موضوع
پروژه کارآفرینی شرکت سرویس دهنده اینترنت
Entrepreneurship Project Internet service provider company
نام استاد :
نام محقق :
فصل اول
معرفی طرح
معرفی طرح
1-2-مشخصات محصول
1-1-2- نام و کاربرد محصول:
ایجاد و راه اندازی سیستم های جدید سرویس دهنده اینترنت در استان قزوین ، با استفاده از فناوری ها و تکنیک های نوین انتقال اطلاعات در دنیا – سیستم فوق در حال حاضر توسط چند شرکت معتبر در استان تهران در حال اجرا میباشد و با استقبال گسترده ای مواجه شده است .
2-1-2-مشخصات فنی محصول
عملکرد در زمینه انتقال اطلاعات و امنیت اطلاعات در سیستم های انتقال اطلاعات ماهواره ای Sattlite Network و اینترنت بسیار پر سرعت .
3-1-2-معرفی روشهای تولید
استفاده از سیستم های Microwave Network , Sattlite Networking
در صورت لزوم اطلاعات مکفی متعاقبا ارسال می گردد
4-1-2-تشریح مختصر فرایند
نوع جدید و تحولی در انتقال اطلاعات و دنیای مجازی در استان
فصل دوم
تعیین ظرفیت
2 -فصل دوم – تعیین ظرفیت ها
2-2-تعیین ظرفیت تولید
ردیف
نام محصول
ظرفیت تولید سالانه
ظرفیت تولید ماهانه
ظرفیت تولید روزانه
1
تهیه تجهیزات مورد نیاز
2000 گیگا بایت
200 گیگا بایت
–
2
نصب وراه اندازی شبکه
–
–
———
3
نصب و تجهیز سیستم امنیتی
–
–
–
4
نصب سیستم عامل ونرم افزارهای کاربردی
–
–
–
5
تولید نرم افزار
–
–
———-
6
پیاده سازی وب سایت
–
–
–
2-3-برآورد میزان مصرف مواد اولیه و قطعات خریدنی
ردیف
نام ماده اولیه/ قطعات خریدنی
مشخصات فنی
مورد مصرف در محصول
میزان مصرف
در محصول
مصرف سالیانه
منبع تامین
مقدار
واحد
داخلی
خارجی
1
پیچ گشتی
6
*
2
تستر شبکه
3
*
3
میز کار
3
*
4
صندلی
6
*
5
تزیِِِِینات داخلی
*
2-4-معرفی دستگاه ها و تجهیزات تولید
ردیف
نام ماشین آلات/
تجهیزات تولید
مشخصات فنی
تعداد
منبع تامین
داخلی
خارجی
1
Router
L22m3
2
*
2
Microwave Cb
Tent
1
*
3
Solution C
Micro
1
*
4
Server Station
–
3
*
5
Lise Line
–
2
*
6
External Modem
High Dlink
60
*
2-5-معرفی تجهیزات و تاسیسات عمومی
ردیف
عنوان تاسیسات
به مقدار مصرف
مقدار مصرف
محوطه
کارگاه
اداری
بنزین
گازوییل
1
برق
*
*
2
آب
*
3
گاز
*
*
4
تلفن
*
5
سوخت گرمایش
*
*
فصل سوم
معرفی نیروی انسانی
فصل سوم – معرفی نیروی انسانی
1-3-برآورد پرسنل تولیدی
ردیف
عناوین شغلی
تعداد
میزان تحصیلات
جنسیت
1
سرپرست
1
کارشناس رایانه
مرد
2
مهندس
2
کارشناس رایانه
مرد
3
تکنسین
2
فوق دیپلم
مرد
5
اپراتور رایانه
4
فوق دیپلم
مرد – زن
2-3-پرسنل اداری و خدمات
ردیف
نوع مسئولیت
تعداد
شرح وظایف
1
مدیر
1
2
خدمات
7
3
حسابدار
1
فصل چهارم
معرفی هزینه ها
فصل چهارم – معرفی هزینه ها
تعریف هزینه های سالیانه
ردیف
عنوان هزینه
مبلغ سالانه به ریال
1
مواد مصرفی
5000000
2
تامین انواع انرژی سوخت(تاسیسات-گرمایش-سرمایش)
1800000
3
هزینه خدمات نیروی انسانی
75000000
4
هزینه ماشین آلات و تجهیزات خط تولید
50000000
5
هزینه زمین-ساختمان
40000000
6
هزینه لوازم اثاثیه اداری
5000000
7
هزینه های قبل از بهره برداری
3000000
8
جمع کل هزینه ها
179800000
برآورد هزینه استهلاک
شرح
ارزش دارایی ( ریال)
درصد
هزینه استهلاک
محوطه سازی
ساختمان
ماشین آلات و وسایل آزمایشگاهی
50000000
10
5000000
تاسیسات
وسایل حمل و نقل
وسایل دفتری
5000000
10
500000
پیش بینی نشده
جمع کل
55000000
10
5500000
سود ناخالص= هزینه های سالیانه- در آمدسالیانه
8532000 = 179800000 – 350056000
فصل پنجم
شرح فرآیند و اطلاعات فنی مورد نیاز
پیشگفتار :
با توجه به رشد چشمگیر اینترنت در جامعه امروز ، ISP ها خود را مسئول می دانند که در مقابل تقاضای بی شمار کاربران ، بتوانند بهترین خدمات را داشته باشند.
مسلم است که یک ISP اگر بخواهد بهترین باشد باید این ارتباط قوی بین دنیای اینترنت و یک کاربر را با ارائه بهترین خدمات ، قویتر سازد.
ما در این مقاله شما را با اصطلاح ISP و دیگر نکات درباره آن آشنا می کنیم.
ISP چیست ؟
ISP برگرفته از کلمه Internet Servise Provider یعنی شرکت خدمات سرویس های اینترنت است.
یک ISP توسط یک خط تلفن از شرکت مخابرات و یا امکانات ماهواره ای می تواند اینترنت را به User خود سرویس دهد.
چگونه یک ISP تشکیل می شود ؟
شرکت Data وابسته به شرکت مخابرات ایران یکی از ICP های سطح کشور است.
این شرکت پهنای باند مصرفی اینترنت را از طریق تجهیزات ماهواره خود دریافت کرده و بوسیله شرکت DSL مخابرات آنرا بین مشترکین خود تقسیم می کند.
از ملزومات نوع خدمات با کیفیت خوب استفاده از خطوط دیجیتالی E1 شرکت مخابرات می باشد، که در هر زوج خط E1 تعداد 30 کانال ارتباطی وجود دارد که به مشترکین امکان اتصال با سرعت bps 56000 را با درصد قطع شدن خیلی پایین و کیفیت سرویس مطلوب تر فراهم می نماید.
این خطوط از یک طرف به مرکز مخابراتی و از طرف دیگر به تجهیزات شبکه شرکت ارائه دهنده سرویس متصل می شوند تا از طریق شماره تلفنی که شرکت مخابرات برای دسترسی به خطوط E1 در اختیار ارائه کننده قرار می دهد بتواند دستگاه کامپیوتر خود را به تجهیزات شبکه شما و نهایت به شبکه اینترنت متصل کند.
شرکتهایی که قصد استفاده از خطوط E1 را برای دسترسی به اینترنت از شرکت Data می باشند .
شرکت مخابرات نیز متناسب با مورد استفاده و بر حسب مقدار پهنای باند اجاره شده ، خطوط E1 را تحویل می دهد.
LEASE LINE یا خطوط اجاره ای چیست؟
این نوع خطوط توسط شرکت مخابرات به صورت 4 سیمه و 2 سیمه اجاره داده می شود.
این خطوط فاقد بوق آزاد و امکانات شماره گیری می باشد و ارتباط را به صورت دائم برقرار می کند به همین جهت بسته به پهنای باند مورد درخواست تنها مبلغ اجاره به عنوان آبونمان تعیین و ماهیانه دریافت می شود.
چگونه User در شبکه اینترنت شناخته می شود ؟
مسیریاب (Rotine) که از تجهیزات موجود در Rack سرور است به دنبال IP می گردد در واقع به دنبال مسیر برای وصل شدن به اینترنت است لذا بعد از جستجو نتیجه را اعلام می کند (سخت افزاری)
سرویس RRACE (Rotine & Remove Access) در ویندوز 2000 سرور User را بعد از صحت تایید رمز ورود به شبکه اینترنت می شناساند.
در این دو حالت User جزئی از شبکه اینترنت می شود.
خدمات یک ISP چیست ؟
سرعت بالای دسترسی به اینترنت – تلفن های اینترنتی – سرویس دهنده Voice و سرویس دهنده ایمیل و چگونه Username و Password ایجاد می شود و چگونه بین مشتریان متفاوت است ؟
در یک پایگاه داده فیلد User name و Password با یک مقداری تعیین می شود.
این مقدار را ISP به دلخواه می تواند انتخاب کند .
برای چک کردن Username و Password باید عمل Auttoentication انجام شود که در واقع این عمل می تواند توسط سیستم عامل سرور انجام شود ولی می توانیم آنرا در برنامه Accunting که در پایگاه داده است تنظیم کرد تا انجام دهد.
زمان مصرف یک Ac***** چگونه تعیین می شود ؟
این قسمت نیز در پایگاه داده سرور به عنوان یک فیلد و با یک بازه زمانی ایجاد می شود.
خصوصیات یک سرور ISP چیست ؟
مسلم است که در این صورت باید سخت افزار سرور خوب باشد – از سرعت پردازنده بالا و سری کردن هارد برای فضای زیاد و ختی الامکان از هاردهای اسکازی استفاده شود.
منظور از اصطلاحات " NO Proxy " و "Full Protocol" چیست ؟
Proxy یک ن.ع فیلتری در مقابل سایت های اینترنتی است حال واژه "No Proxy" یعنی هیچ محدودیتی در مقابل ورود به سایت های اینترنتی نیست و ما می توان به هر جای اینترنت برویم .
واژه "Full Protocol" یعنی همه پروتکل های موجود را ساپورت می کند . این پروتکل ها می تواند TCP/IP و UDP باشد.
نحوه کار ISP و سیستم های مورد نیاز :
2- اتصال PPP :
ISP به ما فضایی اختصاص نمی دهد بلکه به منزله امکان دسترسی ما به Internet است . در این نوع اتصال پس از شماره گیری ISP در صورت امکان میتوانیم از فضایی که مانند یک تونل ما را به شبکه متصل به می نماید، استفاده کنیم. یعنی در شبکه Internet وارد شده ایم و میتوانیم از مزایای Multimadia استفاده کنیم. همچنین با داشتن سیستم عامل Win در کامپیوتر شخصی میتوانیم در یک لحظه با چند Site ارتباط برقرار کنیم
UPS مخفف عبارت Uninterruptible power supply ، به معنای منبع تغذیه غیر قابل قطع است.
در حقیقت UPS یک باتری است، اما باتری که فقط در زمان های خاص، یعنی در زمانی که مشکلی برای تغذیه وسایل الکتریکی ایجاد می شود و ولتاژ ورودی آنها از حدود معینی بالاتر یا پایین تر می رود، انرژی الکتریکی مورد نیاز آن وسایل را تامین کرده، بدین وسیله، آنها را از شر مشکلات ناشی از افت و افزایش ولتاژ، خلاص می کند.
زمانی که تغییری ناگهانی در منبع تغذیه ایجاد می شود، UPS خود به خود روشن می شود. برق ورودی آن وسیله را قطع کرده، خودش شروع به تغذیه آن از طریق انرژی ذخیره شده در خود می کند.
این تغییر ناگهانی علاوه بر تغییر ولتاژ، شامل تغییرات فرکانس و نیز به هم خوردن هارمونی ولتاژ هم می شود. در واقع UPS یک محافظ برای جلوگیری از از دست دادن داده ها و نیز خسارات ناشی از این تغییرات است، البته واضح است که UPS فقط می تواندبه عنوان یک منبع موقت عمل کند.
UPS قابل برنامه ریزی هم هست. به این ترتیب که می تواند تجهیزات متصل به آن را خاموش کرده، آنها را در برابر تغییرات ناگهانی برق محافظت کند.
هم اکنون فناوری ساخت UPS روز به روز در حال پیشرفت است و شرکتهای زیادی سعی در طراحی و تولید UPSهای جدید، با خصوصیات برتر می کنند.
Router
"روتر" یا مسیریاب، از اجزای سخت افزاری شبکه است که وظیفه تحویل بسته های ورودی اطلاعات (Packets) و تحلیل بهترین مسیر و هدایت بسته ها به مقصد مورد نظر را بر عهده دارد.
در شبکه های LAN محلی، که از پروتکلهای یکسان استفاده می کنند، به عنوان پل ارتباطی (bridge) بین شبکه ها عمل نموده و امکان ارسال پیام ها را فراهم می کنند.اطلاعات قسمت بندی می شوند و به هر کدام یک آدرس تعلق می گیرد.
چرا اطلاعات پاکت می شوند ؟ چند تا عامل مهم که می تونیم نام ببریم
۱- اگه اطلاعات در بین راه خراب شد فقط همان پاکت فرستاده می شود دیگه لازم نیست تمام اطلاعات فرستاده شوند
۲- بسته ها میتوانند از راه های متفاوت برای رسیدن به مقصد حرکت کنن.
Cache Server :
به تجهیزاتی گفته می شود که بتواند هنگام کارکردن کاربران, سایتهای بازدید شده توسط آنها را در خود نگهداری کرده و در صورتی که یک کاربر دیگر بخواهد همان سایتها را بازدید نماید با سرعت بیشتر و صرفه جویی در پهنای باند پاسخ خود را از طریق Cache Server دریافت کند. وجود Cache Server در شبکه می تواند تا 50 درصد در اندازه پهنای باند صرفه جویی کند و راندمان شبکه را بالا ببرد. Cache Server هم می تواند سخت افزاری باشد (مثل Cache Force) و هم می تواند نرم افزاری باشد.(مثل: 1- Squid که تحت Linux و Windows قابل نصب است. 2- ISA که تحت Win2000 قابل نصب است.3- CacheXpress که تحت Linux و اکثر Windowsها قابل نصب است. 4- RealCache که محصول شرکت داده پردازان دوران بوده و تحت Win2000 و NT4 قابل نصب است.)
