موضوع تحقیق:
مشکلات جوانان درجامعه
فهرست مطالب
عنوان:
نگاهی به اوضاع جوانان درایران
رویای جوان " خانه ای روی آب
فقر و بزهکاری
جوانان و بیکاری
پرونو گرافی و اعتیاد جنسی ؟
نگاهی به مشکلات قشر جوان
راهکارهای مسوولان برای حل مشکلات جوانان
منابع
نگاهی به اوضاع جوانان درایران
جوان و جوانی مسئله بسیار مهم و سرنوشت ساز در سرگذشت و سرانجام یک مملکت , قشر , گروه و حزب سیاسی بوده است. همه وهمه در تمام دنیا می کوشند تا جوان را مجذوب خود سازند چراکه موفقیت در گرو جوانان است.جوان پر انرژی , قوی , جسور و محکم و آگاه است. درست بر خلاف گذشته که انسان هر چه سنی از او می گشت داناییش فزونی می گشت اما اکنون به وضوح روشن است که دانایی جوانان چند برابر پیرمردان و پیرزنان است.
بر خلاف گفته ها کشور ایران یک کشور جوان نیست بلکه کشوری دارای جوان است , چراکه کشور جوان به کشوری گفته میشود که کارمندان دولتش و اداراتش جوان باشند که متاسفانه در ایران متوسط سنی در ادارات بالای 35 سال است. جوانان ایران چالشهای بسیار زیادی را پشت سر گذاشته اند . نظیر دوران شاهنشاهی , پدیده های انقلاب اسلامی , 8 سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران خلاصه اینکه اینان جوان بوده اند و جوانی نکرده اند. اما جوانان نسل سومی مد نظر من است , جوانانی که گویا چالشهای بزرگتر و سنگینتری نسبت به پدرانشان را بدوش می کشند. در ایران برای جوانان نسل سومی نه تنها امکانات و برنامه ریزی نشده است بلکه تعبیر غلطی نیز از جوان در بین مسولین بوجود آمده است. دلیل ذکر مسولین اینست که در ایران, شخص محوری وجود دارد , بهمین خاطر است که گناهان متوجه مسولین نیز میشود. وقتی صحبت از جوان و جوانی در ایران میشود , جالب است که ذهن همه بسمت تی شرت پوشی و موسیقی شنیدن و کوهنوردی کردن منحرف میشود مسولین و سران نظام فکر می کنند که اگر این مسائل رو انجام دهند و گهگداری ا دای جوانها را دربیارند نگاهی جامع به مقوله جوان کرده اند و هرگاه حرف از مشکلات جوانان بوجود می آید همه فکرشان می رود به سمت سه محور "کار , ازدواج , تفریح " درحالیکه همه اینها خواست جوانان هست و اینها خواست جوان نیست. مشکل جوان ازدواج یا شغل نیست. جوان آزادی می خواهد , جوان ارزش می خواهد و دخالت . در کشور ما متاسفانه بعضی مشاغل دائم العمری هستند ویا همیشه حداکثر مدت زمان آن شغل به یک نفر داده میشود . خوب این باعث تک محوری و کهنگی می شود که مطابق خواست جوان نیست . وقتی به جوان بعنوان نتیجه تهاجم فرهنگی نگاه میشود افسرده میشود نه زمانی که ازدواجش به تاخیر می افتد. وقتی جوانی از خواستهایش در نظام محروم میشود و برخلاف قانون اساسی احزاب و افراد مورد علاقه اش از صحنه رانده میشوند ناراحت میشود. کاملا واضح است که جوان بدنبال تحول است به دنبال نو گرایی است و به دنبال زیبایی است وقتی شیک پوشی اش توسط برخی سنت گرایان افراطی که هیچ نمی فهمند محکوم میشود موجبات ناراحتی اش فراهم میشود. جوانان اروپایی آمدند و در انتخابات شرکت کردند و گفتند که آیا می خواهند عضو اتحادیه اروپا شودند یا خیر؟ طبق اصل 59 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران این حق جوان است که بیاید و خودش مشخص کند که آیا خواستار رابطه با آمریکا هست یا خیر؟ آیا ماهواره می خواهد یا خیر؟ آیا حجاب را می خواهد یا خیر ؟ واین وظیفه وزارت کشور است و برخلاف نظر برخی آقایان که همیشه شرع را مانند ابزار در دست راستشان دارند.اما اینها فقط یک طرف قضیه است. در اکثر شهرستانهای بزرگ و کوچک ایران جا و مکان تفریحی مناسب برای جوانان وجود ندارد , خیلی راحت دوباره تکرار می کنم که وجود ندارد اما تا دلتان بخواهد کافه های رنگارنگ با قلیانهای میوه ای موجود است. نمی دانم مسبب کیست اما آن خائن است به جامعه و جوانان . گناه بسیار بزرگ دیگر بر سر صدا و سیما یا به گفته خودمانی جوانان صدا و سیمان است. صدا و سیما با این راهکار بسیار غلط و بسته خود باعث افسردگی , انحراف , و فساد در جامعه شده است. تلویزیونی که اکثر فیلمهایش تکراری و مربوط به حداقل 20 سال پیش است و کاملا تک محور و جانب گراست چطور می تواند پاسخ گوی این قشر جوان و تحصیل کرده باشد . صدا و سیمایی که در اوایل انقلاب قرار بود توسط شورا اداره شود و از همه احزاب حضور داشته باشند حالا شده است صداوسیمای شخصی آقای …. .اینطور نمی شود ادعا کرد که به فکر جوانان هستیم. مگر چه فرقی بین جوانان ایران و اروپا هست؟ چرا باید جوانان مملکت ما از همه چیز حتی یک اردوی دانشگاهی محروم باشند اما جوانان خارج اینطور در رفاه و تفریح باشند . چرا سلیقه های اقتدارگرا و سنتگرا جوانان پاک را زیر رادیکالی با یک فرجه ای که هر لحظه به سمت بی نهایت میل می کند قرار داده است. چرا بهترین برنامه های تلویزیون ما پیامهای بازرگانی هست؟مملکتی که 70000000 جمعیت دارد آیا برایش 5 کانال کافی هست؟ افتتاح چند کانال تلویزیونی جهانی نمی تواند افتخار باشد چون حتی احزاب ضد حکومت ایران خود هر کدام چندین کانال ماهواره ای دارند اما کشور ایران با این همه ادعا و غیره چند کانال ماهواره ای بیشتر ندارد .
