تارا فایل

پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی


اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

فهرست

ضوابط و استانداردها
ضوابط عمومی طراحی فضاهای تجاری تفریحی:
حداقل مساحت هر واحد تجاری 12 متر مربع می باشد.
حداقل عرض دهنه تجاری 3 متر تعیین شده است.
ارتفاع واحدهای تجاری واقع در همکف حداکثر 5/5 متر و حداقل 4 متر تعیین می شود.
در طبقه همکف عرض راهروهای دو طرفه حداقل 5 متر و یک طرفه حداقل 3 متر است.
حداقل عرض راهروی جلوی واحدهای تجاری یکطرفه در طبقات بالای همکف 2 متر است.
عرض راه پله بصورت یکطرفه حداقل 2 متر و بصورت دو طرفه حداقل 1/5 متر در نظر گرفته شود، و فاصله راه پله از دورترین واحد تجاری نباید از 20 متر تجاوز کند.
به ازای هر 10 واحد تجاری یا 200 متر مربع سطح زیربنا، احداث یک واحد سرویس بهداشتی شامل یک توالت و دستشویی الزامی است.
احداث نیم طبقه در مجموعه های تجاری مجاز نمی باشد.

مقررات ساختمانی در حوزه تجاری تفریحی :
زیرزمین با کاربرى انبارى در صورتیکه ارتفاع آن از جدول خیابان تا زیر سقف 1/20 بیشتر نباشد و پا به صورت پارکینگ باشد در کلیه کاربریها جزء تراکم ساختمانى محسوب نمى‏شود.
2 سطح زیربناء در طبقه همکف تا میزان 100 درصد مساحت عرصه مى‏تواند باشد.
سطح کل طبقات: در مرکز محله حداکثر تا میزان 250 درصد و در مرکز ناحیه حداکثر تا میزان 350 درصد مساحت عرصه مى‏تواند باشد.
رعایت عقب نشینى جانبى نسبت به پلاکهاى مجاور در ساختمانهاى تجارتى تا چهار طبقه باشد عقب نشینى نسبت به پلاکهاى مجاور 2 متر از روى طبقه همکف الزامیست.
تبصره 1: سطح زیر بنا در طبقه همکف معادل 100 درصد مساحت زمین مى‏تواند باشد. در سایر طبقات نیز پس از رعایت عقب نشینى جانبى و عقب نشینى‏هاى محدودیت ارتفاع نیز مجاز است که بقیه سطح هر طبقه )طبقات اول و دوم و…( به زیر بنا اختصاص یابد مشروط به اینکه سطح کل زیر بنا از سطح زیربناى مجاز 250 درصد و 350 درصد تجاوز ننمایند.
تبصره 2: قطعات واقع در کاربردى تجارتى تفریحی در صورتیکه عقب نشینى جانبى میسر نباشد مى‏تواند حداکثر در دوطبقه جمعاً 200 درصد زیر بنا احداث گردد. مشروط به اینکه محدودیت ارتفاع بعد از طبقه همکف نسبت به عرض گذرگاه آن رعایت گردد.
در مجموعه‏هاى تجارتى تفریحی که در سطح کل معادل 40 درصد قطعات باقیمانده در تجارت محله به صورت دو طبقه 100 درصد و در تجارت ناحیه سه طبقه 100 درصد و مجموعاً 300 درصد احداث بنا شود و 40 درصد فضاى باز پاسخگوى پارکینگ بوده و نیاز به احداث پارکینگ نخواهد بود. زیرزمین نیز به صورت انبارى در پلاکهاى فوق با رعایت سایر ضوابط و مقررات بلامانع مى‏باشد.