Accounting/Billing :
به نرم افزارهای مدیریت کاربران در یک ISP گفته می شود. این نرم افزارها کنترل میزان استفاده کاربران از شبکه اینترنت را برعهده دارند. معروف ترین نرم افزار در این زمینه در کشورمان محصول شرکت داده پردازان دوران بوده و ISPUtil نام دارد که هم اکنون بیش از 40 درصد از هایISP کشور از آن استفاده می کنند. همچنین نرم افزار VoIPUtil نیز که برای کنترل مصرف کاربران تلفنی بکار رفته و مختص ITSP ها می باشد دیگر محصول این شرکت می باشد.
ITSP :
به مراکز سرویس دهی Phone2Phone , ITSP گفته می شود. (Internet Telephony Service Provider)
VOIP Gateway :
به دستگاههایی گفته می شود که کاربران تلفنی قادر باشند به آن Connect کرده و از طریق آن با کشورهای مختلف ارتباط تلفنی برقرار کنند
VOIP Carrier :
به تشکیلاتی گفته می شود که با VoIP Gateway از طریق اینترنت در ارتباط بوده و ارتباط های تلفنی بین VoIP Gateway و کشورهای مختلف را برقرار می سازد.
Receiver :
یک Device است که به دیش وصل شده و عمل دریافت اطلاعات از دیش را انجام می دهد.
DNS:
سرویس تبدیل اسمDomain IP به می باشد. در شبکه به کامپیوتری که اینکار را انجام می دهدDNS Server گفته می شود.(www.yahoo.com= 62.217.156.205)
انواع سرویس دهنده ها
Mail Server :
در شبکه به سروری گفته می شود که کار دریافت , ارسال و نگهداری Email را انجام میدهد. از جمله نرم افزارهایی که برای Mail Server مورد استفاده قرار می گیرند می توان به MDaemon و Exchange اشاره کرد.
web server
به سروری گفته می شود که صفحات Web بر روی آن قرار گرفته و Pageهای آن از طریق اینترنت قابل دستیابی است.
FTP Server
به سروری گفته می شود که فایلهای مورد نیاز برای Download کردن کاربران بر روی آن قرار گرفته است. و کاربران می توانند فایلهای موجود در FTP Server را Download کنند.
انواع خطوط مخابراطی
PSTN:
منظور از آن شبکه مخابراتی عمومی می باشد. (Public Switched Telephone Network) خطوط آنالوگ معمولی منظور از این خطوط همان خطوط تلفنی معمولی می باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط حداکثر 33.6 Kb/s می باشد. استفاده از این خطوط برای اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج می باشد.
T1 نام خطوط مخابراتی مخصوصی است که در آمریکا و کانادا ارائه می شود. بر روی هر خط T1 تعداد 24 خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود. هر خط T1 می تواند حامل 1.5 MB/s پهنای باند باشد.
E1 نام خطوط مخابراتی مخصوصی است که در اروپا و همچنین ایران ارائه می شود. بر روی هر خط E1 تعداد 30 خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود. هر خط E1 می تواند حامل 2 MB/s پهنای باند باشد. خطوط E1 نمی توانند همزمان هم Dialin باشند و هم Dialout.
در حال حاضر برخی از شرکتها و سازمانهای خصوصی در ایران از E1 برای ارتباط تلفنی خود استفاده می کنند که مشخصه این سیستم 8 رقمی بودن شماره های این سازمانهاست. در اقلید هم در حال راه اندازی می باشد
ISDN اساس طراحی تکنولوژی ISDN به اواسط دهه 80 میلادی باز میگردد که بر اساس یک شبکه کاملا دیجیتال پی ریزی شده است .در حقیقت تلاشی برای جایگزینی سیستم تلفنی آنالوگ با دیجیتال بود که علاوه بر داده های صوتی ، داده های دیجیتال را به خوبی پشتیبانی کند. به این معنی که انتقال صوت در این نوع شبکه ها به صورت دیجیتال می باشد . در این سیستم صوت ابتدا به داده ها ی دیجیتال تبدیل شده و سپس انتقال می یابد .
ISDN به دو شاخه اصلی تقسیم می شود . N-ISDN و B-ISDN . B-Isdn بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند ( از جمله شبکه دیتا ایران ) .
نوع دیگر B-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است . در N-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد. BRI و PRI . نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX ) ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است . E1 یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد . E1 شامل سی کانال حامل (B-Channel ) و یک کانال برای سیگنالینگ ( D-Channel) میباشد که هر کدام 64Kbps پهنای باند دارند .
بعد از سال 94 میلادی و با توجه به گسترش ایتنرنت ، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد. همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است .
نوع دیگر ISDN، BRIاست( نوعی که در کیش از آن استفاده شده ) که برای کاربران نهایی طراحی شده است. این استاندارد دو کانال حامل 64Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ با پهنای باند 16kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد .این پهنای باند در اواسط دهه 80 میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP ، MultiMedia ، Voip و …. به وجود نیامده بود ، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد . تنها در اوایل دهه 90 بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند . پس از سال 95 نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود8Mb/s برای دریافت و 640Kb/s را برای دریافت با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد ، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.
در حقیقت می توان گفت کهISDN BRI تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد ، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود .
Leased Line یا Digital Subscriber Line یا DSL : خطی است که بصورت نقطه به نقطه دو محل را به یکدیگر متصل می کند که از آن برای تبادل Data استفاده می شود. این خط دارای سرعت بالایی برای انتقال Data است. نکته قابل توجه این که در دو سر خط Leased باید مودمهای مخصوصی قرار داد.
خط Asynchronous Digital Subscriber Line یا ADSL : همانند خطوط DSL بوده با این تفاوت که سرعت انتقال اطلاعات آن بیشتر است.
Wireless یک روش بی سیم برای تبادل اطلاعات است. در این روش از آنتنهای فرستنده و گیرنده در مبدا و مقصد استفاده می شود. این آنتنها باید رو در روی هم باشند. برد مفید این آنتنها بین 2 تا 5 کیلومتر بوده و در صورت استفاده از تقویت کننده تا 20 کیلومتر هم قابل افزایش است. از نظر سرعت انتقال Data این روش مطلوب بوده اما بدلیل ارتباط مستقیم با اوضاع جوی و آب و هوایی از ضریب اطمینان بالایی برخوردار نیست.
Leased Modem به مودم هایی گفته می شود که در دو طرف خط Leased قرار می گیرند. از جمله این مودم ها می توان به Patton , Paradyne , WAF , PairGain , Watson اشاره کرد.
از میان انواع مودم های Leased مدل Patton در کشورمان رایج تر بوده و دارای مدلهای زیر است:
1092A (Upto 128Kb/s) , 1088C ( Upto 2Mb/s) و 1088i (Upto 2Mb/s)
مدل 1088i مودم/ روتر بوده و برای کار Bridge بیشتر استفاده می شود.
ChannelBank دستگاهی است که از آن برای تبدیل خطوط E1 به خطوط تلفن معمولی و بالعکس استفاده می شود.
انواع Modem
مودمها دارای انواع مختلفی هستند که مهمترین آنها عبارتند از:
Analog Modems:
از این مودمها برای برقراری ارتباط بین دو کامپیوتر (User و ISP) از طریق یک خط تلفن معمولی استفاده می شود. انواع گوناگونی از این نوع مودم در بازار یافت می شود که برخی از آنها عبارتند از: Acorp , Rockwell , Dlink و … .
Leased Modems:
استفاده از این مودمها در دوسر خط Leased الزامی است. مدلهای معروف این نوع مودمها عبارتند از: Patton , Paradyne , WAF , PairGain , Watson
Satellite:
به معنای ماهواره می باشد. امروزه بسیاری از ماهواره ها خدمات اینترنت ارائه می کنند. برخی از آنها عبارتند از: Taicom , Sesat , Telestar 12 , EuroAsia Sat
IntelSat 902 , France Telecom , ArabSat
Bandwidth:
به اندازه حجم ارسال و دریافت اطلاعات در واحد زمان Bandwidth گفته می شود. واحد اصلی آن بیت بر ثانیه می باشد. هنگامی یک ISP می خواهد پهنای باند خود را چه از طریق دیش و چه از طریق سایر روشها تهیه کند باید میزان پهنای باند درخواستی خود را در قراردادش ذکر کند. معمولا" پهنای باند برای ISPهای خیلی کوچک64KB/s است و برای ISPهای بزرگتر این مقدار افزایش می یابد و برای ISPهای خیلی بزرگ تا 2MB/s و حتی بیشتر هم می رسد.
پهنای باند بر دو نوع است:
Shared Bandwidth:
این نوع پهنای باند ارزان تر بوده و در آن تضمینی برای تامین پهنای باند طبق قرارداد برای مشترک وجود ندارد. چراکه این پهنای باند بین تعداد زیادی ISP مشترک بوده و همگی از آن استفاده می کنند. بنابراین طبیعی است که ممکن است در ساعات پر ترافیک ISP نتواند از پهنای باند درخواستی خود بهره ببرد.
Dedicated Bandwidth:
این نوع پهنای باند گران تر بوده اما در آن استفاده از سقف پهنای باند در تمام ساعات شبانه روز تضمین شده است. زیرا پهنای باند بصورت اختصاصی به مشترک اختصاص یافته است.
Bandwidth Quality :
به معنای کیفیت پهنای باند می باشد.کیفیت پهنای باند به دو عامل زیر بستگی دارد:
Ping Time:
به مدت زمانی گفته می شود که یک Packet از ISP به مقصد یک Host قوی (مثلا" www.yahoo.com) در اینترنت ارسال شده و پس از دریافت پاسخ مناسب دوباره به ISP باز می گردد. هرچه این زمان کمتر باشد پهنای باند از کیفیت بهتری برخوردار است.
Packet Loss: هنگامی که یک Packet به اینترنت ارسال می شود ممکن است که بدلایل مختلف مفقود شده و یا از دست برود. Packet Loss عبارت است از نسبت Packetهای از دست رفته و مفقود شده به کل Packetها. هر چه این نسبت کمتر باشد پهنای باند از کیفیت بهتری برخوردار است.
dsl چیست :
DSL یا Digital Subscriber Line (به معنی خط اشتراک دیجیتال)، یک شیوه موثر و در عین حال کم هزینه جهت اتصال به اینترنت است که از سرعت و کیفیت مطلوبی بر خوردار است. انواع مختلفی از DSL موجود است که امکان اتصال به اینترنت را با سرعتها و امکانات مختلفی به وجود می آورند. نوعی که عموما برای مصارف خانگی از آن استفاده می شود Asymmetric-DSL یا ADSL یا DSL نامتقارن می باشد که در بهترین شرایط، عملا امکان گرفتن اطلاعات با سرعتی معادل با 2Mbps و فرستادن اطلاعات با سرعتی حدود 256Kbps را مهیا می سازد.
و اما آنچه که باعث شده ADSL به سرعت در همه جای جهان رشد کند (صرف نظر از بعضی کشورها از جمله ایران) این است که:
اولا: ADSL از همان زوج سیمهای تلفن معمولی استفاده می کند. یعنی نیاز به سیم کشی جدید از مرکز مخابرات یا ISP به خانه ها نیست و لذا از این جهت هیچ هزینه ای صرف نمی شود. (بر خلاف سیستمهای cable)
ثانیا: در ADSL شما همواره به اینترنت متصل هستید و در عین حال می توانید از تلفن یا فاکس خود هم استفاده کنید، یعنی خط تلفن شما هیچ وقت به دلیل استفاده از اینترنت اشغال نمی شود.
ثالثا: تجهیزات سخت افزاری استفاده از DSL بسیار ارزان قیمت هستند. (بر خلاف سیستمهای ماهواره ای)و همچنین امکان داشتن Static IP و برخی مسائل فنی دیگر نیز از مزایای DSL می باشند.
مثل هر سیستمی DSL معایبی هم دارد. مهمترین و مساله ساز ترین مشکل DSL این است که کیفیت و سرعت انتقال داده بستگی به فاصله مشترک از مرکز تلفن دارد. یعنی اگر خانه شما در حوالی مرکز تلفن باشد با سرعت بیشتری به اینترنت متصل می شوید و بالعکس. این قضیه وقتی مساله ساز خواهد بود که فاصله شما از مرکز تلفن بیش از 5 کیلومتر باشد که در این صورت معمولا استفاده از DSL مقدور نخواهد بود. همچنین کیفیت پایین سیمهای تلفن و پوسیدگی احتمالی آنها نیز اثر نامطلوبی در ارتباط شما خواهد داشت.و اما آنچه که در کشور ما موجب شده که DSL با تمام مزایایش با تاخیر چندین ساله وارد شود و تازه از آن به عنوان روش جدید نام برده شود چیست؟به نظر من اولین مانع این است که تجهیزات DSL باید در مراکز تلفن داخل شهری نصب شود و در ایران هم مراکز تلفن در انحصار دولت است و تا کسی مثل پارس آنلاین ید طویلی در بستن وبلاگها و سایتهای خبری و این جور کارها نداشته باشد، قاعدتا نمی تواند مجوز نصب این تجهیزات در مراکز تلفن را بگیرد.
