مانیتور ها و صفحات نمایش تخت :
شاید به زبان آوردن نیازهایمان از یک مانیتور بسیار ساده باشد. پاره ای از این نیازها، وضوح تصویر به همراه درخشندگی و به نمایش رساندن رنگ ها به صورت خالص می باشد. می خواهیم آنچه را که مشاهده می کنیم عادی از هر گونه اضلاع هندسی و به صورت کاملاً طبیعی باشد و البته مهمترین نیازمان، انتقال کامل تمامی قابلیت های کارت گرافیکی توسط مانیتور می باشد. خواسته های ما عملاً بسیار پیچیده تر از یک صرف ساده است. خصوصیات تکنولوژیکی مانیتور، محدودیت های حالات Display را که در صفحه می تواند دریافت شود را تعیین می کند. چیدمان نقطه ها، فرکانس های افقی و عمودی و resolution بطور بدیهی قابل خواندن می باشند ولی تشخیص و اندازه گیری تیزی، تعادل رنگ، اندازه گیری های تحریفی و بقیه خصوصیات یک مانیتور بسیار سخت تر می باشند. برای تست مانیتور ها نرم افزار های خاصی وجود دارد. البته معمولاً اطلاعات فنی یک محصول در کاتولوگ همراه آن توسط شرکت سازنده درج می شود.
در طی تغییرات مختلفی که از گذشته تا به امروز در ساخت مانیتور های کامپیوتر های شخصی صورت گرفته، دو تکنولوژی مناسب طراحی شده است. تونل اشعه کاتو یا همان (Cathode ray tube)CRT و همچنین صفحه نمایش کریستال مایع یا
(Liquid crystal Display)LCD. مانیتور های CRT به شدت مورد توجه مردم در دهه گذشته بوده ولی با آمدن LCD های که خصوصاً در Laptop ها مصرف می شدند، کم کم این تکنولوژی جدید جلوی همگانی شدن CRT ها را گرفت. تا جایی که بسیاری از کارخانجات سازنده CRT، مجوبر به توقف خط تولید این محصول و شروع به تولید LCD کردند. در این بخش ابتدا می خواهیم در مورد LCD ها صحبت کنیم و سپس به مانتیور های CRT بپردازیم.
نمایشگر های صفحه تخت: (Flat Panel Displays)
نمایشگر صفحه صاف در اصل همان نمایشگرهای Laptop هستند که به صورت رومیزی تغییر شکل یافته اند. مزایای Flat panel ها به شرح زیر است:
– فضای کمتری اشغال می کنند و به نسبت CRTها مصرف برق کمتری دارند.
– تحریف هندسی ندارند.
– تصویری با کیفیت بهتر را ارائه می دهند.
چندین روش برای ساختن نمایشگر های صفحه تخت وجود دارد که از متداول ترین آنها، صفحات پلاسما و نمایشگر های کریستال مایع (LCD) ها می باشند. امروزه صفحات پلاسما را در تلویزیون های بزرگ و LCD ها را برای کامپیوتر ها مشاهده می کنیم. (LCDها دنیای کامپیوتر ها را قبضه کرده اند)
LCD ها و تکنولوژی ماتریس فعال (Active Matrix)
بیشتر LCDها، امروزه از تکنولوژی AM استفاده می کنند که دارای 3 ترانزیستور برای کنترل رنگ ها و نورپیش زمینه برای روشن ساختن کل آرایه ها در هر پیکسل می باشند. شکل 1-7 طریقه عمل این تکنولوژی را نشان می دهد. هنگامی که AM ترانزیستور ها خاموش هستند ماده کریستال مایع، مانع عبور نور تشعشع یافتهت در انتهای سلول میشوسد. هر ترانزیستور در سلول (یکی برای هر رنگ) می تواند بصورت مجزا روشن شود. زمانی که یک ترانزیستور روشن می گردد، باعث جهت یابی و تنظیم مجدد ماده کریستال مایع شده و اجازه می دهد تا نور سفید عبور کند. جلوی ترانزیستور، فیلتر رنگی ای وجود دارد که تمامی رنگ ها را فیلتر کرده و فقط به یکی از رنگ ها اجازه عبور می دهد که این امر باعث ساخته شدن سه رنگ اصلی قرمز و سبز و آبی می شود که آنها یک Pixel را ایجاد می کنند.
