اصول و کاربردهای سیستم انجماد بستر سیال در صنایع غذایی
مقدمه ای بر نگهداری مواد غذایی در دمای پایین
نگهداری مواد غذایی در دمای پایین باعث کاهش نرخ رشد میکرو ارگانیسم ها و خارج کردن آب از مواد غذایی می شود.که این موضوع هم به نوبه خود باعث عدم توانایی میکرو ارگانیسم ها در استفاده از ماده غذایی می شود. انجماد سالیان متمادی برای حفاظت از غذاهای با ارزش مثل گوشت و ماهی به کار رفته است و در طی 40 سال اخیر استفاده از آن بسیار گسترش پیدا کرده است.. غذاهای منجمد شامل سبزیجات آماده، کیک ها، فراورده های پاستا، دسرها و غذاهای کاملا آماده هستند که معمولا به شکل فراورده های حبوبات و سایر سبزیجات است(Fennema, Powrie et al. 1973).
در طی سالیان اخیر روش های انجماد مواد غذایی بهبود چشمگیری پیدا کرده است زیرا غذاهای منجمد کیفیت بسیار بالاتری نسبت به غذاهایی دارد که با روش سنتی تهیه شده و تحت فرایندهای حرارتی قرار گرفته اند. علت دیگر این است که انجماد فقط بر روی مواد اولیه با کیفیت بالا و غذاهای تولید شده با ارزش بالا انجام می گیرد.
به طور کلی انجماد و رفع انجماد غذاها، اگر به صورت مناسبی کنترل شود تاثیر بسیار کمی بر روی ارزش تغذیه ای غذاهای منجمد دارد و یا بر روی مواد مغذی آن بی تاثیر است و خواص اورگانولیپتیک مواد غذایی مانند طعم، رنگ و بافت را به خوبی حفظ می کند. و بر عکس در صورت انجماد نا مناسب تاثیرات مضری مانند از دست دادن بافت ممکن است اتفاق بیافتد. که این موضوع بیشتر به سرعت های پایین انجماد و تشکیل کریستال های بزرگ یخ که منجر به آسیب بافتی سلول ها، عدم توانایی غذا برای نگهداری آب و نشت بیش از حد آب در مواد غذایی می شود(Fennema, Powrie et al. 1973).
کنترل دمایی ضعیف و آب شدن جزئی یخ و کریستالیزاسیون مجدد هم ممکن است باعث بروز مشکلات فوق شود. همچنین ممکن است اتلافات ویتامین ها در طی نگهداری طولانی مدت بسیار زیاد باشد. در مورد غذاهای منجمد با مقدار چربی بالا ممکن است رانسید شدن اکسیداتیو چربی ها ممکن است اتفاق بیافتد.
نکته قابل اهمیت این است که باید بین انجماد و انبارداری در دمای پایین تفاوت هایی قائل شویم. انجماد به عنوان یک قسمت از فرایند بر روی مواد غذایی تلقی می شود و به عنوان مثال با استفاده از فریزرهای بستر شناور و فریزرهای صفحه ای با توجه به طبیعت ماده ای که باید منجمد شود صورت می گیرد.
انبارداری سرد به نگهداری مواد غذایی در دمای بین 18- تا 30- است که دمای پایین تر عمدتا منجر به طول عمر انبارداری بیشتر می شود.
فریزهای خانگی در حقیقت قفسه هایی برای نگهداری مواد منجمد هستند که معمولا در دمای 18- کار می کنند. هم فریزرهای خانگی و هم انبار های سرد صنعتی برای منجمد کردن مواد غذایی ساخته نشده اند بلکه برای ذخیره مواد غذایی که قبلا منجمد شده اند، در دمای پایین استفاده می شود. بنابراین در زمینه تولیدات صنعتی، مواد غذایی باید محل تولید را در دمای انبار داری خود ترک کند.
در یک فریزر بستر شناور قسمت جامد مواد غذایی که باید منجمد شود توسط هوای سرد که با درجه حرارت 40- دمیده می شود به حالت شناور در می آید. دو روش مهم انجماد، انجماد بستر سیال و انجماد با هوای متحرک است.