DSL چگونه کار می کند ؟
در علم مخابرات، به محیطی که داده ها از آن انتقال می یابند Media یا رسانه گفته می شود. زوج سیم، کابلهای کواکسیال (مثل کابل آنتن تلویزیون)، موجبر ها (لوله هایی فلزی با سطح مقطع مستطیل یا دایره شکل)، هوا و فیبرهای نوری مهمترین رسانه های مخابراتی هستند. برای هر رسانه پارامترهایی به نام فرکانس قطع بالا و پایین تعریف می شود. و منظور از آنها حداکثر و حداقل فرکانسی است که آن رسانه می تواند با کیفیت مطلوب از خود عبور دهد. به اختلاف این دو فرکانس پهنای باند یا Band Width می گویند. زوج سیم که در سیستم تلفن شهری استفاده می شود، ضعیفترین رسانه مخابراتی از این نظر می باشد و محدوده عبور فرکانسی آن از صفر تا حدود 2 مگاهرتز می باشد. لکن در سیستمهای تلفن شهری (PSTN) فقط از 4 کیلو هرتز این محدود برای عبور صدا استفاده می شود و بقیه باند فرکانسی آزاد است، که موضوع ایده اولیه ساخت و استفاده از DSL می باشد.در سیستمهای Diap-Up از همان 4KHz پهنای باند صوتی جهت انتقال داده استفاده می شود و با استفاده از پیشرفته ترین روشهای مدولاسیون دیجیتال و فشرده سازی اطلاعات، می توان حداکثر 56 کیلو بیت اطلاعات را در یک ثانیه منتقل نمود. حال فرض کنید باند فرکانسی ما از 4KHz به 2MHz افزایش پیدا کند، یعنی تقریبا 500 برابر شود، واضح است که میزان انتقال داده را می توان به شدت افزایش داد. برای ADSL در عمل معمولا باند فرکانسی 30KHz تا 138KHz برای فرستادن اطلاعات و باند فرکانسی 138KHz تا 1.1Mhz برای گرفتن اطلاعات استفاده می شود. در این صورت با توجه به روشهای مدولاسیون مورد استفاده می توان به پهنای باند دیجیتالی معادل با 8Mbps دست یافت که معمولا برای بدست آوردن ضریب کیفیت سرویس دهی (QoS) بهتر، عملا سرعنی حدود 1.5 تا 2 مگابیت در ثانیه در اختیار کاربر قرار می گیرد.
با توجه به اینکه باند فرکانسی 0 تا 4 کیلوهرتز که برای انتقال سیگنالهای صوتی تلفنی استفاده می شود در ADSL دست نخورده باقی مانده است، مشترک می تواند در عین اتصال به اینترنت تماسهای تلفنی خود را نیز بر قرار سازد. برای این کار یک سوکت که در واقع یک فیلتر پایین گدز (LPF) است روی هر پریز تلفن نصب می شود تا از ورود سیگنالهای فرکانس بالا به داخل دستگاه تلفن جلوگیری شود. (در صورت موجود بودن سیم کشی مجزا برای data می توان از یک Splitter مرکزی نیز استفاده کرد.) همچنین برای اتصال به اینترنت از طریق DSL به یک مودم DSL احتیاج دارید که نوع معمولی آن قیمتی حدود 20 دلار دارد.
و اما ببینیم در مرکز تلفن چه اتفاقی می افتد: سوئیپچهایی که در مراکز مخابرات برای برقراری ارتباط تلفنی نصب شده اند، به هیچ عنوان توانایی عبور فرکانسهای بالای 4 کیلو هرتز را ندارند. لذا هر اتفاقی که قرار است بیفتد، باید قبل از ورود زوج سیم مشترک به سیستمهای مخابراتی تلفن شهری بیفتد. برای این کار دستگاههایی به نام DSLAM یا DSL Acsess Multiplexer در مرکز مخابرات کار گذاشته می شود. این دستگاه توسط فیلترهای فرکانسی، باند 4KHz اول هر زوج سیم را به سمت سوئیچهای مخابراتی می فرستد و بقیه پهنای باند را برای اتصال به اینترنت استفاده می کند. هر DSLAM پذیرای صدها زوج سیم از طرف مشترکین بوده و در نهایت از سوی دیگر با یک اتصال با پهنای باند خیلی زیاد به اینترنت متصل است و به این طریق تا وقتی که این پهنای باند اشباع نشود مشترکین می توانند با سرعت بالا و یکنواخت از اینترنت استفاده کنند و از آن لذت ببرند. به امید روزی که همه هم وطنانمان این لذت را تجربه کنند!
پروتکل در اینترنت :
پروتکل ارتباطی (یا قرارداد ارتباطی یا موافقتنامه ارتباطی) مجموعه ای از ضوابط است که در ارتباط گیری بین دو سیستم نرم افزاری رعایت می شود تا انتقال داده ها را میسر کند.
زمانی که سیستم کاربر از طریق درگاه خاص به سیستم کارگزار (یا سرویس دهنده یا خادم) وصل شد، می توانیم از طریق یک موافقتنامه به سرویس دهنده دسترسی داشته باشم. موافقتنامه یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویس دهنده است. موافقتنامه ها به صورت متن ساده و قابل درک انسان هستند.
اینترنت هم اکنون دارای قراردادهای گوناگونی در مورد موافقتنامه های ارتباطی و شامل اطلاعات فنی آنها است که بوسیله آنها نوع تبادل اطلاعات در سطح شبکه اینترنت توضیح داده می شود. این موافقتنامه ها توسط گروه های کاری مهندسی اینترنت که برای اعمال نظر توسط عموم مردم نیز گشوده بوده و هست، تهیه شده اند. این گروه ها مدارکی تهیه کردند که چون در حین تشکیل از همگان میخواست که نظرات خود را در مورد آنها بدهند به مدارک درخواست برای اعلام نظر یا (RFCs) معروف شدند. بعضی از این مدارک تا جایی پیشرفت کردند که توسط گروه تخصصی معماری اینترنت به عنوان استاندارد اینترنت تعیین گردیده اند.
در نشانی دهی ابنترنتی سرنام موافقتنامه قبل از نشانی های اینترنتی می آیند. برای مثال http://www.web.com که //:http سرنام موافقتنامه وب است یا ftp://ftp.site.com که //:FTP موافقتنامه FTP یا انتقال فایل است. شاید ساده ترین موافقتنامه، موافقتنامه Daytime باشد. اگر با درگاه 13 روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی می کند متصل شوید سرویس دهنده زمان فعلی را بر می گرداند و سپس ارتباط را قطع می کند.
بعضی از معروف ترین و پر استفاده ترین موافقتنامه های موجود در اینترنت اینها هستند:
* TCP
* UDP
* DNS
* PPP
* SLIP
* ICMP
* POP3
* IMAP
* SMTP
* HTTP
* HTTPS
* SSH
* Telnet
* FTP
* LDAP
* SSL
بعضی از سرویس های پراستفاده و محبوب در اینترنت که بر اساس این موافقتنامه ها کار می کنند از این قبیلند:
* پست الکترونیک
* USENet
* اشتراک گذاری فایل
* World Wide Web
* Gopher
* session access
* WAIS
* finger
* IRC (چت اینترنتی)
* MUD ها
در میان این سرویس ها پست الکترونیکی و وب بیشتر از همه استفاده می شوند و حتی سرویس های زیادی نیز بر اساس آنها ساخته شده اند مانند mailing list و وب لاگ. اینترنت همچنین توانایی سرویس دهی همزمان یا زنده را نیز فراهم آورده است مانند رادیو تحت وب و Webcast که قابل دسترسی در هر نقطه ای از دنیا هستند.
بعضی دیگر از سرویس های پر استفاده و محبوب در اینترنت به این روش ساخته نشده اند بلکه بر اساس سیستم های خاص خود ساخته شده اند مانند: IRC، ICQ، AIM، CDDB و Gnutella.
نشانی پروتکل اینترنت :
نشانی پروتکل اینترنت (IP address) شماره ای یکتا است برای مشخص کردن هر وسیله ای (معمولا رایانه) که به اینترنت وصل می شود. این شماره دارای چهار بخش است که با علامت نقطه جدا شده اند. برای نمونه 207.142.131.236 یک نشانی پروتکل اینترنت است و یک رایانه را در شبکه اینترنت مشخص می کند. پیام هائی که دیگر رایانه ها برای این رایانه می فرستند با این شماره همراه است و رایانه های سر راه آن را مانند "نشانی گیرنده" در نامه های پستی تعبیر می کنند تا بالاخره پیام به رایانه مورد نظر برسد.
Ip مخفف اینترنت پروتکل است و در واقع مانند سایر پروتکل ها یک زبان مشترک بین کامپیوترها برای برقراری ارتباط است. IP بطور کلی بصورت 4 بخش نمایان می باشد. که هر بخش بین اعداد 0 تا 255 شماره گذاری میشوند . اصول سیستم IP دهی به مشترکان به صورت IP های (128و64و32و16و8و4و2) دسته بندی میشوند. لازم به ذکراست که در هر دسته IP اختصاص داده شده به مشترک IP های اول و اخر غیر قابل استفاده است و از باقیمانده IP ها می توان در Network خود استفاده کرد . به عنوان مثال در یک کلاس 8 تایی , حداکثر IP 6 قابل استفاده می باشد آی پی ها نمایشگر محل و سرویس دهنده کاربر میباشند:
روشهایی برای حفاظت از شبکه :
ما برای ایمن کردن شبکه هایی که بر پایه TCP/IP هستند از حفاظت لایه کاربردی ، لایه سوکت حفاظت شده یا Secure Socket Layer) ssl)و حفاظت پروتکل اینترنت (IPSec) استفاده می کنیم
حفاظت لایه کاربردی
TCP/IP شامل عملیاتهای حفاظتی نمی باشد و بجای آن برنامه هایی که TCP/IP را به کار می گیرند خودشان امنیت داده ها را به عهده می گیرند. اگر برنامه کاربردی به اطمینان نیاز داشت ، تهیه کنندگان برنامه کاربردی مجبور بودند قابلیت های پنهان سازی را به برنامه های کاربردی اضافه کنند. برای شناسایی تهیه کنندگان برنامه کاربردی گاهی اوقات از امضاء دیجیتالی استفاده می کنند تا مشخص کنند که داده از کجا می آید. وقتی که برنامه کاربردی بررسی از جامعیت داده را نیازمند بود مجبور بود تا یک سرجمع کدنویسی شده قوی را شامل شود. برنامه کاربردی داده را با استفاده از این تکنیک ها، قبل از فرستادن به پشته TCP/IP برای نقل و انتقال محافظت می کند. ابزار بسیاری برای حفاظت داده در لایه کاربردی توسعه یافته اند ولی فقط برای گونه هایی از برنامه های کاربردی مفیدند. از ابزارهایی که برای محافظت لایه برنامه کاربردی که به طور گسترده استفاده می شوند می توان به PGP و S/MIME و SSH اشاره کرد. PGP برای کد گذاری و امضا کردن دیجیتالی فایل ها که می توانند به وسیله بعضی از نرم افزارهای به اشتراک گذاری فایل مانند سیستم فایل شبکه یا Windows File Sharing یا FTP فرستاده شوند. هر دو نسخه رایگان و تجاری PGP امروزه برای email و فرستادن فایل به طور گسترده استفاده می شود. S/MIME یک استاندارد استفاده شونده گسترده برای حفاظت email در سطح برنامه های کاربردی است. اکثر کلاینت های مهم email امروزی مثل Microsoft Outlook ابزار S/MIME را پشتیبانی می کنند. SSH یاSecure Shell یک دسترسی از راه دور به کاربر می دهد تا اعلانی را در طول نشست امن فرمان دهد. نسخه رایگان SSH به همراه سورس کد آن در سایت http://www.openssh.com برای دانلود موجود است و نسخه های تجاری SSH در سایت http://www.ssh.com قابل دسترسی اند ولی به یک نکته امنیتی درباره SSH اشاره کنم که نسخه های پایین SSH و OpenSSH دارای حفره های آسیب پذیر هستند که به ما اجازه نفوذ به سرورهای Unix و Linuxو به دست گرفتن کنترل کامل سرور را از راه دور می دهند و چون SSH و OpenSSH به روی پورت 22 سرورهای Unix و سرورهای مبتنی بر کد باز نصب می شوند مورد علاقه هکرها هستند و اگر قرار باشد که SSH در سیستم ما نصب شود بهتر است از آخرین نسخه آن و به همراه Patch ها و اصطلاحات امنیتی ارائه شده ار سوی شرکت SSH استفاده کنیم و راه نفوذ به پورت 22 را با این کار ببندیم .
(SSL ( The Secure Socket Layer
سایتها و سرورهای معتبر در سراسر جهان از ابزار SSL به صورت گسترده استفاده می کنند. SSL به برنامه کاربردی اجازه اعتبار سنجی و کدگذاری کردن ارتباطات در طول شبکه را می دهند. برنامه کاربردی که به حفاظت نیاز داشته باشد باید از SSL استفاده کند تا همه فایل ها – بسته ها و داده هایی که در طول شبکه فرستاده می شوند را کدگذاری کند و اطلاعات را به پشته TCP/IP منتقل نماید. SSL می تواند یک راه اعتبارسنجی سرور به سرور را تهیه کند و هم می تواند اعتبارسنجی هم سرور و هم کلاینت مثل کامپیوتر شما را با تامین اینکه هر دو طرف شناسنامه دیجیتالی را شناسایی کرده اند حمایت کند. برای اینکه کار SSL را بهتر درک کنید من یک مثال می زنم، بارها شده شما به سایت های مختلف از جمله یاهو … مراجعه کردید بدون اینکه به قسمت پایین مرورگر وب خودتان توجه کرده باشید، وقتی شما سایت وب حفاظت شده ای را باز می کنید و عکس کلیدی که در قسمت پایین و گوشه سمت راست مرورگر اینترنتتان به صورت قفل شده نشان داده می شود، Internet Explorer شما ارتباط SSL را با آن سایت برقرار کرده و مشخصاتش را تغییر داده است. وقتی که از HTTPS استفاده می کنید شما واقعاً پروتکل HTTPروی SSL که البته توسط TCP/IP حمل شده است را اجرا می کنید چون SSL اغلب با مرورگر وب و HTTP در ارتباط است و به همین دلیل امروزه در اکثر سایت های معتبر از SSL استفاده می شود. SSL امنیت بالایی را مهیا می کند اما برای اینکه در هر برنامه کاربردی مورد استفاده قرار گیرد ، هر برنامه سرور و کلاینت باید دوباره تهیه شوند تا قابلیت های SSL را شامل شوند و اگر شما حفاظت SSL را برایFTP یا Telnet می خواهید باید سرور و کلاینت برنامه کاربردی که SSL را ساپورت می کنند را پیدا یا خلق کنید . ولی چون در دنیای هکرها هیچ چیز غیر ممکن نیست می توان با استفاده از روشهایی مثل Sniffing و برنامه هایی مثلAchilles که ابزاری است برای ویرایش کوکی ها به سرورهایی که حتی ازSSL استفاده می کنند نفوذ کرد که در درس های بعدی طرز کار با این برنامه ها توضیح داده خواهد شد.
