر است. بیماری میگرن در زنان شایع تر است. در اکثر مبتلایان به میگرن سابقه خانوادگی ابتلا به سردرد وجود دارد. سردردهای میگرنی معمولاً در سن بلوغ شروع می شود و در سن بالای 50 سال از بین می رود. سردرد میگرنی غالباً یکطرفه و ضربان دار است و چند ساعت تا چند روز طول می کشد. دردهای میگرنی گاهی با حالت تهوع و استفراغ همراه است. اکثر افراد مبتلا به میگرن در زمان حمله سردرد دچار ترس از نور و صدا می شوند و تمایل دارند که در یک اتاق ساکت و تاریک استراحت کنند. در این حالت روشن کردن چراغ یا ایجاد صدای ناگهانی می تواند باعث بدتر شدن سردرد شود.
تغییرات هورمونی روی میگرن موثر است و عواملی مثل قاعدگی، بارداری و قرص های هورمونی جلوگیری از بارداری معمولاً باعث بدتر شدن میگرن می شود.
عواملی مثل گرسنگی، کم خوابی، خستگی، استرس های روحی، ورزش های سنگین، غذاهای خاص (قهوه، شکلات، پنیر مانده، آجیل و مشروبات الکلی) و بوهای خاص (مثلاً بوی سیگار یا عطر) می تواند باعث شروع حمله میگرن شود.
یک نکته جالب در مورد استرس آن است که نه فقط وجود استرس، بلکه رفع شدن ناگهانی استرس نیز می تواند باعث ایجاد حمله میگرن شود. مثلاً خیلی از افراد مبتلا به میگرن پس از پایان امتحاناتشان دچار سردرد می شوند.
علت اصلی ایجاد میگرن تنگ شدن گذرای عروق مغزی است که با باز شدن جبرانی بیش از حد عروق دنبال می شود. در مرحله انقباض عروق مغزی علائم چشمی میگرن بروز می کند و در مرحله گشاد شدن عروق سردرد ضربان دار ایجاد می شود. میگرن در همه افراد به یک صورت تظاهر نمی کند بلکه انواع مختلفی از میگرن وجود دارد که آنها را مرور می کنیم.
میگرن کلاسیک: در میگرن کلاسیک همیشه علائم بصری مشخصی قبل از شروع سردرد بروز می کند که مشخصه این نوع خاص میگرن است . مهمترین این علائم یک لکه سیاهرگ در روبروی فرد ( یعنی در وسط میدان بینایی) است که به تدریج بزرگ می شود و به سمت حاشیه میدان بینایی (یعنی پهلوی فرد) کشیده می شود.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت

میگرن ص2
این لکه سیاهرنگ معمولاً با جرقه های نوری به صورت خطوط زیگزاگی براق رنگی لرزان احاطه شده است.این علامت نشانه مهمی است بطوری که در افرادی که این نشانه را بروز می دهند تقریباً می توان گفت که تشخیص بیماری میگرن محرز است. یکی دیگر از نشانه های بصری که در میگرن کلاسیک تظاهر می کند تاریک شدن یک سمت میدان بینائی است . در این حالت فرد سمت چپ یا سمت راست را واضح نمی بیند ( این حالت در هر دو چشم وجود دارد ولی اکثر افراد فکر می کنند که چشم چپ یا راستشان تار شده است). این علائم چشمی معمولاً بین 10 تا 20 دقیقه طول می کشد و تقریباً همیشه قبل از یک ساعت محو می گردد. بتدریج با محو شدن علائم بصری و گشاد شدن جبرانی عروق مغزی سردرد ضربان دار یک طرفه ایجاد می شود که با حالت تهوع و ترس از نور و صدا همراه است. سردرد نیز پس از جند ساعت بهبود می یابد.
میگرن معمولی: این نوع میگرن که شایعترین نوع میگرن است معمولاً با علائم چشمی همراه نیست اما ممکن است درد آن در اطراف یا دور چشم ها احساس شود. در میگرن معمولی سردرد لزوماً یک طرفه نیست و ممکن است درد در تمام سر احساس شود. حمله میگرن معمولی اغلب ظرف چند ساعت تا چند روز بهبود می یابد.
میگرن چشمی: در این نوع میگرن که اغلب در افراد مسن تر تظاهر می کند فرد مبتلا علائم چشمی میگرن را دارد اما به سردرد مبتلا نمی شود.علائم بصری میگرن چشمی عبارتند از :
لکه سیاهرنگ که با خطوط زیگزاگ براق رنگی لرزان احاطه شده است
تاریک شدن یک سمت میدان بینایی
تنگ شدن تدریجی میدان بینایی از محیط به مرکز بطوریکه فرد احساس می کند که بیرون را از داخل یک سوراخ کوچک تماشا می کند.
دوبینی گذرا
معمولاً شروع و خاتمه این علائم حالت تدریجی دارد و حداکثر پس از 60 دقیقه این علائم بطور کامل برطرف می شود. در صورتیکه این علائم بطور کامل بهبود پیدا نکند لازم است بررسی کاملی برای مشخص شدن علت آن انجام گیرد چون گاهی اوقات بیماری های جدی مثل ناهنجاری های عروق مغزی می تواند علائم بصری مشابه میگرن چشمی ایجاد کند اما در این بیماری ها نقائص بینایی ایجاد شده بطور کامل برطرف نمی شود.
میگرن شبکیه: میگرن شبکیه نوع خاص نادری از بیماری میگرن است که در اثر انقباض موقت سرخرگ های شبکیه اتفاق می افتد و یک اختلال بینایی گذرا و برگشت پذیر ایجاد می کند. اختلال بینایی بصورت سیاه شدن بخشی از میدان بینایی در یک چشم یا حتی کوری کامل یک چشم تظاهر می کند که کمتر از یک ساعت طول می کشد و بطور کامل بهبود می یابد. اختلال بینایی در میگرن شبکیه ممکن است با سردرد همراه باشد و یا نباشد. البته از آنجا که برخی از بیماری های جدی قلبی عروقی هم می توانند علائم مشابهی در چشم ایجاد کنند در صورت بروز این علائم لازم است فرد مبتلا کاملاً از لحاظ سایر بیماری ها بستری شود و تنها در صورتیکه هیچ بیماری دیگری یافت نشود می توان تشخیص میگرن شبکیه را مطرح کرد.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

درمان میگرن
در بسیاری از مبتلایان به میگرن آنچه که بیشتر از سردرد و علائم چشمی باعث آزار فرد می شود ترس از وجود تومور مغزی یا ایجاد کوری دائمی است. در این افراد یک معاینه کامل پزشکی و اطمینان از اینکه بیماری خوش خیم است و هیچ عارضه دائمی ایجاد نمی کند تا حد زیادی باعث آسودگی فرد مبتلا می شود و حتی گاهی کاهش استرس ناشی از نگرانی باعث کم شدن شدت و فراوانی حملات میگرنی شده، به بهبود قابل توجه فرد می انجامد.
به علاوه در افراد میگرنی شناسایی عواملی که باعث شروع یا تشدید حمله میگرنی می شود و پرهیز از این عوامل (بی خوابی، خستگی، گرسنگی، استرس، بوی سیگار، بوی عطر، غذاهای خاص و غیره) می تواند باعث بهبود فرد مبتلا شود. همچنین انجام مرتب ورزهای سبک روزانه و پرهیز از ورزش های سنگین می تواند به کنترل میگرن کمک کند.
به هر حال در مواردی که سردرد میگرنی شدید است و فعالیت روزانه فرد را مختل می کند می توان با استفاده از مسکن های معمولی یا داروهای خاص سردرد را کنترل کرد. البته لازم به ذکر است که در صورتیکه حملات میگرن مکرراً اتفاق بیافتد و فرد ناچار باشد در هفته بیش از 2-3 بار از مسکن استفاده کند به داروی مسکن وابسته می شود و در صورت قطع مصرف دارو مجدداً دچار سردرد خواهد شد. در این افراد لازم است داروهای خاصی (تحت نظر پزشک) به طور مرتب مصرف شود تا فراوانی حملات میگرنی کاهش پیدا کند و فرد مجبور نباشد دائماً از داروهای مسکن استفاده کند.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

سردردهای تنشی (Tension headache)
سردرد تنشی نوع خاصی از سردرد است که اغلب در افراد افسرده یا کسانی که تحت استرس مزمن قرار دارند ایجاد می شود. این نوع سردرد معمولاً در اکثر ساعات روز وجود دارد اما شدت آن خفیف تا متوسط است و مشکل جدی برای فعالیت های روزانه ایجاد نمی کند. این سردردها معمولاً در پایان روز و در موقع خستگی شدیدتر می شود. این نوع سردرد بیشتر به صورت احساس سنگینی در سر است و افراد مبتلا می گویند: "احساس می کنم یک دیگ روی سرم گذاشته اند" . اهمیت سردرد تنشی در آن است که ممکن است درد فقط در ناحیه پیشانی و دور چشم ها وجود داشته باشد و به همین دلیل با مشکلات چشمی اشتباه شود. برخی از صاحب نظران معتقدند که سردرد تنشی نوع خاصی از میگرن معمولی می باشد. درمان آن نیز مشابه درمان میگرن می باشد.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

سردرد خوشه ای (Cluster headache)
این سردرد بیشتر در مردان سیگاری 30 تا 50 ساله بروز می کند. یک بیماری خوش خیم است که بصورت حملات حاد سردرد و درد پشت کره چشم بصورت یکطرفه تظاهر می کند و برخلاف اغلب سردردهای خوش خیم باعث بیدار شدن فرد از خواب می شود. معمولاً در زمان سردرد علائم چشمی یکطرفه نیز در سمت مبتلا وجود دارد به طوری که چشم مبتلا دچار اشکریزش و قرمزی می شود. ممکن است در همان سمت افتادگی پلک ایجاد شود و مردمک چشم موقتاً گشاد شود (یعنی سیاهی چشم در سمت مبتلا بزرگتر به نظر برسد). گاهی آبریزش بینی نیز در سمت مبتلا اتفاق می افتد. در سردرد خوشه ای حمله حاد سردرد حدود یکی دو ساعت طول می کشد و عارضه خاصی ایجاد نمی کند. معمولاً سردرد خوشه ای چندین بار در یک دوره چند هفته ای تا چند ماهه تکرار می شود و سپس به تدریج بهبود می یابد. البته احتمال عود این حملات پس از چند ماه تا چند سال وجود دارد.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

التهاب شریان گیجگاهی (Temporal arteritis)
این بیماری اغلب در افراد مسن (بالای 60 سال) اتفاق می افتد گرچه این بیماری نادر است اما به علت آنکه می تواند منجر به کوری دائمی هر دو چشم شود تشخیص و درمان سریع آن اهمیت زیادی دارد. این بیماری بصورت سردرد، درد و حساسیت ناحیه پیشانی و گیجگاه، خستگی و درد مفصل فک، تب، کاهش وزن، درد منتشر عضلانی و خستگی و بی حالی تظاهر می کند. در این بیماری واکنش های التهابی باعث بسته شدن شریان های سر می شود. اگر این اتفاق در سرخرگ های چشم بیفتد می تواند باعث کاهش دید دائمی شود. از دیگر علائم چشمی این بیماری می توان به آسیب عصب بینایی، کاهش دید گذرا، دوبینی و فلج عضلات چشمی اشاره کرد. دوره این بیماری یکی دو سال است و پس از این مدت خودبخود برطرف می شود اما در طول دوره بیماری برای جلوگیری از بروز عوارض جدی (مثل نابینایی) لازم است داروهای کورتیکو- استروئیدی بصورت منظم و تحت نظر پزشک استفاده شود. نکته مهم آن است که در تمام افراد مسن که به علت انسداد شریان مرکزی شبکیه دچار افت دید ناگهانی می شوند لازم است بررسی کامل از نظر احتمال وجود این بیماری انجام شود، چون در صورت وجود بیماری احتمال ابتلای چشم مقابل خیلی زیاد است. در صورت تشخیص بیماری گرچه نمی توان به برگشت دید در چشم مبتلا کمکی کرد، اما حداقل با تجویز داروهای کورتیکو استروئیدی خوراکی یا تزریقی می توان از ابتلای چشم سالم پیشگیری کرد و فرد را از کوری هر دو چشم نجات داد.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

