بیکاری ، کار ، تحصیل

بیکاری ، کار ، تحصیل
کنگره60 به عنوان مرکز راهنمایی رایگان درمان اعتیاد ، همواره سعی دارد موضوعاتی را که در ارتباط نزدیک با پدیده اعتیاد و درمان آن می باشند را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد . یکی از میادین اصلی تبادل نظر و گفت وشنود در خصوص این موضوعات ، دستور جلسات هفتگی کنگره 60 می باشد . این هفته در کلیه شعب کنگره 60 موضوع دستور جلسه هفتگی ، بیکاری ، کار و تحصیل است .
منظور از طرح این دستور جلسه ، بررسی این موضوعات در ابعاد اجتماعی نیست بلکه بررسی وضعیت وضعیت مصرف کننده مواد مخدر و درمان اعتیاد در ارتباط با این موضوعات است .
می خواهیم بدانیم فردی که برای درمان اعتیاد خود اقدام کرده است ، در طول دوره درمان و بعد از درمان نسبت به موضوعات فوق چه دیدگاهی باید داشته باشد ، چگونه در خصوص این موضوعات برنامه ریزی و عمل کند .
شاید تصور شود مصرف کننده مواد مخدر که تحت درمان می باشد و در دوره درمان را سپری می کند . نیاز به استراحت و بستری شدن داشته باشد ، در بعضی از روش های درمان اعتیاد وضعیت فرد به گونه ای است که از کار از بستری شدن و استراحت کردن نیز فراتر می رود و فرد وضعیت بسیار وخیمی را پشت سر می گذارد .
تفاوت اصلی روش درمان تدریجی یا کاهش پله ای مصرف ( تیپرینگ ) یا با سایر روش های درمان اعتیاد در این است که در این روش هیچ گونه نیازی به استراحت نیست . فردی که با استفاده از روش کنگره 60 دوره درمان را سپری می کند می تواند مانند دیگر شهروندان زندگی کند ، سرکار خود باشد و به امورات زندگی خود رسیدگی کند ، در این روش با توجه به برنامه ریزی دقیق و مصرف داروی تریاک یا اپیوم تینکچر و کاهش تدریجی و پله ای آن ، شخص از یک تعادل نسبتا خوب برخوردار است و به راحتی از عهده کلیه امورات زندگی خود برمی آید . در روش درمان کنگره 60 هیچ گونه نیازی به استراحت نیست .
در این روش هیچ گونه رژیم ، برنامه یا پرهیز غذایی وجود ندارد . در این روش هیچ گونه نیازی به مصرف قرص یا داروهای شیمیایی و حتی داروهای تقویتی نیست ، در این روش شخص مانند یک انسان معمولی به زندگی خود می رسد ، اینکه بگوییم یک سفر اولی که دوره درمان و تیپرنگ را سپری می کند نباید کارکند، چنین چیزی به صورت کلی در کنگره 60 وجود ندارد . مگر در موارد خاص و استثنایی که به راهنمای شخص مربوط می شود و بعضی از مشاغل سنگین از نقطه نظر حجم کار و ساعات کار که ممکن است در برنامه درمان شخص و حضور فرد در کلاس ها اختلال ایجاد نماید .
به طور کلی در طول سفر اول که شخص در حال تیپر داروی خود ( تریاک یا اپیوم تینکچر ) می باشد ، اولویت او در صدر برنامه های زندگی بایستی ، درمان و حضور به موقع در کلاس ها باشد . تا این اتفاق روی ندهد ، یعنی خواست و برنامه ریزی او و حضور در کلاس ها در صدر تمام برنامه هاقرار نگیرد، بعید به نظر می رسد که بتواند از عهده درمان بیماری اعتیاد برآید . زیرا در زمان اعتیاد ، مصرف مواد مخدر در صدر تمام مسائل زندگی و اولویت اول است و هیچ عاملی نمی تواند از حیث اهمیت و اولویت بالاتر از مصرف مواد مخدر قرار بگیرد . به همین دلیل در زمان درمان اعتیاد این وضعیت معکوس می شود و برنامه ریزی درمان و رهایی و شرکت به موقع در جلسات و غیبت نداشتن بایستی اولویت اول باشد ، به همین دلیل راهنمایان توصیه می کنند که شاگردانشان وضعیت کار و ساعات کاری خود را به گونه ای تنظیم کنند که بتوانند جلسات و کلاس های خود را به موقع شرکت کنند ، سفر اولی هایی که غیبت و عدم حضورشان را به بهانه کار و زندگی توجیه می کنند ، یا خواست رهایی را ندارند که در این صورت اگر هزاران سال هم سفر کنند به درمان و رهایی نمی رسند و یا اینکه از سر ناآگاهی اهمیت لازم را به حضورشان نمی دهند که در این صورت نیز خبری از درمان اعتیاد و موفقیت نخواهد بود.
بنا براین در کنگره 60 برای سفر اولی ها ، نسخه بیکاری وجود ندارد ، برنامه کار سنگین و پرحجم به گونه ای که نتواند در کلاس ها شرکت کند و عملیات تیپرینگ را با موفقیت اجرا کند نیز نبایستی وجود داشته باشد . حد فاصل و تعادل بین این دو ، موضوعی است که کنگره 60 از مسافران سفر اول انتظار دارد .
در مقاطع بعدی ، یعنی بعد از درمان و رهایی نیز کار و زندگی بایستی به گونه ای باشد که شخص بتواند پایه های مالی زندگی خود را محکم کند ، این مسئله از دروس مهم کنگره 60 میباشد .
بعضا شنیده می شود و دیده می شود که در خارج از کنگره 60 مصرف کنندگان مواد مخدر به طور کلی روحیه طلب کارانه ای دارند و معتقدند ، حالا که ما ترک کرده ایم بایستی خانواده و جامعه ما را حمایت کنند . به ما کار بدهند تا ما پاک بمانیم و نزنیم ( مواد مصرف نکینم )
کنگره 60 هرگز چنین اعتقادی ندارد و معتقد است که این افراد درمان نشده اند و فقط ترک کرده اند و به دنبال بهانه ای هستند برای مصرف مواد .
کنگره 60 معتقد است کسی که از عهده درمان اعتیاد بر می آید بسان فردی است که با ندانستن و بلد نبودن شنا بتواند از وسط اقیانوس خود را به ساحل برساند ، چنین شخصی در سایر امورات زندگی مانند پیدا کردن کار و تحکیم پایه های مالی زندگی بایستی کاملا موفق عمل کند و چنین مسائلی برای او در قیاس با اقیانوس ، مانند پریدن از جوی آب است . خودش بایستی تمام بار و مسولیت زندگی اش را به عهده گیرد و منتظر کوچکترین حمایتی در این خصوص نباشد .
تحصیل :
کنگره 60 معتقداست که درمان فوق ترک است وتعادل فوق درمان و ما در کنگره 60 به دنبال تعادل هستیم . یکی از نشانه های بارز تعادل ، کار ، زندگی و پایه های مستحکم مالی است ، اما تمام زندگی کار و پول درآوردن نیست، آموزش و خدمت نیز از دیگر مصادیق بسیار مهم تعادل می باشند ، اعضای کنگره 60 خوب می دانند که چگونه این امور را در کنار یکدیگر قرار دهند و از عهده همه برآیند ، کار ، زندگی ، آموزش و خدمت . بخش مهمی از بار مفهوم آموزش در درون واژه تحصیل نهفته است ، تحصیل علم و کوتاهی نکردن در طریق علم نیز از توقعات مهم کنگره 60 از مسافران خود می باشد .
بسیاری از ما ممکن است در زمان اعتیاد ، تحصیل خود را رها کرده باشیم . مانند خود من ، اما حالا کنگره 60 از ما می خواهد که تحصیل را از سر بگیریم ، بسیاری از اعضای کنگره 60 بعد از درمان و رهایی و حتی در سفر اول تحصیلات خود را از سر گرفته اند . خیلی ها در زمان ورود به کنگره 60 دیپلم هم نداشته اما اکنون نه تنها دارای تحصیلات دیپلم می باشند بلکه وارد دانشگاه شده و تحصیلات عالیه را دنبال می کنند . آقای رضا ترابخانی ، یکی از راهنمایان موفق کنگره 60 ، تا چندی پیش مدرک دیپلم هم نداشت اما اکنون نه تنها دارای مدرک دیپلم می باشد ، بلکه در کنکور دانشگاه آزاد اسلامی نیز پذیرفته شد . یکی از اعضای کنگره 60 شعبه انقلاب ( مهدی حسینی ) که مصرف کننده هروئین و قرص بود ، تحصیلاتش را در مقطع دبیرستان رها کرده بود ، او سال های دبیرستان را در اوج اعتیاد بود ، او همزمان با سفر اول و سپری کردن دوره درمان ، تحصیلش را شروع کرد و موفق شد مقطع دبیرستان را به اتمام برساند ، بعداز درمان و رهایی همزمان با قبولی در امتحانان کمک راهنمایی ، در دانشگاه نیز قبول شد ( مقطع کاردانی ) بعد از اتمام دوره کاردانی همزمان با کمک راهنمایی ، در مقطع کارشنانسی نیز پذیرفته شد ، یکی دیگر از اعضای کنگره 60 ( آقای فریدون ) در سن 50 سالگی تحصیلات دانشگاهی را از سر گرفت ، او دارای مدرک لیسانس بود اما این بار در رشته ای دیگر .
یکی دیگر از اعضای کنگره 60 ( علی جلالی ) که مصرف کننده هرویین و حشیش بود ، در زمان ورود به کنگره ، دیپلم نداشت و از درس و درس خواندن فراری بود . علی در حتا حاضر نه تنها تحصیلات متوسطه را به پایان رسانده بکله دانشجوی رشته موسیقی نیز می باشد . نمونه های این چنینی در کنگره 60 زیاد داریم و این ها نشانه های تعادلی هستند که مد نظر کنگره 60 می باشد . اینکه بگوییم از ما گذشته است و ما دیگر وقت و حوصله درس خواندن نداریم ، دیدگاهی کاملا ً اشتباه و بازدارنده است . برای درس خواندن و برای تحصیل هیچ زمانی دیر نیست ، همانگونه که برای برخاستن هیچ گاه دیر نیست . همان گونه که برای درمان اعتیاد و خروج از تاریکی هیچ گاه دیر نیست . فراموش نکنیم که در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر ، توصیه مهمی که از سوی سردار خطاب به نویسنده کتاب و در ادامه خطاب به تمامی اعضای کنگره 60 می شود این است که در طریق علم کوتاهی نکنیم . شاید جالب باشد که بدانید آقای مهندس دژاکام در آستانه سن 60 سالگی ، به صورت منظم آموختن زبان انگلیسی و عربی را ادامه می دهند . هفته ای سه روز ساعت 6 صبح استخر هستند و در طول روز ، حدود 12 ساعت کار می کنند . کار ، زندگی ، آموختن و آموزش ، خدمت ، ورزش . و هماهنگی این امور یعنی تعادل ، یعنی نزدیک شدن به فرمان عقل .
اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی و اقتصادی است که از مصرف غیرطبیعی و غیرمجاز برخی مواد مانند الکل، تریاک، حشیش و… ناشی می شود و باعث وابستگی روانی یا فیزیولوژیک فرد مبتلا (معتاد) به این مواد می شود و در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی وی تاثیرات نامطلوب بر جای می گذارد. [۲] بررسی پدیده اعتیاد در قالب علوم پزشکی، روان شناسی و جامعه شناسی صورت می گیرد. از سال ۱۹۶۴ میلادی، سازمان بهداشت جهانی استفاده از عبارت وابستگی دارویی یا وابستگی به دارو را به جای اصطلاح اعتیاد توصیه نموده است، اما استفاده از اصطلاح اعتیاد هنوز رایج است.
اعتیاد حالتی است که ناشی از استعمال مداوم بعضی از داروها (موسوم به مواد مخدر) می باشد، به طوری که قطع استفاده از این مواد باعث بروز اختلال در عملکرد بدن انسان می شود. این وابستگی از طرفی باعث تسکین و آرامش موقت و گاهی تحریک و نشاط گذرا برای فرد می‏گردد و از طرف دیگر بعد از اتمام این اثرات سبب جستجوی فرد برای یافتن مجدد ماده و وابستگی مداوم به آن می‏شود. در این حالت فرد هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی به ماده مخدر وابستگی پیدا می کند و مجبور است به تدریج مقدار ماده مصرفی را ا فزایش دهد.
مواد اعتیادآور
سازمان بهداشت جهانی مواد اعتیادآور را از جهت تاثیر آنها بر انسان به ۸ دسته کلی تقسیم می کند ،که عبارت اند از:
* ۱.توهم زاها
* ۲.کانابیس یا شیره گیاه شاهدانه
* ۳.مواد مخدر
* ۴.سستی زاها (مسکن ها-خواب آورها)
* ۵.آرام بخش ها
* ۶.چسب و مواد فرار (مواد استنشاقی)
* ۷.محرک ها
* ۸.الکل ، توتون و قهوه
مراحل اعتیاد
1. آشنایی: در این مرحله فرد از راه های مختلف (مثلاً از طریق دوستان خود) با مواد مخدر و نحوه استعمال آن آشنا می شود.
2. شک و تردید: در این مرحله، فرد سعی می کند با میل خود مبارزه کند.
3. اعتیاد واقعی: در این مرحله فرد دچار اعتیاد می شود و برای رسیدن به حالت نشئگی، هر بار بر میزان مصرف خود می افزاید.
زیان های جانبی
اعتیاد به مواد مخدر افزون بر زیان هایی که به طور مستقیم برای مصرف کنندهٔ آن دارد و هیچ فایده و سودی برای استفادهٔ آن تایید نشده است یکی از عوامل اصلی گسترش بیماری هایی چون ایدز و هپاتیت می باشد و همچنین زیان های اجتماعی و اقتصادی درخوری برای جامعه دارد که از آن میان می توان به از بین بردن بخشی از نیرو و مغز فعال جامعه اشاره کرد.
به تازگی، برخی با مدلسازی اعتیاد با به کارگیری دانش اقتصاد نشان داده اند که درآمد و مصرف امروز مواد مخدر به چه میزان بر تقاضای مواد مخدر در آینده تاثیر خواهد گذاشت
آزمایش اعتیاد
یکی از آزمایش های سنتی اعتیاد آزمایش ادرار است که روشی حتمی و دقیق نبوده و فرد می تواند با استفاده از مصرف مواد شیمیایی ویژه ای نتیجهٔ آزمایش را تغییر دهد هرچند که روش های دیگری برای آزمایش اعتیاد وجود دارد که با اطمینان بسیار بالا می توان از آن ها بهره گرفت
شاید بهترین واژه ای را که میتوان جایگزین مخدرات کرد و حقیقت مخدر است (ام الخبائث)باشد و برای درک آن کافی است یک لحظه چشمانمان را ببندیم و مجسم کنیم و به یاد آوریم که با ما و زندگی ما چه کرده و اینکه چگونه انسان را احاطه میکندو خیلی آرام انسان را آنجایی فرود میآورد که میخواهد.مگر او به خاطر این موضوع تا روز موعود از خداوند مهلت نخواسته تا تنها ویژگی محترم انسان را دچار اختلال کند.
البته او فقط دعوت می کند و کسی که از دعوت اجابت به عمل میاوردمن هستم و با یک تعارف و با اولین بار مرا چنان حساب شده و زیرکانه در دام خود اسیر می کند که بعد از آن هر چه سعی میکنی از دستش رها شوی در دام او اسیر تر میشوی و در جایی که با روبرو شدن و مواجهه با دشمن دو راه بیشتر پیش رو نداری و باید یا مقابله کنی و یا تسلیم شوی ،دومی را انتخاب میکنی و مانند مسخ شده ها تن به معامله دو سر سوخت می دهی و اگر در سایر معامله های زندگیت(قدرت ،ثروت و …)به ظاهر برنده بودی ولی در این معامله به ظاهر و باطن بازنده ای و شیطان با گماشته هایش در این کارزار برنده اند و من فقط قربانی سرابی شده ام که خود ساخته ام.
باعث میشوی تا با دستان خودت ،خودت را در نکبتی که برای خویش مهیا نموده ای غوطه ور کنی و زندگیت را به طرف نابودی بکشانی و هر زمان که بخواهی از دست این عجوزه که بصورت عروس زیبایی آراسته شده اعتراضی کنی به تو پاسخ خواهد گفت که برو ونفس پر طمع خودت را ملامت و سرزنش کن،من فقط از تو دعوت کردم و از حربه و شیوه ای که تابلوی خطری جدی برای انحراف است استفاده کردم و در افکارت به گونه ای وارد شدم که تو فکر کردی من دعوت به خیر و خوبی می کنم و چنان باطل را با چهره حق و حقیقت جلوه دادم و معرفی کردم(تحت این عنوان که ماده مخدر انرژی میدهد،باعث تسکین و فراموشی درد ها میشود و…)که تو حتی یک لحظه هم فکر نکردی و به سادگی فریب خوردی و با خود نگفتی که این چگونه انرژی است که تبدیل به دندانهای خراب و شانه های افتاده و قیافه کج و کوله و … میشود.
آخر اگر این ماهروی جادوگر ظاهری فریبنده دارد و باطنی زشت و وحشت آفرین دارد ولی انسانی که با میل و رغبت خود آلوده به مواد مخدر میشود دارای ظاهر و باطنی زشت می شود و تبدیل به یک فرمانروای نا لایق و بی کفایت که هر بلایی را بر سر جسم و روان و تفکرش میاوردو سرمایه گوهر جانش را دو دستی تقدیم اهریمن می نماید و انواع و اقسام ضربه ها را به خودش و خانواده اش و جامعه و کل هستی وارد میکندو خود را تبدیل به زشت ترین انسانها می نماید(البته ممکن است اندازه این لطمات و ضربه ها به یک اندازه نباشد) و شاید در ظاهر حتی مشخص هم نباشد که باز خود این دام دیگریست ولی نکته حائز اهمیت این است که باطن اعتیاد و مواد مخدرخبیث و پلید است و خمر محسوب میشود چون روی افکار و اندیشه انسانی حجاب ایجاد میکند.
ما تا زمانی که از آمادگی لازم بر خوردار نشویم و نتوانیم خود را قوی نماییم همچنان طعمه درندگان خونخوارخواهیم شدو باید همان طور که با دستان خویش وسایل نابودی خویش را فراهم نموده ایم باید خودمان هم از این جهنم بیرون بیاییم و الهی شکر که خوشبختانه خداوند رحم کرده و اجازه داده که هر زمان که بخواهیم میتوانیم ره را بر بیگانه ببندیم و راه نجات همیشه هست و هیچ کس نمی تواند بگوید از من گذشته و من دیگر در زشتی ها غوطه ورم و کاملا غرق شده ام بلکه اختیار کامل دارد و میتواند خود را تغییر دهد و خداوند هم قطعا او را یاری خواهد کرد تا بتواند از ظلمت اعتیاد رها و آزاد شود و طوق بردگی را به تاج بندگی تبدیل کند و خداوند را ولی و سر پرست خود قرار دهد