حفاظت پروتکل اینترنت IPSecure
IPSec نسخه ایمن پروتکل اینترنت یعنیIP است و امنیت را دقیقاً در پشتهTCP/IP ایجاد می کند. بنابراین برنامه هایی که ازIP استفاده می کنند با استفاده از IPSec می توانند ارتباط امنی را بدون هیچ تغییری در برنامه شان ( کاری کهSSL با تغییر در برنامه ها انجام می داد و وقت گیر بود ) ایجاد کنند. IPSec در لایهIP اعمالی از قبیل پیشنهاد اعتبار سنجی داده مبدا ، خصوصی سازی ، جامعیت داده و حفاظت در برابر پاسخها را انجام می دهد. هر دو سیستمی که با نسخه های یکسانی از IPSec باشند می توانند به طور حفاظت شده در طول شبکه ، از جمله کامپیوتر من و سرور شما یا سرور من و دیواره آتش شما و یا فایروال شما و مسیریاب من ارتباط برقرار کنند. از آنجایی که IPSec در لایهIP عرضه شده است هر پروتکل با لایه بالاتر مانندUDP – TCP می تواند از IPSec بهره ببرند. مهمتر از همه اینکه هر برنامه کاربردی در بالای آن پروتکل لایه بالاتر می تواند از قابلیت های حفاظتی IPSec بهره ببرد. IPSec در نسخه 4 ، IP که من و شما هر روز در اینترنت استفاده می کنیم جاسازی شده است. IPSec همچنین در نسل بعدی آیپی به عنوانIP نسخه 6 ساخته شده است. IPSec از دو پروتکل تشکیل شده است ، هدر شناساییAH وESP که هر کدام قابلیت های حفاظتی خودشان را نشان می دهند. این نکته را هم ذکر کنم کهAH و ESP می توانند به طور مستقل و یا با هم در یک بسته استفاده شوند. ولی متاسفانه IPSec هنوز به عنوان یک ابزار عمومی برای حفاظت از ارتباطات در سراسر اینترنت استفاده نمی شود و دلایل مختلفی هم برای این کار وجود دارد که البته امیدواریم در آینده ای نزدیک بتوانیم از IP نسخه 6 که از IPSec به صورت ایمن تر بهره می برد در کشورمان ایران استفاده کنیم
ایجاد چارچوبی برای مانیتورکردن نهفته ی پارامترهای کیفیت خدمات در شبکه های خصوصی مجازی مبتنی بر پروتکل اینترنت
در این بخش به طور مختصر یک چار چوب برای مانیتور کردن نهفته ی کارایی پارامترهای QoS در شبکه های IP و به طور خاص در شبکه های خصوصی مجازی ارایه می شود.
فعالیت های اندازه گیری باید تابع سیاست های اپراتور و اهداف مدیریت کارایی باشند، که آن ها نیز به توافقات سطح سرویس (SLA) و نیازهای عملیاتی وابسته هستند و دلیلی برای انجام مانیتورینگ گسترده ی کارایی به خودی خود، وجود ندارد.
معماری پپش نهاد شده مبتنی بر یک روش in-service است که در بخش های بعدی مفهوم آن توضیح داده خواهد شد. در این روش پارامترهای ترافیکی کاربر به وسیله مانیتورینگ اختصاصی اندازه گیری می شوند. توابع مانیتورینگ، یک بخش مجتمع از عناصر عادی شبکه را تشکیل می دهند. شبیه سازی هایی که مبتنی بر ثبت مسیر ترافیک تست با استفاده از ردیابی هستند، نتایج امکان پذیر را در استفاده از این مدل نشان می دهند. در انتهای این بخش بعضی از نتایج پیاده سازی توصیف خواهد شد.
اپراتورهای مخابرات تمایل دارند که خدماتی از مخابرات در شبکه های IP ایجاد کنند، که نیازمندی های کیفیت خدمات را به طور جدی برآورده سازند. در نتیجه یک اپراتور باید به ابزار کارآمدی برای مانیتورینگ و کنترل پارامترهای کارایی مربوط دست رسی داشته باشد. به علاوه داشتن دانش کافی درباره رفتار شبکه برای اهداف عملیاتی، بازبینی و تحقیق درباره برآورده شدن توافقات سطح خدمات، بسیار حیاتی و مهم است. تا کنون در شبکه های تلفنی سنتی از روش ایجاد دامنه های خصوصی منطقی استفاده شده است. اما از آن جایی که پروتکل اینترنت امروزه در همه جا، از جمله مخابات عمومی، حاضر است، شبکه های خصوصی مجازی مبتنی بر IP به عنوان یک روش مهم برای تهیه ی خدمات مخابراتی معتبر و ایمن مورد ملاحظه قرار گرفته اند.
به طور کلی روش های اندازه گیری و مانیتور کردن پارامترهای کارایی شبکه به دو دسته تقسیم می شوند:
1 – روش های پسیو مانندsnifferهای متداول و وسایل اندازه گیری ترافیک
2 – روش های اکتیو که درآن بسته های مخصوص کنترل یا تست تولید می شوند. (مانند(ping در روش های پسیو، به منظور ذخیره سازی و جمع آوری اطلاعات، بسته ها به ترتیب از فیلدهای مختلف هدر بسته، دریافت می شوند. snifferهای متداول، تحلیل گرهای پروتکل و وسایل اندازه گیری ترافیک همگی بر این اصل بنا شده اند (مانند RMON Robes , NetFlow , NetraMet , ntop , tcpdump). بر خلاف روش های اکتیو، مانیتورهای پسیو بار ترافیکی اضافی به شبکه تحمیل نمی کنند. گذشته از این ویژگی non-intrusive بودن، روش های پسیو را قادر به جمع آوری اطلاعات جزیی فراوان می کند. افزون بر این ثبت و نوشتن تاریخچه از ردپای بسته ها در شبکه های با سرعت بالا بیش تر به مقدمات مخصوصی برای جمع آوری، ذخیره و پردازش حجم زیادی از داده ها نیاز دارد. در عوض روش های اکتیو بر مبنای تزریق بسته های probe با استفاده از ICMP عمل می کنند.مثال هایی از ابزارهای مبتنی بر روش های اکتیو عبارت اند از: PingER، Active Measurement Project(AMP) ، National Internet Measurement Infrastructure، surveyor و RIPE's test traffic project.
یک روش گسترش یافته که در طبقه}بندی قبلی نمی گنجد استفاده از پروتکل مدیریتی SNMP برای بازیابی اطلاعات از MIBهای عناصر شبکه است. بسیاری از ابزارها مانند Multi Router Traffic Grapher بر مبنای رای گیری (polling) از شمارنده های ترافیک در MIBهای روترهاست.RMON که گامی به سوی مانیتورینگ توزیع شده به شمار می آید، به صورت یک MIB سازمان دهی شده است. بنابراین یک مدیر می تواند با استفاده از SNMP، اطلاعات ترافیکی را از Probeها به دست آورد.
روش های مانیتورینگ کارایی همچنین به دو گروه in-service یا out-of-service تقسیم بندی می شوند. روش های out-of-service فقط به ترافیک تستی که به طور خاص تولید شده است، اعمال می شوند، درحالی که هدف از روش های in-service مانیتور کردن ترافیک واقعی کاربر است: مانیتورینگ in-service ممکن است با استفاده از روش های مختلف اکتیو یا روش های پسیو غیرمداخلانه انجام شود. در دنباله ی این مقاله تمرکز اصلی بر روی مانیتورینگ in-service خواهد بود و مدلی برای مانیتور کردن بسته هایی که به منظور برآورد پارامترهای کارایی به ترافیک کاربر اضافه شده اند، پیش نهاد می شود. این بسته های مانیتورینگ اختصاصی که حامل اطلاعات OAM(Operation,Administration,Maintenance) هستند. ممکن است به عنوان یک روش in-service اکتیو مورد توجه قرار گیرند.
ITU-T سلول های OAM را برای مانیتورینگ کارایی و خرابی در شبکه های ATM، استاندارد کرده است. اما بر خلاف ATM، IP یک پروتکل بدون اتصال با طول بسته متغیر است که به احتمال زیاد مهم ترین دلیل برای ناچیز بودن پروتکل های مشابه در دنیای IP است.
IP Address چیست ؟
کسانى که در مورد شبکه هاى کامپیوترى اطلاعات مختصرى داشته باشند حتما مى دانند که هر شبکه کامپیوترى داراى آدرسى است که بوسیله اعداد مشخص مى گردد .
این اعداد از چهاربخش تشکیل شده اند که هر بخش عددى بین 0 الى 255 را شامل مى گردد .
مثال : 219.218.139.17 .به این اعداد آدرس IP مى گویند . همچنین هر کامپیوتر هم هنگامى که به شبکه ( هر شبکه اى) متصل شود یک آدرس IP به آن تعلق مى گیرد . این آدرس در واقع آدرس آن کامپیوتر خاص در شبکه است و از طریق آن دیگر کامپیوتر ها مى توانند با کامپیوتر مذکور ارتباط برقرار نمایند و یا به منابع آن دسترسى پیدا کنند .
در صورتى که بخواهید آدرس IP خود را پیدا کنید هنگامى که به اینترنت متصل هستید از قسمت Run فرمان winipcfg را صادر نمایید و یا پس از تایپ دستور cmd در Run واردDos Prompt شده و تایپ کنید ipconfig . در قسمت IP Address شماره IP کامپیوتر شما مشخص شده . ( در ویندوز XP هنگامى که به اینترنت متصل هستید روى علامت کامپیوترهاى کوچکى که کنار ساعت ظاهر مى شوند کلیک راست کنید و گزینه
Detail را انتخاب کنید . در قسمت Client IP address شما شماره خودتان را مشاهده مى کنید )
شما اگر از طریق مودم شماره گیر و خط تلفن به اینترنت متصل شوید ، هر بار یک آدرس IP متفاوت به شما تعلق مى گیرد . در واقع سه بخش سمت چپ آدرس IP متعلق به ISP یا همان اشتراک دهنده اینترنت شما مى باشد و آخرین قسمت سمت راست شماره شما در آن نشست ارتباط با اینترنت است . ( در عدد مقابل 32 مربوط به شماست 218.219.167.32 )
بنابراین ممکن است شما هر بار که به اینترنت متصل مى شوید فقط عدد سمت راست آدرس شما تغییر کند . البته این بستگى به این امر دارد که ISP شما چند شبکه داشته باشد . چون آدرس هر شبکه با دیگرى متفاوت خواهد بود . معمولا اگر چند شماره تلفن در اختیار شما باشد هر کدام متعلق به یکى از شبکه هاى ISP خواهد بود . البته این مسئله کاملا به ISP شما بستگی دارد و ممکن است با وجود داشتن شماره های مختلف سری IP یکسانی داشته باشند.
مهم : دوستانى که با مودم کابلى یا موارد مشابه به اینترنت متصل مى شوند باید توجه داشته باشند که در بیشتر موارد شماره IP آنها براى مدتى که اشتراک دهنده اینترنت تعیین مى نماید مثلا یک ماه یا بیشتر کاملا بدون تغییر باقى مى ماند . این امر بسیار خطرناک است و در واقع مى توان گفت افرادى که مودم کابلى دارند به دلیل داشتن سرعت بالا و IP ثابت طعمه هاى بسیار خوبى براى هکرها هستند و در صورت به دام افتادن ممکن است بسیار بیشتر از سایرین لطمه بخورند . چون اغلب هکرها از PC این افراد براى حمله به کامپیوترهاى دیگر استفاده مى نمایند .
مودم کابلى در ایران هنوز چندان رایج نشده و بیشتر در کشورهاى قاره اروپا و آمریکا استفاده مى شود . در بیشتر آن کشورها تجارت الکترونیک و خرید و فروش و مبادله پول از طریق اینترنت امرى رایج به شمار مى رود . همین امر باعث مى شود که کلاهبرداران اینترنتى به راحتى کامپیوترهاى محافظت نشده را پیدا کرده و با دزدیدن شماره کارتهاى اعتبارى ، صاحب کامپیوتر را دچار زیانهاى مالى نمایند . پس توصیه ما به این قبیل دوستان این است که در حفاظت از کامپیوتر خود حساستر باشند .
IPSec چیست ؟
اگر با ویندوز 2000 بصورت جدی کار کرده باشید، حتما" متوجه شدید که یکی از مزایای خوب آن وجود پروتکلی بنام IPSec در آن است. این پروتکل برای این منظور طراحی شده که بتواند بسته (Packet) های اطلاعاتی TCP/IP را توسط کلید عمومی ( همان روش PKC) رمز کند تا در طول مسیر، امکان استفاده غیر مجاز از آنها وجود نداشته باشد.
به بیان دیگر کامپیوتر مبدا" بسته اطلاعاتی TCP/IP عادی را بصورت یک بسته اطلاعاتی IPSec بسته بندی (Encapsulate) می کند و برای کامپیوتر مقصد ارسال میکند. این بسته تا زمانی که به مقصد برسد رمز شده است و طبیعتا" کسی نمی تواند از محتوای آنها اطلاع بدست آورد.
باوجود آنکه بنظر سیستم ساده ای می آید اما باید راجع به آن مطالب بیشتری بدانید. بدیهی ترین نکته آن است که استفاده از این پروتکل زمان نقل و انتقال اطلاعات را بیشتر می کند چرا که هم حجم اطلاعات بیشتر می شود و هم زمانی برای رمز کردن و رمزگشایی. بنابراین بهتر آن است که جز در موارد خاص که علاقه ندارید کسی در شبکه فعالیت های شما را متوجه شود از این پروتکل استفاده کنید. بخصوص که شما می توانید با تعریف سیاست هایی به Windows بگویید که در چه مواردی از آن استفاده کند و در چه مواردی نه.
IPSec Policy
شما می توانید با دادن یک سری دستورالعمل ها به Windows، او را تعلیم دهید که تحت چه شرایطی از IPSec استفاده کند. تحت این شرایط شما در واقع مشخص می کنید که ترافیک کدام گروه از IP ها باید توسط IPSec انجام شود و کدامیک نشود برای این منظور معمولا" از روش فیلتر کردن IP استفاده می شود. فهرست خاصی از IP های فیلتر شده که شما تهیه می کنید می تواند مرجعی برای استفاده از پروتکل IPSec برای ویندوز باشد.