سطح کل طبقات مساوى با 500 درصد سطح کل زمین
سطح طبقه همکف و اول حداکثر 100 درصد کل زمین مى‏تواند با استفاده در این نوع ساختمانهاى تجارتى عقب شى‏ء جانبى نسبت به پلاکهاى مجاور از طبقه اول به بعد به متراژ 2 متر بایستى رعایت شود.
تبصره 1: سطح زیر بنا در طبقه همکف و اول معادل 100 درصد مساحت زمین باشد. در سایر طبقات نیز پس از رعایت عقب نشینى جانبى و عقب نشینى محدودیت ارتفاع نسبت به عرض ممر مى‏توان باقیمانده سطح هر طبقه )طبقات 2 و 3…) به زیر بنا اختصاص داده شود. مشروط بر اینکه سطح کل زیر بنا از سطح مجاز از 500 درصد تجاوز ننماید.
چنانچه در پلاکهاى تجارتى تصد احداث ساختمان به صورت مختلط تجارتى و مسکونى باشد، بایستى از ضابطه مسکونى یا تراکم زیاد یعنى 240 درصد استفاده شود که در این حالت در طبقه همکف تا میزان 60 درصد سطح کل زمین را مى‏توان به تجارتى اختصاص داد.
تبصره 2: حداکثر ارتفاع طبقه همکف در تجارت محله و ناحیه 4/5 متر و در تجارت شهرى 5/5 متر مى‏باشد.
تبصره 3: احداث پله فرار و آسانسور در ساختمانهاى تجارتى بیش از سه طبقه الزامیست.
تبصره 4: در ساختمانهاى عمومى )تجارتى و خدماتى( بیش از 600 متر مربع رامپ ورود و خروج و سرویسهاى لازم جهت معلولین بایستى پیش بینى گردد.
تبصره 5: اتاقک مخصوص موتورخانه آسانسور در پشت بام و خر پشته در ساختمانهاى ادارى و تجارتى تا حداکثر مساحت 25 متر مربع جز سطح زیر بنا محاسبه نمى‏شود، لذا مشمول پارکینگ نیست.

مقررات ساختمانی در تجارت شهری

احداث بالکن با تراس و پیش آمدگى بر روى معابر
بجز خیابانهاى مشرف به حرم مطهر در خیابانهاى بیش از 8 متر مقدار پیش آمدگى به میزان یک سوم عرض پیاده رو و حداکثر پیش آمدگى 1/20 متر مجاز است مشروط به اینکه ارتفاع آن از سه متر کمتر نباشد. در صورتیکه کنسول در ارتفاع 2/40 )مانند پیلوت( از کف پیاده رو احداث شود به میزان یک سوم عرض پیاده رو، حداکثر 60 سانتى متر بیشتر نشود ضمناً عرض پیاده رو یک ششم عرض خیابان مربوط مى‏باشد
کنسول در قسمت راه پله
کنسول راه پله فقط مى‏تواند در ارتفاع 2/20 یا 2/40 متر از کف احداث شود و حداکثر 70 سانتى متر پیش آمدگى داشته باشد و عرض آن 3 متر باشد کنسول‏هاى احداثى در خیابانهاى جزو تراکم ساختمانى محاسبه نمى‏شود
تراس:
چنانچه طرفین آن باز باشد نصف مساحت آن جزء سطح طبقات محسوب مى‏گردد.
چنانچه طرفین آن بسته باشد دو سوم مساحت آن جزء سطح طبقات محسوب مى‏گردد و اگر کلیه جهات بوسیله دیوار و یا شیشه مسدود گردد. کاملاً جزو سطح زیربنا محسوب مى‏گردد.