نگهبان جلسه ، مرزبان ، دیده بان
کنگره 60 مرکز علمی و تحقیقاتی و سازمان مردم نهادی است که در حوزه کاهش آسیب های ناشی از مصرف مواد مخدر و اعتیاد فعالیت می کند . یافته های علمی و تجربی کنگره 60 در طول 10 سال تحقیقات میدانی گوی سبقت را از بسیاری مجامع علمی فعال در حوزه اعتیاد و مواد مخدر در سراسر دنیا ربوده است و اکنون کنگره 60 از پیشگامان ارائه کننده نظریه ها و روش های کاملا علمی و تجربه شده می باشد که به نتیجه قطعی و موفقیت آمیز نیز رسیده است. این موفقیت ها روی کاغذ نیست ، بلکه شمار زیادی از مصرف کنندگان انواع مواد مخدر سنتی و صناعی شیمایی است که توانسته اند اعتیاد خود را بر خلاف نظر و دیدگاه جهانیان که می گویند اعتیاد درمان ندارد ، درمان کننده آن هم درمان قطعی .
کنگره 60 همان گونه که در زمینه درمان اعتیاد مبتکر و ارائه کننده روش بسیار موفق DST بوده است ، در ساختار درونی و از نقطه نظر چارت سازمانی و نحوه اداره این سازمان مردم نهاد ، طرح های بسیار مبتکرانه و جالبی را ارائه کرده است که شاید در هیچ کجای دنیا و در هیچ سازمان دیگری شاهد آن نباشیم .
اعضای کنگره 60 و به وجود آورندگان این سازمان مردم نهاد ، افرادی هستند که در گذشته مصرف کننده مواد مخدر بوده اند و هر کدام برای به هم ریختن یک خانواده و یک طایفه کافی بوده اند ، اما چه شده است که اکنون در کمال آرامش و احترام و درنهایت نظم و برنامه ریزی در قالب های اداره کننده کنگره 60 جای می گیرند و به بهترین شکل ممکن کار خود و وظیفه و خدمت خود را انجام می دهند ،آن هم به دور از کوچکترین بی نظمی . سیستم اداره کنگره 60 به گونه ایست که تمامی برنامه های کلاس ها ، مراسم ، جشن ها ، تولد ها ، و خلاصه تمامی امور ، راس ساعت مقرر، بدون کوچکترین تاخیری انجام می شود. به عنوان مثال کلاس های گروه درمانی و کارگاه های آمورزشی کنگره 60 در سراسر کشور و در تمام شعب کنگره ساعت 5 بعد از ظهر آغاز می شود . کنگره 60در طول سال نزدیک به یک هزار جلسه و کارگاه آموزشی برگزار می کند ، آیا تا به حال شنیده اید که یکی از کلاس ها مثلاً با ده دقیقه تاخیر برگزار شود ؟ برگزار کنندکان این جلسات و کلاس ها ، همان مصرف کنندگان مواد مخدر هستند که زمانی کسی برای آنها ارزشی قائل نبود . همان افراد بی نظم و بی مسئولیت . معجزه کنگره 60 تنها به درمان قطعی اعتیاد ختم نمی شود ، بلکه بخش عظیمی از این معجزه در پرورش انسان سالم و صالح است ، انسان منظم و باانضباط است . انسانی که نظم در سرلوحه تمام کارهایش است. آن هم انسانی که زمانی در قعر تاریکی اعتیاد بوده است .
روزهای جمعه در پارک طالقانی تهران شاهد برگزاری مسابقات المپیاد ورزشی کنگره 60 هستیم که نزدیک به 9 ماه طول می کشد و در طول این مدت صدها مسابقه و بازی گروهی در 14 رشته ورزشی و با حضور صدها ورزشکار که رهایافتگان از دام اعتیاد هستند برگزار می شود . آیا تا به حال اتفاق افتاده است که حتی 1 روز مثلا به دلیل بدی هوا ، باران ، برف ، و یا به هر علت دیگری ، مسابقات برگزار نشود ؟
این ها بخش کوچکی از شگفتی های اداره کنگره 60 است که توسط خود بچه های کنگره 60 صورت می گیرد . وقتی به این موضوعات فکر می کنیم دوست داریم از صمیم قلب و با تمام وجودمان به کسی که طراح ساختار های کنگره 60 می باشد ، یعنی مهندس حسین دژاکام ، تبریک بگوییم ، او در شرایطی کنگره 60 را بنا نهاد که هیچ کدام از ما در کنگره نبودیم نه راهنمایی بود و نه مرزبانی ، نه کلاسی بود و نه کارگاهی ، نه مسافری بود و نه همسفری . نه دیده بانی بود و نه شورایی ، او تنهای تنها ، با قوت گرفتن از قدرت مطلق کار خود را آغاز کرد ، در اولین جلسه کنگره 60 فقط تعدادی که شمار آنها به انگشتان دست هم نمی رسید و همگی مصداق کامل واژه حال خراب بودند ، حضور داشتند . نگهبان کنگره 60 از این نقطه حرکتش را آغاز کرد و در ادامه با تبدیل این انسان ها به انسان هایی درمان شده و رها یافته و در ادامه با کادر سازی و طراحی ساختارهای مدون ، نوشتارها ، چگونگی برگزاری کلاس ها ، طراحی ساختار آموزشی ، کمک راهنما و راهنما ، نگهبان جلسه ، دبیر ، استاد و در ادامه تشکیل کنگره دیده بانان و سپس تشکیل کنگره های مرزبانی مناطق ، کنگره 60 را به جایگاه امروزی رساندند.
کنگره 60 از نقطه نظر علم سازمان و مدیریت ، دارای چارت سازمانی بسیار پیشرفته ای است که امورات آن در نهایت نظم و بدون کوچکترین اصطکاکی برگزار می شود .
وظایف صف و ستاد با نهایت دقت و با نگاه همه جانبه ، طراحی و به اجرا گذاشته شده است . محض آشنایی با بعضی از این مسولییت ها در حد امکان به بخشی از آن ها اشاره می کنیم .
نگهبان جلسه :
در کنگره 60 به جلسات گروه درمانی ، کارگاه آمورشی گفته می شود ، زیرا در این جلسات پیرامون موضوعی خاص به صورت علمی و تجربی گفت و شنود و تبادل نظر و بیان مسائل علمی و تجربی و نتایج آنها به صورت کاربردی انجام می گیرد . به همین دلیل ، کارگاه آموزشی است .
کارگاه های آموزشی یا جلسات گروه درمانی کنگره 60 در دو نوع عمومی و خصوصی برگزار می شود . عمومی یعنی شرکت برای عموم آزاد است و خصوصی یعنی فقط مسافران می توانند شرکت داشته باشند. این کلاس ها در سه بخش اصلی کنگره 60 ، یعنی کنگره آقایان مسافر ، کنگره خانم های مسافر و کنگره همسفران یاخانواده ها به صورت کاملا جداگانه و تفکیک شده ، برگزار می شود .
هر یک از این جلسات دارای یک کادر اداره کننده است که به ترتیب مسئولیت عبارتند از : نگهبان جلسه ، دبیر جلسه و استاد جلسه . نگهبان جلسه شخصی است که برای مدت 14 هفته و یا 14 جلسه با رای مستقیم اعضای شعبه ، برای اداره جلسه یا کارگاه آموزشی ، انتخاب می شود . معمولا در هریک از شعب کنگره 60 به صورت استاندارد ، در هفته 4 کارگاه آموزشی برگزار می شود ، یک کارگاه آموزشی عمومی ، دو کارگاه آموزشی خصوصی ویژه آقایان مسافر و یک کارگاه آموزشی خصوصی ویژه همسفران . برای هریک از این جلسات یا کارگاه ها به صورت جداگانه یک کادر اداره کننده نگهبان و دبیر انتخاب می شود که انتخاب نگهبان با رای گیری کتبی است و انتخاب دبیر به پیشنهاد نگهبان منتخب و رای گیری شفاهی از اعضا صورت می گیرد .
نگهبان کارگاه های آموزشی عمومی بایستی در کارنامه خود ، گذراندن یک دوره دبیری و یک دوره نگهبانی جلسات خصوصی را داشته باشد و در زمان کاندیدا توری در هیچ یک از شعب کنگره ، داری مسئولیت دبیری و یا نگهبانی نباشد .نگهبان کارگاه های آموزشی عمومی بایستی حداقل یک سال از رهاییش گذشته باشد اما برای نگهبانی کارگاههای آموزشی خصوصی ، مدت رهایی می تواند کمتر از یک سال باشد .از نقطه نظر مسئولیت فردی در کارگاه های آموزشی کنگره 60 ، بعد از مرزبان کشیک ، بالاترین مسئولیت به عهده نگهبان جلسه است .
در کنگره 60 به واژه رئیس ، از واژه نگهبان استفاده می شود ، بنابراین نگهبان جلسه ، رئیس جلسه است . کلیه سوالاتی که ممکن است درخصوص برگزاری یک جلسه یا کارگاه آموزشی مطرح شود ، از حیث بار آموزشی، مدت زمان برگزاری جلسه ، نظافت و مرتب نمودن سالن قبل و بعد از جلسه ، و یا هر مسئله دیگری ، پاسخگو ، نگهبان جلسه است . نگهبان بایستی حداقل یک ساعت قبل از برگزاری جلسه در سالن حضور داشته باشد . کلیه امور مربوط به برگزاری جلسه را هماهنگ نماید و در انتخاب استاد جلسه نیز با توجه به موضوع دستور جلسه دقت کافی را لحاظ نماید .
مرزبان :
طراحی ساختار مرزبانی و کنگره مرزبانان منطقه یا شعبه در کنگره 60 به سال 1381 بر می گردد. تا آن موقع مسولییت اداره شعب به عهده دیده بانان و نگهبانان جلسات در شعب بود . در آن زمان جلساتی تحت عنوان جلسه هماهنگی نگهبانان برگزار می شد که تقریبا مسائل مربوط به شعبه در آن جلسه مطرح می شد . به دلیل مشکلاتی که در آن زمان مطرح بود ، ساختار مرزبانی توسط نگهبان کنگره 60 طراحی و در شورای دیده بانان به تصویب رسید و اولین گروه مرزبانان درکنگره 60 در آذر ماه 1381 در شعبه انقلاب فعالییت خود را آغاز نمودند .
طراحی ساختار مرزبانی یکی از حرکت های بسیار ثمر بخش در کنگره 60 بود که برکات بسیاری را برای کنگره 60 به ارمغان آورد .مرزبانان اداره کننده گان شعب کنگره 60 هستند که در اداره امور داخلی شعبه مستقل هستند اما در خط مشی کلی ، تابع مرکز می باشند. مرزبانان حافظ و نگهبان مرزهای علمی و معنوی شامل اصول ، قوانین و حرمت کنگره 60 در شعبه خود هستند . مرزبانان مسئول مستقیم کیفیت آموزشی و درصد رهایافتگان شعبه خود می باشند . مرزبانان همه ساله توسط آرای مستقیم اعضای هر شعبه برای مدت یک سال انتخاب می شوند .
کنگره مرزبانان هر منطقه ، شامل 7 نفر مرزبان است که 5 نفر از آنها از گروه آقایان مسافر و 2 نفر از کنگره همسفران یا خانواده ها می باشند . هر یک از شعب کنگره 60 دارای دیده بان رابط نیز می باشد که این شخص ، رابط بین کنگره مرزبانان منطقه و کنگره دیده بانان می باشد و تصمیمات و مصوبات مرزبانان شعبه را در کنگره دیده بانان مطرح می نماید و به اطلاع دیگر اعضای کنگره دیده بانان می رساند .
دیده بانان رابط ناظر بر اجرای قوانین کنگره 60 در شعب می باشند ، بعد از طراحی و به وجود آمدن ساختار مرزبانی در کنگره 60 ، شعب و مناطق مختلف کنگره ، پیوسته درحال ارتقا و پیشرفت بوده و همه ما شاهد هستیم که هر سال با روی کار آمدن مرزبانان جدید، گویی روح تازه ای در هریک از شعب کنگره 60 دمیده می شود که حقیقتا در ارتقای شعبه در تمامی سطوح ، نقش بسیار تعیین کننده ای دارد.
افرادی که برای شرکت در انتخاب مرزبانی ، می توانند کاندید شوند ، بایستی به درجه کمک راهنمایی رسیده باشند ، نشان مرزبانی در کنگره 60 شال زرد رنگ می باشد و مرزبانان پس از کسب آرای لازم ، در کنگره دیده بانان پیمان مرزبانی خود را امضا می کنند .
ما ، اعضای کنگره 60 آموخته ایم که در تمام امور با مرزبانان هماهنگ باشیم و به گفته ها و فرامین آن ها توجه نماییم و از آن ها حرف شنوی کامل داشته باشیم . این مهم نشان دهنده سطح آگاهی ، دانایی و تعادل ماست . بی توجهی به این مسئله ، یکی از مصادیق بارز بی تعادلی و حال خرابی است . زیرا آن ها با تمام وجود به ما و به کنگره 60 خدمت می کنند ، مرزبان کشیک از 9 صبح تا 9 شب در خدمت کنگره و اعضای کنگره است. برای من ، برای تو ، و برای تمام آنهایی که خواستار رهایی از دام اعتیاد هستند و آن هایی که در راهند .
دیده بان :
کنگره 14 نفره دیده بانان ، بالاترین مرجع تصمیم گیری کنگره 60 ، بعد از موسس و بنیانگذار می باشد . کنگره دیده بانان ، متشکل از اعضای هئیت مدیره و خبرگان دیگر است که کلیه قوانین داخلی کنگره 60 را به تصویب می رسانند ، کنگره دیده بانان هر 21 روز ، روزهای چهارشنبه راس ساعت 3 بعد از ظهر، تشکیل جلسه می دهد . در این نشست درباره کلیه امور جاری کنگره ، بحث و تبادل نظر صورت می گیرد ، از جمله وظایف کنگره دیده بانان می توان به بررسی و تایید انتخاب مرزبانی شعب و اعطای شال مرزبانی به مرزبانان جدید ، بررسی شرایط قانونی کمک راهنمایان جدید و اعطای شال کمک راهنمایی به آنها ، تصویب دستور جلسات سالانه ، تعیین اهداف سالانه و اهداف دراز مدت کنگره 60 اشاره نمود .
دیده بانان علاوه بر عضوییت در کنگره 14 نفره ، مسئولیت کلی شاخه های فعالییت کنگره 60 را نیز دارا می باشند . این مسئولیت ها به قرار زیراست .
دیده بان امور مالی : مجید سلامی ، روابط عمومی : محسن خان ، گروه خانواده : خانم آنی ، کنگره خانم های مسافر : خانم راد ، راهنمایان : رضا ترابخانی ، آموزش و جهان بینی : امین دژاکام ، ورزش : مهدی سهیلی ، مناطق و امور شهرستان ها : احمد حکیمی ، انتشارات : ساسان حیدری ، تحقیقات : علی خدامی ،
مسئولیت انتخاب دیده بانان جدید نیز به عهده کنگره دیده بانان می باشد .
افرادی که در طول دوره خدمت خود در مسئولیت های محوله از جمله مرزبانی ، کمک راهنمایی و غیره بهترین عملکرد را داشته اند ، از سوی شورا به عنوان سیتی زن دیده بانی معرفی می شوند .این افراد مدت زمانی در حدود 3 سال را به عنوان سیتی زن دیده بانی پشت سر می گذارند و در این مدت آموزش های لازم را می بینند . سیتی زن ها در جلسات دیده بانی حضور دارند اما حق رای ندارند . در حال حاضر سیتی زن های دیده بانی عبارتند از آقایان : محمود هنر بخش ، سعید سبزه ای و احمد ربیعی . این افراد پس از گذراندن این دوره در صورت کسب رای موافق دیده بانان ، به عنوان دیده بان معرفی می شوند . نشان دیده بانی در کنگره 60 شال سفید می باشد .

معتادان را مار نگزیده که سم زدایی می کنیم
۱۴ اصل اعتیاد : سخنرانی در سمینار سراسری اعتیاد ، چالش ها و درمان ها ، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان زنجان آبانماه ۸۱
متن سخنرانی
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم

اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم

چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پای گوبان سراندازیم

یکی از عقل می لافد یکی طامات می بافد
بیا کین داوری ها را به پیش داور اندازیم

بله یکی از عقل می لافد و یکی طامات می بافد؟
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
من مهندس الکترونیک بودم و یک محقق در الکترونیک بودم ، از بد حادثه به اینجا پناه آورده ام ، من تمامی پزشکان و روانپزشکان را از صمیم قلب دوست دارم ، انسان را دوست دارم ، علم را دوست دارم ، به من می گفتند تو مهندس برقی ، نباید در علم پزشکی و روان پزشکی و اعتیاد مداخله کنی چون درسش را نخوانده ای ، پاسخ من این بود:
من خود اعتیادم ! من خود مواد مخدرم ! من خود کتاب اعتیادم ! من ویروس اعتیادم ! من خود جرمم ! من خود بیمارم ! من در دم و درمانم ! من 17 سال معتاد حرفه ای بوده ام و قریب پنج سال از اعتیاد آزادورها هستم ، من زبان دارم . خودم خودم را برای شما تعریف می کنم . نقاط ضعف و قدرتم را بیان می کنم ، برای شما می گویم درد چیست و درمان چیست به شما میگویم با روشهای موجود درمان شده ام یا نه ! شما بعنوان عالم و دانشمند قضاوت کنید ، من هر چه می گویم آرزو میکردم پزشک یا روانپزشک بودم تا شما مرا می پذیرفتید ، ولی خداوند نخواست و زندگی مرا بگونه ای دیگر رقم زد و خواست من بیش از 20 سال روی سیستم های پیچیده صنعتی کار کنم و عیب آنها را مشخص کنم ولی در همان حال به اعتیاد کشیده شدم و با کوله باری از بدبختی های اعتیاد عاقبت بفکر عیب یابی خودم افتادم .
تجربیاتم را در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر منشر نمودم . که تاکنون 5 نوبت تجدید چاپ شده و اکثر نقاط کور درمان اعتیاد در این کتاب شکافته شده و روش جدید درمان اعتیاد ابداع گردیده است .
من دست یک یک شما هموطنان خودم را می فشارم . در 21 ژوئن سال 2000 طبق اعلامیه سازمان دارویی وابسته به وزارت بهداشت آمریکا، روش درمان اعتیاد ، تدریجی پله ای ، که اینجانب طراحی نمودم ، که درمان اعتیاد با استفاده از خود مواد مخدر بعنوان دارو می باشد ، بعنوان بهترین و کم خطرترین و با راندمان ترین روش اعلام گردید و 15 کشور بزرگ جهان آن را تائید نمودند و اکنون هزاران ، هزار نفر با استفاده از این روش درمان شده اند یا در حال درمان هستند ، برای من گریه آور است که در داخل کشورم هنوز عزیزان از این موضوع اطلاع ندارند و حتی چون من پزشک نیستم روی سخنانم بعضی ها حتی فکر هم نمی کنند، من با اکثر خبرگزاری های معتبر جهان مصاحبه
داشته ام ، با هیئت های علمی انگلستان ، فرانسه ، آلمان ، اسپانیا ، نشست داشته و طبق دلیل روش های آنها را نقد کرده ام و نقاط ضعف آنها را بیان نمودم .
به اولین کنگره پزشکی سراسری ایران در زاهدان مقاله علمی صورت مسئله اعتیاد را ارائه کردم که پذیرفته شد در آن مقاله روش های درمان اعتیاد موجود را مردود اعلام کردم .
اکنون طبق بخشنامه مرکز دانشگاه آزاد این مقاله و سایر مقالات من برای استفاده استادان و دانشجویان به بیش از 150 دانشگاه ارسال شده است ، در بیش از 20 دانشگاه سخنرانی داشته ام . اکنون دبیر کل کنگره ۶۰ و عضو هیئت مدیره آن هستم ، مرکز تحقیقاتی و گروه درمانی کنگره 60 را بنیان نهادم و تمامی روش ها و قوانین آن را مکتوب نمودم .
کنگره 60 هم اکنون یکی از موفق تریم نوع گروه درمانی در سطح جهان می با شد ، همه روزه دانشجویانی برای تحقیق نزد من می آیند و رساله خود را می نویسند هم اکنون صدها نمونه که به درمان قطعی رسیده اند ، تریاک ، هروئین ، ترزیق و قرص و اعتیادهای وحشتناک نزد من می باشند و آماده هستند هر کجا که بگوئید بیایند و سخن بگویند مگر برای اثبات هرگونه علم یا سخن علمی راهی جز بوته آزمایش و تجربه وجود دارد؟
اکنون در هفته 14 جلسه گروه درمانی کنگره 60 در 5 نقطه تهران برگزار می شود که حداقل افراد گروه از 50 نفر تا 400 نفر می باشند و همه خدمات بصورت رایگان ارائه می گردد.
ما سر شوریدگان را به کجا باید شد !
معتادان را مار نگزیده که سم زدایی می کنیم !

سم امر نسبی است و سم زدایی در پزشکی کاربرد ویژه ای دارد.
مواد مخدر برای کسانیکه آن را مصرف نمی کنند سم است و حتی اثر کشنده دارد اما برای فرد معتاد که هر روز آن را مصرف می کند مثل سم عمل نمی کند .
اعتیاد مسمومیت مزمن نیست ، هر کس این تعریف را ارائه نموده است مفهوم سم و اعتیاد را نشکافته است .
اعتیاد : جایگزینی مزمن است . چون مواد مخدر خارجی دقیقاً جایگزین سیستمهای تولید کننده مواد شبه افیونی و سیستم درد بدن شده است ، ( مثل : اندروفین ها ، دینورفین ها و آنکفالین ها و …)
این تعریف " مسمومیت مزمن " جهانی را گمراه نموده است چون در این تعریف ، مسئله سم مطرح می شود و فردی که سم مصرف کرده باید سم زدایی شود.
ما اگر بخواهیم شخص معتاد به مواد مخدر را سم زدایی کنیم نیازی به روشهای آنچنانی و پر هزینه نیست . کافی است نصف قاشق چایی خوری جوهر لیمو در آب حل نمائیم و یا یک استکان آب لیمو و یک کاسه ترشی به فرد معتاد بخورانیم تا ظرف مدت کوتاهی سم زدایی شود. دیگر نه نیاز به بیهوشی می باشد و نه جراحی مغز و نه تعویض خون و غیره ….
اما در تعریف جایگزینی ، جایگزین مطرح می شود ، مواد مخدر جایگزین مواد شبه افیونی بدن شده و نباید جایگزین را به یکباره حذف نمائیم .
ما زمانی می توانیم جایگزین را حذف کنیم که سیستم تولید کننده مواد شبه افیونی بدن راه اندازی شده با شد.
امروز در سطح جهان معتادان خواستار و علاقمند به درمان و رهایی از اعتیاد را گروه گروه به مسلخ سم زدایی می برند و چون جواب نمی گیرند می گویند : اعتیاد درمان ندارد و معتاد اراده! ؟
کسی نیست سئوال کند : خارج کردن ترکش بمبهای جنگی از یک شهری که 10 سال تمام بمباران شده چه اثری روی خرابیهای تاسیسات شهری دارد ، و خارج کردن بقایای بمبهای مواد مخدر از جسم شخص معتاد ، چه اثری روی تخریبهای جسم او دارد. مضافاً به اینکه جسم انسان ، خود به خود سه روزه بقایای مواد مخدر را از جسم معتاد خارج می کند ولی ما بدون توجه به مکانیزم جسم ، مواد جایگزین را خارج می کنیم و زلزله ای را در حدود 8 ریشتر در جسم معتاد بوجود می آوریم که اثرات بسیار مخرب و نابود کننده دارد!
به فضل خداوند اکنون 14 اصل از اعتیاد را مطرح می نمایم تا به کمک دانشمندان عزیز تکمیل گردد:

اصل یکم : مواد مخدر
ماده مخدر به ماده ای گفته می شود که انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج نماید . بنابر این به غیر از مواد مخدر شناخته شده الکل ، حشیش و داروهای روان گردان عادت آور که بدون تجویز پزشک متخصص مورد استفاده قرار گیرند نیز ماده مخدر محسوب می گردند.

اصل دوم : معتاد کیست
معتاد فرد بیماریست که بر اثر استفاده مکرر از مواد مخدر در قسمت جسم ، روان و جهان بینی ( تفکر و اندیشه ) او تخریب ایجاد گردیده و از تعادل خارج شده است .

اصل سوم : جایگزینی
اعتیاد مسمومیت مزمن نیست ، اعتیاد جایگزینی مزمن است ، چون مواد مخدر خارجی جایگزین مواد مخدر داخلی یا جسم گردیده است .

اصل چهارم : روان
معتاد بیما راست . اما بیمار الزاماً و ذاتاً روانی نیست ! همانطوریکه انسان مست بیمار روانی نیست . حرکات نامعقول او اثرات الکل است و همینطور اختلالات رفتاری فرد معتاد در اثر مصرف یا عدم مصرف مواد مخدر می باشد .

اصل پنجم : زمان
طول درمان اعتیاد در اکثر مواد مخدر مثل تریاک ، هرویین ، الکل ، داروها در قسمت جسم یا راه اندازی سیستمهای تولید کننده مواد شبه افیونی بدن حدوداً 11 ماه است و مثل فرآیند حاملگی ، زمان بخصوص دارد و ما طول درمان را با هیچ دارویی نمی توانیم کاهش اساسی بدهیم .
توضیح اینکه : این مدت 11 ماه فقط در اثر تجربه های گوناگون بدست آمده است .
اصل ششم : بهترین دارو
بهترین و کاملترین دارو برای درمان هرگونه اعتیاد همان مواد مخدر مصرفی فرد معتاد است که در طول زمان طبق محاسبات دقیق میزان مصرف آن را کاهش می دهیم تا به موازات کاهش مصرف مواد مخدر سیستمهای از کار افتاده جسم فرصت بازسازی خود را داشته باشند . برای الکل ، الکل ، برای تریاک ، تریاک ، برای هروئین ، تریاک ، جون هروئین و تریاک هر دو از یک خانواده هستند و پایه هر دو مرفین است .
اصل هفتم : عکس العملهای جسم
عوارض قطع ناگهانی مصرف در خانواده تریاک شامل دو بخش است :
الف – عکس العملها یا اختلالات آشکار ، طول درمان یک تا دو هفته .
علائم : اسهال ، عطسه ، خمیازه ، آب ریزش بینی و چشم ، بی خوابی ، استخوان درد ، پرش عضلات .
ب – عکس العملها یا اختلالات پنهان ، طول درمان ده ماه و نیم .
علائم : افسردگی ، تنبلی ، بی خوابی ، عدم میل به زندگی ، بالا رفتن میل جنسی ، ناتوانی جنسی ، تمایل به خودکشی ، کند ذهنی .
علت : عدم تعادل سیستمهای شبه افیونی بدن .
توضیح : بعضی از مواد مخدر مثل حشیش فقط علکس العملهای پنهان را دارد به همین دلیل فکر
می کنند حشیش اعتیاد ندارد.
اصل هشتم : سم زدایی
قطع سریع مواد مخدر یا سم زدایی باعث ایجاد شوک مخرب در فرد معتاد می شود و ترمیم اثرات این تخریب بسیار مشکل و در بعضی موارد غیر قابل جبران است . بنا براین ، بستری ، بیهوشی ، و درمانهای سرپایی امروزی به منظور سم زدایی فاکتورهای غلط در درمان اعتیاد هستند !
اصل نهم : داروهای روانی یا روان گردان
برای درمان اعتیاد بایستی فقط از داروهای استاندارد درمان اعتیاد استفاده شود و استفاده از داروهای خواب آور ، روان گردان ، ضد افسردگی و داروهایی که مربوط به بیماران روانی می باشد ، فرآیند درمان اعتیاد را به تعویق می اندازد و شخص دوباره به اعتیاد برمی گردد. در حالیکه به مصرف این داروها نیز عادت کرده است ، عوارض طولانی مدت این داروها به مراتب بیش از مواد مخدری مثل تریاک و هروئین است .
اصل دهم : گروهبندی معتادان
معتادین به سه گروه اصلی تقسیم می شوند :
الف – نامزدهای اعتیاد یا معتادان تفریحی که مواد مخدر را به صورت تفننی مصرف می کنند این افراد معتادان آینده را تشکیل می دهند ، شایسته است پیشگیری به عمل آید.
ب – معتادان دوستار اعتیاد ، شایسته است مهار گردند.
ج – معتادان خواستار رهایی از اعتیاد ، شایسته است درمان شوند.
اصل یازدهم : روشهای ترک و درمان اعتیاد
الف – ترک سقوط آزاد یا قطع سریع مواد مخدر بدون استفاده از هرگونه ماده ای .
ب – ترک شبه سقوط آزاد یا اصطلاحاً سم زدایی .
ج – ترک سنتی با استفاده از مواد مخدر مصرفی و کاهش آن در مدت کوتاه حدوداً 20 روز
د – روش درمان تدریجی یا پله ای : روش ابداعی اینجانب که مشروح آن در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر به چاپ رسیده است در این روش مواد مخدر مصرفی یا داروی جایگزین که مطابق با استانداردهای جهانی باشد در طول مدت 11 ماه به تدریج کاهش می یابد و به صفر می رسد.
توضیح : اعتیاد موضوعی فقط رفتاری نیست که آن را ترک نماییم . اعتیاد بیماری است و بیماری ترک ندارد و بایستی درمان شود.
اصل دوازدهم : تعادل
درمان اعتیاد ، فوق ترک اعتیاد است و رسیدن به تعادل ، فوق درمان است اشخاصی که پس از ترک اعتیاد به اعتیاد بازگشت می نمایند در اثر عدم تعادل جسم آنهاست که درمان نشده است .
اشخاصی که پس از درمان جسم به اعتیاد بازگشت می نمایند در اثر عدم تعادل جهان بینی آنهاست زیرا در طول درمان بایستی روی تفکر و جهان بینی یا نگرش فرد معتاد کار شود و از حالت افیونی بودن خارج شود تا به تعادل جسمی ، روانی و جهان بینی برسد .
اصل سیزدهم : آگاهی
بزرگترین اصل در پیشگیری ، مهار و درمان اعتیاد آگاهی است مشروط به اینکه فرد پیشگیری کننده ، مهار کننده و درمان کننده اعتیاد ، خودش اعتیاد را کاملاً بشناسد و آن طوریکه اعتیاد هست نه آن طوریکه تصویر می نمایند چون اعتیاد در شروع کار بسیار جذابیت دارد و در آخر بدبختی .
اصل چهاردهم :
هیچ فرد یا پزشگ یا روانپزشک ، روانشناس که اعتیاد را به صورت تخصصی نخوانده و کارآموزی نکرده است نمی تواند و نباید معتادان را درمان نماید. چون هر معتاد الزاماً بیمار روانی نیست !
کنگره 60 اعتقاد دارد در کنار بازسازی جسم باید روان و جهان بینی فرد مصرف کننده مواد مخدر تغییر نماید . توضیح کامل و شرح صورت مسئله اعتیاد مقاله ای است که توسط مهندس دژاکام در اولین کنگره سراسری پزشکی راهکارهای اعتیاد در سال 1378 نوشته و پذیرفته شده است .