علل ناشایع سردرد همراه با علائم چشمی
تومورهای مغزی: تومورهای مغزی اغلب با افزایش فشار داخل جمجمه باعث ایجاد سردرد نسبتاً شدید دائمی می شوند که صبح ها بدتر است. این سردرد با حرکاتی نظیر خم شدن، زور زدن، حبس کردن نفس، سرفه و حرکت دادن سر بدتر می شود. سردرد ناشی از تومورهای مغزی معمولاً با استفراغ (گاهی بدون حالت تهوع) همراه است. علائم ناشی از تومورهای مغزی عبارتند از:
فلج اعصاب چشم که باعث انحراف چشم و دوبینی می گردد
ورم سرعصب بینایی (که در معاینه چشم پزشکی قابل مشاهده است)
محو شدن گذرای دید
تار شدن بخشی از میدان بینایی در یک یا هر دو چشم (در این حالت بررسی میدان بینایی می تواند به مشخص شدن محل تومور کمک کند)
ندرتاً ایجاد توهمات بینایی
ایجاد نابینایی در یک یا هر دو چشم (در موارد تومورهای پیشرفته)
خونریزی مغزی: خونریزی داخل جمجمه علاوه بر ایجاد سردرد شدید ممکن است با فلج عضلات چشم، دوبینی یا خونریزی در شبکیه و زجاجیه همراه باشد. به علاوه گاهی اوقات سکته های مغزی باعث ایجاد نقائصی در میدان بینایی می شوند که با بررسی میدان بینایی قابل تشخیص است.
مننژیت: مننژیت یا التهاب پرده های مغزی نیز علاوه بر ایجاد سردرد می تواند باعث فلج عضلات چشمی و ایجاد انحراف چشم و دوبینی شود. به علاوه مننژیت گاهی باعث ترس از نور و درد در موقع حرکات چشم می گردد.
سردردهایی که باعث ایجاد علائم چشمی می شوند
برگشت

سردردهایی که ناشی از بیماری های چشمی هستند.
خشکی چشم
بیماری های قرنیه
گلوکوم حاد زاویه بسته
التهاب داخل چشمی(Uveitis)
التهاب صلبیه (Scleritis)
بیماری های حدقه چشم
التهاب عصب بینایی
زونای چشمی
انواع سردردهای چشمی
برگشت

خشکی چشم و بیماری های قرنیه
خشکی چشم خشکی چشم یکی از علت های بسیار شایع احساس درد و ناراحتی در اطراف چشم ها است که معمولاً صبح ها بهتر است و در اواخر روز بدتر می شود. به علاوه انجام کارهای چشمی مثل مطالعه یا کار با کامپیوتر می تواند باعث بدتر شدن درد و ناراحتی در مبتلایان به این بیماری شود.
بیماری های قرنیه قرنیه بافت بسیار حساسی است که تعداد زیادی اعصاب حسی در آن وجود دارد و به همین علت به درد و تحریک واکنش زیادی نشان می دهد. (حتماً تجربه کرده اید که حتی ورود یک ذره بسیار ریز گرد و غبار به داخل چشم چقدر باعث درد و ناراحتی می شود، در حالیکه با یک قلوه سنگ! در داخل کفشتان ممکن است چند ساعت پیاده روی کنید و عین خیالتان نباشد). طبیعی است که تحریکات وارد شده به این بافت حساس می تواند درد شدیدی در چشم و اطراف چشم و گاهی در تمام سر ایجاد کند.
مثلاً ورود هر نوع جسم خارجی به داخل چشم- چه مستقیماً به قرنیه بچسبد و چه در پشت پلک گیر بیفتد و باعث خراشیده شدن قرنیه شود- علاوه برایجاد درد و قرمزی و اشکریزش معمولاً باعث سردرد نیز می شود. همچنین در افرادی که به علت جوشکاری یا نگاه کردن طولانی مدت به برف (مثلاً در ورزش اسکی) دچار برق زدگی چشم ها می شوند نیز پوشش خارجی (اپی تلیوم) قرنیه آسیب می بیند و فرد علاوه بر اشکریزش و درد چشم ها دچار سردرد شدید می شود. (این نوع سردرد را جوشکاران محترمی که استفاده از عینک مناسب را مایه کسر شان خود می دانند خیلی زیاد تجربه می کنند)
از دیگر بیماری های قرنیه که باعث ایجاد سردرد می شود زخم قرنیه است. همچنین التهاب قرنیه یا کراتیت نیز می تواند باعث سردرد گردد.
یکی از بیماری های قرنیه که عمدتاً باعث سردرد صبحگاهی مکرر می شود خراش راجعه قرنیه (Recurrent Corneal Erosion) است. در این بیماری اپیتلیوم قرنیه چسبندگی سستی به بافت های زیرین دارد و مستعد کنده شدن است. در این حالت خیلی اوقات وقتی فرد مبتلا به هنگام صبح چشم هایش را باز می کند بخشی از اپیتلیوم قرنیه کنده می شود و علاوه بر سوزش و اشکریزش و درد چشم، سردرد نیز در همان سمت ایجاد می شود.
سردردهایی که ناشی از بیماری های چشمی هستند.
برگشت

گلوکوم حاد زاویه بسته و التهاب داخل چشمی(Uveitis) و التهاب صلبیه (Scleritis
گلوکوم حاد زاویه بسته این بیماری باعث ایجاد تاری دید، درد چشم و اشکریزش و سردرد شدید می شود. تشخیص این بیماری با معاینه کامل چشمی (شامل اندازه گیری فشار داخل چشم و بررسی ساختمان زاویه اتاق قدامی) امکانپذیر است. تشخیص این بیماری اهمیت زیادی دارد چون می تواند منجر به کاهش دید دائمی شود.
التهاب داخل چشمی(Uveitis) التهاب داخل چشمی (یوئیت) می تواند علاوه بر درد چشم، سردرد نیز ایجاد کند. البته در مواردی که یوئیت قسمت های قدامی چشم مثلاً عنبیه را درگیر کرده باشد احتمال ایجاد سردرد بیشتر است.
التهاب صلبیه (Scleritis) التهاب صلبیه می تواند باعث درد شدید چشم و سردرد شود. نکته قابل توجه آن است که اگر التهاب صلبیه در بخش های خلفی کرده چشم اتفاق بیفتد ممکن است در ظاهر چشم تغییر خاصی ایجاد نکند اما باعث ایجاد سردرد شدید در ناحیه پشت چشم شود. تشخیص این بیماری از دو جهت مهم است: اول آنکه این بیماری در خیلی از موارد با بیماری های جدی تر همراه است که در صورت عدم درمان مناسب می تواند حتی حیات فرد را تهدید کند. دوم آنکه این بیماری می تواند منجر به آسیب جدی حتی سوراخ شدن چشم گردد.
سردردهایی که ناشی از بیماری های چشمی هستند.
برگشت

بیماری های حدقه چشم و التهاب عصب بینایی و زونای چشمی
بیماری های حدقه چشم وجود التهاب یا تومور در ناحیه پشت چشم و در داخل حدقه چشم می تواند باعث بروز سردرد شود.
التهاب عصب بینایی التهاب عصب بینایی علاوه بر آنکه باعث تاری دید می شود می تواند با درد چشم و سردرد (بویژه در ناحیه پشت چشم) همراه باشد. در افراد مبتلا به التهاب عصب بینایی معمولاً حرکت دادن چشم باعث بدتر شدن درد می گردد.
زونای چشمی این عارضه یک بیماری ویروسی است که بر اثر فعال شدن ویروس آبله مرغان در اعصاب حسی چشم اتفاق می افتد. علامت مشخصه زونا بروز ثبورات ریز پوستی بصورت آبدانه های کوچک در یک زمینه ارغوانی و بنفش است که با درد شدید همراه است. معمولاً درد یکی دو روز قبل از ظاهر شدن ثبورات جلدی شروع می شود و تا مدتی پس از بروز دانه ها ادامه پیدا می کند. البته در بعضی افراد ممکن است درد ناشی از زونا حالت مزمن پیدا کند و تا ماه ها پس از بیماری فرد احساس درد داشته باشد در صورتیکه زونای چشمی علاوه بر درگیری پوست اطراف چشم، بافت های داخل چشم را نیز درگیر کرده باشد التهاب داخل چشمی (یووئیت) نیز باعث بدتر شدن سردرد فرد مبتلا می گردد.
سردردهایی که ناشی از بیماری های چشمی هستند.
برگشت

حالات متفرقه ص1
دردهای صورت: گاهی اوقات دردهای ناحیه صورت ممکن است با درد چشم اشتباه شود. مثلاً درگیری اعصاب حسی صورت، بیماری های سینوس ها و ناراحتی دندان ها و فک فوقانی گاهی ممکن است با درد چشم اشتباه شود.
دردهای تیر کشنده: گاهی فرد احساس می کند که چشمش تیر می کشد. این حالت معمولاً چند ثانیه طول می کشد و به سرعت از بین می رود. اگر این حالت زیاد تکرار نشود و مدت آن کوتاه باشد معمولاً علت خاصی نداشته و نیاز به بررسی و درمان ندارد؛ اما در صورتی که این حالت مرتباً تکرار شود یا با مشکلات چشمی یا عوارض عصبی دیگری همراه باشد ممکن است ناشی از تحت فشار قرار گرفتن اعصاب حسی توسط توده های عروقی یا تومورها باشد که در این حالت بررسی برای یافتن علت عاضه و درصورت امکان درمان آن ضروری است.
نور هراسی (Photophobia): نور هراسی یا ترس از نور نوعی احساس مرتبط با درد است که در برخی از حالت های چشمی رخ می دهد. در این حالت فرد احساس می کند که با نگاه کردن به نور دچار درد می شود به همین دلیل تمایل دارد که پلک ها را در حالت نیمه بسته نگه دارد و در محیط نیمه تاریک قرار بگیرد. شایعترین علت های نور هراسی بیماری های قرنیه و التهاب های داخل چشمی (یووئیت) است. گاهی بیماری های دیگر مثل میگرن، مننژیت و و خونریزی داخل جمجمه نیز می توانند نور هراسی ایجد کنند.
انواع سردردهای چشمی
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت

سردردهای ناشی از آفتاب: وقتی کسی در معرض نور شدید آفتاب قرار گیرد مردمک چشم ها تنگ می شود و فرد ناخودآگاه پلک ها را تا جایی که امکان دارد تنگ می کند تا مقدار نور ورودی به چشم را محدود کند. انقباض مداوم مردمک و عضلات پلک می تواند باعث ایجاد سردرد (بخصوص در ناحیه پیشانی) شود. اگر همیشه پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب دچار سردرد می شوید شاید استفاده از عینک آفتابی و کلاه لبه دار بتواند به رفع سردردتان کمک کند.
سردرد ناشی از قطره های چشمی: بطور کلی مصرف قطره های چشمی می تواند باعث سوزش و ناراحتی خفیف در اطراف چشم ها شود؛ اما قطره پیلوکارپین که در برخی از بیماران مبتلا به گلوکوم مورد استفاده قرار می گیرد می تواند باعث ایجاد درد در ناحیه جلوی سر و بخصوص درد ابروها شود. البته معمولاً پس از چند بار مصرف قطره شدت درد کمتر می شود و فرد با دارو سازگار می شود. اما به هر حال در صورت ایجاد سردرد مقاوم یا درد مقاوم ابرو لازم است این قطره قطع و یا با داروی دیگری جایگزین شود.

حالات متفرقه ص2
انواع سردردهای چشمی
برگشت

عوارض چشمی فشار خون ص1
آیا مبتلا به فشارخون هستید؟ آیا می دانید که بالا بودن فشارخون علاوه بر عوارضی که در قلب، کلیه، مغز و سایر اندام ها ایجاد می کند می تواند روی چشمان شما نیز تاثیر بگذارد؟
بیماری فشارخون که بصورت فشار دیاستولی بالای 90 و یا فشار سیستولی بالای 140 میلی متر جیوه تعریف می شود باعث تغییرات گسترده و پیچیده ای در عروق بدن می شود. از آنجا که شبکیه تنها عضوی از بدن است که عروق آن بصورت مستقیم قابل مشاهده می باشد ممکن است قبل از آنکه عوارض فشارخون در سایر اعضای بدن پدیدار شود بتوان عوارض فشارخون را در رگ های شبکیه تشخیص داد. بنابراین اگر چشم پزشک فقط با معاینه چشم به شما گفت که احتمالاً مبتلا به فشارخون هستید تعجب نکنید.
فشارخون، بالا بخصوص بصورت مزمن باعث تنگ شدن تدریجی سرخرگ های شبکیه می شود که در مراحل اولیه ممکن است چندان قابل تشخیص نباشد، اما به تدریج با پیشرفت بیماری، تنگی سرخرگ ها شدیدتر می شود. (این تنگی شریان ها، در معاینه، با باریک شدن شدید شریان ها در مقایسه با وریدهای شبکیه مشخص می شود). در موارد پیشرفته تر علاوه بر تنگ شدن منتشر شریان ها ممکن است دیواره شریان در برخی نقاط بصورت موضعی دچار اسپاسیم شود و ظاهر نامنظمی پیدا کند. در مراحل بعدی خونریزی های کوچک در شبکیه اتفاق می افتد به علاوه ممکن است موادی از داخل عروق به داخل شبکیه نشست کند و بصورت لکه های سفید روی شبکیه دیده شود.
دانستنیهای چشم
برگشت.