صفحات LCD به تنهایی نیاز زیادی به برق ندارند ولی نور پیش زمینه برای تبدیل به یک گذرگاه مهم در برنامه های Laptopها به توان و قدرت زیادی احتیاج دارند. LCD به نور پیش زمینه برای کارکردن نیاز دارد که زمان متوسط بین خرابی های (MTBF) نور پیش زمینه حدود 20000 ساعت می باشد. (حدود 20000 ساعت خرابی نخواهد داشت) در صورت خرابی BL (نور پیش زمینه)، تعویض آن توسط کاربر امرسیت تحمل و ا گر از صفحه تمنتی برای مدت طولانی استفاده می کنید باید بدانید که BL قابل تعویض نمی باشد.
تغییر نما در نمایشگر ها، نیاز به تغییرات فیزیکی در سلولها دارد که توسط ترانزیستور های AM کنترل می شود. اگر صفحه بیش از حد سرد شود، تغییرات رفته رفته کند می شوند و در نهایت متوقف خواهند شد.
چگونه تصاویر LCD را شارپ نگه داریم؟
اکثر نمایشگر های رومیزی LCD به همراه یک گذرگاه VGA(Port) استاندارد عرضه می شوند که توسط این گذرگاه می توانند با کارت های ویدیویی (گرافیکی) تعامل و ارتباط برقرار کنند. گذرگاه های VGA، سیگنالهای آنالوگ را از خود عبور می دهند….
این روش در مانیتور های CRT بسیار خوب جواب می دهد زیرا اشتباه در زمان بندی پرتو نور را به سمت پیکسل بعدی پرتاب می کند ولی در LCD ها این امر باعث تیرگی صفحه می شود. LCD ها برای تعویض ترانزیستور های AM باید سیگنال های دیجیتالی را باز سازی کنند.
حال با شناخت این محدودیت ها، کمپانی های همچون Intel ، Compaq (HP فعلی)، Fujitsu ، Hewleh Packard ، IBM ، NEC و Silicon Imag گروه DDWG (Digital Display working group ) را به منظور استاندارد سازی یک تعامل دیجیتالی ما بین خریداران PC ها، دستگاه های دیجیتالی و نمایشگر ها بوجود آوردند که نتیجه این امر ساخت DVI (Digital visual Interface) بوده است . DVI شامل امکاناتی همچون Play&Play برای DDC می باشد که قابلیت ارتباط با مانیتور های آنالوگ را برای آن فراهم می سازد و همچنین قابلیت تاسین resolution 1080×1920 توسط کابل های اولیه را فراهم ساخت
در یک مانیتور CRT، مزیت ها با رزلوشن پایین به راحتی هر نقطه را تکرار می کنند و به پرتو نور اجازه پشتیبانی از خاصیت چند پیلکسی را می دهد در صورتی که در LCD ها نقاط همیشه دارای جایگاهی ثابت هستند و نیاز بند به پردازش دیجیتالی است. برای به نمایش رساندن تصاویر resolution کم تراز حد استاندارش، دو روش وجود دارد.
– استفاده از بخشی از صفحه: می توانید با استفاده از بخشی از صفحه تصویر را کوچک تر نمایش دهید. در اصل با استفاده از با قرار دادن تصویر در وسط یک کادر بدون استفاده، هر نقطه فقط یک پیکسل را در صفحه اشغال می کند در نتیجه تصویر در بهترین حالت کیفیتی خود باقی می ماند ولی تعداد زیادی از Pixel ها بلا استفاده می مانند.
– تغییر مقیال تصویر باری هر سایز شدن با صفحه: می توانید تصویر را برای ایجاد پیکسل های بیشتر بازسازی کنید. این کار توسط تزریق پیکسل های اضافه در میان نقاط، برای ساخت تصاویر بزرگ تر انجام می شود. نمونه گیری دوباره باعث استفاده از تمامی پیکسل های نمایشگر می گردد ولی گوشه های تصویر دارای موج و تاری باقی خواهند ماند.
در هر دو این روش ها، برش تصویر به بزرگی و دقّت، رزولوشن واقعی صفحه نمی باشد. به همین دلیل است که در بعضی از Laptop ها قبل از تغییر resolution پیام اخطاری مبنی بر از دست دادن کیفیت ظاهر می شود. (Sharpness). اگر پایین آمدن resolution به منظور بزرگ نمایی متون می باشد می توانید از قسمت large font در ویندوز بهره ببرید.
