معایب لعاب
ترک برداشتن سطح لعاب نتیجه اختلاف درجه انبساط و انقباض لعاب و بدنه ظرف است و عمل ترک خوردن به هنگام سرد شدن به وقوع می پیوندد .سیلس یک هشتادم سود منقبض می شود . پس اگر مقدار سود زیاد باشد ترک خوردگی به وجود می آید.
برای رفع این عیب باید :
1- مقدار سیلیس را زیاد کنیم
2- مقدار فلدسپات را کم کنیم
3- مقدار سود را کم کنیم
4- اکسید بر را زیاد کنیم
5- آلومینا را زیاد کنیم
6- به جای سود از سرب استفاده کنیم .
گاهی لازم است به جای اصلاح لعاب گل بدنه را اصلاح کنند یعنی باید به آن کوارتز اضافه نمایند
ولی گاهی مدتها پس از حرارت در اثر جذب رطوبت توسط گل در لعاب ترکهایی نیز به وجود می آید که به آن ترکهای رطوبتی می گویند .
پوسته شدن لعاب
یکی از عیبهای مهم لعاب به شمار می رود و باید به وسیله کم کردن مقدار سیلیس و اضافه کردن اکسیدهایی که ضریب انبساط آنها زیاد است این عیب را برطرف کنیم . پوسته شدن عکس عمل ترک خوردن است
گسیختگی در لعاب
موقعی که لعاب ذوب می شود ممکن است جا خالی کند و مقداری از بدنه ظرف لخت بماند و یا ترکهای بزرگی شبیه ترکهای گل خشک شده در سطح ان ایجاد شود . شدیدترین حالت ان موقعی است که به صورت دانه هایی در کف کوره مشاهده شود . علت ان این است که سطح ظرف چرب و یا روغنی بوده است .بسیار ریز کردن ذرات لعاب نیز در پیدایش این حالت دخالت دارد . لعابهای شفاف و آبدار کمتر دچار چنین عیوبی میشوند .اغلب لعابهای مات هستند که چنین عیبهایی پیدا می کنند.
سوراخ سوراخ شدن لعاب
این مورد یکی ازمعایب بزرگ لعاب محسوب می شود و خود چندین علت دارد که یکی از آنها وجود حبابهای هوا است که در موقع لعاب زدن تشکیل می شود.بعضی از لعابها مواد فراری دارند ودر موقعی که لعاب ذوب می شود به صورت گاز بیرون ی آیند و سوراخهای ریزی از خود بجا می گذارند.
برای جلوگیری از سوراخ شدن لعاب باید:
1-مدت زمان حرارت دادن را طولانی کنیم.
2-لعاب را نازک بزنیم.
3-فلاکس بیشتری به لعاب بزنیم.
4-مدت سرد شدن را نیز طولانی کنیم