خلاصه که جوانان ما اکنون بدترین شرایط را تحمل می کنند و در بدترین وضعیت هستند. همین ترکیه ای که فقط چند سال پیش کشوری گرسنه و عقب مانده بود, به دید استحضا به جوانان ایرانی می نگرد.عدم وجود اعتماد به جوان ایرانی , همان جوان قدرتمند که شاه را ساقط کرد توسط عده ای سنت گرا و مقام پرست باعث شده است که همه چیز ما زیر سوال برود.
هر قشری و هر قومی که بر خلاف جهت جریان شنا کند رو به ضوال و نابودی است و این باید عبرتی باشد برای مسولان این مملکت. تک محوری و استبداد به روشهای دیگر نمی تواند جواب گو برای این مملکت باشد. مملکتی که قرار بود همه چیزش با شورا و حزب اداره شود الان نگاه می کنیم می بینییم نخیر شده است مملکتی شخصی.
خلاصه اگر صحنه برای جوانان باز نشود جوان صحنه را خود باز پس خواهد گرفت و این واقعیت است.
رویای جوان " خانه ای روی آب "
دغدغه داشتن یک چهار دیواری برای زندگی ، فکر و ذهن اغلب جوانان ایرانی را مغشوش ساخته و هر روز که می گذرد شرایط تهیه مسکن دشوارتر از روز گذشته می شود . این در حالی است که بیش از 27 میلیون جوان به این باور رسیده اند که می بایست فکر خانه دار شدن را برای همیشه از سر بیرون کنند و تنها رویای شیرین آنها " خانه ای روی آب " باشد…
گرچه بیکاری و ازدواج همچنان در صدر مشکلات جوانان ایرانی قرار دارد اما عدم توانایی مالی در تهیه مسکن نیز یکی از مشکلات حال حاضر قشر جوان جامعه است که روز به روز حادتر می شود .گسترش مشکلات جوانان، به خصوص تهیه مسکن و بیکاری امروز، گویای این مسئله است که ظاهرا دولت و کسانی که از سوی دولتمردان عهده دار حل مشکلات جوانان برآمده اند چندان در اجرای وظایف خود در مقابل جوانان موفق نبوده و نتوانسته اند در جهت رضایت نسل جوان اقدام قابل توجهی طی این چند سال صورت دهند…اما سئوالی که سالها در ذهن جوانان بی پاسخ مانده ، این است که دولت و سازمان ملی جوانان به عنوان متولی اصلی در امور جوانان، چرا تاکنون به وعده ها و شعارهای چند ساله خود در خصوص ایجاد اشتغال، رفع کمبودهای فرهنگی، آموزش و تامین مسکن مناسب برای آنها عمل نکرده است .امروزه جوانان دیگر از وعده و وعید مسئولان به ستوه آمده اند ، آنها می خواهند بدانند آیا روزی می رسد که یک مورد از هزاران مشکلات پیش روی آنان حل شود و دیگر دغدغه ای از دوران نوجوانی برای داشتن یک چهار دیواری نداشته باشند .