بدیهی است برای انجام اینکار علاوه بر آشنایی با ویندوز، شما باید تا اندازه ای با شبکه ای که به آن متصل هستید آشنا بوده و اطلاعات اولیه ای را داشته باشید. برای این منظور باید از کنسول مدیریتی ویندزو (Microsoft Management Console) استفاده کرده و از snap-in های مربوط به IPSec برای تعریف سیاست های نامبرده شده استفاده کنید.
پروتکل اینترنت TCP / IP :
پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت
l/ Inernet Protocol Tcp / ip= Transmission Control Protoc
پروتکل فوق شامل چهار سطح است که عبارتند از :
الف – سطح لایه کاربرد " Application "
ب – سطح انتقال " Transporter"
ج – سطح اینترنت " Internet"
د – سطح شبکه " Net work"]17]:
" از مهمترین ومشهورترین پروتکل های مورد استفاده در شبکه اینترنت است این بسته نرم افزاری به اشکال مختلف برای کامپیوتر ها وبرنامه ها ی مختلف ارائه می گردد. Tcp/ip از مهمترین پروتکل های ارتباطی شبکه در جهان تلقی می شود ونه تنها برروی اینترنت وشبکه های گسترده گوناگون کاربرد دارد، بلکه در شبکه های محلی مختلف نیز مورد استفاده قرار می گیردو در واقع این پروتکل زبان مشترک بین کامپیوتر ها به هنگام ارسال و دریافت اطلاعات یا داده می باشد. این پروتکل به دلیل سادگی مفاهیمی که در خود دارد اصطلاحا به سیستم باز مشهور است ، برروی هر کامپیوتر وابر رایانه قابل طراحی وپیاده سازی است. از فاکتورهای مهم که این پروتکل بعنوان یک پروتکل ارتباطی جهانی مطرح می گردد، به موارد زیر می توان اشاره کرد:
1 – این پروتکل در چار چوب UNIX Operating System ساخته شده وتوسط اینترنت بکار گرفته می شود.
2 – برروی هر کامپیوتر قابل پیاده سازی می باشد.
3 – بصورت حرفه ای در شبکه های محلی وگسترده مورد استفاده قرار می گیرد.
4 – پشتیبانی از مجموعه برنامه ها وپروتکل های استاندارد دیگر چون پروتکل انتقال فایل " FTP " وپروتکل دو سویه " Point to point Protcol = PPP " .
بنیاد واساس پروتکل Tcp/ip آن است که برای دریافت و ارسال داده ها یا پیام پروتکل مذکور ؛ پیام ها وداده ها را به بسته های کوچکتر وقابل حمل تر تبدیل می کند ، سپس این بسته ها به مقصد انتقال داده می شود ودر نهایت پیوند این بسته ها به یکدیگر که شکل اولیه پیام ها وداده ها را بخود می گیرد ، صورت می گیرد.
یکی دیگر از ویژگی های مهم این پروتکل قابلیت اطمینان آن در انتقال پیام هاست یعنی این قابلیت که به بررسی وبازبینی بسته ها ومحاسبه بسته های دریافت شده دارد. در ضمن این پروتکل فقط برای استفاده در شبکه اینترنت نمی باشد. بسیاری از سازمان وشرکت ها برای ساخت وزیر بنای شبکه خصوصی خود که از اینترنت جدا می باشد نیز در این پروتکل استفاده می کنند. [18]
– پروتکل سیستم ورودی وخروجی پایه شبکه " [19]Net work basic input/ output System= Net Bios" واسطه یا رابطی است که توسط IBM بعنوان استانداردی برای دسترسی به شبکه توسعه یافت . این پروتکل داده ها را از لایه بالاترین دریافت کرده وآنها را به شبکه منتقل می کند. سیستم عاملی که با این پروتکل ارتباط برقرار می کند سیستم عامل شبکه "NOS" نامیده می شود کامپیوتر ها از طریق کارت شبکه خود به شبکه متصل می شوند. کارت شبکه به سیستم عامل ویژه ای برای ارسال اطلاعات نیاز دارد. این سیستم عامل ویژه را Net BIOS می نامند که در حافظه ROM کارت شبکه ذخیره شده است.
Net BIOS همچنین روشی را برای دسترسی به شبکه ها با پروتکل های مختلف مهیا می کند . این پروتکل از سخت افزار شبکه مستقل است . این پروتکل مجموعه ای از فرامین لازم برای در خواست خدمات شبکه ای سطح پایین را برای برنامه های کاربردی فراهم می کند تا جلسات لازم برای انتقال اطلاعات در بین گره ها ی یک شبکه را هدایت کنند.
در حال حاضر وجود " Net BIOS Net BEUI= Net BIOS Enhansed User Interface" امتیازی جدید می دهد که این امتیاز درواقع ایجاد گزینه انتقال استاندارد است و Net BEUI در شبکه های محلی بسیار رایج است. همچنین قابلیت انتقال سریع داده ها را نیز دارد . اما چون یک پروتکل غیر قابل هدایت است به شبکه های محلی محدود شده است.
خطوط ADSL :
اینترنت و دسترسی به آن، به بخش لازم و جدایی ناپذیر زندگی و کار میلیون ها نفر از ساکنان جهان بدل شده است. کار روی اینترنت، تفریح روی اینترنت و حتی زندگی روی اینترنت! خواسته خیل عظیمی از جوانان هر کشور را تشکیل می دهد. امروزه، یکی از معیارهای پیشرفت یا عقب ماندگی هر کشور عملاً تعداد مشترکان اینترنتی آن است. از طرف دیگر، دسترسی سنتی به اینترنت از طریق خطوط کُند و عذاب آور تلفنی، دیگر جوابگوی بسیاری از انتظارات کاربران نیست. بنابراین در عمل ملاک و معیار سازگاری هر جامعه با فضای مجازی اینترنتی، به میزان گستردگی دسترسی پرسرعت یا به زبان فنی تر باندپهن (Broadband Access) مربوط می شود. اینترنت پرسرعت نه تنها برای پاسخگویی به نیاز روزافزون کاربران معرفی شده است، بلکه خود به صورت بستری برای ارائه انواع و اقسام خدمات ارتباطی همچون تلفن اینترنتی (VoIP)، تلویزیون اینترنتی (IPTV) و مانند آن ها به کار گرفته می شود. اولین و مهم ترین انتخاب هر شرکت فراهم کننده خدمات دسترسی پرسرعت به اینترنت (موسوم به PAP)، معماری شبکه دسترسی است که البته بخش فیزیکی آن (توپولوژی، فواصل کابل ها، و وجود یا عدم وجود فیبرنوری) معمولاًً تحت کنترل و اراده این شرکت ها نیست (مگر آن که خود آن ها شرکت های مخابرات تلفنی باشند). بنابراین آنچه در حوزه کنترل این شرکت ها می ماند، گزینش صحیح پروتکل های ارتباطی همچون DHCP ،L2TP ،PPPoA ،PPPoE است که در ادامه با نقاط قوت و ضعف هر یک از آن ها آشنا می شویم.
در صنعت خدمات مخابراتی و ارتباطی، شرکت های کهنه کار تلفن با اتکا به میلیون ها کیلومتر کابل، فیبر و بسترهای آماده و فراهمِ خود از طرفی و شرکت های نوظهور با اتکا به فناوری و روش های نوین از طرف دیگر، پا به این عرصه گذاشته اند تا به رقابت بپردازند و از این خوان پرنعمت سهمی نصیب خود کنند. در ایران نیز، در چند سال اخیر شاهد حضور شرکت های فراهم کننده خدمات دسترسی (PAP) هستیم که البته به دلایل بسیاری که از حوصله این نوشتار خارج است، هنوز نتوانسته اند نیازهای روزافزون جمعیت جوان و تحصیلکرده کشور را پاسخ گویند.
از دیدگاه فنی، مودم های ADSL یکی از مناسب ترین گزینه های ایجاد دسترسی به اینترنت پرسرعت در سراسر جهان محسوب می شوند و در مرکز ثقل تجارت شرکت های فراهم کننده خدمات دسترسی قرار دارند. البته به کارگیری این مودم ها بدون چالش نیز نیست. برای مثال، مشکلات ارائه خدمات در ابعاد کلان، هزینه های نصب که با توجه به لزوم اعزام متخصصان به محل سکونت یا کار کاربران افزایش می یابد، حفظ امنیت و جلوگیری از استفاده های غیرمجاز، برخی از این مشکلات به حساب میآیند.
انواع adsl :
ADSL انواع متعددی دارد، ولی دسترسی به سرعت های تا چند ده مگابیت بر ثانیه با آن امکانپذیر است. البته سرعت معمول در سمت دریافت (Downstream) معمولاً میان 348Kbps تا 1Mbps و سرعت ارسال (Upstream) معمولاً کمتر از 224kbps در نظر گرفته می شود.
در واقع زیرساختار ارتباطی شبکه های دسترسی مبتنی بر ADSL فرق چندانی با سایر گزینه های متداول دسترسی پرسرعت همچون مودم های کابلی ندارد. مهم ترین مشخصه این شبکه ها، ترکیب و تجمیع ترافیک ارتباطی گروه بزرگی از مشترکان در لبه شبکه (Edge) و ارسال این ترافیک یکپارچه به سمت هسته اینترنت
(Core) از طریق لینک های بسیار سریع مخابراتی است. لبه شبکه علاوه بر تجمیع ترافیک ها، بسیاری از عملیات مدیریتی و امنیتی را نیز برعهده دارد و از این لحاظ یکی از مهم ترین عناصر این ساختار به شمار می رود.
شکل 1 مدل ساده شده ای از یک شبکه دسترسی مبتنی بر مودم های DSL را نشان می دهد. اگر از سمت راست تصویر شروع کنیم، در اولین مرحله کامپیوتر استفاده کننده قرار دارد که به یک مودم ADSL متصل است. ازآنجا زوج سیم خط تلفن را داریم که تا نزدیک ترین مرکز مخابراتی امتداد یافته است.
چالش های پیش رو
ایجاد شبکه های بزرگ دسترسی مبتنی بر ADSL با یک چالش ساده، و در عین حال البته کاربران با به کارگیری جداکننده های نسبتاً ارزان قیمت (Splitter) در محل خود قادر به استفاده همزمان از سیم تلفن خود برای اتصال به گوشی تلفن و مودم خواهند بود. در هر حال، خطوط چندین مشترک در محل مرکز مخابراتی با دستگاهی موسوم به متمرکز کننده DSL یا (DSLAM) روی یک ترانک مخابراتی جمع می شوند. ترافیک ارسالی از چندین DSLAM نیز به نوبه خود در یکی از مراکز اصلی مخابراتی تجمیع می شود و به یک روتر سریع ارسال می گردد که نقطه ورود به اینترنت به حساب می آید.
دشوار روبه روست و آن هم، سهولت به کارگیری است. اصولاً تا وقتی به کارگیری یک سرویس برای عموم مردم امکانپذیر نباشد، استقبال از آن در حد محدود باقی می ماند. بنابراین درگام اول باید نصب و پیکربندی مودم ADSL به سادگی و توسط خود کاربر امکانپذیر باشد. به این ترتیب، علاوه بر این که کاربران احساس رضایت بیشتری خواهند کرد، لزومی به اعزام پرهزینه نیروی فنی شرکت به درِ منازل کاربران نخواهد بود.
چالش بزرگ دیگر، نحوه تخصیص آدرس ها است. می دانیم که هر مشترک برای ارتباط با اینترنت به تنظیم یک آدرس روی دستگاه کامپیوتر خود نیاز دارد که باید منحصر به فرد باشد. همین عمل بسیار ساده، برای خیل عظیمی از کاربران یک مشکل جدی است. این چالش و موارد مرتبطی همچون تدارک ارتباط، حفظ امنیت آن و ایجاد امکان اتصال همزمان چند کامپیوتر به خط دسترسی، همگی به راه حل های ساده و حتی المقدور خودکار نیاز دارند که قاعدتاً یافتن جواب مناسب برای آن ها بر عهده شرکت فراهم کننده خدمات است.
گزینه های فنی
راه حل اساسی چالش های حوزه نرم افزاری فرایند ارتباط، اجرای یک پروتکل بین کاربر و فراهم کننده خدمات است. این پروتکل از نوع پروتکل های محلی است که به منظور وظایفی مشخص میان دو نقطه اجرا می شوند و در ارتباطات خارج از آن حوزه نقش ندارند. در حال حاضر چهار گزینه در این خصوص وجود دارد که هر یک مزایا و نقاط ضعف منحصر به خود را دارند:
– آدرس دهی ثابت Static IP Address) IP )
– پروتکل پیکربندی پویای میزبان (Dynamic Host Configuration Protocol :DHCP)
– پروتکل تونل زنی لایه2 Layer 2 Tunneling Protocol :L2TP)
– پروتکل نقطه به نقطه روی PPPoA) ATM ) و روی PPPoE) Ethernet )
گزینه اول (آدرس دهی ثابت IP)
اولین و در واقع ابتدایی ترین راه حل، تخصیص یک آدرس IP به هر کاربر است که خود به تنظیم آن روی کامپیوتر خود اقدام می کند. این روش اساساً یک پروتکل نیست، تنها یک راه حل سریع برای مشکل است که از ابعادی گسترده برخوردار است. برای مثال، مشکل استفاده همزمان چند کامپیوتریک کاربر از ارتباط ADSL به این ترتیب حل نمی شود
گزینه دوم (DHCP)
گزینه سوم (L2TP)
این پروتکل اساساً برای این منظور طراحی شده است که پیکربندی IP را روی کامپیوتر کاربران به صورت خودکار انجام دهد. این پروتکل در شبکه های محلی سازمانی نیز از کاربرد گسترده ای برخوردار است؛ به ویژه در مورد پایانه هایی که به طور موقت به این شبکه ها متصل می گردند (برای مثال کامپیوترهای Laptop ،(DHCP یک جهش محسوس نسبت به روش آدرس دهی ثابت محسوب می شود.
فرایند کار بسیار ساده و در عین حال کارامد است. هر بار که یک کامپیوتر متصل به شبکه دسترسی فعال می شود، به طور خودکار پارامترهای مربوط به IP (همچون آدرس) را از یک سرور مرکزی دریافت می کند. این معماری از انعطاف پذیری بالایی برخوردار است، امکان کار همزمان چند دستگاه PC، پشتیبانی از امکان جابه جایی محل استفاده کاربران، سهولت پیکربندی از جانب کاربر و مدیریت آن از جانب فراهم کننده، از مزایای این پروتکل محسوب می گردند.
