پاورپوینت نو سنگی

نو سنگی

ادامه

بازگشت
زمین شناسی
گیلان
پاسارگاد
نوسنگی
دوره ها
تصاویر
مازندران
پیشینه
خروج

بخش تصاویر
بخش معرفی
بازگشت

نوسنگی(Neolithic):بعد از دوره ی پارینه سنگی به دوره ی نو سنگی میرسیم در اید دوره انسان توانایی ساختن ابزار نوک تیز مانند پیکان تیغه و چاقو و … را پیدا کرد٬ همچنین صنعت سفالگری رنگی یا منقوش با دست٬ شامل کوزه و ظرف و پیاله و آبدان٬ و نیز پیکره های کوچک اندام و مهرهای چهار گوش برجسته کاری با گل صورتگری یا خاک رس نرم نیز معمول شد.
آثار به جا مانده از آن زمان در نواحی بین النهرین٬ جنوب غربی ایران٬مصر ٬ اروپا و همچنین آسیای شرقی و جنوب تایلند بوده است.
مس و سنگ:دوره ی مس و سنگ در واقع مرحله ی کوتاه عمر به کار گیری مس بود که با کشف مفرغ و بعد از آن آهن منتهی شد .برای سهولت ابن دوره را عصر مفرغ(Bronze age) میگویند.
در این دوره با اختراع ابزار و وسایل جدید یشرفتهای بسیاری در هنرهای گوناگون مثل سفالگری پیکر تراشی و از همه مهمتر معماری صورت گرفت.
بازگشت
ادامه

از پایان نوسنگی اروپا٬ بقایای معماری معروف به خرسنگی (Megalithic) در کارناک (Carnac) فرانسه و سالزبری(Salisboury) انگلستان بر جا مانده که ساختمان هایی بوده است به شکل گرد یا چهار گوش با قطعات بسیار بزرگ و سنگین مستطیل شکل از سنگ قواره که چون پایه های قائم بر پا می ایستاده٬ و قالب سنگهای مستطیل و سبکتر که چون نعل درگاه بر روی آن می خوابیده است. هدف از ساخت چنین بناهای احتمالا پرستشگاه ها و یا آتشکده های مبتنی بر خورشید پرستی بوده است.
از پایان نوسنگی اروپا٬ بقایای معماری معروف به خرسنگی (Megalithic) در کارناک (Carnac) فرانسه و سالزبری(Salisboury) انگلستان بر جا مانده که ساختمان هایی بوده است به شکل گرد یا چهار گوش با قطعات بسیار بزرگ و سنگین مستطیل شکل از سنگ قواره که چون پایه های قائم بر پا می ایستاده٬ و قالب سنگهای مستطیل و سبکتر که چون نعل درگاه بر

بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
منواصلی
روی آن می خوابیده است. هدف از ساخت چنین بناهای احتمالا پرستشگاه ها و یا آتشکده های مبتنی بر خورشید پرستی بوده است.
یکی از شگفت انگیز ترین آثار بجا مانده از این دوره آثار و بناهای بومیان آمریکا یعنی تمدن های آزتک(Aztec)در مکزیکو ٬ مایا(Maya) در مکزیکوی جنوبی و اینکا (Inca) در پرو و بولیوی است.
این تمدن ها بعدها در زمان کشف آمریکا توسط مهاجران نابود شدند و آثار آنها به یغما رفت
سنگتراشی های بزرگ و خشن با تصویر و نقوش در هم آدمی و جانوری٬ و پیکره های سنگی به اشکال انتزاعی بسیار ساده شده و مبتنی بر عقاید دینی و همچنین پرستشگاه های سنگی بزرگ به شکل هرمی چند اشکوبه و پله دار از آثار منحصر به فرد آن دوره است.
اصلا از نوشتن این تاریخا خوشم نمیاد ولی واسه رسیدن به داوینچی٬ رافائل٬ میکل آنژ یا حتا بعد تر از اونا ونگوگ و پیکاسو باید از روی این پیش از تاریخا گذشت هر کدوم از این پیش از تاریخا تو دوره های بعد تاثیر داشتند واسه همین نمیشه به راحتی ازشون رد شد.

بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
منواصلی

بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
منواصلی

بخش تصاویر
بخش معرفی
بازگشت

استان مازندران با ۲۴۰۹۱ کیلو متر مربع مساحت و ۲۶۰۲۰۰۸ نفر جمعیت از استان های سرسبز شمال فلات ایران است و در کرانه دریای مازندران قرار دارد. این استان در غرب استان گرگان و مشرق استان گیلان می باشد و از جنوب با استان های شاهرود، سمنان، تهران، قزوین هم مرز است. دریای مازندران نیز مرز شمالی این استان را کاملاً دربر گرفته است. تعداد ۱۵ شهرستان، ۳۶ شهر، ۳۸ بخش و ۱۰۴ دهستان در مازندران وجود دارد که ۴۳ درصد از شهرها در طول نوار ساحلی واقع شده اند.
مازندران تنها استانی است که با سه محور هراز، کندوان و سوادکوه با مرکز کشور مرتبط می باشد و سه فرودگاه دشت ناز ساری ،نوشهر و رامسر ارتباط هوایی آن را با بقیه نقاط برقرار ساخته و راه آهن شمال یکی از شعبه های اصلی راه آهن سراسری نیز از آن عبور می کند. علاوه بر آن جاده ساحلی از رامسر تا بابلسر به طول ۲۲۰ کیلومتر با فاصله ۱۰ تا ۳۰۰ متر از کنار دریا می گذرد.دریای مازندران با دارا بودن منابع سرشار غذایی و ماهیان گوناگون به ویژه خاویار، در زمینه گردش گری نیز دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را در جهان متمایز
بازگشت
ادامه

کرده است. قله دماوند که به بام ایران معروف است در این سرزمین جای نهفته و از جاذبه های شاخص مازندران و جهان می باشد.
نام مازندران
برخی ریشه نام مازندران را آمیخته ای از ماز به معنی بزرگ و نیز میانه ، ایندیرا و ان پس وند مکان دانسته اند و در نتیجه عبارت "مازیندیران" را به معنی جایگاه دیو بزرگ ، ایندیرا می دانند. گواه آن را هم شاهنامه دانسته اند که در آن از مازندران به عنوان جایگاه دیو سفید نام برده است و نیز ایندیرا را کوهی دانسته است در میانه این سرزمین. بر پایه همین موضوع ملک الشعراء بهار بیت زیر را سروده است:
پیشینه وجود زندگی از دوران پارینه سنگی
در مورد سکونت،زندگی وتمدن در مازندران، از بررسیهایی که از غارهای کمربند و هوتو (در بهشهر) به عمل آمده، نشان داده است که سابقه زندگی در آن تا پیش از 75 هزار سال پیش وجود داشته است. از این آثار چنین بر می آید که در این ادوار در کوهپایه ها و دامنه های شمالی البرز، هر جا که آب و هوا مساعد تر بوده، انسان های اولیه به شکار و گردآوری خوراک می پرداختند و برای این که از امنیت و آرامش بیشتری

منواصلی
بازگشت
ادامه

برخوردار باشند، در غارهای مذکور(از جمله غاری که در کنار جاده نکا-بهشهر در جنوب غربی روستای کُلت در اثر خاک برداری در سال ۱۳۶۹ کشف شده) به سر می برده اند، وجود آثار دوره نو سنگی در شرق مازندران حکایت از تحولات زندگی مردم در این سرزمین را دارد.
تمدن ده هزار ساله
از حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش،مردم این سرزمین همانند بعضی از انسان های ساکن شمال فلات ایران، توانسته بودند چارپایان را رام واهلی نمایند.این تحول موجب دگرگونی در زندگی انسان های این خطه شده است. به تدریج انسان ها در مرحله دامداری به سوی دّره ها و جلگه ها وخاکهای آبرفتی حاصلخیز کشیده شده اند. با آغاز کشاورزی،زندگی به طور کلی دگرگون می شود.رفته رفته با بهتر شدن شرایط زندگی، غذا و مساعد بودن آب و هوا به شمار جمعیت افزوده شد و اولین روستاهای پیش از تاریخ در این خطّه شکل گرفتند.
منواصلی
بازگشت
ادامه

تا به امروز
مازندران کنونی در درازای تاریخ، شاهد وقایع و اتفاقات فراوان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. در اهمیت سرگذشت وقایع تاریخی این استان، کافی است که گفته شود هیچ یک از مناطق ایران به اندازه این خطّه، شاهد رویدادهای تاریخی نبوده است. به همین سبب است که نویسندگان و مورخان ایرانی و خارجی، فراز و نشیب های تاریخی این سرزمین را در کتاب هایی به رشته تحریر در آورده اند. از آثار نویسندگان روسی درباره مازندران، تاریخ مازندران و استرآباد تالیف رابینو، و از آثار نویسندگان مازندرانی، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران تالیف میر ظهیرالدین مرعشی، و از آثار نویسندگان ایرانی، تاریخ تبرستان به کوشش اردشیر برزگر (ترک اصل مقیم مازندران) و مازندران از قدیم ترین ایام تا به امروز، نوشته دکتر محمد مشکور را می توان نام برد. اما این که نام مازندران از چه زمانی در این خطّه متداول شد اختلاف نظر وجود دارد. بعضی از مورخان معتقدند از زمان ابن اسفندیار و یاقوت، بجای هیرکانیا کلمه مازندران بکار برده شده است عده ای هم تاریخ استعمال کلمه مازندران را از قرن چهارم هجری قمری به بعد می دانند و برخی نیز آن را به اقوام پیش از ورود آریان ها
منواصلی
بازگشت
ادامه

