موضوع کار آموزی
برنامه نویسی c #
استاد راهنما
تهیه کننده
پائیز 93
چکیده
فن آوری اطلاعات در حقیقت استفاده بهینه از سیستم های کامپوتری است .به عبارتی استفاده هر چه بهتر از کامپوتر ها ، نر م افزارها و سخت افزارجانبی آن برای حل مسائل و مشکلات کاری و پیاده سازی این راه حل ها در یک محیط واقعی وظیفه اصلی IT است.امروزه فناوری اطلاعات بحث داغ محافل علمی د نیا تلقی میشود و با گسترش روزافزون ارتباطات و نیاز به برقراری آن، ناگزیر هستیم تا همگام با پیشرفت های شگرف این فنآوری ما نیز بروز باشیم تا از مزایای این فناوری بهرمند شوِیم.
رشته مهندسی فناوری اطلاعات، زیرمجموعه گروه فنی در دانشگاه محسوب می شود. این رشته دانشی را به مخاطب منتقل می کند که طی آن روش های جمع آوری اطلاعات، استفاده و انتقال آن میسر شود. مطالعه، طراحی، ساخت، راه اندازی، نگهداری سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری، جمع آوری، سازمان دهی، طبقه بندی و انتقال اطلاعات مهم ترین اهدافی است که مهندسی فناوری اطلاعات آن را دنبال می کند. مهم ترین توانمندی دانش آموختگان این رشته، استفاده صحیح و بهره برداری به موقع از اطلاعات است. هسته اصلی این رشته را مهندسی کامپیوتر به ویژه گرایش نرم افزار تشکیل می دهد.
ورود رشته IT به مجموع رشته های ارایه شده در دانشگاه های کشور به ابتدای سال ۱۳۸۰ و هم زمان با اوج گرفتن مباحث مربوط به فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی در ایران بازمی گردد. اما در سال ۱۳۸۱ بود که رشته مهندسی فناوری اطلاعات به طور رسمی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد پذیرش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری قرار گرفت.
فصل اول:
تعریف کار اموز و آشنایی مقدماتی با
ماهیت رشته فناوری اطلاعات
تعریف کارآموز
کارورز یا کارآموز داوطلبی است که بر حسب توانمندیهای خود و با برخورداری از دانش مقدماتی برای کسب علم (یا یک مهارت) به واحد کارورزی مراجعه می نماید. این فرد داوطلبی است که بطور پایه ای اقدام به کسب مهارتی می نماید. همچنین کارورز یا کارآموز داوطلبی است که با داشتن دانش تئوریک در رابطه با یک شغل یا مهارت اقدام به کسب معلومات به صورت عملی یا کاربردی می کند.
o دانشجوی مشغول به تحصیل که به دنبال محلی برای گذراندن دوره کارآموزی خود می گردد.
o دانشجویی که تمایل دارد در دوران تعطیلات تابستان در یک محیط که مرتبط با زمینه درسی خود است ضمن کار به کسب تجربه بپردازد.
o فارغ التحصیل جویای کار که به علت نداشتن آشنایی با محیط کاری رشته خود قادر به پیدا کردن کار مناسب خود نیست
o فارغ التحصیل جویای کاری که نداشتن سابقه کاری مانع از آن می شود که بتواند در محل دلخواه خود مشغول به کار گردد.
امروزه و به خاطر آنکه واژه کارورزی کاربردهای فراوانی دارد، گاهی اوقات به سختی می توان منظور گوینده را از واژه کارورزی استنباط کرد. در حقیقت می توان هر تجربه آموزشی را که با شغل ترکیب شود، کارورزی نامید و همین ترکیب است که کارورزی را به ابزاری منحصر به فرد برای کنکاش شغلی تبدیل می کند.
اصل کلمه کارورزی به واژه کارورز برمی گردد و به فردی گفته می شود که در حین تحصیل در آموزش عالی و یا بلافاصله بعد از پایان دوران تحصیل و تنها با هدف کسب تجربه و مهارت کاری و عملی در موسسه ای مشغول بکار می شود کارورزی می تواند برای افراد حالت اجباری یا اختیاری داشته باشد. یعنی کارورز گاهی اوقات باید برای گذراندن دو یا سه واحد درسی در دانشگاه به دوره کارورزی روی بیاورد و یا اینکه خودش به طور داوطلبانه در یک واحد صنعتی یا اداری مشغول کاربدون دستمزد شود. دوره کارورزی امکان و فرصتی برای آشنایی دانشجویان با محیط کار محسوب می شود که نه تنها باعث افزایش قابلیت های آنان برای اشتغال در آینده می شود بلکه به کارورزان قدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می دهد تا بتوانند بهتر به علاقمندی ها و گرایش های خود در زمینه های مختلف پی برده و نقاط ضعف و قوت کار خود را ارزیابی کنند. کارورزی به دانشجویان فرصت می دهد تا به بهترین نحو از یک محیط کاری عینی تجربه کسب کنند. امروزه در جهان، کارورزی بهترین گزینه برای انجام کنکاش شغلی به شمار می رود. در واقع کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به دانشجویان اجازه می دهد بهترین نتیجه گیری ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهند.