Control panel Display Settings Advanced General)
گذرگاه های DVI در صفحات تخت و کارت های ویدیویی که دارای کانکتور یی مشابه شکل هسند وجود دارند وانتخاب استفاده از پورت های DVI و یا Vga های استاندارد در دست شماست ولی خوب یا پیشنهادمان DVI ها می باشند انواع مانتیور های LCD بر حسب قطر های قابل دید، اینترفیس ها، درصد درخشندگی، ولتاژشان و زاویه دید طبقه بندی می شدند. خرید یک LCD بسیار شبیه به انتخاب یک مانتیور می باشد. بهترین روش انتخاب بهترین دستگاه، امتحان آن در عمل می باشد.
به دنبال مدل هایی باشید که تصویری درخشان، به همراه رنگ های شفاف با یک طیف کامل از رنگ باشد. برنامه هایی نظیر Display mate (www.displaymute.com) در زمینه ارزیابی LCD ها قبل از انتخاب می تواند کمکتان بکنند و همچنین رهکارهایی برای دستیابی به بهترین کیفیت را در اختیارتان می گذارد. خط تولید LCD های شرکت سامسونگ می تواند به شما کمک کنند تا برای خریداری تا اواخر سال 2003 چه بکنید. می توانید LCDهایی با ورودی های آنالوگ (VGA) و دیجیتال (DVI) را با صفحه ای 15 تا 21 اینچی نیز در دسترس می باشد. در اواخر سال 2003 مدل Sweet spot که مانیتور هایی با سایز های 17، 18 و 19 اینچی بودند و وضوح تصویر 1024×1280 را ارائه می کردند قیمتی ما بین 580 تا 610 دلار داشتند که تفاوت زیادی با هم نداشتند. چندی بعد با آمدن روش های جدید تولید این نوع مانیتور ها، قیمت LCD ها بسیار کاهش پیدا کرد.
مشخصات و ارزیابی CRT ها :
با وجود ارزان بودن CRT ها در برابر LCD ها ولی پیچیدگی CRTها بسیار بیشتر است. پاره ای از مشخصاتی که بازدهی مانیتور را بازگو می کنند عبارت اند از: بالانس رنگی، پیگردی، خلوص ولتاژ؛ سایه و هندسه.
همگرایی و کانون:
مانتیور های CRT از مثلث هایی که داری 3 نقطه رنگی هستند تشکیل شده اند که البته صفحه را همین 3 نقطه پر می کنند. (یا خطوطی که دارای دسته های سه رنگی هستند. (تکنولوژی Sony Trinitron tube )) . حال این سئوال مطرح می شود که چگونه پرتوهایی که از آن تصویر هسند و در تونل جریان دارند، نقطه ها را روشن می کنند؟ این نقاط بستگی به این دارند که مونتیور چگونه به تولید گوشه هایی به صورت شفاف نسبت به چیزی که فرستاده می شود، می پردازد؛ بیشتر از لکه هایی که دارای حاله های رنگی در گوشه ها هستند. شکل 3-7 به چگونه عملکرد می پردازد. ذرات فسفر بر روی سطح تونل تشعشعات کاتدی (CRT) (نقاط قرمز، سبز و آبی) در گروه های سه تایی به وجود می آیند که سه گانه (triads) نامیده می شوند. هر سه گانه به طور مجزا دارای یک حفره در لایه سایه اش می باشد. این حفره ها الکترون هایی که به صورت اشتباه واردشان شده را در خود ذخیره می کنند و فقط به الکترو ن های مربوط به خود اجازه خروج را ارسال می کنند.
در کل سه پرتو الکترونی وجود دارد، پرتو های مربوط به رنگ قرمز، مربوط به رنگ سبز و همچنین رنگ آبی، هر کدام به سمت حفره مخصوص خودشان در لایه سایه می روند تا یک سه گانه را تشکیل دهند. (3 نور (Red, Green, Blue) RGB به سمت حفره خود پرتاب می شوند و 3 گانه را می سازند). اما از آنجا که پرتاب کننده های الکترونی مطابق یک مثلث در اطراف مراکز خط CRT هستند. پس الگوی پرتو ها در سلول لایه سایه خودشان نیز یک مثلث می باشد. اگر پرتاب کننده های الکترون به درستی عمل تمرکز کردن را انجام دهند در نتیجه می توانند نقاط را روی لایه فسفری به اندازه واقعی خودشان تصویر کنند و سه گانه های مجاور را پوشش نمی دهند. آماده سازی هر یک از پرتو ها را در لایه سایه، همگرایی می نامند. اگر هدف هر یک از پرتو های الکترونی روی فسفر ها، در سلول لایه سایه دقیق باشد هر یک از پرتو ها نقطه رنگی مخصوص خودشان را روشن خواهد کرد. عدم همگرایی به صورت رنگهای اشتباه در گوشه های خطوط و در نقاط دیده می شود.