در مواردی که فشارخون شدیداً بالا باشد ممکن است علاوه بر عوارض فوق ورم سر عصب بینایی اتفاق بیافتد. (فشارخون در این حد بسیار خطرناک است و ممکن است منجر به سکته قلبی یا مغزی شود بنابراین فرد مبتلا باید به سرعت در بیمارستان بستری گردد.) البته لازم به ذکر است که این عوارض فشارخون هیچکدام تغییر محسوسی در بینایی فرد ایجاد نمی کنند به علاوه در صورت درمان مناسب فشارخون، این تغییرات به تدریج به حالت معمول بر می گردند و شبکیه ظاهر عادی پیدا می کند.
علاوه بر تغییرات فوق الذکر که معمولاً باعث کاهش دید نمی شوند، فشارخون می تواند زمینه ساز بروز انسداد شریان یا ورید مرکزی شبکیه (یا شاخه های آن ها) شود که در این حالت باعث افت دید دائمی می شود.
گرچه مهمترین تغییرات ناشی از فشارخون در شبکیه اتفاق می افتد، اما سایر قسمت های چشم نیز از این عوارض در امان نیستند مثلاً افزایش ناگهانی فشارخون بویژه در افراد جوان می تواند باعث تغییراتی در عروق و رنگدانه های مشیمیه شود که البته تاثیر خاصی روی بینایی فرد ندارد به علاوه افزایش حاد فشارخون گاهی باعث پاره شده رگ های ظریف ملتحمه و ایجاد خونریزی زیر ملتحمه می شود این خونریزی معمولاً ظرف 3-2 هفته خودبخود جذب می شود و نیاز به درمان خاصی ندارد.
یک نکته بسیار مهم آن است که در افراد مبتلا به دیابت وجود فشارخون بالا می تواند باعث تشدید عوارض دیابت در شبکیه (رتینوپاتی دیابتی) شود. بنابراین کنترل فشارخون در افراد دیابتی اهمیتی دو چندان می یابد.
درمان
درمان اصلی مبتلایان به عوارض چشمی فشارخون، درمان خود بیماری فشارخون است. معمولاً در صورت درمان مناسب تغییرات شبکیه پس از مدتی برطرف می گردند و درصورتیکه معاینه چشم پس از 3-2 ماه تکرار شود شبکیه ظاهر طبیعی خواهد داشت. معاینه شبکیه وسیله خوبی برای ارزیابی کنترل مناسب فشارخون می باشد.
عوارض چشمی فشار خون ص2
دانستنیهای چشم
برگشت.

عینک های آفتابی
کلیات
انواع مختلف عینکهای آفتابی
کسانیکه در معرض خطرات بخصوصی قرار دارند
موارد خاص و نتیجه
دانستنیهای چشم
برگشت.

کلیات
سالهاست که از عینکهای آفتابی چه بصورت مد و یا جهت تامین راحتی بیشتر در مقابل نور شدید، استفاده می­شود. چشم پزشکان معتقدند دلیل دیگری نیز برای استفاده از عینکهای آفتابی وجود دارد که آن هم تامین سلامت طولانی مدت چشمها در موقعیت­های مختلف است.
نتایج چندین مطالعه ده ساله اخیر نشان میدهد که ساعتها اقامت در شرایط آفتابی و بدون حفاظ کافی در مقابل چشم شانس بروز بیماریهای چشم را افزایش میدهد.
در سال 1988، گروهی از چشم پزشکان مطالعه­ای را بر روی 838 ماهیگیر خلیج Chesapeake انجام دادند که سالها عمر خود را بر روی آب گذرانده بودند. ماهیگیرانی که هیچگونه حفاظ چشمی نداشتند در مقابل کسانی که از عینک آفتابی یا کلاه لبه­دار استفاده می­کردند 3 برابر بیشتر به کاتاراکت (آب مروارید) مبتلاشده بودند. کاتاراکت درواقع کدورت عدسی چشم طبیعی است .
براساس این مطالعه و مطالعات دیگر، درحال حاضر چشم پزشکان توصیه می­کنند که هرگاه تا حدی درمقابل آفتاب قرار می­گیرید که احتمال برنزه شدن پوست و یا سوختگی ناشی از آفتاب نیز بالا می­رود، از عینکهای آفتابی جاذب اشعه ماورا بنفش استفاده نمایید، بویژه اگر در ارتفاعات و یا در نزدیکی استوا زندگی می­کنید.
عینک های آفتابی
برگشت.

انواع مختلف عینکهای آفتابی
عینکهایی که 99% اشعه ماورا بنفش را جذب می کنند
عینکهایی که 90% اشعه مادون قرمز را بلوک می کنند
عینکهای بلوک کننده نور آبی (Blue- blocking)
عینکهای پلاریزه
عینکهای آینه­ای ( Mirror-coated)
عینکهای کمربندی (Wrapround)
عینکهای سایه روشن (Gradient)
عینکهای فتوکرومیک
عینکهای تراش داده شده و صیقلی
عینکهای ضد ضربه
تیرگی لنز

عینک های آفتابی
برگشت.

عینکهایی که 99% اشعه ماورا بنفش را جذب می کنند – عینکهایی که 90% اشعه مادون قرمز را بلوک می کنند و عینکهای بلوک کننده نور آبی (Blue- blocking)
عینکهایی که 99% اشعه ماورا بنفش را جذب می­کنند توصیه می­شود همواره عینکی را خریداری کنید که این خاصیت را داشته باشد. حضور طولانی مدت در مقابل اشعه ماورا بنفش، یا اولترا ویوله (UV) و آفتاب با برخی بیماریهای چشمی ارتباط دارند.
چه عدسیهای پلاستیکی و چه عدسی های شیشه ای تا حدی اشعه ماورا بنفش را جذب می­کنند، ولی جذب UV توسط این عدسی­ها را میتوان با اضافه نمودن موادی شیمیایی به ماده اصلی لنز و یا پوشاندن لنز با ماده­ای مخصوص ارتقا داد.
همواره عینکی را خریداری کنید که 99 تا 100% اشعه UV را جذب کند. بعضی کارخانه­های سازنده برچسب­هایی را بروی عینک محصول خود نصب می­کنند با این مضمون که جذب UV تا بیش از 400 نانومتر صورت می­گیرد که این نیز به معنای همان جذب 100% شعاع UV است.
عینکهایی که 90% اشعه مادون قرمز را بلوک می­کنند طول موج­های مادون قرمز بخش غیرقابل رویت نور بوده (طول موج آنها بلند­تر از طول موج نور قابل رویت است) و سبب تولید گرما می­شوند.
بخش مادون قرمز نور خورشید ناچیز بوده و چشم نیز این طول موج را بخوبی تحمل می­کند. ادعای بعضی کارخانه -های سازنده عینکهای افتابی در جهت حفاظت چشم در مقابل اشعه مادون قرمز است و حال آنکه تحقیقات موجود رابطه محکمی را بین بیماریهای چشمی و اشعه مادون قرمز نشان نداده­اند.
عینکهای بلوک کننده نور آبی (Blue- blocking) اینکه نور آبی هم برای چشم مضر باشد هنوز مورد بحث است. عدسیهایی که نور آبی را بلوک می­کنند ته رنگی کهربایی داشته و سبب می­شوند محیط اطراف برنگ زرد یا نارنجی دیده شود. لنزهای رنگی سبب می­ شوند که اشیا دور بویژه در شرایطی مثل برف و یا غبار واضح­تر دیده شوند. از این نظر عینکهای کهربایی مزبور بیشتر توسط اسکی بازان، شکارچیان، قایقرانان و یا خلبانان استفاده می­شود.
انواع مختلف عینکهای آفتابی
برگشت.

عینکهای پلاریزه – عینکهای آینه ای ( Mirror-coated) و عینکهای کمربندی (Wrapround)
عینکهای پلاریزه عدسیهای پلاریزه خیرگی نور خورشید را که انعکاس یافته از سطوح صافی مثل سنگفرش خیابانها و یا سطح آب باشند از بین می­برند. از این نظر در مواردی مثل رانندگی و یا ماهیگیری می­توانند بسیار مفید باشند.
پلاریزاسیون عدسیهای مزبور هیچ تاثیری بر جذب اشعه UV نخواهد داشت، ولی بسیاری از عدسیهای پلاریزه امروزی خاصیت جذب اشعه UV را نیز دارند. برچسب عینک مورد نظر خود را از این نظر بررسی کنیدکه آیا حداکثر خاصیت جذب UV را دارد یا خیر؟
عینکهای آینه­ای ( Mirror-coated) پوشش آینه­ای در واقع لایه نازکی از مواد فلزی مختلف است که بروی سطح عدسیهای معمولی پرداخت شده است. گرچه پوشش مزبور مقدار نور ورودی به چشم شما را کاهش می­دهد، قابلیت کاملی در حفاظت چشم شما در مقابل اشعه UV نخواهد داشت.
عینکهای کمربندی (Wrapround) عینکهای کمربندی طوری طراحی شده­اندکه مانع ورود نورهای درخشان از کناره­های قاب و رسیدن آنها به چشم می­شوند. مطالعات نشان داده­اند که آنقدر شعاع UV از اطراف قاب عینکهای معمولی وارد چشم می­شوند که می­توانند اثر سودبخش عدسیهای حفاظت کننده را کاهش دهد. از این نظر عینکهای آفتابی کمربندی که قاب بزرگی دارند و چشم را از تمامی زاویه­ها حفاظت می­کنند مفیدند.
انواع مختلف عینکهای آفتابی
برگشت.

عینکهای سایه روشن (Gradient) و عینکهای فتوکرومیک
عینکهای سایه روشن (Gradient) رنگ عدسیهای سایه روشن از بالا به پایین و یا از بالا و پایین تا وسط تغییر می­کند و در واقع سایه روشن می­شود. عدسیهای سایه روشن تک سایه ( تیره در بالا و روش­تر در پایین ) می­توانند خیرگی نور آسمان را از بین برده و در عین حال امکان دید مناسبی را از قسمت پایینی فراهم ­کنند. این عینکها برای ورزش شیرجه هم مناسب هستند زیرا جلوی دید شما از تخته شیرجه را تاریک نمی­کنند. ولی عینکهای مزبور برای شرایط برفی و یا در ساحل دریا مناسب نیستند، خصوصاً اگر قسمت پایینی آنها روشن باشد. لنزهای سایه روشن دو سایه (تیره در بالا و پایین و روشن در وسط ) ممکن است برای ورزشهایی از قبیل قایقرانی و یا اسکی که شعاعهای نورانی از سطح آب یا برف برمی­گردد مناسب تر باشند.
عینکهای فتوکرومیک یک عینک فتوکرومیک بطور اتوماتیک در نور درخشان تیره شده و در نور کم روشن­تر می­شود. در اکثر موارد تیره شدن عینک ظرف نیم دقیقیه صورت می­گیرد و حال آنکه روشن­تر شدن آن حدود 5 دقیقه طول می­کشد. از نظر رنگ نیز بصورت یکنواخت و یا سایه روشن عرضه می­شوند. گرچه عینکهای فتوکرومیک ممکن است از نظر جذب UV عینکهای آفتابی خوبی باشند، ولی ممکن است برای انطباق آنها با شرایط مختلف نوری مدت زمانی بطور ناخواسته صرف شود.
انواع مختلف عینکهای آفتابی
برگشت.

عینکهای تراش داده شده و صیقلی
بعضی عینکهای غیر طبی توسط کارخانه­های سازنده­شان طوری تراش داده وصیقل می­شوند که کیفیت نهایی عدسی آنها تا حد مناسبی ارتقا یابد. البته عینکهایی که از تراش و صیقلی بودن مناسبی برخوردار نیستند به چشم شما آسیبی نمی­زنند. قبل از هر چیز مطمئن شوید که عدسی عینک مورد نظر شما ساخت مناسبی داشته باشد. جهت قضاوت در مورد کیفیت عینک غیر طبی خود، به چیزی مستطیل شکل مثل موزاییک کف اتاق خود نگاه کنید. عینک را در فاصله دلخواه نگاه داشته و یک چشم خود را بپوشانید. عینک را به آهستگی و از یک سمت به سمت دیگر و سپس به بالا و پایین حرکت دهید. اگر خطوط در تمام موقعیت ­ها مستقیم بنظر برسند، عدسی مناسبی را انتخاب کرده­اید. ولی اگر خطوط در هم می­روند، خصوصاً اگر این خطوط در میدان مرکزی عدسی اینگونه بنظر می­رسند، عینک دیگری را امتحان کنید.
انواع مختلف عینکهای آفتابی
برگشت.

عینکهای ضد ضربه و تیرگی لنز
عینکهای ضد ضربه تمام عینکهای آفتابی باید معیارهای تعیین شده از سوی انجمن فدرال غذا و داروی آمریکا (FDA) را تضمین نمایند. (در کشور ما تاکنون هیچگونه کنترلی روی عرضه این قبیل عینکها وجود نداشته و ندارد و استفاده از آنها بیشتر جنبه تزیینی داشته تا محافظتی ). هیچ لنزی در واقع نشکستنی نیست، ولی احتمال شکستن عدسیهای پلاستیکی بعد از برخورد یک توپ یا سنگ، نسبت به عدسیهای شیشه­ای کمتر است. جنس اکثر عدسیهای عینکهای آفتابی غیرطبی پلاستیک است. پلاستیک پلی­کربنات که در بسیاری از عینکهای ورزشی مورد استفاده قرار می­گیرد، گرچه سفت است ولی به آسانی نیز خراش برمی­دارد. چنانچه قرار است عدسی از این جنس خریداری نمایید حتماً عینکی را انتخاب کنید که خاصیت ضدخراش داشته باشد.
تیرگی لنز یک عدسی متوسط معمولی برای استفاده­های معمولی روزمره مناسب است. ولی اگر قرار است از عینک خود در شرایط کاملاً نورانی و روشن استفاده کنید لنزی تیره­تر را انتخاب نمایید. رنگ و درجه تیرگی لنز به­هیچ وجه معیاری برای میزان توانایی جذب اشعه UV توسط آن عدسی نخواهد بود. بنابراین براساس رنگ عینک نمی­توان از توانایی آن در جذب اشعه­های مضر مطمئن شد.
انواع مختلف عینکهای آفتابی
برگشت.

