موضوع : روانگرایی خاک
مقدمه: در طی زمین لرزه ها ،گسیختگی خاک،بخصوص روانگرایی خاک ،می تواند باعث تاثیرات ویران کننده روی ساختمانها،همچون واژگونی،پراکندگی جانبی ،نشست وسیع خاک یا … شود.این پدیده در طی سالهای متمادی مشاهده شد.در واقع،بیشتر از هم گسیختگی ساختمانها در زمین لرزه های باستانی می توانند یاد آور روانگرایی خاک که بر پایه دانش امروزی ما بدست آمده ،باشند.ولی این پدیده مورد توجه مهندسین تا بعد از زلزله ی نیاگاتا و زمین لرزه ی آلاسکا قرار نگرفته بود،که هر دوی آنها در 1904 رخ داده و بسیاری از اثرات روانگرایی خاک را نشان دادند.بعد از آن مشاهده های دقیق و مطالعات زیر زمینی روی این عارضه بوسیله ی مهندسان و دانشمندان سراسر جهان انجام شد.مکانیسم این پدیده برای سازه ها و ساختمانهای مهندسی مورد آزمایش بکار برده شده.هر چند ،در ارتباط با ساختمان پیچیده ی خاک و روانگرایی این پدیده هنوز دور از فهم ماست.
روانگرایی خاک در بعضی زمین لرزه های مهم:
تمامی زمین لرزه های قوی پدیده ی روانگرایی خاک را به همراه دارند.روانگرایی می تواند باعث گسیختگی ساختمانها در فرمها و مدلهای مختلف باشد.بعضی از گسیختگی سازه ها که نتیجه ی پدیده ی روانگرایی می باشند در زیر خلاصه شده اند
1-زمین لرزه نیاگاتا: شکل1. سازه ی واژگون شده ی در زمین لرزه ی نیاگاتا که در(,June20 1964) در ژاپن با شدتی بالغ 7.7 در مقیاس ریشتر به وقوع پیوست را نشان می دهد.ساختمان های نشانداده شده در دو شکل به طور کامل ودست نخورده باقی مانده اند ولی بخاطر رانش زمین در شده اند معلوم شد که زیر پی ها واژگون شده اند.معلوم شد که رانش زمین به علت روانگرایی خاک بود.
2-زمین لرزه آلاسکا:
زمین لرزه آلاسکا که (27,Mar, 1964) در خلیج آلاسکا به وقوع پیوست ,شدتی به اندازه 8.5 ذر مقیاس ریشتر داشت و از بزرگترین زلزله های اخیر به حساب می آیدو به علت روانگرایی خاک در آن ویرانی های زیادیمشاهده شده.به همراه زمین لرزه نیاگاتا هر دو زمین لرزه هایی هستند که مهندسین را وادار به تعمق در مسِِئله روانگرائی واداشتند.شکل 2.گسیختگی خاکریزی راهی را در اثر پدیده روانگرائی خاک نشان میدهد. شکل 2.گسیختگی زیر سازی جاده باعث ایجاد ترک در آن و جدا شدن جاده به دو قسمتجدا از هم می باشد.
3-زمین لرزه اوما پریتا:
زمین لرزه 1989,Oct.17)) اوماپریتا که شدتی بالغ بر 7.1 در مقیاس ریشتررا دارا بود مستثنی از ویرانی ها در اثر روانگرائی خاک نبود.شکل 3.نشاندهنده جوشش ماسه در فرودگاه اکلند که در اثر روانگرائی به وقوع پیوسته می باشد.
4-زمین لرزه کوب: روانگرائی در اثر حرکت شدید دینامیکی درزلزله کوب (7.2 در مقیاس ریشتر) به طورقطع باعث متلاشی شدن سازه ها بخصوص ویرانی پلهای هانسون شد.شکل 4. دهانه پلی را نشان میدهد که دال آن از یک طرف روی زمین افتاده.پایه پل آسیب ندید ولی تغیرات فیزیکی زیادی در آن مشاهده شد.روانگرائی خاک نقش اساسی را در خرابی این پل ایفا میکرد.