محل کارورزی و کارآموزی کجاست؟
محل کارورزی و کارآموزی محلی است که با توجه به تعریف قانون کار و مبحث حمایت های شغلی از تمامی شرایط لازم برخوردار باشد. محل کارورزی و کارآموزی برای کارورز یا داوطلب، محلی است که مدیریت آن از دانش فنی و به روز برخوردار بوده و به مهارت یا مهارتهای لازم مسلط باشد. در این مکان امکانات آموزشی (تئوریک) و عملی از حد نصاب آموزشی بالاتر است تا مانعی برای یادگیری ایجاد نگردد.
رشته مهندسی فناوری اطلاعات بازار کار و آینده آن
ورود رشته IT به مجموع رشته های ارایه شده در دانشگاه های کشور به ابتدای سال ۱۳۸۰ و هم زمان با اوج گرفتن مباحث مربوط به فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی در ایران بازمی گردد. اما در سال ۱۳۸۱ بود که رشته مهندسی فناوری اطلاعات به طور رسمی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد پذیرش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری قرار گرفت. به گونه ای که رشته مهندسی فناوری اطلاعات در پایه لیسانس به طور هم زمان در سه دانشگاه علم و صنعت، امیرکبیر و شیراز تدریس شد. از آن پس تاکنون رشته IT در مقاطع تحصیلی مختلف و توسط دانشگاه دولتی و غیردولتی به متقاضیان یادگیری این علم آموزش داده می شود و علی رغم نوپایی خود از طرفداران قابل توجهی برخوردار است.
ماهیت رشته فناوری اطلاعات
رشته IT در ایران ماهیتی میان رشته ای دارد. به این مفهوم که رشته ای خالص نیست و از تلفیق رشته هایی نظیر مدیریت، مهندسی صنایع، مهندسی الکترونیک و مهندسی کامپیوتر به ویژه نرم افزار به وجود آمده است.
ماهیت میان رشته ای فناوری اطلاعات باعث شده است هم اکنون دانشگاه های مختلفی چون تربیت مدرس، خواجه نصیر، تهران، امیرکبیر، شریف و علم و صنعت در مقطع کارشناسی ارشد، برخی دانشکده های فنی دانشگاه آزاد و سراسری در مقطع کارشناسی و دانشگاه های علمی-کاربردی و پودمانی در مقطع کاردانی به ارایه این رشته بپردازند.
بر اساس این گزارش رشته فناوری اطلاعات در دوره کاردانی بیشتر به ارایه کردن مسایل مربوط به وب می پردازد. در دوره کارشناسی نیز متقاضیان را با عملیات شبکه و امور اجرا کردن آن در سازمان ها آشنا می کند و در پایان این دوره، اندک اندک وارد مباحث مدیریت پروژه می شود. البته قابل ذکر است کارشناسی ارشد IT دارای گرایش های عمده ای نظیر تجارت الکترونیکی، سیستم های چندرسانه ای، مدیریت سیستم های اطلاعاتی، امنیت اطلاعات، شبکه های کامپیوتری و مهندسی فناوری اطلاعات است که برخی از این گرایش ها در دانشگاه های ایران ارایه می شود.
در دوره کارشناسی ارشد نیز ضمن تکمیل مدیریت پروژه به ارایه راه حل های مناسب برای مسایل پیچیده سازمانی می پردازد. هرچند مقطع دکترای فناوری اطلاعات در ایران ارایه نمی شود، اما انجام امور تحقیقاتی و دستیابی به نظریه های جدید از محورهای اصلی در این مقطع محسوب می شود.
توجه به نیازهای بازار کار
یکی از مهم ترین عوامل جذب نیرو در بازار کار توجه به نیازهای جامعه هنگام تربیت دانش آموختگان است. در مورد نیاز فعلی بازار کار ایران در حال حاضر بیش از هر چیز به تکنسین فناوری اطلاعات نیاز دارد که این امر مستلزم تحصیل در پایه کاردانی است، زیرا امروزه بسیاری از مراکز نظیر مدارس، بانک ها و غیره به سیستم کامپیوتر مجهز هستند و به افرادی نیازمندند که قادر به نگهداری و پشتیبانی از آن ها باشد و این اقدام نه به مهندس احتیاج دارد و نه فرد دیپلمه توانایی انجام این کار را دارد.
لذا با توجه به رشد فناوری اطلاعات در کشور، زمانی به مهندس IT احتیاج خواهیم داشت که برنامه های وسیع و مدیریتی در این حوزه داشته باشیم و IT تا لایه های عمقی جامعه نیز پیش رفته باشد.
فارغ التحصیلان رشته IT در این حوزه ها می توانند فعالیت کنند:
مطالعه، بررسی و امکان سنجی سخت افزار، شبکه و نرم افزار مورد نیاز
جمع آوری، سازمان دهی، طبقه بندی اطلاعات
ایجاد و نگهداری نرم افزارهای مورد نیاز مانند پست فارسی و ابزار جستجوی اطلاعات فارسی
طراحی و پیاده سازی شبکه های محلی
مطالعه و بررسی ابزار مخابراتی مناسب برای انتقال اطلاعات
مشاغل مربوط به مهندسی فناوری اطلاعات
قسمت اول:
هر چند برخی این گونه گمان می کنند، اما دنیای فناوری اطلاعات بسیار فراتر از راه اندازی شبکه و کدنویسی است. البته متاسفانه در بسیاری از موارد افرادی که در یکی از بخش های اجرایی و عملیاتی فناوی اطلاعات ورزیده می شوند، تمام دنیای پیرامون را زیر چتر علم و عمل خود می بینند. نکته اینجاست که این دوستان فراموش می کنند ابزاری که کار کردن با ان را اموخته اند، محصول تولید علم و رویه اموزشی یک نهاد دیگر است.