محققان انجماد را مهم ترین فرایند شناور سازی می دانند که در آن محصول به طور جداگانه به سرعت منجمد می شوند (IQF1). این محصولات جریان آزاد دارند، سطح آنها آسیب ندیده است و به صورت جالبی صیقلی هستند. فرایندهای بعدی بر روی محصولاتی که در یک فریزر بستر سیال منجمد شده اند آسان تر است و نسبت به آنهایی که در فریزرهای نواری هوای متحرک پیوسته منجمد شده اند بسیار ساده تر است. اتلاف وزن در این محصولات عمدتا کمتر از %1 است. انجماد بستر سیال به طور کلی بهترین روش برای به دست آوردن محصولاتی با شکل یکنواخت با قطری تا حدود 40 میلی متر است و کاربردهای زیادی در انجماد میوه جات و سبزیجات دارد. دلیل اصلی استفاده از این نوع انجماد در مواد غذایی نرخ بالای انتقال حرارت موجود در سیستم های بستر سیال است. کاربرد شناور سازی در انجماد مواد غذایی بیشتر مربوط به استفاده از بستر های شناور گاز- جامد است، اگرچه تکنیک هایی برای استفاده از بسترهای شناور مایع برای سرد کردن ماهی گزارش شده است(Smith 2007).
تجهیزات انجماد صنعتی
تجهیزات مورد استفاده برای انجماد مواد خاص با توجه به حالت فیزیکی ماده غذایی تعیین می شود. فریزرهای صفحه ای شامل یک سری عمدتا افقی صفحات آلومینیومی عمیق موازی هستند که یک ماده سرد کننده با دمای پایین از میان آنها گردش می کند. قطعات ماده غذایی بین صفحاتی که بعدا توسط یک پیستون در کنار هم قرار می گیرند جاگذاری می شود. بنابراین فریزرهای صفحه ای محدود به مواد غذایی مسطح مانند قطعات ماهی و یا بسته بندی های مکعبی کم عمق است.
یک نوع دیگر از فریزرها، فریزرهای عمودی هستند که برای ماهی به صورت درسته استفاده می شوند. ماهی بین این صفحات قرار میگیرد و لابه لای آن ها با آب پر می شود که منجر به تشکیل یک قطعه یخ می شود که ماهی در داخل آن قرار دارد. مواد غذایی با شکل های غیر متعارف و اندازه های بزرگ را باید در فریزرهای هوای متحرک منجمد کرد که توسط تماس غیر مستقیم با یک ماده سرد کننده در یک مبدل حرارتی در سطح مواد غذایی دمیده می شود. فریزرهای هوای متحرک ممکن است به شکل یک کابینت ساده باشند که مواد غذایی توسط چرخ دستی به داخل آن منتقل می شود.
روش های دیگر انجماد شامل مبدل های حرارتی سطح خراش، مبدل های کرایوژیک، سیستم های غوطه وری با موادی مثل نیتروژن مایع، آب، آب نمک، گلیسرول، گلیکول و یا محلول کلرید کلسیم هستند.
انجماد بستر شناور
در یک فریزرهای بستر شناور فرض می شود که ذرات به طور جداگانه و به سرعت سرد می شوند تا یک محصول با جریان آزاد IQF با ظاهر بسیار جذاب با توجه به انجماد آب در سطح ذره ایجاد شود. اگر چه برخی محققان پیشنهاد کرده اند محصولی که منجمد می شود لزومی نیست که در تمام زمان انجماد به صورت معلق باشد و معمولا انجماد بستر سیال را به عنوان روش اصلاحی برای انجماد هوای متحرک می دانند که باعث ایجاد ضرایب انتقال حرارت بالاتر می شود که به ما این اجازه را می دهد که تجهیزات کم حجم تری را استفاده کنیم.
محققان دیگر پیشنهاد کرده اند که نرخ های بالاتر انتقال حرارت در فریزرهای بستر سیال این امکان را به ما می دهد که تجهیزاتی تا سه برابر کوچک تر از فریزرهای نقاله ای مشابه استفاده شود و زمان انجماد بسیار کمتر از فریزرهای صفحه ای یا فریزرهای هوای متحرک است.
کاربردهای بستر سیال در فرایند مواد غذایی به دو گروه عمده تقسیم می شود. اولین گروه آنهایی هستند که در آن ذرات مواد غذایی به خودی خود شناور می شوند و دومین گروه آنهایی هستند که مواد غذایی در بستری از مواد جامد بی اثر برای گرم کردن و یا انجماد غوطه ور می شود. در زمینه انجماد محیط غوطه وری دینامیک پیشنهاد شده است(DDM2).
