بیماری گوش

بسم الله الرحمن الرحیم

بیماری های گوش

فهرست
دستگاه شنوایی
بیماری گوش خارجی
ورود اجسام خارجی به گوش
فشرده شدن سرومن
اوتیت خارجی
عفونت گوش خارجی
بیماری گوش میانی
عفونت حاد گوش میانی
اوتیت مزمن
ماستوئیدیت
پارگی پرده صماخ
پارگی گوش داخلی
پیرگوشی
ناشنوایی در کم کاری تیروئید
ناشنوایی شغلی
وزوزگوش

دستگاه شنوایی انسان از سه بخش گوش بیرونی، میانی و درونی تشکیل شده است.
 
گوش بیرونی یا خارجی که به چشم دیده می شود، شامل پرده گوش (صماخ)، مجرای گوش و لاله گوش است وارتعاشات اصوات را می گیرد و به پرده صماخ انتقال می دهد.
 
گوش میانی شامل صندوق صماخ و استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی است و به واسطه این استخوان ها ارتعاشات اصوات را به گوش درونی منتقل می کند که از آنجا به وسیله عصب شنوایی به مغز منتقل خواهد شد.
 
گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است.

بیماری گوش خارجی

ورود اجسام خارجی به گوش
خیلی از افراد برای تمیز کردن گوش از برخی اجسام خارجی استفاده میکنند یا کودکان هنگام بازی اشیا را به گوش خود وارد می کنند
ممکن است هیچ علائم یادردی نداشته باشند
درمان آن چالش برانگیز است و از شست و شوی گوش یا مکش برای خارج کردن جسم استفاده میکنند
نباید جسم جارجی را به گوش وارد کنیم زیرا باعث صدمه به پرده گوش و عفونت میشود

فشرده شدن سرومن :
سرومن :ماده مومی شکل داخل گوش است
گاهی این ماده مومی شکل سفت شده و در مجرا گوش خارجی گیر میکند
علائم آن درد گوش ، پری گوش و درنهایت کاهش شنوایی است
درمان آن شست و شو،مکش ویا خارج کردن ان توسط ابزار های خاص است

اوتیت خارجی
اصطلاحی است عام برای بیماریهای التهابی لاله و مجرای گوش .انواع عفونی آن ممکن است توسط باکتریها یا قارچ ایجاد شوند. در مرحله خفیف بیمار از گوش درد شکایت میکند و ممکن است تب مختصری داشته باشد ولی در مرحله شدید ممکن است نصف سربیمار دردناک باشد.

– عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی در افراد شناگر و کارگرانی که در کارگاه هایی کار می کنند که دارای براده های منتشر در هوا هستند، شایع تر است. علت عفونت گوش می تواند باکتریایی، ویروسی و یا قارچی باشد.
 
از آنجا که عفونت گوش خارجی در افراد شناگر شایع است، به آن بیماری گوش شناگر هم می گویند.
 
علائم عفونت گوش خارجی
شامل احساس درد گوش و یا اطراف مجرای گوش، تب، احساس ناخوشی، التهاب غدد لنفاوی اطراف گوش و اختلال شنوایی به صورت خفیف و خارش و سوزش گوش است.
درمان :
برای درمان عفونت گوش خارجی باید از آنتی بیوتیک مناسب با تجویز پزشک متخصص استفاده شود.

بیماری گوش میانی

عفونت حاد گوش میانی :
عفونت گوش میانی در نوزادان و کودکان بیشتر دیده می شود. این بیماری به دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می کند. عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می شود و عفونت از طریق شیپور استاش بطرف گوش میانی پیشرفت می کند و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می گردد.
علائم آن براساس شدت عفونت متفاوت است
باعث درد گوش ،وزوز،کاهش شنوایی و تب میشود
درمان آن انتی بیوتیک ، قطره و مسکن است یا پرده گوش را سوراخ میکنند تاچرک خارج شود دوباره آن را ترمیم میکنند
عفونت گوش میانی خطرناک تر از عفونت گوش بیرونی است، زیرا می تواند سبب پارگی پرده صماخ و کری گردد و یا اینکه عفونت حاصله به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود.