متاسفانه برخی از تصمیم گیرندگان در این مورد نیز به دلیل کمبود اگاهی به دانش فناوری اطلاعات کمتر از کارهایی مثل راه اندازی شبکه و چند سرور اهمیت داده اند و این موجب شده تا جامعه به جایگاه واقعی خود در عرصه فناوری اطلاعات دست نیابد.
یک پرسش ساده
نیروی کار فناوری اطلاعات کیست؟ پیش از پاسخ به این پرسش یک مثال را در ذهن داشته باشید:
وقتی به بیمارستانی مراجعه می کنید بیشتر از هر کسی پرستار، بهیار و افراد بخش خدمات را می بینید، این در حالی است که تعداد پزشکان در بیمارستان از همه کمتر است. بیشتر کارهای اجرایی نیز توسط همین پرستارها، منشی ها و خدماتی ها انجام می شود. اما باید پرسید که ایا بدون پزشک امکان فعالیت ان همه نیروی اجرایی وجود دارد؟ و ایا یک پرستار همه کاره، ماهر و زحمتکش می تواند پزشک باشد؟ بی گمان پاسخ منفی است و می توان گفت بدون حضور پزشک، نگهبان بیمارستان هم سردرگم خواهد بود.
نقش کارهای اصلی فناوری اطلاعات و مشاغل جانبی ان می تواند کاملا از هم جدا باشد. از انجا که عدم اگاهی در مورد حقیقت فناوری اطلاعات موجب بروز برداشت های غلط و گاهی خطرناک برای حیات سازمان ها شده است، قصد داریم نگاهی هر چند گذرا به مشاغل و مراتب فناوری اطلاعات داشته باشیم.
منظور از شغل ITچیست؟
برای صحبت درباره مشاغل یا نیروی کار فناوری اطلاعات نخست باید نگاهی به تعاریف این نوع کارکردها داشته باشیم.
دپارتمان بازرگانی ایلات متحده بعنوان اغازگر تدوین علوم فناوری اطلاعات، دو تعریف مستقل را برای نیروی کار هسته فناوری اطلاعات و مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات مطرح می کند:
نیروی کار هسته IT: این مشاغل در توسعه فناوری اطلاعات مهم بوده و در مراکز گلوگاهی فناوری اطلاعات قرار دارند وشامل چهار حرفه جامع می شوند: دانشمندان رایانه، مهندسان رایانه، تحلیلگران سیستم و توسعه دهندگان برنامه ها(برنامه نویسان)
الف) دانشمندان رایانه: افرادی هستند که در زمینه طراحی رایانه، اجرای پژوهش های موردنیاز برای بهبود طرح ها و توسعه کابردهای جدید فعالیت دارند. ان ها از نواوری و دانش نظری بالاتر در زمینه حل مسائل پیچیده نسبت به دیگران برخوردارند (مانند طراحان روش های نوین پردازش، ریاضیدانان ارائه دهنده الگوهای هوش مصنوعی یا پدیداورندگان ساختارهای جدید روش های ارتباط اطلاعاتی).
ب) مهندسان رایانه: افرادی هستند که در زمینه طراحی و توسعه وجوه نرم افزاری و سخت افزاری سیستم ها فعالیت دارند و بنیاد ساختاری انها را تغییر می دهند ( مانند زبان های جدید برنامه نویسی و مدل هایی مانند شی گرایی).
ج) تحلیلگران سیستم: کسانی هستند که از دانش و مهارت های خود در زمینه حل مساله و ارائه روش های مبتنی بر فناوری رایانه ( و نه درباره رایانه) برای رفع نیازهای ویژه یک سازمان، پردازش اطلاعات مهندسی، علمی، تجاری و طراحی راه حل های جدید با استفاده از رایانه استفاده می کنند( طراحان سیستمی مانند ارائه دهندگان روش های مهندسی دانش، مهندسی ساختار اطلاعاتی سازمان یا تحلیل و ارائه سیستم های مدیریت اطلاعات سازمان. این نوع تحلیل سیستم در مقامی فراتر از تحلیل نرم افزار است).
د) برنامه نویسان رایانه: در زمینه نوشتن ونگهداری از دستورالعمل ها، فراخوانی نرم افزارها یا برنامه های موردنیاز در توالی منطقی اجرای توابع، فعالیت می کنند( مانند کسانی که اقدام به توسعه زبان های برنامه نویسی و روش های کدنویسی می کنند).
مشاغل مرتبط با IT : این مشاغل رابطه نزدیکی با فناوری اطلاعات دارند. زیرشاخه های بسیاری برای این شاخه وجود دارد که فهرستی از انها که گویای چگونگی تقسیم بندی است را در ادامه می اوریم. به دلیل نبود یا نامناسب بودن معادل های فارسی برای برخی از انها از معادل سازی انها خودداری می کنیم.
قسمت دوم:
اگر به دنبال یک شغل بی حاشیه، یکنواخت و ارام هستید که از صبح تا 8 شب بروید سر کار و روزهای تان بی دغدغه و راحت بگذرد و با همان مدرک و سواد قبلی بتوانید گلیم تان را 30 سال از اب بیرون بکشید، توصیه می شود یک ماژیک بردارید و دور IT یک خط قرمز بکشید!