می توانید عملیات ضعیف متمرکز کردن را به صورت کانی و کعبی به جهت انرژی گرفتن و روشن شدن پرتو های سه گانه مجاور مشاهده فرمایید.
عدم همگرایی و فوکوس ضعیف بیشتر مواقع در اطراف صحنه نمایان می شود و یا در مرکز. شکل 4-7 دلیل وقوع این شکل را به تصویر کشانده است. پرتو های ا لکترونی برای دستیابی به اطراف و گوشه های تونل به خمیدگی شدیدی نیازمند است. بدین منظور الکترونیک دقیقی در خمیدگی ها برای ایجاد کجی مورد نیاز لازم می باشد. در غیر این صورت تشعشعات با زوایای اشتباه پرتاب خواهند شد که این امر باعث کشیدگی و یا محو شدن و یا بزرگ نمایی تصویر می شود. اگر طراحی الکترونیکی به درستی انجام نشود. پرتو ها در مراکز نیز دچار مشکل می شوند و شما را مجبور به تنظیم مانیتور در حالتی که تصویر بین مرکز و خارج است می کند. در یک کلام، در هیچ جایی همگرایی در مانیتور های به صورت دقیق انجام نمی گیرد.
مانیتور های تحت CRT که امروزه کاربرد خیلی بیشتری دارند، درای الکترونیک بسیار پیچیده تری می باشند. زیرا فاصله کانونی پرتاب کنندهای الکترون با هم متفاوت است و پرتو ها به صورت افقی و عمودی در جریان اند به همین دلیل به کنترل های اضافی برای تقویت عملیات فوکوس حلقه نیاز دارند.
یک دلیل دیگر که می تواند باعث پایین آمدن کیفیت تصویر شده باشد، طراحی ضعیف لایه سایه می باشد. هر پرتو الکترونیکی مقدار مشخصی برق را حمل می کند که مقداری از آن توسط لایه سایه جذب می شود. در نتیجه دمای لایه سایه بالا رفته و باعث جلو آمدن تصویر می شود. که دلیل آن طراحی ضعیف لایه سایه است و نتیجه می گیریم که فقط زمانی از مانتیورمان نتیجه مطلوب می گیریم که خنک باشد.
راه حل: شفافیت و طیف درست رنگی زمانی بهدست می رسد که همگرایی به صورت کاملاً درست انجام شده باشد. تصویر شفاف تر نتیجه قدرت بیشتر پرتو الکترونیکی ای است که کنترلش برای الکترونیک سخت تر است. این بدان معناست که باری داشتن بهینه ترین حالت باید همگرایی را به همراه شفافیت تنظیم کنید. پس باید به نسبت به شفاف ترین نقطه تنظیم خود را انجام دهید. برای بسیاری از مانیتور ها این نقطه جایی از فضاست که رنگ سیاه به سمت خاکستری می رود البته این تنظیمات برای مانیتور کمی دشوار است و اگر مانتیور شما با این تنظیمات خوب جواب داد به دنبال تنظیمات سطح پایین تر باشید.
دیگر عنصر مهم که مانیتور ها باید مورد بررسی قرار گیرند روشنایی زننده (Antiglare treatment) آنهاست. زیرا مانیتور های مختلف AT های متفاوتی نسبت به هم از خود نشان می دهند. پاره ای از سازندگان از غشاهای روی صحنه CRT ها تا حدودی کم می کنند. سپس شاید برایتان این سوال پیش آید که سازندگان چگونه این تعادل را ایجاد کنند؟
تعادل رنگی، پیگردی، خلوص و اشباع:
چشم شما به روابط رنگی حساس است . یک مانتیور برای درست به نظر آمدن نیاز به تعادل رنگی مناسب دارد و باید در بردارنده شدت درستی از رنگ های RGB باشد.
