2
+
بنام خدا خانه و استودیو
اثرچارلز گواتمی
2
+
اعضا:
تاریخ تحویل:1399/07/21
هدف: تحلیل پروژه ی خانه و استودیو
مقدمه
کتاب پنج معمار بزرگ نیویورک، اثر چارلز جنکس یکی از مهم ترین کتاب هایی است که امروزه به عنوان یکی از کتب مرجع شناخته می شود. کتاب ۵ معمار بزرگ نیویورک، در رابطه با دیدارهای گروهی ۵ نفره از بزرگترین معماران نیویورک یعنی پیتر آیزنمن، مایل گریوز، چارلز گواتمی، جان هدوک و رچارد مایر در سال ۱۹۶۹ میلادی در موزه مدرن نیویورک است که نخستین بار در سال ۱۹۷۲ میلادی تحت عنوان “۵ معمار” توسط “انتشارات ویتون بورن” منتشر شد و در نهایت با تجدید چاپ توسط “انتشارات آکسفورد پرس”، به شهرتی جهانی دست یافت. این معماران ویلای ساووا و ویلای گارش لوکوربوزیه را الگوی خود قرار داده بودند آنها معماری خود را نتیجه گسترش طبیعی مدرنیسم بیان می کردند که البته با مدرنیسم سالهای سی و چهل و پنجاه متفاوت بود بی آنکه اساسش فرو ریخته باشد
بیشتر ساختمان های مکعب شکل این معماران جوان به رنگ سفید و جلد کتاب آن ها نیز به رنگ سفید بود لذا سبک معماری آنها به نام پست ـ مدرن سفید نامگذاری شد.
3
4
Add a Footer
5
ویژگی های آثاراین پنج معمار :
سعی داشتند عمق فضا را افزایش بدهند.
دید بیننده هنگام نظاره نما در درون حجم نفوذ کند.
استفاده از استراکچر اکسپوز.
استفاده از ساختار سازه ای نمایان.
تاکید بر فرم مکعب و رنگ سفید.
اما اتحاد این گروه زیاد به طول نینجامید . پیتر آیزنمن از اواخر دهه هفتاد سبک دیکانستراکشن را مطرح و ارتباط خود را با معماری پست ـ مدرن سفید قطع کرد.
گواتمی و هیداک نیز کمابیش در طرح های خود کارهایی در زمینه پست ـ مدرن سفید ارائه می کردند ، هرچند کارهای آن ها مانند کذشته مطرح نبود. مایکل گریوز به تدریج به سمت معماری پست ـ مدرن خاکستری گرایش پیدا کرد. و به صورت یکی از چهره های شاخص پست ـ مدرن خاکستری درامد. در حال حاضر چهره شاخص این سبک ریچارد مایر است.
چارلز گواتمی که یکی از اعضای گروه مشهور پنج معمار نیویورکی می باشد، معمار امریکایی سده ی بیستم بود که پیش تر به سبب طراحی خانه های مدرنیستی و نیز ساختمانِ افزوده شده به موزه گوگنهایم نیویورک ، شناخته میشد. او ازسال ۱۹۶۸ تا هنگام مرگش با رابرت سیگل همکاری می کرد.
6
چارلز گواتمی
7
در دانشگاه فیلادلفیا و زیر نظر لویی کان و رابرت ونتوری تحصیل کرد. سپس به دانشگاه ییل رفت و زیر نظر پل رودولف و جیمز استرلینگ کار کرد. گواتمی یک معمار-سازنده بود و تاثیر ازمیس وندروهه و گرایشهای تندیسگرایانه در کارهای او دیده می شود
گواثمی بیشتر شهرتش را در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی و به واسطه طراحی خانه هایی برای کارفرمایان متمول و صاحب نامی نظیر استیون اسپیلبرگ به دست آورد، وی تا آخرین سال های فعالیت به سبک معماری شخصی خود پایبند ماند. سبکی که در آن احجام هندسی و فرم هایی خالص، ساختار طرح را تشکیل داده و عناصر تشکیل دهنده طرح از لحاظ بصری قابل تشخیص و تفکیک بودند. عمده آثار وی در ایالات متحده آمریکا اجرا شده و گذشته از خانه ها و ویلاهای شخصی، چندین ساختمان آموزشی نظیر بناهایی برای دانشگاه های هاروارد، پرینستون، نیوجرسی و ییل نیز طراحی نموده است.
