سیاره عطارد
عطارد تندروترین سیاره منظومه خورشیدی است که با سرعتی حدود ۴۸ کیلومتر بر ثانیه، هر ۸۸ روز یک بار به دور خورشید می چرخد. سیاره عطارد با فاصله ۵۷ میلیون و ۹۲۴ هزار کیلومتری از خورشید، نزدیکترین سیاره منظومه خورشیدی به خورشید است.
عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است به همین دلیل دمای سطح سوزان آن می تواند تا حدود 450 درجه سانتی گراد در روز افزایش پیدا کند. اما از آنجا که جو این سیاره به اندازه کافی قدرت نگه داشتن حرارت را ندارد، در هنگام شب دمای این سیاره تا حدود منفی 170 درجه سانتی گراد کاهش پیدا می کند. این اختلاف دما در میان شب و روز یک سیاره در بین سیارات منظومه شمسی بسیار شگفت انگیز است.
عطارد در میان سیارات منظومه ی شمسی، کمترین انحراف محوری و بزرگترین گریز از مرکز مداری را دارد. سطح پُرگودال و حفره ی عطارد مانند سطح ماه است و نشان دهنده ی سطح فعال این سیاره در میلیون ها سال پیش است
اندازه عطارد در مقایسه با زمین
درسیاره عطارد، دره بزرگی به قطر تقریبی ۱٬۳۰۰ کیلومتر وجود دارد که اطراف آن را کوه های به نسبت بلندی که ارتفاع برخی از آن ها به یک و نیم کیلومتر نیز می رسد،احاطه کرده اند
چگالی عطارد 5/4 برابر چگالی آب است. این چگالی بالا حاکی از آن است که عطارد هسته آهنی عظیمی دارد. نواحی عجیب آن که توان بازتاب امواج رادار را دارند در نزدیکی قطب های آن قرار گرفته اند
مکان عطارد در آسمان زمین؛ به علت نزدیکی زیاد مدار عطارد به خورشید، در آسمان زمین این سیاره زیاد از خورشید فاصله ندارد و همیشه کمی بعد از غروب خورشید و در ارتفاع کمی از افق دیده می شود.
دهانه های قطب شمال و جنوب عطارد احتمالا داری مقادیری از آب یخ زده هستند ولی بدلیل عدم انحراف عطارد، هیچ فصلی درآن بوجود نمی آید وخورشید هیچگاه نمیتواند بداخل دهانه های دو قطب آن بتابد.
عطارد دارای نازک ترین اتمسفر در میان سیاره های منظومه شمسی است. اتمسفر این سیاره که از هلیم و مقدار بسیار ناچیزی هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده به قدری نازک است که دانشمندان نام دیگری هم برای آن انتخاب کرده اند: اگزوسفر. ماه و سایر اجرام در منظومه شمسی نیز اگزوسفر دارند که آن را احتمالا به متداول ترین نوع اتمسفر در منظومه شمسی تبدیل کرده است.
عبور عطارد از مقابل خورشید زمانی رخ می دهد که این سیاره به صورت مستقیم بین خورشید و سیاره ی جلوتر عبور کند و درمقابل، صفحه ی خورشیدی ظاهر شود. عطارد طی گذار به صورت نقطه ی سیاه کوچکی دیده می شود که از مقابل دیسک بزرگ نارنجی رنگ خورشید عبور می کند.
درآسمان زمین، عطارد هرگز از خورشید دور نمی شود، درنتیجه رصد آن مشکل می شود. حتی تلسکوپ فضایی هابل نیز نمایی ازسطح عطارد نمی گیرد زیرا پرتوهای خورشید به بخش های حساس تلسکوپ آسیب می زنند.
جو عطارد به دو دلیل بسیار رقیق است؛ یکی نزدیکی زیاد عطارد به خورشید و دریافت گرمای زیاد که باعث جُنب و جوش مولکول ها درجو آن می شود، دوم پایین بودن نیروی گرانشی بدلیل کوچک بودن عطار
ماه و عطارد هر دو بسیار کم جرم تر از زمین هستند، بنابراین میدان گرانشی آنها از زمین ضعیفتر است. شخصی که روی زمین ۹۰ کیلوگرم وزن دارد در سطح ماه تنها ۱۵ و در عطارد حدود ۳۶ کیلوگرم وزن دارد.
این چشم انداز رنگارنگ از سیاره عطارد در طول ماموریت کاوشگر مسنجر تهیه شده است. این رنگ ها با آنچه عطارد در چشم انسان دیده می شود، فرق داشته و از واقعیت دور هستند؛ این رنگ ها باعث تقویت تفاوت های شیمیایی، معدنی و فیزیکی میان سنگ های تشکیل دهنده سطح سیاره می شوند.
شیب محوری کم عطارد (۰٫۰۳۴°) و سرعت چرخش مداری آن نشان می دهندکه هیچ فصلی بر روی عطارد دیده نمی شود. بخشی از سال در یک سمت سیاره همچون بسیار داغ و سمت دیگر بسیار سرد است.
هسته عطارد تقریبا ۸۵% از حجم این سیاره را پر می کند؛ که در مقایسه با سایر سیاره های سنگی در سامانه خورشیدی، خیلی عظیم است.
با تشکر فراوان از توجه شما عزیزان