شکل1-2 نمایی از یک فریزر بستر سیال
انجماد بستر سیال اولین بار در سال 1960 معرفی شد. این فرایند برای منجمد کردن نخود فرنگی مورد استفاده قرار گرفت. نخود فرنگی امروزه به عنوان یک محصول مرجع برای مشخص کردن نرخ تولید در تجهیزات انجماد صنعتی به کار می رود.
فریزرهای بستر سیال ابتدا به صورت جابجایی آزاد هوا بودند ولی امروزه از سیستم های جابجایی اجباری برای شناورسازی استفاده می کنند. مدرن ترین روش انجماد همان روش محیط غوطه وری دینامیک(DDM) است.
در سال 1983 محققان بیان کردند که روش بستر سیال عمدتا برای میوه جات و سبزیجات رایج است و در آن زمان حدود 600 واحد انجماد بستر سیال در کل جهان در حال کار بود. اگر چه استفاده از انجماد بستر سیال برای میگو هم در آن زمان بسیار رایج بود که اینکار با استفاده از فریزرهای بستر سیالی انجام می گرفت که بر روی عرشه کشتی ها وجود داشت. نرخ بالای انجماد در یک فریزر بستر سیال منجر به اتلافات کمتر رطوبت و بنابراین بازدهی بیشتر محصول و کیفیت بهتر فراورده می شود. این امر ناشی از آن است که محصول در ابتدای انجماد توسط یک فیلم یخی پوشش داده می شود.
در مقایسه با فریزرهای هوای متحرک، توزیع هوا در یک بستر شناور مستقل از بار موجود در فریزر است. مزایای دیگر بستر های شناور هزینه های راه اندازی پایین اولیه، قابلیت حرکت و راحتی توسعه و کنترل بهداشت است. اگرچه برای ظرفیت 1000 Kg/h هزینه بستر سیال دو برابر فریزرهای هوای متحرک تونلی است ولی با توجه به مساحت مورد نظر که به طور قابل توجهی کوچک تر است استفاده از این فریزر ها توجیه پذیر است. مثلا فضای اشغال شده برای یک فریزر بستر سیال حدود 8.5 متر مربع است که در مقایسه با فریزر هوای متحرک که 50 متر مربع را اشغال می کند، بسیار کمتر است.
فریزر های بستر سیال صنعتی عموما به صورت پیوسته استفاده می شوند و تکنیک های مختلفی برای برداشتن جامدات از سطح بستر استفاده می شود که شامل خوراک دهی ثقلی و یا شامل مانعی که مواد را از سطح بستر جدا می کند، است. ممکن است این فریزرها به صورت صفحه ای به شکل سطح شیب دار باشد که حرکت رو به جلوی مواد را تسریع کند، این صفحه توزیع کننده بیشتر به شکل نقاله مشبک از جنس استیل ضد زنگ و یا نوعی پلاستیک است. صفحه ثابت (یک فریزر بستر سیال با صفحه توزیع کننده ثابت) منجر به تولید محصولات IQF می شود زیرا قطعات مواد غذایی برای مثال نخود فرنگی در داخل هوای سرد به صورت جریان مغشوش قرار می گیرند که در این حالت هر دانه به صورت جداگانه منجمد می شود. این جریان مغشوش برای محصولاتی مانند گل کلم، کلم بروکلی و برگ کامل اسفناج غیر قابل قبول است و یک نقاله متحرک برای این کار مناسب تر است. برخی از محققان پیشنهاد کرده اند که دمیدن هوا باعث جلوگیری از خوشه ای شدن و آسیب دیدگی توت هنگام سرد کردن مقدماتی میوه در بستر سیال می شود.
محققان پیشرفت هایی که در زمینه انجماد مواد غذایی به وجود آمده است را در زمینه های شدت اتقال حرارت، از دست دادن وزن در مواد غذایی و مصرف انرژی رتبه بندی کرده اند. شدت انتقال حرارت برای DDM بیشتر است و بیشترین ضریب انتقال حرارت را داراست. در حالی که مصرف انرژی در آن کمتر از فریزرهای بستر شناور است. اگر چه یک مزیت مهم و خاص روش DDM اتلاف وزن کمتر مواد منجمد شده است.جدول1-2 درصد اتلاف وزنی را برای هر فرایند انجماد در سرعت های مشخص را نشان می دهد.