Add a Footer
8
رزومه ی کاری گواتمی
شاید مشهورترین پروژه ی گواتمی (به همراه سیگل)، افزودن ساختمانی به موزه گوگنهایم باشد که در ابتدا بسیار بحث انگیز بود. گواتمی موفق شد ساختمان ساده ای را در کنار و پشت سازه ی پیچان مشهور این موزه پدید بیاورد که هم زمان با افزودن ۴۷۵۰ متر مربع فضای نمایشگاهی تازه، به اصالت ساختمان اصلی صدمه نزند. گواتمی برای چهره های مشهوری مانند جری سایفنلد، استیون اسپیلبرگ، یا دیوید گفن دست به طراحی خانه زده است. همچنین، او به عنوان یک استاد معماری بین سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۱ در مدرسه ها و دانشکده های معماری پرشماری از جمله دانشگاه هاروارد و دانشگاه تگزاس درس داد.
Add a Footer
9
2
+
موزه ی گوگنهایم نیویورک
طی عملیات وسیعی در سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ کل ساختمان بازسازی و برج جدیدی که توسط چارلز گواتمی طراحی شده بود، در کنار آن ساخته شد. در این بازسازی برخی از تغییرات بنا نسبت به طرح اصلی رایت از جمله بسته شدن نورگیر سقفی آتریوم به طرح اصلی برگردانده شد.
Add a Footer
10
Add a Footer
11
مرکز کنوانسیون در اورلندو
12
1969 –
The Kenneth Cooper House
2
+
The triangular lot where Lafayette Street and Cooper Square come together at Astor Place was a parking lot for many decades. This condominium bulding, designed by Charles Gwathmey, was completed in 2004, and designated 445 Lafayette Street. It is also known as the Astor Towe
Add a Footer
13
Add a Footer
14
2001 – The Jerry Seinfeld Apartment
Add a Footer
15
2003 – The Reza Abbaszadeh Residence
Add a Footer
16
2
+
17
بیشتر ساختمان های طراحی شده توسط گواتمی، واحدهای مسکونی هستند و برخورداری از کیفیت مدرنیستی و پیچیدگی هندسی غیرمتعارف، ویژگی قابل توجه این خانه ها به شمار می رود. یکی از مشهورترین خانه های او، خانه کوچک، ساده و بی پیرایه ای است که در سال 1965 برای پدر ومادرش طراحی کرد. این خانه تندیس گون موفقیت و توجه زیادی برای گواتمی به همراه آورد و به او کمک کرد تا در سن 27 سالگی، جای پای خود را در حرفه معماری باز کند.
Add a Footer
18
سایت این بنا در یک زمین مسطح 4000 مترمربعی در لانگ آیلند شرقی در نیویورک قرار گرفته بود که در نزدیکی اقیانوس و در مجاورت زمینی که از آن بهره برداری نشده بود، واقع شده بود. زمین مجاور این سایت قرار بوده است که به عنوان بخش الحاقی این خانه استفاده شود. چارلز گواتمی در اولین پروژه مسکونی خود، از طرف والدین خود اختیار تام داشت که کنترل طراحی تمام پروژه را مدامی که از بودجه در نظر گرفته شده که 35000 دلار بوده است تجاوز نکند، در دست داشته باشد.
Add a Footer
19
گواتمی تصمیم داشت که این ساختمان به مثابه یک مجسمه روی سایت قرار بگیرد و بنابراین برای نزدیک شدن به ایده خود از خالی کردن حجم های پایه مانند مکعب ها برای خلق فضاهای متفاوت، استفاده کرد. خالی کردن این احجام اولیه برای خلق فضاها، در راستای پاسخ دهی به ویژگی های سایت، جهت گیری خورشید و برنامه فیزیکی بنا صورت گرفته است. فضاهای موردنظر برای بنای اصلی این خانه 110 مترمربعی شامل یک اتاق نشیمن، یک ناهار خوری، یک آشپزخانه، اتاق خواب مستر و استویو، دو اتاق مهمان و یک اتاق کار می شد.