کسانیکه در معرض خطرات بخصوصی قرار دارند
بیمارانی که تحت عمل کاتاراکت قراتر می گیرند
استفاده کنندگان کنتاکت لنز
داروهای حساس کننده به نور
عینک های آفتابی
برگشت.

بیمارانی که تحت عمل کاتاراکت قراتر می گیرند
بعضی افراد استعداد بیشتری جهت ابتلا به بیماریهای چشمی ناشی از UV دارند. مبتلایان به بیماریهای بخصوصی (از قبیل دژنراسیون ماکولا یا دیستروفی های شبکیه) لازم است در شرایط بیرون از خانه همواره از چشم خود محافظت نمایند.
بیمارانی که تحت عمل کاتاراکت قراتر می گیرند در کشور ما سالانه بیش از هزاران نفر تحت عمل کاتاراکت قرار می گیرند. در جریان این جراحی ها، عدسی طبیعی چشم برداشته شده، و بدین ترتیب چشم تا حد بیشتری در معرض خطرات ناشی از UV قرار می­گیرد.
در جریان و یا بعد از عمل کاتاراکت، به جای عدسی طبیعی چشم معمولاً یک لنز داخل چشمی (Intraocular Lens:IOL) قرار داده می شود. عدسی های داخل چشمی قدیمی نسبت به عینکهای معمولی یا عینکهای پلاستیکی، درصد کمتری اشعه UV را جذب می کردند. کارخانه های سازنده IOL در حال حاضر بسیاری از محصولات خود را بصورت جاذب اشعه UV می­سازند.
چنانچه کاتاراکت (آب مروارید) چشم شما عمل شده است و لنزهای داخل چشمی شما نیز از نمونه IOL های جدید جاذب اشعه UV نیست، توصیه می­شود از عینک آفتابی استفاده نموده و جهت اطمینان بیشتر از کلاه لبه­دار استفاده کنید. چنانچه هنگام عمل آب مروارید از عدسی های داخل چشمی جهت جایگزینی استفاده نشده است احتمال صدمه اشعه ماورا بنفش به چشم شما وجود دارد.
کسانیکه در معرض خطرات بخصوصی قرار دارند
برگشت.

استفاده کنندگان کنتاکت لنز و داروهای حساس کننده به نور
استفاده کنندگان کنتاکت لنز کنتاکت لنز به تنهایی چشم شما را در مقابل اشعه UV محافظت نمی­کند ولی در عین حال کنتاکت لنزهای بسیاری وجود دارد که توانایی محافظت در مقابل UV را دارا هستند. چنانچه کنتاکت لنز شما قابلیت مقابله با اشعه UV را ندارد. باز هم لازم است جهت محافظت از چشم های خود از عینک آفتابی استفاده کنید.
داروهای حساس کننده به نور داروهای حساس کننده به نور (داروهایی که پوست شما را به نور حساس­تر می­کنند) می­توانند چشم شما را نیز به نور حساس تر نمایند.
لازم است به­هنگام مصرف هر یک از داروهای زیر، با چشم پزشک خود بدقت مشاوره کنید:
پسورالن (Psoralens) (که در درمان پسوریازیس استفاده می­شود)
تتراسیکلین
داکسی سیکلین
آلوپورینول
فنوتیازین
زمانیکه از این داروها استفاده می­کنید هر بار که از خانه بیرون می­روید از عینک آفتابی جاذب UV وکلاه لبه­دار استفاده نمایید.
کسانیکه در معرض خطرات بخصوصی قرار دارند
برگشت.

موارد خاص و نتیجه
موارد خاص
حتی بهترین انواع عینکهای معمولی، قادر به حفاظت از چشم شما در مقابل منابع نوری شدید نیستند. جوشکاری، نورهای شدید برنزه کننده، شرایط شدید برفی و یا نگاه مستقیم به نور آفتاب (مثلاً در جریان خورشید گرفتگی) همگی می­توانند به چشم شما آسیب برسانند.
نگاه مستقیم به هریک ازاین منابع نوری بدون حفاظ کافی می­تواند سبب ابتلای دردناک قرنیه بنام فتوکراتیت (Photokeratitihis) و یا حتی افت دائمی دید مرکزی شود.
نتیجه
بهترین عینکهای آفتابی آنهایی هستند که 100% شعاع UV را جذب نموده، بهترین کیفیت اپتیکی را داشته و کمترین احتمال شکسته شدن را داشته باشند.
عینک های آفتابی
برگشت.

قرمزی چشم بعد از شنا در استخرص1
روزهای گرم فصل تابستان زمان استخر رفتن و شنا کردن است. هر چند شنا از جمله ورزش هایی نیست که آسیب های چشمی یکی از خطرات آنهاست (مثل فوتبال، تنیس، بیس بال، …) ولی قرمزی و سوزش چشم بعد از شنا کردن بویژه در استخر یکی از مسائلی است که بسیاری با آن مواجه اند. ولی آیا باید نگران این مسئله بود؟ خیر. قرمزی پس از شنا در استخر سبب آسیب درازمدت نمی شود.
کلر که برای ضد عفونی کردن و از بین بردن باکتری ها به آب استخر اضافه می شود بخودی خود مشکل ساز نیست. مشکل زمانی رخ می دهد که کلر در مجاورت نیتروژن یا آمونیاک موجود در آب قرار می گیرد و از ترکیب اینها کلرامین تشکیل می شود. در حقیقت علت اصلی قرمزی و چشم کلرامین است. عروق سطحی روی سفیدی چشم بر اثر تماس با کلرامین ملتهب شده و چشم قرمز می شود. کلرامین همچنین لایه موقتی روی قرنیه ایجاد می کند که سبب التهاب، حساسیت، خشکی و قرمزی چشم می شود. به این وضعیت کراتیت می گویند.
بر خلاف بسیاری که تصور می کنند درمان این وضعیت استفاده از قطره هایی است که قرمزی چشم را کم می کنند درمان صحیح استفاده از ترکیباتی نظیر اشک مصنوعی است. اشک مصنوعی لایه ای روی قرنیه ایجاد کرده و به آن فرصت می دهد التیام یابد. مکانیسم اثر ترکیباتی که قرمزی چشم را کم می کنند منقبض کردن عروق خونی است و قطع این داروها سبب شدیدتر شدن مشکل خواهد شد. اگر قرمزی و سوزش چشم شدید باشد و یا به دفعات تکرار شود یک راه دیگر استفاده از عینک شنا است.
دانستنیهای چشم
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

اغلب تصور می شود قرمزی چشم ناشی از زیاد بودن کلر آب استخر است در حالیکه واقعیت دقیقا بر عکس این است و این مسئله اغلب ناشی از کم بودن کلر آب است. حتی بوی تندی که اغلب افراد تصور می کنند ناشی از زیاد بودن کلر است نیز بخاطر کم بودن کلر آب ایجاد می شود. دلیل این مسئله این است که  مولکول های آزاد کلر با نیتروژن و آمونیاک ترکیب می شوند و کلرامین ایجاد می کنند. افزایش کلر آب علاوه بر اینکه مانع رشد باکتری ها در آب استخر می شود سبب شکسته شده پیوند های شیمیایی کلرامین و شکسته شدن مولکول های آن شده و مشکلات مربوطه را کاهش می دهد. در صورتیکه کلر آب کم باشد احتمال عفونت چشم ناشی از وجود باکتری ها در آب افزایش می یابد. عفونت چشمی (اغلب کنژنکتیویت) معمولاً علاوه بر قرمزی و التهاب با درد و ترشح همراه است. در صورتیکه قرمزی بعد از شنا در استخر از حد یک التهاب خفیف فرا تر رفته و با ترشح همراه باشد بهتر است به چشم پزشک مراجعه کنید.
در مجموع رعایت نکات زیر تا حدود زیادی مانع از مشکلات چشم ناشی از شنا در استخر می شود:
بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرد. دوش گرفتن سبب می شود کلرامین از پوست، مو و چشم شما شسته شود.
بلافاصله پس از شنا از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید.
از عینک شنا استفاده کنید.

قرمزی چشم بعد از شنا در استخرص2
دانستنیهای چشم
برگشت.

قطره های چشمی
کلیات
داروها را صحیح استفاده کنید
حساسیت ها
قطره های چشمی مورد استفاده در معاینه چشمی
داروهای نیازمند نسخه
مراقب عوارض جانبی باشید
چگونه قطره ها را در چشم بریزید
دانستنیهای چشم
برگشت.

کلیات
قطره های چشمی می توانند در درمان بیماریها یا رفع ناراحتیهای چشمی بسیار مفید باشند. اما مهم است که بیاد داشته باشید که تمامی داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. داروها بیماریها را درمان می کنند اما می توانند گاهی اوقات مشکل ایجاد کنند.
بسیاری از بیماریهای چشمی را می توان با قطره ها درمان کرد. اغلب اثر داروها در چشم باقی می ماند و فقط مقدار کمی از آن به سایر نقاط بدن میرسد بنابراین خطر کمی نسبت به داروهای خوراکی در ایجاد عوارض جانبی دارند.
بعضی از عوارض قطره های چشمی موضعی هستند بدین معنی که روی چشم اثر می کنند ولی در تمامی بدن اثری ندارند. اما مانند هرگونه داروی دیگری قطره های چشمی می توانند سلامتی شما از جمله سلامتی چشمانتان را به خطر بیاندازند.
قطره های چشمی
برگشت.

داروها را صحیح استفاده کنید
وقتیکه پزشک شما دارویی را برایتان تجویز می کنند باید نکات مهم زیر را درنظر داشته باشید:
مطمئن شوید که اسم دارو را می دانید. داروها همواره یک اسم ژنریک و یک اسم تجارتی دارند. اسم ژنریک را می توان با حروف ریز زیر نام دارو پیدا کرد.
مطمئن شوید که میزان دفعات مورد نیاز استفاده از دارو را می دانید.
بروشور دارو که حاوی جزئیات درباره عوارض جانبی و تذکرات لازم می باشد را بخوانید. چنانچه سئوالی داشتید، با چشم پزشکتان تماس بگیرید.
چنانچه در هنگام استفاده از دارو ناراحتی برایتان ایجاد شد بلافاصله با چشم پزشکتان تماس بگیرید.
گاهی اوقات چشم پزشک می تواند داروی دیگری را تجویز کند یا از روش دیگری برای درمان استفاده کند. اما گاهی اهمیت قطره های چشمی بحدی است که ممکن است شما مجبور باشید بعضی از عوارض جانبی را در ضمن درمان تحمل کنید.
قطره های چشمی
برگشت.

حساسیت ها
بیاد داشته باشید که هر گونه حساسیت دارویی را باید به پزشک/چشم پزشک معالجتان اطلاع دهید. هر دارویی میتواند باعث ایجاد حساسیت شود حتی قطره های ساده که احتیاج به نسخه ندارند چون بهر حال حاوی مواد شیمیایی هستند. گاهی اوقات داروهائی هستند که ممکن است در گذشته برای شما مشکل آفرین بوده اند. مهم است که هر گونه واکنش حساسیتی را که در گذشته داشته اید به پزشک بگوئید. واکنشهای حساسیتی نسبت به قطرههای چشمی معمولا باعث ایجاد خارش ،تورم وایجاد دانه های قرمز در اطراف چشم می شوند. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض متعاقب مصرف قطره های چشمی حتماً با چشم پزشک خود تماس بگیرید.
قطره های چشمی
برگشت.

قطره های چشمی مورد استفاده در معاینه چشمی
قطره های گشاد کننده : چشم پزشک از قطره های چشمی برای گشاد کردن مردمک چشم شما استفاده می کند که بدینوسیله می تواند داخل چشم شما را ببیند. چون بعد از معاینه بدلیل استفاده از دارو توسط پزشک رانندگی ممکن است مشکل باشد بهتر است شما ترتیبی برای رسیدن به خانه بعد از معاینه فراهم کرده باشید .
قطره های بی حس کننده: بی حس کننده ها داروهای از بین برنده درد می باشند که چشم های شما را در عرض چند ثانیه بی حس می کند. این قطره ها بایستی در مطب پزشک استفاده شود و هرگز در خانه بکار نرود. استفاده مکرر از آنها میتواند به سطح چشم شما صدمات جدی بزند.
قطره های چشمی بدون نسخه شما می توانید بعضی از قطره های چشمی را بدون نسخه خریداری کنید اما به یاد داشته باشید که حتی این قطره ها هم حاوی مواد دارویی هستند. قطره ها بایستی بر اساس تجویز پزشکتان و توصیه بروشور دارو استفاده شوند هر گونه علامتی که قطره ها ایجاد کنند ممکن است واکنش حساسیتی باشد حتی قطره هایی بدون نسخه.
قطره اشک مصنوعی محلولی است برای مرطوب کردن چشمهای خشک. شما میتوانید آن را به میزانی که نیاز دارید استفاده کنید. قطره های بدون ماده نگهدارنده برای افراد بدون حساسیت وجود دارند. قطره های ضد پرخونی وقرمزی حاوی داروهایی هستند که چشمها را با منقبض کردن عروق سفید میکنند. اگرچه این داروها باعث بهبود سلامتی چشم نمی شوند اما این قطره ها از قرمزی چشمها کم می کنند. معمولا اگر زیاد استفاده نشوند بی ضرر هستند. چنانچه شما از این داروها مکررا" استفاده کنید ممکن است چشمهای شما قرمزتر شده و با قطع دارو تحریک و قرمزی ایجاد کنند
قطره های چشمی
برگشت.