اوتیت مزمن
در صورت تکرار اوتیت حاد اوتید مزمن رخ میدهد
استخوانچه ها تخریب میشوند
سوراخ شدن پرده گوش
تظاهرات بالینی آن:کاهش شنوایی،ماستوئیدیت حاد و ممکن است درد هم داشته باشند
درمان :ترمیم پرده گوش
جراحی ماستوئیدیت
ترمیم استخوان رکابی ،چکشی و سندانی

ماستوئیدیت :
التهاب استخوان ماستوئید ناشی از عفونت گوش میانی
که در آن ماستوئید تورم پیدا میکند،ترشح از گوش میانی هم وجود دارد
درمان آن انتی بیوتیک و برداشتن ماستوئید است

پارگی پرده صماخ
به ایجاد سوراخ ریز یا از بین رفتن پرده نازکی که مجرای گوش را از گوش میانی جدا می کند، پارگی پرده گوش می گویند. از آنجائیکه گوش میانی بوسیله شیپور استاش به بینی راه دارد و تعادل فشار در گوش میانی را بر قرار می کند. پارگی پرده گوش علاوه بر کاهش شنوائی، با ترشح گاهگاهی گوش همراه است. درد گوش خیلی شایع نیست.
دلایل پارگی پرده گوش:
پارگی پرده معمولاً به دلیل ضربه یا عفونت می باشد. از جمله دلایل پارگی پرده موارد زیر را می توان نام برد:
ضربه محکم دست به گوش
شکستگی جمجمه
انفجار ناگهانی
داخل کردن اشیاء خارجی مثل گوش پاک کن درون مجرای گوش
ورود ماده داغ یا اسید به داخل مجرای گوش
عفونت گوش میانی ممکن است باعث درد، کاهش شنوائی و پارگی خود به خود پرده گوش شود که در واژه پزشکی این عفونت گوش میانی را اوتیت همراه با پارگی می نامند.

درمان پارگی پرده گوش:
قبل از هر گونه اقدام برای درمان پارگی، تست شنوائی باید انجام شود. جلوگیری از ورود آب به گوش در زمان دوش گرفتن، حمام کردن یا شنا باعث بهبود شنوائی و از بین رفتن زنگ گوش می شود .رعایت این مسائل همچنین ممکن است از ایجاد کلستئاتوما (توده پوست در گوش میانی) که باعث عفونت مزمن و اختلال در ساختار گوش می شود، جلوگیری کند. اگر پارگی پرده جزئی باشد متخصص گوش ممکن است با احتمال ترمیم خود به خود پرده مدتی بیمار را تحت نظر داشته باشد. همچنین ممکن است با استفاده از قرار دادن پوسته نازک بین دو قسمت پارگی آن را ترمیم کند. به کمک میکروسکوپ و با استفاده از مواد شیمیای لبه های پاره پرده را تحریک و با بلند شدن این لبه ها بعد از تحریک، پوسته نازکی را به آن متصل می کنند که بسته به وضعیت پرده گوش بهبود شنوائی قابل توجه است. گاهی برای تشکیل کامل پرده چندین بار تکرار این عمل لازم است. در صورتی که پزشک متخصص تشخیص داد که قرار دادن این پوسته نازک سوراخ را فوری و به طور مناسب نمی پوشاند یا انجام این کار ترمیم را سرعت نمی بخشد، عمل جراحی توصیه می شود. روش های جراحی بسیاری وجود دارد، اما تمام آنها بر اساس قرار دادن بافت در سطح پارگی پرده است که باعث ترمیم می شود. نام این روش تمپاتوپلاستی است. عمل جراحی یک روش کاملاً موفق در بسته شدن سوراخ و بهبود شنوائی به طور دائم می باشد که معمولاً به صورت سر پائی انجام می شود. پزشک رعایت صحیح احتیاطات لازم در پارگی پرده را به بیمار توصیه می کند.