رعایت محدودیت ارتفاع
الف. ساختمانهاى و اقع در حاشیه خیابانهایى که عرض آن 30 متر ارتفاع نیاز به رعایت محدودیت ارتفاع ندارد.
ب. ارتفاع ساختمانهاى واقع در حاشیه خیابانهاى کمتر از 30 متر نباید از عرض خیابان مربوط تجاوز نماید و در صورتیکه ارتفاع از عرض خیابان بیشتر باشد مى‏بایست به همان میزان عقب نشینى نماید به عبارت دیگر ارتفاع ساختمان در داخل زاویه 45 درجه از ضلع مقابل خیابان قرار گیرد.
ج. ارتفاع ساختمانهاى با دو یا چند بر به گذرگاه‏هاى با عرض کمتر از 30 متر، حداکثر ارتفاع ساختمان گذرگاه کمتر از 7 متر تا حدود زیر زمین یا پیلوت و دو طبقه بالاى آن نیاز به عقب نشینى جانبى ندارد و مازاد آن مشمول مقررات مربوط به عقب نشینى جانبى (3/5 متر از محور گذرگاه( خواهد بود و پس از رعایت این مقررات تابع مقررات بند »ب« در مورد گذرگاه با عرض بیشتر خواهد بود، به این معنى که ارتفاع نسبت به گذرگاهى که داراى عرض بیشتر است تعیین خواهد شد و حداکثر ارتفاع این قبیل ساختمانها پس از رعایت عقب نشینى مذکور در بالا در بر گذرگاه با عرض کمتر از هفت متر تا حداکثر 32 متر خواهد بود و به ازاء هر طبقه اضافه ارتفاع از 32 متر بایستى 4 متر نسبت به بر قبلى عقب نشینى داشته باشند.
ارتفاع ساختمانها با حداقل یک بر به خیابان با عرض 30 متر و بیشتر و یک یا چند بر به گذرگاه کمتر از 30 متر:
چنانچه خیابان کمتر از 30 متر بیشتر از 12 متر باشد ساختمان احتیاج به رعایت محدودیت ارتفاع ندارد.
و چنانچه عرض خیابان کمتر از 30 متر بین 7 تا 12 متر باشد حداکثر ارتفاع این قبیل ساختمانها سى و دومتر خواهد بود و به ازاء هر طبقه ارتفاع از ارتفاع 32 متر بایستى چهار متر عقب نشینى داشته باشد.

ز. چنانچه عرض خیابان کمتر از هفت متر باشد بعد از زیرزمین یا پیلوت، احداث حداکثر دو طبقه مجاز مى‏باشد. چنانچه احتیاج به احداث طبقه سوم و چهارم و… باشد، رعایت عقب نشینى در طبقه سوم )تا عمق 3/5 متر از محور گذرگاه( الزامى است و پس از رعایت این مقررات تابع مقررات بند »ب« در بالا مى‏باشد.

مقررات تفکیک زمین های واقع در حوزه استفاده از زمین های تجاری تفریحی
مساحت قطعات تفکیکى
اندازه قطعات تفکیکى واقع در حوزه استفاده از اراضى تجارتى تفریحی دولتى با توجه به ضوابط ساختمان و عقب نشینى جانبى و دسترسى‏هاى لازم به قرار زیر است:
– حداقل مساحت یک قطعه زمین در منطقه یک شهر پانصد متر مربع
– حداقل مساحت یک قطعه زمین در منطقه دو شهر چهارصد متر مربع
– حداقل مساحت یک قطعه زمین در منطقه سه شهر سیصد متر مربع
– قطعات تفکیکى واقع در حوزه مختلط مرکز شهر نبایستى از هزار متر مربع کمتر باشد.
عرض قطعات تفکیکى
چون کلیه ساختمانهاى تجارتى و تفریحی مشمول مقررات عقب نشینى جانبى در طبقات مى‏باشند، بنابراین در طرح‏هاى تفکیکى قطعات و حداقل مساحت مى‏بایست با توجه به مقررات مذکور تعیین گردد و قطعاتى که داراى مساحت طبق ضابطه باشند ولى به علت داشتن رعض کم نتوان عقب نشینى جانبى را در آنها به عمل آورد، نبایستى از طرف مقامات تصویب کننده طرح پذیرفته شوند. به هر حال حداقل عرض و یا حداقل فاصله بین اضلاع یک قطعه زمین تجارتى تفریحی یا دولتى ادارى نبایستى از 12 متر کمتر باشد.
دسترسى قطعات تفکیکى
در طرح‏هاى تفکیکى اراضى و دولتى ادارى دسترسى قطعات بایستى حداقل به دو گذرگاه جداگانه شبکه خیابانى و شبکه گذرگاه پیاده رو یا دو شبکه خیابانى تنظیم گردد.