اما اگر می خواهید به مشاغل هسته فناوری اطلاعات نزدیک شوید (یعنی از دانش، فکر و خلاقیت بیشتر استفاده کنید) باید از کارهای یکنواختی مثل کارمندی و حواشی ان بیشتر دوری کنید اصولا علم فناوری اطلاعات بر پایه خلاقیت بنا شده و نیروهای خلاق معمولا عادی رفتار نمی کنند.
گفتیم که مشاغل فناوری اطلاعات به 2 دسته تقسیم می شوند:
1.شغل های هسته فناوری اطلاعات، مانند دانشمندان و تحلیلگران و برنامه سازان
2. شغل های در ارتباط با فناوری اطلاعات، مانند مدیران پایگاه داده، تکنسین های برق و کابل کشی و مدیران شبکه .
موضوع شغل های فناوری اطلاعات نمی تواند یک بحث بی حاشیه باشد، چرا که اصل موضوع درباره حاشیه ای بودن برخی مسائل است. درباره شغل های گروه اول، در بالا ذکر شد. و در اینجا توضیحاتی درباره دسته دوم می دهیم.
مارک یوری پورات، جامعه شناس امریکایی و نظریه پرداز جامعه اطلاعاتی، کارگران IT ( یعنی مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات و نه مشاغل اصلی ان) را بصورت جامع تری تعریف می کند:
او می گوید: " کارگران اطلاعاتی فقط کسانی نیستند که با ماشین ها و فناوری های اطلاعاتی کار می کنند، بلکه همه افرادی هستند که در امر تولید توزیع هماهنگی و پردازش دانش فعالیت دارند."
فصل دوم:
وروند کار در کلاسC#آشنایی مقدماتی با
روندکار در کلاس
در کلاس گذرانده شده موضوعات زیر مطرح شد در ادامه بیشتر به توضیح آنها خواهیم پرداخت
-آشنایی بازبان برنامه نویسی c#
-آشنایی با محیط visual stadio وایجاد فرم وکار باجعبه ابزار
-ارائه چند مثال برنامه نویسی مانند تبدیل سال شمسی به میلادی و تبدیل حروف بزرگ به کوچک و…
-آشنایی با بانک اطلاعاتی وsql
-ایجاد ارتباط بین بانک اطلاعاتی ومحیط برنامه نویسی
– delete,insert,updateکردن اطلاعات
مقدمه ای برc#
زبان سی شارپ فرض اش بر این است که شما می خواهید تنها برنامه نویسی شیء گرا انجام دهید و همانند C++ مخلوطی از برنامه نویسی رویه ایی (Procedural) و شیء گرا را نمی خواهید به پایان برسانید. بنابراین باید طرز فکر خودتان را با دنیای شیء گرایی تطبیق دهید. در ادامه خواهید دید که در سی شارپ هر چیزی شیء است حتی یک برنامه ی سی شارپ. C # از دو زبان C++ و Java متولد شده است! حاوی بسیاری از جنبه های C++ می باشد اما ویژگی های شیء گرایی خودش را از جاوا به ارث برده است. C# اگرچه از C++ گرفته شده است اما یک زبان "خالص" شیء گرا (Object oriented) می باشد. هر دو زبان یاد شده جزو زبانهای هیبرید محسوب می شوند اما طراحان C# این مورد را به اندازه ی C++ مهم تلقی نکرده اند. یک زبان هیبرید اجازه ی برنامه نویسی با شیوه های مختلف را میسر می کند. دلیل اینکه C++ هیبرید است ، این است که قرار بوده تا با زبان C سازگار باشد و همین امر سبب گردیده تا بعضی از جنبه های C++ بسیار پیچیده شوند.
طراحان زبان #C با تاکید و الگوبرداری مناسب از مزایای زبانهائی نظیر ++C، C و جاوا و نادیده گرفتن برخی از امکانات تامل برانگیز و کم استفاده شده در هر یک از زبانهای فوق، یک زبان برنامه نویسی مدرن شی گراء را طراحی کرده اند. در مواردی، برخی از ویژگی های استفاده نشده و درست درک نشده در هر یک از زبانهای گفته شده، حذف و یا با اعمال کنترل های لازم بر روی آنها، زمینه ایجاد یک زبان آسان و ایمن برای اغلب پیاده کنندگان نرم افزار بوجود آمده است. مثلا C و ++C می توانند مستقیما با استفاده از اشاره گرها عملیات دلخواه خود را در حافظه انجام دهند. وجود توانائی فوق برای نوشتن برنامه های کامپیوتری با کارائی بالا ضرورت اساسی دارد. اما در صورتیکه عملیاتی اینچنین بدرستی کنترل و هدایت نگردند، خود می تواند باعث بروز مسائل (Bugs) بیشماری گردد.
طراحان زبان #C، با درک اهمیت موضوع فوق، این ویژگی را کماکان در آن گنجانده ولی بمنظور ممانعت از استفاده نادرست و ایجاد اطمینان های لازم مسئله حفاظت نیز مورد توجه قرار گرفته است. جهت استفاده از ویژگی فوق، برنامه نویسان می بایست با صراحت و به روشنی خواسته خود را از طریق استفاده از Keyword های مربوطه اعلان نمایند( فراخوانی یک توانائی و استفاده از آن).