5-زمین لرزه ازمیر: زمین لرزه ازمیر که در شهر ازمیر ترکیه (1999,Aug,17) با شدتی بالغ بر7.4 در مقیاس ریشتر اتفاق افتاد و از آخرین زلزله های بزرگ می باشد.این زمین لرزه خسارات جانی بسیار زیادی را به علت ویران شدن خانه های مسکونی به بار آورد.یکی از ویرانی های معمول ساختمانی که بعلت روانگرائی القائی خاک اتفاق می افتد نبود مقاومت پایداری خاک در زیر پی های زیرین می باشد.شکل 5.نشاندهنده یکی ار مثال های آشکار این پدیده می باشد.
6-زمین لرزه تایوان: یکی دیگر از تاثیرات روانگرائی خاک نشست وسیع خاک را می توان در زمین لرزه (1999,Sep,21) تایوان (7.6 در مقیاس ریشتر) مشاهده کرد.شکل 6. بندری آسیب دیده دراثر پدیده روانگرائی خاک را نشان می دهد.نشست وسیع خاک درشکل به راحتی دیده می شود همچنانکه جوشش آب از لایه زیرین خاک قابل مشاهده می باشد.
مکانیسم روانگرایی خاک: دانستن مکانیسم روانگرایی خاک و اینکه چرا و در چه محل هایی این پدیده اتفاق می افتد بخاطر اهمیت این موضوع درزمین لرزه ها امری لازم می باشد. روانگرایی خاک پروسه ای است که در آن رسوبهای زیر سطح ایستائی آب موقتاً مقاومت خود را از دست داده و بیشتر مانند یک مایع ویسکوز عمل می کنند تا یک جسم جامد.روانگرایی بیشتر در خاکهای اشباع و بخصوص در ماسه ها و لای های بدون رس رخ می دهد. آب موجود در خاک فشاری بر ذرات خاک اعمال می کند. اگر این فشار به حد کافی کم باشد، خاک به صورت پایدار باقی می ماند. ولی هنگامیکه فشار آب از مقدار معینی تجاوز می کند، ذرات خاک را وادار به حرکت نسبی نسبت به یکدیگر می کند، بنابراین باعث کاهش در مقاومت می شود و در ادامه گسیختگی خاک اتفاق می افتد. در حین رمین لرزه، هنگامیکه موج برشی از میان لایه های اشباع خاک عبور می کند، باعث می شود تا ساختمان ذره ای خاک تغییر شکل داده و قسمت ضعیف خاک فرو ریزد.خاک فرو ریخته لایه زیرین را پر می کند و باعث بالا رفتن فشار آب حفره ای در این لایه می شود.اگر فشار آب توانائی مقابله کردن را نداشته باشد این امر تا جائی پیش می رود تا این فشار بالا رود و بتواند وزن لایه خاکی بالائی را تحمل کند بنابراین لایه خاک بالائی آماده حرکت و رفتار مانند یک مایع ویسکوز خواهد بود.شکل 7.تغییر شکل برشی خاک را در اثر بار دینامیکی زلزله نشان می دهد.