هدف :
در این مقاله بررسی می شود که درمان یا ترک اعتیاد موادمخدر از نظر جسمی یا فیزیولوژی در کوتاه مدت مثلاً یک هفته و یا دوهفته امکان پذیر نیست و روش های متداول امروزی برای ترک اعتیاد که توسط اکثر پزشکان ارجمند اجرا می شود ، صحیح نمی باشد. زیرا هنوز درمان به طور کامل انجام نشده است که با یک آزمایش صوری و قراردادی (آزمایش ادرار) بیمار را رها می نمایند .

مقدمه :
اینجانب به مدت 17 سال به طور مداوم معتاد به تریاک بودم و روزانه به جز کشیدن ، 5 تا 7 گرم تریاک یا شیره می خوردم و بارها اقدام به ترک اعتیاد به روش های گوناگون و زیر نظر پزشکان عزیز نمودم که همیشه ناموفق بوده است و چون مهندس الکترونیک و محقق بودم ، روی اعتیاد خود شروع به تحقیق نمودم و به این نتیجه رسیدم که ترک اعتیاد به علت اثر مواد افیونی روی ساختار جسم و تخریبی که ایجاد می کند ، در کوتاه مدت امکان پذیر نیست .

روش تحقیق :
با توجه به اینکه از اولین باری که در سال 63 اقدام به ترک اعتیاد نموده بودم ، دوازده سال می گذشت ، پس از شکست های پی درپی و مطالعات بسیار در ترک اعتیاد با فرض اینکه سیستم های تخریب شده ضددرد و سیستم های تولیدکننده مواد شبه افیونی جسم من مجدداً باید راه اندازی گردد ، اقدام به کاهش مواد مصرفی خود طبق برنامه نمودم و به مدت 11 ماه موادمخدر مصرفی خود را به صورت کاهش پله ای و تدریجی تیپر نموده و به صفر رساندم تا به آرامی جسم من فرصت بازسازی خود را داشته باشد که این کار در تاریخ 15/9/76 با موفقیت به پایان رسید ، که این روز در واقع احیای دوباره من است. سپس این تحقیق روی افراد دیگری نیز انجام پذیرفت که نتیجه تقریباً مشابه بود. به دلیل تحقیقات فراوان روی تعداد زیادی از مصرف کنندگان موادمخدر توانستم کنگره 60 را به وجود آورم و همچنان به مطالعه و تحقیقات خود ادامه می دهم .

یافته های پژوهشی :
در این مقاله صورت مساله اعتیاد فقط در مقوله جسم و فیزیولوژی انسان در دو بخش تحت عنوان عکس العمل ها یا اختلالات آشکار و عکس العمل ها یا اختلالات پنهان جسم انسان به طور خلاصه بررسی شده است. در مرحله عکس العمل های آشکار مساله روشن است. اما در مرحله عکس العمل های پنهان(اختلال در تولید 12 ماده شبه افیونی بدن انسان) قضیه فرق می کند و همیشه مساله نادیده گرفته می شود. طول این مرحله حدوداً 11 ماه است که روی بالغ بر 50 نفر معتاد ترک کرده صادق بود. پس از این مدت ، مشکلاتی مثل خواب ، پرش عضلات ، بالا رفتن میل جنسی در عوض ناتوانی جنسی ، گریه کردن ، عدم میل به زندگی و . . . روبه تعادل می رود. شرح کامل در کتاب عبور از منطقه 60درجه زیرصفر به قلم نویسنده مقاله تقدیم می گردد .

عکس العمل های جسم در اثر قطع مصرف موادمخدر
هرگاه شخص مصرف کننده موادمخدر(تریاک و خانواده آن) به هر دلیل مصرف ماده خود را قطع نماید و یا به او نرسد ، عکس العمل های نسبتاً شدیدی در جسم او ظاهر می گردد. این عکس العمل ها شامل دو بخش عمده می باشد که نکته کور درمان یا ترک اعتیادهای ناموفق و متداول امروزی در آن نهفته است .
الف : عکس العمل های آشکار
ب : عکس العمل های پنهان
عکس العمل های آشکار یا به اصطلاح سم زدایی :
در صورت نرسیدن موادمخدر به شخص مصرف کننده و یا قطع ناگهانی مواد ، عکس العمل هایی در جسم او ظاهر می شود که بسته به نوع مواد مصرفی ، مقدار و تعداد دفعات مصرف در 24 ساعت ، معمولاً چند ساعت پس از دیر شدن نوبت مصرف آغاز می شود و اختلالاتی که به آرامی شروع شده بود پس از 24 ساعت به اوج خود می رسد. این عکس العمل ها و اختلالات شامل موارد زیر است :
عرق کردن
پرش پا
آبریزش بینی
گرفتگی عضلات در پاها و گردن
عطسه های پی در پی
بی خوابی
استخوان درد یا سم کشی در مچ پا و بازوها
اسهال

با وجود این عوارض اگر از دارو هم استفاده نشود ، مکانیزم بدن حداکثر پس از یک هفته رو به تعادل می رود و پس از طی دو هفته به حداقل خود می رسد ولی باز ادامه دارند .
درمان در مرحله عکس العمل های آشکار یا به اصطلاح سم زدایی :
برای کاهش عکس العمل های این مرحله می توان از روش های ذیل استفاده نمود :
1 ـ از طریق پزشک با استفاده از داروی مناسب ، مثل متادون (آمپول ، شربت و قرص)، ظرف یک هفته یا دوهفته دُز دارو را کاهش داد .
2 ـ کاهش موادمخدر مصرفی با استفاده از روش سنتی مثل استفاده از تنتور تریاک و یا آب شیره تریاک که باید ظرف مدت دوهفته مواد مصرفی را کاهش داد .
3 ـ از طریق سایر روش های حاشیه ای مثل طب سوزنی همراه با دارو و غیره .
4 ـ از طریق شلاق درمانی ، شلنگ آب ، زندانی کردن در منزل و غیره و هزار ترفند دیگر که البته این روش بسیار مردود و غلط می باشد و کسانی که با زور این کار را انجام داده اند ، تصور می کنند روش آن ها درست است و جواب می دهد ، در حالیکه در این مرحله زمان مساله را حل می کند و مکانیزم بدن خودبه خود به حال تعادل می رسد که البته زمان را فرد معتاد سپری می کند و از این مرحله موفق بیرون می آید .
5 ـ با استفاده از روش ترک یابویی یا سقوط آزاد : این روش مثل سقوط آزاد ، فرد معتاد بدون استفاده از هیچ دارویی مواد خود را قطع می کند و به این دلیل آن را معتادان ترک یابویی گفته اند ، چون انسان باید مثل یک یابو از نظر جسمی قوی باشد .
نتیجه گیری :
این مشکلات هیچ کدام در وحله اول منشاء یا علت روانی ندارند. به دلیل اینکه ریشه وجود این اختلالات ضعیف شدن سیستم ضددرد بدن انسان و عدم تولید یا بازدهی نامناسب سیستم های تولید مواد شبه افیونی و شبه مرفینی جسم انسان است. بایستی برای معالجه به گونه ای رفتار نمود تا این سیستم ها به آرامی کار خود را شروع نمایند. به عبارتی چشمه بایستی از خود جوشش داشته باشد. با آب ریختن درون چشمه ای که متروکه شده نمی توان آن را به جوشش آورد. به دیگر سخن استفاده از داروهای عادت آور و مخرب باعث نابودی چشمه های درون بدن می شود .
برای ترمیم این سیستم تجربه نشان داده است در صورت برنامه ریزی صحیح می توان با طی مسافت زمانی حدود 11 ماه به 90% تعادل از نظر جسمی رسید. با تعادل جسم ، روان هم به تعادل می رسد. 10% بقیه در طول زمان حل می شود که البته مشکل جهان بینی یا نگرش فرد نسبت به خودش و جهان پیرامونش هنوز به قدرت خود باقی است و اگر این مشکل هم حل نشود با برطرف شدن کلیه مشکلات جسم و روان دوباره شخص به اعتیاد روی می آورد .
درمان این مرحله :
1 ـ می توان بدون دارو و مواد مصرفی این مرحله را طی نمود که از نظر بازگشت به اعتیاد بسیار خطرناک است و اگر شخص به اعتیاد خود برگردد ، کاری طبیعی انجام داده است و اگر به اعتیاد برنگردد عملی غیرعادی و فوق العاده انجام داده است. البته شخص تا یک سال راندمان کاری مناسبی ندارد. از نظر جنسی ناتوانی پیدا می کند و مشکلات زیادی دارد. در این مرحله در اثر قطع مواد شوک مخرب بر جسم و روان شخص وارد می شود که بعضی از تخریب ها تا پایان عمر شخص هم به تعادل نمی رسد .
2 ـ می توان از روز اول قطع مواد با جایگزین کردن داروی مناسب ، که داروها بایستی داروی اصلی و مخصوص ترک اعتیاد باشد ، این مرحله را در فاصله زمانی 6 تا 11 ماه طی نمود و به آرامی دُز دارو را کاهش داد و به صفر رساند .
3 ـ برای معتادان تریاک می توان موادمخدر مصرفی فرد را در طی زمان کاهش داد و به صفر رساند و این مرحله شایسته است در 11 ماه طی شود .
4 ـ برای معتادان هرویینی و تزریقی ها بایستی مصرف هرویین به مدت یک هفته یا حداقل سه روز کاملاً قطع شود ( در صورت ضرورت 100 میلی گرم تریاک به صورت خوراکی ) و سپس 500 میلی گرم در دو وعده به صورت خوراکی مصرف شود و سپس به صورت تدریجی تیپر شود تا به صفر برسد. تریاک به صورت خام متناسب با دستگاه گوارش همه نیست و بایستی تریاک پخته شود تا قابل هضم باشد (برای پخته شدن ، تریاک را روی شعله کبریت یا منبع حرارتی دیگر قرار می دهند).

نکته :
خارج از بحث های قانونی و حقوقی ، من به تجربه دانستم هیچ دارویی مناسب تر ، قویتر ، کامل تر ، ارزانتر و مفیدتر از خود تریاک برای ترک اعتیاد یک معتاد فعلاً وجود ندارد .

طرح کلی درمان معتادان
شایسته است ما در طرح پیشگیری ، درمان و مهار اعتیاد ، مانند باطری اتومبیل عمل نماییم. به عبارتی ما با نیروی اولیه خود ، نیروگاه نسبتاً بزرگی را به کار می اندازیم و کنار می رویم. درست مثل باطری ، موتور ساکن اتومبیل را روشن می کند و کنار می رود. البته موتور هم پس از روشن شدن باطری را شارژ می نماید تا برای راه اندازی بعدی آماده گردد.
ما هرگز نمی توانیم نقش باطری و موتور را به عهده بگیریم. اگر به فرض محال از تمام پزشکان استفاده نماییم ، قرن ها طول خواهد کشید تا بتوانیم تمام معتادان موجود را معالجه نماییم که البته با روش های متداول دوباره همه آن ها به اعتیاد خود برخواهند گشت .
در حقیقت ما هسته های گروه درمانی به وجود می آوریم و از انرژی خود مصرف کنندگان برای اداره آن با دادن اطلاعات به آن ها بالاترین استفاده را می کنیم. درست مثل زدن اولین ضربه به ساچمه هایی که پشت سرهم با فاصله کمی قرار دارند .
این روش مثل تصاعد حسابی با کمترین هزینه و بالاترین راندمان عمل خواهد نمود. انشاا…
درمان به صورت کامل :
ترک اعتیاد بسیار آسان است. آنقدر آسان که هر معتاد چندین بار این کار را انجام داده است و تجربه کافی دارد ! اما در این طرح هدف ما درمان و بهبودی کامل فرد معتاد می باشد که از زاویه دیگری که به حقیقت نزدیک تر باشد ، به موضوع نگاه خواهیم نمود و روشی کاربردی را مطرح می نماییم .
برای درمان و معالجه فرد معتاد ما باید سه پارامتر در انسان را مورد توجه قرار دهیم که بایستی این سه پارامتر هم زمان و به موازات هم جلو بروند و چنانکه یکی از این مولفه ها ناقص باشد مشکل فرد معتاد حل نخواهد شد و درمان حاصل نمی گردد .
این مولفه ها به شرح زیر می باشند :

الف : جهان بینی انسان
ب : جسم انسان
ج : روان انسان
برای مثال اگر فردی در جهان بینی خود به پوچی برسد ، چنانکه مشکل جسم و روان او حل بشود ، بازهم به طرف اعتیاد کشیده خواهد شد .
حل مشکل جسمی 11 ماه
حل مشکل روانی 11 ماه
حل مشکل جهانبینی متفاوت
جدول زمانی برای رسیدن به حدود ۹۰٪ سلامتی

در این طرح بیشتر روی پارامتر مشکل جسمی بررسی های لازم انجام گرفته که بایستی هم زمان با آن برای اصلاح مساله جهان بینی و مساله روانی کلاس های ویژه آموزش ، سخنرانی و مشاوره های لازم انجام پذیرد. در ضمن با حل مشکل جسمی به میزان قابل توجهی مساله روانی هم خودبه خود حل می گردد. چون با طول درمان حساب شده ، سیستم های از کارافتاده جسم شخص معتاد بهبودی یافته و شخص به حال تعادل نزدیک می گردد .
مراحل اجرای طرح در سازمان ها :
الف ـ جلسه توجیهی برای مدیران و آشنایی با مقوله اعتیاد جهت اقدامات پیشگیری و درمان معتادان و جلب حمایت آنان از معتادان خواستار ترک اعتیاد .
ب ـ برگزاری جلسات سخنرانی برای کلیه کارکنان همراه با پرسش و پاسخ به منظور پیشگیری ، درمان و مهار اعتیاد .
ج ـ به مدت یک سال به کارکنان فرصت داده شود تا برای درمان اعتیاد خود اقدام نمایند. البته این عمل بایستی توسط مدیران به وسیله بخشنامه یا هر اقدام دیگر انجام پذیرد تا بدین ترتیب راه برای داوطلبان درمان اعتیاد باز شود و بتوانند خودشان را معرفی نمایند .
د ـ ایجاد پایگاهی در سازمان ها برای تشکیل کلاس های آموزشی و مشاوره ای ، جهت درمان ، پیشگیری و مهار اعتیاد تا همه روزه در ساعات خاصی در این محل ها توسط خود مصرف کنندگان عملیات گروه درمانی انجام پذیرد. البته مصرف کنندگان در شیفت های خاص به گروه های خاص تقسیم بندی می شوند.
ه ـ در اختیار گذاشتن کتاب ، بروشور ، جزوه ، نوار کاست ، فیلم و . . . به پایگاه ها ، به منظور درمان ، پیشگیری و مهار اعتیاد ، که هزینه آن توسط سازمان یا مصرف کنندگان انجام پذیرد .
و ـ در این پایگاه ها به مصرف کنندگان که گزینش می گردند ، آموزش لازم داده می شود تا به درمان خود و دیگران بپردازند .
لازم به توضیح است که در سازمان ها تحت هیچ شرایطی نمی توان از ترک سریع استفاده نمود. چون در ترک سریع بایستی فرد در منزل باشد و تا یک ماه اصلاً قادر به کار نخواهد بود و پس از یک ماه تا یک سال بازهم راندمان کاری ندارد و شخص با کوچکترین حرکتی از کنترل خارج می گردد و این برای نیروهای حساس بسیار مساله ساز خواهد بود و می تواند نظم سازمان را مختل نماید .

الف ـ نامزدهای اعتیاد :
کسانی هستند که از موادمخدر به صورت تفریحی استفاده می کنند. این گروه مطمئن هستند و تصور می نمایند واقعاً هرگز معتاد نخواهند شد ! این افراد معتادان آینده خواهند بود !
راه حل پیشگیری
شایسته است از نظر اطلاع و شناخت و آگاهی به صورت واقعی محاسن و معایب اعتیاد را برای آن ها بشکافیم تا بدانند آنچه نمی دانند. این گروه در اولویت قرار دارند و از اهمیت خاصی برخوردارند .

راه حل اجرایی
برگزاری جلسات سخنرانی در کارخانه ها ، ارگان ها ، سازمان ها و میزگردهای تلویزیونی ، جراید ، آموزش معلم های پرورشی مدارس و کتاب های درسی .
جلسات سخنرانی باید توسط افرادی باشد که مردم حرف های آنان را از دل و جان قبول داشته باشند ، نه افرادی که به مصرف کنندگان ناسزا بگویند و مردم را بترسانند .
ب ـ گروه معتادانی که از اعتیاد خود خرسند هستند :
این گروه تصور می کنند به یک ماده جادویی دست یافته اند و لذت می برند و حتی تصور می کنند انسان هایی که از این ماده جادویی استفاده نمی کنند باید چیزی کم داشته و یا انسان های کم خردی هستند. این گروه یا در اوایل کار هستند و اعتیاد برای آن ها کار انجام می دهد و یا در اعتیاد غرق شده اند و بسان زنبارگانی هستند که عجوزه را جوان می بینند .
راه حل اول :
ما فعلاً از نظر درمانی هیچ کاری برای این گروه نمی توانیم انجام دهیم مگر اینکه از نظر اندیشه ، نقطه تفکری در آن ها به وجود آوریم تا شاید روزی این نقطه تفکر بزرگتر گردد .
راه حل دوم :
مهار اعتیاد مبحث جدیدی است که به جز درمان و پیشگیری در حال وارد کردن آن در فرهنگ اعتیاد می باشیم. چون عملاً پله مناسبی خواهد بود برای ترک اعتیاد این گروه.
در مهار اعتیاد به فرض اگر بتوانیم حرکتی انجام دهیم تا فردی که مثلاً روزانه 17 بار به خودش تزریق می کند و یا 200 عدد قرص می خورد و یا دو مثقال (5/9 گرم) تریاک یا شیره می خورد ، 17تزریق خود را مثلاً به 3 تزریق برساند و در همان وضع بماند ، به هر حال کار مناسبی انجام داده ایم و بین بد و بدترین ، بد را انتخاب می کنیم و این خود باعث کاهش میزان تقاضای موادمخدر می گردد و شخص هم در حالت تعادل بهتری قرار می گیرد و ممکن است برای مرحله بعدی ترک یا درمان آماده گردد و یا به او برای تزریق سرنگ بدهیم تا ناقل بیماری ایدز و هپاتیت در جامعه نباشد و هزینه های سنگین را برای درمان جامعه به وجود نیاورد . (کاهش آسیب)

ج ـ گروه معتادان خواستار ترک اعتیاد :
این گروه معتادانی هستند که از اعتیاد خود در رنج دائم به سر می برند و هرچه تاکنون تلاش کرده اند راهی برای رهایی از اعتیاد پیدا نکرده اند این افراد همان گروهی هستند که جویای کمک ما می باشند و ما می توانیم برنامه مشخص و نسبتاً صحیحی را برای درمان آن ها اجرا نماییم .
در اینجا قبل از مطرح کردن راه حل ، بهتر است موادمخدر مورد نظر را به طور خلاصه ذکر نماییم :
هرویین :
که با روش های زیر مورد استفاده قرار می گیرد :
1ـ تزریق در رگ : معمولاً به دست ها تزریق می شود و در نهایت به کیسه خونی (رگ های ناحیه کشاله ران) منتهی می گردد .
2 ـ دودی : روی زرورق دود می شود .
3ـ دماغی : توسط بینی بالا کشیده می شود .
تریاک :
که به روش های زیر مورد استفاده قرار می گیرد :
1 ـ تزریق در داخل رگ : در ایران کمتر تزریق می شود ولی مرسوم می باشد .
2 ـ کشیدن : با ابزارهای متفاوت دود آن کشیده می شود .
3ـ خوراکی : به صورت خام خورده می شود ( در معده دیر حل می شود ولی امروزه ، به ویژه در نسل جوان ، بسیار زیاد شیوع پیدا کرده است.)
شیره تریاک :
نوع اصل آن از جوشاندن سوخته تریاک به دست می آید طریق استفاده آن مشابه تریاک بوده ، اما خیلی قویتر از تریاک است. 2 تا 3 برابر تریاک ایجاد نشئگی می کند. چون در معده سریع حل می شود بیشتر به صورت خوراکی مصرف می شود . چرت آور است. با نگاری و قلیون کشیده می شود .
قرص ، دارو و آمپول (خواب آورها ، مسکن ها و آرام بخش ها) :
گاهی ترک اعتیاد آن به مراتب سخت تر از تریاک و هرویین می باشد و تخریب وحشتناکی روی انسان ایجاد می کند و پس از قطع ناگهانی ، شخص ممکن است در روز چندین بار دچار غش و تشنج شدید گردد. افرادی یافت می شوند که در روز 200 تا 300 قرص می خورند و هر چه آمپول هم گیرشان بیاید تزریق می کنند. در حقیقت این افراد هرچه گیرشان بیاید مصرف می کنند و چند مصرفه هستند. از سر کشیدن شربت های گوناگون که دارای مواد افیونی هستند خودداری نمی کنند .