نسبت داده اند
برج آرامگاهی امامزاده طاهر مطهر کجور
این بنای آرامگاهی واقع در روستای هزار خال بخش کجور در شهرستان نوشهر قرار دارد، بنایی است چهار ضلعی با کتیبه های آجری و تزئینات که در سال(۸۲۹) ه ق به دست ملک کیومرث بن بیستون استندار ساخته شده است.
قلعه ملک بهمن لاریجان
این قلعه از قلعه های عظیم البرز است که در جاده هراز بخش لاریجان شهرستان آمل و مشرف به قریه شاهان دشت در ۷۵ کیلومتری جنوب آمل قرار دارد این قلعه متعلق به حکام پادوسبان است که در سال (۴۵ الی ۱۰۰۵) ه ق به رویان نور و کجور و رستمدار حکومت داشته اند بنای قلعه بر روی صخره ای حدود ۲۲۰ متر بالاتر ازسطح اراضی شاهاندشت از لاشه سنگهای بزرگ و کوچک و ملات گچ ساخته شده که بصورت طبقه طبقه و شامل اتاقها و قسمت های مختلف ساختمانی است.
منواصلی
بازگشت
ادامه

آرامگاه سه سید میر حیدر آملی
این مکان مدفن ابولقاسم پسر ابولحسن الرویانی است که در سده ششم ه ق وفات یافته است، در طی قرون هشتم و نهم هجری قمری سه تن از سادات و عرفا در این محل مدفون گردیدند که یکی از آنها علامه میر حیدر آملی است که از متفکران و مشاهیر شیعه بوده است بانی این مکان سید عزالدین بن سید بهاالدین آملی است.
منواصلی
بازگشت

منواصلی
بازگشت

بخش معرفی
بازگشت
بخش تصاویر

مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعه ای از آثار باستانی برجای مانده از دوران هخامنشی است که در ۸۵ کیلومتری شمال مرودشت در منطقهٔ مرغاب از توابع شهرستان صفاشهر واقع شده است.
این مجموعه دربرگیرندهٔ ابنیه ای چون کاخ دروازه، پل، کاخ بار عام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آبنماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، آرامگاه کوروش بزرگ، محوطهٔ مقدس و تنگه بلاغی است
این مجموعه، پنجمین مجموعهٔ ثبت شده در فهرست آثار میراث جهانی در ایران است که طی جلسه یونسکو که در تیرماه سال ۱۳۸۳ در چین برگزار شد به علت دارا بودن شاخص های فراوان با صد در صد آرا در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید. هر اثر که در فهرست جهانی یونسکو جای می گیرد طبق کنوانسیون میراث طبیعی و تاریخی باید از سوی کشور نگهدارندهٔ اثر مورد توجه ویژه قرار گیرد و انجام هرگونه اقدامی در به خطر افتادن آن ممنوع است.
بازگشت
ادامه

منواصلی
ادامه
بازگشت
پیشینه
سرزمین پارس زادگاه هخامنشیان بوده است. خاندان پارس، که به رهبری کوروش دوم (که از ۵۲۹ تا ۵۵۹ پیش از میلاد سلطنت نمود) در سال ۵۵۰ پیش از میلاد، بر مادها پیروز شدند. بر پایهٔ سنت، کوروش دوم این منطقه را به پایتختی انتخاب کرد زیرا در نزدیکی منطقه ای بود که بر ایشتوویگو پادشاه ماد پیروز شد. این اولین پیروزی، پیروزی های دیگری چون غلبه بر لیدی، بابل نو، و مصر را به دنبال داشت. امپراتوری هخامنشی بعداً توسط پسر او کمبوجیه (۵۲۲ تا ۵۲۹ پیش از میلاد) و داریوش اول (۴۸۶ تا ۵۲۱ پیش از میلاد) تحکیم و گسترش یافت. از کوروش در انجیل به عنوان آزادی دهندهٔ بابل و کسی که یهودها را از تبعید بازگردانده یاد شده است.
در ۷۰ کیلومتری جنوب پاسارگاد، داریوش بزرگ پایتخت نمادین خود شهر پارسه ( شاعری یونانی این شهر را پرس پلیس نام نهاد ) را بنیان نهاد. تا هنگامی که اسکندر از مقدونیه در سال ۳۳۰ پیش از میلاد امپراتوری هخامنشی را تسخیر کرد، پاسارگاد یک مرکز مهم سلسله ای باقی ماند. به گفتهٔ نویسندگان باستانی، مانند هرودوت و

بازگشت
ادامه
منواصلی
آریان (گزنفون)، اسکندر آرامگاه کوروش را محترم شمرده و آن را بازسازی نمود.
در دوره های بعدی، از تل تخت همچنان به عنوان یک دژ بهره برداری می شد، حال آنکه کاخها متروک شده و از مصالح آن دوباره استفاده شد. از سدهٔ هفتم به بعد، آرامگاه کوروش به نام آرامگاه مادر سلیمان خوانده می شد، و به یک مکان زیارتی تبدیل شد. در سدهٔ دهم یک مسجد کوچک در گرد آن ساخته شد، که تا سدهٔ چهاردهم از آن استفاده می شد. این محوطه توسط مسافرین طی سده ها بازدید شده، که باعث از دست رفتن تدریجی اجزا گوناگون آن گشته است
مشخصات
شهر باستانی پاسارگاد نخستین پایتخت شاهنشاهی هخامنشی در قلب استان فارس، در دشت رودخانه پُلوار قرار دارد. نام شهر «اردوگاه پارس» دلالت از موقعیت مکانی شهر دارد. شهر توسط کوروش بزرگ (کوروش دوم) در سدهٔ ششم قبل از میلاد ساخته شد. محوطهٔ اصلی (۱۶۰ هکتار، حدوداً ۲.۷×۰.۸ کیلومتر) توسط یک منطقهٔ طبیعی بزرگ احاطه و محافظت شده است (حدوداً ۷۱۲۷ هکتار). محوطهٔ اصلی شامل این بناهای تاریخی است: .

بازگشت
ادامه
منواصلی
آرامگاه کورش بزرگ در جنوب؛
تل تخت (یا «تل تخت سلیمان»؛ سریر پادشاهی سلیمان) و استحکامات، واقع بر یک تپه در شمال محوطهٔ اصلی؛
مجموعهٔ سلطنتی در مرکز محوطهٔ اصلی، شامل بقایای: ساختمان دروازه (دروازه R)، تالار عمومی (کاخ S)، قصرمسکونی (کاخ P)، و باغ سلطنتی (چهار باغ).
در منطقهٔ شرق یک بنای کوچک قرار دارد(۱۶×۱۶ متر) که یک پُل تشخیص داده شده است. در شمال مجموعهٔ سلطنتی زندان سلیمان قرار دارد، یک برج سنگی، باحدوداً ۱۴ متر ارتفاع. تاریخ ساخت این بنا مشخص نیست.
محوطهٔ اصلی شامل منطقهٔ حفاری شده است، اما پایتخت باستانی منطقه ای بسیار وسیعتر از این منطقه بوده و هنوز حفاری نشده است. در محوطهٔ حفاظتی اطراف، باقیمانده های دیگری نیز هستند: محدودهٔ مقدس (حدوداً ۵۵۰-۵۳۰ پیش از میلاد)، و محوطه های تل نوخودی، تل خاری، تل سه آسیاب، دوتلان، که برخی از اینها متعلق به ماقبل تاریخ هستند، همینطور مدرسه یا کاروانسرا (سده ۱۴ میلادی). در

بازگشت
ادامه
منواصلی
محوطهٔ حفاظتی همچنین پنج روستا وجود دارند که کشاورزان در آنها ساکنند.
آرامگاه کوروش
حدوداً در ۵۳۰ تا ۵۴۰ قبل از میلاد از سنگ آهکی به رنگ سفید ساخته شده است. پایه بنا (۱۳.۳۵×۱۲.۳۰ متر) از شش لایه پلکانی تشکیل شده است، که از آنها اولی به بلندی ۱۷۰ سانتیمتر، دومی و سومی ۱۰۴ سانتیمتر، و سه عدد آخری ۵۷.۵ سانتیمتر هستند. ارتفاع کلی بنا در حدود ۱۱ متر است. خزانهٔ آرامگاه، در بالاترین نقطه، شکل یک خانهٔ شیروانی ساده با یک ورودی کوچک در غرب را دارد. تا حدود صد سال پیش باور بر این بود که این بنا آرامگاه مادر سلیمان باشد و در دورهٔ اتابکان در زمان آل بویه با استفاده از ستونهای باقیمانده از کاخ های باستانی مسجدی با نام «مسجد اتابکی» در گرد آن ساخته و یک محراب کوچک در خزانهٔ آرامگاه کنده کاری شد. در دههٔ ۱۹۷۰ بقایای مسجد پاکسازی شده و تکه های تاریخی به نزدیکی مکانهای اصلی شان بازگردانده شدند