در عین حال که روانگرائی خاک معمولا ویرانی های سازه ای بسیاری را به همراه دارد ولی این خرابی ها در همه جا اتفاق نمی افتد.تنها بعضی مناطق هستند که مستعد روانگرائی خاک هستند.عموما مناطقی که دارای خاکی سست هستند و تراز آب زیر زمینی در آنها نسبتا بالا می باشد مستعد روانگرائی می باشند.درجه تغییر شکل خاک در اثر روانگرائی خاک وابسته به سن,تراکم و عمق خاک می باشد.شیب زمین و همچنین طرز قرار گیری سازه روی زمین های شیب دار نیز می تواند روی تغییر شکل خاک در اثر روانگرائی خاک تاثیر گذارد. روانگرائی خاک پدیده پیچیده ای می باشد ولی میتوان آنرا در دو طبقه جای داد که شامل روانگرائی جریان وجابجائی پریودیک می باشد. روانگرائی جریان در مناطق وسیع خاکی که در آن مقاومت خاک مایع گون شده بشدت پائین می باشد و زمین به شدت شیب دارمی باشد رخ می دهد.هنگامیکه پایداری الاستیک بویسله بار دینامیکی زلزله یا در بغضی موارد حتی بوسیله باری کوچک از بین می رود,بدنی وسیع از خاک می تواند بطور یکپارچه مسافت خیلی طولانی (حتی دهها مایل) را با سرعت بالائی طی کند.بخاطر این خصوصیت این نوع روانگرائی خاک همواره مصیبت بار می باشد.شکل 8. مکانیسم این نوع روانگرائی خاک را نشان می دهد.خسارات ناشی از ویرانی ساختمانها در اشکال 1. و5. خسارات ناشی از این نوع روانگرائی (روانگرائی جریان) در زمین لرزه ها هستند.
جابجائی پریودیک بوسیله بار گذاری چرخه ای(پریودیک) در جاهائی که تنش برشی خاک از مقاومت خاک کمتر می باشد و زمین دارای شیب ملایمی می باشد اتفاق می افتد.در طی زمین لرزه ها,جابجائی پریودیک خاک بطور پیوسته با بارگذاری دینامیکی افزایش می یابد و در نهایت منجر به گسیختگی خاک می شود.یکی از نتایج جابجائی پریودیک پراکندگی جانبی می باشد که هنگامی رخ می دهد که خاک فرو نشسته نتواند لایه روئی را تحمل کند.بنابر این نیروهای گرانشی و اینرسی به کمک هم بار دینامیکی زلزله را بالا برده و باعث گسیختگی لایه خاک روئی می شوند.اشکال 2. و 3. نشان دهنده این پدیده می باشند.
معرفی روانگرائی: روانگرائی خاک و زمین خرابی های مربوطه معمولاً به یاد آور زمین لرزه های بزرگ هستند عموماً ، روانگرائی مربوط به از دست دادن مقاومت درخاکهای اشباع و غیر چسبنده بعلت بالا رفتن فشار آب حفره ای در طی بار گذاری دینامیکی می باشد. یک تعریف دقیق و جامعتر از روانگرائی خاک که توسط اسلادن ارائه شده به شرح زیر است: (sladen,1985) ((روانگرائی پدیده ای است که در آن جرمی از خاک درصد زیادی از مقاومت برشی خود را وقتیکه در معرض بارهای یکنواخت پریو دیک یا بارهای ضربه ای قرار می گیرد از دست می دهد ،و مانند یک جسم مایع گون تا هنگامیکه تنش اعمال شده برآن بیشتر از حد مقاومت برشی باشد جاری می شود.)) در حالت کلی روانگرائی خاک بصورت انتقال از حالت جامد به حالت مایع در نتیجه ی افزایش فشار حفره ای و کم شدن تنش موثر بیان می شود. بعضی ویرانی های خاک که منسوب به روانگرائی هستند در واقع مربوط به جابجائی پریودیک می باشند که منتج به تغییر شکل محدود خاک بدون جاری شدن و آبگونه شدن می شود.تعریف دقیق و مختص روانگرائی یکی از بحث های طولانی در زمینه ی ژئوتکنیک می باشد. در حالیکه محققان در باره ی وجه تمایز روانگرائی و جابجائی پریودیک بحث های زیادی کرده اند،اصطلاح روانگرائی بیشتر برای توصیف تمام بهم ریختگی های مکانیسم خاک در نتیجه ی بالا آمدن فشار حفره ای در حین برش های تناوبی زهکشی نشده ی خاکهای اشباع به کار می رود.