داروهای نیازمند نسخه
قطره های استروئید (کورتون): این داروها بسیار قوی هستند و بایستی فقط با نظر پزشک مصرف شوند. استفاده از آن برای مشکلات چشمی بدون نظر پزشک می تواند خطرناک باشد. وقتیکه استروئیدها استفاده میشوند توانایی چشم برای مقابله با عفونتها و ترمیم صدمات کاهش می یابد. استفاده طولانی مدت از این قطره ها میتواند منجر به ایجاد آب سیاه یا آب مروارید و باعث از دست دادن دید شما شود. علیرغم این خطرات فوائد استفاده از استروئید ها در درمان بعضی بیماریها مهم می باشد که بایستی بهرحال تجویز شوند. اسامی ژنریک استروئیدهای شایع عبارتند از:
پرونیزولون
دگزامتازون
بتامتازون
هیدروکورتیزون
فلوئورومتولون
مدریزون
قطره های درمان عفونت: چشم پزشکتان درصورتیکه شما عفونتی داشته باشید که بتوان با داروهای خاص درمان کرد ممکن است این داروها را تجویز کند. قرمزی چشم لزوماً به معنای وجود عفونت نیست. داروی خاصی وجود ندارد که بر روی تمامی عفونتها موثر باشد. بعضی عفونتها را نمی توان با هیچکدام از داروهای فعلی درمان کرد. شما بایستی در عرض چند روز بهبودی قابل توجهی بدست آورید. در صورتیکه در حین استفاده قطره وضعیت چشم شما بدتر شد با چشم پزشک تماس بگیرید.
قطره های درمان گلوکوم (آب سیاه): آب سیاه بیماری عصب چشمی و اغلب ناشی از افزایش فشار داخل چشم است. از آنجا آب سیاه می تواند منجر به کاهش دید شود قطره های چشمی برای کاهش فشار چشم مورد استفاده قرار می گیرند.
بعضی از داروهای گلوکوم مانع ایجاد مایع بیش از حد داخل چشم می شوند. سایر داروها خروج مایع را در چشم بیشتر می کنند. شما قطره های ضد آب سیاه را در چشم می ریزید اما این داروها روی بقیه نقاط بدن شما هم اثر می کنند. چون این داروها مانع از دست دادن دید شما می شوند شما ممکن است مجبور باشید این عوارض جانبی را تحمل کنید.
قطره های چشمی
برگشت.

مراقب عوارض جانبی باشید
داروهای مختلف ضد آب سیاه اثرات جانبی متفاوتی دارند.
تنگ کننده های مردمک: آنها ممکن است باعث تاری دید، سردرد و حتی پارگی پرده شبکیه شوند. اگرچه پارگی پرده شبکیه نادر است ولی چنانچه شما نقاط سیاه متحرک یا جرقه های نورانی دیدید فورا" با چشم پزشک تماس بگیرید.
بلوک کننده های بتا: ممکن است باعث مشکلات تنفسی در کسانیکه آسم یا تنگی نفس دارند شوند. از عوارض دیگر این داروها کاهش یا نامنظمی ضربان قلب و افسردگی است. لازم است اگر آسم یا تنگی نفس دارید پزشکتان را قبلا" مطلع نمایید.
اپی نفرین: ممکن است باعث افزایش یا نامنظمی ضربان قلب و یا افزایش فشارخون شوند.
چنانچه شما هر کدام از این اثرات جانبی را تجربه کردید به چشم پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورتیکه از قطره های ضد آب سیاه استفاده می کنید در مراجعه به دیگر پزشکها هم مدت مصرف را یادآوری کنید.
قطره های چشمی
برگشت.

چگونه قطره ها را در چشم بریزید
در ابتدا ممکن است ریختن قطره ها در چشم مشکل بنظر برسد اما با تمرین آسانتر می شود.
سر خود را به عقب خم کنید.
پلک تحتانی خود را بکشید تا یک فضا ایجاد شود. (مطابق شکل های زیر)

قطره های چشمی
الف) پلک تحتانی را با انگشت اشاره پایین بکشید
ب) پوست پلک تحتانی را با انگشت های اشاره و شست به پایین بکشید.
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

قطره را بداخل این فضا بیندازید بدون اینکه نوک قطره چکان با چشم یا پلک شما تماس یابد. (به منظور جلوگیری از آلودگی شده ظرف قطره)
چشمان خود را ببندید (پلک نزنید) و نقطه ای که پلک به بینی وصل می شود را فشار دهید و این عمل را برای 2 تا 3 دقیقه ادامه دهید. (مطابق شکل های زیر)

قبل از بازکردن چشمها قطره جذب نشده و اشک را از پلکهای بسته با دستمال کاغذی تمیز پاک کنید. سپس چشم هایتان را باز کنید.
چنانچه بایستی بیش از یک نوع قطره را در یک زمان استفاده کنید. قبل از استفاده از قطره دوم 3 تا 5 دقیقه صبر کنید.
چگونه قطره ها را در چشم بریزید
قطره های چشمی
برگشت.

لنز هایی که در طول شب نزدیک بینی را اصلاح می کنند
تاریخچه
تفاوت CRT و Ortho-k
این لنزها برای چه بیمارانی مفیدند؟
لنزها چگونه تجویز می شوند؟
اصلاح دید چه مدت طول می کشد؟
لیزیک یا CRT؟
دانستنیهای چشم
برگشت.

تاریخچه
Corneal Refractive Therapy یا Orthokeratology درمانی غیر جراحی است که از طریق تغییر شکل موقتی قرنیه، نزدیک بینی را اصلاح می کند. تغییر شکل قرنیه سبب می شود نور بهتر بر روی شبکیه متمرکز شده و تصویر بهتری ایجاد شود (بطور کلی تمامی روش های اصلاح عیوب انکساری از عینک و کنتاکت لنز تا لیزیک همین کار را می کنند). در این روش با استفاده از یک نوع کنتاکت لنز سخت که نسبت به اکسیژن نفوذ پذیر است (Rigid Gas Permeable Contact Lens) نزدیک بینی از طریق تغییر انحنای قرنیه و کاهش تحدب آن اصلاح می شود. تفاوت عمده این روش با روش های جراحی اصلاح عیوب انکساری نظیر لیزیک این است که روش های جراحی دائمی هستند ولی در این روش در صورت عدم استفاده از لنز، شکل قرنیه پس از سه روز به حالت اولیه باز می گردد.
هر چند ایده کلی Orthokeratology از چهل سال قبل هم وجود داشته و درمانهایی هم با استفاده از این روش صورت می گرفته ولی پیشرفت های اخیر در تکنولوژی کنتاکت لنز های ویژه سبب شد تا در سال 2002 سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) لنز های CRT ساخته شده توسط شرکت Paragon را برای استفاده در طول شب مورد تایید قرار دهد. این لنز اولین لنزی است که توسط FDA برای استفاده در طول شب و هنگام خواب مورد تایید قرار می گیرد. این لنزها در طول شب شکل قرنیه را اصلاح کرده و بیمار می تواند در طول روز بدون نیاز به لنز یا عینک دید خوبی داشته باشد. این لنز ها در ایران بنام "لنزهای شارژی" معروف شده اند.
لنزهای اصلاح نزدیک بینی در شب
برگشت.

تفاوت CRT و Ortho-k – این لنزها برای چه بیمارانی مفیدند؟ و لنزها چگونه تجویز می شوند؟
تفاوت CRT و Ortho-k
 در هر دو روش از لنزهای سخت دارای نفوذ پذیری نسبت به اکسیژن (Rigid Gas Permeable Lenses) استفاده می شود. تفاوت دو روش این است که اولا CRT برای استفاده در طول شب توسط FDA تایید شده است. ثانیاً لنز های CRT تنها توسط شرکت Paragon تولد می شوند حال آنکه لنز های Ortho-k توسط شرکت های مختلف ساخته می شوند.
این لنزها برای چه بیمارانی مفیدند؟
این لنز ها برای تمامی سنین قابل استفاده اند. FDA استفاده از لنز های CRT را برای بیماران مبتلا به نزدیک بینی تا حداکثر 6 دیوپتر و حداکثر 1.75 آستیگمات مجاز دانسته است. بسیاری از پزشکان برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگاتیسم از لیزیک یا لیزر استفاده می کنند و با این روش مخالف هستند ولی تعداد معدودی هم که با این روش موافقند معتقدند بهترین کاندید ها برای این درمان بیماران مبتلا به نزدیک بینی خفیف (حدود 4 دیوپتر یا کمتر) هستند.
لنزها چگونه تجویز می شوند؟
چشم پزشک ابتدا انحنا و پستی و بلندی ها قرنیه را با استفاده از توپوگرافی قرنیه مشخص می کند. بر اساس نقشه توپوگرافی قرنیه، لنز مناسب تجویز می شود. گاهی لازم است لنز های مختلفی آزمایش شوند تا نهایتا لنز مناسب بدست آید.
لنزهای اصلاح نزدیک بینی در شب
برگشت.

اصلاح دید چه مدت طول می کشد؟ و لیزیک یا CRT؟
اصلاح دید چه مدت طول می کشد؟
شماره چشم بیمار معمولا ظرف 2 هفته یا کمتر 2 تا 3 دیوپتر کاهش می یابد. پس از این مدت بیمار باید لنز را در طول شب و یا ساعاتی از روز استفاده کند تا اصلاح ایجاد شده پایدار بماند. در صورتیکه بیمار استفاده از لنز را متوقف کند قرنیه بیمار بتدریج به شکل اولیه بازگشته و دید بیمار به وضعیت قبل از درمان باز می گردد. بیمار ممکن است در آغاز تغییر شکل قرنیه با عوارضی نظیر هاله بینی مواجه شود که ممکن است هیچگاه در طول درمان کاملا برطرف نشود. در مورد این لنز هم مثل لیزیک کسانیکه مردمک های گشادتری دارند بیشتر دچار این عوارض خواهند شد.
لیزیک یا CRT؟
اگر هدف بیمار راحت شدن از عینک و لنز در طول روز بوده و البته شرایط استفاده از این لنز را نیز داشته باشد استفاده از CRT مناسب است. ولی اگر بیمار بخواهد بکلی از عینک و لنز استفاده نکند باید از روش های جراحی نظیر لیزیک استفاده کند. هر چند اگر بیمار پس از استفاده از لنز تصمیم به جراحی بگیرد ممکن است مجبور باشد چندین ما استفاده از لنز را قطع کند تا قرنیه شکل طبیعی خود را باز یابد و سپس اقدام به جراحی کند.
لنزهای اصلاح نزدیک بینی در شب
برگشت.

لنزهای تماسی: راهنمای مصرف کنندگان
اولین قدم
انواع لنزهای تماسی
انواع جدید لنزهای تماسی
لنزهای تماسی قابل تعویض: انتخابی سالم
لنزهای تماسی رنگی
ضررهای لنز رنگی
لنزهای تماسی با استفاده ممتد 30 روزه و 7 روزه
لنزهای تماسی با با نفوذپذیری نسبت به گاز (RGP)
فوائد ومضرات GPها
مراقبت های لنز نرم
مراقبت های لنز سخت یا RGP
اگر با لنز خود احساس راحتی نمی کنید چه کنید؟
اثر لنزهای تماسی

دانستنیهای چشم
برگشت.

اولین قدم
کسانیکه برای اولین بار می خواهند
از لنز تماسی استفاده می کنند با سوالات
بی شماری مواجه می شوند: اولین قدم
چیست؟ برای تجویز لنز تماسی نزد چه
کسی باید رفت؟ چگونه می توان پشت و
رو بودن لنز را هنگام قرار دادن در چشم
تشخیص داد؟ با خواندن این مقاله، اطلاعات
مفیدی در این زمینه هاو موارد دیگر بدست خواهید آورد.
اولین قدم
اگر می خواهید از لنز تماسی استفاده کنید باید به چشم پزشک یا حداقل یک اپتومتریست خبره مراجعه نمایید و این شامل استفاده از لنز تماسی رنگی حتی در موارد زیبایی هم می شود. چرا؟ چون لنزهای تماسی یک ابزار پزشکی هستند که باید بطور مناسب توسط یک متخصص چشم تجویز شوند. چشم پزشک چشمتان را معاینه کرده و مطمئن می شود برای استفاده از لنز تماسی مشکلی ندارید و سپس لنز را برای شما نسخه می کند.
لنزهای تماسی
برگشت.