مشخصات الکترونیکی در یک مونیتور مثل تغییر تعادل رنگی که بستگی به شفافیت دارد هستند. متعادل شدن یک مانیتور برای تصاویر و روشن بدین معنا نیست که در تصاویر تیره نیز متعادل شده باشد. الکترونیک ممکن است پیگردی رنگی خوب با شفافیت های مختلف را عرضه نکند و در نتیجه به دنبال متعادل کردن قسمت های تیره و روشن باشد. امکان دارد کارت گرافیکی شما دارای تنظیماتی برای تعادل رنگ ها باشد ولی در اصل ما به دنبال تعادل کلی مانیتور هستیم. تنظیمات در کارت های گرافیکی شما دارای تنظیماتی برای تعادل رنگ ها باشد ولی در اصل ما به دنبال تعادل کلی مانیتور هستیم. تنظیمات در کارت های گرافیکی بیشتر برای رنگ صفحه و پرینتر است و بادر نظر گرفتن این تنظیمات که کاملاً نرم افزای هستند و اگر آن مر افزار در سیستم عامل اجرا نشود هیچ کدام از تغییرات منظور نمی گردند.
اشباع رنگ خوب نه بدین معناست که رنگ آنقدر قوی باشد که با رنگ های مشابه یکی شود و نه اینکه آنقدر ضعیف باشد که محو شود. تفاوت مانند تلویزیون و تنظیمات اشباع رنگ در آن است. از طرفی رنگ ها به سیاه یا سفید می زنند و از طرفی دیگر رنگ ها بسیار جیغ هستند بطوریکه هیچ طیف میانی ای دیده نمی شود.
خلوص رنگی بدین معناست که رنگ ها روی صفحه یکنواخت و ثابت اند و اختلافات و یا رنگ های ناآشنا نداشته باشیم. مهم ترین عامل در ایجاد مشکلات خلوص تصویر وجود میدان های مغناطیسی است که بر روی پرتو های الکترونیکی به هنگامی که در مسیر رسیده به لایه سایه هستند، در طول لایه سایه و تا رسیدن به فسفر تاثیر می گذارند. این مودر به دو صورت اتفاق می افتد: دستگاهی خارج از مانتیور میدان مغناطیسی ایجاد کند و به روی تونل اثر بگذارد یا اینکه لایه سایه نسبتاً مغناطیسی شود.
میدان مغناطیسی ایستای فرعی (Incident static Magnetic Fields)
تعداد قابل توجهی از اجسام توانایی ساختن میدان مغناطیسی را در دارا هستند. برای مثال آدابتور ها، تلفن ها، بلند گو ها و البته وجود آهنر با، فراموش نکنید که قدرت آهنرباها و آداپتور ها بیشتر از بقیه است. میدان مغناطیسی آنها از طریق جعبه های تعمیرات بدون روکش و یا با روکش نازک به سمت مانتیور شما منتقل می شوند در این صورت یکی از این دو حالت اتفاق می افتد. 1- دارای بی رنگ های موضعی خواهید شد. 2- دارای تصویر موج دار می شوید.
اگر مشکل یک میدان مغناطیسی ایستا باشد، مثلاً از آهنربا و یا بلند گو (که دارای آهنربا هستند) به تدریخ باعث مغناطیسی شدن لایه سایه می شوند. (عکس 5-7) مشکل اینجاست بلند گو ها دارای آهنربایی دائمی هستند که باید میدان مغناطیسی قوی و پایداری برای ایجاد صدا تولید کنند. اگر بلند گو فاقد محافظ باشد و یا محافظش ضعیف باشد میدان مغناطیسی به خارج از بلند گو فرستاده می شوند و اگر بلند گو به مانیتور نزدیک باشد به درون CRT نیز نفوذ کرده و در این صورت شروع به مغناطیسی کردن لایه سایه می کند. مغناطیسی شدن لایه سایه منجر به خلل و خرابی رنگ و عمل فوکوس در قسمتهایی از تونل می شوند. منظور از بخش هایی یعنی جاهایی که مغناطیسه شده اند.
بخش درون مانیتور به نام سیم پیچ (Degaussing) وجود دارد که در دور تونل کاتدی پیچیده شده و با هر روشن کردن مانیتور این سیم پیچ نیز فعال می شود. که هدفاصلی آن نیز جلوگیری از مغناطیسه شدن لایه سایه و تونل می باشد و در اصل محیط اطراف را خنثی می کند و می توان بر آن حساب کرد.