با در نظر گرفتن مکانیسم گسیختگی خاک در بالا، رابرتسون(1994) یک سیستم طبقه بندی منصفانه ای را برای مشخص کردن روان گرائی خاک ارائه کرد.آخرین نسخه این سیستم طبقه بندی برای روانگرائی که توسط رابرتسون و فییر(1996.) ارائه شد به صورت خلاصه شده ی زیر می باشد: 1.روان گرائی جریان: برای جریان زهکشی نشده خاک منقبض شونده اشباع هنگامیکه تنش برشی ایستائی بیشتر از مقاومت پسماند خاک می شوند بکار می رود.گسیختگی ممکن است بوسیله بارهای برشی یکنواخت یا دوره ای شروع شود. 2.نرم شدگی پریودیک: برای توصیف تغییرات قیزیکی وسیع که در طی برش پریودیک بخاطر بالا رفتن فشار حفره ای در خاکها که منجر به بزرگ شدن برش یکنواخت زهکشی نشده می شود رخ می دهند بکار می رود.نرم شدگی پریودیک که در آن تغییر شکل بعد از اتمام بار گذاری پریودیک ادامه پیدا نمی کند می تواند در مرحله ی دیگر به صورت زیر طبقه بندی شود: روان گرائی پریودیک: هنگامی رخ می دهند که تنش های برشی پریودیک بیشتر از تنشهای برشی ایستائی اولیه می شوند تا تنشهای معکوسی را تو لید کنند.وضعیتی از تنش موثر صفر ممکن است بوجود آید که در طی آن تغییر شکلهای بزرگی ممکن است به وقوع بپیوندند. جابجائی پریودیک: که در آن بارهای پریودیک تا حد یک تنش برشی عکس جاری نمی شوند و وضعیت تنش موثر صفر به وقوع نمی پیوندد.تغییر شکلها در هر دوره از تنش برشی با هم جمع می شوند.
شناسایی خاک روانگرا شده: بیشتر روانگرایی های خاک تاثیرات ویران کننده ای دارند که می توان آنها را شناسایی کرد. ولی بعضی موارد از روانگرایی های خاک در زمین لرزه ها دیده شده اند که باعث ویرانی های سازه ها نشده اند. لازم است این موارد به خوبی شناسایی شوند تا با تقویت خاک موجود در زیر سازه ها از خطرات احتمالی بعدی جلوگیری کرد. تکنیکهای زیادی برای انجام این کار وجود دارد. یکی از آنها این است که دو شتاب سنج را در محل ، یکی در عمق پائین از خاک و دیگری در لایه ی بالایی نسب کرد.اگر شتاب ثبت شده در لایه ی روئی به طور عمده از شتاب ثبت شده در لایه ی پائینی کوچکتر باشد و لایه ی بالائی دوره ی حرکت طولانی تری را نشان دهد، می توان گفت روانگرایی خاک تا حدودی در این مکان رخ داده. این تکنولوژی در یکی از پلها در آمریکا که نزدیک به مرکز زمین لرزه 1995 کوب بود انجام شد در طی زمین لرزه، محل پل ، دستخوش حرکت شدید زمین شد.شکل9. تغییرات زمانی دو شتاب سنج را نشان می دهد یکی نزدیک سطح زمین و دیگری در عمق 34 متری. با مقایسه ی دو شکل، می توان مشاهده کرد که شتاب در سطح زمین بسیار کوچکتر از شتاب در عمق 34 متری است و دوره ی شتاب عمق زمین کاملاً طولانی تر از لایه ی بالایی می باشد.این پدیده اظهار دارد که می توان با اطمینان گفت روانگرایی خاک در این محل در طی زمین لرزه اتفاق افتاده هر چند اگر خرابی شدیدی به بار نیاورده.