انواع لنزهای تماسی
لنزها بر حسب جنس لنز، فاصله زمانی که برای تعویض لنز لازم است و قابلیت خوابیدن با لنز در شب تقسیم بندی می شوند.
لنزهای تماسی از انواع مختلف پلاستیک ساخته شده اند که به دو گروه اصلی نرم و سخت تقسیم می شوند. لنزهای نرم 25 تا 79% آب دارند، کاملاً راحت هستند و استفاده کننده خیلی سریع به آن ها عادت می کند. در مورد لنزهای نفوذپذیر به گاز (Rigid Gas Permeable – RGP) زمان عادت کردن طولانی تر است، مدت زمان بیشتری قابل استفاده هستند و مقاومتشان نسبت به ایجاد رسوب روی سطح آن ها بیشتر است.
لنزهای نفوذپذیر به گاز برای کسانیکه دید با کیفیت بهتر می خواهند قابل توصیه است. لنزهای تماسی را بر حسب مدت زمانی که قابل استفاده اند و سپس باید دور انداخت نیز تقسیم می کنند. لنزهای RGP را می توان چند سال استفاده کرد ولی لنزهای نرم از لحاظ مدت زمان تعویض تقسیم بندی می شوند.
لنزهای تماسی
برگشت.

انواع جدید لنزهای تماسی
لنزهایی که بطور مداوم به مدت 30 روز استفاده می شوند یک نوع جدید از لنزهای نرم هستند که میزان زیادی اکسیژن را به چشم شما رسانده و بسیار راحت و ایمن هستند. لنزهای دو کانونی و توریک هم لنزهایی هستند که بصورت قابل تعویض می توان استفاده کرد و جدیداً به بازار عرضه شده اند.
لنزهایی با بلوک نور ماوراء بنفش (UV) هم بصورت لنز نرم و هم سخت ساخته شده اند. این لنزها قرنیه و چشم را از برخورد با نور UV مضر محافظت می نمایند. از آنجا که لنز کاملاً شفاف است با نگاه کردن به آن نمی توان بلوکر UV بودن آن را تشخیص داد و بلوکر بودن این لنزها معمولاً روی جعبه لنز حک شده است.
البته باز باید در نظر داشت که لنز تماسی فقط قرنیه را محافظت می کند و عینک آفتابی با بلوک UV می تواند کل چشم و پوست اطراف چشم را از UV حفظ کند. سپس لنز تماسی بلوک کننده UV مکمل عینک آفتابی برای محافظت بیشتر می باشد.
لنزهای جدید دیگر، لنزهایی هستند که شکل قرنیه را تغییر داده و دید شما را بدون استفاده از لنز یا جراحی کامل می کنند که به نام اورتوکراتولوژی یا CRT خوانده می شوند. این لنزها را در طول شب استفاده شده و در این مدت شکل قرنیه را تغییر داده و در صبح و در طول روز با اینکه از لنز تماسی استفاده نمی کنید دیدتان بهتر می شود.
لنزهای تماسی
برگشت لنزهای تماسی: راهنمای مصرف کنندگان .

لنزهای تماسی قابل تعویض: انتخابی سالم
لنزهای قابل تعویض برای مدت زمان مشخصی قابل استفاده اند و سپس دور ریخته می شوند و یک جفت لنز جدید جایگزین می شود. این لنزها در سال 1987 معرفی شدند و امروزه بیشترین نوع لنز تماسی قابل استفاده اند.
لنزهای قابل تعویض به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
لنزهای قابل تعویض که هر 2 هفته یا زودتر یکبار دور ریخته شده و بجای آن ها از لنز نو استفاده می شود.
لنزهای قابل تعویض مکرر که هر ماه یا هر 3 ماه یکبار تعویض می شوند.
لنزهای تماسی با روش سنتی که هر 6 ماه یا یکسال یکبار تعویض می شوند.
لنزهای قابل تعویض یا روزانه اند و یا ممتد استفاده می شوند. فرم روزانه فقط در طی روز زده می شود و در هنگام خواب درآورده می شود ولی فرم ممتد در هنگام خواب نیز استفاده می گردد.
چرا لنز ها را دور می اندازیم؟
هرچه زودتر لنزهای تماسیتان را تعویض کنید چشم های شما سالمتر و راحت تر خواهد بود. موادی مانند پروتئین، کلسیم و چربی ها در اشک شما بطور طبیعی یافت می شود که می تواند روی لنز شما رسوب کند که هم باعث احساس ناراحتی در چشم شده و هم چشم را مستعد عفونت می کند. البته شما می توانید لنزهایتان را همیشه تمیز نگه دارید ولی لنزهای قابل تعویض وقت شما را حفظ می کند. لنزهای قابل تعویض روزانه که هر روز عوض می شوند دیگر نیازی به محلول های پاک کننده ندارند و رسوب روی لنز قرار نگرفته و ریسک عفونت را زیاد نمی کنند.
کدام نوع لنز قابل تعویض برای شما مناسبتر است؟
برنامه تعویض لنز هر فرد بستگی به چشم آن فرد دارد. بعضی از چشم ها پروتئین و چربی بیشتری تولید می کنند پس لنز باید زودتر جایگزین شود. همچنین اگر فرد آلرژی داشته باشد باید زود به زود لنزش را عوض کند. بهرحال ارزیابی دقیق و کامل توسط چشم پزشک می تواند بهترین برنامه جایگزینی لنز را به شما پیشنهاد کند.
لنزهای تماسی
برگشت.

لنزهای تماسی رنگی
لنز های تماسی رنگی به گروه های زیر تقسیم می شوند:
لنز رنگی نامرئی
لنز رنگی تشدید کننده
لنز رنگی مات
لنز رنگی فیلتر نور
لنزهای رنگی هم می توانند فقط جنبه زیبایی داشته باشند و هم برای اصلاح آستیگماتیسم یا پیرچشمی یا عیوب رفراکتیو استفاده شوند.
لنز رنگی مرئی: رنگ آبی کمرنگ یا سبز به لنز اضافه می شود تا در زمان گذاشتن یا برداشتن لنز بهتر دیده شود یا زمانیکه به زمین بیافتد قابل تشخیص باشد. چون رنگ آن بسیار کمرنگ است روی رنگ چشم اثر ندارد.
لنز رنگی تشدید کننده: لنزهای شفافی هستند که نسبت به لنزهای مرئی تیره تر هستند و رنگ چشم شما را تشدید می کنند. این نوع لنز بیشتر برای افرادی مناسب است که رنگ چشم روشن دارند و می خواهند رنگ چشمشان تشدید شود.
لنز رنگی مات: رنگ آن بطور مشخصی رنگ چشم شما را عوض می کند که طیف وسیعی از رنگ ها را شامل می شوند.
کمپانی هایی که لنز رنگی می سازند تمام سعی و تلاش خود را بکار می برند تا شبیه عنبیه چشم شما شود حتی یک سری خط ها و شکل های رنگی و نقاط رنگی روی لنز ایجاد می کنند تا طبیعی تر بنظر آید. مرکز لنز که محل مردمک می باشد شفاف است تا بتوانید از ورای آن نگاه کنید.
لنزهای رنگی فیلترنور: این لنزها جدیداً تولید شده اند و بیشتر در رشته های ورزشی استفاده می شوند تا رنگ های خاصی را تشدید کنند مثلاً فیلتر زرد باعث می شود توپ تنیس یا گلف در زمینه مشخص تر شده و راحت تر هدف قرار گیرند.
لنزهای تماسی
برگشت.

ضررهای لنز رنگی
بعضی مضرات لنز رنگی:
از آنجا که ساخت لنز رنگی توسط کمپانی ها بگونه ای است که تعداد زیادی از مصرف کنندگان از یک سایز لنز استفاده می کنند گاهی خصوصاً در زمان پلک زدن قسمت رنگی لنز مردمک را می پوشاند و یا چون سایز مردمک با میزان نور تغییر می کند در شب مردمک بزرگتر از قسمت شفاف وسط لنز شده و دید شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اگر بطور مداوم با لنزتان مشکل دارید حتماً با چشم پزشکتان مشورت کنید.
لنزهای اشتراکی: یک ایده مضر
اگر لنز رنگیتان را با دوستتان بطور مشترک استفاده کنید در اشتباه هستید چون لنز رنگی هم نوعی لنز تماسی و ابزاری پزشکی است و برای چشم هر فرد بطور خاص تجویز می شود. استفاده مشترک از لنز همچنین می تواند باعث انتقال باکتری ها و در نتیجه عفونت چشم شود. لنزهای رنگی باید بطور مناسب تمیز شده و با محلول های ضدعفونی کننده، ضدعفونی شوند.
آیا برای لنز رنگی هم نیاز به نسخه دارید؟
اگر لنز شما برای اصلاح دیدتان قدرت داشته باشد قطعاً نیاز به نسخه دارید و اگر فقط برای زیبایی استفاده می کنید از آنجایی که ریسک کوری و صدمه زیاد به چشم دارد بهتر است با تجویز چشم پزشک و یا اپتومتریست باشد و از خرید لنزهای رنگی در فروشگاه ها و یا آرایشگاه ها و … پرهیز کنید.
لنزهای تماسی
برگشت.

لنزهای تماسی با استفاده ممتد 30 روزه و 7 روزه
لنزهای تماسی ممتد لنزهایی هستند که در زمان خواب هم قابل استفاده هستند بعضی لنزهای تماسی فقط قابل استفاده روزانه هستند و در زمان خواب باید درآورده شوند. لنزهای ممتد اکسیژن بیشتری به قرنیه می رسانند بیشتر این ها تا 7 روز قابل استفاده اند و بعد از 7 روز دور انداخته می شوند.
دو نوع لنز تماسی وجود دارد که تا 30 روز هم قابل استفاده ممتد هستند. یکی لنز "شب و روز" کمپانی CIBA و دیگری لنز Pure Vision کمپانی Bausch and Lomb. بهرحال لنزهایی که در شب استفاده می شوند ریسک عفونت بیشتری نسبت به لنزهای روزانه دارند چون ارگانیسم های خطرناکی که از طریق انگشتان، پلک یا محلول های لنز وارد چشم می شوند زیر لنز تماسی تجمع یافته و در شب بهتر رشد کرده و شانس عفونت قرنیه زیاد می شود. البته لنزهای 30 روزه یا 7 روزه قابل تعویض چون نیاز به محلول لنز ندارند میزان ورود میکروارگانیسم به چشم را کاهش داده و خیلی شانس عفونت را بالا نمی برند. لنزهای 30 روزه ای که اکنون در دسترس هستند از ماده هیدروژل سیلیکونی بسیار قابل نفوذ به اکسیژن ساخته شده اند.
مثلاً لنز "شب و روز" 6 برابر اکسیژن بیشتری نسبت به لنزهای معمولی به قرنیه می رساند نشان داده شده است که سیگار کشیدن یک ریسک فاکتور مهم در عوارض لنزهای با استفاده ممتد می باشد.
برای کاهش ریسک عفونت در لنزهای تماسی ممتد می توان همیشه لنز را استفاده نکرد. مثلاً فقط در چرت های بین روز یا در زمان تعطیلات در هنگام خواب استفاده شوند و در بقیه مواقع هنگام خواب درآورده شوند البته در این صورت ریسک استفاده از محلول لنز و جا لنزی اضافه می گردد.
حتماً توجه کنید که در زمان احساس ناراحتی یا سوزش یا کاهش دید سریعاً لنزها را خارج کرده و با چشم پزشک خود تماس حاصل نمایید.
لنزهای تماسی
برگشت.

لنزهای تماسی با با نفوذپذیری نسبت به گاز (RGP)
لنزهای تماسی سخت که به اکسیژن نفوذ پذیرند با لنزهای سخت دهه های قبلی متفاوتند. لنزهای سخت در ابتدا از جنس PMMA بودند که باعث ایجاد ناراحتی در زمان استفاده می شدند زیرا به اکسیژن نفوذپذیر نبودند. لنزهای نفوذپذیر به گاز در میانه های دهه 1980 با بازار آمدند که حاوی سیلیکون می باشند و نسبت به PMMA انعطاف پذیرترند و اکسیژن بیشتری را از خود عبور می دهند حتی بیشتر از لنزهای نرم.
لنزهای نفوذپذیر به گاز (GP) دید با کیفیت ایجاد می کنند، بیشتر عمر می کنند، مقاومت بیشتری نسبت به رسوبات دارند، راحت تر تمیز می شوند و چون به مدت طولانی تری قابل استفاده هستند در دراز مدت از لنزهای نرم ارزانترند. اما باید گفت که لنز های نرم راحت تر بوده و لنزهای نفوذپذیر به گاز نیاز به عادت کردن دارند.
لنزهای تماسی
برگشت.