مقابسه اثرات مصرف موادمخدر در بدن انسان به طور تقریبی :
1% گرم تزریق تریاک = 1 گرم خوردن تریاک = 10 گرم کشیدن تریاک
گروه معتادان خواستار رهایی شامل افراد زیر می باشد :

معتادان شاغل :
به مصرف کنندگانی گفته می شود که به کار مشغول هستند. مثل کارگران ، کارمندان ، دانشجویان ، پیشه وران و . . . برای این گروه درمان به روش ترک تدریجی پیشنهاد می گردد. چون در اثر ترک سریع عملاً قادر به انجام کارهای محوله خود نیستند و این موضوع باعث می گردد که مجدداً به طرف مصرف مواد کشیده شوند. برای مثال اگر مصرف کننده ای صافکار باشد ، پس از قطع مواد تا یک سالی قادر نیست کار خود را به نحو احسن انجام دهد و بی حوصله است. به هرحال روزی به خودش خواهد گفت : اگر امروز یک ذره مواد مصرف کنم ، کارم را تند و سریع انجام می دهم و این خود آغازی برای بازگشت به مصرف مواد خواهد بود. طول درمان 10 ماه می باشد .
نکته :
در این مرحله افراد معتاد با مشاوره لازم و گزینش و تقسیم بندی می گردند. ممکن است برای بعضی افراد روش های ویژه ای که خارج از برنامه ترک تدریجی باشد ، اعمال گردد.
معتادان بیکار :
1 ـ می توان از ترک سریع با دارو یا بدون دارو و یا با استفاده از مواد ، مرحله اول را طی نمود .
2 ـ می توان از ترک تدریجی استفاده نمود. البته به اوضاع و احوال و شرایط فرد بستگی دارد .
نکته :
به این معتادان حداقل تا 11 ماه نمی توان مسوولیت های سنگین واگذار نمود. شایسته است اول برادری خود را ثابت نمایند و از گروه درمانی هم ، بایستی استفاده نمود .
معتادان آخر خطی :
به گروهی از معتادان گفته می شود که همه چیز خود را از دست داده اند. کار ، خانواده ، دوستان ، سرمایه ، حتی جایی برای خوابیدن هم ندارند .
پیشنهاد :
این گروه به مراکز ویژه ای هدایت شوند و حداقل تا یک سال به آن ها هیچ مسوولیتی واگذار نگردد و اگر رو به بهبودی رفتند ، از طریق کمک های غیرنقدی مورد حمایت قرار گیرند .
در خاتمه چنانکه دبیرخانه همایش هزینه های مربوطه را بپذیرند تا 10 نفر از مصرف کنندگانی که درمان شده اند می توانند در همایش حاضر شوند و صحبت نمایند .
نکته :
خارج از بحث های قانونی و حقوقی ، من به تجربه دانستم هیچ دارویی مناسب تر ، قویتر ، کاملتر ، کم خطرتر ، ارزانتر و مفیدتر از خود تریاک برای ترک اعتیاد یک معتاد فعلاً وجود ندارد .
معتاد کیست ؟

معتاد فرد بیماری است که در اثر استفاده مکرر از مواد مخدر در شهر وجودی یا جسم خود تخریب به وجود آورده و زندگی خود و اطرافیان را آشفته نموده است .
این عمل چه دانسته و چه ندانسته انجام شده باشد ، به هر حال فرقی نمی کند ، چون هر دو حالت دلیل بارزی است بر عدم آگاهیها .
این تخریب در قسمت جسم شامل از بین بردن سیستم ضد درد بدن و همینطور انهدام سیستمهای تولید کننده موادّ شبه افیونی و سایر قسمتهای دیگر می باشد .
در قسمت جهانبینی ، در اثر وابستگی به مواد مخدر و از تعادل خارج شدن جسم و روان ، باعث گردیده جهانی مملو از ترس ، اضطراب ، نگرانی و حقارت پیرامون خود بوجود آورد . برای اصلاح 90% از ساختارهای جسم و روان حدوداً 11 ماه وقت لازم است و برای جهانبینی خدا می داند!
شاهکار خلقت در جمع اضداد. بیماری و سلامتی
گالری تصاویر تریاک

دراین مقاله قصد داریم به صورت گذرا و با نگاهی اجمالی یکی از قدیمی ترین و شایع ترین مواد مخدر یعنی تریاک را مورد بررسی قرار دهیم زیرا گفتنی ها در مورد تریاک به قدری گسترده است که به طور قطع نمی توان آن ها را در یک مقاله گنجانید.سابقه استفاده از تریاک توسط انسان به گذشته های بسیار دور بر می گردد ، آن قدر دور که می توان گفت از زمانی که انسان با طبابت و مقابله با بیماری ها آشنا شد با تریاک نیز به عنوان یک ماده دارویی آشنا شده است. به عنوان مثال در مصر باستان در حدود 4 هزار سال قبل از میلاد استفاده از تریاک توسط طبیبان آن زمان مرسوم بوده است. در دیگر تمدن های باستانی نیز آن گونه که تاریخ حکایت می کند رد پای تریاک را می توان مشاهده نمود. اگر قدری به جلو بیاییم و تاریخ قرون اخیر و نزدیک را بررسی کنیم می بینیم تریاک از حد و اندازه های یک ماده گیاهی با استفاده های دارویی و سطحی ، پای خود را فراتر گذاشته و به عنوان کالایی که بسیار مورد توجه بوده است ، پا به میدان می گذارد تا جایی که به خاطر آن مسائلی چون لشکرکشی ها ، جنگ ها ، فتح سرزمین ها و غیره نیز مطرح می شود. از مهمترین این رویدادها می توان به تولید تریاک در هندوستان توسط کمپانی هند شرقی و صدور آن به کشور چین که در قرن نوزدهم باعث بروز چندین جنگ میان دو کشور چین و انگلستان گردید ، اشاره کرد. در آن زمان مصرف تریاک در بین چینی ها به شدت شیوع پیدا کرده بود و فروش تریاک توسط کمپانی هند شرقی در چین مهمترین و کلان ترین درآمد این کمپانی محسوب می شد. امپراطوری چین نیز که متوجه تخریب تریاک در بین آحاد مردم خود شده بود هرزمان که اقدام به مقابله یا ممنوعیت ورود تریاک می کرد ، با جنگی سخت روبرو می شد و معمولاٌ در این جنگ ها شکست می خورد. جالب است بدانید که جزیره تایوان را کشور چین به عنوان غرامت یکی از همین جنگ ها به طرف مقابل خود واگذار کرد که در سال 2000 میلادی مجدداٌ به چین واگذار گردید. تریاک توسط هندی ها و چینی ها به بسیاری از کشورهای اروپا ، آمریکا و همین طور کشور خودمان رسوخ کرد. تاریخچه مصرف تریاک در کشور ما از زمانی که به عنوان یک پدیده قابل بررسی است ، به حدود 200 سال قبل برمی گردد. زمانی که مردم برای مقابله با بیماری هایی مانند وبا ، تریاک مصرف می کردند و پس از مدتی دچار مصرف دائمی آن شده و به ْآن اعتیاد پیدا می کردند.بررسی سیر تاریخی مصرف این ماده د کشورمان تا به امروز مطلبی نیست که بتوانیم در این نوشتار به آن به پردازیم اما آن چه که برای ما مهم و قابل بررسی است جایگاه تریاک به عنوان یک ماده گیاهی و دارویی و شناخت عوارض و خواص مثبت و منفی آن است.
آنچه امروزه در ذهن بسیاری از مردم از عوام گرفته تا خواص نسبت به شناخت تریاک وجود دارد ، چیزی جز نگاهی منفی ناشی از نگریستن به عوارض سوء مصرف این ماده نیست. از این دیدگاه تریاک یک ماده مخدر است که مصرف آن باعث تخریب وجود انسان ، اعتیاد ، بیماری ، بدبختی و بیچارگی است. از این دیدگاه تریاک یک سم است ( در زمان های قدیم کسانی که قصد خودکشی داشتند با خوردن تریاک اقدام به این کار می کردند) از این دیدگاه تریاک یک ماده کشنده است که استفاده ای جز سوء مصرف ندارد. ماده ای است که بایستی به شدت از آن دوری کرد و نسبت به آن تنفر داشت . ماده ای است که باید نیست و نابود شود و اثری از آن نباشد .
تمامی این دیدگاه ها ناشی از نگریستن فقط به یک روی سکه است. رویی از سکه تریاک که فقط نشان دهنده عوارض ناشی از سوء مصرف این ماده به دلیل عدم آگاهی ، جهل ، نادانی و عدم شناخت انسان و عدم درک او از استفاده صحیح می باشد. شکی نیست که این دیدگاه ها واقعی است و مصائب ذکر شده در سوء مصرف این ماده وجود دارند و غیر قابل انکار.
حال اگر روی دیگر سکه را بررسی کنیم می بینیم تریاک یکی از شاه کارهای خلقت خداوند در بخش گیاهان دارویی است. تریاک ماده ای است که امروزه در علم پزشکی و داروسازی جایگاهی بسیار مهم و ارزشمند دارد. مرفین اولین و مهمترین ترکیب تریاک است که در بین تریاک های مختلف مقدار آن از 3 تا 23% متغیر است.مرفین در پزشکی امروز که اغلب داروهای مسکن ، ضد درد ، بیهوش کننده و غیره از آن تهیه می شود به قدری مهم و حیاتی است که تصور نبود آن غیر ممکن است.
کدئین دومین ترکیب مهم تریاک است. کدیین نیز در صنعت داروسازی جایگاهی بسیار مهم دارد و طیف وسیع داروهای کدیین دار را همه ما می شناسیم و نقش آن ها بر هیچ کس پوشیده نیست. نارسیین ، نارکوتین ، تبایین ، پاپاورین ، لودانیزین ، کوتامین ، کدامین ، لودانین ، و غیره که تا 25 مورد ادامه دارند همگی آلکالوییدهای تریاک هستند که تمامی آن ها استفاده و کاربرد دارویی دارند.با نگاهی به این ترکیبات ، طیف وسیع اثرات آن ها و کاربرد آن ها در داروهای مختلف مشاهده می کنیم در سیستم دارویی که امروزه بشر با تمامی تکنولوژی و دانش پیشرفته خود در اختیار دارد و با استفاده از آن به رویارویی و مقابله با بیماری ها می رود ، تریاک و ترکیبات آن بدون اغراق جایگاه اول را به عنوان ماده اولیه دارویی به خود اختصاص داده است. وضعیت فوق نشان می دهد که تنها نگرش منفی داشتن نسبت به این ماده و آفریده شگفت انگیز خداوند بی انصافی است و اگر بخواهیم در مورد این ماده به درستی قضاوت کنیم بایستی هر دو روی سکه را مد نظر قرار دهیم .
شایان ذکر است در حال حاضر مواد مخدر جدید مانند کرک ، شیشه یا آیس یا کریستال چنان تخریبی در مصرف کننده به وجود می آورند که تخریب تریاک در مقابل آن ها صفر است.
سوء مصرف و عوارض نامطلوب ناشی از آن و استفاده صحیح و کاربرد شفا بخش و زنگی بخش آن.
استفاده صحیح و استفاده غلط و نابجا موضوعی نیست که فقط منحصر به تریاک باشد بلکه هر موضوع دیگری نیز می تواند در این قالب یعنی استفاده درست و غلط گنجانده شود . هر موضوعی را می توان از این زاویه بررسی کرد و به جرات می توان گفت هیچ موضوعی نیست که خارج از این چهارچوب باشد.که مثلاً بتوانیم بگوییم این مسئله فقط کاربرد منفی دارد و یا فقط کاربرد مثبت دارد. هر چیزی در هستی دارای هردو نوع کاربرد می باشد و این موضوع یکی از ظرافت های خاص خلقت خداوند و یکی از پایه ها و اصول خلقت خداوند است یعنی جمع اضداد.
این که کدام یک از این کاربردها مورد استفاده قرار گیرد به دانایی ، تشخیص ، معرفت و شناخت انسان بر می گردد. ابزاری ساده مثل چاقو که در هر خانه ای یافت می شود و به آن نیاز است ( کاربرد مثبت ) و آدم کشی و چاقو کشی ( کاربرد منفی ) ، گرفته تا سرآمد تکنولوژی بشری یعنی انرژی هسته ای که می توان از آن در تولید انرژی استفاده کرد ( کاربرد مثبت ) و همین طور می توان از آن بمب اتم ساخت ( کاربرد منفی ) . حتی آب که حیاتی ترین عنصر زندگی است در حالت هایی می تواند ویرانگر، مخرب و باعث مرگ و نابودی شود.
قدر مسلم وجود کاربرد منفی و استفاده نادرست از هر موضوعی نمی تواند دلیلی برای کنار گذاشتن آن موضوع ، دوری از آن و منفی نگری نسبت به آن امر باشد.
تریاک ، این ماده قدرتمند دارویی و عجیب همانقدر که می تواند باعث ایجاد بیماری ، اعتیاد ، فلاکت و بدبختی باشد ، همانقدر که در تهیه مواد مخدر مختلف نظیر هرویین و این روزها کرک ( که از هرویین به دست می آید ) می تواند مخرب و ویرانگر باشد به همان اندازه و حتی به مراتب بیشتر از آن قدرت شفا بخش و زندگی بخش دارد. اصولاً هر موضوع و یا امری که در بعد منفی دارای قدرت تخریب و نابودی بالایی باشد ، در بعد مثبت و استفاده صحیح و یا به دیگر سخن در جهت صراط مستقیم می تواند با قدرتی بسیار بیشتر به کمک انسان در زندگی و رویارویی با با مسائل منفی بیاید.

اعتیاد به موادمخدر که بارزترین و مهمترین عارضه منفی ناشی از سوء مصرف و سوء استفاده تریاک به عنوان ماده اولیه می باشد ، موضوعی است که سال هاست ذهن بشر را به خود معطوف کرده است. به راستی درمان آن چگونه است. با چه دارویی ؟ با چه روشی ؟ در چه مدت زمانی ؟ این ها حداقل سوالاتی هستند که در بخش درمان اعتیاد ، بشر همیشه با آنها روبه رو است. در طول تاریخ جواب هایی بی شمار و گوناگون به این سوالات داده شده است. روش های مختلف برای درمان این بیماری پیشنهاد شده است و همینطور بازار وسیعی از داروهای ترک اعتیاد نیز وجود داشته و وجود دارد. اما به راستی این جواب ها ، این روش ها و این داروها تا چه اندازه موثر و مفید بوده اند ؟ آیا توانسته اند یک نفر بیمار یا یک مصرف کننده خواهان رهایی از اعتیاد را برای همیشه از این بیماری نجات دهند و او را درمان کنند ؟ به گونه ای که شخص پس از قطع مصرف یک انسان متعادل و با راندمان باشد و وسوسه و میل مصرف مجدد را نداشته باشد. یا اینکه فقط مصرفش را قطع می کند و پس از قطع مصرف تنها چیزی که وجود ندارد تعادل و حال خوب است. آیا این روش ها توانسته اند در مقابل این پدیده به صورت قوی و کارآمد ظاهر شوند و یا حد اقل قدری از گسترش آن جلوگیری کنند ؟ ما قصد نداریم به این سوالات جوابی بدهیم که مورد قبول همگان واقع شود و یا بگوییم که جواب درست فقط همین است که می گوییم. اما می توانیم نتایج تحقیقات و تجربیات خود را آن گونه که هست بیان کنیم قضاوت در درست یا نادرست بودن آن به عهده شماست.
جمعیت احیای انسانی کنگره 60 یک سازمان غیردولتی و مردمی و تحقیقاتی است که مدت 7 سال در زمین آموزش ، پیشگیری ، مهار و درمان اعتیاد به تحقیقات می پردازد و نتایج کاربردی آن به وضوح و عینه قابل مشاهده است. دانش و علم کنگره 60 در خصوص اعتیاد و درمان آن دانشی نیست که فقط در حد سخن و حرف باشد بلکه کاملاً جنبه کاربردی داشته و نتایج مثبت آن بر روی صدها و هزاران نفر قابل مشاهده و بررسی است. کنگره 60 توسط بنیان گذار خود آقای مهندس دژاکام روشی نوین را جهت درمان اعتیاد در دستور کار خود دارد. این روش کشف و یافته ای است که حاصل 17 سال تجربه اعتیاد و بیش از 10 سال تحقیق در این خصوص می باشد. این روش طول درمان بیماری اعتیاد را 11 ماه می داند و بهترین ، کامل ترین ، کم عارضه ترین ، سالم ترین و با راندمان ترین دارو برای درمان این بیماری را خارج از بحث های قانونی ، تریاک می داند. آری همان تریاک که عامل ایجاد بیماری و اعتیاد بوده است در اینجا به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر بپرسید چرا 11 ماه ؟ می گوییم به این دلیل که سیستم تولید کننده مواد شبه افیونی که بر اثر مصرف ماده مخدر و ورود مرفین خارجی یا سایر ترکیبات دارویی ضد درد ، آرام بخش ، خواب آور و . . . از کار افتاده است و برای درمان بایستی راه اندازی شود ، تحت هیچ شرایطی در کوتاه مدت قابل راه اندازی نیست زیرا یک فرایند بازسازی سلولی در سیستم عصبی و مغز است که گذشت زمان جزو لاینفک آن است. در کنگره 60 نتایج تحقیقات انجام شده و تجربیات صدها و حتی هزاران نفر که از این روش استفاده کرده اند نشان می دهد راه اندازی این سیستم با بالاترین راندمان در کمتر از 11 ماه امکان پذیر نیست.
اگر بپرسید چرا تریاک ؟ می گوییم بخش عمده موادمخدر مصرفی موجود یا خود تریاک است و یا از خانواده تریاک نظیر شیره و سوخته تریاک و یا بدست آمده از مرفین تریاک نظیر هرویین و کرک و یا سایر ترکیبات دارویی نظیر متاآمفتامین ، بنزودیازپین ها ، باربی تورات ها و همینطور ضد دردهای غیر مخدر و آرام بخش ها و ضد افسردگی ها می باشد که همگی آن ها دقیقاً روی سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی اثر مستقیم می گذارند و آن را از کار می اندازند حتی اگر به طور مستقیم دارای مرفین نباشند. فقدان مواد شبه افیونی جسم را هیچ ماده ای نمی تواند به صورت کامل پوشش دهد. تنها ماده ای که به صورت کمپلکس دارای جمیع خواص موادمخدر و داروهای فوق می باشد و می تواند بهترین جایگزین برای مواد شبه افیونی جسم باشد آن هم با کمترین عارضه ، تریاک است. زیرا تریاک و ترکیبات آن به طور کامل طبیعی و گیاهی است و عوارض مواد و یا داروهای شیمیایی را ندارد. در این روش مصرف کنندگان موادمخدر به منظور درمان و مانند یک دارو تریاک را مصرف می کنند البته نه بی حساب و کتاب و نه به منظور سرخوشی و لذت جویی ، بلکه با محاسبات دقیق و برنامه ریزی دقیق زمانی ، آن هم در حد نیاز جسم. در این روش هر 21 روز که یک پله یا توقف و پریود کاملاً محاسبه شده و دقیق و علمی می باشد ، 20 درصد از مقدار مصرف قبلی توسط راهنما کاهش داده شده و تیپر می شود. این کاهش در حدی است که به هیچ وجه عوارض شدید خماری را به دنبال ندارد و عوارض آن کاملاً خفیف و قابل تحمل است در حدی که جسم و سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی می تواند به راحتی با آن هماهنگ شده و به اندازه کاهش صورت گرفته در مصرف موادمخدر ، مواد شبه افیونی طبیعی را تولید کند و جای خالی آن را پر کند.
این افزایش تولید در بدن بعد از گذشت حداکثر یک هفته از کاهش مصرف موادمخدر به خوبی خود را نشان می دهد و شخص به وضوح آن را حس می کند. این فرایند ادامه می یابد تا جایی که مصرف کننده در آخرین پله خود به مقدار یک گرم برای مصرف 30 روز می رسد. در این پله شخص روزانه حدود 33 میلی گرم تریاک را مصرف می نماید که بسیار ناچیز است. در این مقطع سیتم تولیدکننده مواد شبه افیونی جسم به حداکثر تولید و کارایی خود رسیده است و به طور کامل آمادگی قطع مصرف تریاک را دارد. زمانی که دستور قطع مصرف صادر می شود شخص بدون کوچکترین عارضه و تغییری مصرف خود را قطع می کند. باور این موضوع شاید کمی سخت باشد اما حقیقتی است امکان پذیر.

این جانب نویسنده مطلب با همین روش اعتیاد خود را به تریاک در کنگره 60 درمان کرده ام و در روزهای پس از قطع مصرف باور این موضوع برای خودم هم سخت بود چه رسد به دیگران. در کمال ناباوری می دیدم که مواد مصرف نمی کنم و حالم خوب است شب به راحتی می خوابیدم و صبح به راحتی بیدار می شدم بدون کوچکترین ناراحتی. شرح کامل این روش را می توانید در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر و یا در مانیفست کنگره 60 و یا مقاله علمی اعتیاد ، درمان و راه کارهای مناسب نوشته مهندس حسین دژاکام در همین سایت (www.congress60.org) مطالعه کنید. در کنگره 60 می توانید حضوراً صدها نفر از مصرف کنندگان موادمخدر مختلف که با این روش اعتیاد خود را درمان کرده اند را ببینید و با آن ها صحبت کنید البته اگر مایل باشید زیرا درب کنگره 60 همیشه به روی شما باز است .
یکی از نکات ظریف و تعجب برانگیز که در بسیاری از بچه های کنگره 60 که از این روش استفاده کرده اند مشاهده شده ، این است که بعضی از این افراد علاوه بر بیماری اعتیاد دارای بیماری های دیگری نظیر بیماری قلبی ، کبدی ، گوارشی ، عصبی و روانی و حتی نازایی بوده اند که بعد از گذراندن دوره 11 ماهه درمان تدریجی با استفاده از تریاک به عنوان دارو و قطع مصرف متوجه شده اند بیماری آن ها که شاید به ظاهر ارتباطی با اعتیاد نداشته است نیز از بین رفته و یا درمان شده است. آنچه که از ظاهر موضوع قابل برداشت و استنباط می باشد این است که در این دوره 11 ماهه که سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی به بازسازی خود می پردازد و از آنجایی که ترشحات این سیستم نظیر دینورفین ، اندروفین ها ، انکفالین ها و سایر واسطه های شیمیایی فعال در سیستم عصبی که روی عملکرد تمامی بخش های جسم اثر می گذارند ، به گونه ای بازنگری و چکاپ صورت می گیرد و تمامی بخش ها تحت تاثیر این بازسازی قرار گرفته و با آن هماهنگ می شوند و بسیاری از بیماری ها و ناراحتی های دیگر نیز در این مدت از بین می روند .
یکی از بچه ها به نام کورش علاوه بر اعتیاد به تریاک دارای مشکل قلبی نیز بود به گونه ای که ریتم ضربان قلب او هیچ گونه نظم خاصی نداشت و پزشکان حتی از جراحی او نیز ناامید بودند. کوروش بعد از درمان اعتیاد خود با این روش نه تنها اعتیادش درمان شد بلکه مشکل قلبی او نیز تا 90 درصد از بین رفته است. یکی دیگر از بچه ها موهای سرش بر اثر ترک های پی درپی و اشتباه و استفاده از داروهای شیمیایی به طور کامل ریخته و طاس شده بود. پزشکان معتقد بودند رویش موهای او به هیچ وجه امکان پذیر نیست. حسین حتی به خارج از کشور نیز رفته بود و نتیجه ای عایدش نشده بود وضعیت سر و پوست سر حسین به گونه ای بود که با دیدن ان انسان دچار حالت بد و چندش آور می شد. اما در حال حاضر حسین بعد از گذراندن روش درمان تدریجی و درمان اعتیاد خود با تریاک ، موهایی دارد که همه به او غبطه می خورند ، کسی باورش نمی شود که او طاس بوده است. یکی دیگر از بچه ها بر اثر سال ها مصرف تریاک و الکل با هم دچار مشکل بی نظمی در کارکرد تیروئید بود ، او نیز بعد از درمان اعتیاد خودش با روش درمان تدریجی مشکل تیروئیدش به صورت کامل از بین رفت. خود من زمان اعتیاد دچار ناراحتی معده و دستگاه گوارش بودم اما بعد از درمان اعتیاد با روش تدریجی و با استفاده از تریاک در حال حاضر کوچکترین اثری از آن بیماری گوارشی وجود ندارد. تمامی این بچه ها در طول دوره درمان خود حتی یک عدد قرص یا داروی شیمیایی مصرف نکرده اند. به طور قطع این تغییرات و درمان شدن ها با مسئله استفاده از تریاک در درمان اعتیاد به عنوان دارو و دوره 11 ماهه بازسازی سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی ارتباط مستقیم دارد. حال مکانیزم آن به صورت دقیق به چه شکل عمل می کند امری است که محققین آینده به طور قطع به آن خواهند پرداخت و زوایای پنهان آن را خواهند شکافت.
کسانی که در کنگره 60 با روش درمان تدریجی و با استفاده از تریاک با عنوان دارو اعتیاد خود را درمان کرده اند برای همیشه دفتر اعتیاد را در زندگی خود بسته اند آن ها در طول 11 ماه دوره درمان نفس گرسنه خود را تربیت کرده و خواسته نامعقول مصرف موادمخدر را به صورت کامل در خود ریشه کن کرده اند. نیاز آن ها به طور کامل بر طرف شده است و بعد از قطع مصرف مواد هیچ گونه میل و نیازی به مصرف در خود احساس نمی کنند زیرا جسم آن ها به اندازه کافی قویترین موادمخدر را تولید می کند. در طول این مدت آ ن ها با شرکت در جلسات و کارگاه های آموزشی تفکرات و جهان بینی خود را از حالت افیونی و معتاد گونه خارج کرده و به سطحی از دانایی رسیده اند که دیگر فکر مصرف موادمخدر و لذت ها آن حتی در ذهنشان هم خطور نمی کند. حتی اگر در بدترین شرایط و آلوده ترین محیط ها نیز قرار بگیرند کوچکترین تاثیر پذیری از محیط آلوده نخواهند داشت. آن ها تنفری از تریاک ندارند و از آن فرار نمی کنند زیرا نیک می دانند که تریاک هرچند به دلیل عدم آگاهی و تصورات غلط و استفاده ناصحیح از آن عامل اعتیاد و بسیاری از مشکلات در زندگیشان بوده است ، اما از سویی دیگر همین تریاک به عنوان دارو نجات بخش آن ها و عامل درمان و رسیدن به سلامتی بوده است. نسبت به تریاک نه تنفری وجود دارد و نه عشق و دوست داشتن. حساب آ ن ها با تریاک به طور کامل صفر شده است و به همین دلیل بدون کوچکترین تاثیر پذیری و به راحتی از کنار آن رد می شوند ، در غیر اینصورت یعنی وجود تنفر و یا عشق و دوست داشتن که هر دوی این حالات نشان دهنده وجود وابستگی و عدم درمان است باعث می شود شخص نتواند بدون تاثیر پذیری از کنار آن بگذرد .
اعتیاد به تریاک از دیدگاه غرب