شبیه سازی روانگرایی خاک در طراحی زمین لرزه: بخاطر تاثیرات ویران کننده ی روانگرایی خاک روی سازه ها، بسیار مهم است که روانگرایی را بعنوان مسئله ای قابل توجه در طراحی زلزله ای جاهایی که مستعد روانگرایی خاک هستند در نظر گرفت تا بتوان با تحقیقات بعمل آمده پتانسیل خطرات ناشی از آنرا کاهید. مدل های ریاضی بسیاری بر اساس جزئیات خاکها ،انواع سازه های مختلف و پی ها برای شبیه سازی روانگرایی القایی توسط بارهای دینامیکی ایجاد شده اند.در مدل کردن محدود عناصر فقط دونوع از مدل ها هستند که عموماً بکار گرفته می شوند. یکی از آنها از چشمه ی خاکی استفاده می کند تا خاک اطراف پی را شبیه سازی کند نمونه های مختلفی از چشمه ها برای مراحل مختلف در طی زلزله بکار گرفته می شوند.در این مدل سازه های روزمینی تبدیل به جرم های متمرکزی که بوسیله میله هایی به یکدیگر متصل شده اند مدل سازی شده اند. بقیه ی مدلها از مقیاس بزرگ عناصر شبیه سازی شده ی محدود استفاده می کنند، که در آن خاک ، پی و سازه روزمینی با استفاده از انواع مختلف عناصر محدود که ویژگی نسبی آنها را دارا می باشند شبیه سازی شده اند . مدل دوم ویژگی های برتری نسبت به مدل اولی دارد زیرا مدل دوم تاثیرات عکس العمل ساختمان خاک را در نظر می گیرد و خاک به تنهائی عمل نمی کند,که خود نزدیکتر به واقعیت می باشد.از این گذشته,به طور موثر خاکی که نزدیک پی است را از خاکی که دور تر از آن است متمایز می کند.خاکی که نزدیک پی سازه میباشد ویژگی های پیچیده ای دارد و بیشتر در معرض آبگون شدن به خاطر بهم ریختگی های دینامیکی از طرف پی می باشد و فشار آب در این منطقه به سختی پراکنده می شود.مرحله سخت مدل کردن روانگرائی خاک شناسائی پارامتر های خاک می باشد که تحقیقات زیاد و قابل توجهی روی این پروسه انجام شده و در حال حاضر نیز در حال اجراست.
زمین خرابی های ناشی از روانگرائی خاک: هنگامیکه احتمال روانگرائی خاک تشخیص داده شد ،یک ارزیابی مهندسی باید چگونگی و شدت زمین خرابی ممکن را مورد بررسی قرار دهد.هیات تحقیقات بین المللی هشت نوع زمین خرابی عموی را که به همراه روانگرائی خاک به وقوع می پیوندند را ارائه داده که به شرح زیر می باشند: جوشش ماسه ،که عموما باعث نشست یا صدمات کوچکتر می گردد. گسیختگی جریان شیبها که شامل سرازیر شدن وسیع یک جرم خاکی می شود. پراکندگی های جانبی که از جابجائی جانبی زمینهای با شیب کم ناشی می شود. نوسان زمین در جائی که روانگرائی توده ی خاک پائین تر از سطح محل منتهی می شود به حرکات عقب جلوی یک قسمت از خاک سطحی دست نخورده. نبود ظرفیت باربری که باعث گسیختگی پی ها می شود. صعود نیروی شناوری سازه های زیر زمینی مانند تانکرهای دفن شده. نشست زمین، که اغلب به همراه مکانیسم های گسیختگی دیگر می باشد. خرابی دیوارهای حائل بعلت بارهای جانبی زیاد شده از طرف خاک روانگرا شده ی خاکریز یا نبود نیروی نگهدارنده از طرف خاک پی روانگرا شده.
