بسم الله الرحمن الرحیم
داستان برند رولکس
باارزش ترین ساعت در جهان
رولکس یکی از برندهای قدیمی تولید ساعت در سوئیس محسوب می شود که امروز خود را به ارزشمندترین برند ساعت در جهان تبدیل کرده است.
رولکس (Rolex )
برند سوئیسی تولیدکننده ی ساعت های لوکس در جهان است که مرکز فعالیتش در ژنو قرار دارد. تاریخچه ی فعالیت این برند به سال ۱۹۰۵ و تاسیس شرکتی با نام Wilsdrof and Davis در لندن باز می گردد. برند رولکس از سال ۱۹۰۸ برای محصولات آن شرکت انتخاب شد و تا به امروز، همین نام برای ساعت های برند سوئیسی استفاده می شود.
تاریخچه ی رولکس پر از نوآوری ها و محصولاتی به یادماندنی است که برخی از آن ها، رکوردهایی همچون گران قیمت ترین ساعت های تاریخ را به خود اختصاص داده اند. برند رولکس زیرمجموعه ی بزرگی به نام Montres Tudor هم دارد که با همکاری یکدیگر، طراحی، ساخت، توزیع و تعمیر ساعت های مچی هر دو برند را انجام می دهند. رولکس، یکی از معدود برندهای تولید ساعت است که در فهرست ۱۰۰ برند رسانه ی فوربز قرار دارد.
هانس ویلسدورف و آلفرد دیویس، به عنوان بنیان گذاران برند رولکس شناخته می شوند. از بین این دو نفر، ویلسدورف شهرت بیشتری دارد و در برخی منابع نیز به عنوان بنیان گذار اصلی شناخته می شود. او متولد ۱۸۸۱ کلمباخ باواریا بود و از سنین نوجوانی، پس از آن که پدر و مادر خود را از دست داد، مجبور به ورود زودهنگام به دنیای کسب وکار شد. او در نوجوانی به تحصیل ریاضیات و زبان پرداخت و در سن ۱۹ سالگی، به عنوان پیام رسان و مترجم زبان انگلیسی در یکی از مشهورترین ساعت سازی های سوئیس مشغول به کار شد
شروع فعالیت جدی ویلسدروف، پس از سفر او در سال ۱۹۰۳ به لندن بود. او ابتدا برای یک فروشگاه بزرگ ساعت در پایتخت لندن کار می کرد و پس از ۲ سال، با قرض گرفتن پولی از خواهر و شوهر خواهرش (آلفرد دیویس)، شرکت خودش را با نام Wilsdrof & Davis تاسیس کرد.
La Chaux de Fonds یکی از مناطق سوئیس بود که مرکز تولید ساعت های باکیفیت را در آن کشور تشکیل می داد. اولین آشنایی های ویلسدورف با صنعت ساعت و طراحی و ساخت محصولات باکیفیت در آن، در منطقه ی فوندز انجام شد. او با افراد مهمی نیز در آنجا آشنا شد و همین آشنایی ها، بعدا در موفقیت برند رولکس نقش داشت.
ساعت های مچی در سال های ابتدایی قرن بیستم طرفداران زیادی نداشتند. تصور عموم بر آن بود که آن ها فقط برای مقاصد خاص (همچون ورزش) کاربرد دارند که ساعت های جیبی قابل استفاده نباشند. استفاده از ساعت های مچی در میان نجیب زاده ها در آن زمان، مرسوم نبود و حتی برخی از مردان، ساعت های مچی را وسایلی زنانه می دانستند.
تولید ساعت های مچی، مشکلات طراحی و محاسباتی متعددی هم داشت. به عنوان مثال، پیاده سازی تجهیزات برای افزایش دقت آن ساعت ها در آن فضای کوچک، یکی از مشکلات اساسی بود. به علاوه، ساعت های مچی برخلاف ساعت های جیبی، محافظت زیادی نداشتند و بیشتر در معرض ضربه و عوامل خارجی دیگر همچون رطوبت و گردوغبار بودند. به عنوان مثال، بسته های حمل ونقل ساعت که به کشورهای دیگر صادر می شدند، در زمان رسیدن به مقصد به خاطر قرار گرفتن طولانی در معرض رطوبت، خراب می شدند.