استانداردهای طراحی مجتمع های تجاری-تفریحی
پارکینگ در فضاهای تجاری-تفریحی
پارکینگ کاربرى‏هاى تجارى تفریحی، ادارى ، بهداشتى و آموزى
در کاربرهاى تجارتى-تفریحی – ادارى – بهداشتى – آموزشى – پارکینگ بر مبناى زیربنا محاسبه مى‏شود.
توضیح: وجود یک پارکنیگ 25 متر مربعى به ازاء هر 75 متر زیربنا و یا به ازاء هر شش کارمند یک پارکینگ الزامى است.

رعایت محدوده ارتفاع:
عرض خیابان 30 متر

ارتفاع طبقات
ارتفاع طبقات در مورد واحدهاى بزرگ 2-5 متر و در مورد واحدهاى کوچک 3 متر بستگى به نوع سرویس‏ها و ارتفاع طبقات براى مشتریان بازدارنده بوده و براى کارمندان خسته کننده مى‏باشد. مغازه‏ها بر دور متکى نیستند بلکه نور مصنوعى همراه با تهویه مکانیکى در آنها تامین مى‏شود.
ارتفاع طبقه بوسیله تراز زمین 4/5-5 متر و در فوقانى‏ترین طبقه 3-4/75 متر است.
واحدهاى فروشگاههاى بزرگ 0/2-2 مساحت کف را متکى است براى کمد و پیشخوان به کار برد و بقیه مساحت در 10 متر مربع براى هر 15 نفر تخصیص داده شده است.

دربهای ورودی:

درب‏هاى ورودى
در ساختمانى که مساحت مفید کف آن بیش از 1500 سانتى متر مربع است تمامى حیاطها باید داراى ورودى و خروجى باشند و ورودى و خروجى باید حتى الامکان از یکدیگر دور باشند و ورودى‏ها و گذرگاه‏ها حداقل ارتفاع و عرض ورودى در طبقه همکف 3700 میلى متر است. دسترسى به لوازم آتش خاموش کنى باید مهیا باشد. دایره گردش براى این لوازم 17 متر است. جاده‏ها باید ظرفیت بار 10/1 تن داشته باشند. حداکثر فاصله هر نقطه از ورودى باید 25 متر باشد. در طبقه همکف عرض خروجى‏ها و گذرگاه‏هاى اصلى مشتریان باید 200 نفر اول 1070 میلى متر و براى هر 25 میلى متر به عرض قبلى اضافه مى‏شود. هرگاه 2 خروجى وجود اشته باشد عرض هر کدام از آنها باید همه اعضاى مشغول در فروشگاه کافى باشد. لازم است درب‏هاى خارجى به بیرون باز شوند: نباید از درب‏هاى کشویى استفاده شود. ورودى پاساژ تقریباً 3/5 متر ارتفاع و پهنا دارد. اگر خروجى پیاده به حیاط باز مى‏شوند قسمت فروش تقریباً 80 سانتى متر پهنا لازم دارد. خروجى‏ها به حیاط هنگامى به حساب مى‏آیند که ورودى یا گذرگاه به پهناى تقریباً 4 متر یا دو پاساژ هر کدام 3/5 متر پهنا داشته باشند. پهناى خروجى 1/5 متر و در زیر زمین 1/1 متر باشد.

درهاى اتوماتیک و درهاى برقى:
چنانچه یک در اتوماتیک مورد استفاده قرار گیرد بایستى با قوانین ANSI/BHMAA منطبق باشند.
درهاى آهسته بازشو، اتوماتیک با نیروى کم، بایستى با قوانین 4891-91-651 ANSI/A منطبق باشند.
چنین درهائى نبایستى سریعتر از 3 ثانیه باز شده و بیشتر از 15 نیرو (66/6 نیوتن( جهت توقف حرکت نیاز داشته باشد.