بیماری گوش داخلی

4 نوع کاهش شنوایی داریم :
1- هدایتی : زمانی که هدایت امواج به داخل گوش داخلی دچار اختلال شودمثل هنگام جمع شدن سرمن یا عفونت و التهاب گوش که انتقال موثر صدا از طریق هوا دچار اختلال میشود
2- حسی :زمانی که گوش داخلی یا عصب هشت (شنوایی و تعادلی )دچار اختلال میشود
3-هدایتی و حسی :هر دو کاهش شنوایی اتفاق بیفتد
4-سایکولوژیک :فرد از نظر فیزیکی مشکل ندارد مشکل روانی است
تظاهرات آن :کاهش کیفیت زندگی فرد ،وزوز گوش

فاکتور محیطی خیلی روی شنوایی اثر دارند که مهم ترین آن صدا است

پیرگوشی
پرسبیکوز اصطلاحی است برای کم شنوایی که همراه با بالارفتن سن پیش می آید. این عارضه شاید به علت آترونی سلولهای عقده مارپیچی و سلولهای ثرکدار ارگان کرتی، لایه عروقی ، سخت شدن غشای قاعده ای ، اختلال متابولیک در آندرلنف و بالاخره دژنداسیون تارهای عصب شنوایی و آتروفی مغز باشد. این تغییرات همزمان با پیرشدن سایر ارگانهای بدن شروع میگرددو پیش میرود. علت مشخصه پیرگوشی کم شنوایی تدریجی و پیشرونده دو طرفه است. کم شنوایی در بیشتر موارد اول از فرکانسهای بالا شروع می کند و به تدریج فرکانسهای متوسط و به ندرت فرکانسهای پایین را می گیرد.
ناشنوایی در کم کاری غده تیروئید
هیپوتیروئیدسیم مادرزادی باعث کری حسی – عصبی میشود که غالباً شدید است و حتی با معالجه هم قابل برگشت نیست . کم شنوایی هیپوتیروئیدسیم اکتسابی نیز حسی – عصبی است ولی شدت آن کمتر و قابل برگشت است. علت این که چگونه هیپوتیروئیدسیم باعث کری میشود به نظر میرسد تغییرات پرده ریسز در عضو کرتی باشد.

ناشنوایی های شغلی
ناشنواییها یا کم شنواییهای شغلی ممکن است به علل زیر عارض شوند:
صدمات مکانیکی
صدمه به علت صدای زیاد
صدمات مکانیکی ممکن است در اثر انفجار، گرمای زیاد یا ضربه خوردن به سر ایجاد شوند که در نتیجه آنها ممکن است بیمار دچار یک یا چند عارضه زیر شود:
شکستگی مجرای استخوانی گوش خارجی
پارگی پرده گوش
گسیختگی استخوانچه
صدمه یا انهدام گوش درونی
عارضه فوق ناشی از ضرب دیدگی ، خونروی یا پارگی بافتهای نرم حلزون شنوایی یا دستگاه دهلیزی می باشند. در شکستگی مجرای استخوانی خارجی خونریزی از گوش مشاهده میشود. کم شنوایی انتقالی مختصری نیز به علت تجمع لخته خون در مجرا، دیده شده است. در پارگی پرده صماخ خونریزی از گوش، درد (که ممکن است ابتدا خفیف و سپس شدیدتر شود) به اضافه کم شنوایی انتقالی مختصر یا متوسط وجود خواهند داشت. در گسیختگی استخوانچه ها ممکن است علایم فوق به اضافه کم شنوایی که متوسط یا شدید خواهد بود، وجود داشته باشد. درصدمه گوش درونی، سرگیجه و ناشنوایی یا کم شنوایی شدید از مشخصات صدمه گوش درونی است . ممکن است سرگیجه همراه با نسیتاگمرس ، تهوع و استفراغ باشد.