ترجمه و تدوین: دکتر نازی اکبری ، عضو هیئت علمی کنگره 60
حروف چینی و تدوین : مارال شمشیری
گالری تصاوی تریاک

تریاک چیست؟
تریاک در مقایسه با مواد مخدر دیگر، خام ترین و کم تاثبرترین به شمار می آید. تریاک مایعی است شیر مانند که از گیاه کال خشخاش بدست می آید. زمانی که این مایع در معرض هوا قرار می گیرد سخت شده و به ماده قهوه ای سوخته و یا سیاه رنگی تبدیل میشود. شکل سخت شده آن معمولا" تدخین میشود اما به طور خوراکی هم میتوان از آن استفاده کرد. تریاک به طور معمول در کشور برمه و افغانستان کشت میشود.
تریاک به شکل استفاده میشود؟
در کشورهای غربی امروزه ، تریاک به شکل پودری یا کلوخی به رنگ قهوه ای سوخته در دسترس مصرف کنندگان قرار میگیرد. این ماده یا تدخین شده و یا به صورت خوراکی یا تزریقی مورد استفاده قرار میگیرد.
تاثیرات تریاک چیست؟
از آنجایی که ساختار تریاک بسیار شبیه به ساختار مواد مخدر طبیعی بدن می باشد در اثر استفاده مولکولهای مخدر موجود در تریاک گیرنده های اعصاب را تسخیر کرده و همان حس آرامش فاقد درد را در بدن تولید میکند. این ماده مخدر ابتدا باعث حس شادمانی و سرخوشی شده اما با استفاده مکرر، بدن برای دسترسی به این حالت به میزان هرچه بیشتر از این مواد نیاز پیدا می کند.
سوء تغذیه، مشکلات تنفسی و افت فشار خون از جمله بیماریهایی هستند که با اعتیاد به تریاک در رابطه اند.
تریاک ماده ای بسیار اعتیادآور است. در اثر استفاده از این ماده استیاق به مصرف چه جسمانی و چه روانی بسیار سریع پیشرفت می کند. خماری ناشی از تریاک باعث تهوع، آبریزش چشم، خمیازه، سرمازدگی و یا عرق میگردد.
حالت خماری بسیار ناراحت کننده و دردناک است.در واقع معتادین بیشتر برای جلوگیری از درد ناشی از خماری به مصرف آن ادامه می دهند تا به دست آوردن حس سرخوشی نخستین و یا رسیدن به تعادل جسمی و روانی !
تاریخچه کشت و مصرف تریاک درغرب:
شواهد نشان می دهد که از 100 سال پیش از میلاد مسیح یعنی حدودا" 2100 سال پیش تریاک به عنوان دارویی محبوب به شکل شربت و یا حب مصرف خوراکی داشته است. اعتیاد به تریاک از اواسط قرن 17 میلادی به بعد که به وسیله چینی ها به شکل تدخینی آن معرفی شد، به عنوان معضل اجتماعی مطرح شد. در قرن 18 میلادی اعتیاد به تریاک به حدی بالا گرفت که چینی ها برای جلوگیری از کشت و خرید و فروش آن به کشورهای غربی اقداماتی صورت دادند. همزمان تریاک راه خود را به کشورهای اروپایی و شمال امریکا باز کرد تا جائیکه مصرف دارویی آن جای خود را به اعتیاد داد.
پس از خاک برداری و حفاری باستان شناسان بر روی باقیمانده های دوران نوسنگی در کشور سوئیس (به قدمت حدودا" 3200 سال پیش از میلاد مسیح) نشان داد که گیاه خشخاش در آن زمان کشت می شده است. دانشمندان بر این باورند که این گیاه مصرف خوراکی داشته و به عنوان مواد غذایی (حاوی 45 درصد روغن) مورد استفاده قرار می گرفته است . اما بدون شک مردمان آن دوره از قدرت مخدری این گیاه آگاهی داشته اند.
مایع شیرگونه که از این گیاه گرفته می شود پس از خشک شدن از قدرت مخدر بالایی برخوردار است که به آن تریاک می گویند. نوشته های تئوفراستوس فیلسوف یونانی (3 قرن پیش از میلاد مسیح) از اولین نوشته هایی است که به تریاک اشاره کرده است. لغت لاتین تریاک، "اوپیوم" گرفته شده از زبان یونانی به معنای "عصاره گیاه" است و خود تریاک نیز ابتدا به شکل عصاره یا شیره گیاه خشخاش تولید می شود.
پزشکان غرب به خوبی به فوائد و تاثیرات تریاک واقف بودند و تاجرین غربی این ماده را به خاور دور معرفی کردند. پاراسلوس (1500 سال پیش از میلاد مسیح) زیست شناس، فیزیکدان و منجم سوئیسی این ماده را مجددا" به اروپائیان معرفی کرد به طوریکه دکتر سیدنهام انگلیسی (سال 1680 میلادی) در این باره می نویسد:
" در میان تمامی امکاناتی که خداوند بزرگ برای رهایی درد انسانها خلق کرده هیچکدام به موثری تریاک نیست!"
در قرن 18 میلادی تدخین تریاک در خاور دور بسیار رواج پیدا کرده بود و داد و ستد تریاک یکی از منابع اصلی درآمد برای مستعمره های انگلستان و هلند محسوب می شد. حتی اسپانیائیها هم سهم خود را از این معاملات از فیلیپین دریافت می کردند. با اینکه در آن زمان تریاک در اروپا در دسترس همگان بود ولی وفور آن مشکل ساز نبود.

تریاک به طور قابل توجه ای از مواد مخدر مختلف ترکیب شده که در قرن 19 میلادی دانشمندان موفق به تجزیه این ماده شدند. در سال 1806 فردریک سرترنر، شیمیدان آلمانی ، برای نخستین بار موفق به استخراج یک ماده از کل مواد ترکیبی در تریاک شد که آن را مرفین نامید. وی اسم "مرفین" را بر مبنای اسم خدای خواب یونانیان "مورفوس" انتخاب کرد. دومین ماده اسنخراجی از تریاک "کدئین"، توسط روبیکت ، پروفسور و شیمیدان فرانسوی، در سال 1832 میلادی و به دنبال آن در سال 1848 میلادی ماده پاپاورین توسط " مرک" دانشمند آلمانی به دست آمد. این مواد خالص جایگزین استفاده دارویی از تریاک خام شدند و همانند تریاک این مواد به عنوان داروی ضد درد و اسهال مورد استفاده قرار گرفتند.
با اختراع و کشف تزریق زیرجلدی در اواسط قرن 19 ، مرفین به عنوان مسکن وریدی مورد استفاده قرار گرفت.
میزان اعتیاد در آمریکا در طی صد سال گذشته رشد گسترده ای داشته است. این، بخشی به دلیل مهاجرت چینی های معتاد به تریاک و بخشی به دلیل تزریق بی رویه مواد مخدر به عنوان مسکن به زخمی های جنگی بوده است. به علاوه اینکه در بسیاری از داروهای معمول و مورد استفاده عموم ، ترکیباتی از تریاک وجود دارد.

شاید بتوان گفت که بخشی به همین دلیل بود که مرفین به عنوان درمان اعتیاد معمول شد، بدین شکل که اگر پزشکان برای درمان اعتیاد به تریاک مرفین استفاده می کردند، شخص معتاد علاقه ای به خود تریاک نشان نمی داد و اعتیاد وی درمان می شد!!!
اروپایی ها هم با مشکلاتی مشابه روبرو شدند و با اینکه استفاده تریاک به مراتب بیشتر از حال بود اما به عنوان مصارف دارویی مورد قبول قرار گرفت و این عمل باعث بوجود آمدن مشکلات فراوانی شد.
در پایان قرن گذشته ایالات متحده آمریکا سعی وافری در مهار کردن مصرف غیردارویی از تریاک کرد، خصوصا" درکشور چین و حتی اواخر قرن پیش سعی در ممنوعه کردن این مواد کرد. علاقه آمریکا برای مهار این معضل به دو دلیل بود، یکی اینکه آنان برای بازاریابی و فروش محصولات خود، به کشور چین نیاز داشتند اما کشور چینی با اقتصاد قوی. و دلیل دوم ظاهرا" جنبه اخلاقی این موضوع بود.
در اثر جنگ اسپانیا و آمریکا، فیلیپین در استعمار آمریکا قرار گرفت و فرمانداران جدید با مشگلی گسترده روبرو گشتند. در آن زمان اسقف اعظم فیلیپین، چارلز هنری برنت آمریکایی، مبارزه اخلاقی در رابطه با داد و ستد تریاک و اعتیاد ناشی از آن علیه آمریکا به راه انداخت که حمایت گسترده ای را به همراه داشت.با وجود ممنوعه اعلام کردن مصرف تریاک در آمریکا و برخلاف کشورهای اروپایی، اعتیاد به تریاک همواره یکی از معضلات اجتماعی به حساب می آمد.
با ضعیف شدن وضع اقتصادی چین، این کشور شاهد رشد جنبش ضد تریاک در دنیا بود. ناگفته نماند که در عین حال انگلستان و هلند حامی این جنبش نبودند. چرا که کشت خشخاش برای آنان از جمله منابع اصلی درآمد محسوب می شد.
در سال 1909 با فشار شدید آمریکا، نمایندگان کشورهایی که دارای مستعمره در خاور دور بودندبه همراه کشور ایران در شانگهای اولین کنفرانس بین المللی تریاک را به ریاست اسقف هنری برنت برگزار کردند.
این کنفرانس پایه ای برای کنفرانس بعدی در سال 1911 در هیگ شد. انگلستان برای شرکت در این کنفرانس با این پیشنهاد پیش آمد که این کنفرانس و معاهدات ناشی از آن می بایست تهیه و داد و ستد کدئین و مرفین را هم در برگیرد. آلمانی ها به این شرط مخالفت شدیدی نشان دادند چرا که صنعت داروسازی آنان در این زمینه فعالیتهای گسترده ای داشته و به نوعی متکی به تولید این مواد بود.
پس از کشمکش های بسیاراین کنفرانس منجر به اخذ پیمان بین المللی تریاک در23 ژانویه 1912 میلادی شد. لازم به تذکر است که این پیمان تا آنجایی پیش رفت که کشورهای هم پیمان موظف به کنترل دادوستد تریاک در چهارچوب قانونی و ملی کشور خود شدند.
آلمانی ها برای حفظ صنعت دارویی خود و تولید مرفین و کدئین حتی لغات و نوشتار این معاهده را با وسواس انتخاب می کردند. تصویب این پیمان نهایتا" متکی بر همکاری کشورهایی بود که در این کنفرانس شرکت نداشتند و به عبارتی این معاهده بسیار باز و بی در و پیکر و عاری از هرگونه چهارچوب و مرزبندی خاصی بود.
کنفرانس بعدی در هیگ در سال 1913 برگزار شد که به همان اندازه کنفرانس قبلی در اجرای شروط ناموفق بود. در کنفرانس هیگ به سال 1914 توافق نامه های به امضاء رسید که "اجرای" شروط پیمان کنترل تریاک را در رابطه با هر کشوری، بدون امضای تمامی کشورهای هم پیمان مجاز شمرد و این خود حرکتی به جلو بود.
پیرو این توافق نامه ایالات متحده آمریکا بلافاصله مصوبه "مواد مخدر" را به تاریخ دسامبر 1914 به بندهای قانونی کشورخود اضافه کرد. این مصوبه نه تنها داد و ستد مواد مخدر را تحت کنترل قرار داد بلکه تصاحب بدون مجوز هر کدام از مواد مخدر نامبرده در پیمان را عملی "جنایی" شناخت و عدم رعایت آن منجر به 2000 دلار جریمه نقدی ومحکومیت تا 5 سال زندان می شد!!
و این خود اولین گام قانونی برای جنایی ساختن استفاده از مواد مخدر شد!
جنگ جهانی اول باعث رکود تمامی تلاشهای پیشین شد و این موضوع تنها پس از امضای معاهده ورسای مجددا" مطرح شد. در این معاهده آمریکا اقداماتی را جهت تشویق و جلب کشورهای دوری گزیده از الحاق به معاهده 1912 معرفی کرد. این پیمان در سال 1920 میلادی جهت اجرا به دست "لیگ ملت ها" سپرده شد.
همزمان در سال 1920 مصوبه "مواد مخدر خطرناک" در انگلستان به اجرا درآمد. جالب توجه اینجاست که در حالیکه امریکائیها در این دوره استفاده از هروئین را برای مصارف دارویی هم غیرقانونی اعلام کردند اما انگلیسی ها استفاده و تهیه مواد مخدر، به طور مثال، هروئین، را برای مداوای معتادین به مواد مخدر مورد قبول قرار دادند.
همانطور که قبلا" اشاره شد به دلیل عدم استحکام و انسجام معاهده 1912 تک تک کشورها چگونگی وظایف مذکور در معاهده در رابطه با کنترل تریاک را هر زمان و به هر شکلی که مایل بودند پیاده کردند و به همین دلیل استفاده از تریاک تا سال 1920 به طور قانونی معمول بود. مشکل اصلی در این بود که استفاده شیمیایی قانونی یود و تولید انواع مواد مخدر به غیر از تریاک خود معضلی اجتماعی را به وجود آورد. برای مبارزه با این معضل جدید "لیگ ملت ها" دو کنفرانس دیگر در ژنو برگزار کرد که موجب اخذ دو معاهده دیگر یکی به تاریخ 11 فوریه و دیگری 19 فوریه 1925 میلادی شد.
اولین معاهده میزان تولیدات داخلی و داد و ستد تریاک در مستعمره های خاور دور را محدود کرد. دومین معاهده تولید برگ کاکائو، کوکائین خام، اکوگنین (مایع مخدر موجود در برگ کاکائو) وگراس (علف) هندی را به لیست مواد مخدر مذکور در معاهدات قبلی اضافه کرد. به علاوه کشورها موظف بودند که تهیه، داد و ستد و مالکیت تمامی مواد "کرخت کننده" را به طور جدی و به طور سیستماتیک تحت نظر داشته باشند.

استفاده این مواد در چهارچوب شروط معاهده جرم جزایی محسوب نمی شد به علاوه اینکه تریاک همچنان به طور قانونی در کشورهای شرقی کشت و مصرف می شد. در نتیجه تنها راه مبارزه با سوء استفاده از تریاک ایجاد "حق امتیاز انحصاری" یا مونوپلی به نظر می آمد.
در سال 1931 در سطح بین المللی تلاشهایی برای تغییر قوانین و ممنوع ساختن تولید قانونی و استفاده تریاک تنها برای مصارف دارویی صورت گرفت. معاهداتی دیگر به این منظور بسته شد از آن جمله می توان از معاهده ژنو (13 جولای 1931)، معاهده بانکوک (27 نوامبر 1931) و معاهده ژنو (26 جولای 1936) و چندین معاهده دیگر با پیچیدگیهای خاص خود نام برد.
آخرین معاهده مشخصا" برای سرکوبی معاملات غیرقانوی مواد مخدر از هم پیمانان این معاهده درخواست کرد تا با جنایی معرفی کردن این عمل مجازات سخت تری تائین کنند. با کمال تعجب آمریکایی ها با این معاهده مخالفت کرده و از امضای آن خودداری کردند!
پس از جنگ جهانی دوم سازمان ملل متحد این قضیه را به دست گرفت. بخش اقتصادی و شورای اجتماعی سازمان ملل متحد موفق شد تا کمیسیون مواد مخدر سازمان ملل را دایر کند. این کمیسیون از اعضای 40 کشور تشکیل شده و تهیه و نوشتار خط مشی و سیاست جهانی مواد مخدر را شروع کرد.
نتیجه فعالیت های این کمیسیون منجر به اخذ معاهده ای جدید (نیویورک 30 مارس 1961) شد که جایگزینی برای تمامی معاهدات پیشین گردید و همواره مورد استفاده است!
بر مبنای این معاهده تمامی هم پیمانان می بایست جهت محدود ساختن دادوستد مواد مخدر، تولیدات و مالکیت مواد مخدر تنها جهت مصارف علمی و دارویی ، اقدامات قانونی و اجرایی لازم را ارزیابی کنند. تمامی فعالیت های دیگری که در جهت استفاده مواد غیر از مصارف علمی و دارویی صورت می گرفت جرم محسوب شده و درخور مجازات است.
این معاهده مواد مخدر را به چهار بخش دسته بندی کرده که شرایط نظارت بر هر کدام از این مواد مختلف است. سازمان ملل می تواند با مشورت و توصیه سازمان جهانی بهداشت هر نوع مواد جدید دیگری راکه باعث تهدید و خطر جدی بر سلامت عموم بوده و منبع درآمدی برای قاچاقچیان شود را به این لیست اضافه کند. تا آنجایی که این مواد ممنوعه اعلام نشود ، تولید، داد و ستد و استفاده از آنها می تواند قانونی تلقی شود!
در این معاهده با در نظر گرفتن میزان سوءاستفاده از هر ماده، اسامی آن می تواند از یک دسته یندی به دسته بندی دیگر منتقل شود و قوانین بین المللی نیز می بایست با این تغییرات تغییر یابد.
جالب توجه اینجاست زمانی که تمامی این معاهدات بسته شد، استفاده از تریاک یک معضل اجتماعی نبوده و برعکس تمامی قوانین اجتماعی دیگر، وعظ قانون مبارزه با استفاده از تریاک در اثر عکس العمل به یک مشکل اجتماعی نبود بلکه در اثر تحمیل کشورهای بیگانه به عنوان مثال آمریکا صورت گرفت. آمریکائیها تنها به خاطر عقاید غیرعادی و ستمگرانه خود با برچسب زدن به افراد و تنها به خاطر منافع شخصی خود با قوانین به اشکال مختلف بازی کردند و می کنند.
متاسفانه هیچ معاهده ای قادر به کنترل ، مصرف و کشت خشخاش در دنیا نشد. دولت ها در عین حال که به این معاهدات می پیوندند از طرف دیگر تنها به خاطر مسائل اقتصادی از داد و ستد های غیرقانونی چشم پوشی می کنند و قربانیان تنها مردم بیگناهی هستند که در اثر عدم آگاهی و شرایط نامساعد اجتماعی به چنگال این هیولای در لباس دوست اسیر می شوند و در پایان روز با برچسب "هروئین