دربهای خروجی

درب‏هاى خروج:
پهناى مجموع تمام درب‏ها تخلیه هر 100 متر مربع یا قسمتى از مساحت طبقه، مساوى با 0/30 متر پهناى خالص است، در طبقه فوقانى پهناى حداقل در مساوى با پهناى پلکان است.
پهناى درب‏ها به قرار زیر است:
تا 500 نفر معادل 1 متر براى هر 120 نفر
تا 1000 نفر معادل 1 متر براى هر 150 نفر

ظرفیت کریدور:

شرایط رفت و آمد عبارت از 3/0 P/m است. P/m به معنى هر متر مربع مى‏باشد و شرایط تراکم بیشتر وضعیت افراد همیشه قادر نیستند با سرعت طبیعى خود راه بروند و حتى نمى‏توانند از افرادى که آهسته‏تر راه مى‏روند سبقت بگیرند. پیشینه تراکم جمعیت قابل قبول براى طراحى محوطه‏هاى سیر کولاسیون مردم 4/1 P/m است.
تحت این تراکم جمعیت، بیشتر افراد آهسته‏تر از سرعت طبیعى خود راه مى‏روند. و اندکى احساس ناراحتى مى‏کنند. براى مسافت‏هاى کوتاه در مسیر، تا حدود 0003m تراکم بیشترى براى جمعیت مجاز است. اما به شرطى که در پیش و بعد از این مسافت پر تراکم )مانع( فضاهاى بازتر با عرض بیشتر وجود داشته باشد. در مورد گریدورهایى که عرضشان تقریباً 0021m است. ظرفیت رفت و آمد متناسب با عرض کریدور است. در گذرگاههاى باریکتر 2 نفر نمى‏توانند از یکدیگر سبقت بگیرند.
حداقل عرض پیشنهادى براى گذرگاه اصلى عبارت از 1/98 متر و براى گذرگاه فرعى 0/99 متر است. ارتفاع پیشخوان عموماً 92 سانتى متر است. مردن یا ضریب سیستم بر حسب نوع قفسه بندى فروشگاه متغیر است.
ظرفیت کریدور

فضاهای ارتباطی
پلکان ها

پلکان‏ها
در دیوارهاى خارجى با خروجى به بیرون از هر قسمت طبقه بالا دو رشته پله که یکى از آنها در فاصله 25 مترى است لازم مى‏باشد. اتاق‏هاى مجاور نزدیک یک رشته پلکان به فاصله کمتر از 15 متر باید تعبیه گردد.
6-4-2-2- پله برقى
که براى سهولت در رفت و آمد و نظم بیشتر بخصوص در مناطق پر رفت و آمد اجرا مى‏شود.
از لحاظ ساختمانى به صورت سازه فولادى اجرا مى‏شود، که تناسبات آن براى ارتفاع کمتر از 6m زاویه حدود 35 درجه و سرعت 0/5 متر بر ثانیه و در بقیه موارد زاویه کمتر از 30 درجه مى‏باشد.
ماکزیمم عرض 1050 میلى متر و مى‏بینیم عرض 600 میلى متر که در این اندازه‏ها بهینه سازى مسافت در نظر گرفته شده است.

آسانسور

1) رفت و آمد کم و نفر بر
2) آسانسور برانکار / نفربر
3) آسانسور نفربر چند منظوره
4) آسانسور با رفت و آمد زیاد
5) آسانسور چندمنظوره براى کالا
6) آسانسور براى حمل کالاى سنگین
حداکثر مسافت پیموده شده توسط آسانسور 25 متر و سرعت ماکزیمم 1 متر بر ثانیه و در صورت شدید بودن رفت و آمد لازم است که 1 تحلیل مفصل براى میزان و زمان رفت و آمد صورت گیرد. حداقل فضاى انتظار براى هر آسانسور 150 * 150 مى‏باشد.
انواع آسانسور:

نقاله مسافرتی
عرض نقاله مسافرتى مانند عرض پله برقى بوده و تحت ضوابط زوایاى شیب 5-8 درجه و حداکثر مجاز 0/9 متر بر ثانیه است و در زاویه‏هاى 8-12 درجه سرعت مجاز 0/75 متر بر ثانیه است. ظرفیت رفت و آمد در نقاله همانند پله برقى است.