مثلا اگر یخ گرانوله شده به عنوان ماده حامل استفاده شوند، افزایش فشار جزئی بخار آب در جریان هوا باعث کاهش نیروی رانشی لازم برای انتقال جرم ازسطح ماده غذائی خواهد شد و بنابراین منجر به اتلاف وزن کمتر در ماده غذائی می گردد. بستر شناور در DDM باید سازگار با مواد غذائی باشد، به عبارت دیگر باید به صورت طبیعی بهداشتی باشد و خصوصیات شناورسازی مناسب و همچنین خصوصیات حرارتی مناسبی داشته باشد.در غیر اینصورت به شوک های حرارتی مقاوم باشد.
جدول1-2 اتلاف وزن در حین روش های مختلف انجماد
درصد اتلاف وزن
سرعت هوا (متر بر ثانیه)
3 – 4.5
–
جابجایی آزاد
1.5 – 3.5
2 -5
جابجایی اجباری
0.5- 1.5
2 -5
شناور سازی
0.1- 0.35
0.5 – 2
DDM
برخی محققان پیشنهاد کردن که استفاده از موادی با دانسیته حدود3 1500Kg/m که در پائین ترین سرعت شناورسازی می شوند با فرض بر اینکه بیشتر مواد غذائی دانسیته تقریبا برابر با 1000Kg/m3 دارند باعث شناور شدن ذرات در فضای سیال سازی می شود. این محققان پیشنهاد کردن که سرعت های گاز بیشتر از 2برابر سرعت حداقل شناور سازی و نسبت محصول به حجم بستر کمتر از 4/0 برای تماس مناسب بین قطعات مواد غذائی و ذرات حامل بی اثر لازم است.
بستر های شناور می توانند یا به تنهائی و یا با اتصال به انواع دیگر فریزر ها به کار روند. محققان پیشنهاد کردند که انتقال حرارت سریع در یک فریزر بستر شناور باعث انجماد سطح پوسته مواد می شود مثلا انجماد سطحی مواد غذائی که به طور موثری ذرات بستر را جدا می کند و این فرایند می تواند با یک فریزر نقاله ای هوای متحرک ادامه پیدا کند که باعث انجماد ثانویه مواد برای تکمیل فرایند شود.
در سال 1989، کانت 3، یک فرایند مشابه مناسب برای ذرات بزرگتر با شکل ناهمگون پیشنهاد کرد که رفتار فریزر های بستر سیال کلاسیک را از خود نشان نمی داد و برای غذاهای حساس مانند گل گلم و توت فرنگی به کار می رفت. مرحله بستر شناور در اینجا هم مسئول یخ زدگی سطحی است و بنابراین کمترین اتلاف وزنی در مرحله هوای متحرک به وجود می آید. بر عکس این فرایند توسط فنما 4 و همکارانش در سال 1973 پیشنهاد شد که در آن هوای متحرک به عنوان مرحله اول برای انجماد سطحی مواد غذایی و بسترسیال به عنوان فرایند دوم به کار رفت(Fennema, Powrie et al. 1973).
نوع دیگر فریزر توسط مرملستین5 در سال 1998 پیشنهاد شد که یک فریزر دو مرحله ای بود که در آن قطعات غذاهای دریایی ابتدا در نیتروژن مایع غوطه ور می شدند تا یریعا لایه بیرونی آنها منجمد شود و سپس سریعا در یک بستر سیال همراه با بخار نیتروژن قرار می گرفتند. کانروی6 و الیس7 در سال 1981 گزارش کردند که سرد کردن اولیه میوه ها می تواند به فرایند انجماد بستر سیال کمک کند.