تغییرات مشکل و انحرافات هندسی:
برای مشاهده تصویری مناسب باید از نظر هندسی درست، صاف، یکنواخت و مسطح باشد. شکل 6-7 نشان دهنده انحرافات و اختلالاتی است که مانتیور های CRT آنها را دارا هستند. (در LCD ها از آنجا که هر پیکسل در جای خود قرار دارند چنین مشکلی را ندارند). تمامی مشکلات نشان دادن شده در شکل 6-7 باتنظیمات جلوی مانیتور و الکترونیک های مناسب قابل حل هستند ولی اگر مانتیور چنین زینه هایی را نداشته باشد باید با شرایط ساخت و راه حل دیگری برای درست کردن آنها وجود نخواهد داشت. برنامه هایی همچون DisplayMate قادر به برطرف کردن مشکلات تنظیم هندسی با ارائه نمونه های مشابه و راه حل های صحیح، هستند.
کنترل های (Controls)
نظرات واحدی بر اینکه یک مانیتور به چه کنترل هایی نیاز دارد وجود ندارد. بعضی از مانیتور ها فقط دارای تنظیم های طیف رنگ، درخشندگی و تیرگی هستند و بعضی دیگر وضوح و طرح روشنایی را هم دارا هستند. داشتن تصویری مناسب خیلی مهم تر از داشتن کنترل های خوب است ولی بعضی وقت ها برای داشتن تصویری خوب نیاز به کنترل های مناسب هستیم.
یک مانیتور قوی، تنظیمات مربوط به هر resolution را در حافظه خود نگه داری می کند و نیاز به تنظیم مجدد وجود نخواهد داشت. کنترل هایی که مانتیور های CRT دارا هستند عبارت اند از:
1- مکان و سایر افقی: این کنترل اجازه می دهند تا عرض صفحه را از یک طرف و در مرکز تنظیم کنید در اثر تغییرات reselution، تصاویر هم از نظر عمودی و هم افقی تغییر می کنند. پس نیاز به این کنترل خواهید داشت.سپس ابتدا resolution تصویر را معین کنید و سپس به تغییرات کنترل ها بپردازید.
2- مکان و سایز عمودی: همان طور که از اسم آن پیداست برای تنظیمات ارتفاع و مکان تصویر از بالا به پایین است.
3- تصویر بالشتکی (Pincushion): برای از بین بردن حاشیه های سیاه اطراف تصویر استفاده می شود. مکانی که تصویر به انتهای ضلع مانیتور می رسد و شکلی می شود. برای تمامی resolution قابل اعمال است. قبل از تنظیم بالشتک دو تنظیم افقی و عمودی را انجام دهید. دقت کنید زیرا اکثر مواقع این تنظیم درست صورت نمی گیرد و در صورتی درست است که گوشه های صفحه زاویه 90 درجه را درست کنند. می توانید از گوشه یک کاغذ که 90 درجه است کمک بگیرید و دقت کنید که تصویر به نمایش رسیده کاملاً صفحه را پر کرده باشد. بهتر است یک پنجره max شده را به کمک بگیرید و گوشه های آن یاریتان می کند.
4- کجی، چرخش و ذوزنقه ای: این کنترل ها نیز مانند بالشتکی عمل می کنند ولی جز اختلاف دیگر هستند تنظیم افقی عمودی را ابتدا انجام دهید و سپس بدانید که این 4 کنترل آخر بر روی هم تاثیر می گذارد سپس چندین بار این کار را تکرار کنید تا به بهترین جواب برسید.
5- دمای رنگی: اگر تا به حال با یک light dimmer کارکرده باشید حتماً متوجه شده اید که به میزانی که LD نور می گیرد، LD قرمز تر و روشن تر و آبی تر می شود. این تغییرات رنگی مشاهده شد و اجسام که با روشنایی دیده می شود تاثیر گذاراند و با تغییر دمای رشته نوری یا چیزی که به آن دمای رنگی می گوییم مطابقت دارد. دمای رنگی با واحد کلوین اندازه گیری می شود. (با صفر درجه رابطه دارد) در دمای پایین تر رنگهایی با قرمز ترکیب می شوند. مانیتور هایی که دارای تنظیم کننده های گرمایی هستند چندی حالت پیش فرض استاندارد دمایی دارند مثل 9300 و 6500 درجه کلوین و ممکن است دارای تنظیم دستی توسط کاربر نیز باشند. دمای رنگی با تعادل رنگی در تعادل است و بر روی هم تاثیر می گذارند (که معمولاً بر روی کارت گرافیکی آن راتنظیم می کنیم) زیرا این کاربردی اصلاح تعادل بین رنگ های آبی و قرمز صورت می گیرد. اگر شما نیاز به عمل مطابقت رنگی دارید دمای رنگی مسله مهمی می تواند باشد یعنی می خواهیم بدانیم آیا عکسی که اسکن کرده ایم و یا پرینت گرفته ایم آیا از آنچه بر روی مانتیور دیده می شود یکی است یا خیر؟
6- روشنی و تاریکی و Contrast: با اینکه اکثر کنترل های دیگر روی مانیتور ها با سرویس کنترل یک تلویزیون از نظر تکنیکی مطابقت دارند ولی روشنی و Contrast دقیقاً همانند تلویزیون می باشد و از آنها قبلاً استفاده کرده ایم. این دو کنترل با یکدیگر تعامل دارند و بر روی بعضی از مانتیور ها محدوده خاصی دارند. تنظیم Contrast بر روی 80% امری معمول و تنظیم روشنایی بصورتی انجام می گیرد که کمتر از حدی باشد که گوشه های تصویر با مرز مشکی رنگ در آن نقاط دارای روشنایی شوند، اما خیلی ها این تنظیم را بسیار تند و پررنگ می دادند. نباید فراموش کرد که این تنظیمات کاملاً شخصی و به محیط بستگی دارد.