چالش های فوق در تولید ساعت های مچی، برای ویلسدورف نوعی فرصت بودند؛ چون او نگاهی دقیق به آینده ی صنعت ساعت داشت. او مطمئن بود که به مرور زمان، مقاومت دربرابر ساعت های مچی کاهش پیدا خواهد کرد. در همان زمان نیز، جوانان و فعالان صنعت مد، به مرور به سمت ساعت های مچی جذب می شدند و خصوصیات زینتی آن را دوست داشتند.
ویلسدورف از همان سال های ابتدایی فعالیت، علاقه ی خود به ریسک کردن و نوآوری را نشان می داد. او در یکی از بزرگ ترین ریسک های اولیه ی شرکت خود، سرمایه گذاری مهمی روی ساعت های مجهز به چرخ دنگ کوچک انجام داد. او صدها هزار فرانک سوئیس برای طرح بلندپروازانه ی خود هزینه کرد که حدود ۵ برابر سرمایه ی شرکتش بود. Herman Aegler شرکتی بود که ویلسدورف از دقت بالای ساخت تجهیزاتش اطمینان داشت. او تجهیزات و قطعات داخلی ساعت مورد نظرش را از این شرکت سوئیسی خریداری کرد. مکانیزم های آن شرکت توسط ماشین آلات مکانیکی ساخته می شدند و به همین دلیل، قیمت پایین تری داشتند. به علاوه، دقت و عمر آن تجهیزات نیز بالا بود.
طراحی ساعت های مچی اولیه ی ویلسدورف، برای مقاصد رسمی، روزمره و ورزشی بود. همین تولیدات اولیه، به سرعت در انگلستان و خارج از آن به شهرت رسیدند و حتی کشورهای شرقی نیز خریدار آن ها شدند. ویلسدورف با همکاری آگلر، جنبه های محاسباتی و فنی تولید ساعت ها را بهبود می بخشید و در نتیجه، محصولاتش به مرور به شهرتی جهانی دست پیدا کردند.
رولکس متولد می شود…
انتخاب نام رولکس برای ساعت های شرکت، در سال ۱۹۰۸ انجام شد و هدف آن نیز، متمایز کردن محصولات از دیگر ساعت هایی بود که از قطعات مشابه استفاده می کردند. نام Rolex، در زبان های گوناگون به راحتی تلفظ می شد و به علاوه، برای نوشته شدن روی ساعت های مچی نیز به اندازه ی کافی کوچک بود.
ویلسدورف درباره ی انتخاب نام رولکس برای ساعت هایش می گوید:
ویلسدروف در میان سالی
من حروف الفبا را با ترتیب های مختلف ترکیب کردم و حدود ۱۰۰ اسم ساختم. هیچ یک از آن ها معنای خاصی نداشت. یک روز که در بالای یک درشکه در شهر لندن حرکت می کردم، ندایی در گوشم کلمه ی رولکس را زمزمه کرد.
پس از معرفی برند رولکس، نوبت به نوآوری های دیگر ویلسدورف رسید. او تصمیم داشت تا ساعت های مچی اش را هرچه بیشتر دقیق کرده و استاندارد chornometer را در آن ها پیاده کند. استفاده از آن استاندارد، نیازمند مجوزی از سازمان های مهم سوئیسی بود که رولکس به عنوان اولین ساعت مچی موفق به دریافت آن شد
به هرحال رولکس پس از کسب آن تاییدیه ها، تصمیم گرفت تا تمام ساعت های تولیدی خود را تحت آن استاندارد تولید کند. درواقع، تمامی قطعات خریداری شده از تولیدکننده های خارجی نیز طی مراحل دقیق در داخل شرکت مورد آزمایش قرار می گرفتند. به عنوان مثال اگر حرکت قطعات پس از ۷ روز آزمایش مداوم، دچار مشکل می شد، آن ها را از روند تولید خارج می کردند. همین موارد، شهرت و اعتبار رولکس را به عنوان تولیدکننده ی محصولات باکیفیت، بیش ازپیش کرد.
دهه ی ۱۹۲۰، زمان رشد هرچه بیشتر و افزایش شهرت رولکس بود. برند آن ها، به مرور نمادی از یک ابزار فناورانه برای ورزشکاران شده و چالش های رطوبت، گردوغبار و گرما در آن ها حل شد. به علاوه، حرکت به سمت تولید ساعت های اتوماتیک نیز در شرکت شروع شده بود و نوید دسته ای مدرن از تولیدات را می داد. نمونه های جدید ساعت های رولکس در آن سال ها، ضدآب، سبک و مقاوم بودند. به علاوه، ویلسدورف چندین رویداد خلاقانه ی بازاریابی نیز برای برند خود برگزار کرد.