به طور حتم داشتن مسکن مناسب برای زندگی حق جوان ایرانی است اما در این راه والدین و یا خود جوان بدون همیاری دولت نخواهد توانست به آروی دیریه خود نائل شود .بدرستی مشخص نیست کشوری که امکانات و منابع مالی مناسبی در اختیار دارد چرا برای رفع مشکلات جوانان که به تنهایی قادر به رفع مشکلات خود نیستند اقدامی انجام نمی دهد و این در حالی است که دائما در هر کجایی از مشکلات جوانان و توجه به این قشر صحبت می کنند .تورم در جامعه روز به روز افزایش پیدا می کند و از سوی دیگر جوانان نسبت به زندگی نا امید تر می شوند و به طورحتم با چنین وضعیتی جوانان هرگز به خواسته های به حق خود نخواهند رسید …در جامعه ما مسئولان دائما جوانان را برای جلوگیری از فحشاء و فساد به ازدواج و تشکیل خانواده سوق می دهند در حالی فکر این را نمی کنند که با چنین وضعیتی جوانان چگونه برای ازدواج پیش قدم شوند ، دولتمردانی که هیچ فکر اساسی برای حل مشکلات و تامین حداقل های زندگی جوانان نمی کنند چگونه از جوانان انتظار دارند که علاوه بر خود فرد دیگری را با مشکلات خود همراه کند.با وجود مشکلات مالی و اقتصادی که اکثر خانواده ها با آن مواجه هستند والدین نیز نمی توانند در همیاری و کمک به فرزندان و جوانان خود چندان تاثیر گذار باشند و به طور حتم در این میان دولت و دولتمردان باید دست به کار شوند در غیر این صورت مشکلات همچنان پا بر جا خواهد ماند.جوانی که با حقوق ناچیزخود به سختی از پس هزینه های سنگین زندگی خود و همسرش بر می آید به طور حتم توانایی پرداخت ودیعه های سنگین چندین میلیونی و اجاره های بالای صد هزار تومانی امروز را نخواهد داشت…هر سال جشن مجمع خیرین مسکن ساز برگزار می شود، عده ای دور هم جمع می شوند و هر کدام از اهدای زمین های چند هزار متری و چک های چند میلیون تومانی حرف می زنند اما بدرستی مشخص نیست که چرا با وجود چنین هدایایی حتی ذره ای از مشکلات تامین مسکن جوانان حل نمی شود در حالی که می توان با چنین متراژهایی اقدام به ساخت مسکن هایی با متراژهای کوچک نمود.مسئولان مجمع خیرین مسکن ساز عنوان می کنند زمانی پول های خیرین را می پذیریم که بتوانیم یک حرکت و برنامه ای جامع در ارتباط با مسکن جوانان انجام دهیم در غیر این صورت یا چنین پول هایی نمی توان کار چندان بزرگی انجام داد و همیاری دولت را می طلبد در حالی که با توجه به وضعیت حاد مسکن ساخت و خانه دار شدن یک جوان نیز به طور حتم غنیمت است و نباید در این خصوص سستی کنند و امید به دولت و مسئولان بست .مشکلات تهیه مسکن در حالی در کشور بیداد می کند که این امر با توجه به اینکه طی 10 سال آینده با 5/5 میلیون تقاضای جدید برای مسکن مواجه خواهیم بود ، تشدید خواهد شد و این در حالی است که در صورت عدم برنامه ریزی مناسب و عدم ارائه راهکاری در این ارتباط از سوی دولت ، با افزایش سن ازدواج و به تبع آن افزایش آسیب های اجتماعی در سطح جامعه مواجه خواهیم شد.
فقر و بزهکاری
آمارها نشان می دهد در حال حاضر حدود 37 درصد زندانیان را قشر جوان با میانگین سنی 21 تا 25 سال تشکیل می دهد ، شاید یکی از دلایل این امر شبح فقری است که بر خانوادهای ایرانی و بخصوص جوانان سایه افکنده است . امروزه بسیاری از جوانان به دلیل قرار گرفتن در چرخه فقر و بضاعت مالی خانواده ها مجبور ند برای تامین نیازهای اساسی خود دست به اعمال خلاف بزنند و تا زمانی که با چنین معضلی مواجه باشیم همچنان با تشدید ناهنجاری های اجتماعی نیز مواجه خواهیم بود .
آمارها همچنین نشان می دهد 10 میلیون نفر از جمعیت 67 میلیونی کشورمان زیر خط فقر زندگی می کنند و حدود یک میلیون نفر نیز دچار فقر شدید غذایی هستند در حالی که درصد بالایی از جمعیت کشور را قشر جوان تشکیل می دهد. این در حالی است که 59 درصد جوانان شاغل عنوان کرده اند از درآمد شغلی خود راضی نیستند و 77 درصد جوانان نیز معتقدند در صورت تلاش، امکان پیشرفت شغلی برای آنها وجود دارد.
افسردگی، سرخوردگی و …
یک جامعه شناس درباره مشکلات جوانان می افزاید : با وجود اینکه مشکلات و عوارض فقر تمامی افراد جامعه وهمه سنین را تحت تاثیر قرار می دهد اما در این میان جوانان به دلیل روحیات حساس تر و خواسته ها و آرزوهای بسیار ، بیشتر از سایر گروههای سنی از فقر رنج می برند. سرخوردگی می تواند مقدمه بزهکاری در جوانان شود، معتقد است : جوانان برای رسیدن به آرزوها و خواسته های خود در جامعه ای که سرمایه سالار شده خود را ناتوان می بینند و این امر باعث ایجاد عقده هایی در آنان خواهد شد و آنان را به اعمال خلاف تشویق می کند.امروزه خانواده ها با درآمدی پایین تر از 200 هزار تومان قادر به برآورده کرده نیازها و خواسته های فرزندان خود نیستند و اکثر جوانان نسبت به این امر معترضند و این امر عاملی می شود که همیشه برای عدم رسین به خواسته های خود زجر بکشند.جوانی که در میان اطرافیان خود رفاه نسبی را مشاهده می کند باعث می شود حالت حسادتی در درون او ایجاد شود و حتی باعث بروز رفتارهایی از سوی آن می شود .اکثر جوانانی که مرتکب اعمال خلاف می شوند از فقر مالی شدید رنج می برند و عمده انگیزه آنان از اعمال خلاف کسب درآمد است .