اشتباه پزشکی به چه قیمت؟

گالری تصاویر هروئین

آن گونه که تاریخ و پنل مصرف مواد مخدر در جهان نشان می دهد ، یکی از قویترین مواد مخدر که توانست در تخریب و ویرانی شهر وجودی انسان و گسترش پدیده اعتیاد در سطحی وسیع عمل کند هرویین است. در اواخر قرن نوزدهم مصرف تریاک در اروپا به شکل گسترده ای رواج یافته بود و مردم برای درمان بساری از بیماری ها مانند وباکه ناشی از آلودگی محیط زیست آن موقع اروپا بود به مصرف تریاک روی می آوردند و پس از مدتی به مصرف آن اعتیاد پیدا می کردند. پزشکان آن زمان در اروپا به دنبال دارویی بودند تا بتواند در درمان و یا ترک اعتیاد به تریاک موثر باشد . ظاهراً برای اولین بار داروسازی بایر آلمان در سال 1896 از ترکیب انیدرید استیک و مرفین خالص دارویی را ساخت که هرویین نامیده شد.
نام هرویین از واژه یونانی هیروHiro به معنی قهرمان گرفته شده است . در این فرایند از یک کیلوگرم مرفین حدود 900 گرم هرویین به دست می آمد که به آن دی استیل مرفین نیزگفته می شود. هرویین برای اولین بار به عنوان داروی ترک اعتیاد به تریاک پا به عرصه وجود گذاشت . پزشکان آن زمان نمی دانستند که چه اشتباه بزرگی را مرتکب شده اند و چه ماده خطرناکی را به عنوان دارو به بازار عرضه کرده اند. تصور پزشکان بر این بود که که با مصرف هرویین و جایگزینی آن با تریاک می توان اعتیاد به تریاک را درمان کرد و سپس مصرف هرویین را می توان به راحتی قطع کرد اما مصرف کنندگان تریاک با مصرف هرویین از چاله در می آمدند و به چاهی عمیق می افتادند که بیرون آمدن از آن به مراتب سخت تر بود و این آغازی بود برای ظهور گسترده ترین و مخرب ترین نوع اعتیاد که در جای جای کره خاکی قربانی گرفته و می گیرد و شعله های ویرانگر آن هنوز زبانه می کشد.
این وضعیت یعنی تجویز هرویین توسط پزشکان برای ترک اعتیاد تا اواخر قرن بیستم ادامه داشت تا جایی که در دهه 1960 میلادی پزشکان شهر لندن بیش از 500 کیلوگرم هرویین به بیماران خود تجویز کردند.
شاید تصور بر این باشد که هرچه پزشکان می گویند و هردارویی که تجویز می کنند بدون نقص و اشتباه است ، اما آن گونه که تاریخ نشان می دهد علم پزشکی خصوصاً در مسئله بیماری اعتیاد دچار اشتباهات فاحشی شده است و تولید و عرضه داروهای ترک اعتیاد توسط پزشکان نه تنها کمکی به حل مسئله نکرده است بلکه باعث تخریب بیشتر و حاد شدن مسئله درمان بیماری اعتیاد شده است و داستان داروهای ترک اعتیاد هنوز هم به همین شکل اما در قالب داروهای دیگر ادامه دارد.
در اواخر قرن بیستم با مشخص شدن عوارض ناشی از مصرف هرویین و نه تنها ناکارآمدی آن بلکه تخریب وحشتناک آن ، تجویز آن برای درمان یا ترک اعتیاد کنار گذاشته شد اما دیگر دیر شده بود و هرویین به عنوان یک ماده مخدر قوی و ویرانگر به همه جا رسوخ کرده بود. اکنون بعد از گذشت سالها هنوز هم در فرهنگ عامیانه اعتیاد و مواد مخدر از زبان مصرف کنندگان هرویین شنیده می شود که ما برای ترک اعتیاد به تریاک هرویین مصرف کردیم ، به ما گفتند اگر چند روزی هرویین مصرف کنید راحت تر می توانید اعتیادتان را ترک کنید.
هرویین اصل یا لابراتواری که هنوز هم به صورت قاچاق تولید می شود پودری سفیدرنگ است اما هرویین هایی که به هرویین خیابانی شهرت دارند کرم رنگ و بعضاً قهوه ای روشن هستند. این ماده به صورت مصرف کشیدنی با زرورق ، استنشاقی و تزریق وریدی مصرف می شود.
هرویین هایی که در حال حاضر در بازار قاچاق کشور ما وجود دارند ، طی آزمایش های به عمل آمده مشخص شده است که بیش از 90 درصد ترکیبات آن ترکیبی عجیب و غریب از انواع قرص های روان گردان شامل خواب آور، ضد افسردگی ، آرامبخش و غیره است و کمتر از 10 درصد آن هرویین خالص است و بهتر است به آن قرصئین گفته شود تا هرویین. این نوع هرویین باعث چرت شدید می شود و مصرف کننده آن پس از مصرف در وضعیتی قرار می گیرد که مشاعر آن تقریباً از کار می افتد در حالیکه تخریب هرویین خالص در این حد و اندازه نیست.
نشئگی هرویین در مقایسه با تریاک از دوام ، ماندگاری و طول عمر کمتری برخوردار است . مصرف کنندگان هرویین تنها چند دقیقه و حتی در روش تزریق پس از چند ثانیه به اوج نشئگی می رسند اما باگذشت یکی دوساعت دوباره سطح نشئگی پایین می آید و مصرف کننده خمار می شود و باید دوباره مصرف کند به همین دلیل مصرف کنندگان هرویین عمدتاً از ادامه روند زندگی عادی عاجز هستند و تمامی وقت خود را صرف تهیه و مصرف هرویین می کنندو زندگی آنها به سرعت از هم می پاشد و سر از بیغوله ها در می آورند در حالیکه مصرف کنندگان تریاک به دلیل بالا بودن مدت ماندگاری و دوام نشئگی آن قادر هستند در طول شبانه روز به زندگی و امورات خود رسیدگی کنندو مشکلات آنها به هیچ وجه قابل مقایسه با مصرف کنندگان هرویین نیست.
ظاهراً تاثیر هرویین بر روی گیرنده های مرفین بدن به گونه ای است که خیلی سریع جذب آنها می شود و همین طور اثر تخریبی آن روی سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی جسم و سیستم ضد درد ، بیشتر و سریع تر از سایر مواد مخدر است و در مدت کوتاهی این سیستم را در جسم انسان از کار می اندازد و مصرف کننده آن خیلی زود به مصرف آن اعتیاد پیدا می کند.
شایان ذکر است در حال حاضر مواد مخدر جدید شامل کرک و شیشه یا آیس یا کریستال گوی سبقت را در تخریب از هرویین ربوده اند و بلایی بر سر مصرف کننده می آورند که هرویین با آن قدرت وحشتناک نمی تواند بیاورد و بسیاری از مصرف کنندگان هرویین به مصرف کرک روی آورده اند. روش درمانی کنگره 60 در مورد مصرف کنندگان هرویین تاکنون کاملاً موفق بوده است و در حال حاضر مصرف کنندگان هرویین که توانسته اند اعتیاد خود را به این ماده مخدر در کنگره 60 کاملاً درمان کنند تعدادشان بسیار است. در کنگره 60 طول درمان اعتیاد به هرویین 11 ماه است زیرا در این مدت سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی و ضد درد کاملاً راه اندازی می شود.
جنایتکار" به دید "انگل های" جامعه از اجتماع طرد می شوند!
مرفین

در سال 1804 م. اولین الکالوئید تریاک – که شناخته شد – مورفین(morphine) نامگذاری کردند که از کلمه مورفئوس (Morpheuse)خدای رویای یونان باستان مشتق شده بود . از سال 1850م. که سرنگهای تزریقی زیر جلدی به بازار آمد ، استفاده از آن گسترش بیشتری پیدا کرد.مورفین از تریاک استخراج میشود و یا مستقیما از ساقه خشخاش بدست می آید و به صورت پودری کریستالی به رنگ قهوه ای روشن و یا سفید می باشد.
مورفین به اشکال قرص، کپسول، پودر یا محلول عرضه می شود و از طریق خوراکی، کشیدن از راه مجاری تنفسی و تزریق زیر پوستی و داخل سیاهرگی مورد استفاده قرار می گیرد.شروع مصرف ‹‹ مورفین ›› را متخصصان به ‹‹ ماه عسل ›› تعبیر می کنند. زیرا ‹‹ مورفین ›› تمام احساسها را تغییر می دهد، و به تجربه های ادارکی، خلقی و حسی و اساساً ارتباطات شخص با دنیای خارج، ظاهر دلنشینی می بخشد. این لذت در ابتدا در مورد احساسات داخلی نامشخص، بسیار شدید است.
کارکرد ذهنی در سطوح بالا مانند قدرت استدلال نه تنها دچار اشکال نمی گردد، بلکه عملکرد آن با شور و هیجان زیاد توام است. البته پس از مدتی مصرف، عادت پدیدار می گردد و شخص به ناچار مقدار مصرفی خود را افزایش می دهد.

اضطراب که خود جزئی از درد و رنج وابسته به کمبود احتمالی در اعتیاد است، سبب می شود که شخص علاوه بر افزایش مقدار مصرفی خود، فواصل مصرف را کاهش داده و به این شکل از بروز علائم کمبود و اضطراب احتمالی جلوگیری نماید.
البته افرادی هستند که مصرف روزانه خود را بدون افزایش قابل ملاحظه ادامه می دهند، و زندگی خود را براساس ریتم سرنگ ها قرار داده و به کار و زندگی معمولی خود مشغول می باشند. اما افراد دیگر قادر به تداوم کار و فعالیت نبوده و دائماً درپی بالا بردن مقدار مصرفی و پر کردن سرنگ های بعدی هستند.
اختلاف مورد اشاره مربوط به سازمان روانی – شخصیتی فرد و قدرت او در کنترل تمایلات و ارضا آن است. اما در اکثر موارد، اعتیاد به مشتقات ‹‹ تریاک ›› به طور عام و به ‹‹ مورفین ›› به طور خاص، موجب زوال سریع فیزیکی ، روانی و اجتماعی می گردد، و افرادی که قدرت ذهنی خود را حفظ کرده اند، رنج فراوان می کشند. زیرا دیگر از ماه عسل خبری نیست، بلکه فقط لحظات پر اضطراب و سختی وجود دارد که شخص به پرکردن سرنگ فردای خود می اندیشد.
مرفین به صورت امروزی برای از بین بردن درد از قرن 19 م. سابقه دارد و از حیث طبقه بندی فارماکولوژی، تضعیف کننده سیستم مرکزی اعصاب می باشد.
کدئین

کدئین به عنوان یک مخدر آگونیست که اغلب بصورت کریستالهای سفید رنگ مشاهده می شود و به عنوان یک آرام کننده و ضد درد جزو مواد نارکوتیک و از مشتقات تریاک به شمار می رود. و درساخت با غلظت 10/1 درصد تا 2% درصد ساخته می شود. اشکال مختلف کدئین درسراسر جهان موجود می باشد. کدئین فسفات سفید رنگ وبصورت کریستالهای سوزنی شکل که بصورت محلول معلق در آب و قابل حل در الکل دیده می شود. کدئین سولفات نیز بصورت کریستالهای سوزنی شکل بی رنگ یاسفید یافت می شوندکه پودرآن قابلیت حلالیت در آب وکمی آن درالکل می باشد.اشکال مختلف دارویی دیگر قرص، شربت و کپسول می باشد.کدئین درشکل شربت که از راه خوراکی که تجویز می شود جهت تسکین سرفه های غیر خلطی و همچنین ترکیب آن با بعضی از داروها غیر نارکوتیک مسکن جهت تسکین درد تجویز می شود. مقادیر زیاد کدئین و مصرف آن حتماً باید با تجویز پزشک صورت بگیرد.
موارد تجویز کدئین:
جهت تسکین دردهای خفیف و متوسط شامل دردهای مفصلی ـ دردکمرـ درد استخوان، درد دندان وسردرد و میگرن وهمچنین تسکین سرفه های خشک واسهال بکار می رود.
موارد احتیاط:
تمام اپیوئیدها و مخدرهای آگونیست سبب ایجاد وقفه و یا اختلال درتوانایی ها ی مغزی و فیزیکی انسان های مبتلا می گردند. کدئین بایستی در افراد با بیماریهای مزمن قلبی و نارسایی تنفسی و آسم برونکیال و افزایش فشار جمجمه با احتیاط مصرف شود. در افرادی که دچار صدمات مغزی نخاعی جمجمه ای شده اند استعمال اپیوئیدها می تواند منجر به نارسائی تنفسی گردد.اپیوئیدها همچنین بدلیل اثر گذاری روی ماهیچه مثانه باعث احتباس اداری و یا سختی دفع ادرار می شوند.
مصرف در دوران بارداری :
درزنان باردار استفاده کدئین احتمال تشکیل نقائص دستگاه تنفسی جنین را افزایش داده ویا منجر به زایمان زودرس یا سقط جنین می گردد. همچنین دربعضی از جنین ها علایم سندرم ترک نیز مشهود بوده است. اگر شما باردار هستید و یا مادرانی که وظیفه شیردادن دارند نباید از کدئین استفاه نمایند.
طرق مصرف:
کدئین می تواند از راه خوراکی (PO) زیرجلدی (SC) داخل ماهیچه ای (IM) ومقعدی (PR) مصرف گردد. اثر مصرف مقعدی یا رکتال بطور قابل ملاحظه ای موثر تر از اثر مصرف به روش خوراکی آن می باشد. مصرف کدئین بصورت وریدی ممکن است منجر به ورم ریه، تورم پوست و آزاد کردن مقادیر خطرناک هیستامین و اثرات گوناگون قلبی عروقی شود. زمانیکه کدئین بصورت خوراکی مصرف می شود حتماً باید یک لیوان پرآب و یامقداری غذا با آن خورده شود تا کمترین اثر را روی سیستم گوارش داشته باشد.

دوز اثر:
بعضی از افراد جهت سرخوشی از مقادیر بالای 150 میلی گرم استفاده می نمایند. برای دردهای خفیف ومتوسط دوز ائر به ترتیب زیر می باشد. در بالغین 15 تا 60 میلی گرم از راه خوراکی هر شش ساعت یا هر چهار ساعت یکبار برای سرفه های غیر خلطی و خشک در اطفال یک سال به بالا mg/kg 5/0 دو بار در روز استفاده می شود. پایین ترین دوز کشنده گزارش شده دوازده میلی گرم درهرکیلوگرم می باشد.
متابولیسم:
کدئین به سادگی در دستگاه گوارش جذب می شود و به سرعت به سرتاسر بافتهای بدن از طریق سیستم عروقی انتشار می یابد و پس از بافتها بوسیله کبد و طحال و کلیه دفع می شود. آگونیست های مخدر و آنتاگونیست های مخدر بطور مشخص برگیرنده های مغزی و دیگربافتها اثری می گذارند. این گیرنده ها بطور گسترده اما نه پراکنده درسراسر سیستم مرکزی اعصاب شاهده می شوند. انواع گیرنده های مخدر شامل گیرنده مو(M) و کاپاKappa و دلتاdelta می باشند. تمرکز و انتشار آنها و انواع مختلف گیرنده ها براساس وجود آنها در سیستم اعصاب مرکزی می باشد. گیرنده مو(M) بطور گسترده درسرتاسر سیستم مرکزی اعصاب خصوصاً سیستم لمبیک یافت می شود و همچنین دربخشهای دیگری مثل تالاموس و مغز میانی نیز مشاهده می شود.گیرنده کاپا در طناب نخاعی و کورتکس مغزی یافت می شود.
بی دردی یا فقدان احساس درد در اثر تغییرات سیستم درد در طناب نخاعی و رده های فوقانی سیستم مرکزی اعصاب ناشی می شود. بطور کلینیکال تحریک گیرنده مو سبب ایجاد حالت فقدان درد، سرخوشی، دپرسیون تنفسی ، تنگی مردمک چشم و کاهش حرکات گوارش می گردد. تحریک گیرنده کاپا نیز علاوه براثرات فوق سبب کسالت و خستگی نیز می گردد.
اثرات کدئین :
لیست زیرشامل تمام اثرات کدئین و همچنین اثرات جانبی آن می باشد.
1- ساپرس کردن یا جلوگیری و توقف احساس پاسخ به درد، سرخوشی، خواب آلودگی، سستی کاهش اعمال فیزیکی دربعضی افراد و افزایش اعمال فیزیکی دربعضی دیگر، ترس، بی احساسی و احساس خستگی کردن، تنگی مردمک چشم، اختلال مغزی، عدم دید در شب توهم و متوقف کردن سرفه.
2- پایین آوردن وکاهش سرعت تنفس
3- تهوع و استفراغ، یبوست، کاهش اشتها ، کاهش حرکات معده، خشکی دهان، واکنشهای آلرژیک، مشکلات تنفسی، تورم لبها و زبان وصورت، تعریق، کاهش میل جنسی، خارش پوست.
حشیش و ترکیبات مشابه آن (canabis)

گالری تصاویر حشیش

این گروه از مواد به نامهای مختلفی مانند "ماری جوانا"، "علف"، "گراس"، "بنگ" و غیره وجود دارند. ماری جوانا شایع ترین ماده مورد سوء مصرف در جوامع غربی است . سوء مصرف تمام ترکیبات مشابه این گروه در سطح بسیار وسیعی در میان جوانان دیده می شود. در پژوهش های معتبر نشان داده شده است که مصرف این مواد و به خصوص تکرار مصرف آنها احتمال مصرف مواد قوی تر مانند کوکایین یا هرویین را در سنین بالاتر افزایش می دهد. به عنوان مثال در یک پژوهش انجام شده، تنها کمتر از 1% افرادی که به هیچ وجه سابقه مصرف ماری جوانا را نداشتند، به هرویین و کوکایین وابسته شده بودند؛ ولی از کسانی که هزار بار یا بیشتر ماری جوانا مصرف کرده بودند؛ بعدها 73% به سراغ کوکایین و 33% به سراغ هرویین رفتند.
اگرچه این گروه از مواد در روزهای نخست مصرف موجب وابستگی جسمانی نمی شوند؛ ولی با مصرف مزمن، تحمل ایجاد می کنند (این موضوع باعث می شود که فرد معتاد، در طول روز، ساعت ها وقت خود را برای کشیدن این نوع مواد صرف کند و بنابراین در کارهای روزانه اش وقفه و شکست ایجاد شود.)
آثار حشیش به نوع ماده مصرفی، روش مصرف، مقدار مصرف و موقعیت مصرف و اطرافیان فرد و انتظارات او بستگی دارد. در صورت تدخین آثار آن به سرعت ظاهر شده و 3 تا 4 ساعت باقی می ماند و در حالت مصرف خوراکی، آثارش دیرتر ظاهر شده و ممکن است تا 24 ساعت هم ادامه پیدا کند.
کانابیس
کانابیس از گیاهی به همین نام به دست می آید. قدرت اثر انواع مختلف گیاهی آن به غلظت ماده ای به نام دلتا-9 تتراهیدروکانابینول (THC) بستگی دارد. THC ماده اصلی روانگردان در کانابیس است. در هر حال بیش از 60 ترکیب مولکولی دیگر در کانابیس وجود دارد که احتمالاً بی تاثیر هستند و یا تاثیر کمی بر افراد دارند.

متابولیسم و جذب
THC به سرعت از ریه ها به جریان خون جذب می شود و حدود ده دقیقه بعد از کشیدن، غلظت خونی آن به حداکثر می رسد. کاهش میزان THC در خون نیز نسبتاً سریع است و بعد از یک ساعت شاید فقط 5% تا 10% سطح خونی اولیه باقی بماند. در صورتی که THC به صورت خوراکی مصرف شود؛ جذب آن آسانتر خواهد بود و شروع اثر آن بعد از یک ساعت یا بیشتر خواهد بود.
متابولیسم THC در ریه (در صورت تدخین) یا در روده (در صورت خوردن) شروع شده و سپس اکثر این ماده جذب خون شده و به کبد حمل می شود. در کبد این ماده تبدیل به 9-کربوکسی- THC و 11-هیدروکسی دلتا-9- THC می گردد. اگرچه 9-کربوکسی- THC اثر روانی ندارد؛ اما 11 هیدروکسی دلتا-9- THC شاید قوی تر از THC باشد و شاید بسیاری از اثرات کانابیس مربوط به این ماده باشد (مخصوصاً وقتی که خوراکی مصرف شود).
THC در چربی قابل حل بوده و در بافت چربی ذخیره می شود و آزاد سازی تدریجی آن از بافت چربی باعث طولانی شدن اثر آن می گردد. نیمه عمر THC در بدن از سه تا پنج روز است. سطح خونی THC شاید رابطه مستقیمی با میزان سرخوشی یا سایر علایم آن نداشته باشد؛ بلکه بر طبق پژوهش های انجام شده، حداکثر سرخوشی به طور معمول مدتی بعد از اینکه غلظت THC در خون شروع به کاهش کرد؛ ظاهر می شود. این موضوع نشان دهنده این است که یا برخی از متابولیت های THC باعث ایجاد سرخوشی می شوند و یا وقتی که غلظت خونی THC کاهش پیدا می کند، سطح THC در مغز افزایش پیدا می کند.

نوروفارماکولوژی
در دهه 90 گیرنده های کانابینوییدی در کورتکس مغز، هیپوکامپ، مخچه و غده پایه مغزی مشخص شد. تحریک هر یک از این گیرنده های کانابینوییدی در کورتکس باعث افکار مغشوش، در هیپوکامپ باعث حافظه مختل، و در مخچه موجب مختل شدن هماهنگی حرکتی می شود. سرخوشی به وسیله حشیش نیز با تحریک گیرنده های کانابینوییدی در مسیر دوپامینرژیک مزولمبیک ایجاد می شود.
ترکیب، مقدار و شیوه مصرف
ماری جوانا شایع ترین شکل مورد استفاده کانابیس ها در آمریکاست. ماری جوانا شامل مخلوطی از گل های دست چین شده و برگ ها و ساقه خشک شده گیاه کانابیس است. THC موجود در ماری جوانا از 5% تا 14% متفاوت بوده و این موضوع به قسمت های گیاهی که در تولید ماری جوانا به کار رفته و به ویژگی های ژنتیکی آن گیاه بستگی دارد. THC بیش از همه در گلها و پس از آن در برگهای بالایی و سپس برگهای پایین و نهایتاً ساقه و تخم گیاه کانابیس وجود دارد.
سینسمیلا SINSEMILIA نوع بسیار قوی ماری جوانا است که قسمت اعظم آن گلهای انتخاب شده گیاه ماده کانابیس بوده و غلظت THC در آن بین 7% تا 14% یا بیشتر است.
حشیش ترکیب قوی دیگر کانابیس است که از به هم فشردن و چلاندن گلهای انتخاب شده کانابیس یا شیوه دیگری که در طی آن صمغ زرد رنگ گلهای دست چین شده گیاه کانابیس بیرون بیاید، به دست می آید. رنگ حشیش بعد از خشک شدن؛ قهوه ای تیره می شود. آن را تدخین کرده و یا به صورت خوراکی استفاده می کنند (حتی در پختن نان قندی و در میان آن نیز حشیش را به کار می برند.) غلظت THC در حشیش بین 2% تا 8% و گاهی 10% تا 20% است.
روغن حشیش ماده خالص شده از حشیش است که به وسیله یک حلال، THC و سایر کانابینوییدهای حشیش جدا شده تغلیظ می گردد. رنگ این ماده، سیاه یا قرمز است که به وسیله پیپ یا قاطی شده با تنباکوی سیگار کشیده می شود. غلظت THC در روغن حشیش معمولاً بین 15% تا 50% بوده اما گاهی به بالای 60% هم می رسد.
فقط 2 تا 3 میلی گرم THC داخل وریدی باعث ایجاد اثرات سرخوشی کافی است. یک سیگار ماری جوانا شاید بین 5 تا 150 میلی گرم THC داشته باشد. اما در حین مصرف شاید 30% تا 80% آن جذب نشود و تقریباً 5% تا 24% THC استنشاق شده به جریان خون وارد می شود. برآورد شده است که متوسط مصرف حشیش در ایالات متحده 50 میلی گرم THC در روز و در جامائیکا یا آسیا 200 تا 400 میلی گرم THC است. کشیدن کانابیس شایع ترین شیوه مصرف آن است. ماری جوانا معمولاً با سیگار مخلوط شده و کشیده می شود یا می تواند با پیپ کشیده شود. پیپ های مخصوصی هم برای آن وجود دارد. یک راه دیگر مصرف آن خوردن است که اثرات آن دیرتر ایجاد شده و طولانی تر باقی می ماند. حتی می توان آن را با خمیر نان، شیرینی و کیک مخلوط کرده و بعد از پخت آن را مصرف نمود. در مصرف خوراکی اسهال، اضطراب و حملات هراس بیشتر می شود و اثرات مستی و آسیب های رفتاری را زیادتر می کند. کشیدن کانابیس سرخوشی ناشی از مصرف کوکایین از راه بینی را افزایش می دهد. ماری جوانا و آمفتامین ها فعالیت سیستم عصبی اتونوم را افزایش می دهند و محرک ها اثرات تسکین بخش و خواب آلودگی ناشی از کانابیس ها را از بین می برند. ماری جوانا می تواند با PCP یا سایر توهم زاها برای افزایش اثرات THC مصرف شود.