پس از معرفی نوآوری های جدید، نوبت به بازاریابی گسترده برای آن ها بود. در سال بعد، کمپین های بازاریابی با همکاری رکوردشکنان ورزشی شروع شد. مرسدس گلیتز شناگری بود که کانال انگلستان را با رکورد ۱۵ ساعت و ۱۵ دقیقه شنا کرد و در این مسیر، ساعت رولکس استفاده کرده بود. او پس از خارج شدن از آب، ساعت خود را نشان داد که به خوبی، کار می کرد. برای افزایش نفوذ آن رویداد بازاریابی، ساعت های رولکس درون آکواریوم های متعدد برای حضار به نمایش در آمدند. یک سال بعد، محصول انقلابی دیگر با نام Rolex Prince معرفی شد که به نوعی ساعت مردان خوش پوش و نجیب زاده محسوب می شد.
تداوم نوآوری
با شروع دهه ی ۱۹۳۰، نوآوری های استفاده شده در ساعت های رولکس افزایش یافتند. اولین محصول مهم، Rolex Oyster Perpetual بود که علاوه بر مقاومت دربرابر نفوذ آب، به صورت خودکار عمل می کرد. مکانیزم استفاده شده در آن ساعت اتوماتیک، با بهره گیری از حرکت دست کاربر، حرکت عقربه ها را ممکن می کرد که توسط مدیر فنی رولکس، اختراع شده بود. ساعت خودکار جدید رولکس، از ساعت های معمولی و سنتی، دقیق تر بود. درواقع، مکانیزم کوک کردن آن به صورت دائمی رخ می داد و برخلاف نمونه های قبلی که روزانه یک بار نیاز به کوک داشتند، دقت بیشتری را به ارمغان می آورد.
دهه ی ۱۹۴۰، یکی از مهم ترین دوره های تاریخی در پیشرفت رولکس بود. پس از فوت همسر ویلسدورف در سال ۱۹۴۴، او که فرزندی نداشت، تمرکز خود را بیش از پیش روی مدیریت کسب وکارش معطوف کرد. او بنیادی به نام Hans Wilsdorf Foundation تاسیس و سهام خود از شرکت رولکس را به آنجا منتقل کرد
درنتیجه، یک موسسه ی نظارتی ایجاد شد که به صورت دقیق، چگونگی هزینه کردن سرمایه های او را مدیریت می کرد. یکی از بخش های هزینه ی سرمایه های ویلسدورف، به خیریه ها، موسسه های آموزش علوم زمان سنجی، دانشگاه ها و مدارس تخصصی ارسال می شد.
اصرار مدیران رولکس به کسب تاییدیه ی کرونومتر برای همه ی محصولات، آن ها را در سال ۱۹۴۵ با رکوردی جهانی روبه رو کرد. شرکت سوئیسی، در آن سال توانست به رکورد تولید ۵۰ هزار ساعت با تاییدیه ی کرونومتر دست پیدا کند.
در سال ۱۹۴۵، نقطه ی عطف بزرگ بعدی در محصولات رولکس رخ داد. آن ها فناوری Datejust را در ساعت ها معرفی کردند که امکان مشاهده ی تاریخ را در گوشه ی صفحه ی ساعت برای کاربر مهیا می کرد.
یکی از مهم ترین رخدادهای تاریخی رولکس، که کیفیت و دوام محصولات آن ها را بیش ازپیش افزایش داد، بالا آمدن زیردریایی سوئیسی بثی سکف ترسته از اعماق نزدیک به ۱۰ کیلومتری آب بود که یک ساعت اختصاصی Osyter برای مقاصد تبلیغاتی به بدنه ی آن متصل شده بود. فشاری که آن ساعت رولکس تحمل کرد و همچنان به فعالیت خود ادامه داد، حدود ۷ تن بر اینچ مربع بود.
اسطوره ی شرکت رولکس یعنی ویلسدورف در سال ۱۹۶۳ و در سن ۷۸ سالگی از دنیا رفت. پس از او، آندره هاینیگر مدیریت شرکت را بر عهده گرفته و روش هایی مشابه بنیان گذار در پیش گرفت. البته، در زمان مدیریت هاینیگر، روش های سنتی بیش از نوآوری در شرکت رواج داشتند. حفظ کیفیت بالای محصولات و پایین نگه داشتن نرخ تولید، از برنامه های اصلی رولکس در آن زمان بود که باعث حفظ روند پیشرفت شرکت، با وجود پیش آمدن چالش های اقتصادی شد. چالش های آن زمان، یکی افزایش قیمت طلا به عنوان مواد اولیه ی بسیاری از تجهیزات ساعت و دیگری، هجوم قطعات الکترونیکی به دنیای ساعت های مچی بود.