مشاهدات زمینی و مکانیسم جوشش ماسه ای: جوشش های ماسه ای در حین یا بعد از وقوع زمین لرزه های شدید مشاهده می شوند(برای مثال:نیگاتا و آلاسکا 1990.چالرزتون 1888.سانفرانسیسکو 1906.لوما پریتا 1989.و…).این علائم ویژه(اشکال 10و11)ممکن است در حین یا بعد از وقوع مرحله ی لرزش شدید زمین تشکیل یافته و در مقادیر و اشکال گوناگونی ظاهر شوند(در شکل مخروطی و یا در طول یک شکاف طولی).مخلوط آب-ماسه ی خارج شده از زمین دیده شده حتی بیش از 4 فوت از سطح زمین فوران کند(کاواگامی 1965.).مقدار سیاله ای که به طرف سطح رانده می شود بستگی به شدت آسیبی دارد که به اسکلت جامد خاک تحمیل می شود.برای یک خاک بسیار شل 15% و یا بیشتر سیاله ی حفره ای ممکن است در طی بار گذاری پریودیک بطرف بالا رانده شود.تلاشهای تئوریک و عملی گوناگونی برای توصیف مکانیسم جوشش ماسه ای انجام شده.
نتایج ازمایشی که توسط الگامال (1989.) روی نمونه خاکی با دو لایه ی ماسه ای و یک لایه ی رسی بین آندودست آورد های زیر را داشت: الف)ضخامت نسبتا زیاد آب انباشته شده ی بین لایه ها که ممکن است بوجود آید. ب)مدت زمان بلندی که در طی آن این ضخامت در پی اتمام بارهای دینامیکی تحمل شده. در یک غیر یکنواختی (مثلا شکاف،خلا،…) ممکن است حتی با تماس انگشت،خاک مانند یک مایع به طرف سطح روان شود(شکل 12).اندازه ی این جوشش عموما بستگی به سیاله ای که بیرون می تراود دارد.
استعداد روانگرائی خاک در زمین لرزه ها: روانگرائی بیشتر در رسوبات خاکهای سست،اشباع،غیر چسبنده و کم عمق هنگامیکه زمین تحت حرکت شدید قرار می گیرد مشاهده می شود.خاکهای غیر اشباع در معرض روانگرائی قرار نمی گیرند زیرا تراکم حجم باعث بوجود آمدن فشار حفره ای نمی شود.روانگرائی و تغییرات فیزیکی وسیع بیشتر در خاکهای منقبض شونده اتفاق می افتد در حالیکه نرم شدگی پریودیک و تغییرات فیزیکی محدود در خاکهای منبسط شونده اتفاق می افتد.مفهوم حالت پایدار چگونگی تاثیر گذاری تراکم اولیه و تنش موثر محدود کننده را روی ویژگی های روانگرائی یک خاک مشخص را شرح می دهد.بقیه فاکتور هائی که روی استعداد روانگرائی خاک های مختلف تاثیر می گذارند در این بخش آرائه شده اند.در عمل ،پتانسیل روانگرائی برای یک توده خاک در طی زمین لرزه بوسیله ی آزمایشهای در محل و پروسه های تجربی بدست آمده اند.وسیع ترین پروسه ی قابل قبول برای سنجیدن استعداد روانگرائی خاک بر پایه ی آزمایش نفوذ پذیری استاندارد می باشد. از آنجائی که روانگرائی همراه با تمایل دانه های خاک برای باز چیده شدن در هنگام برش می باشد، هرعاملی که دانه های خاک را از حرکت باز دارد مقاومت روانگرائی توده خاک را افزایش خواهد داد.سختی دانه ها،بافت خاک و سن آن فاکتورهای مهمی هستند که باز چیده شدن دانه ها را به تعویق می اندازند((Seed 1979..خاکهائی که سن آنها بیش از 10000 سال می باشد معمولا مستعد روانگرائی نمی باشند(Youd and Perkins 1979.)، مگر به خاطر پیوند ضعیف بین دانه های خاک.