ظرفیت فریزرهای بستر سیال
اطلاعات بسیار کمی در مورد ظرفیت پتانسیلی فریزرهای بستر سیال و مصرف انرژی در آنها وجود دارد. البته کانروی و الیس در سال 1981 استفاده از بسترهای عمیق را در انجماد بستر سیال پیشنهاد کرده اند. پرسون8 و لانداهل9 گزارش کردند که بستر های سیال توانایی منجمد کردن قطعات مرطوب را دارند زیرا یک بستر عمیق می تواند محصولاتی با آب سطحی زیاد را قبول کند. محققان ضخامت بستر حدود 3cm را برای غذاهایی که سیال سازی آنها به راحتی صورت می گیرد مانند نخود فرنگی و ذرت، و ضخامت 7.5 – 12.5 cm را برای مواد غذایی با قدرت شناورسازی متوسط مانند انواع حبوبات سبز را پیشنهاد کرده اند. در اندازه گیری زمان اقامت فریزر های بستر شناور نخود، عمق 3.4 cm و 6.3 cm به کار گرفته شد. تئوری تعیین ضخامت بستر توسط رینوسو10 و کالولو11 در سال 1985 پیشنهاد شد که عمق بستر 6 تا 8 سانتی متر را با توجه به مشاهدات و مدل های به دست آمده از تولید نخود منجمد در خشک کن های بستر سیال پیشنهاد کردند که نتایج آن در شکل 2-2 آمده است.
شکل 2-2 عمق بهینه برای فریزر بستر سیال: نرخ تولید به ازای واحد عرض برای بستر سیال و بستر ثابت (خط پر رنگ برای طول بستر 4 متر و خط چین برای طول بستر 6 متر(
.
در یک فرایند مشابه باید توازنی بین ظرفیت دستگاه و مصرف انرژی برقرار شود. ظرفیت انجماد به عنوان میزان کار انجام شده در واحد سطح شناخته می شود که با افزایش عمق بستر این مقدار افزایش می یابد. اگر چه کار انجام شده در واحد مصرف انرژی الکتریکی با افزایش عمق بستر کاهش می یابد، اگرچه این رابطه وابستگی مستقیم شدیدی ندارد. به عنوان مثال برای انجماد بستر سیال نخود دمای ورودی 15 درجه سانتیگراد و دمای خروجی 18- پیشنهاد شود. که با توجه به آن عمق بستر 13- 15 cm تعیین گردید که در آن کار انجام شده در واحد سطح برابر با 0.2 Kg/cm3 و کار انجام شده در واحد مصرف انرژی الکتریکی برابر با 68 KgKw/h بود.
شکل 3-2 تغییرات عمق بستر سیال با عمق بستر (خط پر رنگ ظرفیت انجماد و خط چین جرم به ازای واحد مصرف انرژی الکتریکی را نشان می دهد.
طراحی فریزر بستر سیال
طراحی این خشک کن ها احتیاج به اطلاعاتی در زمینه ضریب انتقال حرارت ذرات گاز، پیش بینی زمان انجماد که بری آن تمام مدل ها اصلاحی از قانون پلانک هستند و در نهایت مدل پراکندگی محوری برای مشخص کردن زمان اقامت در بستر استفاده می شود.
موارد استفاده از فریزرهای بستر سیال
نخود فرنگی یکی از مهمترین فراورده هایی است که توسط بستر سیال منجمد می شود. در انگلستان ظرفیت بالای فرایند در فصل برداشت نخود فرنگی که در نیمه تابستان است مورد نیاز است. نخودها بعد از آن در انبارهای دراز مدت تا 12 ماه نگهداری می شوند که بعدا بسته بندی می شوند و زمان انجماد برای نخود فرنگی 110 ثانیه برای رسیدن به دمای 18- است که هوای 30- و سرعت 3.7 m/s استفاده می شود که در 785 به سرعت 6m/s و تقریبا 3 تا 4 دقیقه طول می کشد.
به دنبال موفقیت هایی که در زمینه شناور سازی تجاری نخود سبز به دست آمد، شناور سازی برای محصولات کم سیالتر مانند چیپس سیب زمینی، انواع جوانه ها و دانه های سبز استفاده شد. این فرایند معمولا توسط نقاله های متحرک انجام می شد. علاوه بر این انجماد سیب زمینی فرنچ فرایزر یک کاربرد مهم خشک کردن بستر سیال است. سیب زمینی به طور جزئی پخته می شود و سپس تا 32 درجه سانتیگراد سرد می شود و بعد از آن تا 23- منجمد می شود. به علاوه محصولا IQF می توانند از یک طیف وسیع از سبزیجات که به هم می چسبند مثل دانه های سبز، قطعات هویج و خیار به دست می آید.