این پروتکل به عنوان یک گزینه نسبتاً جدیدتر برای شبکه های دسترسی باندپهن مطرح شده است و با ایجاد یک تونل مجازی از داخل شبکه اینترنت کاربر را به هر نقطه مشخصی متصل می کند و کلیه تنظیمات لازم برای برقراری سرویس از داخل این تونل بر تجهیزات کاربر اعمال می گردد. L2TP در عمل یک شبکه مجازی
Virtual Private Network) VPN) روی شبکه فراهم کننده ایجاد می کند که از امنیت خوبی برخوردار است، ولی درعوض پیچیدگی و سرباره بیشتری دارد؛ به ویژه در شبکه های بزرگ دسترسی با چندین هزار کاربر، مدیریت این تونل ها دشوار خواهد بود.
گزینه چهارم (PPP)
این پروتکل براساس پروتکلی بسیار موفق، موسوم به پروتکل نقطه به نقطه (Point to Point Protocol :PPP) شکل می گیرد، دو حالت متداول استفاده از این پروتکل در شبکه های دسترسی باند پهن عبارتند از: PPP روی اترنت (PPPoE) و PPP روی PPPoA) ATM) که ترکیبی از آن ها موسوم به PPPoEoA نیز به کار گرفته شده است. PPP علاوه بر این که از انعطاف و سهولت در استفاده برخوردار است، سطحی از ایمنی را برای استفاده کننده فراهم می کند.
به همین خاطر معمولاً اولین گزینه بسیاری از فراهم کنندگان خدمات دسترسی باند پهن به شمار می رود؛ هر چند به لحاظ قدمت دست کمی از خود اینترنت ندارد! (برای بار اول در سال 1989 تحت کدهای 1171و 1172 توسط سازمانIETF استاندارد گردید). این پروتکل تا به حال، چند مرتبه دستخوش اصلاح و ارتقا گردیده که آخرین آن مربوط به سال 1994 (استاندارد RFC 1661) است
البته در شروع، PPP به منظور پروتکل ارتباطی میان تجهیزات مخابراتی (به ویژه مسیریاب ها) و روی خطوط متداول مخابراتی (همچون E1) پدید آمد و به همین منظور به سازوکار هایی جهت مقابله با کیفیت پایین این خطوط مجهز نشده و به صورت ارتباط گرا (Connection-Oriented) طرح گردیده است. این خصوصیت بر سطح ایمنی این پروتکل نیز تاثیر مثبت دارد؛ چرا که تمامی بسته ها لزوماً باید به یک آدرس مشخص ارسال گردند.
در اوایل دهه1990، PPP را به منظور کار روی خطوط تلفنی (dialup line) اصلاح نمودند. تفاوت اصلی، افزودن نوعی سازوکار دست به دست دادن (handshake) در شروع برقراری ارتباط میان طرفین ارتباط است. معمولاً در این گونه ارتباطات یک دستگاه موسوم به سرور دوردست (RAS)، معتبربودن کاربر را از روی شناسه و کلمه رمز وارد شده بررسی می کند و تنها پس از حصول اطمینان از مجاز بودن کاربر، فرایندهای لازم جهت پیکربندی و تنظیم خودکار آدرس IP توسط PPP انجام می شود. وجود ویژگی های فوق باعث شده است، PPP عملاً به صورت جزء ثابتی از سیستم عامل ا غلب کامپیوترهای شخصی در دنیا درآید
تمامی مزایای PPP روی خطوط تلفنی به سادگی در محیط دسترسی باند پهن نیز قابل استفاده است. البته فناوری های دسترسی همچون ADSL و مودم های کابلی برخلاف مدارات مخابراتی، از نوعی فرایند به اشتراک گذاری منابع استفاده می کنند و PPP در جهت کار در این محیط ها نیازمند برخی اصلاحات است. با توجه به این که مودم های ADSL بر پایه فناوری ATM کار می کنند، PPPoA که در سال 1998 تحت کد RFC 2304 استاندارد گردید، برای این منظور پیشنهاد شد.
در محیط شبکه دسترسی باند پهن به جای RAS عنصری موسوم به RAS) BRAS باند پهن) نقطه اختتام ارتباطاتPPP محسوب می گردد. این دستگاه که بعضاً به نام روتر تجمیع یا به سادگی تجمیع کننده (Aggregator) نیز نامیده می شوند معمولاً در دفاتر مرکزی شرکت های فراهم کننده خدمات قرار می گیرد و قادر به دریافت هزاران ارتباط به صورت یک جا می باشد.
برقراری ارتباط، مستلزم نصب نرم افزارهای پیچیده و کارت های رابط ATM روی کامپیوتر استفاده کننده است که معمولاً به منظور کاهش پیچیدگی از دیدگاه کاربر، عناصر فوق در مودم سمت کاربر تعبیه می گردند و ارتباط PPPoA عملاً میان مودم ودستگاه BRAS اجرا می گردد. شکل 2 یک ارتباط PPPoA و ترکیب پروتکل های ارتباطی مورد استفاده را در هر یک از نقاط ارتباط نشان می دهد.
اجرای پروتکل PPPoA روی مودم سمت مشتری یعنی ATU-R شروع شده در BRAS در مرکز فراهم کننده خدمات خاتمه می یابد. یک ارتباط دائمی از نوع ATM موسوم به PVC وظیفه حمل اطلاعات را میان دو نقطه برعهده دارد.BRAS به نوبه خود تمامی PVCهای متصل به خود را در یک جریان IP ترکیب می کند که به روترهای شبکه اینترنت متصل می گردند.
استفاده از اترنت به جای ATM، در شبکه های دسترسی، منجر به ساده سازی کل فرایند می گردد. با توجه به وجود اتصال اترنتی روی اغلب کامپیوترهای شخصی (موسوم به ارتباط LAN) به تبدیل میان پروتکل ها نیازی نخواهد بود. گونه جدیدی از PPP به موسوم به PPPoE (استاندارد RFC 2304 در سال 1999) که معمولاً روی همان کامپیوتر شخصی اجرا می گردد، به این منظور پدید آمده است. فراهم کنندگان خدمات دسترسی این پروتکل را روی یک سی دی در اختیار مشتریان خود قرار می دهند که معمولاً همراه با مجموعه ای از نرم افزارهای کمکی به صورت یکجا عرضه می گردد.
یکی از مشکلات پروتکل PPPoA، حذف کامپیوتر شخصی استفاده کننده از مسیر PPP است. به شکلی که حتی پس از خاموش شدن این کامپیوتر از دیدگاه فراهم کننده خدمات هنوز هم ارتباط برقرار است و این امر علاوه بر اتلاف منابع، باعث برخی مشکلات امنیتی نیز می گردد. تنها راه حل، گسترش ارتباط PPP تا کامپیوتر مشتری است، ولی گزینه افزودن کارت رابط ATM به PC، گران و پیچیده است.
راه حل بهتر، به کارگیری PPP روی اترنتی است که خود روی ATM اجرا می شود، یعنی PPPoEoA البته پروتکل PPPoEoA هنوز به صورت استاندارد درنیامده است. با این وجود، استفاده از آن در میان فراهم کنندگان خدمات دسترسی بسیار متداول گردیده است. در این حالت PC تنها نیازمند اجرای PPPoE است. این جریان در مودم به داخل ATM کپسوله شده و تا رسیدن به BRAS در همین شرایط باقی می ماند و در این نقطه پس از رهایی از ATM و اترنت، به صورت جریان IP وارد اینترنت می شود. شکل 3 ترکیبات پروتکلی را در این نوع ارتباط نشان می دهد.
مقایسه گزینه ها با یکدیگر
هر یک از ترکیبات بررسی شده در این نوشتار، گونه ای از اتصال به اینترنت را نشان می دهند که دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. جدول 1 خلاصه ای از مشخصات این ترکیبات را نشان می دهد. البته فراهم کنندگان خدمات دسترسی برحسب مدل تجاری خود یک یا چند ترکیب را انتخاب می کنند که ترکیبات مبتنی بر PPP معمولاً یکی از آن هاست.
آیا از یک خط اینترنت پرسرعت از نوع ADSL استفاده می کنید؟ آیا احساس می کنید که سرعت خط مورد استفاده شما در حد انتظارتان نیست؟ آیا مایلید سرعت این خط را با سرعت دسترسی به اینترنت از طریق مودم مقایسه کنید تا بدانید چقدر بیشتر است؟ در مقاله کوتاهی که پیش رو دارید، با چند روش ساده و کارآمد برای یافتن پاسخ همه این پرسش ها آشنا خواهید شد.
روشهای معرفی شده در این مقاله برای آزمایش خطوط Dialup معمولی، خطوط پرسرعت ADSL و به طور کلی تمام انواع خطوط دسترسی به اینترنت قابل استفاده هستند.
McAfee Internet Connection Speedometer
این روش یکی از ساده ترین و سریعترین روش هایی است که با استفاده از آن می توانید سرعت خط خود را آزمایش کنید.
برای این منظور کافی است اینجا را کلیک کنید. پنجره جدیدی باز می شود که شما را به صفحه ویژه ای از سایت مک آفی هدایت می کند. تا نمایش کامل این صفحه چند لحظه صبر کنید. در طول این چند ثانیه سایت مک آفی سرعت اتصال شما به اینترنت را آزمایش می کند و سپس نتیجه ارزیابی خود را به شکل یک سرعت سنج نمایش می دهد. همه چیز آنقدر واضح و روشن است که نیازی به توضیح بیشتر ندارد.
اگر از یک سرویس پرسرعت با ظرفیت اسمی 128 کیلوبیت برثانیه استفاده می کند باید عقربه سرعت سنج مک آفی عددی بالاتر از 100 را نمایش دهد. عدد دقیق را می توانید کنار کلمه Your Speed که به رنگ قرمز نوشته شده بخوانید.
دقت کنید که این آزمایش تنها سرعت اتصال شما را در همان لحظه نشان می دهد و برای بدست آوردن یک میانگین قابل قبول باید این آزمایش را چند بار در طول روز و به صورت تصادفی در لحظات مختلف تکرار کنید و میانگین آن را خودتان به صورت دستی حساب کنید تا برآورد واقع بینانه تری بدست آورید.
ZDNet Bandwidth Meter Test
این هم یک روش ساده و سرراست دیگر برای آزمایش سرعت اتصال شما به اینترنت است. برای این منظور باید اینجا را کلیک کنید. پنجره جدیدی که باز می شود که صفحه خاصی از سایت ZDNet را نمایش می دهد.
در این صفحه نوع اتصال شما به شبکه پرسیده می شود (پاسخ به بقیه سوالات مهم نیست) سپس در پایین صفحه دکمه Go را فشار دهید. در این هنگام سایت ZDNet شروع به ارزیابی سرعت اتصال شما می کند و نتیجه این ارزیابی پس از چند لحظه مانند تصویر زیر به نمایش در می آید.
نتیجه این آزمایش مانند آزمایش سایت مک افی فقط برای همان لحظه معتبر است و اگر مایلید یک برآورد واقع بینانه از سرعت خود بدست آورید باید این آزمایش را چند بار در طول شبانه روز و در ساعات مختلف تکرار کنید و میانگین آن را دستی حساب کنید.
توجه کنید که روش هایی مانند سرعت سنج مک آفی و ZDNet به تعداد گره ها یا Nodeهای شبکه که در مسیر میان شما و سایت مقصد قراردارند و نیز سرعت رفت و برگشت داده ها در این مسیر وابسته است. بنابراین ممکن است عددی که هریک از این دو سایت و یا سایت های دیگر مشابه گزارش می کنند متفاوت باشند. از این رو بهتر است میانگینی از اعدادی که از سایت های مختلف بدست می آورید را معیار قراردهید.
SG Broadband Tools
سایت SpeedGuide.net نیز مجموعه ای از ابزارهای سودمند برای آزمایش وضعیت اتصال به شبکه در اختیار علاقه مندان قرار داده است. به این ابزارها می توانید از طریق این نشانی دسترسی داشته باشید. برای استفاده از ابزارهای آنلاین SpeedGuide.net باید ابتدا به صورت رایگان در این سایت عضو شوید.
ساده ترین روشی که این سایت در اختیارتان می گذارد SG Speed Test نام دارد که با روشی مشابه روش سایت های مک آفی و ZDNet هنگام نمایش یک صفحه وب سرعت شما را آزمایش می کند. اما روش بکار رفته در این سایت اندکی دقیق تر از دو روش معرفی شده قبلی است زیرا سایت SG سعی می کند هنگام آزمایش یک فایل تصویری حجیم را روی کامپیوتر شما دانلود کند و چون این کار کمی طول می کشد، سایت SG فرصت بیشتری خواهد داشت تا یک میانگین واقع بینانه تر از سرعت اتصال شما به اینترنت بدست آورد. پس از پایان این آزمایش، شما به صفحه دیگری هدایت می شود که میانگین سرعت اتصال شما را گزارش می دهد. در شکل زیر سرعت یک اتصال Dialup گزارش شده است.
Dslreports.com Speed Test
این سایت نیز ابزار آنلاین دیگری در اختیارتان قرار می دهد که به کمک آن می توانید سرعت اتصال خود به اینترنت را از طریق متصل شدن به سرورهای این سایت در اینترنت آزمایش کنید. نکته مهم درباره این سایت آنست که باید حتما قبل از استفاده از این سایت، ماشین مجازی جاوا را روی کامپیوتر خود نصب کنید و همانطور که در این سایت نوشته شده است سیستم Microsoft JVM همراه با ویندوز به کار این سایت نمی آید و باید نسخه سان مایکروسیستمز از جاوا را روی کامپیوتر خود نصب کنید.
برای نصب نسخه اصلی جاوا روی سیستم عامل خود می توانید به سایت جاوا مراجعه کنید.
مزایای ADSL
اولین دستاورد ADSL بهره گیری از خطوط تلفن معمولی و شبکه ارتباطی آماده خواهد بود و در نتیجه نیازی به سیم کشی و تجهیزات جدید مخابراتی نیست.