گرچه جوانانی که دارای خانواده های با وضعیت مالی مناسبی هستند نیز گرایش بسیاری به مصرف مواد مخدر دارند، اما بررسی ها نشان می دهد درصد بسیاری از نوجوانان و جوانانی که به مصرف مواد مخدر گرایش پیدا می کنند جزء افراد کم درآمد جامعه هستند .
وی فقر مادی را نیز در بالا رفتن سن ازدواج در بین جوانان موثر می داند و می گوید : اکثر جوانان از داشتن حداقل سرمایه برای تشکیل زندگی مشترک محروم هستند و همین امر باعث افزایش سن ازدواج در جوانان شده است.بسیاری از جوانان حتی به دلیل عدم توانایی مالی و فقر شدید قید تشکیل زندگی مشترک را برای همیشه می زنند و فکر ازدواج را از ذهن خود خارج می کنند . باید برنامه ریزی های جدی تری برای حمایت از این قشر انجام شود چراکه در صورت عدم تامین بسیاری از حداقل ها ، جوانان مجبور می شوند برای ادامه زندگی و رسیدن به خواسته های خود دست به هر کاری بزنند.یک روانشناس نیز در این خصوص یکی از پیامدهای فقر و مشکلات اقتصادی را ایجاد افسردگی در میان جوانان می داند و می گوید : در اکثر مواقع فقر و مشکلات اقتصادی نیز می تواند باعث اختلالات شدید در سیستم فکری، عصبی نوجوانان و جوانان شود . فقر از زوایای مختلف به جوانان آسیب می رساند و می تواند یاس و سرخوردگی بسیاری را در قشر جوان ایجاد کند.بالارفتن سن ازدواج که مهمترین عاملش فقر مادی است باعث به وجود آمدن یکسری جرایم اجتماعی همچون آدم ربایی و تعرض به نوامیس مردم می شود .گرچه فقر مادی و فاصله طبقاتی باعث بروز مشکلات بسیاری برای نسل جوان کشور می شود اما شاید به جرات گفت که فقر مادی یکی از عوامل مهم در جرایم جوانان محسوب می شود که این امر در افزایش جرایم و هزاران مشکل دیگر در بین این نسل تاثیر گذار خواهد بود.
…اما جوانان و شعارهای رنگارنگ
حرف از جوانان که می شود اولین چیزی که به ذهن می رسد شعارهای رنگارنگی است که مسئولان در این رابطه سر داده اند، شعارهایی که هیچ گاه به مرحله عمل نمی رسند. نگاهی به صفحه حوادث روزنامه ها حکایت از آن دارد فقر در بین جوانان باعث بروز اتفاقاتی ناگوار می شود جوانی که برای به دست آوردن پول دست به قتل می زند، سالهای جوانی اش را فقط برای به دست آوردن وسیله ای که او را به آرزوهایش می رساند هدر می دهد ، جوانی که برای امرار معاش خود با سختی مواجه است دیگر روحیه شادابی نخواهد داشت او هر روز و هر شب باید به مشکلاتش فکر کند و به شعارهایی که هیچ پایه و اساس عملی ندارند. مسوولان متولی امور جوانان آیا کارنامه درخشانی در زمینه حل مشکلات جوانان دارند ؟
جوانان و بیکاری
یکی از مشکلات طاقت فرسا دیگر این جامعه مشکل جوانان و بیکاری عنوان می شود.
این مشکل اثر سوئی بر روی پیشرفت جامعه و فرهنگ ان می گذارد زیرا در جامعه امروزی نهادینه شده است و متاسفانه به صورت یک امر عادی که هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی را به دنبال خود معطوف نمی کند به قول معروف دیگر جوانان سر شده اند. براستی چرا؟
چرا سعی و تلاشی برای بهبود این وضعیت در جامعه پیش نمی اید و فقط به شعار دادن بسنده می کنند؟ بیاییم سر خودمان گول نزنیم و برای خارج کردن این مشکل از هرم مشکلات میزه گرد های اساسی با عاملان و افراد مربوطه گفتگو شود و همچنین تاکید بر این موضوع مهم.
بیکاری تاثیر زیادی بر روی عواملی مثل فحشا و بزهکاری و غیره در جامعه میگذارد. کار کردن جوهر مرد است و وسیله ای برای امرار معاش است وقتی نباشد انسان به دنبال کارهایدیگر برای امرار معاش می رود که ممکن است خلاف قانون باشد.مثل دزدی و باج گیری و غیره.