اثرات مصرف حاد
کانابیس ها طیف وسیعی از اثرات شناختی، احساسی، فیزیولوژیک و رفتاری را که به مقدار مصرف ارتباط دارند؛ ایجاد می کنند. موقعیت و حالت هم زمان مصرف کننده، تجربه قبلی مصرف کننده و انتظارات و نگرش او در ایجاد علائم موثر است. برای اغلب مصرف کننده ها کانابیس یک سرخوشی خفیف یا آسودگی ایجاد می کند. معمولاً کانابیس احساس سایر تجربه ها مانند گوش کردن به موسیقی، مزه غذا یا لذت از فعالیت جنسی را افزایش می دهد. درک زمان از بین می رود و معمولاً گذشت زمان طولانی تر احساس می شود. در موقعیت های اجتماعی پرحرفی و خنده بیشتر می شود اما شاید نوسان هایی در خلق ایجاد شود و افزایش توانایی های اجتماعی به خیال پردازی های درون گرایانه تبدیل شود. بی قراری و خواب آلودگی در هنگام از بین رفتن اثرات آن شایع است. از دیگر آثار مصرف حشیش، قرمزی چشم، افزایش اشتها، خشکی دهان و گاهی اضطراب و یا افسردگی است.
مصرف مداوم با کانابیس می تواند باعث افزایش اضطراب، هراس و بدبینی شود. معمولاً این علایم به دنبال مصرف مقدار بیش از حد معمول یا مصرف خوراکی ایجاد می شود. افزایش ضربان قلب می تواند باعث افزایش هراس مصرف کننده شود. نوسانات فشار خون و سبکی سر و غش کردن در هنگام ایستادن ممکن است، دیده شود. اگرچه این اثرات ناراحت کننده هستند؛ اما افراد مصرف کننده منظم، به این اثرات تحمل پیدا می کنند.
افرادی که بیماری قلبی دارند معمولاً باید در مصرف کانابیس ها احتیاط کنند،. مصرف مداوم کانابیس ها حافظه کوتاه مدت و توجه فرد را مختل می کنند و بنابراین افکار و گفتار منقطع می شود و فرد جریان افکار و حرف های خود را فراموش می کند.
تحمل، محرومیت و وابستگی
تحمل به بسیاری از اثرات کانابیس ها در مطالعات بر روی انسانها و حیوانات نشان داده شده است. در این مطالعات نشان داده شده که مصرف گاه به گاه کانابیس تحمل قابل توجهی ایجاد نمی کند؛ اما مصرف روزانه مقادیر بالای کانابیس باعث تحمل به بسیاری از اثرات فیزیولوژیک شناختی و اجتماعی THC می شود. در همین مطالعات شواهدی از محرومیت در قطع ناگهانی مقادیر بالای روزانه کانابیس نشان داده شده است و بعد از گذشت ساعت ها از آخرین مقدار THC، بی قراری درونی در افراد مصرف کننده منظم وجود داشته است.
بعد از گذشت 12 ساعت از آخرین مقدار مصرف THC، بی قراری، گرگرفتگی، بی خوابی، تعریق، خستگی، آبریزش بینی، اسهال(مدفوع شل)، سکسکه و بی اشتهایی به طور شایع به چشم می خورد. در مواردی رفتار غیر دوستانه و حتی رفتار پرخاشگرانه گزارش شده است؛ هر چند مواردی که این اثرات را ایجاد کرده بودند؛ بالاست (مثلاً حدود 210 میلی گرم در روز) اما شواهدی وجود دارد که در صورت مصرف مزمن مقادیری همانند ده میلی گرم روزانه برای ده روز می تواند باعث ایجاد تحمل شود و علایم محرومیت قطع مصرف نیز ایجاد می شود. اما علایم محرومیت حتی با مصرف مقادیر متوسط به بالای روزانه همیشه آشکار نمی شود.
در پژوهشی انجام شده 15% مصرف کننده های متوسط تا شدید کانابیس، سندرم محرومیت قطع مصرف را گزارش کردند که شامل عصبیت، بی قراری، اختلال در خواب و بی اشتهایی بود. این علایم به مدت مصرف روزانه کانابیس ارتباط داشتند.
تعریق، اسهال، تهوع، استفراغ، درد عضلانی، لرزش، تحریک پذیری و اضطراب نیز در مواقع نادر و در صورت مصرف بالا و طولانی مدت کانابیس ها و سپس قطع ناگهانی آن می توانند ایجاد شوند. البته برای این ناراحتی ها درمان دارویی به خصوصی وجود ندارد. به عبارت دیگر درمان عمدتاً حمایتی و پرهیزی است. در واقع درمان اصلی وابستگی به کانابیس ها همان درمان های غیر دارویی نگه دارنده بعد از قطع مصرف آنها است.
این موضوع مهم است که به خاطر بسپاریم در هر حال علایم محرومیت قطع مصرف کانابیس خفیف بوده و در عرض 8 ساعت به اوج می رسد و معمولاً 1 تا 3 روز به طول می کشد. بنابراین نیمی از کسانی که برای درمان مراجعه می کنند؛ علایم محرومیتی ندارند. تشخیص وابستگی دارویی امروزه کمتر بر وابستگی فیزیکی بستگی دارد و بیشتر بر مبنای رفتاری است (یعنی بر مبنای رفتارهای ایجاد شده در اثر مصرف مواد در طول زندگی، مشکل بودن ترک یا کنترل مصرف آن و برگشت سریع وابستگی بعد از مدتی حفظ پرهیز از مصرف). فقدان علایم محرومیت قطع مصرف و تحمل، دلیل نبودن وابستگی نیست و وابستگی روانی می تواند بدون این دو نیز وجود داشته باشد.
وابستگی به کانابیس ها یکی از شایع ترین وابستگی ها به مواد در جهان محسوب می شود. خطر وابستگی به کانابیس ها در مردان بیشتر از زنان است. خطر وابستگی با افزایش تعداد موارد مصرف بیشتر می شود.

عوارض جانبی
کشیدن حشیش همانند کشیدن سیگار می تواند خطراتی را برای انسان ایجاد کند (به خصوص در سیستم تنفس)؛ اما خطر مصرف حشیش از سیگار بیشتر است. افرادی که حشیش مصرف می کنند؛ با تعداد کمتری سیگار حشیش و در سن کمتری (و مدت زمان کمتری) نسبت به افراد سیگاری دچار عوارض جانبی می شوند. اغلب آزمایش های عصبی روانی حساس، آسیب های کوچک اما مهمی را در توانایی توجه کردن، تمرکز و عملکرد اجرایی مصرف کننده های سنگین حشیش گزارش کرده اند.
چندین مطالعه انجام شده نشان دهنده تاثیر حشیش بر عملکرد شناختی فرد است. مصرف کننده با دوزهای بالا، ممکن است احساس مسخ واقعیت پیدا کند. مطالعات بر روی حیوانات نشان دهنده کاهش قدرت دفاعی و ایمنی بدن در اثر مصرف حشیش است اما در انسانها هنوز این موضوع ثابت نشده است.
کشیدن حشیش در حاملگی می تواند باعث کوتاه شدن مدت حاملگی و تولد نوزاد با وزن کم شود. در مطالعه ای بر روی مادران مصرف کننده حشیش در طی حاملگی، افزایش خطر در ابتلا به شکل نادری از سرطان کودکان گزارش شده است؛ اما باید این موضوع در تحقیقات بیشتری نشان داده شود.
مصرف حشیش می تواند مقدمه ای بر استفاده مواد خطرناک تر باشد.
شواهدی وجود دارد که حشیش گاهی به صورت نادر باعث سایکوز در فرد مصرف کننده می شود. گیجی، بی قراری، اضطراب، توهم و هذیان می توانند به دنبال مسمومیت با حشیش ظاهر گردند.
دیگر عوارض مصرف طولانی مدت این مواد عبارت اند از : حملات هراس (Panic)، فراموشی دوره ای، زوال شخصیت (Depersonalization)، اغتشاش شعور (Deliriun) (که غالباً به دنبال مصرف مقدار زیاد به صورت خوراکی ایجاد می شود)، اختلال در مهارت های حرکتی (این مشکل تا پس از رفع اثرات ذهنی آن دوام می آورد و تا 12 ساعت بعد از مصرف آن ممکن است باعث تلوتلو خوردن فرد شود)، اختلال در قاعدگی، اختلال در تعداد و فعالیت اسپرم ها و در موارد نادر به دنبال مصرف طولانی مدت مقادیر بالا، تشنج نیز دیده شده است.
الکل

الکل خالص، مایعی شفاف است و معمولا دارای 96 تا 97 درجه الکل خالص است. به این معنی که در 100 حجم آن، 97 حجم الکل و 3 حجم آب و دیگر ناخالصی ها وجود دارد. الکل اتانول از دیر زمانی شناخته شده و در طبیعت تقریبا در همه جا یافت می شود. در بسیاری از انواع تخمیرها همیشه مقداری از این الکل به وجود می آید و مقدار کمی از آن نیز در آبهای طبیعی و معدنی یافت می شود. برای تهیه الکل از شیوه های تخمیر مواد نشاسته ای و قندی ، یا از شیوه های سنتز و مصنوعی استفاده می کنند.
از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، تضعیف کننده سیستم مرکزی اعصاب است که جزو آرام بخشها و سستی زاها طبقه بندی می شود. در پزشکی مصارف زیادی دارد ولی به علت سو استفاده در مصرف آن، مشکلاتی را در جامعه بشری ایجاد می کند.
الکل

از جمله اثرات الکل افزایش خواب و گشاد شدن عروق است و به عنوان منبع انرژی زا استفاده می شود. در دردهای بسیار شدید مانند دردهای سرطانی یا تخفیف اسپاسم های شدید عضلانی موثر است. هم چنین به صورت بخار در ماسکهای اکسیژن برای افرادی که دچار برخی ناراحتی های آسم، ریوی و اختلالات تنفسی هستند، استفاده می شود. همراه با مرفین در اعمال جراحی قلب باز و نیز در ضد عفونی و پانسمان جراحات مختلف پوست به کار می رود.
از نامهای خیابانی الکل می توان Booze (مشروب خواری ، میگساری)، Sauce (سوس، ترشی) و Juice (عصاره، شربت) را ذکر کرد.
اثر اصلی و عمده کوتاه مدت الکل بر سیستم اعصاب مرکزی است و به عنوان خواب آور یا بی حس کننده عمل می کند. علاوه بر آن، اثراتی در هوشیاری فرد و اعمال و وظایف دستگاه مغز و اعصاب دارد. به طور کلی اثر الکل بستگی به میزان نوشیدن، اندازه، وزن بدن وضعیت سلامت جسمی و روحی فرد مصرف کننده، تجربیات فرد از جمله درجه تحمل و وابستگی، خلق و خوی و درجه خلوص نوشیدنی محتوی الکل دارد.
مصرف نوشابه های الکلی در ابتدا موجب نوعی آرامش و رها شدن از قیودات و سرخوشی زیاد می گردد، ولی پس از مدتی اثرات واقعی آن از جمله ناهماهنگی در حرکات عضلات (آتاکسی)، اختلال در قضاوت، آسیب اعمال حرکتی و مهارتی، کندی واکنش و فعالیت دماغی و فکری تشدید حالت تهاجمی و پرخاشگری، تلوتلو خوردن، درهم و بر هم حرف زدن، سوزش قلب، پرحرفی، دوتا دیدن اشیا و افراد، گیج، گر گرفتگی ، کرختی و بی حسی اعضای بدن و افزایش ادرار می باشد.
مصرف الکل حتی مصرف کم آن به خصوص اگر همراه با دیگر مواد اعتیاد آور باشد به مهارت رانندگی صدمه و آسیب می رساند. پس از 8 تا 12 ساعت که از مصرف زیاد آن بگذرد، سردرد، تهوع، لرزش و استفراغ ایجاد می شود. مصرف خیلی زیاد آن ممکن است موجب فلج شدن فعالیتهای مغزی و دستگاه تنفسی و در نتیجه مرگ می گردد. به طور کلی این اثرات چنانچه همراه با مصرف آرام بخشها و دیگر داروهای تضعیف کننده باشد، تشدید می گردد. مصرف زیاد آن همراه با داروهای ضد افسردگی از جمله بار بیتوریک ها اغلب ممکن است، موجب مرگ فرد گردد. مصرف منظم و مستمر حداقل 4 بار نوشابه های الکلی در روز ممکن است در بلند مدت و به تدریج موجب آسیب کبد، مغز، قلب، و دیگر اعضای بدن گردد. مصرف مداوم نوشابه های الکلی موجب سایروز کبدی، پانکریت و اختلالات کیسه صفرا، ناراحتی های گوارشی، زخم معده و اثنی عشر، گاستریت و برخی از سرطانها در دستگاه جهاز هاضمه می گردد. نقشهای دستگاه عصبی از جمله نارسایی های اعمال هوشی، حرکتی و بی ثباتی هیجانی، کاهش ادراک حسی و سرانجام از دست دادن حافظه و فراموشی، تیرگی بینایی در بیشتر افراد معتاد به الکل دیده می شود. شایع ترین اختلال سیستم عصبی در الکلیسم مزمن، آسیب قرنیه و اعصاب چشم است. آسیب به مغز و ضایعات نسوج مغز، ناراحتی های قلبی از جمله آریتمی و تاکیکاردی از عوارض سوء مصرف است. الکل، رگهای کرونری قلب را کاهش می دهد. این ماده در مردان موجب ضعف قوای جنسی می گردد و قدرت باروری آنان را کاهش می دهد. مصرف مزمن و زیاد مشروبات الکلی موجب اضطراب، عصبانیت و تند خویی، تحریک پذیری دلیریوم، ترمنس و دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی می گرد. از هم پاشیدگی زندگی خانوادگی، شغل و اجتماعی به طور کلی اعمال ضد اجتماعی و زوال ابعاد شخصیتی در نتیجه ادامه مصرف مشروبات الکلی پدیدار می گردد.

الکل اتانول یکی از داروهای اعتیاد آور محسوب می شود که به عنوان ماده آرام بخش برای خواص نشاط آور آن مصرف می شود. افزایش مقدار مصرفی آن به منظور ایجاد اثر مطلوب، ممکن است موجب ایجاد تحمل و وابستگی فیزیکی گردد. مصرف کنندگان مزمن یا افراد معتاد به آن ممکن است به مقدار ثابت مشروب بنوشند بدون اینکه مست شوند، در این صورت احتمال دارد که یک نوع وابستگی جسمی و روانی در آنان به الکل به وجود آید که قطع مصرف آن، نشانه های ترک را به صورت تحریک پذیری زیاد، تشنج، دلیریوم ترمنس، حالات بی قراری یا عصبانیت، بی خوابی، بد اشتهایی، عرق کردن و استفراغ ظاهر می سازد.
الکل به عنوان داروی اعتیاد آور، قدرت ایجاد وابستگی جسمی و روانی را دارد.
الکل و بارداری:
استفاده از مشروبات الکلی در دوران بارداری موجب ایجاد ناراحتی های جدی و غیر طبیعی شدن نوزاد می گردد. زنان بارداری که در دوران بارداری به حد زیاد مشروب می نوشند، ممکن است کودکان غیر طبیعی با نقیصه های ذهنی یا جسمی به دنیا آورند. در یک آزمایشگاه – که در اثرات الکل بر روی جنین مادران الکلی آزمایش انجام شد- مشخص گردید که: نوشیدن زیاد و سپس قطع مصرف الکل در دوران بارداری، اثراتی را بر جنین می گذارد. در 322 نوزادی که غیر طبیعی بودند، 32 درصد آنان متعلق به مادران مشروب خوار در حد افراط بودند و 14 درصد آنان متعلق به مادران مشروب خوار در حد متعادل و 9 درصد آنان متعلق به مادرانی که ترک کرده و در حال محرومیت به سر می برند. 20 نفر از 162 نوزادی که پس از تولد دچار سندرم قطع الکل بودند، متعلق به مادرانی بودند که در دوران بارداری شان روزانه 300 میلی لیتر یا بیشتر مشروبات الکلی می نوشیده اند.
متادون

ترجمه و تدوین
دکتر نازی اکبری عضو هیئت علمی کنگره 60
متادون چیست ؟
متادون اولین بار در زمان جنگ جهانی دوم در کشور آلمان ساخته شد. زمانی که عرضه تریاک در اروپا به دلیل آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد مصرف کنندگان تریاک دراروپا و خصوصاً در آلمان که تعدادشان کم نبود با مشکل جدی مواجه شدند. در میان مصرف کنندگان آلمانی ، مقامات عالیرتبه نظامی نیز از جمله هرمان گورینگ (جانشین هیتلر) به چشم می خوردند. شیمی دانان و شرکت های داروسازی آلمان به سفارش مسئولین کشور ماده مخدر مصنوعی جدیدیی تولید کردندکه به خشخاش متکی نبود. شیمی دانان موفق به تولید دارویی شدند که نه تنها موثر بود بلکه ماندگاری آن نیز در بدن بیشتر از سایر مواد مخدر بود.

مدت زمان تاثیر هروئین در بدن حدود 2 ساعت است در نتیجه مصرف کنندگان نیاز دارند که چندین بار در روز از این ماده استفاده کنند درحالیکه این دارو میانگین بین 24 تا 74 ساعت ، با درنظر گرفتن میزان مصرف و سوخت و ساز بدن افراد ، تداوم دارد . نام این دارو یا ماده مخدر مصنوعی متادون بود. با گذشت زمان متادون داروی منتخب پزشکانی شد که سعی در درمان بیماری اعتیاد و وابستگی به موادمخدر داشتند و دارند .

متادون به چه شکل استفاده می شود ؟
متادون ماده مخدر مصنوعی است که به صورت قرص ، شربت و آمپول مورد استفاده قرار می گیرد و نوع قرص و شربت آن با دوزهای مشخص به طور خوراکی مصرف می شود. این ماده می تواند معمولاً خماری و اشتیاق معتادان به هروئین را تا 24 ساعت کنترل کند. بیماران معمولاً از نظر فیزیکی به همان اندازه به متادون وابسته هستند که به هروئین و یا هر ماده مخدر دیگری وابسته بودند .

معتادان پس از هر بار استفاده از هروئین و کذشت ساعات اوج نشئگی ، مدت زمان کوتاهی حالات طبیعی داشته و پس از آن با خماری روبرو می شوند . این خماری و حس نیاز می تواند عوارضی شبیه به آنفلوآنزا با درد ، اضطراب و افسردگی………. داشته باشد .

این دوره یا سیکل تکراری ، هر 4 تا 8 ساعت با استفاده از هروئین تکرار می شود. برخی از متخصصین بر این باورند که این دوره یا سیکل با استفاده از متادون قابل کنترل است. از نظر علمی احتمال چنین امری وجود دارد چرا که متادون با سرعت کمتری به سیستم بدن وارد و رها می شود و مدت طولا نی تری از هروئین و یا هر موادمخدر دیگری در بدن باقی می ماند. موادمخدر با گیرایی کوتاه مدت مانند هروئین ، هیدروکرون و مرفین باعث ایجاد و تداوم نوعی فرایند غیرطبیعی در مغز شده که باعث اختلال در احساس سلامتی و روند عملکرد طبیعی بدن می شوند .

استفاده از متادون در شرایط قطع مصرف مواد مخدر باعث قطع بسیاری از این روندهای تخریبی شده و بسیاری از عملکردهای بیولوژی سیستم عصبی را به حالت طبیعی در می آورد .
اما آنچه که باید درنظر گرفته شود این است که متادون به عنوان جایگزینی برای دیگر موادمخدر استفاده شده و به خودی خود نوعی اعتیاد است نه درمان !!

تاثیرات متادون
از معمول ترین عوارض استفاده از متادون می توان از خواب آلودگی ، منگی ، ضعف ، ناخوشی ، خشکی دهان ، اختلال دریچه پروستات و تاخیر در روند ادرار طبیعی ، یبوست و یا نوسان تنفسی نام برد .
حساسیت پوستی ، کهیر ، خارش ، سردرد ، سرگیجه ، فقدان تمرکز ، احساس مستی ، گیجی ، افسردگی ، ضعف بینایی ، رنگ پریدگی ، عرق کردن ، طپش قلب ، حالت تهوع و استفراغ از عوارض احتمالی استفاده از متادون می باشند.

از غیرمعمول ترین عوارض استفاده از متادون می توان از حساسیت آنافیلاکسی (نوعی مسمومیت خونی) ، اُفت فشار خون که باعث ضعف و از حال رفتگی می شود ، سردرگمی ، توهم ، عدم تعادل در راه رفتن ، رعشه ، پرش عضلات و ضعف عضلانی نام برد. استفاده از متادون خطر انسداد و از کار افتادگی کلیه ها را نیز همراه دارد .

علائم استفاده مفرط (overdose) یا استفاده بیش از حد متادون شامل موارد ذیل می باشد:
خواب آلودگی ، گیجی ، رعشه ، تشنج ، منگی که منجر به کما می شود ، سرمای بدن ، افت فشار خون و کندی نسبی ضربان قلب می باشد .

سم زدایی با متادون چیست ؟
سم زدایی با متادون معمولاً تحت نظر متخصصین صورت می گیرد. در طول این دوره درمان هر زمانی که شخص معتاد علائم خماری را تجربه کند به وی متادون داده می شود. این علائم عبارتند از عطسه ، خمیازه ، آبریزش چشم ها ، آبریزش بینی ، عرق شدید ، تب ، گشادی مردمک چشم ها ، دل پیچه ، حالت تهوع ، بدن درد ، رعشه و تندخویی .
پس از چندین هفته تنظیم میزان و مقدار استفاده و با وضعیت ثابت حال درمان جو، میزان متادون به تدریج کاهش می یابد. میزان کاهش متادون بستگی مستقیم به عکس العمل های جسمی شخص دارد. هدف استفاده از متادون نگهداری عوارض خماری در حد قابل تحمل ، برای درمان جوست .
آیا متادون اعتیادآور است ؟
پاسخ به این سوال مثبت است. در طی تحقیقاتی که در جهت کشف میزان اعتیاد به متادون در کشور انگلستان انجام شد این موضوع به اثبات رسید. به عنوان مثال در یکی از این آزمایش ها به درمان جویانی که چشمانشان بسته بود متادون و هروئین داده شد. هیچیک از آن ها قادر به تشخیص بین تاثیر این دو ماده مخدر نبودند. این تحقیق نشان داد که مشکل اضافی که مصرف کنندگان متادون برای رهایی از هروئین تجربه می کنند ترک خود متادون است ! ترک اولیه هروئین شاید در مدت یک هفته تا 10 روز میسر باشد ولی ترک متادون می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد .
عجیب آنکه متادون که به عنوان ماده ای برای ترک موادمخدر باید استفاده شود مرتباً در بازار سیاه و به طور غیرقانونی خرید و فروش شده و باعث ایجاد شمار گوناگونی از مرگ در اثراستفاده بیش ار حد یا (overdose) شده است .

اعتیاد به متادون بسیار خطرناک بوده و ترک آن هم بسیار مشکل. در تحقیقات NHSDA در آمریکا بسیاری از افراد رها شده از مصرف هروئین معتقد بودند که "وحشت" ترک هروئین به مراتب کمتر از "عذاب" ترک متادون است .
بسیاری افراد از اعتیاد به هروئین به اعتیاد به متادون منتقل می شوند و تنها وحشت عذاب ترک متادون باعث می شود که طول درمان سال ها ادامه یابد.