آشنایی با محیط Visual Studio .Net 2010 و ایجاد یک پروژه جدید
پس از اجرای VS.Net صفحه شروع بکار این نرم افزار ظاهر می شود. در سمت چپ این صفحه سه گزینه قابل مشاهده است. گزینه اول (Connect To Team Foundation Server) جهت ایجاد ارتباط با تیم توسعه نرم افزار است. این گزینه برای کار با پروژه هایی است که بصورت تیمی و تحت شبکه هدایت می شوند. گزینه دوم (New Project…) برای ایجاد پروژه جدید و گزینه سوم (Open Project…) برای باز کردن پروژه ای که قبلاً ایجاد شده است بکار می رود. چون می خواهیم یک پروژه جدید بسازیم، گزینه دوم را کلیک کنید.پنجره ایجاد پروژه جدید ظاهر می شود. از قسمت Installed Templates می توانید انواع پروژه هایی که می توان آنها را در VS.Net ایجاد نمود، مشاهده نمایید. چون تنظیمات مربوط به محیط VS.Net را در اولین اجرا با زبان C# هماهنگ کرده ایم، برای این زبان یک گره جدا اختصاص داده شده است تا برنامه نویسان بتوانند با سهولت بیشتری پروژه های خود را منطبق با آن ایجاد کنند. ولی با این حال شما می توانید هر نوع پروژه ای را (Windows, Web, Office, SharePoint, WCF, WorkFlow, Databases, …) با هر نوع زبانی (Visual Basic, Visual C++, Visual F#)، ایجاد کنید. در این مثال ما می خواهیم یک پروژه ساده به زبان C# و از نوع Windows Form Application ایجاد نماییم..
یک لیست در بالای این پنجره وجود دارد که توسط آن می توانید نسخه دات نت مورد نظر خود را انتخاب کنید. بصورت پیش فرض VS.Net 2010 با .Net Framework 4 هماهنگ شده است
در کادر Name نام پروژه را بنویسید. توجه داشته باشید که در کادر Solution name نیز نامTestProject بصورت خودکار قرار می گیرد این قسمت را تغییر ندهید و بگذارید همنام با نام پروژه باشد. ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که تفاوت این دو در چیست؟یک Solution می تواند حاوی چند Project باشد. برای توسعه نرم افزارهای بزرگ و پیچیده، از معماری چند لایه (Multi Tire) استفاده می شود. در این معماری، چند پروژه درون یک Solution ساخته می شوند و تیم توسعه نرم افزار به گروه هایی تقسیم می شود که هر گروه مسولیت یکی از پروژه ها را بر عهده می گیرد. به عبارتی (هر چند نه کاملاً دقیق)Solution نام اصلی نرم افزاری است که قرار است توسعه داده شود اما پروژه، بخشی از آن نرم افزار است که وظایف مشخص و محدودی دارد. در مثالی که می خواهیم ارائه دهیم، چون هدف ما ایجاد یک پروژه ساده است، مطمئناً نیازی به تعریف پروژه های دیگر نیست. به همین دلیل نام پروژه با نام Solutionیکی است. یک گزینه انتخابی بنام Create directory for solution وجود دارد که اگر فعال باشد، VS.Net یک فولدر همنام Solution ایجاد می توان در ان ذخیره کرد
محیط یکپارچه توسعه نرم افزار (IDE نمایش داده می شود. این محیطی است که شما در آن برنامه خود را می نویسید. البته شکل 6 حالت مختصر شده IDE را نشان می دهد شما می تواند محیط IDE را به دلخواه خود تغییر دهید و هر نوع پنجره یا ابزاری را در آن قرار دهید. البته پیشنهاد می کنم که زیاد صفحه را شلوغ نکنید چون کار کردن برای شما دشوار می شود. بخصوص اگر مانیتور شما کوچک باشد.
در این محیط چند جزء یا قسمت قابل مشاهده می باشند که توضیح مختصری در مورد هر کدام از آنها می دهم
1- ناحیه بالا (نوار منو و نوار ابزارها):
همانند اکثر نرم افزارها، VS.Net نیز یک نوار منو و چندین نوار ابزار دارد. بصورت پیش فرض در بالای صفحه قرار دارند که به نظر می رسد مناسب ترین مکان برای آنهاست.
1-1-نوارمنو
که شامل چندین منو می باشد. منوها به گونه ای دسته بندی شده اند تا اجرای فرمان ها به سادگی صورت پذیرد. مهمترین منوهایی که شما با آنها سروکار خواهید داشت، Project، Buld و Debug می باشد. به مرور زمان با مهمترین گزینه های نوار منو آشنا خواهید شد
1-2- نوار ابزار استاندارد
مهمترین و پر کاربردترین نوار ابزار در VS.Net می باشد. توسط دکمه های این نوار ابزار می توانید پروژه جدیدی به Solution اضافه کنید، اجزای جدیدی به پروژه اضافه کنید، فایل ها را ذخیره یا باز کنید، عملیات ویرایشی (Cut، Copy و Paste) بر روی متن یا کنترلها اعمال کنید، پروژه را اجرا کنید و …
1-3- نوار ابزار طرح بندی (Layout) :
یکی از نوار ابزارهای مفید و کاربردی است که از طریق دکمه های موجود در آن می توانید کنترل هایی که بر روی فرم قرار می گیرند را بصورت دقیق مرتب کنید. GUI (رابط گرافیکی کاربر) یکی از عوامل مهم در ارتقای کیفیت نرم افزار است و به هیچ وجه نباید در آن کوتاهی کرد. این نوار ابزار به شما کمک می کند تا کنترل های خود را طوری بر روی فرم قرار دهید تا انسجام و زیبایی فرم ها و محتویاتشان تضمین شود.