شما هر روز شاهد حوادث بخش روزنامه هستید و این مشکل را می بینید و می خوانید. چرا؟
باید شرایط برای استخدام یک مقداری ساده تر ولی منطقی تر باشد. افرادی با کارائی و اثربخشی کامل و نه پارتی بازیبرای استخدام یک سری افراد بی تخصص و راحت طلب که شایستگی ندارند و فقط فکر حقوق بالای اخر ماه هستند.کار کردن عیب و عار نیست خانم ها هم می توانند کار کنند فقط باید شرایطی مطمئن برای انان ایفا شود و یک مقدار ظرفیت انسانی مان را اقزایش دهیم. دیدمان را عوض کنیم.باید کمی بیشتر فکر جوانان سالم و با انگیزه کشورمان باشیم این جوانان سرمایه های کشور هستند و نباید فقط موقع جنگ تحمیلی یا غیر تحمیلی به فکر انان باشیم ان هم فقط برای جنگیدن.بیکاری مشکل اساسی جوانان است و همچنین زیر شاخه مشکلات دیگری مثل ازدواج و امرار معاش و غیره . راستس با این قشر تحصیل کرده بیکار چه باید کرد؟ باید فکر این گروه هم باشیم و انقدر ارزش تحصیلات اینها و فرهنگ دانشگاهای کشور را زیر سوال نبریم.باید تجربه انان که سن کاریشان تمام شده و بازنشسته میشود را به جوانان منتقل کرد و نه به پارکهای دور و اطراف و باید به جوانان اطمینان کرد و نه اینکه از انان فرار کنیم و نیروی جوان را به استخدام در نیاوریم ان هم استخدام های سست و بی پایه الان مثل قراردای و دائمی و غیره.براستی چرا اقازادها چنین مشکلات جامعه را لمس نمی کنند؟ بیکاری باعث ضعیف شدن بنیه علمی کشور و ترک تحصیل و روی اوردن جوانان به کارهای ازاد و مسافرکشی وغیره. چرا؟باید سرمایه ملی را اشتغال زایی کرد و این درصد وحشتناک بیکاری را به خود اختصاص ندهیم.امروزه اولین مشکل فکری جوانان کار است.اینها درد دلی بود از یکی از مشکلات جامعه امروزی البته با راه حل هایی به طور خلاصه با امید حمایت های مردم و دولت برای حل این مشکل.
پرونو گرافی و اعتیاد جنسی ؟
پرونو گرافی و اعتیاد جنسی ؟ پرونو گرافی یا اعتیاد جنسی یکی از رایج و پر جاذبه ترین بخش اینترنت برای نوجوانان و جوانان میباشد. تعدد شبکه های پرونوگرافی، عضویت رایگان، مشاهده و ایجاد ارتباط از طریق کامپیوتر در هر نقطه، زمان و مکان این موقعیت را بوجود می آورد تا قشر جوان بتواند به موضوعاتی دسترسی داشته باشد که در اجتماع و محیط های خانواندگی تقریبا امری غیر ممکن و ناپسند می باشد. این موضوع علی رغم ظاهر که تصور میشود تنها یک کنجکاوی محض است و در هر زمان که بخواهیم می توان از آن دست کشید است.
نگاهی به مشکلات قشر جوان
روزنامه را مچاله می کند و به سطل زباله می اندازد، امروز هم نمی تواند به نتیجه برسد، یک ماه است که در هر شرکت و اداره و حتی رستورانی فرم پر کرده و دنبال کار می گردد از روزی که از سربازی برگشته تا امروز 9 ماه می گذرد و او هنوز نتوانسته کاری پیدا کند، حالا دیگر کم کم سرکوفت پدر و دلسوزی های بیجای مادر نیز کلافه اش کرده، با این اوصاف روزنامه ها از طرح ساماندهی ازدواج جوانان صحبت می کنند، یک شعار تازه با رنگ و بوی تازه !
هر روز خبرهای مختلفی مبنی بر طرح ساماندهی ازدواج جوانان، افزایش وام ازدواج ، نگرانی مسوولان از عدم میل و رغبت جوانان به ازدواج می خوانیم و این که همه دست به دست هم داده اند تا معضل بالا رفتن سن ازدواج را حل کنند ولو با اهدای وام یک میلیون تومانی به جوانی که نه کاری دارد و نه منبع درآمدی! تمام این وعده و وعید ها در حالی داده می شود که 9 میلیون و 800 هزار نفر جوان واجد شرایط اشتغال در کشور وجود دارد و بر اساس آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی نرخ بیکاری در سال 83 به 25 درصد رسیده است .با وجود اینکه نرخ بیکاری جوانان به نرخ بیکاری کل کشور باید 5/1 برابر باشد اما در شرایط فعلی این نرخ بیش از 2 برابر است و جالب توجه این است که مسوولان دولتی کاملا به این امر واقف هستند اما در طی سالهای متمادی تنها به شعار دادن اکتفا کرده اند .مشکلات بیکاری جوانان در کشور بیداد می کند و تنها این امر هر از گاهی از سوی مسوولان به صورت آمار و ارقام عنوان شود اما کسی به این موضوع توجه نمی کند که اعلام آمار نمی تواند راه گشای این مشکلات باشد و تنها درد جوانان را تازه می کند.با وجود اینکه در حال حاضر نداشتن شغل مناسب مشکل میلیونها پسر جوان در کشور است، اما در حال حاضر این مشکل برای دختران جامعه حاد تر شده است ، به گونه ای که نرخ بیکاری زنان در سال 83 ، 9/37 درصد و برای مردان 9/22 درصد شده است. گرچه 70 درصد جوانان زندگی در ایران را دوست دارند اما در صورتی که جوانان حرکت موثری از سوی دولتمردان برای حل معضلات و مشکلات خود شاهد نباشند به طور حتم امید ، نگرش و اعتمادشان نسبت به آنان از بین خواهد رفت .