فوائد ومضرات GPها
فواید GPها:
GPها نسبت به لنزهای نرم چند فایده عمده دارند. چون از جنس سخت هستند در زمان پلک زدن شکل خود را حفظ کرده و دید بهتری نسبت به لنز نرم ایجاد می کنند. GP ها مدت زیادی عمر می کنند ولی البته شکننده هستند (مثلاً وقتی روی آن ها پا بگذارید). در مقابل به راحتی پاره نمی شوند (بر خلاف لنزهای نرم)، پروتئین و چربی های اشک به آن ها متصل نمی شود و با کمی مراقبت می توان سال ها از لنزهای GP استفاده کرد.
برای افرادیکه دید قابل قبول با لنز نرم ندارند و دید با کیفیت بالا می خواهند یا آستیگماتیسمی دارند که با لنز نرم جبران نمی شود لنز GP انتخاب مناسبی است.
GP ها برای قوز قرنیه (کراتوکونوس) مناسبند و برای اصلاح پیرچشمی لنزهای GP دو کانونی یا چند کانونی با طرح های مختلف وجود دارد. مطالعات اخیر نشان داده است که در بچه های نزدیک بین استفاده از GP ها می تواند پیشرفت نزدیک بینی را آهسته کند.
مضرات GP ها:
چون دوره عادت کردن وجود دارد GP ها را باید هر روز استفاده کرد، ولی در لنزهای نرم حتی اگر یک هفته استفاده نشوند بعد از آن استفاده از لنز نرم کاملاً راحت است. بعضی از افراد بعد از استفاده از GP حتی با زدن عینک دیدشان تار است که پدیده ای موقتی است GP ها نسبت به لنزهای 30 روزه یا قابل تعویض یک روزه کار بیشتری برای تمیز کردن لازم دارند چون در زمان تمیز کردنشان حتماً باید با انگشت ساییده شوند تا پاک شوند.
لنزهای تماسی
برگشت.

مراقبت های لنز نرم (1)
در هنگام استفاده از لنز نرم دانستن مراقبت های آن بسیار مهم است چون عدم مراقبت کافی باعث عفونت می شود که حتی ممکن است منجر به کوری گردد. امروزه استفاده از محلول های چند منظوره و لنزهای قابل تعویض روزانه کار مراقبت را آسان نموده است. قبل از شروع بحث باید یادآور شویم که قبل از تغییر روش مراقبتتان از لنز با چشم پزشکتان مشورت کنید چون بعضی محلول ها با لنز تماسی شما سازگار نیستید.
مراحل تمیز کردن لنز نرم:
دستهایتان را کاملاً بشویید تا کثیفی و جرم های آلوده را به چشمانتان وارد نکنید. از صابون های مرطوب کننده استفاده نکنید چون برای لنز شما خوب نیستند. دستهایتان را با حوله ای خشک کنید که پرز نداشته باشد.
ابتدا لنز یک چشم را خارج کنید با محلول مخصوص تمیز کنید تا مواد آرایشی شسته شود. بعضی محلول ها نیاز به سائیدن لنز دارند ولی بعضی دیگر فقط با ریختن محلول روی لنز تمام رسوبات را پاک می کنند.
دوباره لنز را بشوئید.
لنزها را در جا لنزی تمیز بگذارید و آن را با محلول مناسب و محلول ضدعفونی کننده پر کنید.
تمام این مراحل را برای لنز چشم مقابل انجام دهید.

لنزهای تماسی
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

مراقبت های دیگر:
از بین بردن پروتئین ها: بسته به نوع لنزی که استفاده می کنید و میزان پروتئینی که روی لنز شما رسوب می کند پزشک شما ممکن است محلول های را برای از بین بردن پروتئین ها پیشنهاد کند. هرچه عمر لنزتان بیشتر باشد نیاز به این محلول ها بیشتر می شود ولی لنزهای قابل تعویض معمولاً نیاز به این محلول ها پیدا نمی کنند.
از بین بردن خشکی و تحریک چشم ها: از قطره های چشمی لنز تماسی برای نرم کردن و مرطوب نگه داشتن لنز و چشم خود استفاده کنید.
از بین بردن آلرژی و حساسیت چشم ها: اگر نسبت به مواد شیمیایی موجود در محلول های لنز تماسی آلرژی پیدا کردید بهتر است از محلول های بدون نگهدارنده استفاده نمایید.

مراقبت های لنز نرم (2)
لنزهای تماسی
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

محصولات مختلف محلول های ضدعفونی کننده و پاک کننده و شستشو دهنده:
محلول سالین: برای شستن و نگهداری لنز تماسی است به شرط اینکه از حرارت یا اشعه ماوراء بنفش برای ضدعفونی کردن لنز تماسی استفاده نمایید. هیچگاه از سالین برای تمیز کردن و ضدعفونی کردن لنز استفاده نکنید اگر از قرص های آنزیمی و یا وسایل ضدعفونی کننده استفاده می کنید هم نیاز به محلول فرمال سالین دارید.
ماده پاک کننده روزانه: برای پاک کردن لنز تماسی است شما چند قطره از آن را روی کف دستتان گذاشته و با احتیاط لنز را می سایید معمولاً حدود 20 ثانیه باید این کار را ادامه دهید. باید مطمئن شوید هر دو سمت آن تمیز شده است و بعد از محلول های دیگر برای شستشو و ضدعفونی استفاده نمایید.
محلول های چند منظوره: برای پاک کردن، شستشو و ضد عفونی کردن و نگهداری لنز شما استفاده می شود. تمام این کارها با یک محلول انجام می شود. لنزها را در جا لنزی تمیز با همین محلول می توان نگهداری کرده و در زمان استفاده، لنز را با همین محلول شسته و در چشم می گذاریم.
محلول هیدروژن پراکسید: برای پاک کردن،ضد عفونی کردن و شستن و نگهداری لنز استفاده می شود. با این محصول ابتدا لنز را در سبد خاصی قرار داده و آن را می شوئید سپس سبد را در ظرف مخصوص قرار داده و آن را از این محلول پر کرده تا لنز تمیز شود. محلول های هیدروژن پراکسید حتماً باید خنثی کننده داشته باشند که یا در خود محلول وجود دارد یا بطور جداگانه قرص خنثی کننده باید استفاده شود تا هیدروژن پراکسید تبدیل به آب شود و واکنش های حساسیتی ایجاد نکند بعد از درآوردن لنز از محلول هیدروژن پراکسید، لنزتان را با محلول دیگری بشوئید و داخل چشم بگذارید.

مراقبت های لنز نرم (3)
لنزهای تماسی
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

وسایل پاک کننده و ضدعفونی کننده: وسایل پاک کننده از امواج اولتراسوند و وسایل ضدعفونی کننده از امواج ماوراء بنفش یا حرارت استفاده می کنند. ابتدا لنز را شسته و سپس در این وسایل قرار دهید و با محلول پر کنید و آن را روشن کرده تا لنز شما پاک و ضدعفونی شود.
پاک کننده آنزیمی: برای شستن پروتئین ها از لنز استفاده می شوند. معمولاًٌ هفته ای یکبار از این آنزیم ها استفاده می شود. ابتدا لنزتان را پاک کنید و بشوئید. جا لنزیتان را با محلول خود پر کنید و سپس یک قرص آنزیمی داخل آن بیندازید صبر کنید تا حل شود و بعد لنزتان را در جا لنزی قرار دهید لنز باید معمولاً 15 دقیقه در این محلول بماند. بعد با محلول دیگری آن را ضدعفونی کنید.
از بین برنده پروتئین روزانه بصورت مایع است و روزانه استفاده می شود می توان همراه با محلول چند منظوره از آن استفاده شود. ابتدا لنزتان را تمیز کرده و شستشو دهید و سپس جا لنزیتان را با محلول چند منظوره پر کرده و سپس یک قطره از محلول از بین برنده پروتئین روزانه به آن اضافه کرده و لنزتان را به روش معمول ضدعفونی کنید.
قطره: برای نرم کردن چشم و مرطوب نگه داشتن سطح چشم و لنز تماسی استفاده می شود.
محلول هایی برای چشم های حساس: اگر به محلول های لنز واکنش های آلرژی نشان می دهید و علائمی مثل خارش، اشکریزش، احساس جسم خارجی، قرمزی و ترشحات پیدا می کنید حتماً به چشم پزشک مراجعه نمایید تا علت آن مشخص شود.
نگهدارنده Thimeresal در 10% افراد باعث چنین واکنش هایی می شود که اگر علت علائم حساسیت به Thimeresal شناخته شود می توان از محلول های بدون Thimeresal استفاده کرد محلول های هیدروژن پراکسید به علت داشتن خنثی کننده معمولاً ایجاد ناراحتی نمی کند.
مراقبت های لنز نرم (4)
لنزهای تماسی
ادامه در اسلاید بعدی
برگشت.

آنچه باید بدانید.
هرگز به نوک ظرف محلولتان دست نزنید و آن را با هیچ سطحی مثل دست یا صورت تماس ندهید.
هرگز لنزتان را زیر شیر آب نشوئید زیرا ممکن است آلوده شود.
وسایل لنز تماسیتان را تمیز کنید خصوصاً جا لنزیتان را حتماً با آب گرم تمیز بشوئید و در معرض هوا خشک کنید.
جا لنزیتان را هر ماه 1 مرتبه دور بیاندازید و از جا لنزی جدید استفاده کنید تا ریسک عفونت کاهش یابد.
لنزتان را یک بار در روز تمیز کرده و ضدعفونی کنید تا هم چشمتان سالمتر باشد و هم با لنز راحتتر باشید.

مراقبت های لنز نرم (5)
لنزهای تماسی
برگشت.

مراقبت های لنز سخت یا RGP
بطور کلی لنزهای سخت یا RGP مراقبت راحتتری نسبت به لنز نرم دارند چون معمولاً از ترکیب سیلیکون و فلوراید ساخته شده اند و پروتئین و مواد دیگر را جذب نمی کنند.
البته هرچه تعداد سال های بیشتری از RGP استفاده کنیم تمیز کردن آن سخت تر می شود و زمانیکه با محلول های معمولی پاک کننده نتوان آن ها را تمیز کرد باید RGP را پولیش کرد.
در موارد معمول برای تمیز کردن لنز سخت، با یک محلول پاک کننده به آرامی لنز را با انگشت اشاره ساییده و سپس لنز را شسته و در جا لنزی که از محلول نگهدارنده پر شده است قرار می دهیم. بهتر است از محلول نگهدارنده استفاده شود نه آب شیر. اگر رسوبات پروتئین روی لنز زیاد باقی می ماند می توان از پاک کننده آنزیماتیک استفاده کرد. اگر شما لنز سخت را روزانه استفاده می کنید یعنی شب ها خارج می کنید فقط یکبار در هفته از پاک کننده آنزیماتیک استفاده کنید. ممکن است در زمان استفاده از لنزتان از محلول مرطوب کننده استفاده کنید تا لنز در زمان استفاده نرم شود. بهتر است جا لنزیتان را بعد از هر بار استفاده تمیز کرده، بشوئید و در معرض هوا خشک کنید. همه محلول های مورد استفاده در لنز نرم، در لنز سخت استفاده نمی شود. محلولتان را با نظر خودتان عوض نکنید یا از محلولی که توصیه نمی شود استفاده نکنید.
لنزهای تماسی
برگشت.

اگر با لنز خود احساس راحتی نمی کنید چه کنید؟
اگر شما احساس راحتی با لنزتان نمی کنید تنها نیستید. خیلی از افراد با لنز خود احساس راحتی نمی کنند ولی حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید تا علت این ناراحتی مشخص شود چون علل متعددی برای آن وجود دارد.
اگر چشم شما قرمز، دردناک یا متورم است یا ترشحات دارد سریعاً لنز خود را بردارید و دیگر از آن استفاده نکنید و به پزشک خود مراجعه نمایید چون این ها می تواند علائم مسئله ای جدی باشند.
بسیار مهم است که چشم و لنز تماسی با هم درست کار کنند یعنی لنزی که خوب جای گرفته باشد در یک محیط سالم، درست عمل می کند. مسائلی مثل آلرژی و بیماریهایی مثل شوگرن، مشکلات تیروئید یا تغییرات هورمونی هنگام یائسگی باعث بروز مشکلات چشمی مثل سوزش چشم خصوصاً ناشی از خشکی چشم می شوند. اشک مصنوعی بدون نگهدارنده می تواند این علائم را از بین ببرد ولی حتماً با نسخه پزشک از این قطره ها استفاده کنید.
تغذیه هم یک فاکتور مهم است چون اشک ترکیبات زیادی را شامل می شود و تغذیه شما روی ترکیب اشک شما اثر دارد. اگر کافئین و الکل زیاد مصرف کنید و آب کم بخورید، اشک شما بسیار خشک خواهد شد که برای لنز تماسی شما مناسب نیست یعنی با مکمل های غذایی یا تغییر در تغذیه می توان کیفیت اشک را بهتر کرد. مثلاً با مصرف چربی امگا 3 که در ماهی وجود دارد میزان چربی اشک تنظیم شده و تبخیر اشک کاهش می یابد.
لنزهای تماسی
برگشت.