روشهائی برای کاستن پتانسیل روانگرائی خاک: روانگرائی خاک پدیده ایست که پیش بینی آن از قبل کمی سخت بنظر می رسد.یکی از مسئولیت های مهندسین کاهش دادن پتانسیل روانگرائی خاک و نتایج مصیبت باری است که روانگرائی برای سازه ها به همراه می آورد.هر چند هنوز چیزهای زیادی هستند که باید در باره روانگرائی دانست,بعضی از قواعد کلی باید رعایت شوند تا ویرانی های ناشی از پتانسیل القائی روانگرائی کاسته شوند.بعضی از پیشنهادات بطور خلاصه وار در زیر آمده اند: اولا باید از ساخت سازه ها در مناطقی که مستعد روانگرائی هستند جلوگیری کرد,که این خود بهترین روش می باشد.این مناطق عبارتند از: 1.مناطقی که مستندات تاریخی خبر از وقوع روانگرائی در آن مناطق را می دهند. 2.تمامی مناطقی که دارای خاک غیر متراکم و مستعد روانگرائی هستند, که عبارتند از مناطقی که دارای خاکهای اشباع, غیر اشباع و یا خاکهائی که ممکن است در آینده اشباع شوند می باشند. 3.مناطقی که اطلاعات و آنالیز های بدست آمده ژئوتکنیکی نشان دهنده روانگرا بودن خاک آنها می باشند. 4.مناطقی که در آنها خاک از دید زمین شناختی جوان (جوان تر از 10 تا 15 هزار سال) و از دید مهندسی اشباع می باشند. 5.مناطقی که دارای شیب نسبتا تندی هستند. دوما تقویت خاک در مناطق مستعد روانگرائی اگر ساختن سازه در این مناطق امری ضروری می باشد.این عمل بوسیله تعویض خاک منطقه, تراکم دینامیکی خاک, تزریق بتن در خاک و نصب ستون های بتنی و سنگی صورت می گیرد.
سوما سازه ها علیرغم اینکه در مناطق مستعد روانگرائی خاک نیستند در برابر روانگرائی مقاوم ساخته شوند. بعضی از مناطق بنظر نمی رسند که مستعد روانگرائی خاک باشند ولی سازه ممکن است از اهمیت بالائی برخوردار باشد مانند ساختمانهای مسکونی پر جمعیت , پلها و بند های طولانی روی رودخانه ها و ….در این نوع سازه ها بهتر است ارزیابی روانگرائی خاک را در پروسه طراحی این نوع سازه ها دخیل کرد. بر پایه مکانیسم ها و فرمهای مختلف روانگرائی خاک و مطالعات وآموخته های انجام شده از زمین لرزه ها,برخی پیشنهاذات زیر بهتر است در طراحی سازه ها در نظر گرفته شود: 1.فراهم آوردن زهکشی مناسب در پی سازه ها تا فشار آب خاک نتواند به راحتی تحت اثر بارهای دینامیکی بالا رود. 2.گیردار کردن سخت پی ها به یکدیگر طوری که حتی اگر روانگرائی در زیر پی ها اتفاق افتد به راحتی از هم پاشیده نمی شوند.سازه نشان داده شده در شکل 5. بخاطر قوی نبودن کافی گیرداری پی ها با این فاجعه روبرو شد. 3.بکارگیری شمع های زاویه دار در زیر فندانسیون های شمع دار.چون اگر حتی خاک سطحی نیز گسیخته شود شمع ها نه تنها بارهای عمودی بلکه بارهای افقی را نیز تحمل می کنند. 4.پایدار کردن خاک پی های تضعیف شده ی اطراف سازه ها بعد از زمین لرزه ها یا حتی بعضی بارهای دینامیکی دیگر و تعمیر پی های آسیب دیده.
The end
Thank you
کانال تلگرامی
بانک پاورپوینت های مهندسی رشته عمران و معماری https://telegram.me/Bankpptmohandesi