7- ضد گوسی (Dogauss) : همانطور که گفته شد میدان مغناطیسی بلندگوها و تراسفور ماتورها (آداپتور ها) لایه سایه را مغناطیسی می کنند و این اثر مغناطیسی روی لایهه سایه باقی می مان. میدان های ضعیف تر هم بدین صورت عمل می کنند . اکثر مانتیور ها دارای سیم پیچی هستند که دور تونل تا نزدیکی صفحه پیچیده شده است بعد روشن شدن مانیتور، جریان متناوب قوی در این سیم پیچ ایجاد می شود که به درون تونل ارسال می شود. و لایه سایه را کمی مغناطیسی می کند. (ابتدا از یک طرف و سپس از طرفی دیگر) بعد از چند ثانیه مانیتور میزان جریان را کاهش می دهد و در نتیجه آن قدرت میدان نیز کاهش می یابد. در حالی که ما بین جلو و عقب مانیتور تناوب می کند در این زمان میدان به سمت صفر میل می کند و این عمل باعث خنثی شدن میدان در لایه سایه می شود. و این امر باعث لرزش چند ثانیه ای صفحه مانیتور شما بعد از روشن کردن آن است.
محدودیت هایی در زمینه سیم پیچ ضد گوس وجود دارد، که بخشی از این محدود یت ها به واسطه جریان زیادی که از آن می گذرد می باشد. این جریان گرمای زیادی تولید می کند که خود باعث از بین رفتن سیم پیچ می شود. در نتیجه اگر مانیتور شما دارای تنظیم گردشی انرژی سیم پیچ است خیلی از آن استفاده نکنید. بدین معنا که بین هر فعال سازی مقداری وقفه ایجاد کنید. اگر سیم پیچ نصب شده مشکل را رفع نکرد نیاز به سیک پیچ قوی تر خواهید داشت.
یک کنترل مناسب دیگری برای مانیتور نمایشگر فرکانس های افقی و عمودی است. طراحی های جدید به صورتی است که مانیتور ها به صورت طبیعی تصویری سفید را نمایش بگذارند تا زمانی که سیگنال جدید بگیرند.
مانیتور های چند منظوره:
ساختن مانیتورهای به همراه بلند گو به صورت یک دستگاه واحد با قیمت کمی بالا بعنوان محصولات چند رسانه ای این روزها رایج شده است. این استراتژی شامل اضافه کردن کنترل کننده های برقی و کیبورد به مانیتور نیز می باشد. (قطعاتی در پایین مانیتور که نشان دهنده میزان برق و کنترل آن است)
خرید این گونه قطعات را به شما پیشنهاد نمی کنیم. وجود بلند گو با مانیتور بدین معناست که میدان مغناطیسی را در نزدیک ترین فاصله ممکن تا تونل نمایشگر قرار دهیم. حتی اگر سازنده به خوبی آن را عایق کند باز به دردسر خواهید خود.
بلندگوهایی که درون مانیتور ها بکار برده می شدند، سازنده را محدود به استفاده آهنرباهای کوچک تر و آمپلی فایر های ضعیف تر می سازد در نتیجه کیفیت کمتری را خواهید داشت.
بلند گوها نیز در کنترل کننده های قدرت و صفحه کلید ها، از مشکلات محدودیت فضا رنج می برند و داشتن صدا وبازده خوب را امری مشکل می سازند.