سطح شیبدار:
1) حداقل عرض سطح شیبدار 120 سانتى متر
2) براى سطوح شیبدار با طول 3 متر ماکزیمم شیب 8 درصد و عرض مطلوب 120 سانتى متر که هر چه به این طول اضافه شود به ازاى هر متر 5 سانتى متر افزایش عرض مفید و 0/5 درصد کاهش شیب خواهیم داشت. براى بر 9 متر سطح شیبدار )یک( 1 پاگرد با عمق حداقل عرض شیب لازم است.

ظوابط و مقررات ساخت و سازدر فضاهای تجاری –تفریحی برای معلولین

مناسب سازى در اماکن عمومى وتجارى-تفریحی
1- فضاى مجاز و دامنه دسترسى
1-1 پهناى گذرگاه صندلى چرخدار:
حداقل پهناى آزاد براى عبور یک صندلى چرخدار 32 اینچ در یک گذر کوتاه و 36 اینچ براى گذر ممتد لازم است. پهناى لازم براى عبور دو صندلى چرخدار.
حداقل پهنا براى عبور دو صندلى چرخدار 60 اینچ (1525 میلیمتر( مى‏باشد.
فضاى چرخش صندلى چرخدار:
حداقل فضاى لازم و خالص براى چرخش 180 درجه صندلى چرخدار دایره‏اى به قطر 60 اینچ (1525 میلیمتر( مى‏باشد.
حداقل یک راه قابل دسترس در محدوده محل از ایستگاه‏هاى حمل و نقل عمومى، پارکینگ‏هاى قابل دسترسى ایستگاه‏هاى قابل دسترسى براى سوار کردن مسافر، خیابانهاى عمومى با پیاده روهاى به ورودى‏هاى قابل دسترس به ساختمانها، بایستى فراهم گردد. راه قابل دسترسى باید حتى الامکان با راه عمومى ارتباط مستقیم داشته باشد.
1) حداقل یک راه قابل دسترسى بایستى ساختمان‏ها، تسهیلات و امکانات عناصر و فضاهاى قابل دسترسى را که در محل موجودند را به یکدیگر ارتباط دهد.
2) حداقل یک مسیر قابل دسترسى باید ورودى‏هاى ساختمان یا مکان را با کلیه فضاهاى قابل دسترس و عناصر و کلیه واحدهاى مسکونى در داخل بنا و مکان را به هم ارتباط دهد.
3) حداقل یک ورودى قابل دسترس بایستى هر واحد مسکونى را با تسهیلات و فضاهاى داخلى و خارجى موجود در واحد مسکونى، به هم ارتباط دهد.

پهنا -عرض:
حداقل پهناى آزاد یک راه قابل دسترسى بجز درها، بایستى 36 اینچ باشد. چنانچه شخصى روى صندلى چرخدار مجبور به دور زدن دور یک مانع شد.
فضاى گذر:
چنانچه راه قابل دسترسى کمتر از 60 اینچ پهناى آزاد داشته باشد. که در آنصورت فضاهاى گذر حداقل 60 اینچ در 60 اینچ در فواصل مشخص نه بیشتر از 200 فوت 61 متر( تجاوز نکند. باید در نظر گرفته شود. یک تقاطع به شکل T از دو راهرو یا مسیر یک محل گذر قابل قبول است.
شیب -سرازیرى:
یک راه قابل دسترسى، با یک سرازیرى ممتد بزرگتر از 1:20 یک شیب بوده. تحت هیچ شرایطى شیب یک راه قابل دسترسى نبایستى از 1050 تجاوز کند.
خروجى:
راههاى قابل دسترسى که براى عناصر یا فضائى بکار مى‏روند. همچنین بایستى بعنوان یک مسیر خروج براى مواقع اضطرارى با ارتباط یک منطقه کمک رسانى قابل دسترس متصل باشند.
سطوح زمین و کف:
سطوح زمین و کف در طول راههاى قابل دسترسى و در اطاق‏ها و فضاهاى شامل کف‏ها، پیاده روها، شیبها، پلکان‏ها و شیب‏هاى برجسته، باید محکم، سفت باشند.