شعارها تکراری و نخ نما شده اند
چندی است که خبر اجرای برنامه ساماندهی امور ازدواج جوانان در کشور مطرح است و اینکه عنوان شده درصد بالایی از مشکلات جوانان با اجرای این برنامه حل و فصل می شود اما با توجه به برنامه های نا موفق پیشین و همچنین شعارها و وعده های بسیار از سوی مسئولین به نظر می رسد با این برنامه نیز کاری از پیش نخواهیم برد .
بر اساس اعلام سازمان ملی جوانان ، با اجرای برنامه ساماندهی امور ازدواج جوانان رشد ازدواج جوانان از 75/2 به 5/5 درصد افزایش خواهد یافت و شاهد کاهش طلاق در جامعه خواهیم بود و این در حالی است که سالها است دولت تحت برنامه های مختلف سعی در رشد ازدواج ، استحکام نهاد خانواده و کاهش طلاق دارد اما تاکنون نه تنها موفق عمل نکرده بلکه شاهد وضعیت ناگوارتری در جامعه بوده ایم.
براساس آمارسازمان ثبت احوال ، در سال 83 آمار طلاق 7/6 درصد و آمار ازدواج نیز 7/5 درصد بوده که این ارقام نشاندهنده افزایش یک درصدی طلاق نسبت به ازدواجهای انجام شده است ، با این اوصاف کاهش آمار طلاق با افزایش مشکلات جوانان با طرح ساماندهی ازدواج جوانان به نظر می رسد تنها در حد یک شعار همیشگی باشد.
همچنین مقرر شده با اجرای برنامه ساماندهی امور ازدواج جوانان آگاهیهای جوانان در خصوص ازدواج افزایش یابد اما آنچه که مسلم و مشخص است این است که به طور حتم جوانان ما آگاهیهای لازم را در خصوص ازدواج دارند و مشکل عمده جوانان در ازدواج به آموزش آنان ارتباطی ندارد .
آیا واقعا باید باور کنیم که مسئولان نمی دانند مشکل اصلی جوانان برای عدم تمایل به ازدواج و یا پاشیده شدن بنیان خانواده تنها بعد از چند ماه زندگی مشترک چیست؟! این که مسئولان اعلام می کنند برنامه های زیادی در خصوص آموزش جوانان در زمینه ازدواج دارند نشان دهنده صرف بودجه و هزینه ای است که قرار است این بار هم چون گذشته در راهی غیر از راه درست اتلاف شود.
تسهیلاتی که مشکل زا می شوند
در امر تسهیل ازدواج جوانان بیشتر خدمات رفاهی برای جوانان در نظر گرفته شده است به گونه ای که مقرر شده تا میزان وام پرداختی به زوجین جوان از سوی بانکها از600 هزار تومان به یک میلیون تومان افزایش یابد و این در حالی است که وام یک و دو میلیونی مشکلی از جوانان حل نمی کند و پرداخت قسط وام ها نیز به مشکلات آنان اضافه می شود .
جوانانی که نه شغل و نه مسکنی برای زندگی دارند و هیچ صاحبخانه ای حاضر نیست خانه اش را به نصف قیمت بازار به یک زوج اجاره دهد با این اوصاف پرداخت وام یک میلیون تومانی کدام یک از هزاران درد جوان را حل می کند .