میوه های نرم که توسط روش های دیگر به سختی منجمد می شوند مناسب خشک کردن در فریزرهای بستر سیال هستند. میوه های آبدار، سنگین و ترد که به سرعت فاسد می شوند مانند توت فرنگی، تمشک و شاهتوت به سختی به صورت IQF در می آیند. این میوه ها به صورت مقدماتی تا دمای اتاقک های سرد کردن به مدت 8 تا 10 ساعت سرد می شوند تا اتلافات وزنی آنها به حداقل برسد و زمان ها انجماد را کاهش دهند. توت فرنگی تا 1- درجه سانتیگراد سرد می شود. شاهتوت تا 2.8- درجه سانتیگراد که منجر به دمای زمان انجماد 8 دقیقه برای توت فرنگی و 6 دقیقه برای شاهتوت می شود.
فراورده های ماهی و گوشت هم با استفاده از فریزرهای بستر سیال منجمد می شوند. برای فراورده های دریایی زمان 2 دقیقه با استفاده از فریزرهای بستر سیال بخار نیتروژن گزارش شده است. یک کاربرد جالب دیگر این فریزرها استفاده آنها برای فراورده های نانوایی حاوی مخمر است.
تولید حرارت داخلی در مواد غذایی ممکن است باعث افزایش زمان انجماد در انواع دیگر فریزرها شود و بر روی کیفیت تاثیر نامطلوبی بگذارد. دی اکسید کربن به عنوان گاز سیال کننده در برابر حرارت را نسبت به نیتروژن مایع به ازای واحد جرم جذب می کند و بنابراین نرخ انجماد بالاتر با وجود دمای پایین تر و نیروی رانشی پایین تر به دست می آید و هزینه های فرایند کاهش می یابد. کاربردهای دیگر شامل گوشت بسته بندی شده، ماهی و میگو با استفاده از انجماد غوطه وری دینامیک یا DDM است.
فهرست منابع
Abbasi Souraki, B. and D. Mowla (2008). "Experimental and theoretical investigation of drying behaviour of garlic in an inert medium fluidized bed assisted by microwave." Journal of Food Engineering 88(4): 438-449.
Brennan, J. G. and C. Benjamin (2003). DRYING | Fluidized-bed Drying. Encyclopedia of Food Sciences and Nutrition. Oxford, Academic Press: 1922-1929.
Daud, W. R. W. (2008). "Fluidized Bed Dryers — Recent Advances." Advanced Powder Technology 19(5): 403-418.
Fennema, O. R., W. D. Powrie, et al. (1973). Low temprature preservation of foods and living matter. New York, Marcel Dekker.
Geldart, D. (1973). Powder Tech.
George, G. (2002). "Fluidization." SOLID NOTES 5.
Glicksman, L. R. and Y. Wen-Ching (1998). Fluidized Bed Scale-up. Fluidization, Solids Handling, and Processing. Westwood, NJ, William Andrew Publishing: 1-110.
Hashemi, G., D. Mowla, et al. (2009). "Moisture diffusivity and shrinkage of broad beans during bulk drying in an inert medium fluidized bed dryer assisted by dielectric heating." Journal of Food Engineering 92(3): 331-338.
Herold G. Dehling, T. G. a. A. C. H. (2007). Chapter 3 Batch fluidized beds. Mathematics in Science and Engineering, Elsevier. Volume 211: 65-102.
Kunni, D. and O. Levenspiel (1991). Fluidization Engineering, Butterworth- Heinemann.
Mِrl, L., S. Heinrich, et al. (2007). Chapter 2 Fluidized bed spray granulation. Handbook of Powder Technology, Elsevier Science B.V. Volume 11: 21-188.
Smith, P. F. (2007). Applications of Fluidization in foos processing, Blackwell publishing company.
Turton, R., G. I. Tardos, et al. (1998). Fluidized Bed Coating and Granulation. Fluidization, Solids Handling, and Processing. Westwood, NJ, William Andrew Publishing: 331-434.
Vivek, V. R. (2002). 12 Fluidized bed reactors. Process Systems Engineering, Academic Press. Volume 5: 367-402.
Yates, J. G. (1983). Fundamentals of fluidized bed chemical Process. London, Butterworth.
1 Individually Quick Freezing
2 Dynamic Dispersion Medium
3 Canet
4 Fennema
5 Mermelstein
6 Canroy
7 Elis
8 Persson
9 Londahl
10 Reynoso
11 Calvelo
—————
————————————————————
—————
————————————————————
13