عدم اشغال خط تلفن در هنگام اتصال به اینترنت، امکان استفاده از اینترنت پر سرعت به نسبت روشهایی مانند Dial up برروی سیستم های خانگی و شرکتهای کوچک که از امکانات پیشرفته ای برخوردار نیستند، اتصال دائمی به شبکه اینترنت بدون نیاز به شماره گیری و اشغال بودن خط ، هزینه کم در نصب و راه اندازی و خرید تجهیزات، کاهش هزینه و عدم نیاز به تجهیزات اضافی برای کاربران خانگی در استفاده از اینترنت و راه اندازی آسان و سریع از دیگر مزایای مهم ADSL است.
معایب خطوط ADSL
در فناوری های DSL کیفیت و سرعت انتقال اطلاعات وابستگی زیادی به مسافت میان کاربر مشترک با مرکز تلفن ارائه خدماتDSL دارد. هرچقدر مشترک از مرکز تلفن مسافت دورتری داشته باشد به همان نسبت از سرعت و کیفیت پایین تری برخوردار خواهد بود. در مسافت های بالاتر از 5 کیلومتر عملا ارائه سرویس اینترنت پر سرعت امکانپذیر نیست.
عدم تقارن سرعت ارسال و دریافت اطلاعات درADSL نیز برای شرکت هاو سازمان های بزرگ مشکل ساز خواهد شد. ضعیف و فرسوده بودن زیربنای ارتباطی مخابراتی و عمدتا عمر بالای خطوط تلفن که تاثیر مستقیمی برکیفیت و سرعت خدمات ADSL خواهند داشت.
تجهیزات ADSL
فارغ از تجهیزات مخابراتی تکنولوژی های DSL بطور ساده در یک نگاه می توان گفت ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می کند: یک دستگاه معروف به مودمهای DSL در محل مشترکین و دستگاه DSL Access Multiplexer (DSLAM) در محل شرکت ارائه دهنده خدمات. ADSL مودمهای DSL که با نام ATU-R نیز از آنها یاد می شود، مسئولیت برقراری اتصال میان کامپیوتر مشترک را با خط DSL برعهده دارند. این نوع از مودمها معمولا با USB و یا پورت اترنت 10base-T به کامپیوتر کاربر متصل می شوند DSLAM . با جدا سازی باندهای فرکانسی 4 کیلوهرتزی از دیگر پهنای باند برای هر خط اتصالی ADSL امکان ارتباطات کاربران و اتصال به تجهیزات مجتمع پر سرعت را برای اینترنت در مراکز ارائه خدمات ADSL فراهم می کند. فرکانس باند 4kbps نیز به سمت سوئیچ های مخابراتی هدایت می شود. به هر DSLAM صدها زوج سیم متصل می شود که درنهایت بسوی یک اتصال اینترنت با پهنای باند خیلی زیاد هدایت می شوند و تا وقتی این پهنای باند اشباع نشده است، مشترک می تواند به صورت یکنواخت و با سرعت بالا از اینترنت استفاده کند. در سمت مشترک، گاهی نیاز است که از یک دستگاه فیلتر جداکننده بنام Splitterنیزاستفاده شود تا میان باند فرکانسی صدا برای مکالمات تلفن با اطلاعات ت ADSL داخل بوجود نیاید.
نگاهی به اینترنت پر سرعت در ایران
از تابستان 83 چندین شرکت PAP شروع به ارائه خدمات ADSL در تهران و چند شهربزرگ دیگر نموده اند. برای استفاده از اینترنت پرسرعت یا همان خدمات ADSL ابتدا باید دید کدام شرکت یا ISP خدمات ADSL را در منطقه مخابراتی شما ارائه می دهد. همانطور که بیان شد زمانی می توان از خدمات ADSL استفاده کرد که فاصله مرکز مخابراتی با مشترک بیش از 5 کیلومتر نباشد . بسیاری از شرکت های خدمات ADSL با گرفتن مبلغی بصورت ودیعه مودم DSL و دیگر تجهیزات موردنیاز را بصورت امانی دراختیار مشترک قرارخواهند داد و نیازی به خرید مودم نخواهید داشت. دیگر هزینه ای که باید پرداخت شود هزینه حق اشتراک و هزینه مخابراتی است که براساس جدول انواع سرویس های ارائه شده (با معیار سرعت ارسال و دریافت اطلاعات) توسط شرکت خدمات ADSL متفاوت خواهد بود.
هزینه اینترنت پر سرعت براساس مقدار حجم مبادلات اطلاعاتی (download) توسط مشترک در ماه است . هر شرکت خدمات ADSL سقفی را برای حجم انتقالی دیتا درنظرخواهد گرفت (در محدوده چند گیگابایت) و در صورت استفاده بیشتر براساس هر گیگابایت، هزینه اضافه ای باید پرداخت شود.
Adsl 2
شرکت های مخابرات منطقه ای را به قولی صاحبان بزرگترین معادن مس دنیا می دانند و این کنایه ای است از حجم عظیم سیم های مسی که بین این مراکز مخابراتی و محل سکونت یا محل کار مشترکین تلفن نصب گردیده اند. استفاده بهینه از این سرمایه، در دستور کار این شرکت ها قرار دارد و چند سالی است که فناوری مودم های دیجیتال (DSL) به عنوان راه حلی هوشمندانه جهت انتقال دیتای پرسرعت برروی این سیم ها مطرح گردیده است. در این میان، مودم های خانواده ADSL به لحاظ وسعتِ به کارگیری در کاربردهای خانگی، رتبه اول فروش را به خود اختصاص داده اند. در مقاله فناوری ADSL (ماهنامه شبکه شماره 41) مبانی این مودم ها تشریح گردیده است و در این نوشتار سعی داریم شما را با جدیدترین گونه های آنها آشنا نماییم.
در ژانویه 2003 سازمان ITU (سازمان بین المللی استانداردهای مخابراتی) پس از فروش حدود پانزده میلیون مودمADSL در سطح جهان، مشخصات جدیدی را برای این استاندارد منتشر نمود. سری مودم های ADSL موفقترین رده ADSL را در جهان به خود اختصاص می دهند و ITU سعی فراوانی جهت توسعه آن دارد.
استانداردهای جدید با نام های ADSL2 و +2 ADSL به بازار معرفی شده اند. (ITU-G.992.5) برای اولین بار موفق شد نرخ گذردهی در جهت دریافت (downstream) را به 24 مگابیت در ثانیه برساند و گونه ای از 2 ADSL که در اکتبر 2003 معرفی شد، حداکثر مسافت قابل دسترسی را به بیش از 6 کیلومتر رساند. افزایش کارآیی در استانداردهای فوق در واقع انعکاسی از نیاز استفاده کنندگان و فراهم کنندگان خدمات ADSL درارتباط با افزایش نرخ گذردهی و مسافت قابل ا ستفاده می باشد. سرعت بالای این گروه از مودم های DSL، به فراهم کنندگان خدمات، امکان ارائه خدماتی همچون ویدئوی OnLine را می دهد.
با وجود ارتقاء صورت گرفته، مودم های جدید به طور کامل با مودم های نسل پیشین خود سازگار می باشند. به این ترتیب فراهم کنندگان خدمات نیازی به جایگزینی سیستم های موجود خود ندارند و امکان توسعه تدریجی را می یابند. جدول 1
خلاصه ای از استانداردهای اولیه و جدید ADSL را نشان می دهد.
بهبود کارآیی
ADSL2 به شکلی طراحی شده که در خطوط مخابراتی و با وجود تداخلات ناشی از مکالمات تلفنی به نرخ گذردهی و مسافت بیشتری دست یابد. بهبود در تکنیک مدولاسیون، کاهش سرباره، بهره وری بیشتر در مکانیسم کدینگ، بهبود فرایند آماده سازی مودم، ارتقاء الگوریتم های پردازش سیگنال و کاهش در نسبت لازم برای سیگنال به نویز (SNR) برخی از تغییرات انجام گرفته جهت دستیابی به اهداف فوق می باشند کاهش اتلاف در پهنای باند
در مودم های معمولی ADSL، سرباره های ارتباطی از یک مقدار ثابت برخوردار می باشند و در مجموع 32Mbps از ظرفیت گذردهی را به خود اختصاص می دهند. این مقدار سرباره در مسافت های طولانی که ظرفیت گذردهی تا 128Kbps کاهش می یابد، به معنی اتلاف 25 درصدی خواهد بود. در مقابل در مودم های جدید، مقدار سرباره متناسب با نوع کاربرد و شرایط خط ارتباطی از 4Kbps تا 32Kbps انتخاب می گردد که تا 8 برابر کاهش اتلاف را نشان می دهد.
به طور همزمان، به کارگیری تکنیک کدینگ Reed-Solomon در مودم های جدید، بهره وری کدینگ را افزایش داده است و به کاهش پدیده انعکاس در انتهای خطوط و همچنین کاهش تداخل ناشی از امواج رادیویی AM کمک می کند.
افزایش کارآیی کدینگ و کاهش اتلاف به افزایش نرخ گذردهی در مودم های 2 ADSL نسبت به انواع پیشین منجر گردیده است. افزایش نرخ گذردهی در مسافت های بالای 5 کیلومتر در حد 50Kbps می باشد و افزایش مسافت در حد 180 متر می باشد که در مجموع فضای قابل پوشش را تا 6درصد افزایش می دهد.
سایر ویژگی ها
تشخیص خودکار:
تشخیص خودکار کارآیی در مودم 2 ADSL به مراتب بهتر از سلف خود انجام می گیرد، به این ترتیب که مودم های هر دو طرف ارتباط قادر به اندازه گیری میزان نویز، شدت تضعیف و نسبت سیگنال به نویز می باشند. اطلاعات فوق در اختیار نرم افزار مدیریت شبکه قرار می گیرد تا در انجام فرایند نصب و خدمات پس از نصب شرکت های فراهم کننده خدمات به کارگرفته شود.
شروع سریع:
آغاز به کار در 2 ADSL بسیار سریعتر از گونه های پیشین و در مدت 3 ثانیه انجام می گیرد، درصورتی که همین زمان در مورد مودم های ADSL در حدود 10 ثانیه است.
دیتای اختصاصی:
یک گزینه اختیاری در 2 ADSL وجود دارد که استفاده از پهنای باند تلفنی (POTS) را برای ارسال دیتا در جهت ارسال (Upstream) امکانپذیر می کند. این گزینه برای مکان هایی که دارای دو یا چند خط تلفن می باشند و نیازی به استفاده از قابلیت تلفنی 2 ADSL ندارند، مفید خواهد بود.
بهبود در مدیریت توان الکتریکی
نسل اول مودم های ADSL در تمام مدت با حداکثر توان مصرفی کار می کنند که اتلاف انرژی و افزایش حرارت از نتایج آن است. در مقابل 2 ADSL مانند یک کامپیوتر شخصی قادر است به حالت آماده باش(Stand by) درآید و مصرف توان را به حداقل برساند. در این حالت، مودم علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی، حرارت کمتری نیز تولید می کند که به کارگیری آن را در ایستگاه های مرکزی آسانتر می سازد. مدیریت توان در مودم های 2 ADSL دارای دو سطح عملیاتی 2 L و 3 L می باشد. انتخاب اینکه مودم در کدام حالت (عادی یا آماده باش) کارکند، با توجه به نرخ ترافیک عبوری یا بدون فعالیت ماندن مودم برای یک مدت مشخص تعیین می گردد.
برای مثال زمانی که فایلی بزرگ از روی اینترنت بارگذاری می گردد، 2 ADSL در حالت توان کامل قرار می گیرد تا گذردهی را به حداکثر برساند. اما با کاهش ترافیک (برای مثال در زمانی که یک صفحه وب معمولی مطالعه می شود) مودم به حالت 2 L فرو می رود و توان مصرفی را کاهش می دهد. البته مودم همواره آماده است تا به سرعت به حالت عادی بازگردد و تمام این تغییرات بدون درگیر شدن برنامه های کاربردی و بدون از دست رفتن حتی یک بیت از اطلاعات انجام می گیرد. درصورتی که مودمی برای مدتی خاص بدون هر گونه ترافیکی باقی بماند، می تواند به پایین ترین حالت مصرف انرژی یعنی 3 L برود. در این حالت حدود 3 ثانیه برای بازگشت مجدد به وضعیت عادی زمان لازم است.
تطبیق نرخ انتقال
خطوط تلفن معمولاً در قالب کابل های چندرشته ای (با حداقل 25 رشته سیم) به کار گرفته می شوند. یکی از آثار فیزیکی به کارگیری کابل های چند رشته ای، امکان القای الکترومغناطیسی علائم الکتریکی یک رشته سیم در دیگری است که به همشنوایی (Crosstalk) موسوم است. همشنوایی به همراه رطوبت، تغییر درجه حرارت و تداخلات ناشی از رادیوهای AM، از مهمترین عوامل کاهش کارآیی در خطوط ADSL محسوب می گردند.
ADSL2 به کمک یکی از قابلیت های خود موسوم به <تطبیق پیوسته نرخ انتقال> بدون ایجاد تداخل در فرایند ارائه خدمات، شرایط کانال ارتباطی را تشخیص داده و نرخ انتقال را با شرایط فوق هماهنگ می کند. برای مثال شروع به کار فرستنده یک ایستگاه رادیویی محلی می تواند شرایط جدیدی را برای خطوط مخابراتی آن منطقه ایجاد کند که در این صورت 2 ADSL بدون آنکه کاربر را متوجه سازد، نرخ انتقال خود را با شرایط فوق تطبیق می دهد.
ADSL2 چندتایی ( Bounded ADSL2)
فراهم کنندگان خدمات طیف گسترده ای از مشتریان را پوشش می دهند و بدیهی است که با نیازها و خواسته های متفاوتی روبرو باشند، مشتریان تجاری معمولا خواستار نرخ گذردهی بالاتر از مقادیر استاندارد می باشند. خوشبختانه 2 ADSL این قابلیت را دارد که با به کارگیری همزمان چند رشته سیم به نرخ بالاتری دست یابد. تکنیک به کار گرفته شده اقتباسی از تکنیک مالتی پلکس وارونه در شبکه های ATM می باشد. در این تکنیک اطلاعات در مبداء به قطعاتی تقسیم می شوند که هر یک برروی یکی از کانال های موجود ارسال می گردد، در گیرنده فرایند عکس انجام می پذیرد و با سرهم کردن قطعات فوق، اطلاعات اولیه بازسازی می شود.