طراحی رستوران در فضای باز

رعایت نکاتی برای بهتر و ایده آل بودن رستوران
کلیه اماکن عرضه غذا باید دسترسی مستقیم و نزدیکی به آشپزخانه داشته باشند .به غیر از اماکنی که دارای سرویس غذایی کوچکتر باشند که در آن صورت می توان آنها را از آبدارخانه سرویس دهی نمود.
– کلیه اماکن عرضه نوشیدنی به سرویس و پشتیبانی نیاز دارند که می تواند از فضا های انبار یا آشپزخانه تامین شود .
– کافه تریا و اماکن عرضه نوشیدنی ها باید از لابی و یا فضاهایی که رفت و آمد هست مشاهده نمود.
– اغلب اماکن عرضه غذا باید یک محل صرف نوشیدنی در مجاورت خود داشته باشند یا اینکه از یک سالن کوچک برخوردار باشند.
– رستوران و محلهای بزرگتر صرف نوشیدنی باید به صورتی طراحی شوند که از اوقات کاهش تعداد مشتری بتوان بخشی از آن را بسته نگه داشت
– رستوران و محل های نوشیدنی باید دارای نمای خارجی بوده و دسترسی مستقیم به بیرون داشته باشد.
– به منظور جلو گیری از انتقال بوی غذا و سرو صدا آشپزخانه به سالن رستوران می باید یک فضای فیلتر مانند ایجاد کرد .
– در نزدیکی سالن رستوران سرویس بهداشتی زنانه و مردان باید به صورت اختصاصی تامین شود .(هر 100نفر 2 توالت و 3 دستشویی)

نکاتی که باید در طراحی رستوران مد نظر باشد:
سلسله مراتب ورود : سرسرای ورود برای احساس جو رستوران در هنگام ورود به رستوران .
– میزبان : یک مکان برای استقرار میزبان ؛ در کنار ورودی رستوران تعبیه نمائید.
– کانون توجه : صندلی ها را به صورتی قرار دهید تا یا به نقاط داخلی (مانند ویترین غذا ، فواره ها ) یا به یک نقطه در خارج از سالن غذا خوری و یا به سمت سن و محوطه نمایش متوجه باشند.
– فضاهای نشیمن : از پارتیشن ها ؛ جدا کننده ها و اختلاف سطح (بیش از 2 یا 3 پله نباشد) بصورتی استفاده نمائید که فضاهای دوستانه و تقریباً خصوصی ایجاد کنند.
– چیدمان صندلی ها در مقابل میزها : صندلی ها را از بخش های عبمری ، خدمات رسانی ، بوفه و پذیرایی مجزا نمائید . هر یک از میزها باید از سایر میزها جدا و فضای خاص و خصوصی برای خود داشته باشد.
– اگر قرار است در رستوران یک نشست شبانه بر قرار شود باید از صندلی راحت استفاده کرد.
– ویترین غذا : در نز دیکی ورودی و یا به صورتی که در میان میز ها مر کز یت داشته باشد قرار دهید .
– آشپزی و پخت و پز نمایشی : بر اساس ایده طبخ غذا ، فضایی برای آماده سازس غذا ، مانند کباب پز و یا سبک ژاپنی در نظر بگیرید.
– ایستگاه سرویس دهی : بدون کاستن از کارایی کارکنان رستوران ،ایستگاه های سرویس رسانی را بصورتی شکل دهید که ظاهر خیلی واضح و بارزی نداشته باشند.
– محل عرضه نوشیدنی : عرضه نوشیدنیرا از طریق سالن مخصوص صرف نوشیدنی ، یا یک پیشخوان که مخصوص رستوران های عرضه غذاهای ویژه طراحی گشته و یا از پیشخوان خدماتی آشپزانه در نظر گیرید .

چیدمان صندلی ها
در رستوران اصلی به ازاء هر نفر 1.9
– در کافی شاپ به ازاءهر نفر 1.3
– برای رستورانها دو سرو در هر صندلی در نظر گرفته می شود
– حد مشخص برای میزهای 4و6نفره در نظر گرفته می شود.
– میزهای2و8نفره در حداقل هستند و12نفره ها در شرایط ویژه است


تعداد صفحات : 32 | فرمت فایل : ppt

بلافاصله بعد از پرداخت لینک دانلود فعال می شود