آیا متادون راه چاره است ؟
تحقیقات در گلاسگو بریتانیا
دکتر راسل نیوکومب مطالعه و تحلیل خاصی را در مورد میزان مرگ و میر در اثر استفاده از متادون در شهر لیورپول انگلستان به انجام رساند . بر مبنای این تحقیق وی به این نتیجه رسید که طرح استفاده از متادون برای کاهش صدمات به معتادین ممکن است باعث افزایش تعداد قربانیان شود تا پیشگیری و درمان اعتیاد .
وی یادآور می شود که متادون ماده بی خطری نیست. تاثیر متادون بر افراد مختلف متفاوت است. میزان مصرفی متادون یک شخص می تواند برای شخص دیگر مسمومیت ایجاد کند. این به این معناست که شخص با استقامت بدنی بالا می تواند از متادون استفاده و به زندگی عادی خود ادامه دهد و همان مقدار متادون می تواند برای شخص دیگری با استقامت پائین تر مرگ آور باشد .
این تحقیق باعث بروز بحث ، گفتگو ، انتقاد و تبادل نظر در میان متخصصین در این زمینه شد. با اینکه عده ای با نظرات و یافته های دکتر نیوکومب موافق بودند ، عده ای نیز اعتبار تحقیقات وی را زیر سوال بردند چرا که معتقد بودند از تعداد مرگ و میر ذکر شده در تحقیقات کلاسگو تعداد کثیری از ترکیب داروهای مختلف استفاده می کردند و نمی توان به صحت این تحقیق تکیه کرد .
چکیده ای از تحقیق و یافته های دکتر نیوکومب :
در دهه 1970 در انگلستان (35 سال پیش) سم زدایی در انگلستان معمول بوده ولی از دهه 80 با شیوع بیماری ایدز استفاده از سوزن مشترک یکی از راه های انتقال این بیماری شناخته شده و درمان از طریق متادون به طور قانونی آغاز شد .
هدف درمان از طریق متادون
ـ بهبود بخشیدن به وضع سلامتی معتادین با استفاده از مواد کم خطر و خالص و اندازه گیری شده و تحت نظر متخصصین .
ـ پائین آوردن میزان دزدی و جنایت با در اختیار گذاردن متادون به صورت مجانی. به این شکل که آنان برای پرداخت هزینه مواد به دزدی و جنایت دست نزنند .
ـ بهبود بخشیدن به وضعیت اجتماعی معتادین ، روابط خانوادگی ، مالی ، کاری ، خانه و قوانین مسکن (مثلاً افرادی که در یکی از مراکز مخصوص با استفاده از متادون اقدام به ترک می کنند در لیست اولویت واگزاری خانه های دولتی قرار می گیرند. به این شکل از وضعیت کارتن خوابی نجات پیدا می کنند. وقتی آدرس و مسکن داشته باشند می توانند پول بیکاری بگیرند ـ جهت کاریابی به آنان کمک می کنند و با داشتن آدرس مشخص پلیس به راحتی می تواند آنان را زیر نظر داشته باشد.
ـ در واقع استفاده از متادون و حتی مرگ و میر ناشی از آن حداقل بهایی است برای مهار کردن شیوع بیماری HIV یا ایدز .
در سال 1988 ، 971مورد مرگ در اثر مسمومیت با موادمخدر کنترلی اعلام شد. تا سال 1992 این تعداد به 1001 رسید و سه مورد مواد مشخص تجویزی یعنی متادون ، مرفین و هروئین شناخته شد .
در طول 10 سال یعنی سال 82 تا 92
ـ مرگ در اثر متادون از 16 مورد در سال به 131 مورد رسید
ـ مرگ در اثر مرفین از 27 مورد در سال به 95 مورد رسید
ـ مرگ در اثر هروئین از 11 مورد در سال به 51 مورد رسید
منتقدین معتقدند با اینکه در گلاسگو تعدادی از افراد در اثر اُوردوز با متادون جان خود را از دست می دهند ، در اثر نبود متادون این احتمال وجود دارد که تعداد بیشتری در اثر ترکیب مواد متعدد خیابانی جان خود را از دست دهند .
دکتر نیوکومب در برآورد تحقیقی خود به این نتیجه می رسد که :
ـ اگر به طور کلی میزان مرگ و میر در اثر استفاده از هروئین را با متادون مقایسه کنیم ـ میزان تلفات در اثر استفاده متادون در سال 1990 شش برابر ، در سال 1991 سه برابر و در سال 1992 چهار برابر بیشتر از استفاده از هروئین بود. همچنین اگر میزان مرگ و میر اتفاقی در رابطه با هروئین را با متادون مقایسه کنیم میزان تلفات در اثر استفاده از متادون در سال 1990 چهار برابر ، سال 1991 سه برابر و در سال 1992 چهار برابر بوده است .
لازم به توضیح است با وجود اینکه ارقام ذکر شده در بالا نیاز به تفسیر و توضیحات و حتی بررسی بیشتری دارد ، اما به طور شفاف نشانگر این واقعیت است که میزان تلفات و مرگ و میر در بین مصرف کنندگان متادون به مراتب بیشتر از مصرف کنندگان هروئین است .
دکتر نیوکومب در نتیجه گیری پایانی این تحقیق متذکر می شود که یکی از سوالات مطرح در این تحقیق این است که چرا دست اندرکاران امر ، توجه لازم را به عواقب استفاده از متادون معطوف نمی دارند ؟
وی معتقد است که دولت می بایست بیش از آنکه به مهار کردن موادمخدر به طور کل تمرکز کند در سیاست های خود ، به چگونگی کمک به معتادان و شناسایی چگونگی کاهش آسیب و ایجاد خطر برای سلامتی آنان بپردازد. یکی از نمایش های کلیدی در جهت تشخیص این آسیب ها پرداختن و تحت نظر گرفتن روند استفاده از مواد جایگزین و عوارض آن و تعداد مرگ و میر در اثر استفاده از مواد است .
از دید دکتر نیوکومب برای مقابله با مرگ های ناشی از مصرف متادون ، شاید می بایست از رژیم و درمان با استفاده از موادمخدر دیگری به جای متادون استفاده کرد. به طور مثال مورفین یا دیامورفین. این نظریه مورد بررسی مدیرکل مراقبت های بالینی در کینگر کالج لندن قرار گرفت. وی در یکی از بیانیه های مطبوعاتی خود گفت :
" معتادین میزان صحیح متادون تجویز شده را استفاده نمی کنند و شاید می بایست به آنان مواد دیگری مانند هروئین تزریقی تجویز شود. ما می بایست به دنبال راهی برای توقف روند استفاده و مصرف بیش از حد متادون و همزمان درمان ایمن معتادین باشیم. "
در پایان دکتر نیوکومب یادآوری می کند که استفاده از متادون به یادآورنده این مَثَل در بین پزشکان است که می گویند : عمل جراحی با موفقیت انجام شد ولی مریض درگذشت ! اگر افرادی که از هروئین به متادون روی می آورند در معرض خطر و ریسک بیشتری قرار می گیرند ، با چه معیاری می توان تصمیم گرفت که چه تعداد مرگ و میر قابل قبول است ؟
نظر به اینکه دیدگاه دکتر نیوکمب و مدیرکل مراقبت های بالینی در کینگرکالج لندن که می گوید شاید بایستی به جای متادون برای درمان اعتیاد به معتادان مواد مخدر دیگری مثل هرویین تجویز کرد و این برنامه به صورت پروژه تحقیقاتی در حال اجرا می باشد ، خوب است نظرمهندس خودمان آقای دژاکام که در سخنرانی خودش در کنگره سراسری اعتیاد در دانشگاه سیستان و بلوچستان در 8 سال پیش ارائه کرد را بنویسم.
مهندس دژاکام در پایان مقاله خود که تحت عنوان صورت مسئله اعتیاد مطرح گردید چنین می گوید :
خارج از بحث های قانونی و حقوقی ، من به تجربه دانستم هیچ دارویی مناسب تر، قوی تر ، کم خطرتر ، ارزان تر و مفیدتر از خود تریاک برای ترک اعتیاد یک معتاد وجود ندارد.
همچنین با صحبتی که با ایشان داشتم با نظر آقای دکتر نیو کمب کاملاً موافق هستند ولی می گویند ، هرویین به دلیل طول عمر و ماندگاری کوتاهش مناسب نیست اما تریاک با 25 نوع آلکالویید قوی و نیرومندش جایگزین بسیار مناسبی می باشد.
به هرحال استفاده از تریاک برای درمان اعتیاد که شامل پروتکل درمان به صورت کاهش تدریجی و پله ای در طول 11 ماه می باشد به صورت جامع برای اولین بار در تاریخ 1997 توسط کنگره 60 در ایران مورد آزمایش قرار گرفت که نتایج بسیار مطلوبی را تاکنون به ارمغان آورده است که غیرقابل تصور می باشد و بر همین مبنا کنگره 60 معتقد است که اعتیاد کاملاً قابل درمان می باشد و من خودم در سفری که در چندین مرحله به ایران داشتم از نزدیک با این موضوع برخورد نمودم و با افراد متعددی از کنگره 60 که با این روش درمان شده بودند مصاحبه داشته ام و هم اکنون نیز در حال تحقیق در کنگره 60 می باشم .

لازم به توضیح است مشروح پروتکل درمان اعتیاد با موادمخدر در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر به زبان فارسی در سال 1997 توسط مهندس حسین دژاکام که خودشان هفده سال مصرف کننده موادمخدر بوده اند ، نوشته شده است و تاکنون 6 مرحله تجدید چاپ شده است .
دیفنوکسیلات : مخدری مخرب و مهلک…

بشر از ابتدای آشنائی با تریاک از خواص درمانی آن استفاده کرده است .ویژگی هائی مانند ضد درد ، تسکین سرفه ،رفع مشکلات تنفسی ، درمان اسهال ، بیهوشی و …. همواره باعث سوء مصرف از این گیاه قدرتمند و جادوئی شده است .
اما عمده مشگلات از جائی آغاز شد که بعلت هزینه بالای استخراج آلکالوئید های تریاک در آزمایشگاه ها ساخت دارو های شبه مخدرسنتتیک یا نیمه سنتتیک بر پایه سنتز شیمیائی تریاک و یا همانند سازی مولکولی با دست بردن تغییراتی درساختار آنها شروع شد و انواع و اقسام داروها به بازار سرازیر گشت که بسیاری از این دارو ها بعلت عوارض شدید جانبی و پس از مشاهده آثار مخرب آن از چرخه تولید رسمی خارج گردید اما بعدها با فاش شدن فرمول ساخت آنها وارد بازار مصرف مواد مخدر شدند که هروئین نمونه شاخص این گروه است ، این روند اکنون نیز ادامه دارد . و داروهائی مانند تمجیزک و ترامادول از این دسته هستند . یکی از این دارو ها که درکنار مصرف پزشکی نه چندان قابل توجه ( با توجه به نمونه های مشابه داروئی بدون عوارض ) باعث سوء مصرف گسترده گردیده است داروئی است سنتتیک به نام دیفنوکسیلات یا لوموتیل.
دیفنوکسیلات مطابق با آمار رسمی منتشر شده در سال 1385چهارمین دارو از لحاظ فروش عددی در میان داروهای مصرف شده ایران است که همین موضوع بیانگر سوء مصرف فراوان ازاین دارو است .
عمده مصرف کنندگان دیفنوکسیلات را افرادی تشکیل می دهندکه قصد ترک یا درمان مواد مخدر را داشته و به توصیه دیگران و یا خود سرانه برای از بین بردن علائم ناشی از قطع مواد به مصرف این قرص روی آورده اند و متاسفانه با افزایش دارو در مواردی شخص با لغ بر صدها قرص را یکجا مصرف می کند . قابل توجه اینکه سازندگان دیفنوکسیلات برای جلوگیری از سوء مصرف آن مقداری آتروپین به آن افزوده اند ولی این نیز هرگز چاره ساز نبوده و با توجه به تداخل شدید داروئی این ماده با ضد افسردگی ها و خواب آورها باعث عوارض شدید و مخربی می گردد . .

عوارض سوء مصرف دیفنوکسیلات در افراد با مصرف طولانی مدت و مقدار زیاد دارومتفاوت است و بیشتر شامل علائمی نظیر خشکی دهان ، گر گرفتگی ، تاری دید ، یبوست های مزمن ، خواب آلودگی ، بی اشتهائی ، خارش ، مشکلات تنفسی ، تشنج ، اشکال در دفع ادرار ، تاول های شدید عفونی ، نا توانی جنسی ، تیک های عصبی و …. است
قطع به یکباره دیفنوکسیلات در مصرف های با دوز بالا امکان پذیر نمی باشد و در واقع هیچ داروئی جوابگوی رفع علائم آن نیست اما با روش درمان تدریجی و کاهش پله ای دارو در کنگره60 ، افراد بسیاری که روزانه بالغ بر 500 قرص را به همراه مواد مخدر یا دارو های دیگر مصرف می کردند اکنون سلامتی خود را باز یافته اند و به درمان رسیده اند هر چند که راه بسیار سختی را پیموده اند و عوارض وحشتناکی را تجربه کرده اند ، شرح حال این افراد در بر گیرنده نکات عبرت انگیز بسیاری است .
توصیه ها ؛
1- دیفنوکسیلات داروئی است برای رفع علائم اسهال و به هیچ وجه علت زمینه ای اسهال را درمان نمی کند .
2- هرگز دارو را خود سرانه مصرف نکنید و مصرف آنرا بیش از یک هفته ادامه ندهید .
3- اگر دچار اسهال خونی هستید از دیفنوکسیلات استفاده نکنید .
4-دیفنوکسیلات را هرگز با داروهای ضد درد مخدری ، خواب آورها ، ضد افسردگی ، شل کننده عضلات و داروهای کاهش فشار خون استفاده نکنید .
5- در صورت ابتلا به بیماری های: اختلال کلیه و کبد ، مشکلات ریوی ، کولیت و مصرف الکل پزشک خود را مطلع کنید .
6- مصرف این دارو برای کودکان ، زنان باردار و شیرده مجاز نیست .
7- این دارو هرگز جایگزین مناسبی برای مواد مخدر و رفع علائم ناشی از محرومیت قطع مواد نمی باشد .
کراک

جمعیت احیاء انسانی کنگره 60 ، به عنوان یک تشکل مردمی و سازمان غیردولتی در حوزه اعتیاد و مواد مخدر شامل آموزش ، پیشگیری ، مهار و درمان و فعالیت می کند. پایه و اساس فعالیت کنگره 60 در این حوزه تحقیقات علمی و کاربردی برای شناخت انسان و مواد مخدر و ارائه طریق و راه حل برای رهایی از آن می باشد. زیرا اعتیاد از ترکیب انسان و ماده مخدر به وجود می آید و برای شناخت اعتیاد بسیار لازم و ضروری است که تاثیرات فیزیولوژیک مواد مخدر بر روی انسان و همینطور بر روی صور پنهان یا روان مورد بررسی قرار گیرد.
در طول 6 سال فعالیت کنگره 60 ، آمارهای علمی نشان می دهد بیشترین درصد مصرف مواد مخدر را مصرف کنندگان تریاک تشکیل می دهند 43% . دسته دوم هرویین 18% و به ترتیب خانواده حشیش 13% ، الکل 13% ، قرص های روان گردان 10 % و در رده های آخر اکستازی و کوکایین قرار دارد.
این آمار مربوط به 2 سال پیش می باشد که در یک تحقیق علمی برروی گروه 300 نفری از مراجعه کنندگان به کنگره 60 با استفاده از روش اف . جی . اس بدست آمد.
در حال حاضر آمار مراجعه کنندگان به کنگره 60 نشان می دهد الگوی مصرف مواد مخدر در حال دگرگونی و چرخشی عجیب به سمت مواد مخدر جدید شامل کرک و شیشه است که در این میان کرک جایگاه اول را به خود اختصاص داده است.
کرک یک ماده مخدر است که خواستگاه نوع اصل آن آمریکای جنوبی و لاتین است و از تغییراتی که بر روی برگ گیاه کوک که کوکایین از آن استحصال می شود بدست می آید. در این فرایند ماده ای به نام کرک بدست می آید که قوی تر و سریع الاثر تر از کوکایین است و در دسته مواد مخدر انرژی زا قرار می گیرد.
اما ماده ای که امروزه در کشور ما تحت عنوان کرک عرضه می شود ماده جدیدی است که هیچ شباهتی به کرک بدست آمده از کوکایین ندارد . شکل ظاهری این ماده کلوخی شکل ، کرم رنگ و دارای پرزهایی شبیه پشمک می باشد . جرم حجمی آن پایین و سبک وزن است . طریقه مصرف آن همانند تریاک به صورت تدخین و با سنجاق و سوزن که جایگزین سیخ و سنجاق شده است می باشد.. یکی از دلایل مهم شیوع مصرف این ماده مخدر، مصرف راحت آن ، بی بو بودن و سریع الاثر بودن است و مهمتر از همه اینکه گفته می شود مصرف این ماده اعتیاد ندارد. تحقیقات کنگره 60 نشان می دهد این ماده از ترکیب هرویین ، قرص های روان گردان و مواد شیمیایی و اسیدی ناشناخته ساخته شده است طوری که به آن شیره هرویین هم گفته می شود و خواص آن شبیه خواص مواد مخدر از خانواده تریاک و هرویین است در حالیکه به مراتب قوی تر و خطرناکتر از مواد فوق است و اعتیاد بسیار سنگینی که از اعتیاد به تریاک و حتی هرویین سنگین تر و وحشتناک تر است به دنبال دارد .
کسانی که مصرف تریاک به صورت کشیدنی دارند با توجه به دردسرهای مصرف تریاک به صورت کشیدنی نظیر بوی قوی و شناخته شده آن و همینطور زمان قابل توجه برای مصرف و نیاز داشتن به مکان امن ، تحت تاثیر اطلاعات غلط و تبلیغات این مواد جدید قرار گرفته و به مصرف آن گرایش پیدا می کنند زیرا کرک را می توان به راحتی و با دوسنجاق ، یکی برای حرارت دادن و دیگری به جای سیخ و همینطور شعله فندک به جای شعله اجاق گاز و یا گاز پیک نیک استفاده کرد و در هرجایی نظیر اتوموبیل ، دستشویی ، حمام ، پارک و حتی خیابان و اماکن عمومی مصرف کرد زیرا بو ندارد و مصرف کننده آن با گرفتن چند دود یا پک به اوج نشئگی می رسد و از این بابت به آن 1 ، 2 ، 3 هم می گویند .

در حال حاضرتعداد زیادی از مراجعه کنندگان به کنگره 60 جهت درمان اعتیاد را مصرف کنندگان کرک تسشکیل می دهند و کنگره 60 هشدار خود را از شیوع این ماده مخدر خطرناک که تخریب آن به هیچ وجه قابل مقایسه با تریاک نیست ، اعلام کرده است.
مصرف کنندگان کرک در ابتدا با مقادیر بسیار کم شروع می کنند و پس از مدتی تلورانس یا نقطه تحمل آنها بالا رفته و دوز مصرفیشان به شدت بالا می رود.تخریبی که تریاک در طول دهها سال برای مصرف کننده به وجود می آورد را کرک در طول چند ماه بوجود می آورد و حتی بیشتر.
عوارض مصرف کرک علاوه بر نشئگی شامل سرخوشی ، احساس آرامش و ریلکس بودن ، چرت زدن شدید و عرق کردن است . عوارض خماری آن نیز علاوه بر عوارض خماری تریاک و هرویین ، عصبانی بودن و پرخاشگری شدید ، تهوع و استفراق است و شخص مصرف کننده در این حالت قابل کنترل نیست و رفتارهای بسیار پرخطری از او سر می زند که قابل پیش بینی نیست. از نزدیک ترین افراد خانواده گرفته تا فروشنده مواد مخدر و یا ماموران پلیس و یا به هرکس دیگری حمله ور می شود.
در حال حاضر مصرف کنندگان کرک که به کنگره 60 مراجعه می کنند با استفاده ار روش درمانی کنگره 60 می توانند اعتیاد خود را به این ماده مخدر خطرناک کاملاً درمان کنند و موفقیت کنگره 60 در این خصوص به عینه قابل مشاهده است.
مواد مخدر توهم زا (hallucinogens )

توهم زاها مجموعه نا هماهنگ و گسترده ای از مواد مخدر را تشکیل می دهند و بصورت کلی به دو دسته طبیعی و غیرطبیعی تقسیم می شوند :
از جمله مواد طبیعی می توان به گراس ، حشیش ، ماری جوانا ، چرس و برخی قارچها ی خاص و … اشاره کرد .
مواد مصنوعی این دسته شامل MDMA,PCP,DMT,LSD ، یا همان اکستازی ، کتامین ، مسکالین ، …. می باشند .
مواد توهم زا ناراحتی های فکری و ادرا کی ایجاد می کنند . تحمل نسبت به این دارو ها خیلی سریع و پس از 3 تا 4 روز از مصرف مداوم پدید می آید . مصرف این مواد بسته به دوز مصرف و محیط پیرامون فرد می تواند سر خوشی ،انرژی کاذب و حالتی شبیه گذر از عالم طبیعی و ورود به عالم متا فیزیک ، توهم های شنوائی یا بینائی ،هذیان ، اختلال در قضاوت ، حافظه و هوشیاری ایجاد می کند و آشفتگی های روانی بسیار شدید در مقایسه با ناراحتی های جسمی در هنگام قطع مصرف بوجود می آید.
بیش از 100 نوع ماده مخدر توهم زای مصنوعی با ساختارهای متفاوت شناخته شده است که در مقایسه با مواد توهم زای طبیعی به مرا تب خطرناک تر وعوارض شدید تری دارند .
توهم زاها در سراسر تاریخ به عنوان قسمتی از مراسم مذهبی و فرقه ای مورد مصرف قرار گرفته اند وعمده ترین مشکل در هنگام مصرف این مواد عدم تشخیص واقعیت با خیال است که باعث فوت و مرگ می شود .
توهم زاها بطور معمول سریع ترین تاثیر را برروی سیستم عصبی گذاشته ، باعث افزایش ضربان قلب و دمای بدن ،لرزش ، تعریق ، خشکی دهان ، سر گیجه شده و بتدریج اختلالت ادراکی و توهم شامل مسخ واقعیت و خطاهای حسی می شود که همراه با توهم های بینائی و شنوا ئی است . رنگها پر احساس تر و موسیقی پر معنی تر شده و با اختلال حس ها به مرحله ای رسیده که صداها دیده و رنگها شنیده می شوند. حس گذشت زمان آهسته می شود و حتی زمان کاملاً متوقف می گردد . و این تجربیات به قدری واقعی می نماید که فرد را فوق العاده تحت تاثیر قرار داده و مجبور می سازد برای رسیدن به تجربیات جدید مدام مصرف خود را افزایش دهد . توهم زاها گاهی باعث ایجاد ارتباط با دیگران و گاهی باعث احساس تنهائی و جدائی از جمع می شود . حافظه کوتاه مدت آسیب دیده ، اما خاطرات گذشته های دور ظاهر می شوند و در مواردی بسیار زنده و واقعی هستند .

اثر مواد توهم زا برای افراد بسیار متفاوت است ، موارد ظهور این علائم و شدت آن وابسته به پارامتر هائی چون :
مقدار مصرف و خلوص ماده مصرفی ، انتظارات فرد مصرف کننده ، حالات خلقی و شناختی قبل از مصرف ، محیط فیزیکی مصرف و تجربیات گذشته ناشی از مصرف مواد توهم زا وابسته است و به همین علت است افرادیکه مقادیر کم این ماده را استفاده می کنند بسیاری از موارد زیر را تجربه نکرده اند و عوارض بیشتر جسمی و کمتر ادراکی واحساسی داشته اند .
سفر بد (bad trip ) مهمترین اثر نا مطلوب مواد توهم زا می باشد این عارضه زمانی رخ میدهد که فرد مصرف کننده احساس می کند،تجربه توهم زائی هرگز پایانی نخواهد داشت و د ر این مرحله قادر به تشخیص واقعیت از اثر دارو نمی باشد . در این حالت فرد دچار اضطراب و وحشت شدید می شود . کنترل خود را از دست می دهد و احساس می کند ارتباطش با محیط بیرون قطع شده است . این مرحله خطرناک بوده و منجر به آسیب رساندن بخود و دیگران می شود و شخص باید سریعاً تحت درمان مناسب قرار بگیرد .
بطور کلی توهم زاها گیرنده های سروتونینی را سدمی کنند و در فضای سینا پسی آنها را بلوکه می کنند . و یا از نگاهی دیگر فعالیت سروتونین را تغییر می دهند که همین امر موجب سرخوشی در فرد می گردد و این باور اشتباه را در مردم عادی تقویت کرده که این مواد اعتیاد جسمی ندارند . امروزه ثابت شده است جسم و روان در تقابل با یکدیگر بوده و ریشه بسیاری از بیماری های روانی در جسم یا بالعکس می باشد . اثرات مخرب مواد توهم زا و شیمیائی بمراتب گسترده تر و خطرناکتر از مواد طبیعی می باشد و شیوع گسترده این مواد در سالهای اخیر زنگ هشداری است بر ای همگان .

27