وزوز گوش
 شنیدن صدای زنگ در گوش وزوز نامیده می شود و بسیار شایع است. بلندی وزوز در فرکانس های بم تا زیر متغیر است. ممکن است دائمی یا متناوب در یک یا هردو گوش شنیده شود. شدت بیماری دربیش از یک پنجم مبتلایان به وزوز به گونه ای است که زندگی عادی آنها را دچار مشکل کرده است.
آیا این صدا توسط افراد دیگر شنیده می شود؟
معمولاً این طور نیست اما گاهی افراد دیگر قادر به شنیدن نوع خاصی از وزوز گوش هستند که وزوز بارز نام دارد. وزوز بارز ناشی از دیگر ناهنجاری ها در عروق خونی اطراف گوش یا اسپاسم عضلات درون گوش میانی است که باعث صدای تق تق می شود.
دلایل ایجاد وزوز گوش:
صدای وزوز معمولاً ناشی از تخریب پایانه های ریز عصب شنوائی در گوش داخلی است. سلامت این پایانه های عصبی برای شنوائی اهمیت زیادی دارند و آسیب به آنها باعث کاهش شنوائی و وزوز گوش می شود.
 در افراد مسن تر، با افزایش سن آسیب عصب شنوائی به میزان زیاد به همراه وزوز گوش رخ می دهد. در سنین پائین تر معمولاً قرار گرفتن در معرض سرو صدای بلند باعث ایجاد وزوز و همچنین کاهش شنوائی می شود.
دلایل زیادی باعث وزوز غیر بارز گوش می شوند. این نوع وزوز فقط توسط فرد شنیده می شود و این نوع وزوز گوش بسیار شایع می باشد. گاهی به دلایل کم اهمیت مثل وجود توده کوچک جرم در مجرای گوش وزوز ایجاد می شود که دائمی نیست. وزوز همچنین می تواند نشانه سخت شدن استخوانچه های گوش میانی باشد. (اتو اسکلروز)
دلایل دیگری از جمله آلرژی، فشار خون بالا یا پایین، تومور، دیابت، مشکلات تیروئید ، آسیب به سر یا گردن و انواع مختلف داروها مثل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد التهاب، ضد افسردگی و آسپرین می توانند باعث ایجاد وزوز شوند. در صورت مصرف آسپرین و متعاقباً شنیدن صدای زنگ در گوش باید با متخصص گوش در مورد میزان دوز مصرفی مشورت کرد. درمان وزوز گوش در افراد مختلف کاملاً متفاوت است. مراجعه به پزشک برای تشخیص دلیل وزوز و تعین درمان مناسب اهمیت زیادی دارد.

درمان وزوز:
در بیشتر افراد درمان خاصی برای صدای سر و گوش وجود ندارد. اگر پزشک دلیل خاصی برای صدای گوش بیابد ممکن است بتواند صدای گوش را برطرف کند. اما تعیین دلیل صدای گوش نیازمند آزمایشهای گسترده از جمله رادیوگرافی و تست تعادل می باشد. در هرصورت بیشتر دلایل قابل تشخیص نمی با شند. گاهی ممکن است مصرف داروئی به بر طرف شدن صدا کمک کند. داروهای متعددی بدین منظور استفاده می شوند اما چندین دارو ممکن است امتحان شود تا تاثیر آن در درمان بیماری مشاهده شود.
رعایت موارد زیر به رفع صدای گوش کمک می کند:
جلوگیری از قرار گرفتن در معرض صدای بلند
تنظیم فشار خون، در افرادی که فشار خون بالادارند، باید با مراجعه به پزشک آن را کنترل کنند.
کاهش مصرف نمک، مصرف نمک گردش خون را دچار اختلال می کند.
اجتناب از مصرف قهوه، چای، نوشابه و تنباکو
استراحت کافی و اجتناب از خستگی

باتشکر از توجه شما