2- ناحیه سمت راست (پنجره ها و ابزارهای ثابت) :
در این قسمت معمولاً (و نه حتماً !) پنجره ها و ابزارهایی قرار می گیرند که برنامه نویسان بصورت مستمر به آنها نیاز دارند.
2-1-SolutionExplorer :
همانند Windows Explorer می باشد با این تفاوت که این یکی، فایل ها و فولدرهای پروژه شما را بصورت ساختار درختی نمایش می دهد. این پنجره بسیار مهم است و از کاربردی ترین قسمت هایی است که برنامه نویس با آنها سروکار دارد
سه دکمه در بالا و سمت راست این پنجره قابل مشاهده است. این سه دکمه در تمامی پنجره های VS.Net 2010 وجود دارند:
Window Position: گزینه هایی دارد که می توان موقعیت پنجره را مشخص کرد. اینکه ثابت باشد یا شناور.
Auto Hide: باعث مخفی کردن خودکار پنجره می شود. اگر به یک پنجره بصورت دائم نیاز ندارید می توانید این دکمه را فعال کنید. بدین ترتیب هر زمان که اشاره گر ماوس را بر روی آن قرار دهید دوباره ظاهر می شود.
Close: اگر کار شما با یک پنجره تمام شد و دیگر نیازی به آن ندارید بهتر است آن را ببندید تا فضای بیشتری برای محیط کار شما مهیا شود. این دکمه این کار را برای شما انجام می دهد.
همچنین با درگ کردن پنجره از قسمت عنوان آن، می توانید آن را بصورت شناور تبدیل کنید و به هر مکانی از IDE منتقل کنید.یک نوار ابزار در بالای این پنجره می باشد که چند دکمه مفید دارد
Properties : پنجره خصوصیات را فعال می کند و اگر این پنجره در حال نمایش نباشد، آن را ظاهر می کند. پنجره خصوصیات یکی از پنجره های مهم و پر کاربرد برای برنامه نویسان می باشد و بدون آن برنامه نویسی و طراحی فرم ها سخت است.توسط این پنجره شما می توانید خصوصیات یک Object(فایل، کنترل و …) را تغییر دهید. اگر پنجره Properties را مشاهده نمی کنید، بر روی این دکمه کلیک نمایید.
Show All Files : این دکمه باعث نمایش تمامی فایل ها در Solution Explorer می شود. بصورت پیش فرض فقط فایل هایی نمایش داده می شوند که معمولاً برنامه نویسان در حین برنامه نویسی به آنها نیاز دارند. اگر این دکمه را کلیک کنید و تمام گره ها را باز کنید تقریباً Solution Explorer شما شبیه شکل 13 خواهد شد:
بهتر است محتویات پنجره Solution Explorer ضروری کار کنید. برای مخفی کردن فایل های غیر ضروری دوباره بر روی دکمهShow All Files کلیک کنید تا غیر فعال شود.
Refresh : این دکمه باعث نوسازی مجدد پنجره Solution Explorer می شود و زمانی مفید است که بصورت تیمی بر روی یک پروژه کار می کنید. Refresh باعث می شود تا آخرین تغییراتی که دیگر اعضای تیم بر روی پروژه انجام داده اند، در کامپیوتر شما نیز اعمال شوند.
View Code : اگر در پنجره Solution Explorer یک فرم (مثلا Form1.cs) را انتخاب کنید این دکمه ظاهر می شود و با کلیک بر روی آن، صفحه کد (دستورات برنامه) مربوط به آن فرم در قسمت میانی شماره) ظاهر می شود. در اینصورت یک بند (Tab) در صفحه درج می شود و کد مربوطه در آن نمایش داده می شود.البته کلید F7 نیز همان کار را می کند.
View Designer : با کلیک بر روی آن صفحه طراحی فرم در قسمت میانی ظاهر می شود. در اینجا نیز یک بند در صفحه درج می شود و محیطی حرفه ای برای طراحی فرم فراهم می کند. کلید معادل آن Shift+F7 می باشد
View Class Diagrams : با کلیک بر روی آن،یک فایل بنام ClassDiagram1.cd ایجاد می شود که کلاس ها و اجزاء موجود در فایل انتخاب شده را بصورت یک دیاگرام در قسمت میانی نمایش می دهد.
2-2-PropertiesWindow :
همانطور که قبلاً گفتم پنجره Properties یا همان خصوصیات، از مهمترین پنجره هایی است که برنامه نویسان در حین توسعه نرم افزار به آن نیازمند خواهند بود. البته کاربرد این پنجره در محیط طراحی (Design View) می باشد و نه کدنویسی (Code View).