استحکامات دفاعی تل تخت
این استحکامات با وسعتی در حدود ۸۰۰۰ متر مربع بر روی تپه ای عظیم در انتهای شمالی پاسارگاد قرار دارند. استحکامات مذکور معماری چهار دوره را به خود اختصاص داده است :
1ساختارهای سنگی؛ عموماً مربوط به دورهٔ اول هخامنشی.
2ساختارهای خشتی؛ مربوط به دورهٔ دوم هخامنش
3ساختارهای خشتی و سنگی؛ مربوط به دورهٔ سلوکی و اشکانی.
4 ساختاری خشتی، آجری و سنگی؛ مربوط به اواخر دورهٔ ساسانی.
ساختار اول (سنگی) به روش بنایی خشک و با استفاده از قالبهای بزرگ سنگی و یک شیوهٔ اتصالی بنام آناتیروسیس (Anathyrosis)، که تمدنهای آسیای صغیر در سدهٔ ششم میلادی با آن آشنا بودند، بنا شده است. نقشهٔ عمومی سکو یک متوازی الاضلاع با ابعاد تقریبی ۹۸×۷۹ متر و با تورفتگیهایی در کناره های شمالی و جنوبی، است. ارتفاع اصلی آن تقریباً ۱۵ متر بوده است. اولین مرحله از ساخت بنا توسط کوروش بزرگ انجام گرفته و با مرگ وی در سال ۵۳۰ قبل از میلاد متوقف شد. مرحلهٔ
بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
ادامه
منواصلی
دوم در دوران داریوش بزرگ با استفاده از آجرهای خشتی (گلی) ساخته شد (۴۸۶ تا ۵۲۲ قبل از میلاد).
مجموعهٔ سلطنتی

این مجموعه در مرکز پاسارگاد قرار گرفته است واز تعدادی کاخ تشکیل شده که در اصل در محدوده مجموعهٔ باغها قرار دارند (معروف به «چهار باغ»). بدنهٔ اصلی کاخها از سالنهای ستون دار تشکیل شده است. تالار عمومی (کاخ S) حدوداً در سال ۵۳۹ پیش از میلاد ساخته شده. تالار ستون دار آن دو ردیف چهار ستونی دارد. پایهٔ ستونها از سنگ سیاه هستند (۱.۴۳×۱.۴۳ متر)، و بدنهٔ آنها از سنگ آهکی سفید است. پایه ستونها ۱.۰۴ متر و بدنهٔ ستونها ۱۲.۰۶ متر ارتفاع دارند. سرستونها از سنگ سیاه بوده است. شواهدی موجوداست که سرستونها یک شیر مرکب، شاخ دار و یال دار، را نشان میداده است. کاخ یک سرسرا در هر طرف داشته است. برخی از نقوش برجستهٔ درگاه ها حفظ شده اند، که پیکر انسان و دیوها را نشان می دهند. کاخ مسکونی کوروش دوم (کاخ P) بین سالهای ۵۳۰ تا ۵۳۵ پیش از میلاد بنا شده است. سالن ستون دار.

این کاخ (۳۱.۱×۲۲.۱ متر) پنج ردیف ستون و در هر ردیف شش ستون دارد، و سرسرای پر ابهت آن در جنوب شرقی به ابعاد ۷۵.۵×۹.۳ متر است.
کاخ دروازه در حدود شرقی محوطهٔ اصلی قرار دارد و شامل یک تالار ستون دار با نقشهٔ چهار ضلعی و ابعاد ۲۵.۵×۲۸.۵ متر است. این تالار ۸ ردیف ستون دارد. این تالار دو در ورودی اصلی در محور طولی کاخ و دو در فرعی در محور عرضی کاخ دارد.
در یکی از چهار چوبهای دروازه، یک نقش برجستهٔ مشهور از یک پیکر انسان مانند که بالهایی دارد دیده می شود. این طرح که تنها نقش باقیمانده در کاخ دروازه است، مردی را نشان می دهد که ریش انبوه و چهار بال که رو به مرکز تالار دارد.
کوشک های (پاویلیون ها) A و B که در شرق و جنوب باغ شاهی قرار دارند، احتمالاً دو ورودی به باغ سلطنتی بوده اند. از این دو، کوشک B بهتر حفظ شده است. این کوشک با ابعاد ۱۱.۷×۱۰.۱ متر از یک سکوی چهارضلعی از سنگهای آراسته تشکیل شده است.
بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
ادامه
منواصلی
آرامگاه کمبوجیه
آنچه از این بنا باقی مانده دیواری بلند به ارتفاع حدود ۱۴ و طول تقریبی ۷.۵ متر است. این بنا به بنای کعبه زرتشت در نقش رستم شباهت دارد در حالی که از نظر قدمت، قدیمی تر و از نظر استحکام و فن ساخت نمایانگر اجرایی قوی تر از بنای کعبه زرتشت است.
محوطه مقدس
این محوطه که در ۳ کیلومتری آرامگاه کوروش و در غرب مجموعه پاسارگاد واقع شده است شامل تپه ای تاریخی و دو سکوی مجزای سنگی است. برخی از محققین اعتقاد دارند که سکوی سوم کشف نشده ای وجود دارد که تثلیث خدایان باستانی – اهوارامزدا، مهر و
را نمایشگر است
کاروانسرای مظفری
در دورهٔ آل مظفر برای اسکان کاروانهای تجارتی و زیارتی که از مسیر جاده شاهی می گذشتند، کاروانسرایی با استفاده از سنگ های آورده شده از بناهای سلطنتی پاسارگاد به طرح چهار ایوانی در کنار آرامگاه کورش ساخته شده که امروزه بقایای دیوار و شالودهٔ آن قابل مشاهده است

بخش تصاویر
بخش معرفی
بازگشت

بازگشت
ادامه
تاریخ شناسی هنر (Prehistoric Art) فرض بر آن است که نخستین اثر هنری بشر مربوط به دورانی است که انسان متفکر در اروپا ظاهر می شود. کهن ترین اثر مربوط به سی هزار تا ده هزار سال پیش می گردد. آن هاعمدتاً با فرهنگ پیشرفته شکار سر و کار دارند.
این فرهنگ مربوط به انسان هایی است که ابزار و سلاح های خود را از سنگ ناصاف یا استخوان می ساختند. روزگار ماقبل تاریخ (پیش از پیدایش خط) به دوران های دیرینه سنگی ، میانه سنگی و نو سنگی تقسیم می شوند.
باید توجه داشت که آغاز و پایان این دوره ها در هر جای جهان متفاوت و متاثر از شرایط خاص هر نقطه بوده است.
الف- آثار دیرینه سنگی :
آثار دیرینه سنگی به دو گروه هنر خاکی و هنر غاری تقسیم می شوند :
گروه اول شامل اشیای زینتی کوچکی است که با ابزار سازی سنگی و استخوانی آن روزگار مرتبط است که معروف ترین آن ها پیکره های کوچک زن است که هیچ گونه طبیعت گرایی در آن ها دیده نمی شود. (مانند آثار یافت شده در اتریش)
گروه دوم، هنر کنده کاری و نقاشی بر دیواره غارهاست. از این گروه،

قدیمی ترین نقوش، نقش های سایه وار دست های انسان بر دیواره غارهاست. هنر غاری عمدتا تصاویر حک شده یا نقاشی شده حیواناتی است که در آن زمان در اروپای غربی می زیسته اند : گاو کوهان دار، ماموت، اسب، گاو نر، گوزن شمالی و غیره. علاوه بر آن ها نقوش و علائم هندسی هم بر غارها نقش شده اند که معنی آنها را نمی دانیم. این آثار تقریبا به سه منطقه در اسپانیا و فرانسه محدود می شوند.
ب- دوران میانه سنگی :
از حدود ۱۰ هزار تا ۶ هزار سال پیش. این دوران با برپایی زیستگاه های دائم در کنار رودها و سواحل، اهلی کردن سگ، شکار پرندگان و صید ماهی و ساختن ابزار ظریف تر و کوچک تر سنگی مشخص می شود. اشیای باقی مانده از این دوره به ویژه در اروپا زیاد نیست. در بیشتر آثار این دوره طبیعت گرایی کمابیش موجود است، اما در آثار متاخر، جنبه هندسی ارجحیت یافته است. در غاری در فلسطین، دسته یک داس به شکل سر گوزن و نقش سر یک انسان در سنگ آهک یافت شده است.
شاید جالب ترین آثار این دوره، نقاشی های تک فام و کوچک اندازه بر پناه گاه های صخره ای در خاور اسپانیا باشد. آن ها احتمالا جنبه
منواصلی
بازگشت
ادامه

جادویی ، مذهبی داشته اند. موضوع آن ها شامل شکار، جنگ، رقص های جادویی و غیره است. ویژگی اصلی این نقاشی ها، ریتم خطوط، تلخیص و تحریف شکلی است و پیکره های انسانی به صورت جمعی و انفرادی در آن ها بیشتر دیده می شود.
پ- دوران نو سنگی :
در این دوره تحول اساسی در زندگی انسان رخ می دهد. او از مرحله اقتصاد شکار و گردآوری خوراک، پا به مرحله گله داری و کشاورزی می نهدُ. سپس شهرنشینی آغاز می شود. اهلی کردن حیوانات، کشت محصولات غذایی ، برپایی دهکده ها، تقسیم اولیه کار، پیدایش حرفه های سفال گری، بافندگی ، نان پزی و ساختن ابزارهای ظریف و صیقلی از مشخصات این دوره است که در اروپا از ۳۰۰۰ سال ق.م تا ۱۸۰۰ سال ق.م ادامه می یابد، اما آغاز آن در خاورمیانه به سال ۵۰۰۰ ق.م می رسد.