اثر لنزهای تماسی و محیط
اثر لنز تماسی:
انواع زیادی لنز تماسی وجود دارد. اغلب انواع جدیدتر راحتتر از انواع قدیمی تر هستند. مواد جدیدتر و طرح های جدیدتر به پزشکان امکان انتخاب بهتر را برای بیماران داده است. مثلاً لنزهای با ماده جدید هیدروژل سیلیکونی، اکسیژن بیشتری را به چشم شما می رساند که راحتی بیشتری را به همراه خواهد داشت. سایز و شکل لنز هم مهم است خصوصاً در لنزهای سخت اگر قطر و شعاع انحنای آن درست انتخاب نشود احساس ناراحتی خواهید کرد.
برنامه مناسب استفاده از لنز و سیستم مراقبت از لنز:
احساس ناراحتی بیماران از لنز تماسی می تواند ناشی از درست پاک نکردن لنز یا درست ضدعفونی نکردن آن باشد. همچنین نوع محلول هم مهم است چون بعضی از محلول ها لنز شما را به خوبی تمیز نخواهند کرد و باعث تغییر کیفیت آن هم می شوند پس حتماً در تغییر محلول لنز با پزشک خود مشورت کنید. محلول هایی که حاوی نگهدارنده هستند حساسیت نسبت به نگهدارنده به مرور ممکن است پیدا شود.
محیط:
اگر شما در محیط آلوده کار می کنید، مواد زاید به راحتی بین لنز و چشم شما قرار می گیرد و باعث ناراحتی می شود. اگر احساس ناراحتی در محیط بیرون یا اطراف حیوانات ایجاد شود احتمالاً آلرژی عامل آن است. سیگار کشیدن ریسک خشکی چشم را زیاد کرده و استفاده زیاد از کامپیوتر بخاطر کم پلک زدن، باز احساس خشکی چشم وجود دارد.
بهرحال، حتی در صورت وجود ناراحتی اندک به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود.
لنزهای تماسی
برگشت.

نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
کلیات
ویتامین A و کاروتنوئیدها؛ آنتی اکسیدان های مفید برای چشم
لوتیئین و زنگزانتین؛ سبزیجات سبز و پربرگ
ویتامین C و بیوفلاونوئیدها (Bioflavonoids)
ویتامین E و مواد معدنی
اسیدهای چرب ضروری
خلاصه
دانستنیهای چشم
برگشت.

کلیات
یا خوردن هویج واقعاً برای بینایی
مفید است یا والدین فقط برای
اینکه فرزندانشان را تشویق به
مصرف سبزیجات کنند این را
می گویند؟ بررسی ها نشان داده اند
که میزان ویتامین A موجود در یک
هویج متوسط دو برابر مقدار توصیه
شده مصرف روزانه است و این نشان می دهد که مصرف آن واقعاً موثر است. اگر شما هویج دوست ندارید نگران نباشید. مواد غذایی زیاد دیگری وجود دارند که حاوی مقادیر زیاد ویتامین A و دیگر مواد لازم برای سلامت چشم هستند. در این مقاله سعی خواهد شد ویتامین ها و دیگر ترکیبات مفید برای سلامتی چشم و همچنین مواد غذایی حاوی این ویتامین ها و ترکیبات معرفی شوند.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

ویتامین A و کاروتنوئیدها؛ آنتی اکسیدان های مفید برای چشم
آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که با خنثی کردن "رادیکال های آزاد" مانع اثر مخرب آنها بر سلول های بدن می شوند. رادیکال های آزاد ترکیباتی هستند که بر اثر واکنش های شیمیایی در داخل بدن تولید می شوند. تحقیقات نشان داده است که بعضی از آنتی کسیدان ها خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای چشم شامل کاتاراکت و دژنراسیون ماکولا را کاهش می دهند.
ویتامین A آنتی اکسیدانی است که در مواد غذایی حیوانی نظیر جگر یا کره و مواد غذایی گیاهی حاوی کاروتنوئیدها وجود دارد. کاروتنوئیدها رنگدانه های قرمز و زردی هستند که در گیاهان و حیوانات وجود دارند. این مواد بعنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و همچنین انواع خاصی از آنها (که شایعترینشان بتا-کاروتن است) به ویتامین A تبدیل می شود. بعضی از کاروتنوئیدهای دیگر نظیر لوتئین و زیگزانتین نیز مفید هستند.
ویتامین A مانع شب کوری می شود. کمبود ویتامین که سبب شب کوری شده باشد در صورت عدم درمان می تواند سبب گزروفتالمیا (خشکی چشم)، زخم های قرنیه و تورم پلک ها شود. خشکی چشم نیز در صورت عدم درمان می تواند سبب کوری شود. بد نیست بدانید که کمبود ویتامین A یکی از علل اصلی کوری در کشورهای در حال توسعه است. تحقیقات همچنین نشان داده است که ویتامین A مانع شکل گیری کاتاراکت شده و ممکن است در پیشگیری از کوری ناشی از دژنراسیون ماکولا نقش داشته باشد.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.
ادامه در اسلاید بعدی

ویتامین A و کاروتنوئیدها؛ آنتی اکسیدان های مفید برای چشم
میزان لازم ویتامین A برای بدن در مردان بالاتر از 11 سال 1000RE و در زنان بالای 11 سال 800RE است (RE=Retinal Equivalent). ویتامین A با واحد بین المللی (International Unit) نیز سنجیده می شود. در مواد غذایی با منشاء گیاهی هر RE معادل 10 واحد بین المللی و در مواد غذایی با منشاء حیوانی هر RE معادل 3.3 واحد بین المللی است.
افراد سیگاری و افرادی که الکل مصرف می کنند باید ویتامین A بیشتری دریافت کنند زیرا توتون مانع جذب ویتامین A شده و الکل، ذخیره ویتامین A بدن را از بین می برد. در عین حال باید مراقب قرص های ویتامین حاوی بتا-کاروتن نیز بود. مطالعات نشان داده اند که این قرص ها شیوع سرطان ریه را در افراد سیگاری بالا می برند. در این موارد بهتر است ویتامین A مصرفی از مواد خوارکی تامین شود.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

لوتیئین و زنگزانتین؛ سبزیجات سبز و پربرگ
مطالعات مختلف نشان داده اند که لوتئین و زیگزانتین ممکن است در کاهش ریسک ابتلا به کاتاراکت موثر باشند. لوتئین و زیگزانتین ارتباط تنگاتنگی دارند: این دو ماده اغلب همراه با یکدیگر در سبزیجات و میوه جات یافت شده و بدن می تواند لوتئین را به زنگزانتین تبدیل کند. در حال حاضر هیچ مقدار مصرف روزانه ای برای این دو ماده مشخص نشده است ولی بهتر است روزانه مقداری مصرف شود زیرا بدن نمی تواند این دو ماده را بسازد. بهترین منبع تامین این مواد سبزیجات سبز و پربرگ بویژه اسفناج است. کلم و سبزیجات سبز رنگ نیز منابع خوبی هستند. لوتئین و زیگزانتین را می توان در سبزیجات و میوه جات زرد و نارنجی رنگ نظیر ذرت نیز یافت. سبزیجات پخته مقادیر بیشتری لوتئین دارند زیرا پختن سبب شکسته شدن دیواره سلول ها و آزاد شدن لوتئین می شود.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

ویتامین C و بیوفلاونوئیدها (Bioflavonoids)
هر چند این مقاله با ویتامین A شروع شد ولی این ویتامین تنها ماده غذایی مفید برای چشم نیست. یکی دیگر از مواد بسیار مفید برای بینایی ویتامین C است. همراه همیشگی ویتامین C، بیوفلاونوئید علاوه بر اینکه به ویتامین C در اثر گذاری کمک می کند خود نیز فوایدی دارد. مطالعات نشان داده اند که مقادیر بالای ویتامین C می تواند باعث کاهش خطر ابتلا به کاتاراکت شود. این ویتامین همچنین می تواند با کاهش فشار چشم مانع گلوکوم نیز شده و یا بیماری را در مبتلایان تسکین دهد.
میزان نیاز روزانه به ویتامین ث 60 میلیگرم در روز است. نکته قابل توجه این است که این مقدار باید بصورت روزانه مصرف شود زیرا بدن انسان نه تنها قادر نیست ویتامین ث بسازد بلکه نمی تواند آنرا بمدت طولانی ذخیره کند. سیگاریها، کسانیکه الکل مصرف می کنند و مبتلایان به دیابت باید مقادیر بیشتری مصرف کنند.
مرکبات، فلفل دلمه ای، میوه های گرمسیری، سیب زمینی و سبزیجات سبز و پر برگ منابع غنی ویتامین C هستند.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

ویتامین E و مواد معدنی
مطالعات زیادی نشان داده اند که ویتامین E به پیشگیری از کاتاراکت کمک کرده و ممکن است در پیشگیری از دژنراسیون ماکولا نیز نقش داشته باشد. مقدار توصیه شده ویتامین E در مردان بالای 11 سال 10 میلیگرم و در زنان بالای 11 سال 8 میلیگرم است. در مورد ویتامین E نیز سیگار کشیدن نیاز به ویتامین E را زیاد می کند.
بهترین منبع ویتامین E آجیل استچشم به بعضی از مواد معدنی نیز نیاز دارد. برای مثال سلنیوم به جذب ویتامین E و ساخته شدن آنتی اکسیدان ها در بدن کمک می کند. غذاهای دریایی از جمله مواد غذایی حاوی مقادیر زیاد سلنیوم هستند. روی نیز به جذب ویتامین A کمک کرده و همچنین بخشی از یکی از آنزیم های بدن است که تعداد رادیکال های آزاد را کم می کند. مطالعات نشان داده اند که روی، چشم را در برابر دژنراسیون ماکولا و شب کوری محافظت می کند. روی در غذاهای دریایی، گندم و آجیل یافت می شود.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

اسیدهای چرب ضروری
بسیاری از مردم نمی توانند باور کنند که چربی ها نیز برای سلامتی لازمند. اسیدهای چرب در واقع سنگ بنای چربی ها هستند و بعضی از آنها از این جهت "ضروری" خوانده می شوند که بدن نمی تواند آنها را بسازد و باید حتماً از طریق مواد غذایی تامین شوند.
اسیدهای چرب ضروری چربی های اشباع نشده امگا-3 و امگا-6 را می سازند. امگا-3 اصلی آلفا-لینولنیک اسید است و مشتقات شامل ایکوزاپنتانوئیک اسید (Eicosapentaeonic Acid)، داکوزاهگزانوئیک اسید (Dacosahexaenoic Acid) و چند ترکیب دیگر است. امگا-6 اصلی نیز لینولئیک اسید است که مشتقات آن کارکردی در چشم و بینایی ندارند.
اسیدهای چرب ضروری در تکامل بینایی در نوزادان نقش دارند. کمبود این مواد (بویژه امگا-3) در بزرگسالان ممکن است سبب کاهش دید شود. مطالعات نشان داده اند که کمبود طولانی مدت ممکن است سبب تخریب شبکیه و ماکولا شود. بدن هر دو نوع اسید های چرب ضروری را به پروستاگلاندین ها تبدیل می کند که یکی از اثراتشان کمک به خروج مایع چشم و تنظیم فشار داخل چشم است.
مقدار توصیه شده مصرف اسیدهای چرب ضروری برای امگا-3، 0.65 گرم و برای امگا-6، 4.44 گرم است ولی بسیاری از محققین نسبت مصرف امگا-6 به امگا-3 را مهم می دانند. مقدار مناسب این نسبت 1 به 1 تا 4 به 1 است در حالیکه در بیشتر رژیم های غذایی این نسبت بسیار بیشتر از این است. بنابراین مقدار مصرف امگا-6 در مقایسه با امگا-3 در بسیاری از رژیم های غذایی باید کاهش یابد.
بهترین منبع تامین امگا-3 ماهی است و مقدار توصیه شده مصرف 2 بار در هفته است. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که روغن ماهی رادیکال های آزاد تولید می کند و به همین دلیل کسانیکه ماهی یا روغن ماهی زیاد مصرف می کنند باید به میزان کافی آنتی اکسیدان بویژه ویتامین E مصرف کنند.
نکته قابل توجه دیگر این است که بیشتر امگا-6 مصرفی از روغن نباتی حاصل می شود به همین دلیل استفاده از روغن مایع می تواند میزان امگا-6 مصرفی را تا حد زیادی کاهش دهد.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.

خلاصه
تحقیقات نشان داده است که آنتی اکسیدان ها خطر ابتلا به کاتاراکت و دژنراسیون ماکولا را کاهش می دهند. بعضی از آنتی اکسیدان ها فوائد دیگری نیز دارند: بطور مثال ویتامین A چشم را در برابر کوری محافظت کرده و ویتامین C ممکن است در جلوگیری یا تسکین گلوکوم نقش داشته باشد. همچنین اسید های چرب ضروری علائم خشکی چشم را کاهش داده و چشم را در مقابل تخریب ماکولا محافظت می کنند.
مواد غذایی زیر برای داشتن چشمی سالم توصیه می شوند:
ویتامین A: روغن کبد ماهی، جگر، هویج
لوتئین و زیگزانتین: اسفناج، کلم
ویتامین C: فلفل دلمه ای، کلم، توت فرنگی، پرتقال
بیوفلاونیدها: مرکبات، انگور
ویتامین E: تخمه آفتاب گردان، بادام، فندق
سلنیوم: آجیل، غذاهای دریایی
روی: صدف، گندم، آجیل
اسیدهای چرب: ماهی
بطور کلی شما باید مقادیر زیاد سبزیجات سبز و پر برگ و ماهی دو بار در هفته مصرف کنید تا چشمی سالم داشته باشید.
نقش تغذیه در سلامت چشم و بینایی
برگشت.