5-ناحیه سمت چپ (پنجره ها و ابزارهای جمع شونده) :
در این ناحیه بصورت پیش فرض پنجره های Toolbox و DataSources بصورت مخفی شده (جمع شونده) قرار دارند. پنجره Toolbox شامل کنترل هایی است که برنامه نویسان برای ایجاد GUI به آنها نیازمند خواهند بود. DataSources نیز ابزاری را فراهم می سازد تا بتوانید با منابع داده مختلف (مثل بانک های اطلاعاتی)، مرتبط شوید. پنجره ها و ابزارهای این ناحیه معمولاً بصورت جمع شونده (Auto Hide) می باشند تا فضای بیشتری جهت توسعه نرم افزار در اختیاربرنامه نویسان قرار گیرد. در شکل 18 پنجره Toolbox را مشاهده می کنید. این پنجره بسیار مهم و کاربردی است. کنترل هایی بر روی آن قرار دارند که توسعه دهندگان بوسیله آنها GUI نرم افزار را طراحی می کنند. البته شما می توانید مجموعه کنترل های دیگری را نیز به کنترل های استاندارد VS.Net اضافه کنید. در حال حاضر شرکت های زیادی وجود دارند که کنترل های تخصصی و سفارشی می سازند که بعضی از آنها بسیار زیبا و کاربردی هستند.
ارائه چند مثال برنامه نویسی:
تبدیل سال شمسی به میلادی:برای تبدیل سال شمسی کافیست در فرم ایجاد شده یک باتن قرار داده و در کد مربوط به آن بنویسم:
System.Globalization.PersianCalendar pc = new System.Globalization.PersianCalendar();
DateTime m = pc.ToDateTime(1370, 2, 4, 0, 0, 0)MessageBox.Show(m.ToString());
بانک اطلاعات چیست ؟
MS SQL Server یکی از سیستم های مدیریت بانک های اطلاعاتی رابطه ای (Relational) است که توسط شرکت مایکروسافت ارائه شده است .SQL Server از مدل سرویس دهنده سرویس گیرنده (Client/Server) تبعیت می نماید . در این مدل ، درخواست های (InQuery) سرویس گیرندگان برای سرویس دهنده ارسال و در سمت سرویس دهنده بررسی و آنالیز می گردند . در ادامه ، پردازش های مورد نیاز بر روی اطلاعات ذخیره شده در بانک های اطلاعاتی انجام و در نهایت ، نتایج برای سرویس گیرنده ارسال خواهد شد
MS SQL Server با استفاده از مجموعه عناصری ( Components ) که به صورت هدفمند اجراء می گردند ، قادر به تامین نیازها و درخواست ها از مخازن داده (Data Storages) می باشد . مخازن داده در SQL Server به دو روش زیر مدیریت می گردند :
OLTP ( برگرفته از OnLine Transaction Processing System )
OLAP ( برگرفته از OnLine Analytical Processing System )
در مدل OLTP ، مخازن داده به صورت جداول رابطه ای که عموما" به جهت جلوگیری از تکرار و ناهمگونی اطلاعات به صورت هنجار (Normalize) درآمده اند ، سازماندهی می شوند . این نوع از بانک های اطلاعاتی برای درج و تغییر سریع اطلاعات توسط چندین کاربر بطور همزمان مناسب می باشند .
در مدل OLAP مخازن داده جهت تجزیه و تحلیل و خلاصه سازی حجم زیادی از اطلاعات سازماندهی می شوند . مخازن داده و ارتباط بین اطلاعات در این مدل توسط SQL Server مدیریت می گردد .
آیا به نظر شما بانک اطلاعات سیستمی است برای ذخیره ی داده ها و ایندکس گذاری روی رکوردها که جستجو را تسهیل می کند ؟ آیا بانک اطلاعات صرفاٌ به داده هایی گفته می شود که بصورت منطقی در کنار هم و با ارتباطی خاص قرار گرفته اند ؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت باشد یا اگر مواردی از این قبیل را به عنوان وظایف اصلی یک سیستم مدیریت بانک اطلاعات (DBMS) در نظر می گیرید ، در اشتباه هستید .
تا قبل از سال 1970 که دهه ی انقلابی به نام انقلاب بانک اطلاعات بود ، سیستم هایی توسعه یافته بودند که کارهای بالا را به خوبی انجام می دادند . مانند بسته ی محبوب btrieve که یک سیستم فایلینگ قوی در سیستم عامل unix یا novell بود . اما کجای کار مشکل داشت و این سیستم ها چه امکاناتی را پشتیبانی نمی کردند که باعث شد ناکار آمد جلوه کنند و موجودی به نام بانک اطلاعات پا به عرصه ی وجود بگذارد .
در سیستم های فایلینگ هر کاربر می توانست روی کل پرونده مسلّط شود و از اطلاعات آن استفاده کند . این مساله دو مشکل بزرگ را به همراه داشت : اول اینکه در سیستم های چند کاربره ، کاربران دیگری که با یک پرونده کار داشتند بایست منتظر می ماندند تا کاربر اول کار خود را تمام کند و پرونده را آزاد کند و این بازده و سرعت را پایین می آورد . از طرف دیگر تسلّط کاربر بر کل پرونده یعنی قربانی شدن امنیت . این مشکلات و مشکلات دیگری مانند افزونگی بیش از حد داده ها باعث شدند تا سیستم های مدیریت بانک اطلاعات (DBMS)ها و مفاهیم بانک اطلاعات به موازات آن رشد پیدا کنند . در واقع DBMS برنامه ای است که همه ی پرونده ها را در اختیار خود می گیرد و همه ی کاربران بدون استثناء می بایست برای دسترسی به داده ها درخواستهای خود را از طریق DBMS بدهند و ایشان اگر صلاح دیدند به درخواستها پاسخ مثبت می دهند .