منواصلی
بازگشت
ادامه

به طور کلی هنر این دوران از طبیعت گرایی فاصله می گیرد و ماهیت انتزاعی و نمادین پیدا می کند. خاصیت نمادین هنر، راه را برای پیدایش خط هموار می کند. سفال گری که در آسیای غربی پیش از اروپا پدید آمد، هنر مهم این دوران است (مثلا سفال های منقوش سیلک و شوش در ایران). از دیگر آثار به جا مانده از این دوران در اروپا، یادمان های سنگی عظیم پراکنده در ایرلند، انگلستان، و فرانسه است.
برخی از این آثار دارای دیواره های عظیم سنگی و تخته سنگی بر روی آن ها به عنوان سقف است که به دولمن dolmen معروفند و احتمالا گورهایی هستند که خاک آن ها را باران به تدریج با خود شسته، و نوع دیگر که به من هیر menhir معروفند و به صورت ردیف های سنگی موازی پشت سر هم یا دایره ای هستند و احتمالا برای پرستش مردگان یا خورشید برپا شده بودند (مانند استن هنج در انگلستان).
منواصلی
بازگشت

بازگشت
منواصلی

بخش تصاویر
بخش معرفی
بازگشت

بازگشت
ادامه
پیشینه وجود زندگی از دوران نو سنگی
در مورد سکونت،زندگی وتمدن در مازندران، از بررسیهایی که از غارهای کمربند و هوتو (در
بهشهر) به عمل آمده، نشان داده است که سابقه زندگی در آن تا پیش از 75 هزار سال
پیش وجود داشته است. از این آثار چنین بر می آید که در این ادوار در کوهپایه ها و
دامنه های شمالی البرز، هر جا که آب و هوا مساعد تر بوده، انسان های اولیه به شکار و
گردآوری خوراک می پرداختند و برای این که از امنیت و آرامش بیشتری برخوردار باشند، در
غارهای مذکور(از جمله غاری که در کنار جاده نکا-بهشهر در جنوب غربی روستای کُلت در
اثر خاک برداری در سال ۱۳۶۹ کشف شده) به سر می برده اند، وجود آثار دوره نو سنگی
در شرق مازندران حکایت از تحولات زندگی مردم در این سرزمین را دارد.

بازگشت
ادامه
منواصلی
دوران ماقبل تاریخ به دوره های مختلفی تقسیم شده است. نخستین دوره را
Paleolithique یا کهن سنگی نام نهاده اند که از یک میلیون یا هشتصد و پنجاه هزار سال
قبل از میلاد شروع شده و به ده هزار سال قبل از میلاد پایان می یابد. پس از آن دوره
Mesolithique یا میان سنگی است که از ده یا هشت هزار و پانصد سال قبل از میلاد آغاز
شده و تا پنج هزار سال قبل از میلاد خاتمه پیدا کرده است. بعد از این دوره به دوره
Neolithique یا نو سنگی میرسیم. آغاز دوره نو سنگی پنج هزار سال قبل از میلاد و پایان
آن دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد است که مصادف با عصر فلز میباشد.
برخی ساکنان اولیه ایرانیان را نخستین ذوب کنندگان و استفاده کنندگان از فلز مس تصور
می کنند و تاریخ آن را به حدود 9 هزار سال پیش از میلاد می دانند

با این حال ، به نظر بسیاری از باستان شناسان استخراج و ذوب مس توسط ساکنان اولیه ایران و در محلی به
نام تل ابلیس صورت گرفته است. بر اساس شواهد باستان شناسی و معدن کاری قدیمی
، مرکز ، شرق و شمال ایران دارای کهن ترین پیشینه فلزگری می باشند. اواخر هزاره هفتم
در ایران را مرحله گذر از عصر نو سنگی به عصر فلزات می دانند، در حالی که عصر نو
سنگی در اروپا تا هزاره چهارم ادامه داشته است
این فرهنگ مربوط به انسان هایی است که ابزار و سلاح های خود را از سنگ ناصاف یا
استخوان می ساختند. روزگار ماقبل تاریخ (پیش از پیدایش خط) به دوران های دیرینه
سنگی ، میانه سنگی و نو سنگی تقسیم می شوند.

بازگشت
ادامه
منواصلی

دوران نو سنگی :
در این دوره تحول اساسی در زندگی انسان رخ می دهد. او از مرحله اقتصاد شکار و
گردآوری خوراک، پا به مرحله گله داری و کشاورزی می نهدُ. سپس شهرنشینی آغاز
می شود. اهلی کردن حیوانات، کشت محصولات غذایی ، برپایی دهکده ها، تقسیم اولیه
کار، پیدایش حرفه های سفال گری، بافندگی ، نان پزی و ساختن ابزارهای ظریف و صیقلی از
مشخصات این دوره است که در اروپا از ۳۰۰۰ سال ق.م تا ۱۸۰۰ سال ق.م ادامه می یابد،
اما آغاز آن در خاورمیانه به سال ۵۰۰۰ ق.م می رسد.
به طور کلی هنر این دوران از طبیعت گرایی فاصله می گیرد و ماهیت انتزاعی و نمادین پیدا
می کند. خاصیت نمادین هنر، راه را برای پیدایش خط هموار می کند.
بازگشت
ادامه
منواصلی

سفال گری که در آسیای غربی پیش از اروپا پدید آمد، هنر مهم این دوران است (مثلا سفال های منقوش سیلک و شوش در ایران). از دیگر آثار به جا مانده از این دوران در اروپا، یادمان های سنگی عظیم پراکنده در ایرلند، انگلستان، و فرانسه است.
برخی از این آثار دارای دیواره های عظیم سنگی و تخته سنگی بر روی آن ها به عنوانسقف است که به دولمن dolmen معروفند و احتمالا گورهایی هستند که خاک آن ها را باران به تدریج با خود شسته، و نوع دیگر که به من هیرmenhir معروفند و به صورت
ردیف های سنگی موازی پشت سر هم یا دایره ای هستند و احتمالا برای پرستش مردگان یا خورشید برپا شده بودند (مانند استن هنج در انگلستان).
بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
ادامه
منواصلی
عصر نوسنگی(6000 الی 3000سال قبل از میلاد) :
در این دوران تحول بزرگی در زندگی بشر رخ می دهد و آن هم اختراع کشاورزی و اهلی کردن برخی از جانوران وحشی است و این تحول انسان را به کجانشینی و زندگی دسته جمعی هدایت می کند و مسلما هنر نیز در این دوران به پیشرفت قابل ملاحظه ای در زمان خود می رسد.
از این تاریخ ساخته های عظیمی از سنگ توسط بشر بر جای مانده که مربوط به 3000
سال قبل از میلاد می باشد . این نوع معماری به درشت سنگها (مگالیتس)مشهور می باشد.این ساخته ها را می توان پایه های اولیه هنر معماری در تاریخ دانست.
گذری بر تاریخ هنر
فصل اول : هنر ما قبل تاریخ:
1-     دیرینه سنگی
2-     میان سنگی
  نو سنگی 3-

دیرینه سنگی (32000 الی 8000 سال قبل از میلاد ) :
در این دوره بشر غارنشین می باشد و زندگیش در گرو زندگی و شکار حیوانات آنهم توسط ابزار ساده و ابتدایی مانند انواع سنگها می باشد. هنر او نیز در این دوره بیان کننده این شیوه زندگی است . طی صده های اخیر و البته بیشتر هم به صورت تصادفی در غارهای زیادی نمونه های نقاشی با ارزشی از این دوره کشف شده است. که بیانگر نوع زندگی و
تفکر وی می باشد. آنچه از این نقاشی ها به خصوص در قسمتهای عمیق غار ها استنباط می شود آن است که بشر در این دوره این نوع نقاشیها را به جهت زیبایی خلق نکرده ، بلکه منظور آن بیشتر نوعی جادو و خرافات می باشد . از نمونه شاهکارهای این دوره آثاری
در غارهای نیو و لاسکو و فون دوگوم در فرانسه وجود دارد.
از این دوران همچنان آثار نقش برجسته و حجمی بی نظیری بر جای مانده که برروی سنگ، عاج و شاخ کاره شده است. مشهور ترین مجسمه از این دوران ونوس ویلندورف می باشدکه پیکره کوچک اندام زنی است که از چند فرم ساده گوی مانند درست شده و احتمالا به عنوان نماد باروری مورد استفاده بوده ، هنرمند غارنشین در این آثار نیز مفاهیم و خواسته های خود را به زبانی ساده وگویا بیان کرده است.
بازگشت
ادامه
منواصلی