یک ساعت تاریخی دیگر نیز در شروع دهه ی ۱۹۷۰ معرفی شد که Explorer II نام داشت. این ساعت، مخصوص کاوش گران قطب، غارشناسان و همه ی افرادی بود که مرزهای اکتشاف را در جهان فراتر می بردند. نکته ی جالب در آن ساعت، نحوه ی نمایش ۲۴ساعته ی زمان در آن بود که در زیر اعماق زمین و در نزدیکی قطب کاربرد زیادی داشت؛ چرا که در آن مکان ها تشخیص روز و شب، تقریبا غیرممکن می شود.
به هرحال، نوآوری های رولکس در سال های بعدی و شروع دهه ی ۱۹۷۰ نیز ادامه داشت. آن ها در سال ۱۹۷۱ ساعت Oyster Perpetual Sea Dweller را معرفی کردند که مجهز به یک شیر هلیوم بوده و مخصوص غواصی طراحی شده بود. آن ساعت تا عمق حدود ۶۰۰ متر دربرابر نفوذ آب مقاوم بود. در سال ۱۹۷۵، باز هم رکوردشکنی با ساعت های رولکس انجام شد و ۶ غواص در رقابتی در کانادا، با در دست داشتن ساعت های Dweller، به عمق ۳۵۰ متری آب نفوذ کردند.
محصول نوآورانه ی بعدی رولکس در دهه ی ۱۹۷۰، ساعت Oyster در سال ۱۹۷۸، مجهز به عقربه های کوارتز بود که علاوه بر مقاومت دربرابر نفوذ آب تا عمق ۵۰ متر، دربرابر کشش مغناطیسی تا هزار اورستد نیز مقاوم بود. در همان سال، یک نسخه از این ساعت در دستان راینهولد مسنر تا قله ی اورست رفت. مسنر، در آن سال رکورد صعود به آن قله بدون استفاده از ماسک اکسیژن را به نام خود ثبت کرد. رکورد دیگر، توسط تام شپرد در سال ۱۹۷۳ و با عبور از صحرای بزرگ آفریقا ثبت شد که ساعت Oyster GMT Master را در شرایط دشوار گرمایی و گردوغباری، به همراه داشت.
سال های پایانی قرن بیستم
در دهه ی ۱۹۸۰، نسخه های بهبودیافته از انواع ساعت های سنتی رولکس به بازار عرضه شدند. یکی از نمونه ها، Oyster Perpetual Chronograph Chronometer Daytona نام داشت که برای اولین بار، با سرعت سنج عرضه می شد. آن ساعت در سال ۱۹۸۹ معرفی شد و یک سال بعد، رکورد تولید ۱۰ میلییون کرونومتر ثبت شد.
فولاد 904L رولکس از سال ۲۰۱۸ به نام Oystersteel شناخته شد. این ماده، تنها در مقاصد خاص همچون صنایع هوافضا و شیمی استفاده می شود. فولاد اختصاصی رولکس، ظرافت و سختی بالایی در حد فلزات گران بها، خصوصیات ضد خوردگی و درخشندگی شدید پس از پرداخت دارد
در سال ۱۹۸۵، رولکس دیگر موقعیت خود را به طور کامل در اکثر نقاط جهان تثبیت کرده بود. آن ها برای بهبود فرایند تولید خود، ماده ای جدید برای استفاده در ساخت ساعت ها وارد کردند که با نام فنی 904L Steel شناخته می شود. این ماده ی مقاوم و سخت، در سال های بعد به نشانه ای در ساعت های رولکس بدل شد و به نوعی، عصری مدرن را در محصولات برند سوئیسی ایجاد کرد. در همان سال ها، جهانی تر شدن برند رولکس با سرعت بیشتری پیش رفت.
در ارتباط با آمارهای فروش، رولکس از دهه ی ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰، هر سال ۲۰ درصد افزایش فروش داشت. آمار تولید ساعت نیز به ۵۰۰ هزار محصول در سال می رسید. البته، قیمت محصولات برند سوئیسی، همیشه بالاتر از میانگین بازار بود. در آن سال ها، برند رولکس به قدرت و شهرت آن چنان بالایی رسیده بود که محصولات تقلبی در بازار، یکی از چالش های اصلی آن ها شد. رولکس برای مقابله با آن چالش، دستگاهی ضد تقلب عرضه کرد که قابل کپی کردن نبود. به هرحال، کیفیت بالای محصولات نیز تا حدامکان حفظ می شدند و تا دهه ی ۱۹۹۰، رولکس یکی از معدود برندهای سوئیس بود که هنوز، قطعات را با دقت بالا و به صورت دست ساز برای ساعت های خود عرضه می کرد.