همچنین مانیتور هایی وجود دارند که در دو طرفشان فضایی برای آویزان کردن بلندگوها تعویه شده است که البته قرار دادن بلند گو در آنجا، دقیقاً بخشی است که مشکل آفرین خواهد شد. (نزدیک به لایه سایه و تونل!)
کانال داده ای نمایشگر :
کانال داده ای، کانالی است که کامپیوتر برای بدست آوردن اطلاعات و توانایی های مانیتور (CRT یا LCD) از آن استفاده می کند. مانیتور هایی که DDC را ساپورت می کنند می توانند اطلاعات را برای کارت گرافیکی هایی که DDC را ساپرت می کنند بفرستند و از آنجا اطلاعات به سیستم عامل فرستاده می شوند. اگر مانیتور را به عنوان یک دستگاه مطابق با Plug & Play تعریف کرده باشیم سیستم عامل windows از اطلاعات DDC استفاده می کند ولی در Linux ممکن است نتوانید نرم افزارهای Plug&Play توانایی پیدا کنید و تنظیم مانیتور به صورت اتوماتیک انجام شود و این امر سبب ساده تر شدن تنظیمات می شود. DDC سه حالت مختلف دارد . DDC1 و DDC2B و DDC2AB که در شکل A 7-7 تا C 7-7 نشان داده شده است.
هر سه اینها به مانیتور این امکان را می دهد تا با مزیت خاصی به کامپیوتر اطلاعات بفرستید و این امر را برای نرم افزارهای P&P ممکن سازد تا بتوانند مانیتور را جستجو و پیدا نمایند و کارت گرافیکی را در حالت مناسب تنظیم نمایند نسخه DDC2AB به کامپیوتر اجازه فرستادن دستورات از کامپیوتر به مانیتور را نیز می دهد، یعنی به نرم افزار اجازه انجام کنترل هایی را می دهد که شما جلوی مانیتور خود می توانید انجام دهید.
چیزی که باعث کار DDC می شود این است که هم مانیتور هم کارت گرافیکی با DDC مربوطه سازگار باشند و همچنین در یک محیط ویدئویی جانبی کاملاً P&P نیز جواب دهند.
انتخاب یک مانیتور:
آنچه به شما پیشنهاد می دهیم یک مانیتور 17 اینچ (و یا بزرگ تر) می باشد. اگر LCD می خواهید انتخاب کنید توجه کنید که حداقل resolution را داشته باشد و 1024× 1280 را ساپرت کند. CRT ها نیز باید پری نقطه ای کمتر از 0.28 میلیمتر را داشته باشد.
فضای اصافه شده در صفحه که در اثر resolution های بالا ایجاد می شد و کارایی و قدرت انتخاب شما را بیشتر می کند CRT ها با پری نقطه ای موجود هستند مثلاً 0.31 میلیمتر که 20 اینچ می باشند که در کلاس های شخصی معرفی شده اند.
راه حل:
افرادی که دارای مشکل دید هستند و نیاز به استفاده از صفحات بزرگ با کمترین resolution ممکن را دارند باید از CRT ها استفاده کنند زیرا یک مانیتور CRT تصویر بزرگ تری را در resolution های پایین به نسبت یک LCD می دهد نور شدید و سیستم به صفحه و چشمان شماست سخت شدن دید می شود که البته آن ربطی به تنظیم مانیتور تا ندارد.
سعی کنید که از موقعیت های نمایش داده شده در شکل a 8-7 و b 8-7 نشان داده شده حزر کنید تا تابش شدید را در کمترین حالت نگه دارید. تابش سیستم خورشید روی صفحه نمایش، با چشمانتان Contrast را کاهش می دهد و کار را کمی سخت می سازد . شکل c8-7 چیدمان مطلوب را نشان داده است.
خلاصه :
– مانیتور های LCD به نسبت به CRT ها نیاز به تنظیمات کنترلی ندارند ولی کیفیت خود را در تصاویر کوچک تر از اندازه واقعیشان از دست می دهند.
– یک مانیتور با یک سری از کنترل های جامع نسبت به همان مانیتور با کنترل های کمتر عملیات اجرایی بهتری دارد.
– بسیاری از کابرد ها با مانیتور های 17 تا 19 اینچ به راحتی و با رضایت کار می کنند. بعضی ها نیز از مانیتور های بزرگ تر استفاده می کنند و سود آن را هم می برند. پس برای دستیابی به سود بیشتر باید هزینه آن را نیز پرداخت .