عصر میان سنگی (8000 الی 6000 سال قبل از میلاد) :
در این دوران احتمالا به دلیل مساعد شدن شرایط آب و هوایی انسانها از درون غارها بیرون آمدند واز غارها به عنوان پناهگاه استفاده کردند و نقاشی های خود را بر دیوارهای کم عمق غار بر جای گذاشتند این آثار به نقاشی های پناهگاهی معروف می باشند این نقاشی ها کوچک و فوق العاده زنده نما می باشند و انسان را در صحنه های شکار و رقص های جادویی نشان می دهد. همچنین پیکره حیوانات را مانند انسانهای غارنشنین بسیار ماهرانه کشیده است در این دوران پایه های خط هیروگلیف درکنار آثار نقاشی به چشم می خورد.
عصر نوسنگی(6000 الی 3000سال قبل از میلاد) :
در این دوران تحول بزرگی در زندگی بشر رخ می دهد و آن هم اختراع کشاورزی و اهلی کردن برخی از جانوران وحشی است و این تحول انسان را به یکجانشینی و زندگی دسته جمعی هدایت می کند و مسلما هنر نیز در این دوران به پیشرفت قابل ملاحظه ای در زمان خود می رسد.
از این تاریخ ساخته های عظیمی از سنگ توسط بشر بر جای مانده که مربوط به 3000 سال قبل از میلاد می باشد . این نوع معماری به درشت سنگها (مگالیتس)مشهور می باشد.این ساخته ها را می توان پایه های اولیه هنر معماریدر تاریخ دانست.

بازگشت
ادامه
منواصلی

دوره ی نو سنگی
شاید قسمت این باشد که دوستانی که علاقه بیشتری به باستان شناسی اسرار امیز دارند – سه پست متوالی مطالب مورد نظر خود را مطالعه می کنند . " استون هنج " یکی از مراکز باستانی جهان است که بسیاری از محققان درباره ان اختلاف نظر دارند .
بعضی این بنا را برای شناسائی روزها و مشخص شدن اعتدال روزهای بهار و پائیز میدانند . بعضی این مکان را برای قربانی دادن و قربانی شدن میدانند.. شاید بهتر باشد مطلب امروز را دنبال کنیم تا شما قضاوت کنید, اما به این نکته توجه کنید " استون هنج " تنها مکان به این شکل در دنیا نیست و همین باعث شده تا تئوریهای مختلفی مطرح شود .
دوایر " استون هنج " یکی از عجایب جهان باستان و از مشهورترین محوطه های باستانی امروز جهان است که از سال 1986 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است .
بازگشت
ادامه
منواصلی

قدمت این محوطه باستانی که در دشت" سالزبری "در" ویلت شایر" انگلستان واقع شده است، به عصر نو و عصر مفرغ برمی گردد. "استون هنج" از دو دایره متحد المرکز تشکیل شده است که ارتفاع سنگ های دایره درونی آن به 6 متر و وزن شان به حدود 50 تن می رسد . به عقیده کارشناسان،" استون هنج" در چند مرحله و در یک دوره زمانی هزارساله، از 3 هزار تا 2 هزار سال پیش از میلاد مسیح، ساخته شده است
ساخت "استون هنج" در زمان خود یک شاهکار مهندسی و مستلزم انگیزه، وقت و نیروی انسانی بالایی بوده است. با این حال تا امروز دلیل ساخت "استون هنج" روشن نشده است، هر چند تئوری های زیادی در مورد کاربرد و دلیل ساخت این دوایر وجود دارد که هنوز هیچ یک از آن ها به یقین ثابت نشده اند. دایره بیرونی "استون هنج "که قطر آن به 115 متر می رسید، از سنگ های نسبتاً کوچکتری ساخته شده است و دو شکاف که به عنوان ورودی عمل می کرده اند، در شمال شرقی و جنوب آن قرار دارد. در قرن هفدهم،" جان اوبری"، باستان شناس انگلیسی در لبه درونی این دایره، 56 گودال کشف کرد که به نام خود او مشهور شدند. بر اساس یک نظریه، این گودال ها احتمالاً روزی الوارهایی را به صورت ایستاده در 50
بازگشت
ادامه
منواصلی

روزی الوارهایی را به صورت ایستاده در خود جای داده بودند، اما تاکنون هیچ مدرکی که این فرضیه را تایید کند به دست نیامده است. دایره درونی" استون هنج" در حدود هزار سال بعد ساخته شده است. در این زمان حدود 74 تخته سنگ عظیم که وزن بعضی از آن ها به 50 تن می رسید، از کوه های" مارلبرو داون" در فاصله 30 کیلومتری شمال "استون هنج" به این محل آورده شدند. از این تعداد 30 تخته سنگ دایره درونی به قطر سی متر را تشکیل می دهند، 29 تخته سنگ به صورت افقی روی این تخته سنگ های ایستاده قرار گرفتند و 15 تخته سنگ آخر هم که از بقیه سنگ ها عظیم تر هستند، به شکل یک نعل اسب درون این دایره دوم قرار گرفتند . مطالعات کارشناسی که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد برای انتقال این سنگ های 50 تنی از "مارلبرو داون" به محل فعلی شان، باید لااقل 600 مرد قوی هیکل در عملیات انتقال این سنگ ها شرکت می کردند . در طول سال های گذشته، ساخت این بنای عظیم به اقوام مختلفی نسبت داده شده است، اما قوم سازنده "استون هنج" تا امروز هنوز مشخص نشده است. بر اساس پرطرفدارترین نظریه، ساخت" استون هنج" توسط اقوام نو در حدود 5 هزار سال پیش آغاز شد و بعدها توسط قوم دیگری که به تازگی شکوفا شده بود، ادامه یافت.
بازگشت
ادامه
منواصلی

برخی کارشناسان احتمال می دهند این قوم دوم که به قوم" بیکر " مشهور شده اند، از قسمت قاره ای اروپا به انگلستان آمده باشند، اما تاکنون هیچ مدرکی که این نظریه را تایید کند به دست نیامده است." استون هنج" و ستاره شناسی در جهان باستان نخستین مطالعات علمی در" استون هنج" در سال 1740 میلادی توسط" ویلیام
استاکرلی" صورت گرفت. "استاکرلی" نخستین نقشه دقیق از استون هنج را تهیه کرد و با مطالعه این نقشه متوجه ارتباط احتمالی این بنا حرکت خورشید و ستارگان شد .
"استون هنج" در جهت شمال شرقی ـ جنوب غربی ساخته شده است و احتمالاً
سازندگان آن هنگام ساخت آن قصد پیش بینی نقاط اعتدال بهاری و پاییزی (زمانی که طول روز شب با یکدیگر یکسان می شود) و نقاط انقلاب تابستانی و زمستانی (بلندترین روز و بلندترین شب سال) را داشته اند* . بنا بر مطالعات انجام شده در" استون هنج"، در نقطه انقلاب تابستانی، یعنی روز 21 ژوئن، خورشید از شمالی ترین بخش دایره بیرونی طلوع می کند و نخستین اشعه های آن درست از میان نعل اسب درونی رد می شود. به گفته کارشناسان، بسیار بعید است که چنین چیزی صرفاً بر اثر تصادف به "چارلز داروین"،
بازگشت
ادامه
منواصلی

وجود آمده باشد . اما داغ ترین بحث و جدل های علمی پس از چاپ کتاب رمزگشایی از" استون هنج"، نوشته "جرالد هاوکینز"، ستاره شناس انگلیسی در سال 1963 درگرفت."
هاوکینز" در کتاب خود بر ارتباط" استون هنج" با حرکت ستارگان و نقاط اعتدالین و
انقلابین تاکید کرد و گفت که از استون هنج در دوران باستان برای پیش بینی کسوف و خسوف خورشید و ماه استفاده می شده است. اما این نظریه در سال های اخیر و از سوی باستان شناسان و کارشناسانی چون "ریچارد اتکینسن" رد شده است . نخستین حفاری های علمی در "استون هنج" در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط "ویلیام کانینگتن" و "ریچارد کالت هور" صورت گرفت. در سال 1798 گودال زیر یکی از تخته سنگ های دایره درونی را که سقوط کرده بود مورد مطالعه قرار داد و در سال 1810، با بررسی یکی از تخته سنگ ها متوجه شدند که این تخته سنگ در ابتدا ایستاده بوده است و در سال های اخیر سقوط کرده است . در حدود سال 1840،
بازگشت
ادامه
منواصلی