به این ترتیب بسیاری از مشکلات حل شد . امنیت به سطح قابل قبولی رسید . زیرا DBMS مفت به کسی اطلاعات نمی دهد !!! تا کاربر اجازه ی دسترسی به یک جدول را نداشته باشد حصاری بلند به نام DBMS به او اجازه نمی دهد که از داده ها استفاده کند . از طرفی دیگر کاربران متعددی می توانند روی داده ها بطور همزمان کار کنند و DBMS یکپارچگی و صحت داده ها را در بانک اطلاعات تضمین خواهد کرد .
با ظهور DBMS بسیاری از وظایف از دوش برنامه نویس برداشته شد . به عنوان مثال کنترل ورود صحیح اطلاعات حفظ یکپارچگی و البته کلیه ی عملیات مربوط به دستکاری داده ها بر دوش DBMS گذاشته شده است . زبان های برنامه نویسی امروزی نیز با قرار دادن کامپوننتهای مختص بانک اطلاعاتی به این امر کمک کرده اند . بطوریکه با چند خط برنامه نویسی در محیط Delphi می توان یک پروژه ی بانک اطلاعاتی را توسعه داد .
Sql طریقه ی ایجاد جدول در
ایجاد پایگاه داده و جدول در نرم افزار SQL Server
مراحل ایجاد پایگاه داده
۱ – نرم افزار SQL Server Management Studio را باز کنید. در کادر Connect to Server برای برقراری ارتباط با سرور روی دکمه Connect کلیک کنید تا ارتباط با سرور برقرار شود.
پایگاه داده شما آماده شده و می توانید با باز کردن گره DataBase آنرا مشاهده کنید.
ایجاد جدول در پایگاه داده
۱ – بعد اینکه پایگاه داده را ایجاد کردید نوبت می رسد به جدول درون آن که نقش اصلی نگهداری داده ها را برعهده دارد ، در زیر گره DataBase واقع در قسمت Object Explorer روی پوشه Tables راست کلیک و گزینه New Table را انتخاب کنید. در این موقع زبانه ای جهت نامگذاری ستون های جدول باز می شود.
۲ – همانطور که در تصویر بالا میبینید در این زبانه سه ستون به شرح زیر وجود دارد :
Column Name : نام ستون
Data Type : نوع داده ستون
Allow Nulls : خالی بودن یا نبودن
با پر کردن هر یک از این سطرها می توانید یک ستون به جدول خود اضافه کنید. حالا باید جدول را ذخیره کنید که با کلیدهای یک جدول ایجاد می کنیم Ctrl+S اینکار را می توان انجام داد .
حذف کردن یک رکورد در جدول:
SqlConnection con = new SqlConnection("Data Source=.;Initial Catalog=ketabkhane;Integrated Security=True");
SqlCommand com = new SqlCommand();
com.CommandText = "delete from dbo.amanatebook where radif=@id";
com.Parameters.AddWithValue("@id", textBox1.Text);
com.Connection = con;
con.Open();
com.ExecuteNonQuery();
MessageBox.Show("yek mored hazf shod");
con.Close();
this.amanatebookTableAdapter.Fill(this.ketabkhaneDataSet22.amanatebook);
اضافه کردن رکورد به جدول
SqlConnection con = new SqlConnection();
con.ConnectionString = "Data Source=.;Initial Catalog=ketabkhane;Integrated Security=True";
SqlCommand com = new SqlCommand();
com.CommandType = CommandType.Text;
com.Connection = con;
com.CommandText = "insert into dbo.karbar(nam,namkhanevadegi,nampedar,kodemeli,mobail,adress,tarikheozviyat,tarikhelaghveozviyat) values(@nam,@fam,@namp,@kmeli,@mobail,@adres,@tozv,@tlaghv)";
com.Parameters.AddWithValue("@nam", textBox2.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@fam", textBox3.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@namp", textBox4.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@kmeli", textBox5.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@mobail", textBox6.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@adres", textBox7.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@tozv",textBox8.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@tlaghv",textBox9.Text);
Refresh();
con.Open();
com.ExecuteNonQuery();
MessageBox.Show("be liste karbarha ezafe shod");
con.Close();
آپدیت کردن رکورد به جدول
con.ConnectionString = "Data Source=.;Initial Catalog=ketabkhane;Integrated Security=True";
SqlCommand com = new SqlCommand();
com.CommandType = CommandType.Text;
com.Connection = con;
com.CommandText = "update dbo.karbar set nam=@nam,namkhanevadegi=@fam,nampedar=@namp,kodemeli=@kmeli,mobail=@mobail,adress=@adres,tarikheozviyat=@tozv,tarikhelaghveozviyat=@tlaghv where shomareozviyat=@kod";
com.Parameters.AddWithValue("@kod", textBox1.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@nam", textBox2.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@fam", textBox3.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@namp", textBox4.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@kmeli", textBox5.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@mobail", textBox6.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@adres", textBox7.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@tozv", maskedTextBox1.Text);
com.Parameters.AddWithValue("@tlaghv", maskedTextBox2.Text);
Refresh();
con.Open();
com.ExecuteNonQuery();
MessageBox.Show("ozv virayesh shod");
1