Add a Footer
20
به واسطه بودجه محدود ساخت این بنا یک طرح خام یا و یک زبان واحد برای طراحی این خانه در نظر گرفته شد تا این سیستم بتواند در آینده برای ساخت قسمت های بعدی خانه استفاده شود. طراحی این خانه در راستای مقطع گسترش پیدا کرده است که یک طرح و سازماندهی فضایی عمودی را خلق می کند.
Add a Footer
21
این خانه را می توان به سه تراز اصلی و متفاوت تقسیم کرد. طبقه پایه که شامل اتاق کار و یک تراس سر پوشیده و اتاق های مهمان می شود. طبقه “قابل سکونت” که شامل اتاق نشیمن، اتاق ناهار خوری و آشپزخانه می شود و طبقه سوم که البته خصوصی ترین بخش این فضاست و شامل اتاق مستر و استودیو شده که نسبت به فضای نشیمن با ارتفاع دوبل در طبقه دوم عقب نشینی کرده است و اینگونه بالکنی مجاور آن به وجود آمده است. با قراردادن فضاهای عمومی تر در طبقه دوم، گواتمی رابطه جدیدی میان فضای عمومی و فضای طبقه اول ایجاد کرد که متفاوت از پروژه های مسکونی متداول تا آن زمان بوده است.
یک سال پس از آنکه این پروژه تکمیل شد، یک بخش الحاقی با یک استودیو و یک اتاق مهمان جدید نیز به این بنا اضافه گردید. این بخش الحاقی یک بنای کاملا مجزا بود اما ایده ای مشابه در خالی کردن فرم های هندسی برای ساخت مجسمه ای در سایت، برای آن نیز به کار گرفته شده بود. بعلاوه از مقطع خانه اصلی نیز برای طراحی این بخش الحاقی استفاده شده بود. استودیو و اتاق مهمان جدید، دقیقا برخلاف خانه اصلی که به نظر می رسید به زمین پیوند خورده است، شبیه به فرم یک جسم قابل جابه جایی بود. این بخش الحاقی به علاوه با زاویه ای حدود 45 درجه نسبت به بنای اصلی جهت گرفته بود و در مقابل نما ایجاد یک کنج می کرد که به خودی خود باعث می شد عنصری پویا به نظر برسد و درعین حال این حالت پویایی را نسبت به سایت نیز داشته باشد.
Add a Footer
22
Add a Footer
23
سازه چوبی این بنا با روکاری از چوب سرو برای فضاهای داخلی و خارجی، برای هر دو بخش مسکونی و استودیو، پوشیده شده است. برخی از پنجره های این بنا به صورت منفرد نیز دارای فریمی از جنس چوب سرو می باشند، در حالیکه برخی دیگر از پنجره ها فریمی به رنگ زرد، قرمز و یا مشکی دارند. اگرچه طراحی این بنا متاثر از طرح خانه های اثر لوکوربوزیه بوده است (که به ویژه این تاثیر پذیری در نمای خارجی با استفاده از پلکان منحنی شکل در برابر طرح مستقیم الخط بنا بیشتر مشهود می شود)، اما این خانه مسکونی و استودیو طراحی گواتمی در لانگ آیلند به واسطه بهره گیری از احجام صلب و متریال هایی مانند شیشه و چوب، بر احجام سه بعدی تاکید دارد تا بتواند فضاهای خالی و خلق کند. می توان گفت طراحی این بنا یک قدم جلوتر از مدرنیزم بوده و هندسه بی نقص در احجام به کارگرفته شده، منجر به ایجاد فضاهایی باز شده است. این بنا بعدها به محل سکونت خود چارلز گواتمی تبدیل شد.
Add a Footer
24
25
26
2
+
THANK YOU
27
Add a Footer
2
+
منابع:
Associates Architects وب سایت رسمی گوگنهایم. وب سایت روزنامه ی لُس آنجلس تایمز. https://usmodernist.org/gwathmey.htm www.Bozorganememari.ir www.arel.ir
28