دانشمند مشهور، از خانواده "آنتروبوس" که آن زمان مالکیت "استون هنج" را در اختیار داشت اجازه گرفت تا برای بررسی تئوری خود در زمینه نقش کرم های خاکی در تخریب محوطه های باستانی در "استون هنج" به حفاری های محدودی دست بزند . در شب تحویل سال 1900 میلادی، یکی دیگر از تخته سنگ های عظیم دایره درونی افتاد و خانواده "آنتوبوس"، یک مهندس معدن به نام" ویلیام گاولند" را مامور کردند تا این تخته سنگ را به حالت اولش برگرداند. " ویلیام گاولند " به رغم آن که هیچ تجربه ای در زمینه باستان شناسی نداشت، در طول حفاری های خود یکی از دقیق ترین و جامع ترین گزارش های مربوط به عملیات صورت گرفته در" استون هنج" را تهیه کرد . اما بزرگترین حفاری باستان شناسی در" استون هنج" پس از انتقال مالکیت این محوطه باستانی به دولت انگلستان، در سال 1919 و توسط "ویلیام هاولی" و دستیارش "رابرت نیوال" صورت گرفت. بزرگ ترین نتیجه حفاری های هاولی و نیوال که تا سال 1926 به طول انجامید، روشن شدن این نکته بود که" استون هنج" بر خلاف آن چه تا آن زمان تصور
می شد در چند مرحله و در طول یک دوره زمانی طولانی ساخته شده است .
بازگشت
منواصلی

تحقیقات" ریچارد اتکینسن"، "استوارت پیگات" و" مارکوس استون" که در دهه 1950 میلادی و تحت نظر انجمن عتیقه شناسان انگلستان صورت گرفت، زمان بندی نسبتاً دقیق مراحل مختلف ساخت "استون هنج" را که تا امروز نیز معتبر باقی مانده است، آشکار کرد ." استون هنج" در دوران معاصر و امروز یکی از بزرگترین جاذبه های فرهنگی و توریستی کشور انگلستان است، به طوری که سالانه نزدیک به یک میلیون توریست انگلیسی و خارجی از این محوطه باستانی دیدن می کنند . در سال های اخیر، عبور اتوبان " A303" از نزدیکی "استون هنج" و ترافیک ن این اتوبان، باعث به خطر افتادن تمامیت و منظر استثنایی این محوطه در میان دشت "سالزبری" شده است . در حال حاضر، بنیاد میراث انگلستان مشغول مطالعه طرح هایی در مورد عبور جاده از یک تونل زیرزمینی و ساخت یک مرکز توریستی در مجاورت "استون هنج" است که هنوز هیچ کدام از این طرح ها قطعی نشده اند . در عین حال بررسی های علمی در مورد" استون هنج" نیز ادامه دارد و هر روز فرضیات جدیدی درباره چگونگی و علت ساخت این بنای منحصر به فرد مطرح می شود.
بازگشت
ادامه
منواصلی

با این وجود هنوز هیچ یک از این تئوری ها نتوانسته اند توضیحی قانع کننده و همه جانبه در مورد "استون هنج" فراهم کنند و به این ترتیب راز این محوطه باستانی 5 هزارساله تا امروز سر به مهر باقی مانده است .
اما نکته که باعث شده باستان شناسان و محققان بیشتر از همیشه به اسرارامیز بودن این بناها فکر کنند – بناهای مشابه ای است که در اروپا در اسیا و در امریکای جنوبی بچشم میخورد . ایا ارتباطی بین این بناهای دور افتاده از هم وجود دارد . اجازه دهید به این سئوال در مطالب اینده بپردازیم . اما برای اشنایی شما به تعدادی از انها اشاره می کنیم . 1 – منهیر یا من هیرز – در نزدیکی «سارناک» – منطقه ای در فرانسه – ردیف هایی از این سنگ های ایستاده دیده می شود که «من هیرز» نام دارد. ردیف این سنگ ها بیشتر از سه کیلومتر ادامه دارد. به نظر می رسد بخش های دهم، یازدهم و سیزدهم در دوره های مختلف ساخته شده اند، اما سازنده ها، آنها را طوری کنار هم قرار داده اند که در عین حال به هم مربوط هم هستند. این بخش ها فضای محوطه را طوری سازمان
بازگشت
ادامه
منواصلی

داده اند که توجه بیننده به دایره هایی جلب می شود. 2- نیوگراند – در این محیط زیبا که توریستهای بسیاری از ان دیدن می کنند , دایره ای بزرگ که در اطرافش سنگهای غول پیکر چیده شده است . 3 – جزیره مالت – در اینجا هم سنگهای عظیم به شکل دایره بچشم میخورد . 4- قاره امریکا -در قاره امریکا جنوبی
بیش از 28 سنگ چین دایره ای وجود دارد که وزن بعضی از سنگها بیش از 35 تن است

بازگشت
ادامه
منواصلی

به این سنگ های میانی غول آسا " مگالیتز" میگویند . این واژه از دو واژه یونانی
«مگاس» به معنای بسیار بزرگ و «لیتوس» به معنای سنگ تشکیل شده است.
مگالیتز ها، یا همین سنگ های غول آسای میانی استون هنج، به شکل یک نعل
اسب در کنار هم قرار گرفته اند و به این ترتیب در میان حلقه بزرگتر یک محور را
مشخص کرده اند. اگر در امتداد این محور یک خط بکشیم و آن را ادامه بدهیم به
نقطه ای می رسیم که خورشید در بلند ترین روز سال (روز اول تابستان) طلوع
می کند. بقیه سنگ ها طوری کنار هم قرار گرفته اند که جهت غروب خورشید را
در کوتاه ترین روز سال (روز اول زمستان) نشان می دهند و بقیه سنگ ها هم
جهت های مختلف طلوع ماه را در شب های مختلف ماه نشان می دهند .
بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
ادامه

بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
منواصلی
ادامه

بازگشت
ادامه
منواصلی

بازگشت
ادامه
منواصلی
شگارگر رقصان حدود 5750 قبل از میلاد چتل هویوگ

بازگشت
ادامه
منواصلی
استونهنج حدود 1650 سال قبل از میلاد دشت سالزبری

بازگشت
ادامه
منواصلی
دیوار سمت چپ غار لاسکو حدود 15000-10000 قبل از میلاد

بازگشت
ادامه
منواصلی
جنگاوران راه پیما ( رقص مذهبی؟) دره گاسولا حدود 8000-3000 قبل از میلاد

بخش تصاویر
بازگشت

ادامه
بازگشت

منواصلی
ادامه
بازگشت

منواصلی
بازگشت

بخش تصاویر
بخش معرفی
بازگشت

گیلان از اسلام تا عصر حاضر
گیلانیان در دوره های قبل از اسلام کم و بیش آزاد و مستقل زندگی میکردند و با تشکیل پادشاهی های کوچک بر سرزمین خود فرمان میراندند.
بعد از ظهور اسلام و سقوط پادشاهی ساسانیان، که سراسر ایران از رود فرات تا رود جیحون و از خلیج فارس تا اراضی قفقاز به دست اعراب افتاد، گیلانیان و دیلمیان و طبریان در پناه رشته کوههای البرز به مقاومت قهرمانانه ای دست زدند و از ورود تازیان به سرزمنیهای خود جلوگیری کردند.قسمتهای وسیعی از کرانه های خزر، مخصوصا گیلان، در سایه وضع طبیعی و جغرافیایی خود و به نیروی پایداری و استقامت ودلاوری مردان سلحشور و آزاده خویش تا دو قرن و نیم بعد از حمله اعراب در برابر سیل خروشان لشکر اسلام مقاومت کردند و تن به خواری و زبونی تسلیم ندادند.رشته کوههای بلند و صعب العبور البرز از یک سو و آبهای متلاطم دریای خزر از سوی دیگر این خطه را به صورت دژ جنگی مستحکمی در آورده بود که ساکنان آن را در مقاومتهای دلیرانه علیه مهاجمان عرب یاری می کرد. با تمام توانایی و قدرتی که کشور گشایان عرب در آن زمان داشتند ساکنان کرانه های
ادامه
بازگشت

خزر، سر به اطاعت آنان فرود نیاورده استقلال و آزادی خود را حفظ کردند.
تا اواسط قرن سوم هجری یعنی دویست و پنجاه سال پس از ظهور اسلام، مردم گیلان با آئین جدید آشنایی نداشتند زیرا از زمان حمله اعراب به ایران جنگ و ستیز میان آنان و اعراب جریان داشت.
ابن حوقل جغرافیادان معروف قرن چهارم هجری در اثر ارزنده خود " صوره الارض" به دفعات گیلان را، در قرون اولیه هجری مورد تایید قرار داده است. او در معرفی کوههای دیلم مینویسد: " اما سبب این که جبال دیلم به همین نام خوانده شده است این است که استقلال دارد و پادشاهانی در آنجا حکومت می کنند." * در جای دیگر راجع به دیلیمیان چنین اظهار نظر می کند: " دیلیمیان در روزگار اسلام بیشتر در کفر بودند تا زمان حسن بن زید… که به دعوت وی علوی و مسلمان شدند و با این همه هنوز در زمان ما کافرانی در کوهها سکونت دارند." **
اصطخری نویسنده مسالک و ممالک که در قرن چهارم هجری می زیسته در همین زمینه می نویسد: " و تا روزگار حسن بن زید رضی الله عنه مردمان طبرستان و دیلمان کافر بودند. تا این روزگار قومی علویان در
منواصلی
ادامه
بازگشت