در حالی که در شرایط امروز که جوان بیکار مجبور است علاوه بر تامین هزینه های معمول زندگی هزینه اجاره مسکن را نیز متحمل شود به طور حتم وام یک میلیون تومانی دردی را دوا نخواهد کرد و مشکل ازدواج همچنان پابرجا خواهد ماند .هر ساله نرخ تورم و مشکلات جوانان افزایش می یابد و به طور حتم برنامه ساماندهی ازدواج جوانان نیز کاری از پیش نمی برد و همچنان شاهد افزایش طلاق و افزایش سن ازدواج در جامعه خواهیم بود .دولت به جای افزایش ناچیز وام که برای جوانان فایده ای نخواهد داشت باید به فکر تامین امنیت شغلی برای آنان باشد چراکه سرمنشاء تمامی مشکلات جوانان به عدم شغل مناسب بر می گردد.جوانی که نه کار و نه مسکنی برای زندگی دارند ، چگونه با یک میلیون تومان وام می تواند برای
زندگی و آینده خود برنامه ریزی کند .مسوولین باید به جای دادن وام یکسری امکانات و تسهیلات مانند خانه های استیجاری ارزان قیمت ، شغل و… در اختیارجوانان بگذارند تا آنها با اطمینان از وضعیت شغلی و مسکن خود ازدواج کنند. دولت باید با ارائه برنامه های مناسب در سه گروه سنی 15 تا 19 سال ، 20 تا 24 سال و 25 تا 29 سال با اولویت جوانان تحصیلکرده جویای کار و رعایت حقوق دختران و جوانان تحصیلکرده به کاهش بیکاری در میان جوانان بپردازد .در صورتی که بی توجهی به مشکلات قشر جوان همچون سالهای گذشته ادامه داشته باشد شاهد افزایش آسیبهای اجتماعی ، اقتصادی و اخلاقی و همچنین افزایش اعتیاد در میان جوانان خواهیم بود.چنین وعده هایی آنطور که از شواهد امر پیداست تسهیلاتی اند که تنها در درست کردن مشکلات بعدی تاثیر به سزایی خواهند داشت و هیچ دردی از جوانان دوا نمی کنند.
آرزوهای بر باد رفته
هر روز که از پیدا کردن یک کار مناسب ناامید می شود، آروزهایش نیز بر باد می روند، هیچ کدام از رویاهایش تحقق نخواهند یافت، با این شرایط او نه می تواند ازدواج کند و نه حتی می تواند شغل مناسبی برای امرار معاش خودش پیدا کند.هر روز یکی از مسئولان ندای حمایت از جوانان سر می دهد و یک طرح تازه را در بوق و کرنا می کنند اما کی قرار است این طرح ها به مرحله اجرا گذاشته شود و مهمترین مشکل جوانان که چیزی جز اشتغال نیست حل شود، سوالی که سال ها است بی جواب مانده است…
راهکارهای مسوولان برای حل مشکلات جوانان
جوانان بیشترین قربانیان آسیب های اجتماعی هستند،اما به واقع کمترین تقصیر را دارند. بنابراین باید در جهت شناسایی علل و عوامل گسترش این معضل در جامعه بررسی های بسیاری صورت گیرد و دولت اهتمام ویژه ای نسبت به این امر داشته باشد.
سازمان ملی جوانان بر اساس قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران جهت ساماندهی اساسی امور جوانان تشکیل شده است و حل مسائل جوانان ، اعتلا و رشد جوان کشور و استفاده بهینه از استعدادها و توانایی های نسل جوان از اهداف آن برشمرده شده است.
بر اساس قانون سازمان ملی جوانان وظیفه مطالعه وپژوهش در حوزه های راهبردی امور جوانان ، تدوین برنامه جامع ساماندهی امور جوانان کشور، دریافت گزارش عملکرد دستگاههای اجرایی مرتبط با امور جوانان و بررسی فعالیت های این دستگاهها ، مطالعه و بررسی قوانین و مقررات مربوط به جوانان، تهیه گزارش وضعیت جوانان در سطح ملی ، ارایه شیوه های مناسب برای استفاده بهینه از استعدادها و توانایی های جوانان بر عهده دارد اما اینکه این سازمان در اجرای وظایف محوله قانونی چگونه عملکردی داشته نیاز به بررسی کارشناسی دارد .
یک سال از فعالیت سازمان ملی جوانان با مدیریت جدید به عنوان متولی اصلی در حوزه جوانان می گذرد و اینکه عملکرد این سازمان تا چه حد توانسته در اجرای وظایف محوله و در جهت جلب رضایت نسل جوان باشد جای بسی تامل دارد .
هنوز عملکرد این سازمان به عنوان متولی اصلی در امور جوانان مورد بررسی قرار نگرفته است ، اما آنچه که از وضعیت موجود و مشکلات پابرجای قشر جوان در جامعه استنباط می شود طی مدت مذکور اقدام شگرفی در حوزه جوانان به وقوع نپیوسته است.
کمبود اعتبارات در جهت اجرای برنامه ها همواره مورد انتقاد مسئولان قبلی و فعلی سازمان ملی جوانان بوده و این در حالی است که اغلب نمایندگان مجلس شورای اسلامی معتقد هستند اعتبار تعیین شده برای سازمان ملی جوانان مناسب است و سازمان در اجرای برنامه ها با مشکلی مواجه نخواهد شد .
فاطمه آلیا ، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ، بودجه 23 میلیارد تومانی سازمان ملی جوانان در سال جاری را مناسب ارزیابی کرده و گفته " بودجه سازمان نسبت به سال 84 افزایش خوبی داشته و به طور حتم مسئولان سازمان مربوطه نمی توانند نسبت به آن معترض باشند. ".
مسئولان سازمان ملی جوانان همواره در مصاحبه های مطبوعاتی خبر از تهیه پژوهش هایی در حوزه جوانان داده اند، مطالعات و پژوهش هایی که تا کنون نتوانسته راهکاری به مسئولان ارائه دهد تا به برنامه ریزی منطقی در حوزه جوانان بپردازند.