سال های اخیر و وضعیت کنونی برند رولکس
از نوآوری های مهم رولکس در قرن حاضر، می توان به کرونوگراف ۴۱۳۰ اشاره کرد که از سال ۲۰۰۰، جای خود را در قلب محصولات برند باز کرد. این کرونوگراف جدید، تنها ۲۹۰ قطعه داشت و بسیار ساده تر از نمونه های سنتی بود. همین نوآوری، موجب ساده تر شدن طراحی های داخلی محصولات رولکس شد.
سال بعد، ۲ نوآوری انقلابی دیگر در محصولات آن ها دیده شد. یکی از نوآوری ها، حاشیه های از جنس Cerachrom برای بدنه ی ساعت ها بود که به نوعی به امضای ساعت های مدرن رولکس تبدیل شد. به علاوه، فنرهای تعادلی Hairspring از جنس Parachrom نیز از همان سال در ساعت های رولکس استفاده شد.
از محصولات فوق حرفه ای و نوآورانه که در سال های اخیر عرضه شدند، می توان به Rolex Sky-Dweller اشاره کرد. این ساعت لوکس دوزمانه، یک تقویم سالانه نیز دارد و تنها یک بار در سال، باید تنظیم شود.
برند رولکس، امروز نمادی از سبک زندگی لوکس محسوب می شود. ساعت های آن ها، در مهم ترین و بزرگ ترین رویدادهای ورزش های خاص جهان همچون گلف، قایق رانی، تنیس و اسب سواری دیده می شوند. به علاوه، رولکس از سال ۲۰۱۳ با مسابقات فرمول یک نیز وارد همکاری رسمی شد. مرکز تولید رولکس در بین سوئیس
یکی از چالش هایی که اخیرا برای برند رولکس پیش آمد و آن ها را در معرض انتقاد قرار داد، بررسی صندوق جهانی طبیعت از تاثیرات مراکز تولیدی آن ها بر محیط زیست بود. طبق آخرین آمار (۲۰۱۸) رولکس و چند تولیدکننده ی سوئیسی ساعت، در پایین ترین رده از لحاظ اهمیت دادن به تاثیرات آب وهوایی تولیدات قرار دارند. به علاوه، آن ها شفافیت لازم را نیز در ارائه ی آمار پیرامون عملکردهای خود در ارتباط با محیط زیست ندارند.
یکی از آزمایشگاه های رولکس در سوئیس
ساعت های رولکس، علاوه بر کیفیت بالا و ساخت منحصر به فرد، رکوردهایی را نیز در تاریخ به نام خود ثبت کرده اند. درحال حاضر، یکی از گران قیمت ترین ساعت های مچی جهان که در یک حراجی به فروش رفت، به برند رولکس تعلق دارد که با احتساب هزینه های جانبی، رقم ۱۷.۷۵ میلیون دلار را به نام خود ثبت کرد. در بحث قیمت خرده فروشی ساعت های رولکس، یک نمونه GMT Ice با قیمت حدودی ۴۸۵ هزار دلار، در صدر قرار دارد.
رولکس با رکورد تولید نزدیک به ۲ هزار ساعت در روز، یکی از پیش گامان صنعت محسوب می شود. طبق آخرین آمار، آن ها حدود ۲۸۰۰ کارمند در سرتاسر جهان دارند. برند رولکس، طبق آخرین رتبه بندی های وبسایت فوربز، در مقام ۷۱ باارزش ترین برندهای جهان قرار دارد.
تصویر برخی از ساعت های رولکس
Rolex Submariner
اولین ساعت با فناوری Datejust
Rolex Explorer II
GMT Master II
Sea Dweller
Rolex Deepsea
Chronograph Daytona
Yacht Master
Rolex Yacht-Master II
پایان
منابع:
صفحه ویکیپدیای انگلیسی کمپانی «رولکس»
وب سایت رسمی رولکس http://www.rolex.com
وب سایت http://www.modipa.com
وب سایت https://www.portal.watch
https:www.zoomit.ir وب سایت