میان ایشان آمدند و بهری مسلمان شدند و گویند کی در کوههای دیلمان هنوز کافران هستند.
هنگامی که یزدگرد سوم آخرین شهریار ساسانی در حال فرار از چنگ سپاهیان عرب به دست آسیابانی کشته شد، در کناره های خزر، گیلان، طبرستان، رویان و گرگان چند خاندان از شاهزادگان محلی و بزرگان ساسانی فرمانروائی می کردند. بعضی از آنها مطیع یا متحد دربار ساسانی بشمار میرفتند و برخی نیز مستقل یا نیمه مستقل بودند. بعد از یزدگرد اغلب خاندانهای مزبور طی سالهای طولانی سپاهیانی را که خلفای بغداد برای گشودن این نواحی گسیل می داشتند در هم شکسته و به دشمنان آنها یعنی سادات علوی پناه میدادند…

منواصلی
ادامه
بازگشت

گیلان از پنج هزار سال پیش تا امروز / 2
هیات علمی دانشگاه فیلادلفیا طی چهار هفته کاوش در طبقات مختلف غارهای هوتو و کمربند ابتدا به آثاری از تمدنهای عصر آهن خام و برنز برخورد و در عمق پایین تر به عصر مس و پایین تر از آن به دوران سفال و سنگ تراشیده دست پیدا کرد. در این قسمت آثاری دیده شد که تحول زندگی انسان را از مرحله شکار حیوانات به دوران شبانی و رام کردن حیوانات اهلی و آغاز کار کشاورزی نشان می دهد. لوئی واندنبرگ استاد دانشگاه بروکسل و گان در کتاب باستانشناسی ایران باستان نوشته است: " دکتر کارلتون کون پس از اینکه تحقیقات متخصصان مختلف را دقیقا بازرسی کرد به این نتیجه رسید که در دوره مزولیتیک جدید ساکنان غار کمربند، زندگی خود را با شکار، خصوصا با شکار آهو یا بز کوهی و گوسفند و بز وحشی، میگذرانده اند. این دو حیوان اخیر را در همان زمان تدریجا اهلی اردند و در خدمت خود قرار دادند. در دوره نئولیتیک قدیم، ساکنان غار مزبور اوقات خود را مصروف تربیت حیوانات اهلی می نمودند و گله های بز و گوسفند خود را به چراگاه می بردند. در دوران
منواصلی
ادامه
بازگشت

نئولیتیک، غار نشینان مزبور به کار زراعت پرداختند. در همان زمان نیز مردم نامبرده با هنر بافتنی و کوزه گری آشنایی پیدا کردند. از آن پس پشم و شیر بز مورد استفاده آنها قرار گرفت. کمی بعد خوک و بز کوهی نیز اهلی شدند. بنابر این زراعت و اهلی شدن حیوانات در این ناحیه را می توان در آغاز هزاره چهارم پیش از میلاد قرار داد… آثاری که از غارهای کمربند و هوتو پیدا شده همه مکمل یکدیگرند و به ما اجازه میدهند که در ناحیه مازندران امروزی تحول وجود انسان را از دوران های یخ بندان تا عصر حاضر مشخص نماییم. برخی از محققان اروپایی خاطر نشان ساخته اند که ساکنان اولیه ایران در گیلان و طبرستان یا مازندران زندگی می کردند. اگر به خاطر آوریم که دانشمندان فاصله آخرین یخ بندان را با زمان ما پنجاه تا یک صدو پنجاه هزار سال پیش تخمین زده اند باید قبول کنیم که در پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش بخش وسیعی از سواحل بحر خزر از جمله گیلان مناطقی معمور و آباد و محل سکونت افراد و اقوام مختلف بوده است. تحقیقات زمین شناسی در سالهای اخیر نشان داده است در زمانی که قسمت اعظم اروپا از توده های یخ پوشیده بود بخش وسیعی از سرزمین ایران دوره باران را، که طی آن حتی دره های
منواصلی
ادامه
بازگشت

مرتفع در زیر آب قرار داشتند، پشت سر نهاده بود …
سرزمینها و شهرها و آبادی ها همانند انسان هستند. برخی شاد و خرم و پر ثمر و خوشبخت و برخی دیگر افسرده و بی ثمر و خشک و با نشانه ها و آثاری از فقر و نکبت. آنها نیز تولدی و سرنوشتی دارند و دوران زندگی را همراه با تمام حوادث و اتفاقات نیک و بد میگذرانند. زمانی به دنیا می آیند و هنگامی نیز به کام نیستی فرو میروند. بنا و آبادانی آنها آغاز زندگی یا تولد است و ویرانی و زوالشان از مرگ و نیستی خبر میدهد.
سرزمین شاداب و خوشبخت گیلان نیز ناچار تولدی داشته و پس از تولد زندگانی را با تمام ماجراهای آن آغاز کرده است.می خواهیم زمان آن را مشخص کنیم. کتابهای تاریخ را ورق میزنیم، ماجرای تولد او در تاریخ نیست. چه عمر او از تاریخ بسی طولانی تر است. به ماقبل تاریخ میرویم، در افسانه ها و اساطیر جستجو میکنیم. آنچه مییابیم گنگ و تاریک و آمیخته با اغراق است. برای باورکردن آنها انسان باید از نظر شناخت سادگی ضمیر و شناخت و آگاهی بر امور هستی همچون نیاکان خویش در دوره های باستانی باشد. این بار از باستان شناسان یاری می جوییم و حاصل کاوشهای آنان را بررسی میکنیم. آنها با کمک آثار و
منواصلی
ادامه
بازگشت

علائم و نشانه هایی که از دل خاک بیرون کشیده اند ما را به هزارها سال پیش باز می گردانند. گرچه یافته های باستان شناسان به سان مشعلی فروزان راه های طولانی و تاریک تاریخ را تا اعماق چند هزار سال روشن می سازد اما این راه هرگز به پایان نمی رسد و ناچار این حقیقت را باید بپذیریم که برای تولد گیلان تاریخی نمی توان معین کرد.
پیدایش گیلان در نهایت به زمانی باز میگردد که دریاها پدید آمدند، زمانی که آبهای باران دره های عمیق را تبدیل به دریاها کردند و در رطوبت آب دریاها درختها و جنگلها با شادابی و خرمی پای به عرصه وجود گذاشتند و سپس انسان در سواحل پر نعمت دریاها و رودخانه ها و اطراف چشمه سارها زندگی پر ماجرای خود را بنیان نهاد.
در آن زمان مرزی که گیلان را از سایر مناطق سواحل جنوبی دریای خزر جدا سازد وجود نداشت. هزاران سال بعد، هنگامی که کناره های خزر به کوشش اقوام و گروههای مختلف معمور و آباد شد هر قسمت نامی مخصوص به خود یافت. اما سرزمینی که امروز گیلان نامیده میشود تا قرنها بعد با نقاط دیگر سواحل خزر از جمله تپورستان یا طبرستان، سرزمین اماردها، رویان و رستمدار زندگی مشترک داشته

منواصلی
ادامه
بازگشت

است. به طوری که نمیتوان خصوصیات زندگی و تمدن و آداب و رسوم ساکنان این نقاط را در زمانهای بسیار دور از یکدیگر مشخص کرد. در طول زمان برخی از اسامی به کلی فراموش شدند و یا حدود و وسعت خود را از دست داده برروی بخش یا روستای کوچکی قرار گرفتند، چنان که تمام منطقه به دو استان گیلان و مازندران محدود شد.
مدارک و شواهد و آثار بدست آمده از کاوشهای باستان شناسی در سواحل بحر خزر نشان میدهد که چندین هزار سال قبل در نقاط شمالی ایران زندگی و حیات وجود داشته است. محققان و باستان شناسان اروپایی و امریکایی از جمله ژاک دو مرگان، کارلتون کون و دکتر اریک اشمیدت در حفاریهای نقاط مختلف کناره های دریای خزر آثاری از دوره های ماقبل تاریخ مربوط به عصر " مزولیتیک" و " نئولیتیک"* پیدا کرده اند.
مرگان در کتاب تمدنهای اولیه از پیدا شدن دندان کرسی فیلی که دهها هزار سال از انقراض نژاد آن میگذرد گفتگو میکند. این امر نشان میدهد که دهها هزار سال قبل در کناره های خزر حیات وجود داشته است. از همه مهمتر کشفیات هیئت علمی دانشگاه فیلادلفیا به ریاست دکتر کارلتون در سال ۱۳۳۰ شمسی در غارهای مازندران است. این هیات در غار
منواصلی
ادامه
بازگشت