گرچه سازمان ملی جوانان مسئول اصلی ایجاد موج 4 میلیونی جوانان بیکار و هزاران مشکل پیش روی این قشر در امر ازدواج نیست ، اما به عنوان متولی اصلی در امور جوانان محسوب می شود و نسل جوان انتظارات بالایی از این سازمان دارند .بارها و بارها مسئولان و به خصوص مسئولان پیشین و فعلی سازمان ملی جوانان بر توجه به خواسته های قشر جوان و حل معضلات این قشر تاکید کرده اند، به گفته آنان فرصت برای اقدام شتاب زده و سلیقه ای برای جوانان به پایان رسیده است ، بنابراین باید با یک عزم ملی به دنبال اجرای اهداف و برنامه ها در حوزه جوانان باشیم.رئیس سازمان ملی جوانان در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود با رسانه ها عنوان کرد که سازمان ملی جوانان ، خادم و خانه تمامی جوانان کشور است و جوانان صاحب این خانه محسوب می شوند و سازمان وظیفه خود می داند در جهت خواسته ها و حل مشکلات این قشر عمل کند اما اینکه خواسته های این قشر تا چه حد محقق شده جای بسی تامل دارد .سازمان ملی جوانان عنوان کرده است پیگیری مسائل مربوط به ازدواج و اوقات فراغت جزء رسالت های اصلی سازمان ملی جوانان است و بنا داریم از طریق بسیج سازندگی به دنبال غنی سازی اوقاف فراغت باشیم ، اما از برنامه های اجرا شده در تابستان امسال و نارضایتی این قشر مشخص است که غنی سازی در این حوزه اتفاق نیافته است .از سوی دیگر، تحقیقات سازمان ملی جوانان نشان می دهد هم اکنون بیش از 62 درصد جوانان اوقات فراغت خود را به صورت فردی سپری می کنند و این امر به طور حتم نشات گرفته از طرح های ناموفق و نچسب در برنامه های گروهی است .
رئیس سازمان ملی جوانان تاکید کرده از امسال برنامه ریزی برای اوقات فراغت جوانان در سال 86 آغاز می شود و باید گفت گرچه چنین چنین امری می بایست از سالهای پیش در دستور کار مسئولان مربوطه قرار می گرفت، اما به هر حال این اقدام می تواند در برنامه ریزی اوقات فراغت بسیار تاثیر گذار باشد .بررسی ها نشان می دهد عمده آسیب های نسل جوان ناشی ازعدم اوقات فراغت است و این در حالی است که برنامه ریزی دستگاههای مربوطه و به خصوص سازمان ملی جوانان تا کنون نتوانسته رضایت این نسل را جلب کند .جوانان بیشترین قربانیان آسیب های اجتماعی هستند اما به واقع کمترین تقصیر را دارند ، بنابراین باید در جهت شناسایی علل و عوامل گسترش این معضل در جامعه بررسی های بسیاری صورت گیرد و دولت اهتمام ویژه ای نسبت به این امر داشته باشد. در حدود یک سوم جمعیت ایران در گروه سنی جوان قرار دارند ، قشری که برای ایجاد تغییر اساسی در زندگی و حل مشکلات خود امید بسیار به دولت عدالت گستر دارند. گزارش عملکرد سازمان ملی جوانان 100 درصد مورد قبول و قابل دفاع خواهد بود و اطمینان خاطر داده است نمایندگان مجلس نیز آن را خواهند پذیرفت. این در حالی است که چندی پیش رئیس سازمان ملی جوانان به همراه معاونان در کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی حضور یافته و گزارش عملکرد سازمان را ارائه کرده اند.گرچه رویکرد جدیدی در جهت اجرای برنامه ها در سازمان ملی جوانان دنبال می شود اما اینکه رئیس سازمان ملی جوانان عنوان کرده که عملکرد سازمان طی یکسال گذشته 100 درصد قابل قبول بوده از نظر بنده و سایر نمایندگان مجلس قابل پذیریش نیست ".سازمان ملی جوانان به دنبال این است که سازو کار مناسب و ظرفیت های لازم را در دستگاهها برای فعالیت در حوزه جوانان ایجاد کند و نمایندگان مجلس این رویکرد سازمان را مثبت ارزیابی می کنند.نمایندگان مجلس معتقدند بودجه اوقات فراغتی که از طریق سازمان ملی جوانان در اختیار دستگاهها و سازمانهای مختلف قرار می گیرد باید مستقیم و بدون واسطه در اختیار دستگاهها قرار گیرد چرا که تخصیص این اعتبار از سوی سازمان به دستگاهها با تاخیر صورت می گیرد و مدتها این اعتبارات سرگردان بود و مدت زمان بسیاری جهت برنامه ریزی برای اوقات فراغت جوانان تلف می شد ".
سازمان ملی جوانان باید به دنبال تلاش در جهت حذف برنامه های موازی و تولید برنامه در حوزه جوانان باشد".
منابع:
http://www.iranmania.com/
http://www.mehrnews.ir/
http://amirjanam.blogfa.com/
http://www.mehrnews.com/fa
http://www.ofogh66.blogfa.com/
http://www.persianspring.org/
6