روش های انتقال همزمان صدا بر روی ADSL2
یکی از ویژگی های مودم های ADSL، تقسیم طیف فرکانسی یک خط تلفن به دو بخش مستقل با مشخصات متمایز می باشد که این دو بخش به مکالمات تلفنی (POTS) و تبادل دیتا اختصاص دارند. به این ترتیب دارندگان مودم های ADSL قادر به استفاده همزمان از خط تلفن خود خواهند بود، بدون آنکه اختلالی در فرایند ارسال و دریافت دیتا ایجاد کنند.
مودم های ADSL2، علاوه بر این، امکان برقراری ارتباطات صوتی از طریق تکنیکی موسوم به <صدای کانالیزه شده بر روی> (CVoDSL DSL) را فراهم می کند. CVoDSL یک کانال به پهنای 64 کیلو هرتز را از داخل پهنای باند مربوط به 2 ADSL جدا می کند و به صورت یک خط معمولی تلفنی به کار می گیرد. تکنیک فوق از نوآوری های 2 ADSL می باشد و به طور کلی با تکنیک های معمول انتقال صوت برروی مودم های DSL (مانند VoIP یا VoATM) که مبتنی بر تبدیل صوت به ترافیک بسته ای دیتا می باشند، متمایز است.
با استفاده از تکنیک CVoDSL صوت به صورت دست نخورده و بدون تبدیل باقی می ماند و سرویس دهنده قادر خواهد بود تا 4 خط تلفنی را بر روی یک خط 2 ADSL ایجاد کند.
تکنیک انتقال در مودم های ADSL
تکنیک انتقال مورد استفاده در مودم های ADSL، تکنیک Discrete Multition) DMT) می باشد. DMT فضای فرکانسی کانال را به تعدادی ریزکانال با عرض باند 4KHZ برای هریک تقسیم می کند. تعداد این زیرکانال ها که اصطلا حاً تن (Tone) نامیده می شوند، برای استانداردهای سری ADSL2 به 512 عدد بالغ می گردد. به طور معمول تن های 1 الی 5 خاص ارتباطات تلفنی می باشند. از تن 6 الی 31 و یا 64 برای ارسال دیتا استفاده می شود و باقی تن ها به دریافت دیتا اختصاص دارند. یکی از قابلیت های ADSL به کارگیری انعطاف پذیر تن ها متناسب با کاربرد و شرایط کانال می باشد.
+ADSL2
سیر پیشرفت مودم های ADSL با معرفی (ADSL2+ )G.299.5 باز هم کامل تر گردید. در +ADSL2 افزایش دو برابری پهنای باند از 1/1 مگا هرتز به 2/2مگاهرتز، در مسافت های کمتر از 1500 متر، نرخ دریافت را تا دو برابر افزایش می دهد. طیف فرکانسی بزرگتر، همچنین +2 ADSL را نسبت به معضل همشنوایی مقاومتر می کند.
ضمائم استاندارد
کاربردها و شرایط خاص، مشخصات ویژه ای را طلب می کند که در استانداردهای اصلی ADSL وجود ندارد. ضمائم به منظور پوشش دادن به این شرایط خاص ایجاد گردیده اند. به طور کلی هر ضمیمه از بخشی از پهنای باند ADSL برای کاربردی خاص استفاده می کند و بسیاری از ضمائم اولیه ADSL برای استانداردهای نسل جدید 2 ADSL و +2 ADSL نیز کاربرد دارند.
ضمیمه A: متداولترین گونه ADSL می باشد که در آمریکای شمالی، اروپا و آسیا کاربرد دارد. در این ضمیمه، بخش پایین پهنای باند برای ارتباطات عادی تلفنی و بخش های بعدی به ترتیب برای ارسال و دریافت دیتا مورد استفاده قرار می گیرد.
ضمیمه B: شبیه به گونه A می باشد، با این تفاوت که برای خطوط تلفن ISDN کاربرد دارد. تلفن ISDN نسبت به تلفن عادی از پهنای باند بیشتری استفاده می کند. ضمیمه B به طور گسترده ای در کشور آلمان به کار گرفته شده است.
ضمیمه C: خاص سیستم مخابرات تلفنی کشور ژاپن طرح شده است که در واقع گونه خاصی از استاندارد ISDN می باشد.
ضمیمه I: نسخه جدیدی از ضمیمه C می باشد که نرخ گذردهی را درسمت دریافت تا دو برابر افزایش می دهد.
ضمیمه J: این گونه به صورت کاملاً دیجیتالی کار می کند و فضای اختصاص یافته به ارتباطات تلفنی را برای افزایش نرخ گذردهی دیتا به کار می گیرد.
ضمیمه L: یکی از جدیدترین ضمائم استاندارد 2 ADSL می باشد که در بازار با نام 2 ADSL <گسترش یافته (RE-ADSL2)> شناخته می شود. RE-ADSL2 با افزایش توان ارسال علائم، بر تضعیف حاصل از خطوط طولانی غلبه می کند. نتیجه حاصل، افزایش 37 درصدی در فضای قابل پوشش می باشد. البته توان اضافی
RE-ADSL در فواصل کوتاهتر نیز به افزایش نرخ گذردهی نسبت به استاندارد پایه ADSL کمک می کند.
پیش بینی ها
از آنجایی که ارتقاء استاندارد ADSL به سطح 2 ADSL و +ADSL2 در ITU ناشی از خواست فراهم کنندگان خدمات و استفاده کنندگان این فناوری بوده است، بدیهی است که کلیه پیش بینی ها انتظار تکرار موفقیت ADSL را در انواع جدید آن نیز دارند.
ناگهان اپس
اپس را که نمی دانیم به چه صورت تلفظ می شود، اختصاری است برای اینترنت پرسرعت؛ همان گونه که ناگهان آمد، ناگهان از توسعه بازماند و ناگهان کند شد!
گزارش های متعددی از سطح شهر و از مشترکان خطوط ADSL که زمانی به اینترنت پرسرعت معروف بود، می رسد که حاکی از نارضایتی اغلب آنان است. ظاهراً در کشور ما به اشتراک گذاری پهنای باند، رایج ترین شیوه برای کاهش هزینه های شرکت سرویس دهنده و افزایش درآمد است. البته تا زمانی که بین خریدار و فروشنده یا سرویس دهنده و سرویس گیرنده، چیزی به نام SLA یا <موافقت نامه سطح خدمات> وجود ندارد، بروز چنین اتفاقاتی طبیعی است. به هر حال، همان کسب و کار فروش اینترنت DialUp که به طور غیراستاندارد، تعداد اندکی خط تلفن را در اختیار تعداد زیادی شماره گیرنده قرار می داد، یا پهنای باند اندکی را بین انبوهی از تماس گیرندگان به اشتراک می گذاشت، امروز سرویس ADSL را ارائه می کند و تاحدی طبیعی است که همان سازوکار سرویس دهی، در اینجا نیز اعمال شود.
فعلاً سرویس دهندگان ADSL که در بوق وکرنا، سرویس های ADSL2 و +ADSL2 را تبلیغ می کنند، از بازار نسبتاً انحصاری موجود (به خصوص در بعضی مناطق تلفن شهری تهران) حداکثر استفاده را می برند و مشتری تازه وارد را در همان ابتدای کار، با اخذ مبالغی تحت عنوان فروش مودم و هزینه نصب، پای بند سرویس های بی کیفیت خود می کنند. اما در همین نزدیکی ها، شرکت سابقاً انحصاری <اتصالات>، ضمن حفظ کیفیت سرویس های خود، هزینه های اینترنت پرسرعت خود را به مناسبت ماه مبارک رمضان کاهش داد. این کاهش قیمت شامل نصب و راه اندازی رایگان و تغییر قیمت ها از 190 درهم به 149 درهم (برای ارتباط 256 کیلوبیت برثانیه واقعی) و از 650 درهم به 349 درهم (برای ارتباط دو مگابیتی) بود. ضمن این که همان شرکت، به مناسبت عیدفطر نیز هزینه مکالمات تلفنی را کاهش داد. همین امر باعث شد که حدود 2000 مشترک جدید در طی همان مدت به جمع مشترکان اتصالات اضافه شوند. اتصالات پیش بینی کرده است که تا پایان سال 2005، تعداد مشترکان باندپهن این شرکت به بیش از 85 هزار مشترک خواهد رسید.
ناگهان انحصار
اولین اپراتور تلفن های همراه پیش پرداخته در کشورمان که اوضاع مناسبی ندارد، ولی با وعده تمدید اعتبار کارت ها، توانسته است مقداری از انتقادات را کاهش دهد. دعواهای ایران سل و ترک سل هم ظاهراً مدتی است که فروکش کرده و MTN آفریقای جنوبی، روی صندلی ترک سل نشسته است؛ هر چند که اخبار ضد و نقیضی از نتیجه دادگاه شکایت ترک سل علیه طرف ایرانی شنیده می شود. در همین حال، خبر از ثبت نام برای فروش چند میلیون سیم کارت جدید در اواخر امسال می رسد که معلوم نیست این تعداد مشترک جدید قرار است در کدام شبکه و با چه شرایطی وارد شوند. شرایطی که هم اکنون برای مشترکان فعلی نیز طاقت فرسا شده است و روزی نیست که خبری یا انتقادی در مورد کیفیت نامناسب تلفن همراه یا سرویس پیام کوتاه و اختلالات آن شنیده یا خوانده نشود.
در هر حال، کشورهای دیگر بی کار ننشسته اند و به سرعت مشغول نوسازی یا بهسازی شبکه های زیرساختی خود و همچنین قوانین ناظر به آن هستند. در میان کشورهای خاورمیانه، اردن از لحاظ آزادسازی مخابراتی پیشروتر از بقیه است. به نحوی که از ژانویه 2005 که انحصار شرکت مخابرات اردن از میان رفته است، تاکنون 29 مجوز برای فعالیت اپراتورهای دیگر صادر شده است. همین امر باعث شده که ضریب نفوذ تلفن همراه در آن کشور تا پایان امسال به 37 درصد برسد. همچنین تا پایان سال 2005، شرکت های Xpress و Umniah به عنوان اپراتورهای سوم و چهارم، فعالیت خود را آغاز خواهند کرد.
ناگهان خاورمیانه
با بیش از سه سال نوشتن دربارهIT ایران و خاورمیانه، زمینه مناسبی فراهم شده است برای آن که هم اکنون بتوان تحلیل مناسبی را از وضعیتIT در خاورمیانه ارائه کرد. پیشنهاد نوشتن سلسله مقالاتی در این خصوص از مدت ها قبل در تحریریه ماهنامه شبکه مطرح شده بود، ولیکن بحث هایی درخصوصIT در هند،IT در چین و بررسی وضعیت هریک از شرکت های صاحب نامIT جهان، مجال اندکی برای پرداختن به این موضوع باقی می گذاشت. اکنون اما، پس از تکمیل گزارش های پیشین و به ویژه پس از پایان یافتن نمایشگاه جی تکس، زمان تحلیل بازارIT در خاورمیانه فرا رسیده است. در مجموعه مقالات که نخستین قسمت آن را در همین شماره ملاحظه می کنید، تلاش می شود که از جنبه های مختلف، به این صنعت پرداخته شود و در ابتدای امر، صحت مواردی همچون: بزرگ ترین بازار IT خاورمیانه کجاست؟ مورد بررسی قرارمی گیرد. نگارنده ضمن درخواست برای مطالعه آن مقاله، در انتظار بازخوردها و راهنمایی های ارزنده خوانندگان نیز می باشد.
فصل ششم
چکیده مطالعات فنی و مالی و اقتصادی و نتیجه گیری
فصل ششم – چکیده مطالعات فنی ، مالی و اقتصادی
جدول (1-1) جمع بندی مشخصات اصلی طرح تولید
1-1
مشخصه طرح
ظرفیت تولید سالیانه
نام محصول ظرفیت واحد:
1-6
دستگاهها و تجهیزات خط تولید
بخش داخلی:100درصد
بخش خارجی:
خدمات کامپیوتری
1-7
زمین و ساختمانها
مساحت زمین: 50 مترمربع
سطح زیر بنا: 50 متر مربع
سالن تولید: 30 مترمربع
انبار: 6 متر مربع
تاسیسات و تعمیرگاه: مترمربع
اداری و رفاهی: 14 متر مربع
فضای باز:
1-2
شاخصهای عملیاتی
تعداد روز کاری:6روز
تعداد نوبت کاری:2نوبت
زمان هر نوبت کاری:8الی14و16الی22
1-3
درصد تامین مواد اولیه
داخلی: 100درصد
خارجی:
1-8
سرمایه گذاری:
دارائیهای ثابت: 65 میلیون ریال
سرمایه در گردش: 35 میلیون ریال
کل سرمایه گذاری: 100 میلیون ریال
سرمایه گذاری مجری طرح: 50 میلیون ریال
وام کوتاه مدت: 50 میلیون ریال
تسهیلات درخواستی : 500 میلیون ریال
1-4
تعداد کارکنان
مدیریت:2 نفر
مهندس:—–
تکنسین:1نفر
کارگر ماهر:5 نفر
کارگر ساده:1 نفر
کل پرسنل:15 الی 16 نفر
1-5
1-9
هزینه های تولید
هزینه های ثابت: میلیون ریال
هزینه های متغیر: میلیون ریال
کل هزینه های سالیانه000 179800 میلیون ریال
نتیجه گیری :
با توجه به پیشرفت روز افزون اینترنت در جامعه امروزی ایران و نیاز بی حد و مرز جامعه به این تکنولوژی و با توجه به مکانیزه شدن پر سرعت تمامی مشاغل و تاثیر نقش علوم فناوری اطلاعات در علومی مانند بانکداری ، دانشگاه داری ، حسابداری و .. نیاز به وجود خطوط پر سرعت اینترنت در جامعه بشدت احساس می گردد ، با توجه به بررسی های بعمل آمده و محاسبات انجام گرفته در این شاخه از تکنولوژی می تواند سود مناسب سالانه و ماهانه ای را برای آن در نظر گرفت و می تواند نتیجه گرفت که این کار می تواند اهداف ما را در رسیدن به پیشرفت و توسعه یاری رساند .
6