"هوتو" از توابع بهشهر استخوان های فسیل شده انسانهایی را کشف کرد که احتمالا در هفتاد و پنج هزار سال قبل زندگی میکردند. در گزارش هیئت مزبور به دانشگاه فیلادلفیا آمده است: اسکلت و جمجمه غار هوتو به انسان جدید و کاملی تعلق دارد که فقط در کرانه های دریای خزر پیدا شده و احتمال داده میشود آنها اجداد مستقیم بشر امروزی باشند:" در زیر قشر سنگریزه ها سه اسکلت انسان پیدا شده که احتمالا در حدود هفتاد و پنج هزار سال قبل از میلاد در این منطقه زندگی میکرده اند. کشفیات بعدی نیز در گرگان و رحمت آباد گیلان نشان داد که کرانه های دریای خزر در مسیر گیلان، مازندران و گرگان در دوره های ماقبل تاریخ محل سکونت انسانهایی بود که احتمالا نیاکان انسان امروزی بوده اند
پی نوشت: *دوران ماقبل تاریخ به دوره های مختلفی تقسیم شده است. نخستین دوره را Paleolithique یا کهن سنگی نام نهاده اند که از یک میلیون یا هشتصد و پنجاه هزار سال قبل از میلاد شروع شده و به ده هزار سال قبل از میلاد پایان می یابد. پس از آن دوره Mesolithique یا میان سنگی است که از ده یا هشت هزار و پانصد سال قبل از میلاد آغاز شده و تا پنج هزار سال قبل از میلاد خاتمه پیدا کرده است. بعد از این دوره به دوره
منواصلی
ادامه
بازگشت

Neolithique یا نو سنگی میرسیم. آغاز دوره نو سنگی پنج هزار سال قبل از میلاد و پایان آن دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد است که مصادف با عصر فلز میباشد.
گیلان باستان – / اجداد مستقیم بشر امروزی
در گزارش هیئت علمی دانشگاه فیلادلفیا به ریاست دکتر کارلتون در سال 1330 شمسی آمده است: اسکلـت و جمجمـه غار هوتو به انسان جدید و کاملی تعلق دارد که فقط در کرانه های دریای خزر پیدا شده و احتمال داده می شود آنها اجداد مستقیم بشر امروزی باشند. / اگر به خاطر آوریم که دانشمندان فاصله آخرین یخبندان تا زمان ما را پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش تخمین زده اند، باید قبول کنیم که در پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش بخش وسیعی از سواحل بحر خزر از جمله گیلان مناطقی معمور و آباد و محل سکونت افراد و اقوام مختلف بوده است

منواصلی
بازگشت

ادامه
بازگشت

منواصلی
ادامه
بازگشت

منواصلی
بازگشت

معرفی بخش
بازگشت
بخش تصاویر

ادامه
بازگشت
مبانی زمین شناسی اقتصادی دید کلی زمین شناسی اقتصادی شاخه ای از علم زمین شناسی است که پیرامون شرایط تشکیل مواد معدنی ، مورفولوژی و ریخت شناسی آنها ، بافت و ساخت آنها ، عوامل کنترل کننده پراکندگی مواد معدنی ، توجیه فنی و اقتصادی آنها و بلاخره تقسیم بندی ژنتیکی مواد معدنی بحث می کند. در رسیدن به اهداف فوق ، روشهای مختلف تجزیه مواد معدنی ، روشهای ژئوفیزیکی و ژئوشیمیایی و فرآوری مواد انجام می گیرد. همچنین در انجام پروژه های مختلف اکتشافی باید به مسائل زیست محیطی نیز دقت لازم را مبذول داشت. مواد معدنی ، زیربنای اقتصاد و صنعت هر جامعه را تشکیل می دهند. بشر از همان آغاز آفرینش خود و در طول تاریخ ، بر حسب نیازمندیها و شناخت ، از مواد معدنی استفاده کرده است. اکنون نیز انسان ، از تمامی مواد معدنی به حالتها و شیوه های گوناگون ، بهره برداری می نماید. به عبارت دیگر ، همین مواد معدنی هستند که پاپه و اساس تمدن را تشکیل می دهند. زمین شناسی اقتصادی ، پایه و شالوده اکتشافات معدنی و کاربرد مواد حاصل از آن را تشکیل می دهد.

تاریخچه از آغاز آفرینش ، انسان همواره از مواد پوسته زمین در جهت رفع نیازمندی های زندگی و دسترسی به رفاه بیشتر استفاده کرده است. سنگها و کانیهای غیر فلزی اولین موادی هستند که انسان اولیه آنها را به کار برده است. آثار بدست آمده از کاوشهای باستان شناسی حاکی از آن است که انسانهای اولیه از فلینت ، چرت و دیگر سنگهای سخت برای ساختن اسلحه و کندن غارها استفاده نموده اند و همچنین خاک رس و سنگ را برای ساختن ظروف گلی و اهرام شگفت انگیز مورد استفاده قرار داده اند. ظهور انسان و اشیای دست ساز بشری در عصر پارینه سنگی (Paleolithic old stone age) در 750 هزار سال پیش از میلاد آغاز گشته است. بر اساس مطالعات باستان شناسی ، طلا Au نخستین فلزی بوده که بشر به صورت خالص از رودخانه ها جمع آوری نموده و مس نیز نخستین فلزی است که انسان قادر به ذوب آن شده است. در مورد تاریخ استفاده از مس نظرات ضد و نقیضی دیده می شود. گروهی استفاده از آن را در حدود 20 هزار سال پیش از میلاد ، و عده ای تاریخ استفاده آن را به حدود 12 هزار سال پیش از میلاد و به کشور مصر نسبت می دهند.
منواصلی
ادامه
بازگشت

سر تحولی و رشد * بر طبق نوشته های هرودت ، یونانیان در سالهای 420 تا 384 قبل از میلاد از رگه های کوارتزی برای کشف ذخایر طلا استفاده نموده اند. * ابو علی سینا ، فیلسوف و دانشمند ایرانی ( 1037 ـ 980 میلادی ) اولین کسی به شمار می رود که مواد معدنی را تقسیم نموده است. این رده بندی شامل سنگها ، فلزات ، سولفورها ، نمکها و ترکیبات دیگر می باشد. * اولین نظریه در مورد منشا مواد معدنی توسط جورج اگزیکولا در سال 1556 ارائه شد. این دانشمند به کمک مطالعات دقیق انجام شده روی ناحیه معدنی ارزبرگ آلمان ، چگونگی تشکیل این ذخیره را به طور سیستماتیک بیان نمود. در قرن هیجدهم مجددا پژوهشهایی در زمینه چگونگی تشکیل مواد معدنی به خصوص در منطقه ارزبرگ آلمان توسط دلیاس ( 1770 ) ، هنگل (1725) ، زیرمن ( 1746) انجام شد.
منواصلی
ادامه
بازگشت

* در اواخر قرن هیجدهم ، ورنر از آلمان و جیمز هاتن از اسکاتلند ، دو نظریه متفاوت در مورد منشا مواد معدنی ارائه دادند و بحثهای زیادی در این باره آغاز گردید. ورنر در سال 1775 نظریه نپتونیست را ارائه نمود. بر طبق این نظریه سنگهای رسوبی و سنگهای آذرین و حتی رگه ها از طریق ته نشینی در اقیانوس به وجود آمده اند. هاتن نیز در سال 1778 نظریه پلوتونیست را پیشنهاد کرد. وی ضمن رد کردن نظریه ورنر ، معتقد بود که سنگهای آذرین و مواد معدنی مذاب از اعماق زمین منشا گرفته اند. * در اواخر قرن نوزدهم ، دانشمندان آمریکایی و اروپایی در مورد نحوه تشکیل مواد معدنی نظریه های مختلف دیگری ارائه داده اند. مطالعه و پژوهشهایی که تا کنون در زمینه منشا و چگونگی تکشیل کانیها توسط دانشمندان انجام شده موجب ارائه تئوریهای جدید شده که اکتشاف مواد معدنی را در تمامی مراحل کم هزینه تر ، آسانتر و با موفقیت آمیزتر نموده است.

منواصلی
ادامه
بازگشت

* برخی ساکنان اولیه ایرانیان را نخستین ذوب کنندگان و استفاده کنندگان از فلز مس تصور می کنند و تاریخ آن را به حدود 9 هزار سال پیش از میلاد می دانند. با این حال ، به نظر بسیاری از باستان شناسان استخراج و ذوب مس توسط ساکنان اولیه ایران و در محلی به نام تل ابلیس صورت گرفته است. بر اساس شواهد باستان شناسی و معدن کاری قدیمی ، مرکز ، شرق و شمال ایران دارای کهن ترین پیشینه فلزگری می باشند. اواخر هزاره هفتم در ایران را مرحله گذر از عصر نو سنگی به عصر فلزات می دانند، در حالی که عصر نو سنگی در اروپا تا هزاره چهارم ادامه داشته است.
منواصلی
بازگشت

منواصلی
بازگشت
ادامه

منواصلی
بازگشت

تعداد صفحات : 101 | فرمت فایل : .ppt

بلافاصله بعد از پرداخت لینک دانلود فعال می شود